KAPITEL 1
Jozef, jadnasty syn Jakuba a Rahel, rědnu a lubku. Jogo wójowanje pśeśiwo egyptojskej wjednicy.
1 wótpis testamenta Josepha.
2 Ako pak jo kśěł wumrěś, jo zawołał swójich synow a swójich bratšow gromaźe a źašo k nim:
3 Móje bratšy a móje źiśi, słuchajśo na Jozefa, lubowanegoIsraela;Słuchajśo,mójesyny,nawašnana.
4 ja som w swójom žywjenjuzawisć a smjerś wiźeł,ale njejsomseraźił,alesomwwěrnosći,kótaružjoKNĚZ.
5 tych mójich bratšow su mě dali, ale Kněz jo mě lubował.
6 Wy sćo kśěli mě wusmjerśiś, ale Bog mójich nanow jo mě zagłodnił.
7 Wy stej mě pušćiłej do jamy, a nejwušy mě zasej górjej pśinjaso.
8 ja su do njewólnistwa pśedali, a KNĚZ wšyknych jo mě wucynił lichy.
9ja sumě popajźili,a jogomócna ruka jomě pomagała.
10 ja som se wót głoda placnuł,a Kněz sam jomě póbił.
11 był som sam, a Bog jo mě troštował.
12 ja som był chóry, a Kněz jo ku mnjo woglědał
13 som w popajźeństwje był, a mój Bog jo mě gnadu wopokazał;
14 do putow, a wón jo mě wumóžył;
15 wón jo pśepórał, a wón jo móju wěc zašćitował;
16 Wón jo se wót Egyptowarjow górko dogronił, a jo mě wurušował;
17 wón jo mě wót mójich sobujaknitow zawrośił, a wón jo mě zwignuł.
18 a toś ten hejtman faraona jo mě dowěrił swój dom.
19 a ja som wójował pśeśiwo njewósromośej žeńskej a som se tłocył, z njeju pśestupiś; Ale Bog Israela, mój nan, jo mě wót paleceje płomjenja załapił.
20 ja su do popajźeństwa chyśili, bili, wusměšowali; Ale Kněz jo mě pśizwólił, zmilnosć namakaś pśed wócyma popajźeństwa.
21 pśeto KNĚZ zgubijo, kenž se jogo bóje, nic, daniž wśamnosći,danižwputach,danižwpóžednosći,daniž w nuzy.
22 Pśeto Bog njebuźo se sromośeś ako cłowjek, hyšći se bój ako cłowjeka syna, hyšći jo słaby abo wulěkany.
23 pak we wšych tych wěcach dajo wón šćit a troštujo na młogi part, teke gaž za mały cas wótejźo, aby pśichylnosć duše pśespytował.
24 do źaseś wopytowanjow jo mě wón wopokazał, a we wšych śerpje; Pśeto wurušenje jo mócne guslowanje, a sćerpnosć dajo wjele dobrego.
25 kak cesto jo mě Egyptowarja grozyła ze smjerśu!
26 Kak cesto jo mě wótštrofowanje pśepódała a jo mě pón slědk zawołała a jo mě grozyła, a gaž njejsom kśěł z njeju gromaźe byś, jo wóna ku mnjo groniła:
27 ty musyš mój kněz byś a wšykno, což jo w mójom domje, gaž se mě góriš, a ty dejš byś ako naš kněz.
28 pak som myslił na słowa mójogo nana, a ako som šeł do swójeje komory, som płakał a se knězoju módlił.
29 a ja som pśisamem w tych sedym lětach, a ja som zjawił Egyptowarjam ako jaden, kenž jo něžny žywy, pśeto te, kenž su wokoło Boga wuběgne, dostanu rědnosć glědajucy.
30 a gaž mój kněz njejo był doma, njejsom pijał žedno wino; A tśi dny dłujko njejsom wzeł swóju jěźnu, ale som dawał chudym a chórym.
31 a ja som jěsno pytał KNĚZA a jo płakał wokoło Egyptowarje Memphisa, pśeto jo mě znjeměrniło, pśeto teke w nocy jo ku mnjo pśišła, pód wugronom, mě woglědaś.
32 a dokulaž njejo měła žedno muskece góle, jo tak cyniła, ako by mě za syna měła.
33 a wěsty cas jo mě wobejmjeł ako syna, a ja to njewukusnjom; Ale pózdźej jo wopytała mě do zapleśiś.
34 a ako som to zawupytnuł, som se do smjerśi tužył; Aakojowujšła,somksebjepśišełasomskjaržyłwjele dnjow wó nju, dokulaž som jeje lisćinu a jeje wobšudu spóznał.
35 a ja som jej słowa nejwušego wózjawił, lěc jo kśěła se snaź wót jeje złeje póžednosći wótwobrośiś.
36 wó to jo mě cesto ze słowami ako swěty muž a jo chwalił w swójom nagronje tšašnje móju kebrjonosć pśed jeje muskim, mjaztym až jo kśěła měgarjaś, gaž smy sami byli.
37 pśeto wóna jo mě zjawnje chwaliła ako ke, a w schowanem jo mě powědała: Njebój se tebje pśed mójim cłowjekom; Pśeto wón jo pśeznanjony wó twójej kisanosći; pśeto gaž jomu wó nas groniš, njeby wón wěrił.
38 drogow wšogo som se lagnuł na zemju a jo Bog pšosył, Kněz daś mě wót jeje wobšudy wumóžy.
39 a ako njejo pśez to nic pśewinuła, jo wóna pśišła wóspjet ku mnjo pód pšosbu pówucenja, Bóže słowo wuknuś.
40 a wóna jo ku mnjo powědała: »Gaž coš, ga wóstanu móje guski spušćaś, tak wóstanjo pśi mnjo, a ja budu swójogo cłowjeka powědaś, wót jogo bogow wótchylaś, a buźomy w kazni pśeměniś pla twójogo kněza.«
41 a ja som k njej powědał: Kněz njoco, až te, kenž se jogo bóje, w njecesćinje, hyšći ma spódobanje na tych, manźelstwo cyniś, ale na tych, kenž se jomu z cysteju wutšobu a njezmakanyma guboma bližy.
42 pak jo glědała na swój měr a jo se za tym póžedała, swóju złe póžedanja dopołniś.
43 a ja som se hyšći wěcej dał pósćiś a módlitwje, aby Kněz mě wót njeje wurušował.
44 a jadenraz jo kumnjo gronił: Gaž njocoš nježlic coš, budu mójogo cłowjeka pśez gad wusmjerśiś; wusmjerśiś; A wzej se k mójej gósćinje.
45 ako som něnt to słyšał, som swóju drastwu rozkusało a som k njej powědał:
46 žeńskich,bój se Bog,anjecyń tenzłystatk, až njeby se znicył; nic znicyś; Pśeto wě, až budu to wšyknym luźam wózjawiś.
47 Dokulaž jo se wóna něnto bójała, jo mě pšosyła, toś to pśipšawy wózjawiś.
48 a wóna jo šła, jo mě troštowała z darami a jo mě wšykne wony cłowjeskich źiśi pěskowała.
49 a jo mě pěskował jěź, kótaraž jo była z guslowaŕskimi gronkami změšana.
50 a ako jo komornik pśišeł, ten jo pśinjasł, som póglědnuł a som wiźeł tšašnego muskego, kenž jo mě ze šklumjac dał,a som póznał,ažsom kśěłmězatšašyś.
51 a ako jo wen šeł, som płakał, a njejsom daniž te daniž irednje něco druge wót jeje jěze wopytał.
52 a pó jadnom dnju jo ku mnjo pśišła a jo sebje woglědała jěź a jo ku mnjo powědała: Cogodla njejsy wót jěźi jědł?
53ajasomknjejpowědał:Dokulažsytozesmjertnym guslowanim dopołnił; Akaksygronił: »Ja se njestajam, ale Knězoju sam.«
54 tak něnt wě, až jo Bog mójogo nana mě pśez swójogo janźela twóju złosnosć pokazał, a ja som ju składował, aby tebje pśejšli, gaž snaź wiźiš a se wobrośijoš.
55 aby pak wuknuł, až njama złosnosć bźezbóžneje mócy nad tymi, kenž Bog z kšutosću póbitujo, lej, cu braś a pśed sobu jěsć.
56 a za tym až som to gronił, som se pótakem módlił: Bog mójich nanow a janźel Abrahams jo ze mnu! A jěźešo.
57 a ako jo to wiźeła, jo płakajucy na jeje woblico k mójima nogoma padnuła; A ja som ju zrownał a som ju napominał.
58 a wóna jo zlubiła, až toś ta wina wěcej gótowaś njeswěśi.
59 pak jeje wutšoba jo była pśecej hyšći na to złe wusměrjone, a wóna jo se rozglědowała, kak mógała mě wobuś, a jo dłymoko zdychnuła a bu póbita, lěcrownož njejo chóra była.
60 a ako jeje muski jo ju wiźeł, jo k njej powědał: Cogodla jo twójo woblico padnuło?
61 a wóna jo k njomu powědała: Mam ból w mójej wutšobje, a zdychnjenje mójogo ducha mě tłocy; A tak jo ju troštował, kenž njejo był chóry.
62 To jo se wóna pópadnuła góźbu, jo ku mnjo chwatała, gaž jo jeje muski hyšći wence był, a som se ku mnjo wobrośił: Ja cu se zapowjesyś abo se pśez skału chyśiś, gaž njelažyš pśi mnjo.
63 a ako som wiźeł, až duch Beliarsa jo ju znjeměrnjony, som se módlił k Knězoju a som k njej źašo:
64 cogodla, ty žałosna žeńska, sy znjeměrnjona a znjeměrnjona, wót grěchow slěpi?
65 mysli na to, gaž se sam płaśiš, buźo Asteho, pódlańska žeńska twójogo cłowjeka, twójogo pódlańskego gjarnyška, twóje źiśi biś a twój pomnik wót zemje znicyś.
66 a wóna jo ku mnjo powědała: Lej, pón mě lubujoš; To mě dosega: Šewcec jano za mójim žywjenim a za mójimi źiśimi, a ja wótcakujom, až budu teke swójo pominanje wužywaś
67 ale wóna njejo kusnuła, až wó mójogo kněza dla tak powědam a nic dla jich nic.
68 pśeto gaž jo cłowjek pśed rozpalonosću złeje póžedanja padnuł a wót njeje słužabnikował, tak ako wóna, cožkuli na dobrem nastupajucy toś tu rozpalonosć słucha, tak pśiwzejo wón glědajucy na swóju złu póžednosć.
69 togodla ja was zjadnośijom, móje źiśi, až jo to było wó šeste góźiny, ako jo wóte mnjo šło; A ja som se klaknuł pśed Knězom ceły źeń a cełu noc; A pśeśiwo zajtšoškom som stanuł, jo płakał ceły cas a som se wó wulichowanje wót njeje módlił.
70 skóńcnje jo pśimjeła móje drastwy a jo mě namócnje do zwiska z njeju roztłocyła.
71 Ako som něnto wiźeł, až jo w swójej błudnosći na mójej sukni kšuśe źaržała, som to slědk dała a som ju downěła.
72 a wóna jo se źaržała na sukni a jo mě wopaki wobskjaržyła, a ako jo jeje muski pśišeł, jo mě do popajźeństwa do swójogo domu chyśił; A na drugi źeń jo mě šwikał a mě pósłał do popajźeństwa faraona.
73 a ako som był w putach, jo se Egyptowarja wót žałowanja pótłocyła, a jo słyšała, kak som se Knězoju źěkował a chwalobne spiwy spiwał w bydlenju śamnosći a jo se wjaseliła z wjasołym głosom a som se wót lympotajuceje póžednosći Egyptowarjow załapiła.
74 a cesto jo ku mnjo pósłała a groniła: Wóla, mójo pominanje dopołniś, a ja cu śi wót twójich putow wulichowaś a tebje z śamnosći wulichowaś.
75 a razka w myslach njejsom se k njej chylało.
76 Pśeto Bog lubujo togo, kenž zwězujo w jamje bźezbóžneje zapustow z kesću, wěcej ako togo, kenž w ludach kralow luksus ze bźeznaźejnosću zwězujo.
77 a gaž něchten w Kešowje žywy jo a teke kšasnosć pomina, a nejwušy wě, až jo jomu raźobne, tak to teke mě dari.
78 kak cesto jo pśišła, lěcrownož jo była chóra, k njepśedwiźonemu casoju ku mnjo dołoj a jo słuchała na mój głos, mjaztym až som se módlił!
79 a ako som jeje zdychnjenje słyšał, som mjelcał. 80 pśeto gaž som w jeje domje był, jo wóna woplěwała swójej ruce, nadra a noze, aby pla njeje lažym; Wšako jo była wjelgin rědna, kšasnje wupyšnjona, aby mě troštowała.
81 a Kněz jo mě pśed jeje planami póchłostał.
KAPITEL 2
Josep jo wopor wjele zapśiseganja pśez złe bogatstwo memphianskeje žeńskeje. Zajmno profetiske pśirownanje namakajośo w 73-74.
1 Wiźiśo něnto, móje źiśi, kak wjelike wěcy sćerpnosć wustatkujo a módlitwu z pósćenjami.
2 Gaž pótakem teke knyskotanje a cystotu pópušćujośo ze sćerpnosću a módlitwu, z pósćenjami w demuśe wutšoby, ga buźo kněz pód wami bydliś, dokulaž lubujo kespis.
3 a źožkuli nejwušy bydli, samo gaby zawisć abo njewólnistwo abo wósłabnjenje cłowjeka zmakajo, Kněz, kenž w njom bydli, jogo wó jogo kawšwosć dla samego njezeznajo samego wót złego, ale jogo teke ako mě pówušyjo.
4 pśeto w kuždem nastupanju se cłowjek pówušyjo, až jo napšawdu abo w słowje abo myslenju.
5 móje bratšy su chwatali, kak wjelgin jo mój nan mě lubował, a weto njejsom se w swójom zmysle zwignuł; lěcrownož som góle był, som měł tšach Boga w mójej wutšobje; Pśeto ja by ja docynił, až by wšykno zajšło.
6 A ja njejsom se w złem wótglědanju pśeśiwo njej zwignuł, ale som swójich bratšow pócesćił; A z respekta pśednimi sompušćił,Ismaelita groniś,až som syn Jakuba, wjeliki muski a mócny.
7 mějśo teke wy, móje źiśi, bogabójaznosći we wšych wašych twórjenjach pśed wašyma wócyma a cesćone waše bratšy!
8 pśeto kuždy, kenž kazń Kněza cyni, buźo wót njogo lubowaś.
9 a ako som z Ismaelitami do Indokolpitarnje pśišeł, su se mě pšašali a powědali:
10 sy njewólnik? A ja som gronił, až som teke domacny njewólnik, až njeby swójich bratšow pśesromośiło.
11 a nejstaršy z nich ku mnjo jo powědał: Njejsy njewólnik, pśeto južo twójo wenkowne to zazdaśim cyni.
12 ja pak som gronił, až som jeje njewólnik.
13 pak smy do Egyptowskeje pśišli, su se wokoło mě waźili, chto z nich dejał mě kupiś a wześ.
14 wó to jo se zdało wšym derje, až njejsom wóstał z pśekupcom swójogo wikowanja w Egyptowskej, daniž njejsu se wrośili a wóry pśinjasli.
15a knězjomědał gnaduwe wócyma pśekupca,awón jo mě swój dom dowěrił.
16 a Bog jo jogo žognował pśez móje srědki a jo jogo na złoto a slobro a na domacnych słužabnikach rozmnožył.
17 a ja som był tśi mjasece a pěś dnjow pla njogo.
18 a w tom casu jo pśišła memphiaŕka, žeńska pentephrisa, we wózu z wjelikim pompom dołoj, dokulaž jowót swójich komornikow wóte mnjo słyšała.
19 a wóna jo wulicowała swójomu cłowjekoju, až jo pśekupc pśez młodego hebrejskego boga bogał, a wóni gronje, až su se z kraja Kanaana wukšadnuli.
20 no toś jomu napołnijo pšawje a dowjeźo gólca do twójogo domu; Tak buźo śi Bog hebrejow žognowaś, pśeto gnada z njebja na njom wótpócywa.
21 a pentephris, jo se dał pśez swóje słowa pśeznaniś a pśikazaś, pśekupca pśinjasć, a źašo jomu:
22 Co słyšym wó tebje, až luźi z kraja Kanaan stojš a je ako njewólnik pśedawaš?
23 pśekupc pakjojomuknogoma padnuł a jogopšosył a źašo: Ja śi, mój kněz, ja njewěm, co ty groniš.
24 a pentephi: Źo ga jo hebrejski njewólnik?
25 a wón źašo: Ismaelity su jogo dowěrili, daniž njeby se wrośili.
26 pak wón jomu njewěri, ale pśikaza, jogo wuśěgnuś a biś.
27 a ako jo na toś tom wugronjenju wobstał, jo gronił Pentephris: Łasy gólcowy gólc pśinjaso.
28 a ako som se nutś spórał, som se pśed Pentephrasom złožył, dokulaž jo był tśeśi mjazy zastojarjami faraona.
29 a wón jo mě wzeł wó sebje a źašo ku mnjo: Sy njewólnik abo lichy?
30 a ja som powědał: njewólnik.
31 a wón źašo: "Kogo?
32 a ja som gronił: Ismaelity."
33 a wón źašo: Kak sy jej jeje njewólnik był?
34 a ja som powědał: Sćo mě z kraja Kanaana wulichowali.
35 a wón jo ku mnjo gronił: Zawěsće, ty łdgajoš; A ned jo pśikazał mě wuśěgnuś a biś.
36 něnt jo glědała memphianaŕka pśez wokno na mnjo, mjaztym až som se biła, pśeto jeje dom jo był blisko, a wóna jo k njomu pěskowała a jomu dała groniś:
37 Twójogo wusuda jo njespšawny; Pśeto ty wótštrofujoš lichotnego, kótaryž jo se wukšadnuł, ako by był pśetšašaŕ.
38 a ako njejsom swójo wugronjenje změnił, lěcrownož som se biła, jo wón pśikazał, se do popajźeństwa chyśiś, daniž wobsejźarje gólcow njeby pśišli.
39 a žeńska jo powědała k swójomu cłowjekoju: Cogodla źaržyš łapjonego a derje naroźonego gólcyka w putach, kenž dejał lubjej pušćiś a pósłužowaś?
40 pśetowóna jokśěła měwiźeś z póžednosći grěchow, ale ja to wšykno njezmakajom.
41 a wón jo k njej powědał: Njejo nałogEgyptowarjow, to wześ, což drugim słuša,nježli až jo dopokaz wunjasł.
42 tak jo wón něnto powědał wó pśekupcu; Ale což gólca nastupa, tak dej se do popajźeństwa chyśiś.
43 pó styriadwaźasća dnjach pak su pśišli ismaelity; Pśeto wóni su słyšali, až Jakub, mój nan, wjele wó mnjo jo žałował.
44 a wóni su pśišli a su ku mnjo powědali: Kak pśiźo, až sy gronił, až sy njewólnik? A lej, smy zgónili, až sy syn mócnego muskego w kraju Kanaan a twój nan pśecej hyšći w měchu a popjełu wó tebje žałujo.
45akosomtosłyšał,josemójonutśikownerozpušćiło, a mója wutšoba jo se tam tała, a ja som se žycyła, płakaś, ale som se slědk źaržał, aby swójich bratšow sromośeł.
46 a ja som k nim powědał: Njewěm, som njewólnik.
47 Da su něnto radu zgubili, mě pśedaś, až njeby w swójima rukoma měł.
48 pśeto su se mójogo nana bójali, až njeby pśišeł a bólosnu pomsćenje na nich chytšy.
49 ga su słyšali, až jo był mócny z Bogom a z luźimi.
50 da pśekupc jo k nim powědał: Wumóž mě wót sudnistwa Pentifris!
51 a wóni su pśišli a mě pšosyli a powědali: Powědaj, ty sy se z nami z pjenjezymi nakupił, a wón buźo nas wulichowaś.
52 Da jopowědała memphiaŕka k swójomucłowjekoju: Kup gólc; Pśeto słyšym, jo wóna powědała, až jogo pśedawaju.
53 a gaž jo wóna komornika k ismaelitam a jo pšosyła, mě pśedaś.
54 dokulaž komornik njejo był zwólniwy, mě wó jeje myto kupiś, jo se wrośił, za tym až jo ju pśed sudnistwom stajił, a jo swójej kněni rozměł, až su pominali wusoku płaśiznu za swójogo njewólnika.
55 a wóna jo pěskowata drugi komornik pěskowata a jojomudałagroniś: Tekegaž pominatej dwě minje,tak jima, tak južo złoto njeswěśi; Kup jano gólca a dowjeź jogo ku mnjo.
56 da jo komornik šeł a jo jim wósymźaset złotakow spušćił a jo mě pśiwzeł; wzeł. Ale Egyptowarja jo groniła: Som sto dała.
57 a lěcrownož to kusam, ja pśisegam, až njeby komornik sromotnje sromotał.
58 wiźiśo něnto, móje źiśi, kótare wjelike som ja wumyslił, až njeby mójich bratšow wósłabił.
59 wó to teke wy jaden drugego lubujośo a chowaśo se mjazy sobu z rozwólnicu grěchy.
60 Pśeto Bog ma spódobanje na jadnoty bratšow a na wótmyslenju wutšoby, kótaraž ma derjeměśe na lubosći.
61 a ako su móje bratšy do Egyptowskeje pśišli, su zgónili, až som jim swóje pjenjeze wrośił a jich nic złožył a troštował.
62apósmjerśimójogonanaJakubasomjuhyšćiwěcej lubował, a wšykno, což jo póbitował, som wjelgin wjele za nju cynił.
63 a ja som pśiznał, až njejsu se w nejmjeńšej wěcy tłocyli; A wšykno, což jo w mójej ruce było, som jim dał.
64 a jich źiśi su byli móje źiśi a móje źiśi swóje słužabniki; A jeje žywjenje jo było mójo žywjenje, a wše jeje śerpjenje jo było mójo śerpjenje, a wše jeje chórosć jo była mója słabosć.
65 Mój kraj jo był jeje kraj a jeje rada mója rada.
66 a ja njejsom se mjazy nimi we cesćownosći wó mójej swětnej kšasnosći zwignuł, ale som był mjazy nimi ako jaden z nejžrušych.
67 gaž něnto teke wy w kaznjach Kněza změnijośo, móje źiśi, ga buźo wam to pówušyś a was z dobrym žognowanim wót nimjernosći na nimjernosć.
68 a gaž něchten za tym, wam złe cyniś, ga cyni jomu dobre a módliśo se za njogo, a wy buźośo wót Kněza wumóžyś wót wšogo złego.
69 pśeto glej, wiźiśo, až som z demuta a languta źowku mjeršnika Heliopolisa za žeńsku wzeł.
70 a sto talentow złota jo se mě z njeju dało, a Kněz jo je cynił, mě słužyś.
71 a wón jo mě dał teke rědnosć ako kwětk, kenž jo był wětšy ako rědny Israel; A wón jo mě zachował až do wusokego starstwa mócy a rědnosći, wšako som był Jakub we wšom jadnak.
72 a słuchajśo, móje źiśi, teke woblico, ako som wiźeła.
73 jo było dwanasćo jelenjow, kótarež su se pasli, a źewjeś jo se nejpjerwjej pó cełej zemi rozdrosćoło, rowno tak teke te tśi.
74 a ja som wiźeł, až jo se z Judy kněžna naroźiła, kótaraž jo nosyła lanu suknju, a z njeje jo se łagodnje naroźiła, kótaraž njejo měła žeden makel; A k jogo Lěwicy jo był rowno tak ako law; A wšykne zwěrjeta su se pśeśiwo njomu walili, a jagnje jo je pśewinuł a jo je z nogoma zatłocował.
75 a dla togo su se janźele a luźe a ceły kraj wjaselili.
76 a to buźo se w swójom casu, w slědnych dnjach.
77 Źaržćo něnto, móje źiśi, kazni kněza a cesći Levi a Juda; Pśeto z nich buźo wam jagnje Boga staś, kótaryž grěch swěta pśiwzejo, kótaryž wuchowajo wšu gólu a Israel.
78 pśeto jogo mócnaŕstwo jo nimjerne mócnaŕstwo, kótarež njebuźo se zajś; Ale mójo mócnaŕstwo mjazy wami se nachyla ako wisata mata stražnika, kótaraž se pó lěśu zgubijo.
79 pśeto wěm, až budu pó mójej smjerśi Egyptowarje wam pónóžyś; Bog pak wam pomsćijo a was k tomu wjeźo, což jo wašym nanam zgubił.
80 pak dejśo móju kósći z wami górjej njasć; wy maśo móju kósći z wami górjej njasć; Pśeto gaž se mója kósći tam wuzwignjo, buźo KNĚZ z wami w swětle, a Beliar buźo w śamnosći z Egyptowarjami.
81 a njaso waša maś Asenatowa górjej k hippodrom a wobryjo ju pla wašeje maśerje Rahel.
82 a ako jo to gronił, jo wón swójej noze wupśestrěł a jo wumrěł we wusokem starstwje.
83 a ceło Israel jo žałował wó njogo a cełu Egyptojsku z wjelikim žałowanim.
84 a ako su źiśi Israela z Egyptowskeje śěgnuli, su pśiwzeli Daninu Josephoweju ze sobu a su jogo k Hebronoju pla jogo nana, a lěta jogo žywjenja su byli stotne lěta.