KAPITEL 1
Asser, źasety syn Jakuba a Silpasa. Wózjawjenje dualneje wósobiny. Prědne tšojenje je z Jekylla a Hyde. Wugronjenje wó kazni zarownanja, kótarež by se Emerson spódobało, namakajośow27.
1 wótpis testamenta na popjele, což jo w stoastawaźastych lětach swójogo žywjenja k swójim synampowědał.
2 pśeto ako jo był hyšći strowy, jo wón k nim powědał: Słuchajśo, wy źiśi Asser, k wašomu nanoju, a cu wam wšykno wózjawiś, což jo pšawje pśed Knězom.
3 dwě droze jo Bog cłowjeskim źiśam dał: dwě pśichylnosći a dwě družynje jadnanja a dwě družynje jadnanja a dwězwadni.
4 togodla jo wšykno pó dwěma, jaden wó drugem.
5 pśeto dajotej dwě droze dobrego a złego, a z toś tyma stej pśichylnosći w našej gruźi,kótarejžrozeznawatej.
6 Gaž ma něnto duša spódobanje na dobrej pśichylnosći, tak stawa se wšykno jeje statki w spšawnosći; A gažgrěšnjo, cyni wóna ned pokutu.
7 pśeto tam jo swóje mysli na spšawnosć wusměrił a to złe zamólił, walijo ned to złea wuryjo grěch.
8 gaž pak wón złeje pśichylnosći pśiběra, tak stanjo se wšykno jogo cynjenje w špatnej spšawnosći, a wón wugónijo todobrea spijo sena złea se wót Beliara kněžy; Teke gaž wón to dobre statkujo, jo wón k złemu zawobrośony.
9 pśeto tak zachopijo, dobre cyniś, nuzka wón kóńc jadnanja za njogo k złemu, dokulaž wiźi, až jo pókład pśichylnosći z złym duchom dopołnjony.
10 cłowjek móžo něnto ze słowami dobrego wó złego dla pomagaś, ale kóńc jadnanja wjeźo k njewósromośenju.
11 dajo luźa, kenž njama sobulutosći z tym, kenž swójomu pśewrośe w złem słužy; słužy; A toś ta wěc ma dwa aspekta,aleto cełejo złe.
12 a jo cłowjek, kenž lubujo, kenž złego cyni, dokulaž by to preferěrował, samo wó swójich złosnych w złem wumrěś; wumrěł. A w tom nastupanju jo jasne, ažmadwa aspekta, aleto wšo jo zła twóŕba.
13 gaž teke lubosć ma, ga jo ten bźezbóžne, kenž zły schowajo wó dobrem móženju; ale kóńc njestatka chyla k złemu.
14 drugich kšadnjo, njepšawda, wurubijo, wobšuźijo a se chudemu zminjo. Teke to jo dwójcy, ale to wšo jo złe.
15 Chtož swójogo nejžblišego wobšuźijo, ten jo Boga zadušył a pśisegał wopaki pśeśiwo nejwušemu a zmilujo se źe chudym. Kněz, kenž jo kazń póbitował, zakusał a zdychujo a bogaśił.
16 Wón zasunjo dušu a cyni śěło wjasele; Wón wusmjerśijo wjele a wjele mało. Teke to jo dwójcy, ale to wšo jo złe.
17 drugich swěśi manźelstwo a se jěź enjo, a gaž pśisamem załapijo, cyni wón złego. Pśez móc swójogo bogatstwa jo wón wjele pśewinuł; A
njeglědajucy na swóju nadměrnu złosnosć cyni wón kazni; teke to ma dwójnu aspekt,aleto wšo jo złe.
18 takich luźi jo wuchacow; Cysto ,-ako te, kótarež kopyta kałaju, ale napšawdu njeknicomne.
19 Pśeto Bog jo to w toflach kaznjow tak wózjawił.
20 ale njesejźi, móje źiśi, woblica ako wóni, to dobrego a złego; Ale źarž jano na dobrośi, pśeto Bog ma w njom swójo bydlenje, a luźeju póžedaju.
21 fliehtow pak pśed złosću a nic zła pśichylnosć pśez waše dobre statki; Pśeto dwójne wóśce njesłuže Bog, ale swójskim póžedanjam, na až by měła beliar a sebje samego jadnakego dobrego daś.
22 pśeto teke te dobre luźe, kenž su zatšašone, su wopšawnjone pśed Bogom, teke gaž su wót tych, kenž su grěch napśeśiwo dwójnemu, źaržane.
23 pśeto wjele, z tym až bźezbóžne wusmjerśiju, cynitej dwě statka, to dobre a złe; Ale to wšo jo derje, dokulažjo to złewutupiła znicył.
24 luźi hawa serbam a njespšawnym a manźelstwom a zapustam. Teke to ma dwójnu aspekt; ale ceła twórba jo dobra, dokulaž slědujo pśikładoju Kněza, z tym až wón zazdaśim dobre ako wěrnydobytk pśiwzejo.
25 jaden drugich nježycy, dobry źeń z nimi wiźeś, až njeby swójo śěło zanjerěšył a swóju dušu zanjerěšył; Teke to jo dwójocerowne, ale to cełe jo dobre.
26 pśeto takich luźi su jelenjam a jelenicam jadnake, pśeto pó wašni wašnje nałoga pó wašni wašnje. Źiwe zwěrjeta zdaju se byś njepśirodne, ale
wóni su cełe a zewšym cyste; Pśeto wóni pśeměniju w chwatku za kněza a su se togo togo, což teke Bog hašujo a zakazujo pśez swóje kazni, z tym až to złewót dobrego wótwoboraju.
27 Wiźiśo, móje źiśi, až su we wšych wěcach dwě, jaden pśeśiwo drugemu, a jaden pśez drugego schowany; we bogatstwje schowany jo póžytnosć, w towarišnosći pijanosć, w smjaśu žałowanja, wmanźelstwje.
28 smjerś slědujo na žywjenje, sromota na kšasnosć, noc na źeń a śamnosć na swětło; A wšykno jo pód dnjom, to spšawne pód žywjenim, njespšawnepód smjerśu; Togodla caka tekenimjernežywjenjena smjerś.
29 njamóžoš teke groniś, wěrnosć jo łdža a pšawo jo wopaki; Pśeto wša wěrnosć jo pód swětłom, kake wšykne wěcypód Bogom su.
30 to wšo som pótakem w swójom žywjenju dopokazał, a njejsom se wót wěrnosći Kněza wótchylił, ale som kazni nejwušego nejwušego a som pó wšych mójich mócach z jadnym nanuzkanimnadrožony.
31 wó to źiwa teke wy, móje źiśi, na kazni Kněza, a slědujo wěrnosći z pónižnym woblicom.
32 pśeto te, kenž su dwójocentrowe, kenž su dwójozmyslne, kenž su dwójozmyslne, cynje se dwójnemu grěchu; Pśeto wónej cynitej to złe, a matej wjasele nad tymi, kótarež cynje, z tym až slěduju pśikładoju duchow mólenjow a pśeśiwo cłowjestwoju wójowaju.
33 wó to źaržyśo, móje źiśi, kazń Kněza a njeźiwa na złego ako na to dobre; Ale glědajśo na to, což jo
napšawdu dobre, a źaržćo je we wšyknych pśikazach Kněza, z tym až swójo rozgrono w njom źaržyśo a w njom wótpócywaśo.
34 pśeto slědne kóńce luźi pokazuju swóju spšawnosć abo njespšawnosć, gaž se zmakaju janźelam Kněza a Satana.
35 pśeto gaž duša póchłoźujo, se wóna wót złego ducha drějo, kótaremuž jo teke w źěrach a złych twórjenjach słužyła.
36 pak jo měrnje z radosću, tak zmaka janźela měra a wjeźo jogo do nimjernego žywjenja.
37 njebuźo, móje źiśi, ako sodom, kenž jo pśeśiwo janźelam Kněza grěšyła napśecej zgubił.
38 pśeto wěm, až buźośo grěšne a do rukow wašych njepśijaśelow pśeběžaś; A waš kraj se zapusćijo a waše swěte městna se znicyju, a wy buźośo se rozdrosćone až do styrich kóńcow zemje.
39 a wy buźośo se dopóraś w rozšyrju a zachodnej ako wóda.
40 do nejwušych zemju domapytajo a sama ako cłowjek pśiźo, zluźimi,kenž jěźe a piju a plonoju głowu we wóźe łamaś.
41 Wón buźo Israel a wše góle wumóžyś, a Bog powěda we wósobje cłowjeka.
42 wó to teke wy groniśo, móje źiśi, to wašym źiśam, až njeby jomu njepósłušnebyli.
43 pśeto som póznał, až buźośo pśeliš njepósłušne a wuwólniś bźezbóžne, z tym až se na Bóžy kazni źiwało, ale na kazni luźi, dokulaž sćo se z špatneju špatneju spšawnosću skamsyli.
44 a togodla buźośo se rozpyriś ako Gad a Dan, móje bratšy, a wy njebuźośo waše kraje, waš rod a wašu rěc znaś.
45 ale KNĚZ buźo was we wěrje zběraś pśez swóju zmilnosć a wokoło Abrahama, Isaaka a Jakuba.
46 a ako jo to k nim gronił, wón jim kazń a źašo:Rowyjo měw Hebronje.
47 a wón jo wusnuł a wumrěł we wusokem starstwje.
48 a jogo syny su cynili, ako běšo jim pśikazał, a su jogo górjej do Hebronaa su jogo pla jogo nana wobdali.