Georgian - The Gospel of Nicodemus formerly called The Acts of Pontius Pilate

ნიკოდემოსის სახარება, რომელსაც ადრე ეწოდებოდა პონტიუს პილატეს საქმეები ᲗᲐᲕᲘ 1 1 ანა და კაიაფა და სუმასი და დათამი, გამალიელი, იუდა, ლევი, ნეფთალიმი, ალექსანდრე, კიროსი და სხვა ებრაელები წავიდნენ პილატესთან იესოს შესახებ და ადანაშაულებდნენ მას მრავალი ცუდი დანაშაულის ჩადენაში.

2 და თქვა: ჩვენ დარწმუნებული ვართ, რომ იესო არის ძე იოსებ დურგლისა, მარიამისგან დაბადებული მიწა, და რომ იგი აცხადებს თავს ღვთის ძედ და მეფედ; და არა მხოლოდ ასე, არამედ ცდილობს შაბათის დაშლას და ჩვენი მამების კანონებს.

3 უპასუხა პილატემ; რა არის ის, რასაც ის აცხადებს? და რის დაშლას ის ცდილობს?

4 იუდეველებმა უთხრეს მას: ჩვენ გვაქვს კანონი, რომელიც კრძალავს შაბათს განკურნების გაკეთებას; მაგრამ ის კურნავს კოჭლებსაც და ყრუებსაც, დამბლით დაავადებულებს, ბრმებს, კეთროვანებს და ეშმაკებს იმ დღეს ბოროტი მეთოდებით.

5 პილატემ მიუგო: როგორ შეუძლია ამას ბოროტი ხერხებით? მათ უპასუხეს: მზაკვარია და ეშმაკთა მთავრის მიერ განდევნის ეშმაკებს; ასე რომ, ყველაფერი მას ექვემდებარება.

6 მაშინ თქვა პილატემ: ეშმაკების განდევნა არ ჩანს უწმინდური სულის საქმედ, არამედ ღვთის ძალისგან.

7 იუდეველებმა მიუგეს პილატეს: ვევედრებით თქვენს უმაღლესობას, მოიწვიოთ იგი თქვენს სასამართლოში გამოცხადდეს და თავად მოუსმინოთ მას.

8 მაშინ მოუხმო პილატემ მაცნე და უთხრა: რითი მოიყვანონ ქრისტე აქ?

9 მაშინ გამოვიდა მაცნე და შეიცნო ქრისტე და თაყვანი სცა მას; და გაშალა მოსასხამი, რომელიც ხელში ეჭირა მიწაზე, თქვა: უფალო, იარე ამაზე და შედი, რადგან მმართველი გიხმობს.

10 როცა იუდეველებმა გაიგეს, რა ჩაიდინა მაცნე, შესძახეს (მის წინააღმდეგ) პილატეს და უთხრეს: რატომ არ მისცეს მას მისი მოწოდება მძივით და არა მაცნე? თაყვანი სცემდა მას, და გაშალა მოსასხამი, რომელიც ხელში ეჭირა, მიწაზე მის წინ, და უთხრა: უფალო, მმართველი გიხმობს.

11 მოუხმო პილატემ მაცნე და უთხრა: რატომ მოიქეცი ასე?

12 მაცნემ მიუგო: როცა გამომიგზავნე იერუსალიმიდან ალექსანდრესთან, დავინახე იესო ვირზე მჯდომი სისასტიკით, და ებრაელთა შვილებმა შესძახეს: ოსანა, ხელში ხის ტოტები ეჭირათ.

13 სხვებმა გაშალეს თავიანთი სამოსი გზაზე და თქვეს: გვიხსენი, ცაში მყოფი; კურთხეულია უფლის სახელით მომავალი.

14 მაშინ შეჰღაღადეს იუდეველები მოციქულის წინააღმდეგ და თქვეს: ებრაელთა შვილებმა ებრაულ ენაზე აჟღერდნენ; და შენ, ბერძენი, როგორ გესმის ებრაული?

15 მიუგო მათ მაცნემ და უთხრა: ვკითხე ერთ იუდეველს და ვუთხარი: რას ყვირიან ბავშვები ებრაულ ენაზე?

16 და მან ამიხსნა ეს და მითხრა: ისინი ღაღადებენ ოსანას, რაც ითარგმნება: უფალო, მიშველე მე; ან, უფალო, გადაარჩინე.

17 ჰრქუა მათ პილატემ: თავად რისთვის მოწმობთ ბავშვების სიტყვებს, ანუ თქვენს დუმილს? რა დააშავა მესინჯერმა? და ისინი დუმდნენ.

18 მაშინ გუბერნატორმა უთხრა მაცნეს: წადი და ეცადე, რომ შემოიყვანო.

19 მაგრამ მაცნე გამოვიდა და მოიქცა, როგორც ადრე; და თქუა: უფალო, შემოდი, რამეთუ გუბერნატორი გიხმობს შენ.

20 და როცა იესო შემოდიოდა დროშებით, რომლებიც ატარებდნენ ნორმებს, თაყვანი სცემდნენ მათ და თაყვანს სცემდნენ იესოს.

21 რის შემდეგაც ებრაელებმა უფრო მძაფრად წამოიძახეს დროშების წინააღმდეგ.

22 ხოლო პილატემ უთხრა იუდეველებს: ვიცი, რომ არ გსიამოვნებს, რომ მწვერვალები თავისთავად იხრებოდნენ და თაყვანს სცემდნენ

იესოს; მაგრამ რატომ აყვირებთ დროშათა წინააღმდეგ, თითქოს ისინი თაყვანს სცემდნენ და თაყვანს სცემდნენ?

23 მათ მიუგეს პილატეს: ჩვენ ვნახეთ დროშები, რომლებიც თაყვანს სცემდნენ იესოს და თაყვანს სცემდნენ.

24 მაშინ ხელმწიფემ დაუძახა პრაპორშანტებს და უთხრა მათ: რატომ მოიქეცით ასე?

25 პრაპორშნელებმა უთხრეს პილატეს: ჩვენ ყველანი წარმართები ვართ და ღმერთებს თაყვანს ვცემთ ტაძრებში; და როგორ უნდა ვიფიქროთ მის თაყვანისცემაზე? ჩვენ მხოლოდ სტანდარტები გვეჭირა ხელში და ისინი თაყვანს სცემდნენ და თაყვანს სცემდნენ მას.

26 მაშინ უთხრა პილატემ სინაგოგის წინამძღოლებს: თავად აირჩიე რამდენიმე ძლიერი მამაკაცი და დაემორჩილონ მათ ნორმებს და ვნახოთ, მოიხრებიან თუ არა.

27 ასე რომ, იუდეველთა უხუცესებმა მოიძიეს თორმეტი ყველაზე ძლიერი და ძლევამოსილი მოხუცები და დააწესეს ისინი სტანდარტების დაცვაში და ისინი დადგნენ მმართველის წინაშე.

28 მაშინ პილატემ უთხრა მოციქულს: გამოიყვანე იესო და ისევ შემოიტანე. იესო და მაცნე გამოვიდნენ დარბაზიდან.

29 და პილატემ დაუძახა პრაპორშებს, რომლებიც ადრე ატარებდნენ ნორმებს, და შეჰფიცა მათ, რომ თუ ისინი არ ატარებდნენ ნორმებს ისე, როცა იესო ადრე შემოვიდა, ის მათ თავებს მოაჭრიდა.

30 მაშინ ხელმწიფემ უბრძანა იესოს კვლავ შემოსულიყო.

31 მოციქული მოიქცა ისე, როგორც მანამდე გააკეთა, და ძალიან ევედრებოდა იესოს, რომ წასულიყო მის მოსასხამზე და დადიოდა მასზე, და ისიც დადიოდა და შევიდა.

32 და როცა შევიდა იესო, საზღვრებმა თაყვანი სცეს, როგორც ადრე, და თაყვანი სცეს მას. თავი 2 1 ეს რომ დაინახა პილატემ, შეშინდა და ადგა სკამიდან.

2 მაგრამ სანამ ის ფიქრობდა ადგეს, მისმა ცოლმა, რომელიც შორს იდგა, გაუგზავნა მას და უთხრა: არაფერი გესაქმება იმ სამართლიან კაცთან; რადგან ბევრი ვიტანჯე მის გამო ხილვაში ამ ღამით.

3 ეს რომ მოისმინეს იუდეველებმა, უთხრეს პილატეს: ჩვენ ხომ არ გითხარით შენ, მზაკვარია? აჰა, მან შენი ცოლი სიზმარში დაანახვა.

4 მოუხმო პილატემ იესოს და უთხრა: გსმენია, რას მოწმობენ შენს წინააღმდეგ და არ პასუხობ?

5 იესომ მიუგო: ლაპარაკის უნარი რომ არ ჰქონოდათ, ვერ ილაპარაკებდნენ; მაგრამ რაკი თითოეულს აქვს თავისი ენა, თქვას კარგიც და ცუდიც, დაე, მიხედოს მას.

6 მიუგეს იუდეველთა უხუცესებმა და უთხრეს იესოს: რას მივხედოთ?

7 უპირველეს ყოვლისა, ჩვენ ვიცით ეს შენზე, რომ შენ სიძვით დაიბადე; მეორეც, რომ შენი დაბადების გამო ჩვილები დახოცეს ბეთლემში; მესამე, რომ მამაშენი და დედაშენი მარიამი გაიქცნენ ეგვიპტეში, რადგან ვერ ენდობოდნენ საკუთარ ხალხს.

8 ზოგიერთი იუდეველი, ვინც გვერდით იდგა, უფრო კეთილგანწყობილს ლაპარაკობდა, ვერ ვიტყვით, რომ ის სიძვით დაიბადა; მაგრამ ვიცით, რომ დედამისი მარიამი იოსებს მიათხოვეს და ამიტომ სიძვით არ დაბადებულა.

9 მაშინ უთხრა პილატემ იუდეველებს, რომლებიც ამტკიცებდნენ, რომ ის სიძვით იყო დაბადებული: ეს თქვენი ცნობა სიმართლეს არ შეესაბამება, რადგან იქ იყო ქორწინება, როგორც ისინი მოწმობენ, თუ ვინ არიან თქვენი ერიდან.

10 ანამ და კაიაფამ ელაპარაკე პილატეს: გასათვალისწინებელია მთელი ეს სიმრავლე, ვინც ღაღადებს, რომ სიძვით დაიბადა და მზაკვარია; ხოლო ისინი, ვინც უარყოფენ მის სიძვით დაბადებას, მისი პროზელიტები და მოწაფეები არიან.

11 მიუგო პილატემ ანას და კაიაფას: ვინ არიან პროზელიტები? მათ უპასუხეს: ესენი არიან წარმართების შვილები და არ გახდნენ იუდეველები, არამედ მისი მიმდევრები.

12 მაშინ მიუგეს ელეაზერმა, ასტერიუსმა, ანტონიუსმა, იაკობმა, კარასმა და სამუელმა, ისაკმა და ფინესმა, კრისპოსმა და აგრიპამ, ანამ და იუდამ: ჩვენ პროზელიტები კი არ ვართ, არამედ იუდეველთა შვილები და სიმართლეს ვამბობთ და ვიყავით მარიამის დროს. დაითხოვა.

13 მაშინ პილატემ მიმართა თორმეტ კაცს, ვინც ამას ამბობდა, უთხრა მათ: გარწმუნებთ თქვენ კეისრის ცხოვრებით, რომ ერთგულად განაცხადოთ, დაიბადა თუ არა სიძვით, და ჭეშმარიტი იყოს ის, რაც თქვენ თქვით.

14 მათ უპასუხეს პილატეს: ჩვენ გვაქვს კანონი, რომლის მიხედვითაც გვიკრძალავს დაფიცებას, ეს ცოდვაა: დაე, დაიფიცონ კეისრის სიცოცხლე, რომ ეს არ არის ისე, როგორც ვთქვით, და კმაყოფილი ვიქნებით სიკვდილით.

15 უთხრეს ანამ და კაიაფამ პილატეს: იმ თორმეტმა კაცმა არ დაიჯეროს, რომ ჩვენ ვიცით, რომ ის არის ძირეულად დაბადებული და მზაკვარი, თუმცა ის ვითომ ღმერთის ძე და მეფეა, რაც აქამდე ვართ. რწმენისგან, რომლის მოსმენაც ჩვენ ვკანკალებთ.

16 მაშინ პილატემ ყველას უბრძანა, გამოსულიყვნენ, გარდა თორმეტი კაცისა, რომლებიც ამბობდნენ, რომ სიძვით არ დაბადებულა, და იესომ შორს წასულიყო და უთხრა მათ: რატომ აქვთ იუდეველებს მოკვლა იესო?

17 მიუგეს მას: გაბრაზებულები არიან, რადგან შაბათს კურნავდა. პილატემ უთხრა: მოკლავენ მას კარგი საქმისთვის? უთხრეს მას: დიახ, ბატონო. თავი 3 1 მაშინ პილატე, რისხვით აღსავსე, გავიდა დარბაზიდან და უთხრა იუდეველებს: მე მოვუწოდებ მთელ სამყაროს მოწმედ, რომ ამ კაცში არავითარ დანაშაულს არ ვპოულობ.

2 მიუგეს იუდეველებმა პილატეს: ბოროტი რომ არ ყოფილიყო, შენამდე არ მოგვიყვანია.

3 ჰრქუა მათ პილატემ: აიღეთ იგი და განსცადეთ თქვენი რჯულით.

4 მაშინ იუდეველებმა თქვეს: ჩვენთვის არაა ნებადართული ვინმეს მოკვლა.

5 უთხრა პილატემ იუდეველებს: ბრძანება, მაშასადამე, არ მოკლათ, თქვენ გეკუთვნით, მაგრამ არა მე.

6 და კვლავ შევიდა დარბაზში, დაუძახა იესოს და უთხრა: შენ ხარ იუდეველთა მეფე?

7 მიუგო იესომ და უთხრა პილატეს: შენ თვითონ ამბობ ამას, თუ იუდეველები გითხრეს ჩემზე?

8 მიუგო პილატემ და უთხრა იესოს: იუდეველი ვარ? მთელმა ერმა და იუდეველთა მთავრებმა გადმოგცეთ მე. რა გააკეთე?

9 მიუგო იესომ და უთხრა: ჩემი სამეფო ამქვეყნიური არ არის; მაგრამ ახლა ჩემი სამეფო აქედან არ არის.

10 პილატემ უთხრა: მეფე ხარ? უპასუხა იესომ: შენ ამბობ, რომ მე ვარ მეფე; და ამ მიზნით მოვედი, რათა დავმოწმო ჭეშმარიტება; და ყოველი, ვინც არის ჭეშმარიტი, ისმენს ჩემს ხმას.

11 ჰრქუა მას პილატე: რა არის ჭეშმარიტება?

12 იესომ თქვა: ჭეშმარიტება ზეციდან არის.

13 თქვა პილატემ: ამიტომ ჭეშმარიტება არ არის დედამიწაზე.

14 იესომ უთხრა პილატეს: გჯეროდეს, რომ ჭეშმარიტება დედამიწაზეა მათ შორის, ვინც განსჯის ძალას ფლობს, იმართება ჭეშმარიტებით და აყალიბებს სწორ განსჯას. თავი 4 1 მაშინ პილატემ დატოვა იესო დარბაზში, გავიდა იუდეველებთან და თქვა: მე ვერ ვპოულობ იესოს ცოდვას.

2 იუდეველებმა უთხრეს მას: მაგრამ მან თქვა: შემიძლია დავანგრიო ღვთის ტაძარი და სამ დღეში ავაშენო იგი.

3 ჰრქუა მათ პილატემ: რაჲ ტაძარი არს, რაჲთა იგი ლაპარაკობს?

4 იუდეველებმა უთხრეს მას: რასაც სოლომონი ორმოცდაექვსი წლის აშენებდა, მან თქვა, რომ გაანადგურა და სამ დღეში ააშენა.

5 კვლავ უთხრა მათ პილატემ: უდანაშაულო ვარ იმ კაცის სისხლისაგან; უყურებ ამას?

6 იუდეველებმა უთხრეს მას: მისი სისხლი ჩვენზე და ჩვენს შვილებზე იყოს. მაშინ პილატემ შეკრიბა უხუცესები და მწიგნობარნი, მღვდლები და ლევიანები და პირადად უთხრა მათ: ასე ნუ მოიქცევით; მე ვერაფერი ვიპოვე თქვენს დავალებაში (მის წინააღმდეგ) მისი ავადმყოფების განკურნებასა და სიკვდილის ღირსის შაბათის დარღვევის შესახებ.

7 მიუგეს მღვდლებმა და ლევიანებმა პილატეს: კეზარის სიცოცხლე, თუ ვინმე ღვთისმგმობელია, სიკვდილის ღირსია; მაგრამ ამ კაცმა გმობდა უფალს.

8 მაშინ ხელმწიფემ კვლავ უბრძანა იუდეველებს დარბაზიდან გასვლა; მოუხმო იესოს და უთხრა: რა ვქნა შენთან?

9 მიუგო მას იესომ: მოიქეცი, როგორც დაწერილია.

10 უთხრა მას პილატემ: როგორ წერია?

11 იესომ უთხრა მას: მოსემ და წინასწარმეტყველებმა იწინასწარმეტყველეს ჩემი ტანჯვისა და აღდგომის შესახებ.

12 ეს რომ გაიგეს იუდეველებმა, გაბრაზდნენ და უთხრეს პილატეს: რატომ აღარ გესმის იმ კაცის გმობა?

13 უთხრა მათ პილატემ: თუ ეს სიტყვები გმად გეჩვენებათ, წაიყვანეთ იგი, მიიყვანეთ თქვენს სასამართლოში და გაასამართლეთ თქვენი რჯულისამებრ.

14 იუდეველებმა უპასუხეს პილატეს: ჩვენი კანონი ამბობს, რომ ის ვალდებული იქნება ოცდაათი ცხრა დარტყმა მიიღოს, მაგრამ თუ ამგვარად გმობს უფალს, ჩაქოლდებიან.

15 ჰრქუა მათ პილატე: უკუეთუ გმობა იყო მისი ეს სიტყვა, სცადეთ იგი თქვენი რჯულისამებრ.

16 იუდეველები ეუბნებიან პილატეს: ჩვენი კანონი გვიბრძანებს, არავინ მოვკლათ, ჩვენ გვინდა, რომ ჯვარს აცვეს, რადგან იმსახურებს ჯვრის სიკვდილს.

17 ჰრქუა მათ პილატემ: არა სჯობს ჯუარს-აცუს იგი; 18 მაგრამ როცა მმართველმა შეხედა იქ მყოფ ხალხს და იუდეველებს, დაინახა მრავალი იუდეველი ცრემლიანი და უთხრა იუდეველთა მღვდელმთავრებს: მთელ ხალხს არ სურს მისი სიკვდილი.

19 მიუგეს იუდეველთა უხუცესებმა პილატეს: ჩვენ და მთელი ხალხი სწორედ ამისთვის მოვედით აქ, რომ მოკვდეს.

20 ჰრქუა მათ პილატე: რისთვის უნდა მოკვდეს?

21 მათ უთხრეს მას: იმიტომ, რომ ის თავის თავს აცხადებს ღვთის ძედ და მეფედ. თავი 5 1 მაგრამ ნიკოდემოსი, ერთი იუდეველი, დადგა ხელმწიფის წინაშე და უთხრა: გევედრები, მართალ მსაჯულო, რომ მომეწონე რამდენიმე სიტყვის თქმის თავისუფლებით.

2 უთხრა მას პილატემ: ილაპარაკე.

3 თქვა ნიკოდემოსმა: ველაპარაკე იუდეველთა უხუცესებს, მწიგნობრებს, მღვდლებს, ლევიანებს და იუდეველთა მთელ სიმრავლეს მათ კრებულში; რას გააკეთებდი ამ კაცთან?

4 ის არის ადამიანი, რომელმაც მოახდინა მრავალი სასარგებლო და დიდებული სასწაული, ისეთი, როგორიც აქამდე არც ერთ ადამიანს არ გაუკეთებია დედამიწაზე და არც არასოდეს გააკეთებს. გაუშვით და არავითარი ზიანი არ მიაყენოთ მას; თუ ის ღვთისგან მოდის, მისი სასწაულები, (მისი სასწაულებრივი განკურნება) გაგრძელდება; მაგრამ თუ კაცთაგან, ისინი არაფრად წავლენ.

5 ამგვარად, მოსემ, როცა ღმერთმა გაგზავნა ეგვიპტეში, მოახდინა სასწაულები, რომლებიც ღმერთმა უბრძანა მას ეგვიპტის მეფის ფარაონის წინაშე; და მიუხედავად იმისა, რომ იმ ქვეყნის ჯადოქრებმა, იანესმა და იამბრესმა, თავიანთი ჯადოქრობით მოახდინეს იგივე სასწაულები, რაც მოახდინა მოსემ, მაგრამ მათ ვერ შეძლეს ყველაფრის გაკეთება, რაც მან გააკეთა; 6 და სასწაულები, რომლებსაც ჯადოქრები ახდენდნენ, არ იყო ღვთისგან, როგორც იცით, მწიგნობარნო და ფარისევლებო; მაგრამ ისინი, ვინც მათ ქმნიდნენ, დაიღუპნენ და ყველა, ვინც ირწმუნა ისინი.

7 და ახლა გაუშვით ეს კაცი; რადგან ის სასწაულები, რომლებშიც მას ადანაშაულებთ, ღვთისგანაა; და ის არ არის სიკვდილის ღირსი.

8 იუდეველებმა უთხრეს ნიკოდემოსს: შენ გახდი მისი მოწაფე და მის სასარგებლოდ ლაპარაკობ?

9 ჰრქუა მათ ნიკოდემოსმა: განმგებელიც მისი მოწაფე გახდა და ლაპარაკობს მისთვის? განა ცეზარმა არ დააყენა იგი იმ მაღალ თანამდებობაზე?

10 ეს რომ გაიგეს იუდეველებმა, შეძრწუნდნენ, კბილებს ღრჭიალეს ნიკოდემოსს და უთხრეს მას: ჭეშმარიტად მიიღო მისი მოძღვრება და გქონდეს წილი ქრისტესთან!

11 მიუგო ნიკოდიმოსმა: ამინ; მე მივიღებ მის მოძღვრებას და ჩემს ბედს მასთან, როგორც თქვენ თქვით.

12 მაშინ ადგა კიდევ ერთი იუდეველი და სთხოვა გუბერნატორის ნება, რომ მოესმინა რამდენიმე სიტყვა.

13 და უთხრა ხელმწიფემ: ილაპარაკე, რაც გსურს.

14 და მან თქვა: ოცდათვრამეტი წელი ვიწექი იერუსალიმში ცხვრის აუზთან, ვმუშაობდი დიდი უძლურების ქვეშ და ველოდებოდი განკურნებას, რომელიც უნდა მოიმოქმედოს ანგელოზის მოსვლით, რომელიც ერთ დროს არღვევდა წყალს. ; და ვინც პირველი შეაბიჯა წყლის შეწუხების შემდეგ, განკურნებული იყო ნებისმიერი დაავადებისგან.

15 და როცა დამინახა იესუ იქ ტანჯული, მითხრა მე: განიკურნები? მე კი ვუპასუხე: ბატონო, არ მყავს კაცი, როცა წყალი ღელავს, აუზში ჩამაგდო.

16 და მან მითხრა: ადექი, აიღე შენი საწოლი და იარე. მე მაშინვე გამოვჯანმრთელდი, ავიღე საწოლი და წავედი.

17 უთხრეს იუდეველებმა პილატეს: უფალო ჩვენო მმართველო, ილოცე, ჰკითხე მას, რომელ დღეს განიკურნა იგი უძლურებისგან.

18 უპასუხა უძლურმა: შაბათი იყო.

19 უთხრეს იუდეველებმა პილატეს: განა ჩვენ არ ვთქვით, რომ მან განკურნა შაბათს და ეშმაკთა მთავრის მიერ განდევნა ეშმაკები?

20 გამოვიდა სხვა 7 ებრაელი და თქვა: ბრმა ვიყავი, ხმები მესმოდა, მაგრამ ვერავის ვხედავდი; და როცა იესო მიდიოდა, გავიგონე ხალხის გავლა და ვიკითხე, რა იყო იქ?

21 მათ მითხრეს, რომ იესო გადიოდა, მაშინ მე შევღაღადე და ვთქვი: იესო, დავითის ძეო, შემიწყალე მე. და დადგა და ბრძანა, მიმეყვანა მასთან და მითხრა: რა გინდა?

22 მე ვთქვი: უფალო, რომ მხედველობა მივიღო.

23 მან მითხრა: დაინახე და ახლავე დავინახე და გავყევი მას, გახარებული და მადლიერი.

24 სხვა იუდეველიც გამოვიდა და თქვა: კეთროვანი ვარ და მხოლოდ მისი სიტყვით განმკურნა და თქვა: მე მინდა, განიწმინდო; და ახლა განვიწმინდე ჩემი კეთრისგან.

25 და გამოვიდა სხვა ებრაელი და თქვა: მე ვიყავი მრუდე, და მან გამისწორა თავისი სიტყვით.

26 და ერთმა ქალმა, სახელად ვერონიკამ, თქვა: მე თორმეტი წელიწადი მაწუხებდა სისხლის გამონადენი და შევეხე მისი ტანსაცმლის კალთებს და ახლავე შეწყდა ჩემი სისხლის გამონადენი.

27 იუდეველებმა თქვეს: ჩვენ გვაქვს კანონი, რომ ქალი არ უნდა იყოს მტკიცებულებად.

28 და, სხვათა შემდეგ, სხვა ებრაელმა თქვა: მე დავინახე იესო მოწვეული ქორწილში თავის მოწაფეებთან ერთად, და სჭირდებოდა ღვინო გალილეის კანაში; 29 და როცა ღვინო მთლიანად დალია, უბრძანა მსახურებს, რომ აევსო ექვსი ქვაბი, რომლებიც იქ იყო, აავსეს ისინი კიდემდე, და აკურთხა ისინი და წყალი ღვინოდ აქცია და მთელი ხალხი. დალია, გაკვირვებული იყო ამ სასწაულით.

30 სხვა იუდეველი დადგა და თქვა: ვიხილე იესო, რომელიც ასწავლიდა კაპერნაუმის სინაგოგაში; და იყო სინაგოგაში ერთი კაცი, რომელსაც ეშმაკი ჰყავდა; და დაიყვირა და თქვა: თავი დამანებე; რა გვაქვს ჩვენთან, იესო ნაზარეველო? ჩვენს დასანგრევად მოხვედი? მე ვიცი, რომ შენ ხარ ღვთის წმიდა.

31 ხოლო იესომ შერისხა იგი და უთხრა: გაჩუმდი, უწმინდურო სულო და გამოდი ამ კაცისგან. და ახლავე გამოვიდა მისგან და სულაც არ დაუშავებია.

32 შემდეგი რამ ასევე თქვა ერთმა ფარისეველმა; ვიხილე, რომ იესოსთან მოვიდა დიდი ჯგუფი გალილეიდან და იუდეიდან, ზღვის სანაპიროდან და იორდანიის მრავალი ქვეყნიდან, და მრავალი უძლური ადამიანი მივიდა მასთან და მან ყველა განკურნა.

33 და გავიგონე უწმინდური სულების ღაღადი და ამბობდნენ: შენ ხარ ძე ღვთისა. და იესომ მკაცრად დაავალა მათ, რომ არ გაეგოთ იგი.

34 ამის შემდეგ სხვამ, სახელად ცენტურიო, თქვა: ვიხილე იესო კაპერნაუმში და ვევედრე მას და ვუთხარი: უფალო, ჩემი მსახური სახლში წევს დამბლით.

35 და მითხრა იესომ: მოვალ და განვკურნავ.

36 მაგრამ მე ვთქვი: უფალო, მე არ ვარ ღირსი, რომ ჩემს ჭერქვეშ შეხვიდე; მაგრამ მხოლოდ სიტყვა თქვი და ჩემი მსახური განიკურნება.

37 და მითხრა იესომ: წადი შენი გზა; და როგორც გწამს, ისე დაგემართოს. და ჩემი მსახური იმავე საათიდან განიკურნა.

38 მაშინ ერთმა დიდებულმა თქვა: მე მყავდა ვაჟი კაპერნაუმში, რომელიც სიკვდილის პირას იწვა; და როცა გავიგე, რომ იესო მოვიდა გალილეაში, მივედი და ვევედრებოდი, ჩამოსულიყო ჩემს სახლში და განეკურნა ჩემი შვილი, რადგან სიკვდილის პირას იყო.

39 მან მითხრა: წადი, ცოცხალია შენი ვაჟი.

40 და ჩემი შვილი განიკურნა იმ საათიდან.

41 მათ გარდა, მრავალი სხვა იუდეველიც, კაციც და ქალიც, ყვიროდა და ამბობდა: ის არის ჭეშმარიტად ღვთის ძე, რომელიც მხოლოდ თავისი სიტყვით კურნავს ყველა დაავადებას და რომელსაც ეშმაკები ექვემდებარებიან.

42 ზოგიერთმა მათგანმა უფრო შორს თქვა: ეს ძალა ღვთისაგან არავისგან შეუძლია.

43 უთხრა პილატემ იუდეველებს: რატომ არ ემორჩილებიან თქვენს ექიმებს ეშმაკები?

44 ზოგიერთმა მათგანმა თქვა: ეშმაკების დამორჩილების ძალა ღვთისგან არ შეიძლება იყოს.

45 სხვებმა კი უთხრეს პილატეს, რომ მან აღადგინა ლაზარე მკვდრეთით, მას შემდეგ რაც ის ოთხი დღის საფლავში იყო.

46 ეს რომ გაიგო ხელმწიფემ, შეძრწუნებულმა უთხრა იუდეველთა სიმრავლეს: რა სარგებელს მოგცემთ უდანაშაულო სისხლის დაღვრა? თავი 6 1 შეკრიბა პილატემ ნიკოდემოსი და თხუთმეტი კაცი, რომლებმაც თქვეს, რომ იესო სიძვით არ დაბადებულა, უთხრა მათ: რა ვქნა, რომ ხალხში არეულობაა.

2 უთხრეს მას: არ ვიცით; შეხედონ მათ, ვინც აღძრავს მღელვარებას.

3 კვლავ მოუხმო პილატემ ხალხი და უთხრა მათ: იცით, რომ ჩვეულება გაქვთ, ერთი პატიმარი გაგათავისუფლოთ პასექის დღესასწაულზე.

4 მყავს ცნობილი პატიმარი, მკვლელი, რომელსაც ჰქვია ბარაბა, და იესო, რომელსაც ჰქვია ქრისტე, რომელშიც ვერაფერს ვპოულობ სიკვდილს; მაშ, რომელი მათგანი გგონიათ, რომ გაგითავისუფლოთ?

5 ყველანი ყვირიან და ამბობენ: გაგვათავისუფლე ბარაბა.

6 ჰრქუა მათ პილატე: მაშ, რა ვუყო იესოს, რომელსაც ქრისტე ჰქვია?

7 ყველანი პასუხობენ: ჯვარს აცვეს.

8 კვლავ შეჰყვირიან და ეუბნებიან პილატეს: შენ არ ხარ კეზარის მეგობარი, თუ გაათავისუფლებ ამ კაცს? რადგან მან გამოაცხადა, რომ ის არის ძე ღვთისა და მეფე. მაგრამ თქვენ მიდრეკილი ხართ, რომ ის იყოს მეფე და არა ცეზარი?

9 მაშინ პილატემ აღშფოთებულმა უთხრა მათ: „თქვენი ერი მუდამ ამბოხებული იყო და თქვენ ყოველთვის წინააღმდეგი ხართ, ვინც გემსახურათ?

10 მიუგეს იუდეველებმა: ვინ არიან ისინი, ვინც გვემსახურებოდა?

11 მიუგო მათ პილატემ: თქვენმა ღმერთმა, რომელმაც გიხსნათ ეგვიპტელთა მძიმე მონობისაგან და გადმოგიყვანეთ წითელ ზღვაზე, თითქოს ხმელეთზე იყო, უდაბნოში მანანათა და მწყერის ხორცით გაჭმევდით და წყალი მოგიტანათ. კლდიდან და მოგცა კანონი ზეციდან: 12 თქვენ აბრაზებდით მას ყველა გზაზე და მოისურვეთ დნობის ხბო, თაყვანი სცემდით მას და სწირავდით მას და თქვით: ესენი არიან შენი ღმერთები, ისრაელო, რომლებმაც გამოგიყვანა ეგვიპტის ქვეყნიდან.

13 რის გამოც შენმა ღმერთმა განიზრახა შენი განადგურება; მაგრამ მოსე შუამავლობდა შენთვის, შენმა ღმერთმა შეისმინა იგი და მიუტევა შენი დანაშაული.

14 ამის შემდეგ თქვენ განრისხდით და მოკლავდით თქვენს წინასწარმეტყველებს, მოსეს და აარონს, როცა ისინი კარავში გაიქცნენ, და თქვენ მუდამ დრტვინავთ ღვთისა და მისი წინასწარმეტყველების წინააღმდეგ.

15 და ადგა მისი სასამართლო ადგილიდან, ის სურდა გასულიყო; მაგრამ იუდეველები ყველა ყვიროდა: ჩვენ ვაღიარებთ კეისარს მეფედ და არა იესოს.

16 ხოლო ეს ადამიანი, როგორც კი დაიბადა, მივიდნენ ბრძენკაცები და შესთავაზეს საჩუქრები; რაც ჰეროდემ გაიგო, ძალიან შეწუხდა და მოკლავდა მას.

17 ეს რომ გაიგო მამამ, გაიქცა მასთან და დედამისთან მარიამთან ერთად ეგვიპტეში. ჰეროდემ, როცა გაიგო, რომ დაიბადა, მოკლავდა მას; და ამიტომ გაგზავნა და დახოცა ყველა ბავშვი, რომლებიც იყვნენ ბეთლემში და მის ყველა სანაპიროზე, ორი წლის და უმცროსი ასაკიდან.

18 ეს რომ გაიგო პილატემ, შეშინდა; და ბრძანა დუმილი ხალხის ხმაურით და უთხრა იესოს: მაშ, მეფე ხარ?

19 ყველა იუდეველმა უპასუხა პილატეს: ის არის ის, ვისი მოკვლასაც ჰეროდე ცდილობდა.

20 აიღო პილატემ წყალი, დაიბანა ხელები ხალხის წინაშე და თქვა: უდანაშაულო ვარ ამ სამართლიანის სისხლისაგან; შეხედე მას.

21 მიუგეს იუდეველებმა და თქვეს: მისი სისხლი ჩვენზე და ჩვენს შვილებზე იყოს.

22 მაშინ პილატემ უბრძანა იესოს მიყვანა მის წინაშე და უთხრა მას შემდეგი სიტყვებით: 23 შენმა ერმა ბრძანა, რომ თავი მეფედ გახდე; ამიტომ მე, პილატე, მოგისჯე მათრახით ყოფილი მმართველების კანონების მიხედვით; და რომ ჯერ შეკრა, შემდეგ ჯვარზე ჩამოკიდე იმ ადგილას, სადაც ახლა პატიმარი ხარ; და ასევე შენთან ერთად ორი დამნაშავე, რომელთა სახელებია დიმასი და გესტასი.

თავი 7 1 მაშინ გამოვიდა იესო დარბაზიდან და მასთან ერთად ორი ქურდი.

2 და როცა მივიდნენ იმ ადგილას, რომელსაც გოლგოთა ჰქვია, ჩამოართვეს სამოსი და შემოიხვიეს სელის ქსოვილით, თავზე ეკლის გვირგვინი დაადეს და ხელში ლერწამი დაუდეს.

3 და ასე მოექცნენ ორ ქურდს, რომლებიც ჯვარს აცვეს მასთან, დიმას მარჯვნივ და გესტასს მარცხნივ.

4 მაგრამ იესომ თქვა: მამაო ჩემო, მიუტევე მათ; რადგან არ იციან რას აკეთებენ.

5 და გაიყვეს მისი სამოსი და მის სამოსელზე წილი გადაყარეს.

6 ამასობაში ხალხი გვერდით იდგა და მღვდელმთავრები და იუდეველთა უხუცესები დასცინოდნენ მას და ამბობდნენ: მან სხვები გადაარჩინა, ახლავე გადაარჩინოს თავი, თუ შეუძლია; თუ ღმერთის ძეა, ახლავე ჩამოვიდეს ჯვრიდან.

7 ჯარისკაცებმაც დასცინოდნენ მას, აიღეს ძმარი და ნაღველი, შესთავაზეს დასალევად და უთხრეს: თუ იუდეველთა მეფე ხარ, იხსენი თავი.

8 მაშინ ლონგინუსმა, ერთმა ჯარისკაცმა, შუბი აიღო, 1 მხრები გაუხვრიტა და ახლავე გამოვიდა სისხლი და წყალი.

9 და პილატემ დაწერა სათაური ჯვარზე ებრაული, ლათინური და ბერძნული ასოებით, ე.ი. ეს არის ებრაელთა მეფე.

10 მაგრამ ერთ-ერთმა იმ ორ ქურდიდან, რომლებიც იესოსთან ერთად ჯვარს აცვეს, სახელად გესტასი, უთხრა იესოს: თუ შენ ხარ ქრისტე, იხსენი შენი თავიც და ჩვენც.

11 ხოლო ქურდი, რომელიც ჯვარს აცვეს მის მარჯვნით, დიმას ერქვა, უპასუხა, უსაყვედურა მას და უთხრა: არ გეშინია ღმერთის, რომელიც ამ სასჯელისთვის ხარ მსჯავრდებული? ჩვენ ნამდვილად ვიღებთ სამართლიანად და სამართლიანად ჩვენი ქმედებების ნაკლოვანებას; მაგრამ ამ იესომ რა ბოროტება ჩაიდინა?

12 ამ კვნესის შემდეგ უთხრა იესოს: უფალო, გამიხსენე, როცა შენს სასუფეველში მოხვალ.

13 მიუგო იესომ და უთხრა მას: ჭეშმარიტად გეუბნები შენ, რომ დღეს ჩემთან იქნები სამოთხეში. თავი 8 1 და იყო დაახლოებით მეექვსე საათი და სიბნელე იყო მთელ დედამიწაზე მეცხრე საათამდე.

2 და სანამ მზე იყო დაბნელებული, აჰა, ტაძრის ფარდა იყო ჩახეული ზემოდან ქვემოდან; და კლდეებიც დაიმსხვრა, საფლავები გაიხსნა და მრავალი წმიდანი, რომელნიც ეძინათ, აღდგა.

3 და დაახლოებით მეცხრე საათზე შესძახა იესომ დიდი ხმით და თქვა: ჰელი, ჰელი, ლამა ზაბაქთანი? რაც ითარგმნება: ღმერთო ჩემო, ღმერთო ჩემო, რატომ მიმატოვე?

4 და ამის შემდეგ იესომ თქვა: მამაო, შენს ხელში ჩავბარდები ჩემს სულს; და ეს რომ თქვა, სული გასცა.

5 მაგრამ როცა ასისთავმა დაინახა, რომ იესომ ასე ღაღადებდა სული, ადიდებდა ღმერთს და თქვა: ჭეშმარიტად ეს იყო მართალი კაცი.

6 და მთელი ხალხი, ვინც გვერდით იდგა, ძალიან შეწუხდა ამ დანახვაზე; და ფიქრობდნენ იმაზე, რაც მოხდა, დაარტყეს მკერდზე და შემდეგ დაბრუნდნენ ქალაქ იერუსალიმში.

7 ასისთავი მივიდა ხელმწიფესთან და მოუყვა მას ყველაფერი, რაც განვლილი იყო; 8 და როცა გაიგო ყოველივე ეს, ძალზე დამწუხრდა; 9 მოუხმო იუდეველები და უთხრა მათ: გინახავთ მზის დაბნელების სასწაული და სხვა, რაც მოხდა იესოს სიკვდილის დროს?

10 ეს რომ გაიგეს იუდეველებმა, მიუგეს მმართველს: მზის დაბნელება ჩვეული წესით მოხდა.

11 მაგრამ ყველა, ვინც ქრისტეს ნაცნობი იყო, შორს იდგნენ, ისევე როგორც ქალები, რომლებიც გალილეიდან გაჰყვნენ იესოს და აკვირდებოდნენ ყოველივე ამას.

12 და აჰა, ერთი კაცი არიმათიელი, სახელად იოსები, რომელიც ასევე იყო იესოს მოწაფე, მაგრამ არა აშკარად, იუდეველთა შიშით, მივიდა გუბერნატორთან და ევედრებოდა მმართველს, რომ მას ნება მიეცა წაართვა. იესოს სხეული ჯვრიდან.

13 და ხელმწიფემ ნება მისცა მას.

14 და მოვიდა ნიკოდემოსი და მოიტანა მიროსა და ალოეს ნარევი, დაახლოებით ასი გირვანქა წონით; და აიღეს იესო ჯვრიდან ცრემლით და შეკრა თეთრეულით სურნელებით, იუდეველთა შორის დაკრძალვის ჩვეულებისამებრ.

15 და მოათავსეს იგი ახალ სამარხში, რომელიც ააშენა იოსებმა და კლდიდან ამოკვეთეს, რომელშიც არასოდეს არავინ ყოფილა ჩადებული; და დააგორეს დიდი ქვა საფლავის კარამდე. თავი 9 1 როცა გაიგეს უსამართლო იუდეველებმა, რომ იოსებმა ევედრებოდა და დამარხა იესოს ცხედარი, ეძებდნენ ნიკოდემოსს; და იმ თხუთმეტმა კაცმა, რომლებმაც დაადასტურეს მმართველის წინაშე, რომ იესო სიძვით არ დაბადებულა, და სხვა კარგი პიროვნებები, რომლებმაც აჩვენეს რაიმე კარგი ქმედება მის მიმართ.

2 მაგრამ როცა ყველანი დაიმალეს იუდეველთა შიშით, მხოლოდ ნიკოდემოსი გამოეცხადა მათ და თქვა: როგორ შეიძლება ასეთები შევიდნენ სინაგოგაში?

3 მიუგეს მას იუდეველებმა: მაგრამ როგორ გაბედე სინაგოგაში შესვლა, რომელიც ქრისტეს თანამოაზრე იყო? დაე, შენი წილი იყოს მასთან ერთად სხვა სამყაროში.

4 მიუგო ნიკოდიმოსმა: ამინ; ასეც იყოს, რომ მის სასუფეველში მასთან ჩემი წილი მქონდეს.

5 ისევე, როგორც იოსებმა, როცა მივიდა იუდეველებთან, უთხრა მათ, რატომ ბრაზობთ ჩემზე, პილატეს იესოს ცხედრის გამო? აჰა, ჩემს საფლავში ჩავსვი, სუფთა თეთრეულში შევახვიე და საფლავის კართან ქვა დავადე.

6 სწორად მოვიქეცი მის მიმართ; თქვენ კი უსამართლოდ მოიქეცით ის მართალი, როცა ჯვარს აცვით, ძმარი მისცეთ, ეკლებით გვირგვინი დაამტვრიეთ, მათრახებით დახეხეთ მისი სხეული და ილოცეთ მისი სისხლის დანაშაული თქვენზე.

7 ამის გაგონებაზე იუდეველები შეშფოთდნენ და შეშფოთდნენ; და შეიპყრეს იოსები და უბრძანეს დაპატიმრება შაბათამდე, და შეინახეს იქ შაბათის დასრულებამდე.

8 და უთხრეს მას: აღიარე; რადგან ამ დროს არ არის ნებადართული შენთვის რაიმე ზიანის მიყენება, სანამ კვირის პირველი დღე დადგება. მაგრამ ჩვენ ვიცით, რომ დაკრძალვის ღირსად არ გეჩვენებათ; მაგრამ შენს ხორცს მივცემთ ცის ფრინველებს და მხეცებს.

9 უპასუხა იოსებმა: ეს სიტყვა ჰგავს ამპარტავანი გოლიათის ლაპარაკს, რომელიც შეურაცხყოფდა ცოცხალ ღმერთს დავითის წინააღმდეგ საუბრისას. მაგრამ თქვენ მწიგნობრებმა და ექიმებმა იცით, რომ ღმერთი ამბობს წინასწარმეტყველის მიერ: შურისძიება ჩემია და მე გადაგიხდით თქვენ 1 ბოროტებას, რაც თქვენ მემუქრებოდით.

10 ღმერთს, რომელიც შენ დაკიდე ჯვარზე, შეუძლია გამომიხსნას შენი ხელიდან. მთელი შენი ბოროტება შენზე დაბრუნდება.

11 რადგან ხელმწიფემ, როცა ხელები დაიბანა, თქვა: ამ სამართლიანის სისხლისაგან ვარ სუფთა. მაგრამ თქვენ უპასუხეთ და ღაღადებდით: მისი სისხლი ჩვენზე და ჩვენს შვილებზე იყოს. როგორც თქვით, დაიღუპოთ სამუდამოდ.

12 იუდეველთა უხუცესებმა ეს სიტყვები რომ გაიგონეს, ძალიან განრისხდნენ; შეიპყრეს იოსები და ჩასვეს ოთახში, სადაც ფანჯარა არ იყო. კარი შემოაღეს და საკეტს ბეჭედი დაუდეს; 13 ანამ და კაიაფამ მასზე მცველი დააყენეს და მღვდლებსა და ლევიანებს ურჩევდნენ, რომ ყველანი შეხვედროდნენ შაბათის შემდეგ და მოიგონეს, როგორ მოეკლათ იოსები.

14 როცა ეს გააკეთეს, მმართველებმა, ანამ და კაიაფამ ბრძანეს იოსების გამოყვანა. თავი 10 1 ეს რომ გაიგო მთელმა კრებამ, აღფრთოვანდა და გაოცდა, რადგანაც იგივე ბეჭედი იპოვეს პალატის საკეტზე და ვერ იპოვეს იოსები.

2 მაშინ ანა და კაიაფა გამოვიდნენ და სანამ ყველანი აღფრთოვანებულნი იყვნენ იოსების წასვლით, აჰა, ერთ-ერთი ჯარისკაცი, რომელიც ინახავდა იესოს საფლავს, ლაპარაკობდა კრებულში.

3 როცა იესოს საფლავს იცავდნენ, მიწისძვრა მოხდა; და ვნახეთ ღვთის ანგელოზმა, რომ გადმოაგორა საფლავის ქვა და დაჯდა მასზე; 4 და მისი სახე ელვასავით იყო და მისი სამოსელი თოვლივით; და ჩვენ შიშისგან მკვდრებივით გავხდით.

5 და მოვისმინეთ ანგელოზი, რომელიც ეუბნებოდა ქალებს იესოს საფლავთან: ნუ გეშინიათ; მე ვიცი, რომ თქვენ ეძებთ იესოს, რომელიც ჯვარს აცვეს; ის აღდგა, როგორც მან იწინასწარმეტყველა.

6 მოდი და ნახე ადგილი, სადაც დაასვენეს; და ახლავე წადით და უთხარით მის მოწაფეებს, რომ იგი მკვდრეთით აღდგა, და წავა თქვენამდე გალილეაში; იქ იხილავთ მას, როგორც მან გითხრა.

7 მაშინ იუდეველებმა შეკრიბეს ყველა ჯარისკაცი, რომლებიც ინახავდნენ იესოს სამარხს, და უთხრეს მათ: ვინ არიან ის ქალები, რომლებსაც ანგელოზი ელაპარაკა? რატომ არ დაიჭირეთ ისინი?

8 მიუგეს ჯარისკაცებმა და უთხრეს: არ ვიცით, ვინ იყვნენ ეს ქალები; გარდა ამისა, შიშით მკვდრები გავხდით და როგორ შეგვეძლო ამ ქალების ხელში ჩაგდება?

9 უთხრეს მათ იუდეველებმა: უფალი ცოცხალია, ჩვენ არ გჯერათ თქვენი.

10 პასუხად ჯარისკაცებმა უთხრეს იუდეველებს: როცა იხილეთ და გაიგეთ იესოს ამდენი სასწაულის მოხდენა და არ დაუჯერეთ, როგორ უნდა გვწამდეთ? კარგად თქვით: ცოცხალია უფალი, რადგან ჭეშმარიტად ცოცხლობს უფალი.

11 ჩვენ გავიგეთ, რომ თქვენ ჩაკეტეთ იოსები, რომელმაც დამარხა იესოს ცხედარი, პალატაში, დალუქული საკეტის ქვეშ; და როცა გახსენით, იქ ვერ იპოვეთ.

12 მაშ, აყვანეთ იოსები, რომელსაც დარაჯობდით პალატაში, და ჩვენ მივიღებთ იესოს, რომელსაც ვიცავდით საფლავში.

13 უპასუხეს იუდეველებმა და უთხრეს: ჩვენ გამოვაჩენთ იოსებს, თქვენ აყვანეთ იესო. მაგრამ იოსები თავის ქალაქ არიმათიაშია.

14 ჯარისკაცებმა მიუგეს: თუ იოსები არიმათიაშია, ხოლო იესო გალილეაში, ჩვენ მოვისმინეთ ანგელოზმა, რომელიც აცნობა ქალებს.

15 ეს რომ გაიგეს იუდეველებმა, შეშინდნენ და თქვეს ერთმანეთში: თუკი ეს ყველაფერი გასაჯაროვდება, მაშინ ყოველი სხეული იწამებს იესოს.

16 მაშინ შეკრიბეს დიდი თანხა და მისცეს ჯარისკაცებს და უთხრეს: ეუბნებით ხალხს, რომ იესოს მოწაფეები მოვიდნენ ღამით, როცა თქვენ გძინავთ და მოიპარეს იესოს ცხედარი; და თუ პილატეს ხელმწიფემ გაიგო ამის შესახებ, ჩვენ ვაკმაყოფილებთ მას და დაგიცავთ.

17 ჯარისკაცებმა აიღეს ფული და თქვეს, როგორც იუდეველები ასწავლიდნენ; და მათი ამბავი გავრცელდა ხალხში.

18 მაგრამ ერთი მღვდელი ფინეესი, ადა სკოლის მასწავლებელი და ლევიანი, სახელად აგეუსი, სამინი მივიდნენ გალილეიდან იერუსალიმში და უთხრეს მღვდელმთავრებს და ყველა სინაგოგებში მყოფს: 19 ჩვენ ვნახეთ იესო, რომელიც თქვენ ჯვარს აცვით, ესაუბრებოდა თავის თერთმეტ მოწაფეს, იჯდა მათ შორის ზეთისხილის მთაზე და ეუბნებოდა მათ: 20 წადით მთელ მსოფლიოში, უქადაგეთ სახარება ყველა ერს, მოინათლეთ ისინი მამისა და ძისა და სულიწმიდის სახელით; და ვინც იწამებს და მოინათლება, გადარჩება.

21 და როცა ეს უთხრა თავის მოწაფეებს, დავინახეთ იგი ზეცად ამაღლებული.

22 ეს რომ მოისმინეს მღვდელმთავრებმა, უხუცესებმა და ლევიანებმა, უთხრეს ამ სამ კაცს: განადიდეთ ისრაელის ღმერთს და აღიარეთ, მართალია თუ არა ის, რაც თქვენ ამბობთ, რომ გინახავთ და გსმენიათ. .

23 მათ მიუგეს: ცოცხალია ჩვენი მამა-პაპის უფალი, ღმერთი აბრაამის, ისააკის ღმერთი და იაკობის ღმერთი, როგორც გვესმოდა იესოს ლაპარაკი თავის მოწაფეებთან და როგორც დავინახეთ იგი ზეცად ამაღლებული. ასე რომ, ჩვენ მოგახსენეთ სიმართლე.

24 მიუგო სამმა კაცმა და თქვა და დაუმატეს ეს სიტყვები: თუ არ გვეკუთვნის ის სიტყვები, რომლებიც მოვისმინეთ იესოს ლაპარაკში და რომ დავინახეთ იგი ზეცად ამაღლებული, ცოდვაში ვიქნებით.

25 მაშინვე ადგნენ მღვდელმთავრები, ხელში სჯულის წიგნი ეჭირათ, შეჰფიცეს ამ კაცებს და უთხრეს: აღარ გამოაცხადოთ ის, რაც თქვით იესოზე.

26 მათ მისცეს მათ დიდი თანხა და გაგზავნეს მათთან ერთად სხვა პირებიც, რომლებიც უნდა წაეყვანათ ისინი თავიანთ ქვეყანაში, რათა არავითარ შემთხვევაში არ დარჩენილიყვნენ იერუსალიმში.

27 მაშინ შეიკრიბნენ იუდეველები ყველანი და გამოთქვეს ყველაზე სამწუხარო წუხილი და თქვეს: რა არის ეს უჩვეულო, რაც მოხდა იერუსალიმში?

28 მაგრამ ანამ და კაიაფამ ანუგეშა ისინი და უთხრეს: რატომ უნდა დავუჯეროთ ჯარისკაცებს, რომლებიც იესოს საფლავს იცავდნენ, რომ გვეუბნებოდნენ, რომ ანგელოზმა გადმოაგდო ქვა საფლავის კარიდან?

29 იქნებ მისმა მოწაფეებმა უთხრეს მათ ეს და მისცეს ფული, რომ ასე ეთქვათ და თავად წაართვეს იესოს ცხედარი.

30 გარდა ამისა, ჩათვალეთ, რომ უცხოელებს არავითარი კრედიტი არ აქვთ, რადგან მათაც აიღეს ჩვენგან დიდი თანხა და განგვიცხადეს ჩვენი მითითებისამებრ. ისინი ან ჩვენი, ან იესოს მოწაფეების ერთგულები უნდა იყვნენ. თავი 11 1 მაშინ ადგა ნიკოდემოსი და თქვა: მართალს ამბობთ, ისრაელის ძეებო, გსმენიათ ის, რაც იმ სამმა კაცმა დაიფიცა ღვთის კანონით, რომელმაც თქვა: ვნახეთ იესო, რომელიც ესაუბრებოდა თავის მოწაფეებს ზეთისხილის მთაზე და ვნახეთ. ის ამაღლდება ზეცად.

2 და წმინდა წერილი გვასწავლის, რომ ნეტარი წინასწარმეტყველი ელია ამაღლდა ზეცად; და ელისეს ჰკითხეს წინასწარმეტყველთა ძეებმა: სად არის ჩვენი მამა ელია? უთხრა მათ, რომ ზეცად არის აყვანილი.

3 და უთხრეს მას წინასწარმეტყველთა ვაჟებმა: იქნებ სულმა წაიყვანა იგი ისრაელის ერთ-ერთ მთაზე, იქნებ იქ ვიპოვოთ იგი. და ევედრებოდნენ ელისეს და დადიოდა მათთან სამი დღე და ვერ იპოვეს იგი.

4 ახლა კი მომისმინეთ, ისრაელის ძეებო, და გამოვგზავნოთ ხალხი ისრაელის მთებში, რათა სულმა არ წაიყვანა იესო და იქ ვიპოვოთ იგი და დავკმაყოფილდეთ.

5 და ნიკოდემოსის რჩევა მოეწონა მთელ ხალხს; და გაგზავნეს კაცები, რომლებიც ეძებდნენ იესოს, მაგრამ ვერ იპოვეს იგი; დაბრუნდნენ და უთხრეს: ჩვენ ვიარეთ, მაგრამ ვერ ვიპოვეთ იესო, მაგრამ ვიპოვეთ იოსები მის ქალაქ არიმათიაში.

6 ეს რომ გაიგეს მთავრებმა და მთელმა ხალხმა, გაიხარეს და ადიდებდნენ ისრაელის ღმერთს, რადგან იპოვეს იოსები, რომელიც ჩაკეტეს დარბაზში და ვერ იპოვეს.

7 და როცა შექმნეს დიდი კრებული, მღვდელმთავრებმა უთხრეს: რა გზით მოვიყვანოთ იოსები ჩვენთან სალაპარაკოდ?

8 და აიღეს ფურცელი, მისწერეს მას და უთხრეს: მშვიდობა იყოს შენთან და მთელ შენს ოჯახთან. ჩვენ ვიცით, რომ შეურაცხყოფა მივაყენეთ ღმერთს და შენს. სიამოვნებით გვესტუმრეთ თქვენი მამები, რადგან საოცრად გაგვიკვირდა თქვენი ციხიდან გაქცევა.

9 ჩვენ ვიცით, რომ ეს იყო ბოროტი რჩევა, რომელიც მივიღეთ შენს წინააღმდეგ და რომ უფალი ზრუნავდა შენზე და თავად უფალმა გიხსნა ჩვენი გეგმებისაგან. მშვიდობა შენდა, იოსებ, დიდებული ხარ მთელ ხალხში.

10 და აირჩიეს იოსების შვიდი მეგობარი და უთხრეს მათ: როცა მიხვალთ იოსებთან, მიესალმეთ მას მშვიდობით და მიეცით ეს წერილი.

11 ამიტომ, როცა ეს კაცები მივიდნენ იოსებთან, მშვიდობით მიესალმნენ მას და მისცეს წერილი.

12 და როცა იოსებმა წაიკითხა, თქვა: კურთხეული იყოს უფალი ღმერთი, რომელმაც მიხსნა ისრაელიანებისაგან, რომ ვერ დაღვარეს ჩემი სისხლი. კურთხეული იყოს ღმერთი, რომელმაც დამიცვა შენი ფრთების ქვეშ.

13 და აკოცა იოსებმა და წაიყვანა ისინი თავის სახლში. მეორე დღეს კი იოსები ვირზე ავიდა და წავიდა მათთან ერთად იერუსალიმში.

14 და ეს რომ გაიგეს ყველა იუდეველმა, გამოვიდნენ მის შესახვედრად და შესძახეს და თქვეს: მშვიდობა იყოს შენს მოსვლაზე, მამა იოსებ.

15 რაზეც მან უპასუხა: უფლისაგან კეთილდღეობა მთელი ხალხია.

16 და ყველამ კოცნიდნენ მას; და ნიკოდიმოსმა წაიყვანა იგი თავის სახლში, მოამზადა დიდი გასართობი.

17 ხვალ, როცა მოსამზადებელი დღე იყო, ანამ, კაიაფამ და ნიკოდემოსმა უთხრეს იოსებს: აღიარე ისრაელის ღმერთს და გვიპასუხე ყველა იმ კითხვაზე, რასაც დაგისვამთ; 18 რამეთუ ძლიერ ვწუხდით, რომ დამარხე იესოს ცხედარი; და ეს, როცა კამერაში ჩავკეტეთ, ვერ გიპოვეთ; და ჩვენ გვეშინია მას შემდეგ, ვიდრე ამ დრომდე შენი ჩვენ შორის გამოჩნდები. მაშ, გვითხარი ღვთის წინაშე, ყველაფერი, რაც მოხდა.

19 მიუგო იოსებმა და თქვა: თქვენ ნამდვილად დამაპატიმრეთ, მომზადების დღეს, დილამდე.

20 მაგრამ როცა შუაღამისას ლოცვაზე ვიდექი, სახლი გარშემორტყმული იყო ოთხი ანგელოზებით; და ვიხილე იესო, როგორც მზის სიკაშკაშე და დავეცი შიშით მიწაზე.

21 მაგრამ იესომ შემიჭირა ხელი, ამიყვანა მიწიდან და ნამი შემასხურა; მაგრამ მან სახე მომწმინდა, მაკოცა და მითხრა: ნუ გეშინია, იოსებ; შემომხედე, რადგან მე ვარ.

22 მაშინ შევხედე მას და ვუთხარი: რაბონი ელია! მან მიპასუხა: მე არ ვარ ელია, არამედ იესო ნაზარეველი, რომლის ცხედარიც დამარხე.

23 მე ვუთხარი მას: მაჩვენე საფლავი, რომელშიც დაგდე შენ.

24 მაშინ იესომ, ხელში მომიყვანა, მიმიყვანა იმ ადგილას, სადაც დავწექი, და მაჩვენა თეთრეულის ტანსაცმელი და ხელსახოცი, რომელიც თავში მოვკარი. მაშინ ვიცოდი, რომ ეს იყო იესო, თაყვანი სცეს მას და ვთქვი: კურთხეული იყოს ის, ვინც მოდის უფლის სახელით.

25 იესომ კვლავ ხელი მომკიდა, მიმიყვანა არიმათიაში ჩემს სახლში და მითხრა: მშვიდობა შენდა; მაგრამ არ გამოხვიდე შენი სახლიდან ორმოცდამეათე დღემდე; მაგრამ მე უნდა წავიდე ჩემს მოწაფეებთან. თავი 12 1 ეს რომ მოისმინეს მღვდელმთავრებმა, გაოცდნენ და პირქვე დაემხო მიწაზე, როგორც მკვდრები, და შეჰღაღადეს ერთმანეთს და უთხრეს: რა არის ეს არაჩვეულებრივი ნიშანი, რომელიც ხდება იერუსალიმში? ჩვენ ვიცნობთ იესოს მამას და დედას.

2 და ერთმა ლევიანმა თქვა: მე ვიცნობ მის მრავალ ნათესავს, რელიგიურს, რომლებიც ჩვეულებრივ სწირავენ მსხვერპლს და დასაწვავ შესაწირავს ისრაელის ღმერთს ტაძარში ლოცვით.

3 და როცა მღვდელმთავარმა სიმონმა ხელში აიყვანა იგი. უთხრა მას: უფალო, ახლა გაუშვი შენი მსახური მშვიდობით, შენი სიტყვისამებრ; რადგან ჩემმა თვალებმა იხილეს შენი ხსნა, რომელიც შენ მოამზადე ყველა ხალხის წინაშე: შუქი წარმართთა გასანათებლად და შენი ხალხის ისრაელის დიდება.

4 სიმეონმა ასევე აკურთხა მარიამი, იესოს დედა, და უთხრა მას: გეუბნები შენ იმ ბავშვის შესახებ; იგი დანიშნულია მრავალის დაცემისა და აღდგომისთვის და ნიშნად, რომლის წინააღმდეგაც უნდა ილაპარაკონ.

5 დიახ, მახვილი გაიჭრება შენს სულშიც და მრავალი გულის აზრები გამოვლინდება.

6 მაშინ ყველა იუდეველმა თქვა: გავუგზავნოთ იმ სამ კაცს, რომლებმაც თქვეს, რომ ნახეს ზეთისხილის მთაზე მოწაფეებთან საუბარი.

7 ამის შემდეგ ჰკითხეს მათ, რაც ნახეს; რომელმაც ერთხმად უპასუხა: ისრაელის ღმერთის წინაშე ვადასტურებთ, რომ აშკარად დავინახეთ იესო, რომელიც ესაუბრებოდა თავის მოწაფეებს ზეთისხილის მთაზე და ზეცად ავიდა.

8 ანამ და კაიაფამ ისინი ცალკე ადგილებზე წაიყვანეს და ცალ-ცალკე გამოიკვლიეს; რომელმაც ერთხმად აღიარა ჭეშმარიტება და თქვა: იხილეს იესო.

9 მაშინ ანამ და კაიაფამ თქვეს: „ჩვენი კანონი ამბობს: ორი ან სამი მოწმის პირით ყოველი სიტყვა დადგინდება“.

10 მაგრამ რა ვთქვით? ნეტარი ენოქი მოეწონა ღმერთს და ითარგმნა ღვთის სიტყვით; და ცნობილია ნეტარი მოსეს სამარხი.

11 მაგრამ იესო გადასცეს პილატეს, მათრახით დაამშვენეს, ეკლებით გვირგვინი შეასხეს, გადაფურთხეს, ჯვარს აცვეს, მოკვდა ჯვარზე და დაკრძალეს, ხოლო მისი ცხედარი პატივცემულმა იოსებმა დამარხა ახალ სამარხში და მოწმობს, რომ იგი ცოცხალი დაინახა.

12 და გარდა ამისა, ამ კაცებმა განაცხადეს, რომ იხილეს იგი ესაუბრებოდა თავის მოწაფეებს ზეთისხილის მთაზე და ამაღლდა ზეცად.

13 შემდეგ ადგა იოსები. უთხრა ანას და კაიაფას: შეიძლება სამართლიანად გაგიკვირდეთ, რომ გითხრეს, რომ იესო ცოცხალია და ავიდა ზეცაში.

14 მართლაც გასაკვირია, რომ ის არა მარტო თავად უნდა აღდგეს მკვდრეთით, არამედ სხვებიც აღადგინოს მათი საფლავებიდან, რომლებიც ბევრმა ნახა იერუსალიმში.

15 ახლა კი ცოტა მომისმინე: ჩვენ ყველამ ვიცნობდით ნეტარ სიმონს, მღვდელმთავარს, რომელმაც ტაძარში ჩვილის ხელში აიყვანა იესო.

16 ამ სიმეონს ჰყავდა თავისი ორი ვაჟი და ჩვენ ყველანი ვიყავით მათ სიკვდილსა და დაკრძალვაზე.

17 ამიტომ წადით და იხილეთ მათი სამარხები, რადგან ისინი ღიაა და აღდგნენ; და აჰა, ისინი არიან ქალაქ არიმათიაში და ერთად ატარებენ დროს ერთგულების მსახურებებში.

18 ზოგმა მართლაც გაიგო მათი ლოცვის ხმა, მაგრამ არავის ელაპარაკებიან, არამედ მუნჯები არიან, როგორც მკვდარი.

19 მაგრამ მოდით, წავიდეთ მათთან და მოვიქცეთ მათ მიმართ მთელი პატივისცემით და სიფრთხილით. და თუ ჩვენ შევძლებთ მათ დაფიცებას, იქნებ გვითხრან მათი აღდგომის რამდენიმე საიდუმლოს.

20 ეს რომ გაიგეს იუდეველებმა, ძალიან გაიხარეს.

21 მაშინ ანა და კაიაფა, ნიკოდემოსი, იოსები და გამალიელი წავიდნენ არიმათიაში, მაგრამ ვერ იპოვეს ისინი თავიანთ

საფლავებში; მაგრამ ქალაქში სეირნობისას ისინი თაყვანისცემის დროს მოხრილ მუხლებზე დააბეს.

22 და მოიკითხეს ისინი ღვთისადმი მთელი პატივით და პატივისცემით, მიიყვანეს ისინი იერუსალიმის სინაგოგაში, დაკეტეს კარიბჭეები და აიღეს უფლის კანონის წიგნი.

23 და ჩასვეს მათ ხელში და დაიფიცეს ღმერთმა ადონაიმ და ისრაელის ღმერთმა, რომელიც ელაპარაკებოდა ჩვენს მამებს კანონით და წინასწარმეტყველებით და ამბობდა: თუ გწამთ, ვინც მკვდრეთით აღგადგინეთ, რომ არის იესო, უთხარით. ჩვენ რა იხილეთ და როგორ აღდგებით მკვდრეთით.

24 ხარინუსი და ლენთიუსი, სიმონის ორი ვაჟი, შეძრწუნდნენ, როცა ეს გაიგეს, შეწუხდნენ და კვნესა; და ამავდროულად ზეცისკენ ახედეს, ენაზე თითებით ჯვარი დაიწერეს.

25 და მაშინვე ილაპარაკე და უთხრეს: მიეცით თითოეულ ჩვენგანს ქაღალდი და ჩვენ ჩამოგიწერთ ყველაფერს, რაც ვნახეთ. და დაჯდა ყოველი და წერდა და ამბობდა: თავი 13 1 უფალო იესო და მამაო, რომელიც ხარ ღმერთი, ასევე მკვდრეთით აღდგომა და სიცოცხლე, მომეცი ნება, გამოვაცხადოთ შენი საიდუმლოებები, რომლებიც სიკვდილის შემდეგ ვნახეთ, რომ ეკუთვნის შენს ჯვარს; რამეთუ დავიფიცეთ შენი სახელით.

2 რადგან შენ აუკრძალე შენს მსახურებს საიდუმლო რამის გამოცხადება, რაც შენმა ღვთაებრივმა ძალამ მოახდინა ჯოჯოხეთში.

3 როცა ჩვენს მამებთან ჯოჯოხეთის სიღრმეში, სიბნელის სიბნელეში განვთავსდით, უეცრად გამოჩნდა მზის ფერი, როგორც ოქროსფერი და არსებითი მეწამული ფერის შუქი, რომელიც ანათლებდა ადგილს.

4 ამ დროს, ადამმა, მთელი კაცობრიობის მამამ, ყველა პატრიარქთან და წინასწარმეტყველთან ერთად, გაიხარა და თქვა: ეს სინათლე არის მარადიული სინათლის ავტორი, რომელმაც დაგვპირდა, რომ გადაგვთარგმნის მარადიულ ნათელში.

5 მაშინ შეჰღაღადა ესაიამ წინასწარმეტყველმა და თქვა: ეს არის ნათელი მამისა და ძისა ღვთისა, ჩემი წინასწარმეტყველებისამებრ, როცა ცოცხალი ვიყავი დედამიწაზე.

6 ზაბულონის მიწა და ნეფთალიმის მიწა იორდანეს გაღმა, ხალხმა, რომელიც სიბნელეში დადიოდა, იხილა დიდი სინათლე; და მათ, ვინც დასახლდნენ სიკვდილის ჩრდილის მხარეში, აღსდგა ნათელი. ახლა კი მოვიდა და გაგვინათლა ჩვენ, ვინც სიკვდილში ვიჯექით.

7 და როცა ჩვენ ყველანი ვხარობდით ჩვენზე გაბრწყინებული შუქით, მამა ჩვენი სიმონი მოვიდა ჩვენ შორის და მიულოცა მთელ ხალხს და თქვა: განადიდეთ უფალი იესო ქრისტე, ღვთის ძე.

8 რომელიც ხელში ავიღე, როცა ჩვილი ტაძარში მყოფმა და სულიწმიდამ შეძრა, ვუთხარი მას და ვაღიარე: 1 ახლა ჩემმა თვალებმა იხილეს შენი ხსნა, რომელიც მოამზადე მთელი ხალხის წინაშე. შუქი წარმართთა გასანათებლად და შენი ხალხის ისრაელის დიდება.

9 ყველა წმინდანი, ვინც ჯოჯოხეთის სიღრმეში იყო, ამის გაგონებაზე უფრო მეტად გაიხარა.

10 ამის შემდეგ გამოვიდა ერთი პატარა მოღუშულივით და ყველას ეკითხებოდა: ვინ ხარ შენ?

11 რაზეც მან უპასუხა: მე ვარ უდაბნოში მღაღადებულის, იოანე ნათლისმცემლის და უზენაესის წინასწარმეტყველის ხმა, რომელიც მის მოსვლამდე წავიდა, რათა მოემზადებინა თავისი გზა, რათა მისცეს ხსნის ცოდნა თავის ხალხს. ცოდვების მიტევება.

12 და მე, იოანემ, როცა დავინახე ჩემთან მომავალი იესო, სულიწმიდით აღძრული, ვთქვი: აჰა, ღვთის კრავი, აჰა, ვინც ართმევს ქვეყნიერების ცოდვებს.

13 და მოვინათლე იგი მდინარე იორდანეში და ვიხილე სულიწმიდა, რომელიც გადმოსულიყო მასზე მტრედის სახით, და მოვისმინე ხმა ზეციდან, რომელიც ამბობდა: ეს არის ჩემი საყვარელი ძე, რომელიც მომეწონა.

14 და ახლა, როცა მის წინ მივდიოდი, ჩამოვედი, რათა გაგაცნოთ, რომ ღვთის ძე გვესტუმრება და, როგორც ზემოდან გაზაფხული, მოვა ჩვენთან, სიბნელეში და სიკვდილის ჩრდილი. თავი 14 1 ეს რომ გაიგო პირველმა ადამიანმა, მამა ჩვენმა ადამმა, რომ იესო მოინათლა იორდანეში, დაუძახა თავის ძეს, სეტს და უთხრა: 2 გამოუცხადე შენს ვაჟებს, პატრიარქებს და წინასწარმეტყველებს, ყველაფერი, რაც გსმენიათ მთავარანგელოზის მიქაელისგან, როცა

გამოგიგზავნე სამოთხის კარიბჭესთან, რათა ვევედრები ღმერთს, რომ სცხო ჩემს თავს, როცა ავად ვიქნები.

3 მაშინ სეთმა, მიუახლოვდა პატრიარქებსა და წინასწარმეტყველებს და თქვა: მე სეთმა, როცა ღმერთს ვევედრებოდი სამოთხის კარიბჭესთან, დაინახა უფლის ანგელოზი, მიქაელი გამომეცხადა და უთხრა: მე შენთან ვარ გამოგზავნილი უფლისგან. ; მე დავინიშნე ადამიანთა ორგანოების თავმჯდომარედ.

4 გეუბნები შენ სეთს, ნუ ევედრე ღმერთს ცრემლით და ევედრე მას წყალობის ხის ზეთისთვის, რომლითაც სცხო მამაშენს ადამს თავის ტკივილისთვის; 5 იმიტომ, რომ ვერანაირად ვერ მიიღებ მას უკანასკნელ დღემდე და ჟამამდე, კერძოდ, ხუთ ათას ხუთასი წლის გასვლამდე.

6 მაშინ ქრისტე, ღვთის ყველაზე მოწყალე ძე, მოვა დედამიწაზე, რათა აღადგინოს ადამის ადამიანური სხეული და ამავე დროს აღადგინოს მიცვალებულთა სხეულები, და როცა მოვა, მოინათლება იორდანეში.

7 მაშინ თავისი წყალობის ზეთით სცხოს ყველა მის მორწმუნეს; და მისი წყალობის ზეთი გაგრძელდება მომავალ თაობებში მათთვის, ვინც დაიბადება წყლისა და სულიწმიდისგან მარადიული სიცოცხლისთვის.

8 და როცა იმ დროს ღვთის ყველაზე მოწყალე ძე, ქრისტე იესო, ჩამოვა დედამიწაზე, ის ჩვენს მამა ადამს სამოთხეში, წყალობის ხესთან შეიყვანს.

9 როცა ყველა პატრიარქმა და წინასწარმეტყველმა ეს ყველაფერი სეთისგან გაიგეს, უფრო გაიხარეს. თავი 15 1 სანამ ყველა წმინდანი ხარობდნენ, აჰა, სატანამ, სიკვდილის უფლისწულმა და კაპიტანმა, უთხრა ჯოჯოხეთის უფლისწულს: 2 მოემზადეთ იესო ნაზარეველის მისაღებად, რომელიც ტრაბახობდა, რომ ის იყო ღვთის ძე, მაგრამ კაცს ეშინოდა სიკვდილის და თქვა: ჩემი სული სიკვდილამდე მწუხარეა.

3 გარდა ამისა, მან ბევრი ზიანი მიაყენა მე და ბევრ სხვას; ვინც დავაბრმავე და კოჭლი გავხდი და ისინიც, ვინც რამდენიმე ეშმაკით ვტანჯავდი, მან განკურნა თავისი სიტყვით; დიახ, და ვინც მე მოგიყვანე შენთან მკვდარი, ის ძალით წაგართმევს შენგან.

4 ამაზე ჯოჯოხეთის უფლისწულმა უპასუხა სატანას: ვინ არის ეს ძლევამოსილი უფლისწული და მაინც სიკვდილის ეშინია?

5 რადგან დედამიწის ყველა ძლევამოსილი ემორჩილება ჩემს ძალას, რომლებიც შენ დაემორჩილე შენი ძალით.

6 მაგრამ თუ იყო ასეთი ძლიერი თავისი ადამიანური ბუნებით, მე გარწმუნებ შენ, რომ ის ყოვლისშემძლეა თავისი ღვთაებრივი ბუნებით და ვერავინ ვერ აღუდგება მის ძალას.

7 ამიტომ, როცა თქვა, სიკვდილის გეშინოდესო, განიზრახა შენი მახეში ჩაგდება და სამუდამოდ უბედური იქნება შენთვის.

8 უპასუხა სატანამ და უთხრა ჯოჯოხეთის უფლისწულს: რატომ გამოთქვა ეჭვი და გეშინოდა, რომ მიგეღო იესო ნაზარეველი, შენი და ჩემი?

9 მე გამოვცადე იგი და გავაღვიძე ჩემი მოხუცები იუდეველები გულმოდგინებითა და რისხვით მის წინააღმდეგ?

10 მისი ტანჯვის გამო შუბი ვიმკვეთე; ნაღველი და ძმარი ავურიე და ვუბრძანე დალევა; მე მოვამზადე ჯვარი მის ჯვარზე, ლურსმნები კი იბისის ხელებსა და ფეხებში გასაჭრელად; ახლა კი ახლოა მისი სიკვდილი, მე მას აქ მოვიყვან, დაგემორჩილება შენც და მე.

11 მაშინ ჯოჯოხეთის უფლისწულმა უპასუხა და თქვა: ახლავე მითხარი, რომ ძალით წამართვა მკვდარი.

12 ისინი, ვინც აქ დარჩნენ, სანამ კვლავ არ იცხოვრებდნენ დედამიწაზე, წაიყვანეს არა საკუთარი ძალით, არამედ ღმერთთან მიმართული ლოცვით და მათმა ყოვლისშემძლე ღმერთმა წაართვა ისინი ჩემგან.

13 მაშ, ვინ არის ის იესო ნაზარეველი, რომელმაც თავისი სიტყვით გამომიღო მკვდრები ღვთისადმი ლოცვის გარეშე?

14 ალბათ იგივეა, ვინც ლაზარე წამიყვანა, მას შემდეგ რაც ის ოთხი დღის მოკვდა, და სურნელდა და დამპალი იყო, და რომელსაც მე მკვდარი ვიყავი, მაგრამ მან კვლავ გააცოცხლა თავისი ძალით. .

15 მიუგო სატანამ და მიუგო ჯოჯოხეთის უფლისწულს: ეს იგივეა, იესო ნაზარეველი.

16 რაც გაიგო ჯოჯოხეთის უფლისწულმა, უთხრა მას: გეფიცები იმ ძალებით, რაც შენ და მე გეკუთვნის, რომ არ მოიყვანო იგი ჩემთან.

17 რადგან, როცა გავიგე მისი სიტყვის ძალის შესახებ, შიშისგან ვკანკალებდი და მთელი ჩემი უღიმღამო საზოგადოება ერთდროულად შეწუხდა;

18 და ჩვენ ვერ შევძელით ლაზარეს შეკავება, მაგრამ მან შეძრა თავი და ბოროტების ყველა ნიშნით მაშინვე წავიდა ჩვენგან; და სწორედ მიწამ, რომელშიც ლაზარეს ცხედარი იყო დასახლებული, ახლა ის ცოცხალი აღმოჩნდა.

19 და ახლა ვიცი, რომ ის არის ყოვლისშემძლე ღმერთი, რომელსაც შეეძლო ასეთი რამის შესრულება, რომელიც ძლიერია თავის ბატონობაში და ძლიერია თავისი ადამიანური ბუნებით, რომელიც არის კაცობრიობის მხსნელი.

20 ამიტომ, ნუ მიიყვანთ ამ ადამიანს აქ, რადგან ის გაათავისუფლებს ყველას, ვინც მე ციხეში ვყავარ ურწმუნოების ქვეშ და შებოჭილი ვარ მათი ცოდვების ბორკილებით, და წარმართავს მათ მარადიულ სიცოცხლემდე. თავი 16 1 და სანამ სატანა და ჯოჯოხეთის უფლისწული ასე ელაპარაკებოდნენ ერთმანეთს, უეცრად გაისმა ხმა ჭექა-ქუხილის და ქარის მოზღვავებული ხმა, რომელიც ამბობდა: აწიეთ თქვენი კარიბჭე, მთავრებო; და აწიეთ, მარადიულო კარებო, და დიდების მეფე შევა.

2 ეს რომ გაიგო ჯოჯოხეთის უფლისწულმა, უთხრა სატანას: წადი ჩემგან და წადი ჩემი საცხოვრებლიდან; თუ ძლიერი მეომარი ხარ, იბრძოლე დიდების მეფესთან. მაგრამ შენ რა გაქვს მასთან?

3 და განდევნა იგი თავისი საცხოვრებლიდან.

4 და უთხრა უფლისწულმა თავის ურწმუნო ოფიცრებს: დახურეთ სპილენძის კარი სისასტიკე და დაამარხეთ ისინი რკინის გისოსებით და იბრძოლეთ გაბედულად, რათა ტყვედ არ ჩავვარდეთ.

5 მაგრამ ეს რომ გაიგო წმინდანთა მთელმა ჯგუფმა, რისხვის მაღალი ხმით ელაპარაკა ჯოჯოხეთის მთავარს: 6 გააღე შენი კარი, რათა შემოვიდეს დიდების მეფე.

7 და ღვთიური წინასწარმეტყველი დავითი ყვიროდა და ამბობდა: განა მე არ ვწინასწარმეტყველებდი ჭეშმარიტად დედამიწაზე ყოფნისას და არ ვამბობდი: ო, რომ ადამიანებმა განადიდონ უფალი მისი სიკეთისთვის და მისი საოცარი საქმეებისთვის ადამიანთა შვილებისთვის.

8 რადგან დაამტვრია სპილენძის კარიბჭეები და გაჭრა რკინის გისოსები. მან აიტაცა ისინი მათი ურჯულოების გამო და მათი უსამართლობის გამო ისინი ტანჯულნი არიან.

9 ამის შემდეგ სხვა წინასწარმეტყველი, წმიდა ესაია, ასე ელაპარაკა ყველა წმინდანს, განა სწორად არ გიწინასწარმეტყველე, როცა ცოცხალი ვიყავი დედამიწაზე?

10 მკვდრები იცოცხლებენ და აღდგებიან ისინი, ვინც მათ საფლავებში არიან, და გაიხარებენ, ვინც დედამიწაზეა; რადგან უფლისაგან ნამი ხსნის მათ.

11 და მე სხვაგან ვთქვი: სიკვდილო, სად არის შენი გამარჯვება? სიკვდილო, სად არის შენი ნაკბენი?

12 როცა ყველა წმინდანმა გაიგო ესაიას მიერ ნათქვამი, უთხრეს ჯოჯოხეთის მთავარს: გააღე შენი კარიბჭე და წაიღე შენი რკინის გისოსები; რადგან ახლა შეკრული იქნები და არ გექნება ძალა.

13 მაშინ გაისმა დიდი ხმა, როგორც ჭექა-ქუხილის ხმა, რომელიც ამბობდა: აწიეთ თქვენი კარიბჭე, მთავრებო; და ამაღლდით, ჯოჯოხეთის კარიბჭეო, და დიდების მეფე შევა.

14 ჯოჯოხეთის უფლისწულმა გაიმეორა იგივე ხმა და ყვიროდა, თითქოს უცოდინარი იყო: ვინ არის ის დიდების მეფე?

15 მიუგო დავითმა ჯოჯოხეთის უფლისწულს და უთხრა: მესმის ამ ხმის სიტყვები, რადგან მისი სულით ვთქვი. და ახლა, როგორც ზემოთ ვთქვი, გეუბნები შენ, უფალი ძლიერი და ძლევამოსილი, უფალი ძლევამოსილი ბრძოლაში: ის არის დიდების მეფე და ის არის უფალი ცაში და დედამიწაზე; 16 მან დაიხედა ქვემოდან, რომ მოესმინა ტყვეთა კვნესა და გათავისუფლებულიყვნენ სიკვდილისთვის დანიშნული.

17 და ახლა, ჯოჯოხეთის ბინძურო და სუნიანო უფლისწულო, გააღე შენი კარიბჭე, რათა დიდების მეფე შევიდეს; რადგან ის არის უფალი ცისა და მიწისა.

18 როცა დავითი ამას ამბობდა, გამოეცხადა ძლევამოსილი უფალი კაცის სახით და გაანათა ის ადგილები, რომლებიც აქამდე სიბნელეში იყო.

19 და დაარღვია ბორკილები, რომლებიც ადრე არ შეიძლებოდა გატეხილიყო; და თავისი უძლეველი ძალით ეწვია მათ, ვინც ღრმა სიბნელეში იჯდა უსამართლობით და სიკვდილის ჩრდილში ცოდვით.

თავი 17 1 უბიწო სიკვდილმა და მისმა სასტიკმა ოფიცრებმა ეს რომ გაიგონეს, შიშმა შეიპყრო მათ რამდენიმე სამეფოში, როცა დაინახეს სინათლის სიწმინდე, 2 და თავად ქრისტე მოულოდნელად გამოჩნდა მათ საცხოვრებელში; აყვირდნენ და თქვეს: ჩვენ შენთან ვართ შებოჭილი; როგორც ჩანს, განზრახული გაქვს ჩვენი დაბნეულობა უფლის წინაშე.

3 ვინ ხარ შენ, რომელსაც არა აქვს ხრწნილების ნიშანი, თუ არა ის ნათელი გარეგნობა, რომელიც არის შენი სიდიადის სრული დადასტურება, რომელსაც, როგორც ჩანს, არ აქცევ ყურადღებას?

4 ვინ ხარ შენ, ასეთი ძლევამოსილი და ასეთი სუსტი, ასეთი დიდი და ასეთი პატარა, დაბალი და მაინც პირველი რანგის ჯარისკაცი, რომელსაც შეუძლია მსახურის სახით ბრძანება, როგორც ჩვეულებრივი ჯარისკაცი?

5 დიდების მეფე, მკვდარი და ცოცხალი, თუმცა ერთხელ ჯვარზე მოკლული?

6 ვინ დაასვენა მკვდარი საფლავში და ცოცხალი ჩამოხვედით ჩვენთან, და შენს სიკვდილში ყველა ქმნილება შეძრწუნდა და ყველა ვარსკვლავი ამოძრავდა და ახლა გაქვს შენი თავისუფლება მკვდრებს შორის და აწუხებ ჩვენს ლეგიონებს?

7 ვინ ხარ შენ, ვინც ათავისუფლებ ტყვეებს, რომლებიც ჯაჭვებში იყვნენ მიჯაჭვული პირვანდელი ცოდვით და აყვანი მათ ყოფილ თავისუფლებაში 8 ვინ ხარ შენ, ვინც ასე დიდებულ და ღვთაებრივ შუქს ავრცელებ მათზე, ვინც ცოდვის სიბნელემ დააბრმავა?

9 ანალოგიურად, ეშმაკთა ყველა ლეგიონი შეიპყრო მსგავსი საშინელებით და ყველაზე მორჩილი შიშით ყვიროდა და ამბობდა: 10 საიდან მოდის, ო, იესო ქრისტე, რომ შენ ხარ კაცი ისეთი ძლიერი და დიდებული დიდებულებით, ისეთი ნათელი, რომ ლაქა არ აქვს და ისეთი სუფთა, რომ დანაშაული არ გაქვს? რადგან დედამიწის ის ქვედა სამყარო, რომელიც აქამდე გვემორჩილებოდა და საიდანაც ვიღებდით ხარკს, არასოდეს გამოგვიგზავნა ასეთი მკვდარი ადამიანი, არასოდეს გაუგზავნა ასეთი საჩუქრები ჯოჯოხეთის მთავრებისთვის.

11 მაშ, ვინ ხარ შენ, რომელიც ასეთი გამბედაობით შემოდიხარ ჩვენს საცხოვრებლებს შორის და არა მხოლოდ არ გეშინია, რომ გვემუქრება უდიდესი სასჯელი, არამედ ცდილობ იხსნას ყველა დანარჩენი იმ ჯაჭვებისგან, რომლებშიც ჩვენ მათ ვუჭერთ?

12 ალბათ შენ ხარ ის იესო, რომლის შესახებაც სატანამ ახლახან ელაპარაკა ჩვენს უფლისწულს, რომ ჯვრის სიკვდილით სიკვდილის ძალას მიიღებდი.

13 მაშინ დიდების მეფემ, ფეხქვეშ გათელა სიკვდილი, შეიპყრო ჯოჯოხეთის უფლისწული, ჩამოართვა მას მთელი ძალა და წაიყვანა ჩვენი მიწიერი მამა ადამი თავის დიდებაში. თავი 18 1 მაშინ ჯოჯოხეთის უფლისწულმა წაიყვანა სატანა და დიდი მითითებით უთხრა მას: ო, შენ განადგურების უფლისწულო, ბელზებუბის დამარცხებისა და განდევნის ავტორი, ღვთის ანგელოზების დაცინვა და ყველა მართალი ადამიანი საძულველი! რამ გიბიძგა ასე მოქცევისთვის?

2 შენ ჯვარს აცვებ დიდების მეფეს და მისი განადგურებით დაგვაპირებდი ძალიან დიდ უპირატესობებს, მაგრამ, როგორც სულელს, არ იცოდი რაზე იყავი.

3 რადგან, აჰა, ახლა, იესო ნაზარეველი, თავისი დიდებული ღვთაებრიობის სიკაშკაშესთან ერთად, აქცევს სიბნელისა და სიკვდილის ყველა საზარელ ძალას; 4 მან დაარღვია ჩვენი ციხეები ზემოდან ქვემოდან, გაათავისუფლა ყველა ტყვე, გაათავისუფლა ყველა, ვინც შებოჭილი იყო და ყველა, ვინც ადრე არ იტირებდა მათი ტანჯვის სიმძიმის ქვეშ, ახლა შეურაცხყოფა გვაყენებს და ჩვენ დამარცხებულები ვართ. მათი ლოცვები.

5 ჩვენი უღიმღამო სამფლობელოები დამორჩილებულია და კაცობრიობის არც ერთი ნაწილი არ არის დარჩენილი ჩვენს დამორჩილებაში, მაგრამ მეორეს მხრივ, ისინი ყველა გაბედულად გვეწინააღმდეგებიან; 6 თუმცა, ადრე, მკვდრები არასოდეს ბედავდნენ თავხედურად მოქცეულიყვნენ ჩვენს მიმართ და არც, როგორც პატიმრები, ვერასოდეს შეძლებდნენ მხიარულებას.

7 ო, სატანა, ყველა ბოროტების უფლისწულო, ურწმუნოთა და მიტოვებულთა მამაო, რატომ სცადე ეს ექსპლუატაცია, როცა

ხედავდი, რომ ჩვენი პატიმრები აქამდე ყოველთვის ხსნისა და სიცოცხლის მცირე იმედის გარეშე იყვნენ?

8 მაგრამ ახლა არც ერთი მათგანი არ კვნესის და არც ერთ მათ სახეზე არ ჩანს ცრემლი.

9 ო, უფლისწულო სატანა, ჯოჯოხეთის რეგიონების დიდო მცველო, ყველა შენი უპირატესობა, რომელიც მოიპოვე აკრძალული ხით და სამოთხის დაკარგვამ, ახლა დაკარგე ჯვრის ხის გამო; 10 და მთელი შენი ბედნიერება ამოიწურა, როცა ჯვარს აცვე დიდების მეფე იესო ქრისტე.

11 შენ იმოქმედე შენი და ჩემი ინტერესების საწინააღმდეგოდ, როგორც ამას ახლა აღიქვამ იმ დიდი ტანჯვითა და უსასრულო სასჯელებით, რომელთა განსაცდელსაც აპირებ.

12 ო, სატანა, ყოველგვარი ბოროტების უფლისწულო, სიკვდილის ავტორი და ყოველგვარი ამპარტავნების წყარო, შენ ჯერ უნდა გამოიკვლიო იესო ნაზარეველის ბოროტი დანაშაულებები და შემდეგ აღმოაჩინე, რომ ის იყო დამნაშავე არანაირ დანაშაულში, რომელიც სიკვდილის ღირსი იყო.

13 რატომ გაბედე, ყოველგვარი მიზეზისა და სამართლიანობის გარეშე, ჯვარს აცვეს იგი და ჩვენს რეგიონებში ჩამოიყვანე ადამიანი უდანაშაულო და მართალი, და ამით დაკარგე ყველა ცოდვილი, ურჯულო და უსამართლო ადამიანი მთელ მსოფლიოში?

14 სანამ ჯოჯოხეთის უფლისწული ასე ესაუბრებოდა სატანას, დიდების მეფემ უთხრა ბელზებელს, ჯოჯოხეთის უფლისწულს, სატანა, პრინცი სამუდამოდ დაემორჩილება შენს ბატონობას ადამის და მისი მართალი ვაჟების ოთახში, რომლებიც არიან ჩემი. თავი 19 1 მაშინ გაუწოდა იესომ ხელი და თქვა: მოდით ჩემთან, ყველაო ჩემო წმინდანო, ჩემს ხატად შექმნილნო, აკრძალული ნაყოფის ხის, ეშმაკისა და სიკვდილის მიერ განწირული; 2 იცხოვრე ახლა ჩემი ჯვრის ხეზე; ეშმაკი, ამ წუთისოფლის უფლისწული, დაძლევა და სიკვდილი დაიპყრო.

3 მაშინვე ყველა წმინდანი შეერთდნენ უზენაესი ღმერთის ხელის ქვეშ; და უფალმა იესომ ხელი დაადო ადამს და უთხრა: მშვიდობა შენდა და მთელი შენი მართალი შთამომავლობა, რომელიც ჩემია.

4 მაშინ ადამმა, რომელიც იესოს ფეხებთან მიაგდო, ცრემლით, თავმდაბალი ენითა და დიდი ხმით მიმართა მას და უთხრა: 5 განგადიდებ შენ, უფალო, რადგან შენ აღმამაღლე და არ გამახარე ჩემი მტრები. უფალო, ღმერთო ჩემო, გიღაღადე შენ და განმკურნე მე.

6 უფალო, შენ ამოიღე ჩემი სული საფლავიდან; შენ დამინახე ცოცხალი, რომ ორმოში არ ჩავსულიყავი.

7 უგალობეთ უფალს, ყველა მისი წმინდანო, და მადლობელი იყავით მისი სიწმინდის ხსენებაზე. რადგან მისი რისხვა წამიერად ითმენს; მის სასარგებლოდ არის სიცოცხლე.

8 ისევე, როგორც ყველა წმინდანი, დაემხობნენ იესოს ფეხებს და ერთი ხმით ამბობდნენ: შენ მოხვედი, სამყაროს გამომსყიდველო, და ფაქტობრივად აღასრულე ყველაფერი, რაც იწინასწარმეტყველე რჯულითა და შენი წმინდა წინასწარმეტყველებით.

9 შენ გამოისყიდე ცოცხალი შენი ჯვრით და ჩამოხვედი ჩვენთან, რათა ჯვრის სიკვდილით გვიხსნა ჯოჯოხეთიდან და შენი ძალით სიკვდილისგან.

10 ო, უფალო, როგორც შენ დადე შენი დიდების ნიშნები ზეცაში და აღადგინე შენი გამოსყიდვის ნიშანი, შენი ჯვარი დედამიწაზე! ასე რომ, უფალო, დაადგინე შენი ჯვრის გამარჯვების ნიშანი ჯოჯოხეთში, რათა სიკვდილს აღარ ჰქონდეს საქმე.

11 მაშინ უფალმა გაუწოდა ხელი და დაანიშნა ჯვარი ადამზე და მის ყველა წმინდანზე.

12 და აიტაცა ადამი მისი მარჯვენა ხელით, ავიდა ჯოჯოხეთიდან და ღვთის ყველა წმინდანი გაჰყვა მას.

13 მაშინ სამეფო წინასწარმეტყველმა დავითმა გაბედულად შესძახა და თქვა: 1 უმღერეთ უფალს ახალი სიმღერა, რადგან მან გააკეთა საოცარი რამ; მისმა მარჯვენამ და მისმა წმიდა მკლავმა მას გამარჯვება მოუტანა.

14 უფალმა გამოაცხადა თავისი ხსნა, თავისი სიმართლე გამოავლინა წარმართების წინაშე.

15 და მიუგო წმიდათა მთელმა სიმრავლემ და თქვა: ეს პატივი აქვს ყველა მის წმინდანს, ამინ, დიდება უფალო.

16 ამის შემდეგ წინასწარმეტყველმა აბაკუმმა 3 შესძახა და თქვა: შენ გამოხვედი შენი ხალხის გადასარჩენად, შენი ხალხის გადასარჩენად.

17 და ყველა წმინდანმა თქვა: 4 კურთხეულია ის, ვინც მოდის უფლის სახელით; რადგან უფალმა გაგვანათლა. ეს არის ჩვენი ღმერთი უკუნითი უკუნისამდე; ის იმეფებს ჩვენზე საუკუნოდ, ამინ.

18 ისევე, როგორც ყველა წინასწარმეტყველი ლაპარაკობდა მის სადიდებელზე და მიჰყვებოდა უფალს. თავი 20 1 მაშინ უფალმა ადამს ხელში ჩაუჭირა, მიქაელ მთავარანგელოზს გადასცა; და შეიყვანა ისინი სამოთხეში, აღსავსე წყალობითა და დიდებით; 2 და ორი ძალიან ძველი მამაკაცი შეხვდა მათ და წმინდანებმა ჰკითხეს: ვინ ხართ თქვენ, ვინც ჯერ კიდევ არ ყოფილხართ ჩვენთან ჯოჯოხეთში და თქვენი სხეულები სამოთხეში არ დაიტანეთ?

3 ერთმა მათგანმა მიუგო და თქვა: მე ვარ ენოქი, რომელიც თარგმნილია ღვთის სიტყვით; 4 აქ ვიყავით აქამდე და არ გვესმოდა სიკვდილი, მაგრამ ახლა ვაპირებთ დაბრუნებას ანტიქრისტეს მოსვლისას, ღვთიური ნიშნებითა და სასწაულებით შეიარაღებული, მასთან ბრძოლაში და მის მიერ იერუსალიმში მოკვლა და სამ დღენახევრის შემდეგ კვლავ ცოცხლად აიყვანეს ღრუბლებში.

5 და სანამ წმიდა ენოქი და ელია ამას ყვებოდნენ, აჰა, მოვიდა სხვა კაცი საცოდავი ფიგურით, რომელსაც მხრებზე ჯვრის ნიშანი ეჭირა.

6 და როცა იხილეს იგი ყველა წმიდანმა, უთხრეს: ვინ ხარ შენ? რამეთუ შენი სახე ქურდისა ჰგავს; და რატომ ატარებ შენს მხრებზე ჯვარს?

7 რაზეც მან უპასუხა: მართალს ამბობთ, რადგან მე ვიყავი ქურდი, რომელიც ჩავიდინე ყოველგვარი ბოროტება დედამიწაზე.

8 და ებრაელებმა ჯვარს აცვეს მე იესოსთან ერთად; და მე დავინახე გასაკვირი რამ, რაც მოხდა ქმნილებაში უფალი იესოს ჯვარცმისას.

9 და მე მჯეროდა, რომ ის იყო ყველაფრის შემოქმედი და ყოვლისშემძლე მეფე; და ვევედრე მას და ვუთხარი: უფალო, მომიხსენე მე, როცა შენს სამეფოში მოხვალ.

10 მან მაშინვე გაითვალისწინა ჩემი ვედრება და მითხრა: ჭეშმარიტად გეუბნები შენ, დღეს ჩემთან იქნები სამოთხეში.

11 და მომცა ეს ნიშანი ჯვრისა და თქვა: აიღე ეს და წადი სამოთხეში; და თუ სამოთხის მცველი ანგელოზი არ შეგიშვებს, აჩვენე მას ჯვრის ნიშანი და უთხარი: იესო ქრისტემ, რომელიც ახლა ჯვარს აცვეს, აქ გამომგზავნა შენთან.

12 როცა ეს გავაკეთე და ანგელოზს, რომელიც სამოთხის მცველია, ვუთხარი ეს ყველაფერი, და მან მოისმინა, მაშინვე გააღო კარიბჭე, გამაცნო და სამოთხეში მარჯვენა მხარეს დამაყენა.

13 ამბობდა: დარჩით აქ ცოტა ხანს, სანამ ადამი, მთელი კაცობრიობის მამა, შევა ყველა თავის ვაჟთან ერთად, რომლებიც არიან ჯვარცმული იესო ქრისტეს წმინდა და მართალი მსახურები.

14 როდესაც მათ მოისმინეს ეს ამბავი ქურდისგან, ყველა პატრიარქმა თქვა ერთი ხმით: კურთხეული ხარ, ყოვლისშემძლე ღმერთო, მარადიული სიკეთის მამა და მოწყალების მამა, რომელმაც ასეთი მადლი გამოავლინა ცოდვილთა მიმართ. მას, და მიიყვანა ისინი სამოთხის წყალობამდე და მოათავსა ისინი შენს დიდ და სულიერ კეთილდღეობას შორის, სულიერ და წმინდა ცხოვრებაში. ამინ. თავი 21 1 ეს არის ღვთაებრივი და წმინდა საიდუმლოებები, რომლებიც ჩვენ ვნახეთ და მოვისმინეთ. მე, ხარინუსს და ლენტიუსს არ გვაქვს უფლება გამოვაცხადოთ ღმერთის სხვა საიდუმლოებები, როგორც მთავარანგელოზმა მიქაელმა ბრძანა.

2 ამბობთ, წახვალთ ჩემს ძმებთან ერთად იერუსალიმში და განაგრძობთ ლოცვებს, აცხადებთ და ადიდებთ იესო ქრისტეს აღდგომას, რადგან ხედავთ, რომ მან მკვდრეთით აღადგინა თქვენთან ერთად.

3 და არ უნდა ესაუბროთ არცერთ კაცს, არამედ იჯდეთ როგორც მუნჯები, სანამ არ დადგება დრო, როდესაც უფალი მოგცემთ საშუალებას, გაამხილოთ მისი ღვთაებრიობის საიდუმლოებები.

4 მთავარანგელოზმა მიქაელმა უფრო შორს გვიბრძანა, გავემგზავრებოდით იორდანეს მიღმა, ჩინებულ და მსუქან ქვეყანაში, სადაც ბევრია მკვდრეთით აღმდგარი ჩვენთან ერთად ქრისტეს აღდგომის დასადასტურებლად.

5 რადგან ჩვენ მხოლოდ სამი დღე გვქონდა ნებადართული მკვდრეთით, რომლებიც აღვდექით ჩვენი უფლის პასექის აღსანიშნავად მშობლებთან ერთად და ჩვენი ჩვენება ქრისტეს უფლის შესახებ, და მოვინათლეთ წმინდა მდინარე იორდანეში. ახლა კი ისინი არავის უნახავს.

6 ეს იმდენია, რამდენიც ღმერთმა დაგვიტოვა თქვენთან დაკავშირება; მაშასადამე, დიდება და პატივი მიაგეთ მას და

მოინანიეთ და ის შეგიწყალებს თქვენ. მშვიდობა იყოს შენდა უფალო ღმერთი იესო ქრისტესგან და ჩვენ ყოველთა მხსნელისაგან. ამინ, ამინ, ამინ.

7 და მას შემდეგ, რაც დაასრულეს წერა და დაწერეს ორ ცალკეულ ფურცელზე, ქარინუსმა გადასცა ის, რაც დაწერა ანას, კაიაფას და გამალიელს.

8 ლენთიუსმა ასევე გადასცა ის, რაც დაწერა ნიკოდემოსსა და იოსებს; და მაშინვე გადაკეთდნენ თეთრ ფორმებად და აღარ ჩანდნენ.

9 მაგრამ, რაც მათ დაწერეს, სავსებით შესათანხმებელი აღმოჩნდა, ერთი ასო არ შეიცავდა მეორეზე მეტს ან ნაკლებს.

10 როცა იუდეველთა მთელმა კრებულმა მოისმინა ხარინუსისა და ლენთიუსის ყველა ეს გასაკვირი ურთიერთობა, უთხრეს ერთმანეთს: ჭეშმარიტად, ყოველივე ეს ღმერთმა ჩაიდინა და კურთხეული იყოს უფალი იესო უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

11 და დადიოდნენ დიდი შეშფოთებით, შიშით და კანკალით, და ურტყამდნენ მკერდს და წავიდნენ თითოეული თავის სახლში.

12 მაგრამ ეს ყველაფერი, რაც იუდეველებმა თავიანთ სინაგოგებში იესოს შესახებ უამბეს, მაშინვე უთხრეს იოსებმა და ნიკოდემოსმა მმართველს.

13 და პილატემ დაწერა ყველა ეს საქმე და ყველა ეს ანგარიში ჩაწერა თავისი დარბაზის საჯარო ჩანაწერებში. თავი 22 1 ამის შემდეგ პილატე მივიდა იუდეველთა ტაძარში, შეკრიბა ყველა წინამძღვარი და მწიგნობარი და რჯულის ექიმნი და წავიდა მათთან ერთად ტაძრის სამლოცველოში.

2 და ბრძანა, რომ ყველა კარი დაკეტილიყო, უთხრა მათ: გავიგე, რომ გაქვთ ამ ტაძარში დიდი წიგნი; მაშასადამე, მე გსურს, რომ ეს ჩემს წინაშე წარიმართოს.

3 და როცა მოიტანეს დიდი წიგნი, რომელსაც ტაძრის ოთხი მსახური ატარებდა და ოქროთი და ძვირფასი ქვებით იყო შემკული, პილატემ ყველას უთხრა: გეფიცებით თქვენი მამათა ღმერთს, რომელმაც შექმნა და ბრძანა ეს ტაძარი. აშენდა, რომ არ დამიმალოთ სიმართლე.

4 თქვენ იცით ყველაფერი, რაც წერია ამ წიგნში; მაშ, მითხარი ახლა, თუ იპოვე რამე წერილში იმ იესოს შესახებ, რომელიც ჯვარს აცვეს, და რომელ ჟამს უნდა მოსულიყო იგი, მაჩვენე.

5 დაიფიცეს ანას და კაიაფას და უბრძანეს ყველა დანარჩენს, ვინც მათთან იყო, სამლოცველოდან გასულიყვნენ.

6 და დაკეტეს ტაძრისა და სამლოცველოს კარიბჭე და უთხრეს პილატეს: შენ დაგვაფიცე, მსაჯულო, ამ ტაძრის აშენებით, რომ გამოგიცხადოთ ის, რაც არის ჭეშმარიტი და სწორი.

7 მას შემდეგ, რაც იესო ჯვარს აცვეს, არ ვიცოდით, რომ ის იყო ღვთის ძე, მაგრამ ვივარაუდეთ, რომ მან თავისი სასწაულები მოახდინა რაღაც მაგიური ხელოვნებით, მოვიწვიეთ დიდი კრებული ამ ტაძარში.

8 და როცა ერთმანეთს ვმსჯელობდით იესოს მიერ მოვლენილი სასწაულების შესახებ, ვიპოვეთ ჩვენი ქვეყნის მრავალი მოწმე, რომლებიც აცხადებდნენ, რომ იხილეს იგი ცოცხალი მისი სიკვდილის შემდეგ და მოისმინეს მისი საუბარი თავის მოწაფეებთან და დაინახეს. იგი ავიდა ცათა სიმაღლემდე და შევიდა მათში; 9 და ჩვენ ვნახეთ ორი მოწმე, რომელთა სხეულები იესომ მკვდრეთით აღადგინა, რომლებმაც მოგვიყვეს მრავალი უცნაური რამ, რაც იესომ ჩაიდინა მკვდრებს შორის, რომელთა შესახებაც ჩვენ ხელთ გვაქვს დაწერილი ცნობა.

10 და ჩვენი ჩვეულებაა ყოველწლიურად გავხსნათ ეს წმინდა წიგნი კრების წინაშე და იქ მოვიძიოთ ღვთის რჩევა.

11 და ჩვენ ვიპოვეთ სამოცდაათი წიგნიდან პირველში, სადაც მთავარანგელოზი მიქაელი ესაუბრება პირველი კაცის ადამის მესამე ძეს, ცნობა, რომ ხუთი ათას ხუთასი წლის შემდეგ დედამიწაზე მოვიდა ქრისტე უსაყვარლესი ძე ღვთისა.

12 და ჩვენ კიდევ ვიფიქრეთ, რომ შესაძლოა ის იყო ისრაელის ღმერთი, რომელიც ესაუბრებოდა მოსეს: შენ გააკეთე მოწმობის კიდობანი; მისი სიგრძე ორ-ნახევარი წყრთა იყოს, სიგანე - წყრთა ნახევარი და სიმაღლე - წყრთა ნახევარი.

13 ძველი აღთქმის კიდობნის ასაგებად ამ ხუთნახევარი წყრთაზე ჩვენ მივხვდით და ვიცოდით, რომ ხუთი ათასწელნახევარი (ათასი) წლის შემდეგ იესო ქრისტე უნდა მოსულიყო სხეულის კიდობანში ან კარავში. ; 14 ასე რომ, ჩვენი წმინდა წერილები მოწმობს, რომ ის არის ღვთის შვილი და უფალი და ისრაელის მეფე.

15 და იმის გამო, რომ მისი ტანჯვის შემდეგ, ჩვენი მღვდელმთავრები გაოცებულნი იყვნენ მის მიერ წარმოქმნილი

ნიშნებით, ჩვენ გავხსენით ეს წიგნი, რათა გამოგვეძია ყველა თაობა იოსებისა და მარიამის, იესოს დედის თაობამდე, და ვივარაუდეთ, რომ ის იყო დავითის შთამომავალი; 16 და ჩვენ ვიპოვეთ ცნობა შექმნის შესახებ, და რა დროს შექმნა მან ცა და დედამიწა და პირველი ადამიანი ადამი, და რომ იქიდან წარღვნამდე იყო ორი ათას ორას თორმეტი წელი.

17 და წარღვნიდან აბრაამამდე ცხრაას თორმეტი. და აბრაამიდან მოსემდე ოთხას ოცდაათი. და მოსედან დავით მეფემდე ხუთას ათი.

18 დავითიდან ბაბილონის ტყვეებამდე ხუთასი წელი. და ბაბილონის ტყვეობიდან ქრისტეს განსახიერებამდე ოთხასი წელი.

19 ყველაფრის ჯამი, რომელიც შეადგენს ხუთ ათას ნახევარს (ათასს).

20 და ასე ჩანს, რომ იესო, რომელიც ჩვენ ჯვარს აცვეს, არის იესო ქრისტე, ღვთის ძე და ჭეშმარიტი და ყოვლისშემძლე ღმერთი. ამინ.