მტკივა,ჩემიღვიძლი
მიწაზეადაღვრილიჩემი ხალხისასულისდასაღუპავად; რადგანქალაქისქუჩებში
ბავშვებიდაძუძუმწოვრები ძრწოდნენ
12ეუბნებიანდედებს:სად არისსიმინდიდაღვინო?როცა
ქალაქისქუჩებში
დაჭრილებივითძრწოდნენ, როცამათისულიდედების წიაღშიჩაეღვარა 13რამივიღოშენთვის დასამოწმებლად?რას მოგამსგავსო,იერუსალიმის ასულო?რისტოლფასივიყო,რომ
გაგანუგეშო,ქალწულოასულო
სიონისა?რადგანზღვასავით
დიდიაშენინაპრალი:ვინ
განგკურნას?
14შენმა
წინასწარმეტყველებმა ნახესშენთვისამაოდა სისულელე,დავერ
აღმოაჩინესშენიდანაშაული, რათაგანეშორებინათშენი ტყვეობა;მაგრამვნახე შენთვისცრუტვირთიდა განდევნისმიზეზები
15ყველაგამვლელიტაშს გიკრავსშენზე;ჩურჩულებენ
დათავსაქნევენ
იერუსალიმისასულსდა ეუბნებიან:ესისქალაქია, რომელსაცადამიანები სილამაზისსრულყოფილებას, მთელიდედამიწისსიხარულს უწოდებენ?
16ყველაშენმამტერმაგააღო
პირიშენსწინააღმდეგ: სისინებენდაკბილებს ღრჭიალებენ;ვიპოვეთ, ვნახეთ.
17უფალმაგააკეთაის,რაც მოიფიქრა;მანშეასრულა თავისისიტყვა,რომელიც უბრძანაძველდღეებში: დააგდოდაარშეიბრალა, გაახარაშენიმტერიშენზე, აღმართარქაშენს მოწინააღმდეგეებს 18მათიგულიშეჰღაღადა უფალს:ო,სიონისასულის კედელო,ცრემლები მდინარესავითჩამოედინება
. 20
,
,
, ვისგაუკეთეესშეჭამონ ქალებითავიანთნაყოფსდა გრძელმაშვილებმა?მოკლან მღვდელიდა წინასწარმეტყველიუფლის სავანეში?
21ახალგაზრდებიდამოხუცები დევსმიწაზექუჩებში:ჩემი ქალწულებიდაჩემიჭაბუკები მახვილითარიანდაცემული; შენმოკალიისინიშენი რისხვისდღეს;შენმოკალიდა
თავი3
1მევარკაცი,რომელმაც დაინახატანჯვამისი რისხვისკვერთხით
2მანმიმიყვანადა მიმიყვანასიბნელეში, მაგრამარასინათლეში
3რათქმაუნდა,ისჩემს
წინააღმდეგარისმოქცეული; მთელიდღეჩემსწინააღმდეგ იქცევსხელს
4ჩემიხორციდაკანიმან დაბერდა;მანძვლები დამიმტვრია
5მანააშენაჩემწინააღმდეგ დაშემომხვიანაღვლიანიდა ტანჯვა
6მანდამაყენაბნელ
ადგილებში,როგორცძველად მკვდრები.
7მანშემომიფარა,რომვერ გამოვიდე;მანდამამძიმა
11მანგადამიბრუნაჩემი გზებიდადამანგრია, გამაოგნა
12მანმშვილდიმოიხარადა ისრისნიშნადდამაყენა.
13მანთავისიკვერნის
ისრებიშეაღწიაჩემს სადავეებში.
14დამცინავივიყავიმთელი ჩემიხალხისთვის;დამათი სიმღერამთელიდღე
15სიმწარითშემავსო, აბზინდითდამათვრა.
16მანაცდამიტეხაკბილები
ხრეშისქვებით,დამიფარა ფერფლით.
17დაშენმოშორდიჩემსსულს სიმშვიდეს:მედავივიწყე
კეთილდღეობა.
18დამევთქვი:ჩემიძალადა იმედიუფლისგანდაიკარგა
19გაიხსენეჩემიგაჭირვება დაჩემიუბედურება,აბზინდა დანაღველი
20ჩემისულიჯერკიდევ იხსენებსმათდა დამდაბლებულიაჩემში
21ესმახსენდება,ამიტომ
მაქვსიმედი
22უფლისწყალობაა,რომჩვენ
არვიღუპებით,რადგანმისი თანაგრძნობაარიკლებს
23ისინიყოველდილითახალია: დიდიაშენიერთგულება.
24უფალიარისჩემიწილი, ამბობსჩემისული;ამიტომ ვიქნებიმისიიმედი.
25კეთილიაუფალიმათ,ვინც მასელოდება,სულისთვის, რომელიცმასეძებს. 26კარგია,რომადამიანს იმედიჰქონდესდამშვიდად ელოდოსუფლისხსნას.
27კარგიაკაცისთვის,რომ უღელსატარებს ახალგაზრდობაში.
28ისმარტოზისდადუმს, რადგანატანდამას.
29მტვერშიაყენებსპირს;თუ ასეა,შეიძლებაიყოსიმედი
30ლოყასაძლევსმას,ვინც ურტყამსმას:სავსეა
34მისფეხქვეშდაამსხვრიოს
, 35უზენაესისწინაშეკაცის უფლებისგადადება,
36კაცისდამხობამის საქმეში,უფალიარიწონებს
37ვინარისის,ვინცამბობსდა ხდება,როცაუფალიარ ბრძანებს?
38უზენაესისპირიდანარ გამოდისბოროტებადასიკეთე?
39რატომჩივისცოცხალიკაცი, კაცითავისიცოდვების სასჯელზე?
40გამოვიკვლიოთდა გამოვცადოთჩვენიგზებიდა მივბრუნდეთუფალთან
41ავწიოთგულიჩვენი
45ხალხშინაძირლადდა ნაგავსაყრელადგაგვაჩინე.
46ყველაჩვენმამტერმა გააღოპირიჩვენს წინააღმდეგ.
47შიშიდამახემოგვადგა, გაპარტახებადა განადგურება.
48
ჩემითვალიეშვებაწყლის მდინარეებითჩემიხალხის ასულისდასაღუპავად.
49
ჩემითვალიჩამოდისდაარ წყდებაყოველგვარი შეფერხებისგარეშე,
50
სანამუფალიარდაიხედება დაზეციდანარდაინახავს
51
ჩემითვალიჩემსგულზე მოქმედებსჩემიქალაქის ყველაქალიშვილზე.
52ჩემიმტრებიმტკივნეულად გამომდევდნენ
53
57მიუახლოვდიიმდღეს,როცა
მოგიწოდებდი,თქვი:ნუ
გეშინია
58უფალო,შენგანაცხადეჩემი
სულისსაქმეები;შენ
გამოისყიდეჩემისიცოცხლე
59უფალო,შენდაინახეჩემი ბოროტება,განსაჯეჩემი
საქმე
60შენგინახავსმთელიმათი
შურისძიებადამთელიმათი ფანტაზიაჩემსწინააღმდეგ
61შენგაიგემათი შეურაცხყოფა,უფალო,და მთელიმათიზრახვებიჩემს წინააღმდეგ;
62ჩემსწინააღმდეგ აღმდგართაბაგეებიდამთელი დღეჩემწინააღმდეგმათი ჩანაფიქრი
63აჰა,მათიდასხდნენდა
ადგნენ;მემათიმუსიკავარ.
64მიეციმათსაზღაური,უფალო, მათიხელებისსაქმის
მიხედვით.
65მიეციმათგულის
მწუხარება,შენიწყევლამათ
66დევნადაგაანადგურე
ისინირისხვითუფლისცის
ქვეშ
თავი4
1როგორგაბნელდაოქრო!როგორ
იცვლებაყველაზემაგარი ოქრო!საკურთხევლისქვები
ყველაქუჩისთავზეასხამენ. 2სიონისძვირფასიძეები, ძვირფასიოქროსმსგავსი, როგორითვლებიანისინი თიხისქვევრებად,ჭურჭლის ხელისნაკეთობად!
3ზღვისურჩხულებიცკი მკერდსსწევენ,აწოვებენ
თავიანთპატარებს:ჩემი ხალხისასულიგახდასასტიკი, როგორცსირაქლემები უდაბნოში. 4მწოვბავშვისენა
წყურვილისგამოპირისჭერს ეკვრის:ბავშვებიპურს
ითხოვენდაარავინარღვევს მათ
5
,
უფრომოწითალოები, საფირონისგან გაპრიალებული.
8მათისახენახშირზეშავია; მათარიცნობენქუჩებში: მათიკანიძვლებსეკვრის; გამხმარია,ჯოხადიქცევა
9მახვილითდახოცილნი სჯობიანშიმშილითმოკლულს, რადგანესფიჭვები მოშორებულნიარიან
მინდვრისნაყოფისსიმცირის გამო
10საწყალიქალებისხელებმა გაანადგურესთავიანთი შვილები:ისინიიყვნენმათი
.
დედამიწისმეფეებიდა
არიჯერებდნენ,რომ მოწინააღმდეგედამტერი იერუსალიმისკარიბჭეში შევიდოდნენ.
13
მისიწინასწარმეტყველთა ცოდვებისთვისდამისი მღვდლებისცოდვებისთვის, რომელნიცღვრიანმართალთა სისხლსმისშუაგულში,
14ბრმებივით
დახეტიალობდნენქუჩებში, დაბინძურდნენსისხლით,რომ კაცებიმათტანსაცმელსვერ შეხებოდნენ
15შესძახესმათ:წადით; უწმინდურია;წადი,წადი,ნუ შეეხები:როცაგაიქცნენდა იხეტიალეს,უთხრეს წარმართებს:აღარდარჩებიან
18ჩვენსნაბიჯებსნადირობენ, რომჩვენსქუჩებშივერ გავიდეთ:ჩვენიაღსასრული ახლოვდება,ჩვენიდღეები
აღსრულდა;რადგანჩვენი აღსასრულიმოვიდა
19ჩვენიმდევნელებიცის არწივებზესწრაფებიარიან: მთებზედაგვედევნენ, უდაბნოშიდაგვესვენეს 20ჩვენინესტოების,უფლის ცხებულისსუნთქვამათ ორმოებშიიყოაღებული, რომელთაშესახებაცვთქვით: მისჩრდილქვეშვიცხოვრებთ წარმართებსშორის. 21გაიხარედაგაიხარე, ედომისასულო,უზის ქვეყანაშიმცხოვრებო; სასმისიცგადაგივლის: მთვრალიიქნებიდა გაშიშვლდები. 22შენიურჯულოებისსასჯელი
დასრულებულია,სიონისასულო;
ისაღარწაგიყვანს ტყვეობაში:მოინახულებს
შენსდანაშაულს,ედომის
ასულო;ისაღმოაჩენსშენს
ცოდვებს
თავი5
1დაიმახსოვრე,უფალო,რაც მოგვივიდა:დაფიქრდიდააჰა,
ჩვენიშეურაცხყოფა
2ჩვენიმემკვიდრეობა
გადაეცაუცხოებს,ჩვენი
სახლები-უცხოებს
3ჩვენობლებიდაობოლები
ვართ,ჩვენიდედები ქვრივებივით
4ჩვენდავლიეთჩვენიწყალი ფულისთვის;ჩვენიხე გაყიდულიაჩვენთვის
5ჩვენიკისერიდევნის: ვშრომობთდამოსვენებაარ გვაქვს
6ჩვენმივეცითხელი ეგვიპტელებსდაასურელებს, რომპურითდაკმაყოფილდნენ
7ჩვენმამამებმაშესცოდეს დაარა;დაჩვენვიტანთმათ ურჯულოებას
8მსახურებიმეფობდნენ
12
13წაიყვანესჭაბუკები დასაფქვავადდაბავშვები ხისქვეშდაეცნენ
14უხუცესებმაშეწყვიტეს კარიბჭე,ჭაბუკებმა თავიანთიმუსიკა
15ჩვენიგულისსიხარული შეწყდა;ჩვენიცეკვაგლოვად გადაიქცა
16გვირგვინიდაგვივარდა თავიდან
20რატომგვავიწყებ
21შემოგვიბრუნდიშენთან, უფალო,დაჩვენ მივბრუნდებით;განაახლე ჩვენიდღეებიძველებურად.
22მაგრამშენსრულიად უარვყავითჩვენ;ძალიან გაბრაზებულიხარჩვენზე.