Caput 1
1 Exemplar epistolae, quam misit Jeremias ad eos, qui captivi in Babyloniam ducebantur a rege Babyloniorum, indicans eis, sicut præceptum est ei a Deo.
2 Propter peccata quæ fecisti coram Deo, captivi ducemini in Babylonem a Nabuchodonosor rege Babylonis.
3 Ingressi itaque in Babylonem, eritis ibi annis multis, et tempore longo, septem scilicet generationibus, et post haec educam vos inde cum pace.
4 Nunc videbitis in Babylone deos argenteos et aureos et ligneos in umeris portari, qui timent gentes.
5 Videte ergo, ut non sitis similes extraneis, neque eritis et ab illis, cum videritis turbam ante se et post se, adorantes eos.
6 Sed dicite in cordibus vestris: Domine, et nos adoramus te.
7 Angelus enim meus vobiscum est, ipse autem exquiram animas vestras.
8 Lingua eorum polita ab artifice, et ipsa deaurata et inaurata in argento; sed falsa sunt, nec loqui possunt.
9 Et accipientes aurum, virgini amanti ornamenta, faciunt coronas deorum suorum.
10 Nonnunquam etiam aurum et argentum sacerdotes a diis suis deferunt, et sibi id tribuunt.
11 Et dabunt ex eo loco meretrices communes, et ornabunt eas ut homines vestimentis, ut sint dii argentei, et dii aurei et lignei.
12 Hi autem non possunt nisi erugine et tinea se liberare, cum sint induti purpureis vestimentis.
13 Facies eorum extergunt a pulvere templi, et mutabunt faciem suam.
14 Sceptrum autem habet ut judex regionis, qui in se peccantem non interficit.
15 Habet et in dextera sua pugionem et securim: sed a bello et a furibus non liberabit.
16 Unde non sunt dii: ne ergo timueritis eos.
17 Sicut enim vas quod frangitur, nihili est. sic et cum diis eorum, quando erecti fuerint in templo, oculi illorum pleni pulvere per pedes introeuntium.
18 Et sicut fores firmantur undique ad offendentem regem, ad mortem patiendum: sic sacerdotes adstringunt ostia, et seras, et vectes, ne diripiantur dii eorum a latronibus.
19 Candelas illis magis quam sibi accendunt, quas videre non possunt.
20 Tigna quasi templi sunt, diro sunt corda eorum quæ e terra reptilia dicuntur. et cum comedunt eas et vestimenta sua, non sentiunt.
21 Nigræ fiunt facies eorum a fumo, qui egreditur de templo.
22 Super corpora eorum et capita sedent vespertiliones, hirundines, et volucres quoque, et feles.
23 Unde sciatis quia non sunt dii: ne ergo timueritis eos.
24 Aurum autem, quod pulchros facit eos, nisi extergunt æruginem, non fulgebunt: neque enim dum conflarentur, sentiebant.
25 Omnia, in quibus spiritus non est, pretio empta sunt.
26 In umeris portantur, non habentes pedes, unde dicunt hominibus nihil esse dignum.
27 Qui serviunt eis, confundentur: si enim aliquando ceciderint, a semetipsis resurgere non possunt: neque si quis eos statuerit, potest se movere, et si incurvantur, ipsi possunt corrigere: sed eis quasi mortuis dona statuunt.
28 Hostias eorum vendunt sacerdotes, et abutuntur; similiter et mulieres eorum in sale. pauperi autem et impotenti nihil dant.
29 Mulieres quoque et mulieres menstruatæ comedunt sacrificia eorum.
Quomodo enim vocari possunt dii? quia feminae diis argenteis, auro, lignoque vescuntur.
31 et in domibus eorum sacerdotes sedent habentes tunicas scissas, et capita et barbam rasam, quorum capita nuda sunt.
32 Rugiunt et clamabunt ante deos suos, sicut in convivio mortui sunt.
33 Sacerdotes quoque deponent vestimenta sua, et vestiunt uxores suas ac liberos.
34 Sive malum sit illis, sive bonum, non poterunt retribuere: neque regem constituere possunt, neque auferre.
35 Similiter neque divitias neque pecuniam dare possunt: si quis illis votum voverit, et non custodierit, non requiret.
36 Hominem a morte non liberant, neque infirmum a potentiori eripiunt.
37 Hominem cæcum ad visum non restituunt, neque hominem in tribulatione sua sublevaverunt.
38 Viduæ non miserebuntur, neque orphanis benefacient.
Lapidibus de monte similes sunt lignei, et qui colunt ea.
40 Quomodo ergo æstimandum est atque dicendum illos esse deos, cum et ipsi Chaldæi eos dehonestent?
41 Qui si mutum viderint, qui loqui non possit, adferunt, et obsecrant Bel ut possit loqui, quasi possit intelligere.
42 Et hoc ipsi non intelligunt, et relinquent ea: non enim habent scientiam.
43 mulieres quoque in funibus circa eas sedentes in viis furfures ad unguentum conburunt si quis autem ex eis attrahatur ab aliquo transeunte cum eo concubuerit cum illo exprobrat quod non reputabitur dignum sicut se ipsum neque funiculus eius.
44 Quidquid apud illos fit, falsum est; quomodo æstimandum aut dicendum est illos esse deos?
45 A fabris et ab aurificibus facta sunt: nihil aliud esse possunt, quam volunt esse artifices.
46 Neque enim possunt, qui ista fecerunt, diu permanere; quomodo ergo sunt quae ex eis fiunt dii?
47 Reliquerunt enim mendacium et opprobria his qui sequuntur.
48 Cum enim venerit ad eos omne bellum, aut plaga super eos, Sacerdotes inter se consulunt, ut possint abscondi cum eis.
49 Quomodo ergo intellegent homines non esse deos, qui nec de bello se liberant, nec de peste se liberant?
50 Nam cum sint lignea, et inaurata et inaurata, scietur post hæc esse falsa.
51 Apparebit autem omnibus gentibus et regibus quoniam non sunt dii, sed opera manuum hominum, et non sunt in eis opus Dei.
52 Quis ergo ignorat, quoniam non sunt dii?
53 neque regem in terra constituere possunt, neque pluviam hominibus dare.
54 Nec possunt causam suam iudicare, nec injuriam emendare, cum non possint: sunt enim quasi corvi inter cælum et terram.
55 Sed et cum invenerit ignis in domum deorum ligneorum, vel inauratum, vel argentum, sacerdotes eorum fugient, et salvabuntur. ipsi vero sicut trabes in medio comburentur.
56 Regi autem, aut hostibus non resistent. Quomodo ergo æstimandum est, aut dicendum est illos esse deos ?
57 Neque lignei dii sunt, et argento aut auro inpositi, aut fures aut latrones effugere possunt.
58 cujus aurum, et argentum, et vestes quibus induuntur, sumentes fortes, et abeunt simul : nec ipsi se juvare possunt.
59 Melius est ergo esse regem ostentantem potentiam suam, aut vas utilem in domo, qua utetur dominus, quam tales deos falsos; aut esse januam in domo, ut talia ibi retinerent, quam tales deos falsos. aut columna lignea in palatio, quam tales deos falsos.
60 Sol enim, et luna, et stellæ, cum sint splendidæ, et mittuntur ad officia sua, obsequentes sunt.
61 Similiter et fulgur cum apparuerit, perspicuum est; Similiter et in omni regione spirat ventus.
62 Et cum iussisset Deus nubibus transire totum mundum, faciunt ut iussum est.
63 Ignis autem desuper mittitur ad consumendum montes et silvas, sicut praeceptum est, et similes sunt illis non in specie neque in potentia.
64 Unde neque existimandum est, neque dicendum, illos esse deos, quando non possunt neque judicium judicare, neque benefacere hominibus.
65 Scientes itaque quia non sunt dii, ne ergo timueritis eos.
66 Neque enim regibus maledicent, neque benedicent;
67 neque signa possunt dare in cælo in gentibus, neque sicut sol lucere, neque illuminare ut luna.
68 Bestiae meliores sunt illis: nam sub velamine se recipere possunt, et se adiuvare possunt.
69 Nullo itaque modo nobis est manifestum quia sunt dii: ne ergo timueritis eos.
70 Nam sicut in cucumerario formido nihil custodit, ita sunt dii illorum lignei, et inaurati argento et auro.
71 similiter et in horto spina alba, supra quam omnis avis sedet; ut et cadaveri, id est, in tenebras oriens;
72 Et cognoscetis eos non esse deos in purpura, quæ tineat eos : et ipsi postea comedentur, et erunt opprobrium in terra.
73 Melior est homo iustus, qui non habet simulacra: nam erit longe ab opprobriis.