Macedonian - The Book of Prophet Jonah

ПОГЛАВЈЕ1

1АсловотоГосподовомудојденаЈона,синот Амитеви,велејќи:

2Стани,одивоНиневија,тојголемград,ивикај противнего;заштонивнатазлобаизлезепредмене.

3НоЈонастанадапобегневоТарсисодГосподовото присуствоислезевоЈопа;инајдекорабштоодешево Тарсис.

4НоГосподиспратисиленветервоморето,иво моретонастанасилнабура,такаштобродотбешекако дасескрши.

5Тогашморнаритесеуплашијаисекојгоповикаа својотбог,игифрлијавоморетостокитештобеаво бродотзадаимгоолеснат.НоЈонаслезевостраните набродот;итојлежешеидлабокоспиеше

6Така,гемиџијатадојдекајнегоимурече:„Што мислиш,спиеш?стани,повикајгосвојотБог,акое така,Богќемислизанас,данезагинеме 7Исекојнасвојотближенмурекоа:„Дојдетеда фрлимеждрепка,задазнаемепорадичијапричинае овазловрзнасТакафрлијаждрепка,аждрепката паднанаЈона

8Тогаштиемурекоа:„Кажини,семолиме,поради чијапричинаеовазловрзнас;Коеетвоетозанимање?

иодкадедоаѓаш?којаетвојатаземја?аодкојнарод сити?

9Атојимрече:ЈассумЕвреин;исеплашамод Господа,небесниотБог,Којгисоздадеморетоисувата земја.

10Тогашлуѓетосеуплашијамногуимурекоа:„Зошто гонаправитоа?Заштолуѓетознаејадекатојпобегнал одГоспода,заштоимкажал.

11Тогаштиемурекоа:„Штодатиправиме,задани бидемирноморето?заштоморетоработешеибеше бурно.

12Атојимрече:„Земетемеифрлетемевоморето; такаиморетоќевибидемирно,заштознамдека зарадименеовааголемабураенадвас 13Сепак,луѓетовеслаасилнозадагодонесатво земјата;нонеможеа:заштоморетосеразвиибеше бурнопротивнив

14ЗатоатиеизвикааконГосподаирекоа:„Темолиме, Господи,данезагинемепорадиживототнаовојчовек иданепаѓамеврзнасневинакрв,заштоти,Господи, направикакоштосакашети

15ИгозедоаЈонаигофрлијавоморето,иморето престанадабеснее

16ТогашлуѓетосеисплашијамногуодГоспода,Му принесоажртванаГосподаинаправијазавети.

17АГосподподготвиголемарибазадагопроголта ЈонаАЈонабешевоутробатанарибататриденаитри ноќи.

2Ирече:„ПовикаводмојатамакаконГоспода,итој

3Заштомефрливодлабочините,средеморињата;и

4Тогашреков:меотфрлаатодочитетвои;сепак повторноќепогледнамконтвојотсветхрам

5Водитемеопкружијадодушата:длабочинатаме затворинаоколу,плевелотмибешеобвитканоколу мојатаглава

6Сеспуштивдоднотонапланините;земјатасо нејзинитешипкибешезасекогашоколумене,нотиго извлечемојотживотодраспадливост,Господи,Боже мој.

7Когадушатамојасеонесвестивомене,сесетивна Господа,имојатамолитвадојдедотебе,вотвојотсвет храм.

8Ониештогледаатлажнисуетијанапуштаатсвојата милост

9Нојасќетипринесамжртвасогласнаблагодарност; ЌегоплатамтоаштоговетивСпасениетоеод Господа.

10ИзборувашеГосподнарибатаитаагоповратиЈона насувото

ПОГЛАВЈЕ3

1ИсловотоГосподовомудојденаЈонаповторпат, велејќи:

2Стани,одивоНиневија,тојголемград,ипроповедај мујапроповедташтотијавелам.

3ТогашЈонастанаиотидевоНиневија,споредзборот ГосподовСегаНиневијабешемногуголемградодтри денапатување.

4.ИЈонапочнадавлегувавоградотпоеденденпат,и извикаирече:„Уштечетириесетдена,иНиневијаќе бидеурната.

5ТакажителитенаНиневијаповеруваанаБога, објавијапостисеоблекоавовреќиште,однајголемите донајмалите.

6ЗаштодојдезбордоцаротнаНиневија,итојстанаод престолотсвој,јаостависвојатаоблекаоднего,го покрисовреќиштеиседнавопепел.

7ИнаредидасеобјавииобјавипрекуНиневијасо заповеднацаротинеговитеблагородници,велејќи: „Нитучовек,ниѕвер,нистадо,нистадо,некане вкусуваатништо:данепасеатиданепијатвода

8Но,луѓетоиживотнитенекабидатпокриенисо

1ТогашЈонаМусепомолинаГоспода,својотБог,од утробатанарибата,

ЈОНА

знаевдекасимилостивБогимилосрден,бавеннагнев иголемаљубезност,идекасекаешзазлото.

3Затоасега,Господи,земигоодмене,темолам,мојот живот;заштоеподобродаумрамотколкудаживеам.

4ТогашГосподрече:Далитиедобродаселутиш?

5ИЈонаизлезеодградотиседнанаисточнатастрана наградот,итамумунаправисепареиседнаподнего восенка,додеканевидиштоќебидесоградот.

6ИГосподБогприготвитикваијаиздигнанадЈона,за дабидесенканаднеговатаглава,задагоизбавиод неговататагаТака,Јонамногусерадувашенатиквата 7НоБогподготвицрв,когасеутротоследниотден,и тојјаудритикватаитаасеисуши.

8Исеслучи,когаизгреасонцето,Богподготвисилен источенветер;исонцетоудрипоглаватанаЈона,дека тојсеонесвести,ипосакавосебедаумре,ирече: Подоброедаумрамотколкудаживеам 9АБогмуреченаЈона:„Далитиедобродаселутиш затиквата?Атојрече:Доброправамштоселутам, дуриидосмрт

10ТогашГосподрече:„Тисесмилувашетиквата,за којанесетрудеше,нитујарастеше;коиизлегоаво еднаноќизагинаавоеднаноќ: 11ИданејапоштедамНиневија,тојголемград,вокој имаповеќеодшестесетилјадилуѓекоинеможатда разликуваатмеѓусвојатадеснаилеварака;аистотака многудобиток?