თავი1
1იერუსალიმისმეფის დავითისძისმქადაგებლის სიტყვები.
2ამაოებათაამაოებაო, ამბობსმქადაგებელი, ამაოებაამაოებათა; ყველაფერიამაოა
3რასარგებელიმოაქვსკაცს მთელითავისიშრომით, რომელსაცმზისქვეშიღებს?
4ერთითაობაგადისდამეორე თაობამოდის,მაგრამ დედამიწარჩებასამუდამოდ
5მზეცამოდის,მზეჩადისდა
ჩქარობსთავისადგილს, სადაცამოვიდა
6ქარიმიდისსამხრეთისაკენ
დაბრუნდება ჩრდილოეთისაკენ;ის
გამუდმებითბრუნავსდაქარი ისევბრუნდებათავისი წრეებისმიხედვით 7ყველამდინარეეშვება ზღვაში;მაგრამზღვაარარის სავსე;იმადგილას,საიდანაც
მდინარეებიმოდიან,ისევიქ
ბრუნდებიან
8ყველაფერისავსეაშრომით; ადამიანსარშეუძლიაამის
წარმოთქმა:თვალიარ
კმაყოფილდებახილვითდა
ყურიარივსებასმენით.
9რაციყო,ისიქნება;დარაც
კეთდება,ისარის,რაცუნდა
მოხდეს.
10არისრამე,რაზეცშეიძლება
ითქვას:ნახე,ესახალია?ეს
უკვეძველიდროიყო,რომელიც ჩვენამდეიყო
11არახსოვსწინასაქმეები; არციქნებარაიმეს გახსენება,რაცმოჰყვება შემდეგს.
12მემქადაგებელივიყავი ისრაელისმეფეიერუსალიმში
13დამემივეციჩემიგული,რომ ეძიადაგამომეძიასიბრძნით ყველაფერი,რაცხდებაზეცის
იერუსალიმში;დიახ,ჩემს გულსჰქონდასიბრძნისადა ცოდნისდიდიგამოცდილება 17დამემივეციჩემიგული სიბრძნისშესაცნობად, სიგიჟისადასისულელის შესაცნობად:მივხვდი,რომ ესეცსულისტანჯვაა
18რადგანდიდსიბრძნეში არისმწუხარება,დავინც აძლიერებსცოდნას, აძლიერებსმწუხარებას თავი2
1გულშივთქვი
ჩემსგულსსიბრძნე გამეცნობა;დაშევიჭერო სისულელე,ვიდრედავინახო, რაიყოესსიკეთეადამიანთა ძეებისთვის,რაცმათუნდა ექნათცისქვეშმთელიმათი ცხოვრებისდღეებში
4მეგავაკეთედიდისაქმეები; მეავაშენესახლები; ვენახებიდავრგე:
5ბაღებიდაბაღებიგამიკეთე დამათშიყველანაირი ნაყოფისხეებიდავრგე
6მეგამიკეთეწყლისაუზები, რომამითვრწყავდიხეების მოსაყვანად
7მოვიყვანემსახურებიდა ქალწულებიდამყავდა მსახურებიჩემსსახლში; ასევემემქონდადიდიდა წვრილფეხაპირუტყვი ყველაფერზემეტად,
მუსიკალურიინსტრუმენტები დაყველანაირი. 9ასერომ,მევიყავიდიდიდა გავზარდეყველაჩემზეადრე
იერუსალიმში;ასევეჩემი სიბრძნედარჩაჩემთან
10დარაცკიჩემსთვალებს სურდა,არვიკავებდიმათ, გულსარვუმალავდისიხარულს; რამეთუუხაროდაგულიჩემი ყოველიშრომითდაესიყო ჩემიწილიმთელიჩემი შრომისა. 11შემდეგშევხედეყველა
საქმეს,რაცჩემმახელებმა
გააკეთეს,დაშრომას,რომლის შესასრულებლადვიშრომე:და, აჰა,ყველაფერიამაოიყოდა სულისტანჯვა,დამზისქვეშ არიყოსარგებელი 12დამივბრუნდი,რომ დავინახესიბრძნე,სიგიჟე
დასისულელე:რაშეუძლია გააკეთოსკაცმამეფის შემდეგ?თუნდაცის,რაცუკვე
გაკეთდა
13მაშინდავინახე,რომ სიბრძნეაღემატება სისულელეს,რამდენადაც
სინათლეაღემატება სიბნელეს.
14ბრძენისთვალებითავშია; სულელიკისიბნელეშიდადის დამეცმივხვდი,რომყველა
მათგანსერთიმოვლენა ემართება
15მაშინვთქვიჩემსგულში: როგორცემართებასულელს, ისემემართება;დარატომ ვიყავიმაშინუფრობრძენი?
მაშინვთქვიგულში,რომესეც ამაოა
16რამეთუარახსოვსბრძენნი, ვიდრესულელნისამუდამოდ; იმისდანახვა,რაცახლაარის მომავალდღეებში,ყველაფერი დავიწყებულიიქნებადა როგორკვდებაბრძენი?
როგორცსულელი
17ამიტომმძულდასიცოცხლე; რაკიმზისქვეშჩადენილი საქმემტკივნეულიაჩემთვის, რადგანყველაფერიამაოადა
მომეყენებინამთელიშრომის გამო,რომელიცმზისქვეშ ვიღებდი. 21რადგანარისადამიანი, რომლისშრომაცარისსიბრძნე, ცოდნადასამართლიანობა; მაგრამკაცს,რომელიცარ იშრომა,დაუტოვებსმას თავისწილესეცამაოადა დიდიბოროტება
22რააქვსადამიანსმთელი თავისიშრომისადამისი გულისწუხილიდან,რაზეც იშრომამზისქვეშ?
23რადგანმთელიმისიდღე
24
25რადგანვისშეუძლიაჭამა, ანვისშეუძლიააქაჩქარდეს ჩემზემეტად?
26რამეთუღმერთიაძლევს კაცს,რომელიცკეთილს წარმოადგენსმისთვალში, სიბრძნეს,ცოდნასადა
სიხარულს,ხოლოცოდვილს შრომასანიჭებს,რათა
შეკრიბოსდამოაგროვოს, რათამისცესმას,ვინც
კეთილიაღვთისწინაშეეს ასევეარისამაოებადა სულისტანჯვა თავი3
1ყოველივესაქვსდროდა ყოველიგანზრახვისდროცის ქვეშ
2დაბადებისდროდა სიკვდილისდრო;
ჩახუტებისგანთავის შეკავებისდრო;
6მიღებისდროდადაკარგვის დრო;შენახვისდროდა
განდევნისდრო;
7გახეხვისდროდაკერვისდრო; დუმილისდროდალაპარაკის დრო;
8სიყვარულისდროდა სიძულვილისდრო;ომისდროდა
მშვიდობისდრო
9რასარგებელიაქვსმას, ვინცშრომობს?
10მევიხილეშრომა,რომელიც
ღმერთმამისცაადამიანთა ძეებს,რათა
განეხორციელებინათმასში
11მანყველაფერიმშვენიერი
გახადათავისდროზე,ასევე
დაამკვიდრასამყარომათ
გულებში,რათავერავინ
გაარკვიოსისსაქმე,რასაც
ღმერთიაკეთებსთავიდან ბოლომდე
12ვიცი,რომმათშისიკეთეარ
არის,მაგრამკაცმა გაიხაროსდასიკეთე გააკეთოსთავისცხოვრებაში.
13დაასევე,რომყოველმა
ადამიანმაუნდაჭამოსდა დალიოსდადატკბესმთელი თავისიშრომით,ესარის
ღვთისსაჩუქარი 14მევიცი,რომრასაცღმერთი
აკეთებს,ისიქნება
სამუდამოდ;ვერაფერსვერ
მიიღებდავერაფერს
წაართმევსმას;დაღმერთი
აკეთებსამას,რათა
ეშინოდეთმისწინაშე.
15რაციყო,ახლაარის;დარაც უნდაიყოს,უკვეიყო;და
ღმერთიითხოვსიმას,რაც წარსულია
16დაგარდაამისა,ვიხილე მზისქვეშგანკითხვის ადგილი,რომიქიყობოროტება; დაადგილისიმართლისა,ეს ურჯულოებაიყოიქ
17გულშივთქვი:ღმერთი განსჯისმართალსდაბოროტს, რადგანარისდროყოველი მიზნისთვისდაყოველი საქმისთვის 18მევთქვიჩემსგულში
,რადგანყველაფერი ამაოა
20ყველამიდისერთადგილზე; ყველამტვრისგანაადაყველა ისევმტვრადიქცევა
21ვინიცისადამიანისსული, რომელიცმაღლამიდისდა მხეცისსული,რომელიც ქვევითმიდისდედამიწაზე?
22ამიტომმემესმის,რომ არაფერიაიმაზეუკეთესი, ვიდრეადამიანმაგაიხაროს თავისისაქმეებით;რადგან ესარისმისიწილი:ვინ მიიყვანსმას,რომნახოს,რა იქნებამისშემდეგ?
თავი4
1დავბრუნდიდადავფიქრდი
მჩაგვრელთამხარეზეიყო
დამამშვიდებელიარჰყავდათ 2ამიტომმევაქებდიუკვე მკვდრებსუფრომეტად,ვიდრე ცოცხლებს,რომლებიცჯერ კიდევცოცხლებიარიან. 3დიახ,ისორივეზეუკეთესია, რომელიცჯერარყოფილა, რომელსაცარუნახავსმზის ქვეშშესრულებულიბოროტი საქმე
4კვლავგანვიხილე ყოველგვარიშრომადაყოველი მართალისაქმე,რომამის გამოშურსკაცსმეზობლის. ესეცამაოებადასულის ტანჯვაა
5სულელიხელებსახვევსდა თავისხორცსჭამს
6სჯობსერთიმუჭასიმშვიდით, ვიდრეორივესავსეხელი
დიახ,ესმტკივნეული
ტანჯვაა.
9ორიჯობიაერთს;რადგანმათ
აქვთკარგიჯილდოთავიანთი
შრომისთვის.
10რადგანთუდაეცემა,ის
ამაღლებსთავისმოძმეს, მაგრამვაიმარტოს,როცა
დაეცემა;რადგანმასსხვაარ
ჰყავს,რომდაეხმაროსმას
11კიდევ,თუორიერთადწევს, მაშინსითბოაქვთ;მაგრამ როგორშეიძლებამარტოიყოს თბილი?
12დათუერთმაგაიმარჯვამას, ორიდაუპირისპირდებამას; დასამმაგითოკისწრაფადარ წყდება
13სჯობსღარიბიდაბრძენი შვილი,ვიდრემოხუციდა
უგუნურიმეფე,რომელსაც აღარექნებაშეგონება.
14რადგანციხიდანგამოდის მეფად;ხოლომის
სასუფეველშიდაბადებულიც ღარიბიხდება
15დავფიქრდიყველაცოცხალზე, რომელიცდადისმზისქვეშ, მეორეშვილთანერთად, რომელიცდადგებამის ნაცვლად.
16არაქვსდასასრულიმთელი
ხალხისთვის,ყველამათგანს, ვინცმათუწინიყო:ისინიცარ
გაიხარებენმასზერათქმა უნდა,ესეცამაოებადასულის
ტანჯვაა.
თავი5
1დაიჭირეფეხი,როცამიდიხარ ღვთისსახლშიდაუფრომზად
იყავიმოსასმენად,ვიდრე უგუნურთა
მსხვერპლშეწირვის გასაღებად,რადგანარ
ფიქრობენ,რომბოროტს აკეთებენ.
2ნუიჩქარებშენსპირსდანუ აჩქარებშენსგულსღვთის წინაშერაიმესწარმოთქმა, რადგანღმერთიცაშია,შენკი
დედამიწაზე,ამიტომცოტა იყოსშენისიტყვები
3რადგანსიზმარიმოდის ბიზნესისსიმრავლით
4
6
,რომ ცოდვასმოჰყვესშენიხორცი; არცშენთქვაანგელოზის წინაშე,რომესშეცდომაიყო: რატომუნდაგანრისხდეს ღმერთიშენსხმაზედა გაანადგუროსშენიხელის საქმე?
7სიზმრებისადამრავალი სიტყვისსიმრავლეშიასევე არისსხვადასხვაამაოება: მაგრამგეშინოდესღვთისა
8თუხედავღარიბთაჩაგვრას დასასამართლოსადა
სამართლიანობისსასტიკად
10ვისაცვერცხლიუყვარს, ვერცხლითარ დაკმაყოფილდება;არცის, ვისაცსიმრავლეუყვარს მატებასთანერთად:ესეც ამაოა
11როცასაქონელიიზრდება, მრავლდებიანისინი,ვინც მასჭამს;დარასარგებელი მოაქვსმისმფლობელებს,თუ არამათითვალითხილვა? 12მშრომელიკაცისძილი ტკბილია,ცოტასჭამსთუ ბევრს,მაგრამმდიდრის სიმრავლეარაძინებსმას
13არისმტკივნეულიბოროტება, რომელიცვნახემზისქვეშ,ეს არისსიმდიდრე,რომელიც შენახულიამისი მფლობელებისთვისმათი ზიანისთვის
14მაგრამესსიმდიდრე იღუპებაბოროტიტანჯვით:და შვავაჟი
16დაესეცდიდიბოროტებაა, რომყველანაირად,როგორც
მოვიდა,ისეწავა:დარა
სარგებელიაქვსმას,ვინც
შრომობსქარისთვის?
17მთელითავისიდღეები
ასევეჭამსსიბნელეშიდა აქვსმრავალიმწუხარებადა რისხვათავისისნეულებით
18აჰა,რაცმევნახე:კარგიდა მშვენიერიაადამიანისთვის ჭამადადალევადატკბობა მთელითავისიშრომით, რომელსაცმზისქვეშიღებს თავისისიცოცხლისმთელი დღეები,რომელსაცღმერთი აძლევსმასმისინაწილია 19ყოველკაცს,ვისაცღმერთმა მისცასიმდიდრედასიმდიდრე, დამისცამასძალა,რომჭამოს დააიღოსთავისიწილიდა გაიხაროსთავისიშრომით;ეს არისღვთისსაჩუქარი
20რადგანმასარახსოვს
თავისიცხოვრებისდღეები; რადგანღმერთიპასუხობსმას მისიგულისსიხარულით
თავი6
1არისბოროტება,რომელიც
ვნახემზისქვეშდა გავრცელებულია ადამიანებში:
2კაცს,რომელსაცღმერთმა მისცასიმდიდრე,სიმდიდრე
დაპატივი,ისე,რომმას
არაფერისჭირსმისი სულისთვის,რაცსურს,მაგრამ
ღმერთიარაძლევსმას უფლებასჭამოს,არამედუცხო ადამიანიჭამსმას:ესარის ამაოებადაესარისბოროტი დაავადება
3თუკაცსშეეძინებაასი შვილიდაიცოცხლებსმრავალი წელი,რათამრავალიიყოს მისიწლებისდღეებიდაარ აღივსოსმისისულისიკეთით
დაარჰქონდესსამარხი;მე
ვამბობ,რომუდროო
მშობიარობამასსჯობს.
4რადგანისშედისამაოებით დამიდისსიბნელეშიდამისი სახელიდაიფარებასიბნელით
8
, რომელმაციცისცოცხლების წინაშესიარული?
9უკეთესიათვალებისხილვა, ვიდრესურვილისხეტიალი: ესეცამაოებაადასულის ტანჯვა
10ის,რაციყო,უკვე
დასახელებულიადაცნობილია, რომესარისადამიანი,დაარ უნდაეწინააღმდეგებოდეს მას,ვინცმასზეძლიერს წარმოადგენს
11რადგანბევრირამარის,რაც ამაოებასზრდის,რაარის ადამიანიუკეთესი? 12
,რაიქნება
?
თავი7
1კარგისახელიძვირფას მალამოსსჯობს;და სიკვდილისდღე,ვიდრე დაბადებისდღე
2სჯობსგლოვისსახლში წასვლა,ვიდრე
სადღესასწაულოსახლში, რადგანესარისყველა ადამიანისდასასრული;და ცოცხალიჩადებსმასგულში
3
მწუხარებასჯობსსიცილს, რადგანსახისსევდითგული უკეთესდება
4ბრძენთაგულიგლოვის სახლშია;მაგრამსულელების გულისიხარულისსახლშია
5სჯობსგონიერის საყვედურისმოსმენა
19სასაცილოდიმართებაქეიფი დაღვინომხიარულობს,ფული კიყველაფერსპასუხობს
20ნუწყევლიმეფეს,
აზრით;დანუაგინებმდიდარს
შენსსაწოლში,რადგანცის ჩიტიატარებსხმასდავისაც
ფრთებიაქვს,იტყვისამ საკითხს
თავი11
1ჩაყარეშენიპურიწყალზე, რადგანიპოვიმასმრავალი
დღისშემდეგ
2მიეცითწილიშვიდსდაასევე რვას;რადგანშენარიცირა ბოროტებაიქნება დედამიწაზე.
3თუღრუბლებისავსეაწვიმით, ისინიცარიელდებიანმიწაზე; დათუხედაეცემა სამხრეთისკენან ჩრდილოეთისკენ,იმადგილას,
სადაცხეცვივა,ისიქიქნება.
4ვინცაკვირდებაქარს,არ
დათესავს;დავინცღრუბლებს
ხედავს,არმოიმკის.
5როგორცარიცი,რაარის
სულისგზადაარცძვლები
იზრდებიანმშობიარობის
საშვილოსნოში,ასევეარიცი ღვთისსაქმეები,რომელიც ყველაფერსქმნის.
6დილითდათესეშენითესლი, საღამოსკიხელიარშეაჩერო, რადგანარიცი,წარმატებული
იქნებაესთუის,თუორივე ერთნაირადკარგიიქნება
7ჭეშმარიტადსინათლე ტკბილიადასასიამოვნოა თვალებისთვისმზისხილვა
8ხოლოთუკაცმამრავალიწელი იცოცხლოსდაგაიხაროსყველა
ამით;მაინცგაიხსენოს სიბნელისდღეები;რამეთუ მრავალნიიქნებიან ყველაფერი,რაცმოდის, ამაოებაა
9გიხაროდენ,ჭაბუკნო, სიყმაწვილეში;დაგულმა გაგახაროსშენი სიყმაწვილისდღეებშიდა იარეშენიგულისგზებითდა
გაიხსენეახლაშენი
სიყმაწვილისდღეებში,ხოლო ბოროტიდღეებიარმოდისდა არცწლებიახლოვდება,როცა იტყვი:არმსიამოვნებს ისინი; 2სანამმზე,ანსინათლე,ან მთვარე,ანვარსკვლავები,ნუ დაბნელდებიანდაწვიმის შემდეგღრუბლებიარ დაბრუნდებიან
3იმდღეს,როცასახლის მცველებიშეძრწუნდებიან, ძლიერიკაცებითაყვანს სცემენთავსდასაფქვავები შეწყვეტენ,რადგანცოტანი არიან,დაფანჯრებიდან ყურებიდაბნელდება 4დადაიკეტებაკარები
,და შიშებიიქნებაგზაზე,და ნუშისხეაყვავდება,კალია ტვირთადიქცევადასურვილი გაუცრუვდება:რადგან
ადამიანიმიდისთავისგრძელ სახლშიდამგლოვიარეები დადიანქუჩებში:
6ანოდესმევერცხლისთოკი გაიხსნება,ანოქროსთასი გატყდება,ანქვევრი გატყდებაშადრევანთან,ან ბორბალიგატეხილი წყალსატევთან
7მაშინდაბრუნდებამტვერი მიწაზე,როგორციყო,დასული დაუბრუნდებაღმერთს,ვინც მასმისცა
8ამაოებაამაოებათა,ამბობს მქადაგებელი;ყველაფერი ამაოა.
9დამეტიც,რადგან
მქადაგებელიბრძენიიყო,ის მაინცასწავლიდახალხს
წიგნისშექმნასდასასრული არაქვს;დაბევრიშესწავლა არისხორციელიდაღლილობა. 13მოვისმინოთმთელისაქმის
დასკვნა:გეშინოდეთღვთისა დადაიცავითმისიმცნებები, რადგანესარისადამიანის მთელიმოვალეობა. 14რამეთუღმერთიყოველ
საქმესსამსჯავროდმოიტანს, ყველასაიდუმლოს,იქნებაეს კარგითუბოროტი