KAPITEL 1
Wón jo był sedymy syn Jakuba a Bilhasa. Zažarny. Wón wót gniwa wóttšašujo, z tym až groni: "Wón dajo swójoraznu wiziju." To jo późiwanja gódna teza wó złosćach.
1 wótpis słowow Dans, kótarež jo w swójich slědnych dnjach, w stoasty dwaźastem lěśe swójogo žywjenja, k swójimsynampowědał.
2 Pśeto wón jo swój rod zwołał a źašo: Słuchajśo na móje słowa, jeje syn Dans! Aźiwaj na słowa twójogo nana.
3 som toś tu wěrnosć w mójej wutšobje a wmójomcełemžywjenju dopokazał. Ze spšawnym jadnanim derje a Bog dobrotny jo, a až stej łdža a gniw złej, dokulaž luźamwšykne złosnosć wuce.
4 togodla wam źinsa wuznawam, móje źiśi, až som w swójej wutšobje smjerś mójogo bratša Josepha, wěrnego a dobrego muskego,wobzamknuł.
5 a ja som se wjaselił, až jo se pśedał, dokulaž jo jogo nan jogo wěcej lubował ako nam.
6 Pśeto duch žarliwosći a pyšnosći źašo ku mnjo: Ty sam sy teke jogo syn.
7 A jaden z duchow Beliars jo mě wubuźił a źašo: Wzej ten mjac a jo z tym Josepha! Tak buźo śi nan lubowaś, gaž jo njabogi.
8 pak jo duch gniwa, kenž jo mě pógnuł, jo Joseph rozmlał, ako leopard banśik rozmlał.
9 pak Bog mójich nanow njejo dał, až jo do mójeju rukowu padnuł, tak až som jogo sam namakał a wusmjerśił a wusmjerśił a drugi štom do Israela zatšašyśdał.
10 a něnto, móje źiśi, lej, wumrějom, a ja wam gronim wó wěrnosći: Gaž se pśed duchom łdže a gniwa pasośo a wěrnosć a rozwólnosć lubujośo,buźośo sezepěraś.
11 pśeto gniw jo slěposć a njelicy, až něchten wiźi woblico cłowjeka z wěrnosću.
12 pśeto gaž jo to teke nan abo maś, tak se jim napśeśiwo ako njepśijaśelam zaźaržujo; Gaž jo to teke bratš, ga jogo weto njeznajo; Jo-lic jo to teke profet Kněza, tak jo wón jomu tola njepósłušny; Lěcrownož jo spšawny muski, jogo njewažy; wón jogo njewiźi; Lěcrownož jo pśijaśel,wón jogo njespóznajo.
13 pśeto duch gniwa jogo ze seśu wobšudy wobdawa a slěpi jogo wócy a zamólijo pśez łdganje jogo zmysł a dawa jomu jogo swójorazne woblico.
14 a z cym jo jogo wócy pśebarwiło? Z hagom hutšoby, aby zawisny na swójogo bratša był.
15 pśeto gniw jo něco złego, móje źiśi, wšako znjeměrnijosamo dušu samu.
16 a śěło gniwnego wucynijo sebje wón sam, a nad swójeju dušu dajo kněstwo, a wón dawa śěłoju móc, aby wšu njespšawnosć skazył.
17 a gaž śěło to wšo cyni, tak pšawa duša, což se cyni, dokulaž wóna pšawje njewiźi.
18 chtož jo něnto gniwny, ma, gaž jo mócny muski, tšojna móc w swójom gniwje: ta pśez pomoc swójich słužabnikow; A drugi pśez swójo bogatstwo, pśez kótarež wón njepšawje pśepowědajo a pśewinjo; A k tśeśemu, dokulaž ma swójsku pśirodnu móc, statkujo pśez tozłe.
19 a gaž jo teke rozgórjony cłowjek słaby, ga ma móc,kótaražjo dwójcy tak wjelika ako ta, kenž jo wót pśirody; Pśeto gniw pomogapśecej takimwbźeznaźejnosći.
20 toś togo ducha źo kuždy cas ze łdganim na pšawa satana, aby ze surowosćua łdganimjogo statki wugbali.
21 tak rozmějo něnto móc gniwa, až jo wón chwataty.
22 pśeto wóna wabi pśedewšym pśez słowa; Pótom skšuśijo pśez statki, kótaryž jo rozgórjony, a pśinjaso z mócnymi tšuśami swój zmysł do zegera a rozbuźijo tak z wjelikim gniwom swóju dušu.
23 wó to, gaž něchten irgenduš. Powědajśo se wam: Njedajśo se k gniwoju pógibowaś, a gaž was něchten ako swětego muskego chwali, ga njezwěŕśo se, ale njedajśo se daniž k entuziastoju daniž keklasoju pógnuwaś.
24 pśeto nejpjerwjej se słyšanjeju spódoba a cyni tak zmysł, pśicyny za prowokaciju spóznaś; spóznaś. A gaž jo pón gniwny, se mysli, až jo z pšawom rozgórjony.
25 gaž wy do někakego tšuśa abo skazby padnjośo, móje źiśi, ga njetužyjśo se; Pśeto rowno toś ten duch zawobližujo luźam, až se zachodne póžedanje pominaju,aby sepśez chóru wuzgóniło.
26 a gaž wy dobrowólnje abo njedobrowólnu škódu śerpiśo, ga njerozgórśo se; Pśeto z górjenja se z gniwomzwiga.
27 mimodow jo dwójne njemudrosć gniwa ze łdganim; A wóni pomagaju jaden drugego, aby hutšobu znjeměrnili; A gaž jo duša stawnje znjeměrnjona, se Kněz wót njeje měcha, a Beliar nad nimi kněžy.
KAPITEL 2
Profecija wó grěchach, popajźeństwje, plastach a dokóńcnem wobnowjenju naroda. Wóni powědaju pśecej hyšći wó Edenje (glej gronka 18). Gronko 23 jo w swětle profekcije późiwanja gódne.
1 wó to, móje źiśi, ma kazni Kněza, a źaržćo swóju kazń; Wóttšašujo se gniw a
žrawc łdže, aby kněz pód wami wóstał a beliar wót was kopnuł.
2 Powědaj wěrnosć, jaden kuždy ze swójim pśiducym. Tak njesmějośo se do z gniwom a zmuśenja padnuś; Ale buźośo w měrje, dokulaž maśo Boga měra, njebuźo žedna wójna nad wami kněžyś.
3 Lubujo KNĚZA swójo cełe žywjenje a mjazy sobu zpšaweju wutšobu.
4 wěm, až buźośo w slědnych dnjach wót Kněza wótchyliś a Levi wobgroniś a se pśed Judu wójowaś; Ale njebuźotej je pśewinuś, pśeto janźel Kněza buźo jich nawjedowaś; Pśeto pla nich buźo Israel stojaś.
5 a gdykuli wy wót kněza wótchylaśo, buźośo we wšom złem změniś a reziel drugich statkowaś, z tym až žeńskim bźez kaznjow slěźiśo, mjaztym až ze wšeju špatneju špatneju lichotu we sebje statkuju.
6 pśeto som w knigłach He wetos, spšawnego, cytał, až jo waš wjerch Satan, a tam wšykne duchy złosnosći a nadutosći se zanjeroźone, aby synam Levi stawnje stojali, aby je k grěchoju zagranjali.
7 a móje syny budu se Levi pśibližyś a z nimi grěś we wšych wěcach; A syny Judaša budu póžytne a cuze kubła wurubiju ako lawy.
8 wó to buźośo z nimi do popajźeństwa wjasć, a to buźośo wšykne placki Egyptowskeje a wšykne złe góle pśiwześ.
9 a jo-lic se něnto na kněza wrośijośo, buźośo zmilnosć dostaś, a wón buźo was do swójogo swěśenja wjasć a was měr daś.
10 a z roda Juda a Levi buźo wama wugójśe Kněza schadaś; A wón wjeźo wójnupśeśiwo Beliaroju.
11 a zwucuju nimjernu pomsćenje na našych njepśijaśelach; A popajźeństwo
buźo wót Beliara wześ dušy swětych a njepósłušnych hutšobow Knězoju a tym, kótarež jogo zazwóniju, nimjerny měr daś.
12 a swětych buźo wótpócywaś w Edenje, a w nowem Jeruzalemje budu se spšawne wjaseliś, a buźo k cesći Boga do nimjernosći.
13 a Jeruzalem sefort žedne zajśpjenja wumyslił, hyšći Israel popajźiś; Pśeto KNĚZ buźo srjejź njeje, a swěty Israel buźo nad nimi kněžujucy w kameru a do chudoby; A chtož do Was wěri, buźo we wopšawźitosći mjazy luźimi kněžyś.
14 a něnto, bój se Kněza, móje źiśi, a pasćo se pśed satanoma jogo duchami!
15 wóścoj se Boga a janźeloju, kenž za was zastupijo; pśeto wón jo srjejźny mjazy Bogom a luźimi, a za měr Israela buźo wón stawaś pśeśiwo mócnaŕstwu winika.
16 wó to jo njepśijaśel póžedny, wšyknych zatšašyś, kótarež kněza wołaju.
17 pśeto wón wě, až buźo na tom dnju, dokulaž buźo Israel pokutu cyniś, raj winika do kóńca hyś.
18 pśeto janźel měra sam buźo Israel skšuśiś, až njeby do nejswětlej złego padali.
19 a buźo za cas kaznidawaŕskeje Israela, to njebuźo se Kněz wót nich wuwinuś, ale buźo jich do luda pśeměniś, kenž swóju wólu cyni; pśeto žeden janźel buźo jomu jadnak.
20 a jogo mě buźo na wšych městnach w Israelu a mjazy tatanjami.
21 tak pasćo se něnto, móje źiśi, pśed kuždeju złeju twóŕbu a chyśćo gniw a wšu łdžu a lubujśo wěrnosć a rozwólnosć.
22 a což sćo wó wašom nanje słyšali, to teke wašym źiśam, aby Zbóžno gólaŕ se napórali; Pśeto wón jo wěrny a dłujko pokorny, pózlažki a pokorny a nawucy pśez swóje statki Kazń Bóžukazń.
23 wó to se wótchyla wót wšeje njespšawnosći a źaržy kšuśe na pšawdosći Boga, ga buźo se waš rod do nimjernosći wuchowaś.
24 a wobryzgni měpla mójich nanow.
25 a ako jo to gronił, jo wón ju kusał a jo wusnuł we wusokemstarstwje.
26 a jogo syny su jogo zakopowali, a pó tom su nosyli jogo kósći górjej a su połožyli k Abrahamoju, Isaakoju a Jakuboju.
27 tola danow jim wěšći, aby swójogo Boga zabyli a se wót kraja swójogo derbnego źěla a wót roda Israela a wót familije swójich pótomnikow wótcuzbnili.