जेजू क्रिस्ताच्या बाळं तपणाचें पयलें सुवातेचें पुस्तक अध्याय 1 १ क ांय क यफ म्हणट ले तो मुखेल य जक जोसेफ च्य पुस्तक ांत आमक ां फुडले वििरण मेळ्ळे २ जेजून प ळण् ांत आसतन लेगीत उलयलो आनी आपल्य आियक म्हळें अशें तो स ांगत . ३ मररयम्म , ह ांि जेजू दे ि चो पूत, जें उतर तुिें गॅविएल दे िदू त न तुक स ांवगल्लें आनी म्हज्य ब प यन म्ह क सांिस र च्य मोक्ष क ध डल . ४ अलेक् ांडर च्य æर च्य तीनशें णिव्य िस ा ऑगस्टस न सगळ्य व्यक्ीांनी आपल्य च दे श ांत कर घ लप क िचचो असो फरम न उजि ड यलो. ५ जोसेफ उठलो आनी त ची जोडीद र मररयम्म ि ांगड जेरुसलेम ांत गेलो आनी उपर ांत बेथलेहेम क आयलो, त क आनी त च्य कुटुां ब क त च्य ब प यच्य श र ांत कर भरप क. ६ ते लेण् ांतल्य न प ितकच, मररयम्म न जोसेफ क आपली ब ळां तपण ची िेळ आयल्य आनी वतक श र ांत िचूांक मेळ्ळें न अशें कबूल केलें आनी म्हळें : “आमी ह्य गुहेंत िचूांय .” ७ त्य िेळ र सूया अस्त ज िप क स मको ल गीां आवशल्लो. ८ पूण जोसेफ न वतक सु ईणी ह डू न बेगीन भ यर सरलो; जेरुसलेमची एक ज ण्टी वहिू ब यल पळोिन त णें वतक म्हणलें : “प्र थान कर, बरी ब यल, ह ांग ये, आनी त्य गुहेंत िच, आनी थांय तुक एक ब यल वदसतली, जी फकत जल्म क ह डप क तय र आस . ९ सुय ास्त ज तकच ज ण्टी ब यल आनी वतचे ि ांगड जोसेफ गुहेंत प िले आनी दोग ांय त तूांत वभतर सरलीां. १० आनी पळे , तें सगळें वदिे आनी मेणि तीच्य उजि ड परस व्हड आनी सुय ाच्य उजि ड परस व्हड उजि ड ांनी भररल्लें . ११ उपर ांत अभाक क कपडे घ लून गुठल यले, आनी त चे आिय सेंट मेरीचीां स्तन ां चुसोिन दिरत ले. १२ हें उजि ड पळोिन दोग ांकय अज प ज लें; ज ण्टे ब यलेन स ांत मररयम्म क विच रलें, तूां ह्य भुरग्य ची आिय? १३ स ांत मॅरीन ज प वदली, ती आवशल्ली. १४ त चेर ज ण्टे ब यलेन म्हणलें, तूां हेर सगळ्य ब यल ां परस स मको िेगळो. १५ स ांत मररयम्म न ज प वदली, “जशें म्हज्य पुत स रकें भुरगें न , तशें त च्य आिय स रकें ब यल न . १६ ज ण्टे ब यलेन ज प वदली, “हे म झ्य ब य, ह ांि ह ांग आयल ां, म्ह क स सण चें इन म मेळचें. १७ म गीर आमची ब यल स ांत मररयम्म वतक म्हळें , भुरग्य चेर ह त घ ल; जें, केल्य उपर ांत ती पुर य ज ली. १८ फुडें ितन वतणें म्हळें : “आत ां स िन म्हज्य वजवित च्य सगळ्य वदस ां नी ह ांि ह्य भुरग्य ची सेि करतलोां आनी त चो नोकर ज तलोां.” १९ उपर ांत गोठ णी येिन उजो ल यलो आनी ते चड खोशी ज ले तेन् ां सग ांतल्य सैन्य न त ांक ां प्रगट केलें आनी सिोच्च दे ि ची स्तुती केली आनी त ची आर धन केली. २० आनी गोठ णी त्य च क म ांत गुांतले ले तशें, त्य िेळ र लेणी एक िैभिश ली दे िूळ वदसत ली, क रण दे िदू त आनी मनश ांच्यो दोनूय वजबे एकिटीत ज िन दे ि ची आर धन आनी व्हडिीक ज ली, प्रभू विस्त च्य जल्म क ल गून. २१ पूण ज ण्टे वहिू ब यलेन हे सगळे स्पश्ट चमत्क र पळे ले उपर ांत वतणें दे ि ची स्तुती केली आनी म्हणलें: “हे दे ि , इज्र यल चो दे ि, ह ांि तुक उपक र म नत ां, वकत्य क म्हज्य दोळ्य ांनी सांिस र च्य सोडिणद र चो जल्म पळयल . अध्याय 2 १ त च्य सुांत चो क ळ, म्हणल्य र क यद्य न भुरग्य ची सुांत करप ची आज्ञ वदल्ल्य आठव्य वदस , त ांणी त ची सुांत गुहेंत केली. २ आनी ज ण्टे वहिू ब यलेन अग्रक त घेतली (हेर लोक म्हणट त, वतणें न वभची तांतू घेतली), आनी ती क ांट्य च्य पोरन्य तेल च्य अल ब स्टर च्य पेटीांत स ांब ळ्ळी.
३ वतचो एक पूत आवशल्लो, तो िखद ां विकपी आवशल्लो आनी त क वतणें म्हळें : “तुक खबरद री घेिची ही क ांटेरी मलम ची पेटी विकची न्हय, जरी तुक त चे ख तीर तीनशें पेन्स वदिांक ज य. ४ आत ां हीच ती अल ब स्टर ची पेटी, जी प पी मररयम्म न तय र केली आनी त तूांतल्य न मलम आमच्य प्रभू जेजू विस्त च्य तकलेर आनी प ांय ांचेर ओतलें आनी वतच्य तकलेच्य I केंस ांनी पुसली. ५ म गीर ध वदस ांनी त क जेरुसलेम ांत ह डलो आनी त च्य जल्म उपर ांतच्य च ळीसव्य वदस त क दे िळ ांत दे ि मुख र दिरलो आनी मोयजेस च्य क यद्य प्रम णें त चे ख तीर योग्य अपाण केलें पोट उगडपी द दलो दे ि क पवित्र म्हणटलो. ६ त्य िेळ र ज ण्टो वसमीयोन न त क उजि ड चो ख ांबो ज िन चकचकीत ज ल्लो पळे लें, तेन् त ची आिय स ां मररयम्म व्हवजान त क आपल्य आां ग त व्हरत ली आनी तें पळोिन सगळ्य ांत चड खोस ज ली. ७ र ज चे र खणद र त चे भोांितणीां उबे र ित त तशें दे िदू त त चे भोांितणीां उबे र िले. ८ तेन् ां वशमोन न स ांत मररयम्म ल गीां िचून वतचे िटे न ह त ि डयलो आनी प्रभू विस्त क म्हणलें: आत ां, म्हज्य प्रभू , तुज्य उतर प्रम णें तुजो सेिक श ांतपण न िचतलो. ९ वकत्य क तुज्य दय क तुिें सगळ्य र ष्ट् ांच्य सोडिणे ख तीर तय र केल्ली म्हज्य दोळ्य ांनी पळयल्य ; सगळ्य लोक ांक उजि ड आनी तुज्य लोक इज्र यल चो मवहम . १० ह न् सांदेष्ट्ट्य य ह जीर आवशल्ली आनी ल गीां प ितकच वतणें दे ि ची स्तुती केली आनी मररयम्म च्य सुख ची परब मनयली. अध्याय 3 १ हेरोदे स र ज च्य क ळ र जुदेय च्य बेथलेहेम श र ांत प्रभू जेजूचो जल्म ज लो. ज्ञ नी मनीस उदें ते िटे नच्य न जेरुसलेम ांत आयले, जोर ड शट च्य भ कीत प्रम णें आनी आपल्य ि ांगड भ ांगर, लोब न आनी गांधक अशे अपाण ह डले आनी त ची पुज केली आनी त क आपलीां द न वदली. २ म गीर लेडी मेरीन त चो एक कपडो घेिन, त तूांत अभाक गुठल यल्लें, आनी त ांक ां आशीि ाद च्य बदल क वदलो, जो त ांक ां वतचे कडल्य न एक अत्यांत उद त्त भेट म्हणून मेळ्ळो. ३ आनी त्य च िेळ र त ांक ां त्य नखे त्र च्य रुप ांतलो एक दे िदू त वदसलो, जो त ांक ां पयलीां त ांच्य प्रि स ांत म गादशाक आवशल्लो; ज्य उजि ड चो ते आपल्य च दे श ांत परत येमेरेन फ टोफ ट गेले. ४ परत येतकच त ांचे र ज आनी र जकुांिर त ांक ां आयले आनी विच रप क आयले: त ांणी वकतें पळयलें आनी वकतें केलें? त ांक ां कसलो प्रि स आनी परतून येिप चो आवशल्लो? रस्त्य र त ांची खांयची कांपनी आवशल्ली? ५ पूण त णीां स ां मरीय न वदल्लें कपडे तय र केलें, त क ल गून त ांणी मेजि नी केली. ६ आनी आपल्य दे श ांतल्य ररती प्रम ण उजो ल यून त ची पुज केली. ७ आनी त तूांत क पड घ लून उज्य न तें धरून दिरलें. ८ उजो वनिळ्ळो म्हणटकच, उजो त क स्पशा करू ां क न वशल्ल्य भशेन त ांणी न्हेसण चो कपडो क डलो. ९ म गीर ते त क चुांबन घेिांक ल गले आनी तकलेर आनी दोळ्य ांचेर घ लून म्हणप क ल गले, हें वनिः सांशय सत्य, आनी उज्य क तें जळोिांक मेळ्ळें न आनी तें भस्म करुांक मेळ्ळें न हें खरें च अज प वदसत . १० म गीर त ांणी ती घेतली आनी व्हड आदर न ती आपल्य खवजन्य ां मदीां स ांठोिन दिरली. अध्याय 4 १ हेरोद क ज्ञ नी मनीस कळ ि ज िन त चे कडे न परत येिांक न हें ज णून त णें य जक आनी ज्ञ नी मनश ांक एकठ ांय आपयले आनी म्हणलें: “विस्त खांयच्य ज ग्य र जल्म क येिांक ज य तें स ांग?” २ त ांणी ज प वदली तेन् ां, जुदेय च्य बेथलेहेम श र ांत, तो आपल्य च मन ांत प्रभू जेजू विस्त च्य मरण ची कल्पन करुांक ल गलो. ३ पूण सिेस्पर चो एक दे िदू त जोसेफ क न्हन्हदें त वदसलो आनी म्हळें : “उठ, भुरगो आनी त ची आिय घेिन कोांबडो ि जत म्हणसर इवजप् ांत िच.” म्हणून तो उठलो आनी गेलो. ४ तो आपल्य प्रि स चेर विच र करत न सक ळ ज ली. ५ प्रि स च्य ल ांब येन क ठीचे पट्टे मोडले .