D'Evangelium vun der Gebuert vun der Maria KAPITEL 1 1 Déi geseent an ëmmer glorräich Muttergottes, aus der kinneklecher Rass an der Famill vum David entstanen, gouf an der Stad Nazareth gebuer an zu Jerusalem am Tempel vum Här gebilt. 2 Hirem Papp war Joachim, an hir Mamm d'Anna. D'Famill vun hirem Papp war vu Galiläa an der Stad Nazareth. D'Famill vun hirer Mamm war vu Bethlehem. 3 Hir Liewen war kloer a richteg an den Ae vum Här, fromm a fehlerlos virun de Männer. Well si hunn all hir Substanz an dräi Deeler opgedeelt: 4 Ee vun deenen si dem Tempel an den Offizéier vum Tempel gewidmet hunn; eng aner si verdeelt ënnert Friemen, a Persounen an aarmséileg Ëmstänn; an déi drëtt reservéiert si fir sech selwer an d'Notzung vun hirer eegener Famill. 5 Op dës Manéier hunn si ongeféier zwanzeg Joer chastely gelieft, zu der Gonschten vu Gott, an der Unerkennung vu Männer, ouni Kanner. 6 Awer si hu versprach, wa Gott hinnen mat iergendengem Thema géif favoriséieren, si géifen et dem Déngscht vum Här widmen; op deem Kont si si op all Fest am Joer an den Tempel vum Här gaang. 7 An et ass geschitt, datt wéi d'Fest vun der Weihung no koum, de Joachim, mat e puer anere vu sengem Stamm, op Jerusalem gaang, an zu där Zäit war den Issachar Hohepriister; 8 Deen, wéi hien de Joachim mat de Rescht vu senge Noperen gesinn huet, seng Offer bruecht huet, huet souwuel hien a seng Offeren veruecht an hie gefrot: 9 Firwat hätt hien, dee keng Kanner hat, ugeholl, ënnert deenen ze erschéngen, déi haten? Dobäizemaachen, datt seng Affer ni fir Gott akzeptabel kënne sinn, dee vun him onwürdeg beurteelt gouf fir Kanner ze hunn; d'Schrëft huet gesot: Verflücht ass jiddereen, deen net e Mann an Israel gebuer gëtt. 10 Hien huet weider gesot, datt hie fir d'éischt vun deem Fluch befreit sollt sinn, andeems hien e puer Aussoen erliewt, an dann mat sengen Affer an d'Präsenz vu Gott kommen. 11 Awer de Joachim, dee vill verwiesselt war mat der Schimmt vu sou enger Schold, huet sech bei de Schäfer zréckgezunn, déi mat de Ranner an hire Weiden waren; 12 Well hie war net geneigt fir heem ze kommen, fir datt seng Noperen, déi dobäi waren an dat alles vum Hohepriister héieren hunn, him ëffentlech op déiselwecht Manéier reprochéieren.
KAPITEL 2 1 Awer wéi hien eng Zäit do war, op engem bestëmmten Dag, wéi hien eleng war, stoung den Engel vum Här bei him mat engem wonnerbare Liicht. 2 Zu wiem, besuergt iwwer d'Erscheinung, sot den Engel, deen him erschénge war, a probéiert hie fir hien ze komponéieren: 3 Fäert net, Joachim, a fäert net vu mir, well ech sinn en Engel vum Här, dee vun him bei dech geschéckt gouf, fir datt ech dech matdeele kënnen, datt Är Gebieder héieren ginn, an deng Almosen an d'Ae vu Gott eropgaang sinn. . 4 Well hien huet sécherlech Är Schimmt gesinn, an héieren Iech ongerecht beschëllegt fir keng Kanner ze hunn: well Gott ass den Avenger vun der Sënn, an net vun der Natur; 5 Also wann hien de Gebärmutter vun enger Persoun zou mécht, mécht hien et aus dësem Grond, fir datt hien et op eng méi wonnerbar Manéier erëm opmaache kann, an dat, wat gebuer gëtt, schéngt net d'Produkt vu Lust ze sinn, mee de Kaddo vu Gott. . 6 Fir déi éischt Mamm vun Ärer Natioun Sarah, war si net onfruchtbar souguer bis hir uechtzéngten Joer: An awer och um Enn vun hirem Alter huet den Isaac erausbruecht, an deem d'Versprieche e Segen fir all Natiounen gemaach gouf. 7 Och d'Rachel, sou vill zugonschte vu Gott, an esou vill vum hellege Jakob beléift, ass eng laang Zäit onfruchtbar weidergaang, awer duerno war d'Motiv vum Joseph, deen net nëmmen Gouverneur vun Ägypten war, mee vill Natiounen befreit huet vum Verléiere mam Doud. hunger. 8 Wien vun de Riichter war méi dapere wéi Samson, oder méi helleg wéi Samuel? An awer waren hir béid Mammen onfruchtbar. 9 Awer wann d'Vernunft Iech net vun der Wourecht vu menge Wierder iwwerzeege wäert, datt et dacks Konzepter a fortgeschratt Joeren gëtt, an datt déi, déi onfruchtbar waren, zu hirer grousser Iwwerraschung bruecht hunn; dofir soll d'Anna Är Fra Iech eng Duechter bréngen, an du solls hirem Numm Maria nennen; 10 Si soll, laut Ärem Gelübd, dem Här vun hirer Kandheet gewidmet sinn, a vum Hellege Geescht vun hirer Mamm hir Gebärmutter gefëllt ginn; 11 Si däerf weder eppes iessen oder drénken, wat onrein ass, an hiert Gespréich net ouni ënner de Vollek sinn, mee am Tempel vum Här; datt si also keng Verleumdung oder Verdacht vu wat Schlecht ass. 12 Also am Prozess vun hire Joeren, sou wéi si op eng wonnerbar Manéier gebuer gëtt aus engem deen onfruchtbar war, sou soll si, wärend nach eng Jongfra, op eng Manéier ouni Géigewier, de Jong vum Allerhéichsten Gott bréngen, dee soll , Jesus genannt ginn, an no der Bedeitung vu sengem Numm de Retter vun allen Natiounen sinn. 13 An dëst wäert Iech en Zeeche sinn vun de Saachen, déi ech erklären, nämlech, wann Dir an de gëllene Paart vu Jerusalem kommt, du solls do Är Fra Anna treffen, déi ganz beonrouegt ass, datt Dir net méi fréi zréckkoum, da wäert sech freeën. fir dech ze gesinn. 14 Wéi den Engel dat gesot huet, ass hien vun him fortgaang.