Javanese - The Gospel of Nicodemus formerly called The Acts of Pontius Pilate

Injil Nikodémus, sing biyèn disebut Kisah Para Rasul Pontius Pilatus BAB 1 1 Anas lan Kayafas, Summas, Datam, Gamaliel, Yudas, Lewi, Naptali, Aleksander, Kores, lan wong-wong Yahudi liyane, padha sowan marang ngarsane Sang Pilatus bab Gusti Yesus, nudhuh marang Panjenengane kalawan akeh kadurjanan.

2 Lan padha ngandika, "Aku yakin, yen Gusti Yesus iku anaké Yusuf tukang kayu, tanah lair saka Maria, lan sing ngakoni Putraning Allah lan raja; lan ora mung mangkono, nanging nyoba ngrusak dina Sabat, lan angger-anggering leluhur kita.

3 Pilatus mangsuli: Apa sing diumumake? lan apa iku kang nyoba dissolve?

4 Wong-wong Yahudi padha matur marang Panjenengané, "Kula sami gadhah angger-angger ingkang ngalang-alangi nambani tiyang ing dinten Sabat. Nanging ing dina iku Panjenengane nambani wong lumpuh lan budheg, wong lumpuh, wong wuta, wong lara lara kusta lan wong dhemit.

5 Pilatus mangsuli, "Kadospundi piyambakipun saged nindakaken kanthi cara ingkang duraka?" Padha mangsuli, "Dheweke iku tukang sihir, lan nundhung dhemit lumantar panggedhening dhemit; lan kabeh iku padha tundhuk marang Panjenengane.

6 Pilatus banjur ngandika, "Nundhung dhemit iku dudu pakaryaning roh najis, nanging saka pangwasane Gusti Allah."

7 Wangsulané wong-wong Yahudi marang Pilatus, "Kawula nyuwun pandonga, supados panjenengan dalem nimbali panjenenganipun dhateng pangadilan panjenengan, saha midhangetaken piyambak."

8 Pilatus banjur nimbali utusan lan ngandika marang Panjenengané, "Kanthi cara apa Kristus bakal digawa mrene?"

9 Sakwisé kuwi utusané terus budal lan nyembah marang Gusti Yésus wis kenal karo Kristus. Sawuse mangkono banjur njebarake jubah kang ana ing tangane ing lemah, sarta ngandika: “Gusti, lumampaha ing ngriki, lajeng lumebeta, awit saking nimbali panjenengan dalem.”

10 Bareng wong-wong Yahudi padha ngerti apa kang ditindakaké déning utusan mau, banjur padha nguwuh-uwuh marang Pilatus, pangandikané, "Yagéné kowé ora nimbali Panjenengané kanthi manthuk, lan ora nganggo utusan?" nyembah marang Panjenengané, sarta jubah kang ana ing tangané njebaraké ing lemah ana ing ngarepé, sarta matur marang Panjenengané, "Gusti, gubernur nimbali Panjenengan."

11 Pilatus banjur nimbali utusané lan ngandika, "Yagéné kowé nglakoni mangkono?"

12 Pangandikané utusan mau, "Nalika kowé ngutus aku saka Yérusalèm menyang Aleksander, aku weruh Gusti Yésus lenggah ing kuldi wadon, lan anak-anak Ibrani padha nguwuh-uwuh: Hosana, tangané padha nyekel pang-pang wit!"

13 Liyané padha nyebar sandhangané ana ing dalan lan kandha, "Hé, kowé sing ana ing swarga, mugi karsaa mugi karsaa ngluwari kawula!" rahayu wong kang rawuh atas asmane Gusti.

14 Wong-wong Yahudi banjur padha nguwuh-uwuh marang utusan mau, pangucape: “Wong-wong Ibrani padha nyuwara nganggo basa Ibrani; Lan kepriyé kowé, wong Yunani, ngerti basa Ibrani?

15 Utusan mau banjur mangsuli: "Aku takon marang salah sawijining wong Yahudi: Apa sing diuwuh-uwuh déning bocah-bocah nganggo basa Ibrani?

16 Panjenengané banjur nerangake bab iku marang aku, pangandikané, "Wong-wong padha nguwuh-uwuh Hosana, kang tegesé, "Dhuh, Gusti, mugi karsaa ngluwari kawula!" utawa, Dhuh Gusti, mugi karsaa ngluwari.

17 Pilatus banjur ngandika marang wong-wong mau, "Yagéné kowé dhéwé padha nekseni bab pitutur sing diomongaké déning bocah-bocah, yaiku kanthi meneng? Ing apa utusan wis nindakake salah? Lan padha meneng.

18 Gubernur banjur ngandika marang utusané, "Sira lungaa lan mbudidaya kanthi cara apa waé kanggo nggawa wong mau mlebu."

19 Nanging utusan mau tindak lan nindakake kaya biyen; lan matur: Gusti, mlebet, awit Gubernur nimbali Panjenengan.

20 Bareng Gusti Yesus lumebet nitih umbul-umbul kang ngusung gendéra-pandéra mau, pucuké gendéra mau padha sujud nyembah marang Yésus.

21 Mulané wong-wong Yahudi padha nguwuh-uwuh luwih banter marang panji-panji mau.

22 Nanging Pilatus ngandika marang wong-wong Yahudi, "Aku ngerti, sampeyan ora seneng yen pucuking gendéra padha sujud lan nyembah

marang Yésus. nanging yagene kowe padha nguwuh-uwuh marang umbul-umbule, kaya-kaya padha sujud nyembah?

23 Wong-wong mau terus semaur marang Pilatus, ”Kula sami sumerep gendéra sami sujud nyembah Gusti Yésus.

24 Gubernur banjur nimbali gendéra lan ngandika marang wong-wong mau, Yagéné kowé padha nglakoni mangkono?

25 Gendéra-pandéra mau kandha marang Pilatus, ”Aku kabèh wong kafir lan nyembah allah ing kuil-kuil; lan kepiye kita kudu mikir babagan nyembah marang Panjenengane? Kita mung nyekel standar ing tangan kita lan padha sujud lan nyembah marang.

26 Pilatus banjur ngandika marang para panggedhéning papan pangibadah, "Apa kowé dhéwé milih wong-wong sing kuwat, supaya padha nyekel panji-panji, lan kita bakal weruh apa wong-wong mau bakal tumungkul."

27 Para pinituwané wong Yahudi tumuli padha nggolèki wong tuwa rolas sing kuwat lan kuwat, padha didhawuhi nyekel panji-panji lan padha ngadeg ana ing ngarsané gubernur.

28 Pilatus banjur ngandika marang utusané, "Gusti Yésus metu, lan gawanen mlebu menèh." Gusti Yesus lan utusane banjur metu saka ing bale.

29 Pilatus banjur nimbali umbul-umbul kang mauné padha ngusung panji-panji mau, sarta supaos marang wong-wong mau, yèn ora padha nindakaké panji-panji mau kaya nalika Yésus lumebet, Panjenengané bakal ngethok sirahé wong-wong mau.

30 Gubernur banjur dhawuh marang Yésus supaya lumebu manèh.

31 Utusan mau banjur nindakaké kaya kang wis ditindakaké mau, lan nyuwun banget marang Yésus, supaya nganggo jubahé lan lumaku nganggo jubahé, banjur lumaku ing kono, banjur mlebu.

32 Bareng Gusti Yesus lumebet, panji-panji mau padha sujud nyembah marang Panjenengane.

BAB 2 1 Bareng Pilatus mirsa kang mangkono iku, banjur ajrih, banjur arep jumeneng saka lenggahané.

2 Nanging nalika dheweke arep tangi, bojone dhewe sing ngadeg ing kadohan, kongkonan marang dheweke, matur: "Kowe ora kena apa-apa karo wong mursid iku; amarga aku wis nandhang sangsara akeh babagan dheweke sajrone wahyu bengi iki.

3 Bareng wong-wong Yahudi padha krungu bab iku, banjur padha matur marang Pilatus, "Apa aku padha ora kandha marang kowé, Panjenengané iku juru sulap?" Lah, dheweke wis njalari bojomu ngimpi.

4 Pilatus banjur nimbali Gusti Yésus lan ngandika, "Kowé wis krungu paseksiné wong-wong mau, lan ora mangsuli?"

5 Gusti Yésus semaur: "Yèn wong-wong mau ora bisa ngomong, mesthi ora bisa ngomong; Nanging sarèhné saben wong duwé dhawuh marang basané dhéwé-dhéwé, kanggo ngucap kang becik lan kang ala, mula kudu ditliti.

6 Nanging para pinituwané wong Ju terus takon marang Gusti Yésus: “Lah awaké déwé arep ndelok apa?

7 Mulané awaké déwé ngerti nèk kowé wis lair sangka laku jina. sareh, bilih ing akun lair Panjenengan bayi padha dipatèni ing Betlehem; Kaping telune, bapak lan ibumu Maryam ngungsi menyang Mesir, amarga padha ora percaya marang bangsane dhewe.

8 Sawetara wong Yahudi sing padha ngadeg ana ing kono padha mratelakake: Aku ora bisa ngarani manawa dheweke lair saka laku cabul; Nanging awaké déwé ngerti nèk Maria, ibuné, wis pacangan karo Yusuf, mula dhèwèké ora lair saka laku jina.

9 Pilatus banjur ngandika marang wong-wong Yahudi sing nganggep yèn Panjenengané lair saka laku cabul, "Pangandikamu iki ora bener, merga wis ana tunangan, kaya sing padha disaksiaké déning bangsamu dhéwé."

10 Anas lan Kayafas padha matur marang Pilatus, "Wong-wong iki kudu digatèkaké, sing padha nguwuh-uwuh, yèn dhèwèké lair saka laku cabul lan dadi tukang sihir; Nanging wong-wong sing ora gelem lair saka laku jina, wong-wong kuwi dadi murid-muridé lan murid-muridé.

11 Pilatus mangsuli marang Hanas lan Kayafas, "Sapa ta wong-wong sing padha ngluwari agama Yahudi?" Wangsulané wong-wong mau, "Iku wong-wong sing dadi anak-anaké pagan, lan ora dadi wong Yahudi, nanging dadi pengikuté."

12 Eleazer, Asterius, Antonius, Yakobus, Karas, Samuel, Ishak lan Pinees, Krispus lan Agripa, Anas lan Yudas: “Aku iki dudu wong Yahudi, nanging anak-anak Yahudi, lan padha ngomong sing bener, lan ana ing kono nalika Maria wis tunangan.

13 Pilatus banjur ngandika marang wong rolas kang padha ngandika mangkono iku, ngandika marang wong-wong mau, "Demi gesangipun Kaisar, kowé padha dakkandhani kanthi tumemen, manawa Panjenengané lair saka laku cabul, lan apa kang kokcaritakaké iku bener."

14 Wangsulané Pilatus, "Kula gadhah angger-angger ingkang boten pareng sumpah, awit punika dosa.

15 Anas lan Kayafas banjur kandha marang Pilatus, "Wong rolas kuwi ora bakal ngandel nèk awaké déwé ngerti nèk Dèkné kuwi asalé lan dadi tukang sihir, senajan Dèkné ngaku-ngaku Anaké Gusti Allah lan ratu. saka pracaya, sing kita gumeter krungu.

16 Pilatus banjur ndhawuhi saben wong metu, kajaba wong rolas, sing ngomong yen dheweke ora lair saka laku cabul, lan Gusti Yesus lunga menyang kadohan, lan ngandika marang wong-wong mau, "Yagene wong-wong Yahudi padha arep mateni Gusti Yesus?"

17 Wangsulané wong-wong mau, "Wong-wong padha nepsu, amarga Panjenengané nindakaké tamba ing dina Sabat." Pilatus ngandika, "Apa wong-wong iku bakal matèni Panjenengané merga gawé becik?" Wongwong mau padha matur marang Panjenengané, "Inggih, Pak." BAB 3 1 Pilatus nepsu banget, nuli metu saka gedhong lan ngandika marang wong-wong Yahudi, "Aku nimbali salumahing bumi, supaya aku ora nemu kaluputane wong iku."

2 Wong-wong Yahudi padha mangsuli marang Pilatus, "Manawa Panjenengané iku dudu wong duraka, mesthi ora dakgawa menyang ngarsamu."

3 Pilatus nuli ngandika marang wong-wong mau, "Kowé padha tangkepana lan njajal Panjenengané miturut angger-anggermu."

4 Wong-wong Yahudi banjur padha kandha, "Aku ora kena matèni wong."

5 Pilatus banjur ngandika marang wong-wong Yahudi, "Mulané, prentah, aja matèni, iku kagunganmu, nanging dudu kagunganku."

6 Panjenengané banjur mlebu manèh menyang dalemé, lan nimbali Yésus piyambak, sarta ngandika marang Panjenengané, "Apa kowé ratuné wong Yahudi?"

7 Gusti Yésus terus ngomong marang Pilatus: “Apa kowé ngomong ngono kuwi sangka awaké déwé, apa wong-wong Yahudi ngomongké bab Aku marang kowé?

8 Pilatus banjur ngandika marang Gusti Yésus: "Apa aku iki wong Yahudi?" Kabeh bangsa lan para panggedhene wong Yahudi wis masrahake kowe marang aku. Punapa ingkang sampun panjenengan tindakaken?

9 Gusti Yésus semaur: “Kratoné Aku dudu saka donya iki. nanging saiki karajanku dudu saka ing kono.

10 Pilatus ngandika, "Apa kowé kuwi ratu?" Gusti Yésus semaur: “Kowé ngomong nèk Aku iki ratu. lan kanggo maksud iki Aku teka, supaya aku nekseni bab kayektèn; lan saben wong kang saka ing kayekten, ngrungokake swaraku.

11 Pilatus ndangu marang Panjenengané, "Kayektèn iku apa?"

12 Gusti Yésus semaur: Kasunyatan kuwi sangka swarga.

13 Pilatus ngandika, "Mulané, kayektèn ora ana ing bumi."

14 Gusti Yésus terus ngomong marang Pilatus, “Pantyèn pretyaya nèk wong-wong sing nduwèni kayektèn ana ing bumi, sing nèk wong-wong kuwi nduwèni pangwasa ngukum, terus dikwasani karo kayektèn, lan dadi hakim sing bener.

BAB 4 1 Pilatus banjur ninggal Gusti Yésus ana ing gedhong, banjur metu nemoni wong-wong Yahudi lan ngandika, "Aku ora nemu kaluputan sijisijia ing Gusti Yésus."

2 Wong-wong Yahudi padha matur marang Panjenengané, "Nanging Panjenengané ngandika, "Aku bisa mbubrah Pedalemané Allah lan mbangun manèh ing telung dina."

3 Pilatus ndangu marang wong-wong mau, "Perang apa sing diomongké kuwi?

4 Wong-wong Yahudi padha matur marang panjenengane, "Sang Prabu Suleman anggone ngedegake patang puluh nem taun, iku kandha yen bakal nyirnakake lan mbangun maneh sajrone telung dina."

5 Pilatus ngandika manèh marang wong-wong mau, "Aku ora kaluputan saka getihé wong iku; apa sampeyan ndeleng iku.

6 Wong-wong Yahudi padha matur marang Panjenengané, "Rahipun mugi katumpes dhateng kawula lan anak-anak kawula." Pilatus banjur nimbali para pinituwa lan para ahli Torèt, para imam lan para wong Lèwi, banjur ngandika marang wong-wong mau, "Aja padha tumindak mangkono; Aku ora nemu apa-apa ing tanggung jawabmu (nglawan dheweke) babagan nambani wong lara, lan nerak dina Sabat, sing pantes dipateni.

7 Para imam lan para wong Lèwi padha matur marang Pilatus, "Demi Kaisar sugengé Kaisar, manawa ana wong kang nyenyamah Gusti Allah, iku kudu dipatèni; nanging wong iki wis nyenyamah marang Gusti.

8 Gubernur banjur dhawuh manèh marang wong-wong Yahudi supaya padha metu saka ing gedhong; Gusti Yésus terus dityeluk lan ditakoni: “Apa sing kudu tak lakoni karo kowé?

9 Gusti Yésus semaur: “Tindakna apa sing wis katulis.

10 Pilatus ngandika marang Panjenengané, "Kadospundi anggenipun nyerat?"

11 Pangandikané Yésus, "Musa lan para nabi wis padha medhar wangsit bab sangsara lan tanginé Aku." 12 Wong-wong Yahudi padha krungu bab iku, banjur padha nesu, banjur padha matur marang Pilatus, "Yagéné kowé kok gelem krungu manèh panyenyamahé wong iku?"

13 Pilatus banjur ngandika marang wong-wong mau, "Yèn tembungtembung iki koyone nyenyamah marang Panjenengané, tangkepana, gawanen menyang pengadilanmu, lan diadili miturut angger-anggermu."

14 Wong-wong Yahudi padha mangsuli marang Pilatus, "Anggeranggering Toret kita kandha, Panjenengané kudu diukum telung puluh sanga, nanging yèn mangkono anggone nyenyamah marang Pangéran, kudu dibenturi watu."

15 Pilatus banjur ngandika marang wong-wong mau, "Yèn omongané nyenyamah, kowé kudu nyoba marang Panjenengané miturut anggeranggermu."

16 Wong-wong Yahudi padha matur marang Pilatus, "Angger-anggering Toret kita mrentah supaya kita aja mateni sapa wae.

17 Pilatus banjur ngandika marang wong-wong mau, "Ora pantes disalib.

18 Nanging nalika gubernur mirsani wong-wong sing ana ing kono lan wong-wong Yahudi, dheweke weruh akeh wong Yahudi sing nangis, banjur ngandika marang para pangareping imam wong Yahudi, "Wongwong kabeh padha ora pengin dipateni."

19 Para pinituwané wong Yahudi padha semaur marang Pilatus, "Aku lan wong kabèh padha teka mriki kanggo maksud iki, supaya Panjenengané kudu séda."

20 Pilatus ngandika marang wong-wong mau, "Yagéné Panjenengané kudu mati?"

21 Wong-wong mau padha matur marang Panjenengané, "Amarga Panjenengané ngaku-aku Putraning Allah lan Raja."

BAB 5 1 Nanging Nikodémus, sawijining wong Yahudi, ngadeg ing ngarsané gubernur lan matur: "Dhuh, hakim ingkang adil, kula nyuwun pangapunten, mugi panjenengan kersa mitulungi kawula kanthi kabebasan ngucap sakedhik."

2 Pilatus ngandika marang Panjenengané, "Ngandika!"

3 Nikodémus ngandika, "Aku wis ngandika marang para pinituwané wong Yahudi, para ahli Torèt, para imam lan wong Lèwi, lan kabèh wong Yahudi ing pasamuwané; Apa sing bakal sampeyan lakoni karo wong iki?

4 Dhèwèké kuwi wong sing wis nindakké mukjijat-mukjijat akèh sing migunani lan mulya, kaya sing durung tau ditindakké karo manungsa ing bumi, lan ora bakal nglakoni. Ayo lunga, lan aja gawe piala; yen teka saka Gusti Allah, mukjijat-mukjijat, (tamba kang mukjijat) bakal terus; nanging yen saka manungsa, iku bakal sirna.

5 Mangkono uga Nabi Musa, nalika diutus dening Gusti Allah menyang Mesir, nindakake mujijat-mujijat sing didhawuhake dening Gusti Allah marang dheweke ana ing ngarsane Sang Prabu Pringon, ratu ing Mesir; Sanadyan para juru sihir ing nagara kono, yaiku Yanes lan Yambres, padha nindakake mukjijat-mukjijat kang padha karo Nabi Musa, nanging padha ora bisa nindakake samubarang kabeh.

6 He, para ahli Torèt lan para Farisi, mukjijat-mukjijat sing ditindakké para tukang sihir kuwi dudu sangka Gusti Allah. nanging wong-wong sing nindakaké kuwi padha sirna, lan kabèh wong kang padha pracaya.

7 Saiki, wong iki ayo lunga. Amarga mukjijat-mukjijat sing kok dakwa marang Panjenengané, iku saka Gusti Allah; lan ora pantes mati.

8 Wong-wong Yahudi banjur padha matur marang Nikodémus, "Apa kowé wis dadi muridé lan ngucapaké pitutur marang Panjenengané?"

9 Nikodémus ngandika marang wong-wong mau, Apa gubernur uga dadi muridé, lan apa kang ngandika kanggo wong? Apa Kaisar ora nyelehake dheweke ing jabatan sing dhuwur?

10 Bareng wong-wong Yahudi padha krungu kang mangkono iku, padha gumeter lan keroting untu marang Nikodémus, sarta matur marang Panjenengané, "Muga-muga kowé nampa piwulangé sing bener, lan nduwèni hakmu bebarengan karo Kristus!"

11 Nikodémus mangsuli: Amin; Aku bakal nampa piwulangé, lan nasibku karo wong, kaya sing wis kokkandhakake.

12 Banjur ana wong Yahudi liyané sing ngadeg lan njaluk idin marang gubernur supaya bisa ngrungokké sawetara tembungé.

13 Gubernur banjur ngandika, "Kandhakna apa sing kokkarepaké."

14 Panjenengané banjur ngandika, "Suwéné telung puluh wolu taun, anggonku lereb ana ing pinggir blumbang wedhus gèmbèl ing Yérusalèm, saya rekasa nandhang lara banget, lan nganti-anti marang tamba kang bakal katindakaké déning malaékat, kang ing wektu tartamtu ngocokaké banyu. ; lan sapa sing ndhisiki banyuné sumelang, dadi waras saka penyakit apa waé.

15 Bareng Gusti Yesus mirsa aku nglangi ana ing kono, banjur ngandika marang aku: Apa kowe arep waras? Aku banjur mangsuli: Pak, aku ora duwe wong, yen banyune keroncong, bisa nglebokake aku menyang blumbang.

16 Panjenengané banjur ngandika marang aku: Ngadega, paturonmu angkaten lan lumakua. Lan aku langsung waras, lan njupuk ambenku lan mlaku.

17 Wong-wong Yahudi tumuli padha matur marang Pilatus: "Gubernur kawula, mugi karsaa ndangu marang Panjenengané, dina apa nalika Panjenengané mari saka larané."

18 Wong lara mau mangsuli, "Iki dina Sabat."

19 Wong-wong Yahudi padha matur marang Pilatus, "Apa aku padha ora kandha, yèn Panjenengané anggoné nambani wong ing dina Sabat lan nundhungi sétan lumantar ratuning sétan?"

20 Banjur ana wong Yahudi liyané 7 teka lan kandha, "Aku iki wuta, krungu swara, nanging ora bisa ndeleng sapa waé; Lan nalika Gusti Yesus tindak, aku krungu wong akeh padha liwat, lan aku takon apa ana ing kono?

21 Wong-wong mau ngomong nèk Gusti Yésus liwat, mula aku mbengok: “Yésus, Anaké Dawud, melasi aku!” Sawuse mangkono banjur jumeneng sarta dhawuh supaya aku digawa menyang ngarsané, sarta ngandika marang aku: Apa karsamu?

22 Aku matur: Gusti, supados kawula saged ningali.

23 Dhèwèké ngandika marang aku, “Padha ndelenga!” Aku banjur weruh lan ndhèrèkaké Panjenengané, kanthi bungah lan saos sokur.

24 Ana wong Yahudi liyané sing teka lan kandha, ”Aku iki lara lara kusta, nanging dhèwèké nambani aku mung nganggo tembungé: Aku gelem, kowé resik; lan aku saiki wis resik saka lepra.

25 Lan ana wong Yahudi liyané metu lan kandha, "Aku iki kleru, lan dheweke mbenerake aku liwat pangandikane."

26 Lan ana wong wadon sing jenengé Veronica, kandha, "Aku lara getihen rolas taun, lan aku ndemèk pinggiré jubahé, lan sakwisé kuwi getihku mandheg."

27 Wong-wong Yahudi banjur padha kandha, "Kula gadhah anggerangger, bilih tiyang èstri boten kenging dados bukti."

28 Sawisé iku, wong Yahudi liyané kandha, ”Aku weruh Gusti Yésus diundang kanggo mantèn karo para muridé, lan ana kekurangan anggur ing Kana ing Galiléa.

29 Bareng angguré wis rampung, banjur dhawuh marang para abdiné, supaya padha ngisèni kwali nem ing kono karo banyu, nuli diisèni nganti tumeka, banjur diberkahi, lan banyuné diowahi dadi anggur, lan wong kabèh. ngombe, kaget karo mukjijat iki.

30 Lan ana wong Yahudi liyané ngadeg lan ngandika, "Aku weruh Gusti Yésus memulang ana ing papan pangibadah ing Kapernaum; Nang sinaguk kono ènèng wong sing kepanjingan sétan. nuli nguwuh-uwuh, aturipun: “Sumangga kula piyambak; Apa urusanku karo Panjenengan, dhuh Gusti Yesus saking Nasaret? Apa kowé teka arep numpes aku?

Kawula mangertos bilih Paduka punika Kang Mahasuci saking Allah.

31 Gusti Yésus terus ngomong marang wong mau: “Menenga, hé roh jahat, metua saka wong kuwi! lan enggal-enggal metu saka ing kono, lan ora nandhang lara babar pisan.

32 Iki uga diomongké karo wong Farisi: Aku weruh wong akèh sing padha sowan ing ngarsané Yésus saka Galiléa lan Yudéa, lan ing pasisir sagara lan ing sakiwa-tengené Yordané, lan akèh wong lara kang padha sowan ing ngarsané, sarta padha nyarasaké wong kabèh.

33 Lan aku krungu roh-roh najis padha nguwuh-uwuh, lan matur, Panjenengan punika Putraning Allah. Gusti Yésus terus ngongkon wongwong mau, supaya aja pada ngerti.

34 Sawisé iku, ana wong liyané, sing jenengé Centurio, kandha, "Aku weruh Gusti Yésus ana ing Kapernaum, lan aku nyuwun marang Panjenengané, "Gusti, baturku lara lumpuh ana ing omah."

35 Gusti Yésus terus ngomong marang aku: Aku bakal teka nambani wongé.

36 Nanging aku kandha, Gusti, aku ora pantes nèk kowé mlebu ing payonku; nanging mung ngucapake tembung, lan abdiningsun bakal mari.

37 Gusti Yésus terus ngomong marang aku: Lungaa! lan kaya anggonmu pracaya, iya kelakona marang kowe. Lan abdiningSun banjur waras wiwit jam iku uga.

38 Banjur ana priyayi siji kandha, ”Aku duwé anak lanang ing Kapernaum, sing arep mati; Lan nalika aku krungu yen Gusti Yesus rawuh ing Galiléa, aku lunga lan nyuwun marang Panjenengané, supaya

Panjenengané rawuh ing omahku lan nambani anakku, amarga wis arep mati.

39 Dhèwèké kandha marang aku: Lungaa, anakmu urip.

40 Lan anakku wis waras wiwit jam iku.

41 Kajaba iku, uga akeh wong Yahudi liyane, lanang lan wadon, padha nguwuh-uwuh: "Panjenengan punika saestu Putraning Allah, ingkang marasaken sakehing lelara namung sarana pangandikanipun, saha para dhemit sami katundukaken."

42 Wong-wong mau ana sing ngomong ngéné: "Kuwasa iki ora bisa teka saka sapa-sapa kajaba Gusti Allah."

43 Pilatus banjur ngandika marang wong-wong Yahudi, "Yagéné sétansétan ora ndadèkaké dhoktermu?"

44 Wong-wong mau ana sing kandha, ”Kuwasané nguwasani sétan ora asalé saka Gusti Allah.”

45 Nanging wong-wong liyané sing ngomong marang Pilatus, nèk dhèwèké wis nguripké manèh Lazarus saka antarané wong mati, sawisé patang dina ana ing kuburané.

46 Sang gubernur mireng kang mangkono iku, kalawan gumeter banjur ngandika marang wong-wong Yahudi kang akèh iku, "Apa gunané kowé ngwutahake getih sing ora salah?"

BAB 6 1 Pilatus banjur nglumpukaké Nikodémus lan wong limalas sing ngomong nèk Gusti Yésus kuwi lairé dudu laku jina, terus ditakoni: “Apa sing kudu tak lakoni, merga wong-wong pada rame.

2 Wong-wong mau padha matur marang Panjenengané, "Aku padha ora ngerti; mugi-mugi tiyang-tiyang ingkang nguwuh-uwuh.

3 Pilatus banjur nimbali wong akèh manèh lan ngandika marang wongwong mau, "Kowé padha sumurup, yèn kowé padha duwe pakulinan, yèn aku ngluwari tawanan siji kanggo kowé ing riyaya Paskah; 4 Aku duwe wong tahanan sing misuwur, sing tukang mateni wong, sing disebut Barabas, lan Gusti Yésus sing disebut Kristus, lan aku ora nemu apa-apa sing pantes dipatèni. Mulané, sapa ing antarané wong-wong mau sing duwé pikiran, supaya kowé dakluwari?

5 Wong kabèh padha nguwuh-uwuh: Barabas uculna!

6 Pilatus ndangu marang wong-wong mau, "Yésus, sing disebut Kristus, apa sing kudu tak lakoni?"

7 Kabeh padha mangsuli, "Salib!"

8 Wong-wong mau padha mbengok manèh lan matur marang Pilatus: "Kowé dudu kancané Kaisar, yèn kowé ngluwari wong iki?" awit Panjenengané wis mratelakaké yèn Panjenengané iku Putraning Allah lan ratu. Nanging apa sampeyan kepéngin dadi raja, lan dudu Kaisar?

9 Pilatus nesu banget lan ngandika marang wong-wong mau, "Bangsamu tansah murtad, lan kowe tansah nglawan wong-wong sing ngladeni kowe?"

10 Wong-wong Yahudi padha mangsuli, "Sapa wong-wong sing padha ngladeni aku?"

11 Pilatus mangsuli marang wong-wong mau, "Gusti Allahmu, sing wis ngluwari kowé saka pangawulan wong Mesir sing abot, lan ngirid kowé nyabrang Segara Teberau kaya-kaya tanah garing, lan nyumurupi kowé ana ing ara-ara samun karo manna lan daging manuk puyuh, lan nggawa banyu. saka ing parang, lan maringi angger-angger saka swarga marang kowe.

12 Kowé padha njalari murka marang Panjenengané, apa kowé padha njaluk pedhèt cor-coran, banjur padha nyembah lan nyembelèh kurban marang pedhèt mau, lan padha ngucap: He Israèl, iki Allahmu, sing ngirid kowé metu saka ing tanah Mesir.

13 Awit saka iku Gusti Allahmu kersa nyirnakake kowe; Nanging Nabi Musa ndedonga kanggo sampeyan, lan Gusti Allahmu miyarsakake, lan ngapura kaluputane.

14 Sawisé mengkono kowé padha nepsu banget marang para nabimu, yaiku Musa lan Harun, nalika padha ngungsi menyang Kémah Suci, lan kowé tansah nggrundel marang Gusti Allah lan para nabiné.

15 Sawisé jumeneng saka kursi pangadilan, dhèwèké arep metu; Nanging wong-wong Yahudi kabèh padha nguwuh-uwuh: "Kula ngakeni Kaisar punika ratu, dudu Yésus."

16 Dene wong iki, sanalika lair, wong-wong wicaksana padha teka lan ngaturake pisungsung marang dheweke; Nalika Hérodès mireng, banget trenyuhé, arep matèni Panjenengané.

17 Bareng kang rama ngerti bab iku, banjur lumayu karo Maria lan ibune menyang Mesir. Sang Prabu Herodhes, bareng krungu yen wis miyos, mesthi bakal nyedani Panjenengane; Mulané banjur utusan lan matèni sakèhé bocah-bocah ing Bètléhèm lan ing tlatahé kabèh, wiwit umur rong taun sapandhuwur.

18 Nalika Pilatus krungu crita iki, banjur wedi; Wong-wong sing pada ribut terus pada meneng, terus ngomong marang Gusti Yésus: “Apa kowé kuwi ratu?

19 Wong-wong Yahudi kabèh padha mangsuli marang Pilatus, "Panjenengané iku sing dikarsakaké dipatèni déning Hérodès."

20 Pilatus banjur njupuk banyu, wisuh tangané ana ing ngarepé wong akèh lan ngandika, "Aku ora kaluputan saka getihé wong mursid iki; delengen sampeyan.

21 Wong-wong Yahudi padha mangsuli, pangandikane, "Rahipun mugi katumpes dhateng kula saha anak-anak kula!"

22 Pilatus banjur dhawuh supaya digawa menyang ngarsané, lan ngandika marang Panjenengané kanthi tembung mangkene: 23 Bangsamu dhewe wis nganggep kowe dadi ratu; Mulané aku, Pilatus, ngukum kowé dicambuk manut angger-anggeré para bupati; lan supaya sampeyan kaiket dhisik, banjur digantung ing kayu salib ing panggonan sing saiki dadi tahanan; lan uga wong durjana loro karo kowe, jenenge Dimas lan Gestas.

BAB 7 1 Gusti Yésus banjur metu saka ing gedhong, karo maling loro mau.

2 Bareng wis tekan ing panggonan kang aran Golgota, wong-wong mau padha nglucuti pangagemané, sarta nganggo mori mori, lan sirahé ditumpangi makutha eri, lan tangané digandhèngaké gulu.

3 Mangkono uga marang begal loro kang padha disalib bareng karo Panjenengane, yaiku Dimas ing sisih tengen lan Gestas ing sisih kiwane.

4 Nanging Yésus kandha, ”Dhuh Rama, Paduka mugi karsaa ngapunten; Amarga padha ora ngerti apa sing ditindakake.

5 Pangagemané banjur diedum-edum, lan nganggo undhi.

6 Wong akèh padha ngadeg ana ing kono, lan para pangareping imam lan para pinituwané wong Yahudi padha moyoki Panjenengané, pangucapé, "Panjenengané wis nylametaké wong liya; Manawa Panjenengané iku Putraning Allah, sumadya mudhun saka ing salib.

7 Prajurit-prajurit uga padha moyoki Panjenengané, sarta njupuk cuka lan empedu banjur diombé, sarta ngandika marang Panjenengané, "Yèn kowé ratuné wong Yahudi, luwarana awakmu dhéwé."

8 Lan Longinus, prajurit tartamtu, njupuk tumbak, njojoh lambungé, lan sanalika iku metu getih lan banyu.

9 Lan Pilatus nulis judhul ing salib nganggo huruf Ibrani, Latin, lan Yunani, yaiku. Iki rajané wong Yahudi.

10 Nanging siji saka maling loro sing disalib bebarengan karo Gusti Yésus, sing jenengé Gestas, ngandika marang Gusti Yésus, "Yèn Panjenengan iku Kristus, ngluwari awaké dhéwé lan aku kabèh."

11 Nanging maling sing dipentèng ing sisih tengené, sing jenengé Dimas, mangsuli, didukani, lan kandha, "Apa kowé ora wedi marang Gusti Allah, sing wis diukum ing paukuman iki?" Kita saestu nampa hak lan adil saka demerit saka tumindak kita; Nanging Gusti Yésus iki, piala apa sing ditindakké?

12 Sawisé nggresah, banjur matur marang Gusti Yésus: "Gusti, mugi Paduka elinga dhateng kawula, nalika Paduka rawuh ing Kraton Paduka."

13 Gusti Yésus semaur, ngandika marang wong, Satemené Aku pitutur marang kowé, sing dina iki kowé bakal karo Aku ing Pirdus.

BAB 8 1 Kira-kira jam rolas, saklumahing bumi peteng ndhedhet nganti jam sanga.

2 Nalika srengenge wis grahana, geberé Padaleman Suci suwèk saka ndhuwur tekan ngisor; lan watu-watu uga padha suwèk, lan kuburankuburan mbukak, lan akeh wong suci, sing padha turu, padha tangi.

3 Kira-kira jam sanga Gusti Yésus nguwuh klawan swara seru, ”Hai, Hé, lama zabaktani? kang ditegesi: Dhuh Allah kawula, Dhuh Allah kawula, punapa dene Paduka nilar kawula?

4 Sakwisé kuwi Gusti Yésus terus ngomong: “Duh Bapakku, Aku masrahké nyawaku marang tanganmu. Sawuse ngandika mangkono, banjur nyerah.

5 Nanging perwira kuwi weruh nèk Gusti Yésus nguwuh-uwuh kaya ngono kuwi wis seda, terus ngluhurké Gusti Allah lan ngomong: “Sanyata iki wong bener.

6 Wong-wong sing padha ngadeg ing kono padha trenyuh banget. lan ngelingi apa sing wis kelakon, banjur nggebug dhadhane, banjur bali menyang kutha Yerusalem.

7 Perwira mau banjur sowan marang ing ngarsané gubernur lan nyritakaké bab kabèh sing wis klakon.

8 Bareng krungu bab iku mau, Panjenengané sedhih banget; 9 Wong-wong Yahudi padha ditimbali lan ditakoni: "Apa kowé padha weruh mukjijat, yaiku grahana srengéngé lan bab-bab liyané kang kelakon nalika Yésus séda?"

10 Bareng wong-wong Yahudi padha krungu, banjur padha mangsuli marang gubernur: "Gerhana srengéngé kelakon kaya adat lumrahé."

11 Nanging kabèh wong sing wanuh karo Kristus padha ngadeg ing kadohan, kaya wong-wong wédok sing mèlu Gusti Yésus sangka Galiléa, pada weruh kabèh mau.

12 Ing kono ana wong saka Arimatéa, jenengé Yusuf, sing uga muridé Yésus, nanging ora terang-terangan, merga wedi karo wong-wong Yahudi, sowan ing ngarsané gubernur lan nyuwun marang gubernur, supaya diparingi idin kanggo njupuk awaké Yésus saka kayu salib.

13 Lan gubernur nglilani wong.

14 Nikodémus teka nggawa campuran mur lan gaharu, boboté kira-kira satus kilogram; Wong-wong mau nuli ngudhunaké Gusti Yésus saka ing kayu pentèngan karo nangis, banjur diikat nganggo kain mori karo rempah-rempah, miturut adat ngubur wong Yahudi.

15 Panjenengané banjur diselehake ing kuburan anyar, kang wis didegaké déning Yusuf, lan dicuwil saka watu, kang durung tau dipanggoni wong siji-sijia. Banjur padha nggulungake watu gedhe menyang lawanging pasarean.

BAB 9 1 Bareng wong-wong Yahudi kang ora adil padha krungu, yen Yusuf wis nyuwun lan ngubur layone Gusti Yesus, banjur padha nggolèki Nikodémus. Lan wong limalas sing wis nekseni ana ing ngarsané gubernur, nèk Gusti Yésus ora lair saka laku cabul, lan wong-wong mursid liyané sing wis tumindak becik marang Panjenengané.

2 Nanging bareng wong-wong mau padha ndhelik marga saka wedi marang wong Yahudi, Nikodémus piyambakan ngatingal marang wongwong mau, sarta ngandika, "Kadospundi tiyang ingkang kados makatên punika saged lumebet ing papan pangibadah?"

3 Wong-wong Yahudi padha mangsuli marang Panjenengané, "Nanging kepriyé anggonmu bisa lumebu ing papan pangibadah, kang nunggal karo Kristus?" Muga-muga nasibmu bebarengan karo dheweke ing jagad liyane.

4 Nikodémus semaur: Amin; Mangkono uga, supaya aku bisa uga ana ing Kratoné.

5 Mangkono uga Yusuf, nalika tekan ing ngarsane wong Yahudi, banjur ngandika marang wong-wong mau, Yagene kowe padha nepsu marang aku, amarga padha njaluk layone Gusti Yesus Sang Pilatus? Lah, aku wis nyelehake dheweke ing pasareanku, banjur dakbungkus nganggo mori sing resik lan dakpasang watu ing lawanging pasarean.

6 Ingsun tumindak bener marang Panjenengane; Nanging kowe padha tumindak ora adil marang wong kang adil iku, nalika kowe padha nyalib, menehi ngombe cuka, makuthani nganggo eri, nyuwek-nyuwek badane nganggo pecut, lan nyenyuwun marang kowe kaluputan getihe.

7 Bareng krungu bab iku, wong Yahudi padha gumeter lan gemeter; Yusuf banjur dicekel lan didhawuhi supaya ditahan sadurunge dina Sabat, lan tetep ana ing kono nganti dina Sabat rampung.

8 Wong-wong mau terus ngomong marang Gusti Yésus: “Ngakoni ngakoni! Amarga ing wektu iki ora kena gawe piala marang kowe, nganti tekan dina kapisan ing minggu iku. Nanging aku ngerti nèk kowé ora pantes dikubur. nanging dagingmu bakal dakwènèhaké marang manuk ing awang-awang lan kéwan-kéwan ing bumi.

9 Wangsulané Yusuf, "Omongané kuwi kaya omongané Goliat sing sombong, sing nyenyamah Gusti Allah sing urip nalika nglawan Dawud."

Nanging kowé, para ahli Torèt lan para ahli Torèt, padha sumurup, yèn Allah ngandika lumantar nabi, "Pakasalan iku kagunganingSun, lan Ingsun bakal males piala marang kowé, padha karo apa kang kokpangancamaké marang Aku." 10 Gusti Allah sing wis kokgantung ing kayu salib, bisa ngluwari aku saka tanganmu. Kabèh pialamu bakal bali marang kowé.

11 Nalika gubernur wisuh tangan, banjur ngandika, "Aku wis resik saka getihe wong bener iki." Nanging kowé padha mangsuli lan nguwuh-uwuh: "Rahipun mugi katumpes dhateng kawula lan anak-anak kawula." Kaya sing wis kokkandhakake, muga-muga kowe padha sirna ing salawaslawase.

12 Para pinituwané wong Yahudi krungu tembung iki, padha nepsu banget. Yusuf dicekel lan dilebokake ing kamar sing ora ana jendhela. lawangé dicekel lan dikunci; 13 Anas lan Kayafas nuli ndhawuhi pengawal ing kono, banjur padha rembugan karo para imam lan para wong Lewi, supaya kabeh padha nemoni sabubare dina Sabat, lan padha mbudidaya arep mateni Yusuf.

14 Sawisé padha nglakoni mangkono, para panggedhe, yaiku Hanas lan Kayafas, dhawuh supaya Yusuf digawa metu.

BAB 10 1 Bareng wong sapasamuwan kabeh padha mireng kang mangkono iku, padha gumun lan gumun, amarga padha nemu segel kang padha ana ing gembok kamar, nanging Yusuf ora ketemu.

2 Anas lan Kayafas nuli padha mangkat, lan nalika padha gumun-gumun nalika Yusuf lunga, lah ana salah sawijining prajurit kang njaga pasareyane Gusti Yesus, ngandika ana ing pasamuwan.

3 Nalika padha njaga pasareane Gusti Yesus, ana lindhu; Aku terus weruh mulékaté Gusti Allah nggulingké watu kuburan lan njagong ing ndhuwuré.

4 Pasuryané kaya kilat lan pangagemané kaya salju; lan kita dadi wedi kaya wong mati.

5 Lan aku krungu malaekat ngandika marang wong wadon ing pasarean Gusti Yesus, "Aja wedi! Aku ngerti nèk kowé nggolèki Yésus sing disalib; wus wungu kaya kang wus kapangandikakake.

6 Ayo lan delengen panggonan dikubur; Lan enggal lungaa kandhaa marang para sakabaté, yèn Panjenengané wis wungu saka ing antarané wong mati, lan Panjenengané bakal ndhisiki kowé menyang Galiléa. ana ing kono kowé bakal padha ndeleng Panjenengané kaya kang kapangandikakaké marang kowé.

7 Wong-wong Yahudi banjur nglumpukaké kabèh prajurit sing njaga pasaréané Yésus, lan padha ditakoni, "Sapa ta wong wadon sing diomongaké déning malaékat mau?" Yagene kowe ora nyekel wongwong mau?

8 Para prajurit banjur mangsuli, "Aku ora ngerti sapa wong wadon iku; Kajawi punika kita sami dados tiyang pejah awit saking wedi, lan kados pundi anggen kita saged nangkep wanita-wanita punika?

9 Wong-wong Yahudi padha matur marang wong-wong mau, "Demi Gusti ingkang gesang, kawula mboten pitados dhateng panjenengan."

10 Para prajurit banjur mangsuli marang wong-wong Yahudi, "Yèn kowé weruh lan krungu Gusti Yésus nindakaké mukjijat pirang-pirang, nanging ora ngandel marang Panjenengané, kepriyé anggonmu padha pracaya marang aku?" Jawa 1994: Kowé padha kandha, "Demi Pangéran kang gesang, Pangéran saèstu gesang."

11 Awaké déwé wis krungu nèk kowé ngunci Yusuf, sing wis ngubur layoné Gusti Yésus ing kamar, ing sangisoré kunci sing disegel; lan nalika sampeyan mbukak, ora ketemu.

12 Mulané, apa kowé padha ngetokaké Yusuf, kang padha kokjaga ana ing kamar, lan kita bakal padha ngetokaké Yésus, kang kita jaga ana ing pasaréan.

13 Wong-wong Yahudi padha mangsuli, "Aku bakal nglairake Yusuf, apa kowé bakal nglairake Yésus?" Nanging Yusuf ana ing kutha Arimatea.

14 Prajurit-prajurit mau padha mangsuli, "Manawa Yusuf ana ing Arimatea, lan Gusti Yesus ana ing Galilea, aku padha krungu malaekate matur marang wong wadon iku."

15 Wong-wong Yahudi padha krungu bab iku, banjur padha wedi, sarta padha rerasanan, "Manawa prekara-prekara iki kababar, saben wong bakal pracaya marang Gusti Yesus."

16 Wong-wong mau banjur nglumpukaké dhuwit akèh, banjur diwènèhaké marang para prajurit, pangandikané, "Apa kowé padha kandha marang wong-wong, yèn para sakabaté Yésus teka ing wayah bengi nalika kowé padha turu lan nyolong layoné Yésus? Lan manawa Pilatus gubernur krungu bab iki, aku bakal gawe marem lan njamin sampeyan.

17 Prajurit-prajurit mau banjur padha nampani dhuwité, lan padha ngucap kaya kang didhawuhaké déning wong Yahudi; lan kabar bab iku wis sumebar ing antarane wong akeh.

18 Nanging ènèng imam Phinees, guru sekolah Ada, lan wong Lèwi, jenengé Ageus, wong telu mau teka saka Galiléa menyang Yérusalèm, lan matur marang para pangareping imam lan kabèh wong ing papan pangibadah: 19 Awaké déwé wis weruh Gusti Yésus sing mbok patèni, ngomong karo muridé sewelas, terus lenggah nang tengahé wong-wong kuwi nang gunung Zaitun, terus ngomong: 20 Lungaa menyang sak jagat, martakaké Injil marang sakèhé bangsa, mbaptis wong-wong mau ing asmané Sang Rama lan Sang Putra lan Sang Roh Suci; lan sing sapa pracaya lan kabaptis, bakal slamet.

21 Bareng Panjenengané ngandika mangkono marang para sakabaté, aku padha weruh Panjenengané minggah menyang swarga.

22 Bareng para pangareping imam, para pinituwa lan para wong Lèwi padha krungu bab iku, banjur padha matur marang wong telu mau: Padha ngluhurna Gusti Allahé Israèl lan ngakoni marang Panjenengané, apa bener sing kokkandhakake lan kokrungu. .

23 Wangsulané wong-wong mau, "Demi Gustiné leluhur kita sing urip, Gusti Allahé Abraham, Iskak, lan Yakub, aku krungu Gusti Yésus ngomong karo murid-muridé, lan aku weruh Dèkné munggah swarga. , mula aku wis nyritakaké bebener marang kowé.

24 Wong telu mau terus semaur: “Yèn awaké déwé ora nduwé piwulang sing wis dirungoké Gusti Yésus lan weruh Dèkné munggah nang swarga, awaké déwé kudu dosa.

25 Para pangareping imam tumuli padha ngadeg, lan nyekel kitab Torèt ing tangané, padha mbujuki wong-wong mau, pangandikané, "Kowé ora bakal nyritakaké manèh bab sing kokpangandikakaké bab Yésus."

26 Wong-wong mau banjur diwènèhi dhuwit akèh, banjur dikongkon ndhèrèkaké wong liya, supaya padha digawa menyang negarané dhéwé, supaya aja nganti nginep ing Yérusalèm.

27 Wong-wong Yahudi banjur padha nglumpuk, lan padha mratelakake rasa prihatin kang paling sedhih, banjur padha matur, "Punapa ingkang nggegirisi ingkang kedadosan ing Yerusalem punika?"

28 Nanging Hanas lan Kayafas nglipur wong-wong mau, pangucapé, "Yagéné awaké déwé kok pretyaya marang para soldat sing jaga kuburané Gusti Yésus, sing ngomong nèk ana malaékat sing nggulingké watuné saka lawangé kuburan?

29 Mbokmenawa murid-muridé déwé sing ngomong ngono kuwi, terus dikèki dhuwit, mulané wong-wong kuwi ngetokké layoné Gusti Yésus.

30 Kajawi punika, mugi karsaa mirsani, bilih tiyang-tiyang manca punika boten kedah dipun ajeni, awit tiyang-tiyang wau ugi sampun nampi jumlah ingkang kathah saking kita, saha sampun paring pitedah dhateng kita miturut dhawuh ingkang kita paringaken. Wong-wong mau kudu setya marang kita, utawa marang murid-muridé Yésus.

BAB 11 1 Nikodémus tumuli jumeneng sarta ngandika: "Panjenengan ngandika leres, hé, para putraning Israèl, kowé wis padha krungu apa kang wus padha supaos déning wong telu mau miturut angger-anggering Torèt, kang kandha, "Aku wus padha ndeleng Gusti Yésus ngandika karo para sakabaté ana ing Gunung Zaitun, lan aku padha weruh. dheweke munggah ing swarga.

2 Lan Kitab Suci mulang kita nèk nabi Élia sing diberkahi wis kaangkat menyang swarga; Lan Nabi Elisa ditakoni dening para putrane para nabi: Ana ing ngendi Nabi Elia, bapak kita? Panjenengané banjur ngandika marang wong-wong mau, yèn Panjenengané kagawa munggah menyang swarga.

3 Para nabi banjur padha matur marang panjenengane, "Muga-muga dheweke digawa dening roh menyang salah sawijining gunung Israel, bokmanawa awake dhewe bakal ketemu." Lan padha nyuwun marang Nabi Elisa, lan dheweke mlaku-mlaku karo wong-wong mau telung dina, nanging ora ketemu.

4 Lan saiki padha ngrungokna aku, he para wong Israèl, ayo padha kongkonan wong-wong menyang gunung-gunungé Israèl, supaya aja nganti roh-roh iku wis mboyong Yésus, lan ana ing kono kita bakal ketemu lan marem.

5 Pituturé Nikodémus kuwi gawé bungahé wong kabèh. banjur padha kongkonan wong-wong kang padha nggolèki Gusti Yésus, nanging ora ketemu.

6 Para panggedhe lan rakyat kabeh padha bungah lan padha memuji marang Gusti Allahe Israel, amarga Yusuf wis ketemu, sing dikurung ana ing kamar, nanging ora bisa ditemokake.

7 Sawisé padha ngedegaké pasamuwan gedhé, para pangareping imam padha matur: "Kadospundi anggèn kawula badhe ngirid Yusuf dhateng ing ngarsanipun supados rembugan kaliyan panjenenganipun?"

8 Wong-wong mau padha njupuk kertas lan nulis marang Panjenengané, "Tentrem rahayu anaa ing kowé lan kulawargamu kabèh." Awaké déwé ngerti nèk awaké déwé wis nyinggung marang Gusti Allah lan kowé.

Mugi-mugi panjenengan kersa rawuh wonten ing ngarsanipun para leluhur panjenengan, awit kula sami kagèt sanget anggèn panjenengan lolos saking pakunjaran.

9 Awaké déwé ngerti nèk awaké déwé iki nduwé keputusan sing ala marang kowé, lan Gusti Allah sing ngrumati kowé lan Yéhuwah ngluwari kowé saka rencanaku. Dhuh Yusuf, mugi karsaa rahayu wilujeng, dhuh Yusuf, ingkang mulya ing satengahing bangsa sadaya.

10 Wong-wong mau banjur milih kanca-kancané Yusuf pitu, lan padha dipangandikani: "Yèn kowé padha sowan ing ngarsané Yusuf, salam rahayu marang Yusuf, lan wènèhana layang iki."

11 Mulané, bareng wong-wong mau padha sowan ing ngarsané Yusuf, wong-wong mau padha ngucap salam marang Yusuf kanthi slamet, lan layang mau diparingi.

12 Bareng wis diwaca, Yusuf banjur ngucap: “Pinujia Pangeran Yehuwah, kang wus ngluwari aku saka ing tangane wong Israel, nganti padha ora bisa ngwutahake getihku.” Pinujia Gusti Allah ingkang sampun ngayomi kawula wonten ing sangisoring swiwi Paduka.

13 Yusuf banjur diambungi lan digawa menyang omahé. Ésuké Yusuf nunggang kuldine lan tindak menyang Yérusalèm.

14 Bareng wong-wong Yahudi kabèh padha krungu bab iku, banjur padha metu methukaké Panjenengané, lan padha nguwuh-uwuh: "Tentrem rahayu rawuh panjenengan mriki, rama Yusuf!"

15 Wangsulané, "Kabegjan saka Pangéran bakal ngreksa wong kabèh."

16 Wong kabèh banjur ngambung Panjenengané; Nikodémus banjur ngajak Yésus menyang omahé, lan wis nyawisaké hiburan gedhé.

17 Nanging ésuké, ing dina pacawisan, Hanas, Kayafas lan Nikodémus padha matur marang Yusuf, "Ngakoni marang Gusti Allahé Israèl, lan wangsulana marang aku kabèh pitakonan sing bakal tak takoni marang kowé."

18 Awit aku padha sumelang banget, dene kowe ngubur layone Gusti Yesus; lan nalika sampeyan wis dikunci ing kamar, sampeyan ora bisa ketemu; lan wiwit saiki aku padha wedi, nganti tumeka ing wektu iki, nalika rawuhmu ana ing tengahku. Mulané marang aku kabèh ing ngarsané Allah, kabèh sing kelakon.

19 Wangsulané Yusuf, "Satemené kowé padha nglebokaké aku ing dina pacawisan, nganti ésuk."

20 Nanging nalika aku ngadeg ing wayah tengah wengi, omah kasebut dikepung dening malaekat papat; lan aku weruh Gusti Yesus minangka padhanging srengenge, lan ambruk ing bumi amarga wedi.

21 Nanging Ida Hyang Yesus nyepeng tanganku, tumuli ngangkat aku saka ing lemah, nuli ebune tumurun marang aku. Nanging wong mau banjur ngusapi raine lan ngaras aku lan ngandika marang aku: Aja wedi, Yusuf; delengen Aku, awit Aku iki.

22 Aku banjur mandeng marang wong mau lan matur: Rabboni Elias!

Paring wangsulane marang aku: Aku iki dudu Elia, nanging Yesus saka Nasaret, sing layone kokkubur.

23 Aku kandha marang wong mau: Tuduhna kuburan sing daksarekake kowé.

24 Gusti Yesus tumuli nyekel tanganku lan nuntun aku menyang ing panggonan kang daklebokake, banjur tuduhake jubah lena lan serbet kang dakpasang ing sirahe. Aku banjur sumurup, yen iku Gusti Yesus, banjur nyembah marang Panjenengane, lan matur: Pinujia kang rawuh ing asmane Gusti.

25 Gusti Yésus terus nyekel tanganku menèh, nuntun aku menyang Arimatéa menyang omahku, lan ngandika marang aku: Tentrem rahayu! nanging aja metu saka omahmu nganti dina patang puluh; nanging Aku kudu marani murid-muridku.

BAB 12 1 Bareng para pangareping imam krungu bab iku mau kabèh, padha gumun, nuli padha sumungkem ing bumi kaya wong mati, sarta padha nguwuh-uwuh: “Punapa pratandha ingkang mirunggan punika ingkang kadadosan ing Yérusalèm? Kita ngerti bapak lan ibuné Yésus.

2 Ana wong Lèwi siji sing kandha, ”Aku ngerti akèh sedulur-seduluré, wong sing ngibadah, sing biasa nyaosaké kurban lan kurban obongan marang Gusti Allahé Israèl ana ing Padaleman Suci, kanthi ndedonga.

3 Nalika Imam Agung Simeon ngangkat Panjenengané ing pangkoné. nuli matur marang panjenengane: “Dhuh Gusti, sapunika Paduka mugi karsaa nglilani abdi Paduka budhal kanthi slamet, miturut pangandikan Paduka; awit mripat kawula sampun nyumurupi kawilujengan Paduka, ingkang sampun Paduka paringaken wonten ing ngajengipun sakehing bangsa, inggih punika pepadhang kangge madhangi para bangsa, saha kamulyaning umat Paduka Israel.

4 Mangkono uga Siméon mberkahi Maria, ibuné Yésus, sarta ngandika marang wong wadon mau, "Aku pitutur marang kowé bab Bocah iku; Panjenengane wis katetepake kanggo tiba lan tangine wong akeh, lan dadi pratandha sing bakal dilawan.

5 Ya, pedhang bakal nembus nyawamu dhewe, lan pikirane akeh bakal kacetha.

6 Wong-wong Yahudi kabèh nuli padha kandha, "Ayo padha kongkonan nemoni wong telu mau, sing kandha yèn wis weruh Panjenengané lagi guneman karo para sakabaté ana ing Gunung Zaitun."

7 Sakwisé kuwi wong-wong terus takon apa sing dideleng. Jawa 1994: Wong-wong mau padha mangsuli mangkéné, "Ing ngarsané Gusti Allahé Israèl, aku kabèh padha nyumurupi Gusti Yésus ngandika marang para sakabaté ana ing Gunung Zaitun lan minggah menyang swarga."

8 Anas lan Kayafas banjur nggawa wong-wong mau menyang panggonan-panggonan sing béda-béda lan dipriksa kanthi kapisah.

Wong-wong mau padha ngakoni kayektèn, sarta padha kandha, "Wongwong mau wis padha ndeleng Gusti Yésus."

9 Anas lan Kayafas banjur kandha, "Angger-anggering Toret kita kandha, "Srana seksi loro utawa telu, saben tembung bakal kawujud."

10 Nanging apa sing tak omongké? Henokh kang rahayu iku ndadekake renaning panggalihe Gusti Allah, lan dijarwakake dening pangandikane Gusti Allah; lan kuburané Nabi Musa sing diberkahi wis dikenal.

11 Nanging Gusti Yésus dipasrahké marang Pilatus, digebugi, dimahkotai eri, diidoni, ditusuk nganggo tumbak, disalib, séda ing kayu salib, dikubur, lan layoné Yosèf sing mulya dikubur ing kuburan anyar. weruh wong urip.

12 Kajawi punika, tiyang-tiyang wau sampun sami sumerep bilih Panjenenganipun ngandika dhateng para sakabatipun wonten ing Gunung Zaitun lan minggah dhateng swarga.

13 Yusuf banjur ngadeg. kandha marang Hanas lan Kayafas, "Kowé padha kagèt banget, déné kowé dikabaraké yèn Gusti Yésus wis urip lan minggah menyang swarga."

14 Pancen nggumunake, manawa Panjenengane ora mung wungu saka ing antarane wong mati, nanging uga bakal nangekake wong liya saka ing kuburane, sing wis katon dening akeh wong ing Yerusalem.

15 Saiki rungokna aku: Awaké déwé kabèh ngerti nèk Simeon, Imam Agung sing diberkahi, sing ngrangkul Yésus nalika isih bayi ana ing Padaleman Suci.

16 Siméon iki duwé anak lanang loro, déné aku kabèh padha teka nalika séda lan pesareyané.

17 Mulané lungaa lan delengen kuburané wong-wong kuwi, awit kuburan-kuburané wis dibukak lan wis tangi.

18 Malah ana sing krungu swarané wong-wong mau ing pandonga, nanging ora omong-omongan karo sapa waé, nanging tetep bisu kaya wong mati.

19 Nanging ayo padha marani wong-wong mau, lan tumindaka marang wong-wong mau kanthi ngajeni lan ngati-ati. Lan yen kita bisa nggawa wong-wong mau supaya sumpah, bisa uga dheweke bakal nyritakake sawetara misteri kebangkitan dheweke.

20 Bareng wong Yahudi padha krungu bab iku, padha bungah banget.

21 Anas lan Kayafas, Nikodémus, Yusuf lan Gamaliel padha lunga menyang Arimatea, nanging ora ketemu ana ing kuburané. nanging padha mlaku-mlaku ngubengi kutha, wong-wong mau padha kaiket ing dhengkul ana ing pangibadah.

22 Wong-wong mau banjur padha ngucap salam marang Gusti Allah, banjur padha digawa menyang papan pangibadah ing Yérusalèm.

23 Wong-wong mau banjur padha kapasrahaké ing tangané lan supaos demi Allah Allah, lan Allahé Israèl, kang wus ngandika marang para leluhur kita lumantar angger-anggering Torèt lan para nabi, pangandikané, "Yèn kowé pretyaya marang Panjenengané sing wis mungokaké kowé saka ing antarané wong mati, iku Yésus, kandhaa. marang aku apa sing kokdeleng, lan kepriyé anggonmu padha tangi saka ing antarané wong mati.

24 Karinus lan Lenthius, anaké Simeon loro, padha gumeter nalika krungu bab iku, lan padha trenyuh lan sesambat; lan ing wektu sing padha tumenga ing swarga, padha nggawe tandha salib karo driji ing ilat.

25 Wong-wong mau terus ngomong: “Wong-wong pada wènèhna kertas kanggo awaké déwé, lan awaké déwé bakal nulis apa sing wis tak deleng.

Banjur padha lungguh lan nulis, matur: BAB 13 1 Dhuh Yehuwah, Gusti Yesus lan Rama, ingkang jumeneng Gusti Allah, wungu lan gesangipun tiyang pejah, mugi karsaa paring idin dhateng kawula sadaya, supados kawula sami nyariyosaken wewadi Paduka, ingkang sampun sami kawula tingali sasampunipun pejah, ingkang wonten ing salib Paduka; awit kawula sampun supaos atas asma Paduka.

2 Awit Paduka sampun ngalang-alangi para abdi Paduka supados nyariyosaken bab-bab ingkang rahasia, ingkang katindakaken déning pangwaos Paduka wonten ing neraka.

3 Nalika aku padha dilebokake ana ing telenging naraka karo para leluhurku, ana ing pepeteng kang peteng ndhedhet, dumadakan katon warna srengéngé kaya emas, lan cahya wungu kang madhangi panggonan iku.

4 Ing wektu iki, Adam, leluhure manungsa kabeh, karo para leluhur lan para nabi kabeh, padha bungah-bungah lan ngandika, "Papadhang iku sumbering pepadhang kang langgeng, kang wus janji bakal njarwakake kita marang pepadhang kang langgeng."

5 Nabi Yésaya tumuli nguwuh-uwuh, pangandikané, "Iki pepadhangé Sang Rama lan Putraning Allah, miturut wangsitku nalika Aku isih urip ana ing bumi."

6 Tanah Zabulon lan tanah Naftalim ing sabranging Yarden, bangsa kang lumaku ana ing pepeteng, padha weruh pepadhang kang gedhe; lan kanggo wong-wong sing manggon ing wilayah ayang-ayanging pati, padhang wis padhang. Lan saiki Panjenengané wis rawuh, lan wis madhangi kita sing wis lungguh ing pati.

7 Nalika aku kabèh padha bungah-bungah marga saka pepadhang kang sumorot marang aku, ramané Siméon rawuh ana ing tengah-tengah kita lan ngaturaké sugeng marang wong kabèh, kanthi ngandika, "Pangéran Yésus Kristus, Putraning Allah, padha ngluhuraké!"

8 Wong-wong kuwi dakrangkul nalika isih bayi ana ing Padaleman Suci, lan marga saka Roh Suci, banjur ngandika marang Panjenengané sarta ngakoni, 1 Saiki mripatku wis weruh kawilujengan sing wis Paduka

cawisaké ana ing ngarepé wong kabèh. , pepadhang kanggo madhangi bangsa-bangsa liya lan kamulyaning umat Paduka Israel.

9 Kabeh wong suci sing ana ing telenging neraka, krungu bab iku, saya bungah.

10 Sawisé iku ana kang metu kaya pertapa cilik, lan saben wong padha ditakoni, "Sapa kowé?"

11 Wangsulane Gusti Yesus: "Aku iki swarane wong sing nguwuh-uwuh ana ing ara-ara samun: Yohanes Pembaptis lan nabine Kang Mahaluhur, kang sadurunge rawuh kanggo nyiapake dalane, kanggo paring kawruh bab karahayon marang umate. pangapuraning dosa.

12 Lan aku Yokanan, nalika aku weruh Gusti Yesus rawuh marang aku, kagodha dening Roh Suci, aku kandha, Lah iku Cempéning Allah, iku Panjenengané kang nyirnakaké dosané donya.

13 Aku banjur mbaptis wong mau ana ing bengawan Yarden, lan weruh Roh Suci tumedhak ing wujud manuk dara, lan krungu swara saka ing swarga, ngandika, "Iki PutraningSun kinasih, kang dadi renaning Panjenengan."

14 Lan saiki, nalika aku lunga ana ing ngarepe, aku teka mrene prelu paring pitutur marang kowe, yen Putraning Allah bakal nekani kita sabanjure, lan kaya esuk-esuk saka ing ngaluhur bakal teka marang kita, sing ana ing pepeteng lan ing pepeteng. wewayanganing pati.

BAB 14 1 Nanging bareng wong kang kapisan, leluhur kita, Adam, krungu bab iku, manawa Gusti Yesus kabaptis ana ing Yarden, banjur nguwuh marang Set, putrane, lan ngandika: 2 Tuturna marang para putramu, para leluhur lan para nabi, sakehing prakara kang kokrungu saka Sang Mikhael, panggedhening malaekat, nalika aku ngutus kowe menyang gapuraning Firdaus, kanggo nyuwun marang Gusti Allah supaya njebadi sirahku nalika aku lara.

3 Sèt banjur nyedhak marang para leluhur lan para nabi lan matur, "Aku Seth, nalika aku ndedonga marang Gusti Allah ana ing gapuraning Firdaus, weruh Malaékaté Pangéran, Mikhaèl, ngatingal marang aku, ngandika: Aku iki diutus déning Pangéran marang kowé. ; Aku diangkat dadi ketua badan manungsa.

4 Aku pitutur marang kowé Set, aja ndedonga marang Gusti Allah kanthi nangis, lan nyuwun lenga saka wit sih-rahmat kanggo njebadi bapakmu Adam kanggo lara sirahé; 5 Amarga kowe ora bisa oleh apa-apa nganti tekan dina lan dina wekasan, yaiku nganti limang ewu limang atus taun kepungkur.

6 Banjur Kristus, Putraning Allah sing paling welas asih, bakal rawuh ing bumi kanggo nangekake awak manungsa Adam, lan ing wektu sing padha bakal nangekake mayit, lan nalika rawuh, dheweke bakal dibaptis ing Yarden.

7 Ing kono Panjenengane bakal njebadi sakehe wong kang pracaya marang Panjenengane kalawan lenga sih-kadarmane; lan lenga sihrahmaté bakal terus kanggo generasi sing bakal teka, kanggo wong-wong sing bakal dilairake saka banyu lan Roh Suci kanggo urip langgeng.

8 Lan nalika wektu iku Putraning Allah sing paling welas asih, yaiku Kristus Yesus, bakal mudhun ing bumi, dheweke bakal ngenalake bapak kita Adam menyang Firdaus, ing wit sih-rahmat.

9 Bareng para leluhur lan para nabi padha krungu bab iku kabèh saka Set, padha bungah banget.

BAB 15 1 Nalika sakehe wong suci padha bungah-bungah, lah Iblis, panggedhening pati, ngandika marang panggedhening naraka: 2 Padha disiapake kanggo nampa Gusti Yésus saka Nasarèt dhéwé, sing ngegung-egungaké yèn Panjenengané iku Putraning Allah, nanging wong wedi marang pati, lan ngandika: Nyawaku sedhih nganti mati.

3 Sakliyané kuwi, dhèwèké uga nindakaké akèh cilaka marang aku lan akèh wong liya; Kanggo wong-wong sing Dakdadèkaké wuta lan pincang, lan wong-wong sing Daksiksa karo sétan-sétan, padha nambani wong-wong mau nganggo tembungé; Ya, lan wong-wong sing wis Dakpatèni marang kowé, wong-wong mau bakal ngrebut kowé kanthi peksa.

4 Panggedhening naraka mau banjur mangsuli marang Iblis, "Sapa ta pangeran kang sakti banget iku, nanging wong kang wedi marang pati?"

5 Awit sakathahing panguwasa ing bumi padha tundhuk marang pangwasaningSun, kang wus Paduka tundukaken kalawan pangwaos Paduka.

6 Nanging manawa kakuwatane ing alam manungsa, aku nyatakake marang kowe, yen Panjenengane iku Mahakuwasa ing alame, lan ora ana wong sijisijia kang bisa nolak pangwasane.

7 Mulané, nalika Panjenengané ngandika wedi marang pati, Panjenengané ngrancang kanggo njiret kowé, lan cilaka kowé ing salawas-lawasé.

8 Iblis banjur mangsuli, matur marang panggedhening neraka, "Yagéné kowé mangu-mangu lan wedi nampa Gusti Yésus saka Nasarèt, mungsuhmu lan aku?"

9 Dene aku, aku banjur nggodha dheweke lan ngojok-ojoki wong-wong Yahudi kang tuwa, supaya sregep lan nepsu marang dheweke?

10 Ingsun ngasah tumbak marga saka kasangsarane; Aku nyampur empedu lan cuka, lan dhawuh supaya ngombe; Aku nyiapake salib kanggo nyalib wong, lan paku kanggo Pierce liwat tangan lan sikil Ibis; lan saiki wis cedhak patine, aku bakal nggawa dheweke mrene, miturut aku lan sampeyan.

11 Panggedhening alam mau nuli mangsuli, pangandikané, "Sampeyan wis kandha marang aku, yèn wong mati iku direbut saka aku kanthi peksa."

12 Wong-wong sing disimpen ing kéné nganti urip manèh ana ing bumi, padha disingkiraké, dudu saka pangwasané dhéwé, nanging srana pandonga marang Gusti Allah, lan Gusti Allah sing Mahakuwasa mundhut wong-wong mau saka ing aku.

13 Lah sapa ta Gusti Yésus saka Nasarèt, sing wis nyingkirké wong mati saka aku tanpa pandonga marang Gusti Allah srana pangandikané?

14 Mbok menawa Lazarus kang ninggal aku, sawisé patang dina séda, dadi mambu lan bosok, lan kang wis dakduwèni kaya wong mati, nanging Panjenengané nguripaké manèh marga saka pangwasané. .

15 Iblis mangsuli, mangsuli marang panggedhening naraka, "Iya iku, Yésus saka Nasarèt."

16 Nalika panggedhening naraka midhanget, banjur ngandika marang wong mau, "Aku supaos marang kowé, supaya kowé ora nggawa wong menyang kula."

17 Bareng aku krungu bab pangwasané pangandikané, aku banjur gumeter merga wedi, lan sakèhé golonganku sing ora mursid padha geger; 18 Lan aku ora bisa nahan Lazarus, nanging dheweke goyangan awake dhewe, lan kanthi kabeh pratandha ala, dheweke langsung lunga saka kita; lan bumi, sing dipanggoni layone Lazarus, banjur nguripake dheweke urip.

19 Saiki aku ngerti nèk Dèkné kuwi Gusti Allah sing Mahakwasa, sing bisa nindakké prekara-prekara kaya ngono, sing kuwasa ing pangwasané, lan kuwasa ing sipat manungsa, sing dadi Juru Slameté manungsa.

20 Mulané, wong iki aja kokgawa mréné, merga dhèwèké bakal ngluwari sakèhé wong sing tak tahan ing pakunjaran merga ora pretyaya, lan diblenggu karo dosané, lan bakal nuntun wong-wong mau marang urip langgeng.

BAB 16 1 Nalika Iblis lan panggedhening naraka padha omong-omongan kaya mangkono, dumadakan ana swara kaya gludhug lan angin gumuruh, pangandikane: He para panggedhe, padha munggaha gapuramu! lan padha munggaha, he gapura langgeng, lan Raja Kamulyan bakal lumebu.

2 Bareng panggedhening neraka krungu bab iku, banjur ngandika marang Iblis, "Sira lungaa saka ing panggonanku, lungaa saka ing panggonanku; yen sampeyan prajurit sing kuat, perang karo Raja Kamulyan. Nanging apa urusanmu karo dheweke?

3 Panjenengané banjur nundhung saka ing panggonané.

4 Pangéran banjur ngandika marang para punggawané sing ora mursid, "Gapura-gapurané panganiaya sing padha tutupen, lan gawanen nganggo bar wesi, lan perang kanthi kendel, supaya kita aja nganti ditawan."

5 Nanging bareng wong-wong suci kabeh krungu iki, padha matur kanthi swara seru marang panggedhening neraka.

6 Gapuramu padha bukakna, supaya Sang Prabu Kang Mahakwasa lumebu.

7 Nabi Dawud kang ilahi, nguwuh-uwuh, pangandikané, "Apa nalika aku ana ing bumi, apa aku ora medhar wangsit lan ngucap, "Muga-muga wong-wong padha memuji marang Pangéran amarga kasaénan lan pakaryané sing nggumunaké marang manungsa."

8 Amargi gapura-gapuranipun tembaga dipun remuk, saha laras-sampuning wesi dipun remuk. Ida Sang Hyang Widi Wasa sampun nganggen wong-wong iku marga saka pialane, lan marga saka pialane wong-wong mau padha nandhang sangsara.

9 Sawisé iku, nabi liyané, yakuwi Yesaya kang suci, ngandika mangkono marang sakehing para suci, apa ora bener aku medhar wangsit marang kowé nalika aku isih urip ana ing bumi?

10 Wong-wong sing wis mati bakal urip, lan wong-wong sing ana ing kuburan bakal tangi maneh, lan wong-wong sing ana ing bumi bakal padha bungah-bungah; amarga ebun kang saka ing Pangeran Yehuwah iku bakal ngluwari wong-wong mau.

11 Aku banjur ngandika ing panggonan liya, "Dhuh pati, ing ngendi kamenanganmu?" Dhuh pati, ing pundi raos Paduka?

12 Bareng sakehe wong suci padha krungu pangandikane Nabi Yesaya iku, banjur padha matur marang panggedhening jagade wong mau: “Bukak gapuramu, lan slarak wesimu copot! awit kowé saiki bakal diranti lan ora nduwé kuwasa.

13 Banjur keprungu swara banter, kaya swaraning gludhug, kang kandha, “He para panggedhe, gapura-gapuramu padha munggaha! lan padha munggaha, he gapura neraka, lan Raja Kamulyan bakal lumebu.

14 Pangéran naraka nyumurupi swara sing padha, banjur nguwuh-uwuh kayakaya ora ngerti, "Sapa ta Raja Kamulyan iku?"

15 Sang Prabu Dawud mangsuli marang panggedhening jagad mau, pangandikane: “Kawula mangertos pangandikanipun swanten punika, awit ingkang kula aturaken lumantar rohipun.” Lan saiki, kaya sing wis dakkandhakaké ing ndhuwur, aku pitutur marang kowé: Pangéran sing kuwat lan kuwat, Pangéran sing kuwasa ing paprangan: Panjenengané iku Raja Kamulyan, lan Pangéran ing swarga lan ing bumi;

16 Panjenengané midhangetaké kanggo midhangetaké pasedulurané wong sing dikunjara, lan nguculaké wong sing dipatèni.

17 Lan saiki, he pangeran neraka sing najis lan busuk, bukakna gapuramu, supaya Raja Kamulyan lumebu; awit Panjenengané iku Pangéraning langit lan bumi.

18 Nalika Dawud ngandika mangkono, Pangéran kang Mahakuwasa ngatingal ing wujud manungsa, lan madhangi panggonan-panggonan kang biyèn ana ing pepeteng, 19 Lan ngethok blenggu sing sadurunge ora bisa dipegat; lan kanthi kekuwatane sing ora bisa dikalahake, nekani wong-wong sing padha lungguh ing pepeteng kanthi piala, lan wewayanganing pati amarga dosa.

BAB 17 1 Wong-wong mau lan para punggawané sing kejam krungu bab kuwi, padha wedi banget ing pirang-pirang karajan, bareng weruh pepadang sing padhang.

2 Lan Kristus piyambak dumadakan rawuh ing omah-omahé; Mulané wongwong mau padha bengok-bengok, pangucapé, "Kawula sami kawengku déning panjenengan; Kowé kaya-kaya arep bingung ana ing ngarsané Gusti.

3 Sapa ta sira, kang ora duwe tandha-tandha rusak, nanging katon padhang, kang dadi bukti kaluhuranira, kang kaya-kaya ora kokgatekake?

4 Sapa ta sira, kang kuwasa lan ringkih, kang gedhe lan cilik, kang asor nanging prajurit kang kapisan, sapa kang bisa dhawuh awujud abdi kaya prajurit biasa?

5 Ratuning kamulyan, sing wis mati lan urip, senajan wis seda ing kayu salib?

6 Sapa kang nglestarekake wong mati ana ing kubur, lan tumedhak uripuripan marang aku, lan sakehing titah padha gumeter, lan lintang-lintang kabeh padha gonjang-ganjing, apa kowe duwe mardika ana ing antarane wong mati, lan ndadèkaké gangguan marang pasukan kawula?

7 Sapa ta kowé, sing ngluwari wong-wong sing dikunjara déning dosa asalé, lan nggawa wong-wong mau menyang kamardikané sing mbiyèn?

8 Sapa ta kowé, sing madhangi wong-wong sing padha wuta marga saka pepetenging dosa?

9 Mangkono uga sakehe legiun sétan-sétan padha ketaman ing rasa wedi kang kaya mangkono iku, sarta kalawan wedi banget padha nguwuh-uwuh: 10 Dhuh, Gusti Yesus Kristus, saking pundi, dene Paduka punika priyantun ingkang santosa lan mulya ing kaluhuran, ingkang padhang tanpa cacad, tuwin resik tanpa kadurjanan? Amarga jagad ngisor iki, sing nganti saiki tundhuk marang aku, lan saka ngendi aku nampa pajeg, ora tau ngirim wong mati sing kaya ngono marang aku, lan ora tau ngirim hadiah kaya iki marang para panggedhe naraka.

11 Mulané, sapa ta kowé, sing wani lumebu ing omah-omah kita, lan ora mung wedi ngancam kita karo paukuman sing paling gedhé, nanging uga ngupaya ngluwari wong liya saka ranté sing kita gantung?

12 Mbokmenawa kowé kuwi Yésus, sing saiki wis diomongké Sétan karo ratuné awaké déwé, nèk kowé bakal nampa pangwasané pati karo pati ing kayu salib.

13 Banjur Raja Kamulyan ngidak-idak pati, ngrebut raja neraka, ngrebut kabeh kekuwatane, lan nggawa bapak kita Adam menyang kamulyane.

BAB 18 1 Sang raja naraka banjur nyekel Iblis, sarta ngandika marang dheweke, "Dhuh, ratuning pangrusak, pangripta Sang Beelzebul kang kasor lan dibuwang, kang dipoyoki dening para malaekate Gusti Allah lan disengiti dening kabeh wong mursid! Apa sing njalari kowé tumindak mangkono?

2 Kowé bakal nyalib Raja Kamulyan, lan marga saka karusakané, aku wis janji bab kaluwihan sing gedhé banget, nanging kaya wong bodho, ora ngerti apa sing ana ing kono.

3 Amarga saiki, Gusti Yesus saka Nasarèt, kanthi padhanging katuhanan sing mulya, nyirnakaké sakehing panguwasa pepeteng lan pati sing nggegirisi; 4 Pakunjaran kita padha dirubuhake saka ndhuwur tekan ngisor, dibubarake sakehe wong tawanan, diluwari kabeh wong kang kakurung, lan sakehe wong kang biyen padha sesambat marga saka aboting siksane, saiki wis padha ngina kita, lan kita kaya-kaya bakal dikalahake. pandongane.

5 Panguwasa kita sing ora suci wis ditelukaké, lan saiki ora ana bagéan saka manungsa sing tundhuk marang kita, nanging ing sisih liya, wong-wong mau kanthi kendel nglawan kita; 6 Sanadyan sadurunge, wong mati ora nate wani tumindak kasar marang kita, utawa dadi tawanan, ora bisa seneng-seneng.

7 Dhuh, Iblis, pangeraning sadaya tiyang duraka, bapakipun tiyang ingkang duraka lan ingkang nilar, punapaa dene panjenengan kersa nindakaken pakaryan punika, dene tiyang-tiyang ingkang sami tawanan kita punika tansah tanpa pangajeng-ajeng kawilujengan saha gesang?

8 Nanging saiki ora ana siji-sijia sing nggresah, lan ora ana sing katon luh ing raine.

9 Dhuh, pangeran Iblis, panjenenganipun ingkang nguwaosi laladan ingkang ageng, sadaya kaluwihan ingkang panjenengan darbeni saking wit ingkang boten pareng, lan kapitunaning Firdaus, sapunika sampun sirna dening kayu salib; 10 Lan kabegjanmu kabèh banjur sirna, nalika kowé nyalib Yésus Kristus, Raja Kamulyan.

11 Kowé wis tumindak nglawan kapentinganmu dhéwé lan kepentinganku, kaya sing saiki kowé bakal weruh saka siksa sing gedhé lan paukuman sing ora ana watesé sing bakal nandhang sangsara.

12 Dhuh, Iblis, pangeraning samukawis piala, ingkang nitahaken pati, tuwin sumbering samukawis gumunggung, prayoginipun panjenengan mriksani kadursilanipun Gusti Yesus saking Nasaret punika, lajeng panjenengan manggih bilih Panjenenganipun punika boten kaluputan ingkang pantes dipun pejahi.

13 Yagéné kowé kok wani nyalib Panjenengané, tanpa alesan utawa kaadilan, lan ndadèkaké dhaérah kita wong sing ora luput lan mursid, lan kanthi mangkono nyirnakaké sakehing wong dosa, wong duraka lan wong duraka ing salumahing bumi?

14 Nalika pangéran naraka ngandika mangkono marang Iblis, Raja Kamulyan ngandika marang Beelzebul, pangeraning naraka, Iblis, pangeran bakal tunduk ing pangwasanira ing salawas-lawase, ing panggonan Adam lan para putrane kang mursid, mine.

BAB 19 1 Gusti Yésus banjur ngacungaké astané lan ngandika, "Mara padha sowan ing ngarsaningSun, hé para suciningSun, kang padha katitahaké manut gambar-Ku, kang padha diukum déning wit woh sing dilarang, lan déning Iblis lan pati; 2 Saiki uripa nganggo kayu salibku; Iblis, pangeran ing donya iki, wis ngalahake, lan pati wis ditelukaké.

3 Sakwisé kuwi, sakèhé wong suci wis dikumpulké ing astané Gusti Allah sing Mahaluhur. Gusti Yésus terus nyekel tangané Adam lan ngandika marang Adam, "Tentrem-rahayu anaa ing kowé lan sakèhé turunanmu sing bener, sing dadi kagunganku."

4 Adam nuli sumungkem ing sampéyané Gusti Yésus lan matur marang Panjenengané kalawan nangis, nganggo basa kang andhap-asor lan swara sora: 5 Dhuh Yehuwah, kawula badhe ngluhuraken Paduka, awit Paduka sampun ngluhuraken kawula, saha boten ndadosaken mengsah kawula sami bingahbingah tumrap kawula. Dhuh Yehuwah, Gusti Allah kawula, kawula sesambat dhumateng Paduka, saha Paduka sampun marasaken kawula.

6 Dhuh Yehuwah, Paduka sampun ngentasaken nyawa kawula saking kubur; Paduka sampun njagi kawula gesang, supados kawula boten mandhap dhateng kuburan.

7 He sakehing para suci kagungane, padha ngidung marang Sang Yehuwah, lan padha ngucapa panuwun marang Sang Yehuwah, marga saka eling marang kasucene. Amarga bebendune mung sadhela; ing sih iku urip.

8 Mangkono uga sakehe wong suci, padha sujud ing sandhinge Gusti Yesus, padha ngucap kanthi swara siji, "Dhuh, Panebusing jagad, Paduka sampun rawuh, saha sampun nindakaken samukawis ingkang sampun Paduka dhawuhaken lumantar angger-anggering Toret saha para nabi Paduka ingkang suci."

9 Paduka sampun ngluwari tiyang ingkang gesang sarana salib Paduka, saha sampun rawuh dhateng kawula, supados srana séda ing salib punika Paduka saged ngluwari kawula saking neraka, sarta margi saking pangwaos Paduka saking pejah.

10 Dhuh, Gusti, kadosdene Paduka sampun masang umbul-umbul kamulyanipun wonten ing swarga, saha sampun masang tandha pangluwaran Paduka, inggih punika salib Paduka wonten ing bumi! Dadi, Gusti, aturake tandha kamenangan salib Panjenengan ing neraka, supaya pati ora ana maneh.

11 Ida Sang Hyang Widi Wasa raris nguluhang astane, nitahang tanda salib ring Adam miwah ring para suci Idane.

12 Lan nyekel Adam ing tangan tengen, munggah saka neraka, lan kabeh wong mursid Gusti Allah ndherekake dheweke.

13 Nabi Dawud banjur kanthi kendel nguwuh-uwuh: 1 Padha ngidungna kidung anyar kanggo Pangéran, amarga Panjenengané nindakaké kaélokan; astané tengen lan lengené sing suci wis menang.

14 Pangeran Yehuwah wus nyumurupi kawilujengane, kaadilane wus katetepake ana ing ngarepe para bangsa.

15 Wong-wong suci kabèh padha mangsuli, pangandikané, "Iki pakurmatan tumrap para suciné kabèh, Amin!

16 Sawuse mangkono Nabi Habakuk 3 nguwuh-uwuh, pangandikane: “Paduka tindak mitulungi kawilujengan umat Paduka, inggih punika mitulungi kawilujengan umat Paduka.”

17 Lan kabèh wong suci padha matur, 4 Rahayu Panjenengané kang rawuh atas asmané Pangéran; amarga Gusti wis madhangi kita. Iki Gusti Allah kita ing salawas-lawase; Panjenengane bakal mrentah kita nganti ing salawaslawase, Amin.

18 Mangkono uga para nabi kabeh padha ngucapake bab-bab kang suci, yaiku ngluhurake Panjenengane, lan padha manut marang Pangeran Yehuwah.

BAB 20 1 Gusti Allah terus nyekel tangané Adam lan dipasrahké marang Mikhaèl, malaékat. Panjenengané nuntun wong-wong mau menyang ing Firdaus, sing kapenuhan ing sih-rahmat lan kamulyan; 2 Lan wong loro sing wis tuwa banget ketemu karo wong-wong mau, lan padha ditakoni dening para suci, "Sapa kowe, sing durung bebarengan karo kita ing neraka, lan wis disimpen awak ing Firdaus?"

3 Salah siji saka wong-wong mau banjur mangsuli, "Aku iki Hénokh, sing ditransfer dening pangandikaning Allah.

4 Ing ngriki kita punika ngantos dumugi ing ngriku, lan mboten ngraosaken pati, nanging sapunika badhe wangsul nalika rawuhipun Antikristus, kanthi ngagem pratandha-pratandha lan mukjijat-mukjijat saking Gusti Allah, badhé mèlu perang kaliyan Panjenengané lan dipatèni ing Yérusalèm. digawa munggah urip maneh menyang mega, sawise telung dina setengah.

5 Lan nalika Hénokh lan Élia kang suci nyritakaké bab iki, lah ana wong liya teka kanthi wujud sengsara, nggawa tandha salib ing pundhaké.

6 Bareng kabèh wong suci padha weruh Panjenengané, banjur padha matur marang Panjenengané, "Panjenengan punika sinten?" Amarga pasuryanmu kaya maling; lan kenging punapa panjenengan manggul salib ing pundhak panjenengan?

7 Wangsulané wong mau, "Kandhamu bener, amarga aku iki maling sing nindakaké piala ing bumi."

8 Lan wong-wong Yahudi padha nyalib aku karo Gusti Yésus; lan aku mirsani prekara sing nggumunake sing kedadeyan ing tumitah nalika panyalibe Gusti Yesus.

9 Lan aku pitados bilih Panjenenganipun punika Nitahake samubarang kabeh, lan Raja Kang Mahakwasa; Aku banjur ndedonga marang Panjenengané, matur: "Gusti, mugi Paduka elinga dhateng kawula, nalika Paduka rawuh ing Kraton Paduka."

10 Panjenengané banjur mirsani panyuwunku, sarta ngandika marang aku: Satemene pituturKu marang kowé, ing dina iki kowé bakal bebarengan karo Aku ana ing Pirdus.

11 Panjenengané banjur maringi tandha salib iki marang aku, pangandikané, "Gantènana iki, menyanga menyang Firdaus." Lan yen malaekat sing njaga Firdaus ora nampa sampeyan, tuduhna tandha salib, lan kandhaa: Yesus Kristus sing saiki kasalib, wis ngutus aku mrene.

12 Nalika aku nglakoni mangkono, lan aku ngandhani malaekat sing njaga Firdaus kabeh iki, lan dheweke krungu kabeh, dheweke enggal mbukak gapura, ngenalake aku, lan nyelehake aku ing sisih tengen ing Firdaus, 13 Pangandikané: Padha manggona ana ing kéné sadhela, nganti Adam, leluhuré manungsa kabèh, bakal lumebu bebarengan karo anak-anaké kabèh, yaiku para abdiné Yésus Kristus sing suci lan mursid, sing disalib.

14 Bareng padha krungu critané maling mau kabèh, para leluhuré kabèh padha ngucap kanthi swara siji, <<Pinujia Paduka, dhuh Allah ingkang Mahakuwaos, Rama ingkang paring sih-rahmat ingkang langgeng, lan Rama ingkang paring sih-rahmat, ingkang sampun paring sih-rahmat ingkang kados makatên punika tumrap para tiyang dosa. Panjenengané, lan Panjenengané wis nekakaké wong-wong mau menyang ing sih-rahmating Firdaus, lan Panjenengané wis ndhatengaké wong-wong mau ing tengah-tengah rizki sing gedhé lan ruhani Panjenengan, ing urip rohani lan suci. Amin.

BAB 21 1 Iki wewadi-wewadi kang suci lan suci, kang wus padha dakdeleng lan dakrungu. Aku, Charinus lan Lenthius ora diijini ngumumake misteri-misteri Gusti Allah liyane, kaya sing didhawuhake dening Malaikat Agung Michael, 2 Pangandikané, "Kowé bakal padha budal menyang Yérusalèm karo para sadulurku, lan padha ndedonga kanthi ndedonga, martakaké lan ngluhuraké wunguné Yésus Kristus, awit Panjenengané wus mungokaké kowé saka ing antarané wong mati bebarengan karo Panjenengané."

3 Lan aja ngomong karo sapa waé, nanging lungguha kaya wong bisu, nganti tekan wektuné Pangéran bakal nglilani kowé nyritakaké wewadining katuhanané.

4 Sang Malaikat Agung Mikhael banjur dhawuh marang aku kabeh, menyang ing sabranging Yarden, menyang tanah kang endah lan lemu, ing kono akeh wong kang padha wungu saka ing antarane wong mati bebarengan karo aku kanggo mbuktekake yen wungunipun Sang Kristus.

5 Amarga mung telung dina kita padha diparengake saka ing antarane wong mati, kang padha tangi kanggo ngrayakake Paskah Gusti kita karo wong tuwa kita, lan menehi paseksi kita bab Sang Kristus, lan kita wis dibaptis ing kali suci Yarden. Lan saiki dheweke ora katon dening sapa wae.

6 Inggih punika kadosdene ingkang sampun dipun paringaken dening Gusti Allah dhateng panjenengan. Mulané padha saosa puji lan pakurmatan marang Panjenengané, sarta mratobata, temah Panjenengané bakal paring kawelasan marang kowé. Tentrem-rahayu saka Gusti Allah Yésus Kristus, lan Juru Slamet kita kabèh, anaa ing kowé kabèh. Amin, Amin, Amin.

7 Sawisé padha rampung nulis lan nulis ing rong lembar sing béda-béda, Karinus masrahaké apa sing ditulis menyang tangané Hanas, Kayafas lan Gamaliel.

8 Lenthius uga masrahké apa sing ditulis marang Nikodémus lan Yusuf; lan sanalika padha malih dadi putih banget lan ora katon maneh.

9 Nanging apa sing ditulis wong-wong mau wis cocog, sing siji ora luwih utawa kurang siji.

10 Bareng kabeh pasamuwan Yahudi padha krungu kabare Karinus lan Lenthius kang nggumunake, padha rerasanan: Satemene kabeh iku katindakake dening Gusti Allah, lan pinujia Gusti Yesus ing salawas-lawase, Amin.

11 Wong-wong mau padha mlaku-mlaku kanthi kuwatir, wedi lan gumeter, padha nggebug dhadhane lan padha mulih menyang omahe dhewe-dhewe.

12 Nanging sakwisé kuwi kabèh sing diomongké karo wong Ju nang sinaguksinagoké bab Gusti Yésus, terus diomongké karo Yusuf lan Nikodémus marang gubernur.

13 Pilatus banjur nyathet kabeh prekara-prekara mau lan dilebokaké ing cathetan umum ing bale.

BAB 22 1 Sawisé iku Pilatus tindak menyang Pedalemané wong Yahudi, lan nglumpukaké sakehing pemimpin lan ahli Torèt sarta ahli Torèt, banjur lumebet ing kapel ing Padaleman Suci.

2 Lan dhawuh supaya kabeh gapura ditutup, banjur ngandika marang wongwong mau, Aku krungu, sing sampeyan duwe buku gedhe tartamtu ing Padaleman Suci iki; Mulané aku kepéngin marang kowé, supaya bisa digawa menyang ngarsaku.

3 Bareng kitab gedhe, kang digawa dening abdi dalem papat, kang dihias nganggo emas lan watu larang-larang, digawa, Pilatus banjur ngandika marang wong-wong kabeh: Aku supaos marang kowe demi Gusti Allahe para leluhurmu, kang gawe lan dhawuh marang Padaleman Suci iki. dibangun, supaya kowé ora ndhelikake bebener saka Aku. 4 Kowé ngerti kabèh sing katulis ing kitab kuwi; Mulané kandhaa marang aku, yèn ing Kitab Suci kowé padha nemu apa-apa bab Yésus sing koksalib, lan ing wayah pira tekané donya, tuduhna marang Aku. 5 Anas lan Kayafas banjur supaos, banjur dhawuh marang wong-wong liyane supaya padha metu saka kapel.

6 Wong-wong terus nutup gapurané Gréja Gedé lan Gréja Gedé, terus ngomong marang Pilatus, ”Hah hakim, awaké déwé wis sumpah demi mbangun Gréja Gedé iki, arep ngomongké marang kowé apa sing bener lan bener.

7 Sawisé aku padha nyalib Gusti Yésus, aku ora ngerti yèn Panjenengané iku Putraning Allah, nanging padha ngira Panjenengané nindakaké mukjijatmukjijat nganggo ilmu gaib, mula aku padha nimbali kumpulan gedhé ing Padaleman Suci iki.

8 Lan nalika aku padha rembugan bab mukjijat-mukjijat sing ditindakake dening Gusti Yesus, aku padha nemoni akeh seksi saka negaraku dhewe, kang padha ngaku yen wis padha ndeleng Panjenengane urip sawise seda, lan padha krungu pangandikane marang para sakabate, lan padha weruh.

Panjenengané minggah ing dhuwuré langit, lan lumebu ing; 9 Lan aku padha weruh seksi loro, kang awak Gusti Yesus wus mungokake saka ing antarane wong mati, sing padha nyritakaké akèh prekara-prekara aneh sing ditindakaké déning Yésus ana ing antarané wong mati, sing ana ing tangan kita.

10 Lan wis dadi adat saben taun kanggo mbukak kitab suci iki ing ngarepe pasamuwan, lan nggoleki pitunjuk saka Gusti Allah ing kana.

11 Lan ing buku pisanan saka pitung puluh, ing ngendi Michael, panggedhening malaekat, ngandika marang putra katelu saka Adam, wong pisanan, ana cathetan sing sawise limang ewu limang atus taun, Kristus, Putraning Allah sing paling kinasih rawuh ing bumi, 12 Sawisé kuwi, awaké déwé uga mikir nèk Dèkné kuwi Gusti Allahé Israèl sing wis ngomong marang Musa, uniné ngéné: “Kowé kudu gawé Pethi Angger-angger. dawane rong asta, ambane saatengah asta lan dhuwure saatengah asta.

13 Kanthi limang asta lan setengah asta iki kanggo mbangun pethi Prajanjian Lawas, kita ngerti lan ngerti yen ing limang ewu taun setengah (sewu) taun, Gusti Yesus Kristus bakal rawuh ing prau utawa tabernakel sawijining badan. ; 14 Dadiné Kitab Suci kita nyekseni yèn Panjenengané iku Putraning Allah, lan Pangéran lan Rajané Israèl.

15 Lan amarga sawise nandhang sangsara, para pangareping imam kita padha gumun marang pratandha-pratandha kang ditindakake dening Panjenengane, mula aku padha mbukak kitab mau kanggo nliti kabeh turun-tumurun nganti tekan turune Yusuf lan Maryam, ibune Gusti Yesus, padha ngira yen Panjenengane iku panunggalaning Allah. keturunan Daud; 16 Lan kita padha nemu crita saka tumitah, lan ing wektu kang nitahake langit lan bumi lan manungsa pisanan Adam, lan wiwit saka kono nganti banjir, ana rong ewu rong atus rolas taun.

17 Lan wiwit banjir nganti Abraham, sangang atus rolas. Lan wiwit Abraham nganti Musa, patang atus telung puluh. Lan wiwit saka Nabi Musa nganti Sang Prabu Dawud, limang atus sepuluh.

18 Lan wiwit saka Dawud nganti pambuwangan ing Babil, limang atus taun.

Lan saka panangkaran Babil kanggo inkarnasi Kristus, patang atus taun.

19 Gunggunge kabeh kang gunggunge limang ewu setengah (sewu).

20 Mulané, nèk Yésus sing awaké déwé wis kasalib, kuwi Yésus Kristus, Anaké Gusti Allah, lan Gusti Allah sing sejati lan Mahakwasa. Amin.