Ewangelium Nikodemusa, něga pósołske stawizny Pontiusa Pilatusa pomjenjone pomjenjone. KAPITEL 1 1 Annas a Kaiphas a Summas a Datam, Gamaliel, Judas, Levi, Nepthalim, Alexander, Cyrus a druge Žydy su šli dla Jezusa k Pilatusoju a wobwinowanych jogo wjele śěžkich złosnistwow. 2 a wóni su powědali: Jezus jo syn Josepha, twaŕca, kraj, naroźony wót Marije, a wón jo se wujasnił k Bóžemu synoju Boga a k kraloju. A nic jano to, ale wopytajo teke rozpušćenje sabatow a kaznjow našych nanow. 3 Pilatus jo wótegronił: Co to jo, což wón rozkładujo? A co jo, to wuwabiś? 4 Žydy su jomu gronili: Mamy kazń, kótaraž zakazujo, na sabatu wugójś; Ale wón gój na tom dnju chromy a gołubje, zwóny, wósłabjaki, slěpe, wustajenki a dany ze złymi srědkami. 5 pilatus jo znapśeśiwił: Kak móžo to ze złymi metodami cyniś? Wóni su wótegronili: Wón jo zapśisegaŕ a góni carta pśez wjercha carta; A tak budu jomu wšykne wěcy póddane. 6 Da jo powědał Pilatus: Carty wugóniś njezda se statk njerownego ducha byś, ale z mócy Boga wujś. 7 Žydow jo pilatus wótegronił: Pšosymy wašu wušnosć, jogo pśed Wašo sudnistwo pśepšosyś a jogo samego słyšaś. 8 To zawoła Pilatusa pósoła a źašo jomu: Na kótaru wašnju buźo se Kristus sem pśinjasć? 9 Dań jo šeł pósłany, a ako jo Kristusa spóznał, jo se na njogo módlił. A za tym až jo źaržał płašć, kótaryž jo w ruce źaržał, na zemju wupśestrěł, źašo: Kněžo, źi na to a źi nutś, pśeto město togo woła śi. 10 Ako su Žyźi wiźeli, co jo pósłany cynił, su wołali k pilatusoju a źašo: Cogodla njejsy jomu jogo mě pśez pósłanego dał a nic pśez pósoła? Pśeto ako pósoł jo jogo wiźeł, jo se wón na njogo pśiwóstśił a jo płašć, kótaryž jo w ruce źaržał, pśed sobu na zemju. A źašo jomu: Kněžo, ten měsćan woła śi. 11 Da zawoła Pilatus pósłanam a źašo: Cogodla sy to cynił? 12 pósołow jo wótegronił: Ako sy mě z Jeruzalema k Alexanderoju pósłał, som Jezusa wiźeł w chudučkej póstawje na wósłoni sejźeś, a źiśi hebrejow su wołali: Hosiana, a wóni su źaržali gałuzy bomow w swójima rukoma. 13 drugich su wupśestrěli swóje suknje a su powědali: Rette nam, kenž sy na njebju; Wupodarjone jo, ten pśiźo w mjenju Kněza. 14 Da su wołali Žyźi pśeśiwo pósłanjam a su powědali: Źiśi hebrejow su cynili swóje pśiwołanje w hebrejskej rěcy; A kak mógał ty, ako sy griech, hebrejšćinu rozměś? 15 a pósoł jo jim wótegronił a źašo: Som se pšašał Žida a źašo: Co to jo, co źiśi w hebrejskej rěcy wołaju? 16 a wón jo mě wujasnił, z tym až źašo: Wóni kśikaju hosiannu, což jo tak wupołožone: O kněz, mě! abo, o Kněz, hołt. 17 Da jo Pilatus k nim powědał: Cogodla producěrujośo sami słowa, kótarež su se wó źiśi powědali, rozmjej pśez wašo mjelcanje? W com jo pósoł něco wopaki cynił? A wóni su mjelcali. 18 da jo powědał měsćank k pósołoju: Źi se procowaś a procuj se, jen ze wšyknymi srědkami nutś pśinjasć. 19 pósołow pak jo šeł wen a jo cynił ako do togo. A źašo: Kněžo, pójź nutś, pśeto jadny woła śi. 20 a ako Jezus pla fejnkow, kótarež su póstawy nosyli, zaśěgnuli, su se špicki wót nich póchylili a se módlili Jezusoju. 21 na to su wołali Žyźi hyšći mócnjej pśeśiwo fähnricham. 22 Pilatus pak jo powědał k Židam: Wěm, až se wam njespódoba, až su se cańki stawowych družynow wót samogo wuwónoźeli a Jezusoju góspodowaś. Ale cogodla šćokaśo pśeśiwo fejnoju, ako by se pókłonili a pśipišli? 23 a wóni su wótegronili Pilatus: Smy wiźeli, kak su se fähnrichy sami zanjeroźone a Jezusa góspodowaś. 24 Da jo zawołał měsćankaŕ fähnrichow a źašo jim: Cogodla sćo to cynili?
25 fähnrichow jo groniło k Pilatusoju: Smy wšykne góle a módlimy se bogi w templach; A co dejali wó tom źaržaś, jogo pósecowaś? My smy jano stawowe družyny w našych rukach źaržali, a wóni su se pśesajźili a se na njogo módlili. 26 Da jo powědał Pilatus k zastojaŕam synagogi: Wubjeŕśo sami někotare mócne muske a lašujśo je chórgoji, a buźomy wiźeś, lěc budu se pótom kłoniś. 27 a nejstarše Žydow su wupytali dwanasćo nejmócnjejšych a nej zamóžnnjejšych starych muskich a su pušćili stawowe družyny, a su se stajili pśed městom. 28 Da źašo Pilatus k pósołoju: Wzej Jezusa a pśinjaso jogo na někake wašnje zasej nutś. A Jezus a pósłany stej šłej ze zala. 29 a Pilatus jo zawołał chórgoje, kótarež su do togo stawowe družyny nosyli, a su jim pśisegali, gaby stawowe družyny tak nosyli, ako Jezus do togo zastupił, by jim głowy wótbił. 30 a měsćan jo Jezus pśikazał, zasej nutś pśiś. 31 a pósłany jo cynił, což jo do togo cynił, a jo Jezusa pśistojnje pšosył, daś swój płašć woblaco a na to změnijo, a wón jo šeł na to a jo šeł nutś. 32 a ako Jezus jo zastupił, su se chórgoji ako do togo zagrali a se na njogo módlili. KAPITEL 2 1 Ako jo Pilatus to wiźeł, jo se wulěkał a jo kśěł se ze swójogo sedła zwignuś. 2 A mjaztym až jo kśěł se zwignuś, jo jogo žeńska pósłała, kótaraž jo stojała w někotarej zdalonosći, k njomu a źašo: »Njamaš nic z spšawnym cyniś; Pśeto som w tej nocy w wiziji wjele wó njom śerpjeł. 3 Ako su Žyźi to słyšali, su gronili k Pilatusoju: Njejsmy śi gronili: Wón jo zapśisegaŕ? Glej, wón jo twóju žeńsku k cowanjam dowjadł. 4 To zawoła Pilatus Jezus k sebje a źašo: »Sy słyšał, co pśeśiwo tebje wobznaniju, a njedajo žedno wótegrono?« 5 Jezus wótegroni: Gaby powědaś njemógli, njeby mógali powědaś. Dokulaž pak kuždy swójski jězyk wobkněžy, dobre a złe powědaś, daś na to glěda. 6 Nejstaršych Žydow pak wótegronichu a su k Jezusoju powědali: Na co dejmy glědaś? 7 k prědnemu wěmy wót tebje, až sy se pśez rod naroźił; K drugemu, až su se wokoło twójogo naroda dla góletkow w Bethlehemje wusmjerśili; Tśeśe, až stej twój nan a twója maś Marija do Egyptowskeje wuběgnułej, dokulaž njejstej mógałej swójskemu ludoju wěriś. 8 někotarych ze Žydow, kótarež su pódla stojali, su dobrośiwe powědali: Njamóžomy groniś, až jo se naroźił; wón jo se naroźił Wěmy pak, až jo jogo maś Marija z Jozefom zlubjona, a tak njejo se wón pśez naroźił. 9 a Pilatus jo powědał k Židam, kótarež su twarźili, až jo se naroźił: »To njejo wěrno, pśeto jo dało zlubjenje, ako wóni wopóznaniju, kótarež su ze swójskego luda.« 10 Annas a Kaiphas jo powědał k Pilatusoju: "Wšykne toś ta kopica luźi jo wobglědowaś, kótarež se źerjo, až jo se pśez roźonu a guslowaŕ; Ale te, kenž prědu, až jo se wón pśez rody naroźił, su jogo proselyty a wuknjeńce. 11 Pilatus jo wótegroniła Annas a Kaiphas: Chto su proselyty? Wóni su wótegronili: Wóni su źiśi gólow a njejsu Žyźi byli, ale naslědniki wót njogo. 12 Da su wótegronili Eleaser a Asterius a Antonius a Jakubus, Caras a Samuel, Isaak a Phinees, Crispus a Agrippa, Annas a Judas: Njejsmy žedne proselyty, ale źiśi Žydow a powědaju wěrnosć a smy byli pśibytne, ako jo se Marija zlubiła. 13 a pilatus jo se wobrośił na dwanasćo muskich, kótarež su to powědali, a źašo jim: Ja som se jim pśi žywjenju Caesara, až sćo zwěrnje rozjasnił, lěc jo se naroźił, a to jo wěrno, což sćo wulicowali. 14 Was su wótegronili Pilatus: Mamy kazń, kótaraž nam zakaza, dokulaž jo grěch. Wy maśo se pśisegaś pśi žywjenju Caesara, dokulaž njejo tak, ako smy gronili, a buźomy se z tym spokojiś, wusmjerśiś. 15 Da stej powědałej Annas a Kaiphas k Pilatusoju: »Te dwanasćo muskich njebuźo wěriś, až jogo ako nisko naroźijomy a ako guslowarja znajomy, lěcrownož wón to wudawa, až jo syn Bóžy a kral; což smy tak daloko zdalone, wěriś, až to słyšymy.