Listy pósoła Pawoła Na Seneca a listy Seneca na Pawoła. KAPITEL 1 Annæus Seneca na Pawoła Póstrowa. 1 tucnym, Pawoł, ty sy se wó tom rozgronje wuwucował, kótarež jo se cora mjazy mnu a mójim Luciliusom wó ludach a drugich wěcach wótměło; wótměło; Pśeto su to někotare z twójich wuknjeńcow w towarišnosći z nami; 2 Pśeto ako smy se do salikiskich zagrodow slědk śěgnuli, pśez kótarež su šli teke a drugu drogu šli, su se nam na našo pśigranjanje pśizamknuli. 3 Cu, až se mysliśo, až sebje wašo rozgrono wjelgin žycymy: 4 Smy byli wjelgin zwjaselone pśez twóje knigły z wjele listami, kótarež sy na někotare města a głowne města prowincow napisał a wjelicne pśikaze za sitiske zaźaržanje wopśimujo: 5 ja se myslim, až njejsy prapras takich zacuśach był, ale jano rěd pósrědniś, lěcrownož teke wótergi prapras ako teke rěd. 6 pśeto kakosć toś tych wucbow a jich wjelikosć su tak wjelike, až se pśiwzejom, až starstwo cłowjeka lěbda dosega, aby w swójom dopóznaśu pód łukami a wudopołnjali. Žycym śi twójo derjeměśe, mój bratš. Rozžognowanje. KAPITEL 2 Pawoł na Seneca Póstrow. 1 som cora z wjaselim dostał Waš list, na kótaryž by ned wótegroniś mógał, gaby młody muski doma był, kótaregož by kśěła Wam pósłaś: Pśeto wěsćo, ga a wót kogo, ku kótarym casam, a komu musym wšykno pśewjasć, což wusćełam. 3 togodla sebje žycym, až mě zwjeršnosć njewobkšuśijoš, gaž cakam na pśistojnego cłowjeka. 4 sebje wjelgin glucny, wusud takego drogotnego cłowjeka měś, až se pśez móje listy wjaseliśo: 5 pśeto njeby ty ako censor, ako filozof abo ako wótkubłaŕ takego wjelikego wjercha a ako mejstaŕ nad wšym wobglědował, gaby spšawny był. Žycym Wam trajne derjeměśe. KAPITEL 3 Annæus Seneca na Pawoła Póstrowa. 1 Som někotare zwězki dokóńcył a je do swójskich źělow rozłožył. 2 Som rozsuźony, ju Caesaroju pśecytaś, a gaž se pśigódna góźba wudajo, musyš teke ty pódla byś, gaž se pśedcytajo. 3 gaž pak to móžno njejo, com wam jaden źeń póstajaś a wam pśipowěźeś, na kótaremž buźomy zgromadnje pśedstajenje pśecytaś. 4 som se pśedewzeł, gaž som z wěstosću zamógł, nejpjerwjej swójo měnjenje wó tom nachwataś, nježli až som to Caesaroju zdźělił, aby se wót mójeje pśichylnosći k tebje pśeznaniś mógł. Buź žywy, nejlubšy Pawoł. KAPITEL 4 Pawoł na Seneca Póstrow. 1 Tak cesto ako twój list cytam, pśedstajijom sebje, až sy pśi mnjo. Teke ja nic drugego njewěrim, ako sy pśecej pla nas. 2 Gaž něnto chapjaš pśiś, buźomy se skóro zasej wiźeś. Žycym Wam wšym wjele derjeměśa.
KAPITEL 5 Annæus Seneca na Pawoła Póstrowa. 1 Smy wjelgin starosćiwe wó Wašu pśedłujku njepśibytnosć wót nas. 2 Co to jo, abo co to, což jo, což twójo pśichadje zajźujo? 3 Gaž se gniw Caesara bójš, dokulaž sy twóju něgajšnu nabóžninu spušćił a teke drugich k proselytam cynił, ga sy se na to pówołał, až twójo jadnanje njejo z njewobstawnosći, ale z sudnistwa wujšło. Rozžognowanje. KAPITEL 6 Pawoł na Seneca a Luciliusowem póstrowjenju. 1 Což wěcy nastupa, wó kótarychž sćo mě pisali, tak njejsom se z pjerom a šorcu gronił, wó kótarychž to slědy zakusujośo, a to druge zazdaśim wěcy rozkładujo. 2 Pśedewšym, dokulaž wěm, až dajo w twójej bliskosći a teke w mójej bliskosći luźi, kótarež budu rozměś, co měnim. 3 Wšyknym luźam jo cesćenje wopokazaś, a to aby tak wěcej, ako wóni skerjej góźbu za zwadu pśiwzeju. A gaž pódchyśijomy pódchyśone temperament na źeń, buźomy we wšych dypkach statkownje dobyś, gaž jo tak, kenž su zamóžne, wiźeś a pśipóznaś, až su byli w njepšawźe. Rozžognowanje. KAPITEL 7 Annæus Seneca na Pawoła Póstrowa. 1 Wobgrajom, až som se wjelgin pśez lekturu Wašych listow na Galatarjow, Korintherow a lud Achaije wjaselił. 2 Pśeto SWĚTY DUCH jo w nich pśez tebje wóne zacuśa pósrědnił, kótarež wjelgin maju a nadobne su, kenž wšykne cesćownosć zasłužyju a pśez swójsku wunamakanje pśesegujo. 3 cu toś žycyś, až, gaž tak njewšedne wěcy pišoš, to na elegancy nagrona njejo raźiło, kótaraž by jeje majestet genetiska była. 4 a ja musym swójogo bratša pśiznaś, až njeby śi ned njespšawnje pitśku zamjelcał a mójej swójskej wědobnosći njezwěrił, až jo kejžor z zacuśami twójich listow wjelgin spokojom. 5 pśeto ako jo słyšał zachopjeńk togo samskego cytaś, jo wón wujasnił: Wón se źiwa, take pśedstajenja pla cłowjeka namakaś, kenž njama pšawidłowne kubłanje. 6 Na to som znapśeśiwił: Bogi su se wótergi pósłužowali z powšyknego njewinowatego, aby z nim powědali, a su jomu dali pśikład wó tom w powšyknem kraju z mjenim Nanowy, kenž jo, ako jo w kraju Reate był, dwa muskej stej se groniłej, a pollux stej groniłej, a zazdaśim wót bogow pśiwzełej. Rozžognowanje. KAPITEL 8 Pawoł na Seneca Póstrow. 1 Lěcrownož wěm, až jo kejžor źiwnučki ako teke spěchowaŕ našeje nabóžniny, ga dowol mě weto, tebje raźiś, až žednu škódu njeśerpiš, z tym až nam pśichylnosć wopokazujoš. 2 Ja se napšawdu wěrim, sy wjelgin tšašny wopyt zwažył, ako sy kśěł kejžoroju něco wujasniś, co se jogo nabóžninje a jogo wašnji namše tak wjelgin spśeśiwja. Pśeto wón jo napadowaŕ tatańskich bogow. 3 njewěm, co sy wósebnje w zmysle měł, ako jo jomu wó tom gronił; Ale myslim se, až sćo to z wjelikego respekta pśede mnu cynił. 4 ja pak žycym, až to za pśichod wěcej njecyniśo. Pśeto musyš se pasć, až swójogo kněza njezetanijoš, gaž twóju pśichylnosć ku mnjo pokažoš. 5 Jogo gniw njebuźo nam zawěsće škóźeś, gaž wón góla wóstanjo; A gaž njejo gniwny, njebuźo nam teke nic pomagaś.