Gospelin av Mary. CHAPTER 1 1 Signi og nakrantíð glor, sum Mary, sprungi frá tí, sum var føddur í býnum, var føddur í býnum av Nazareth, og útbúgvin í Jerusalem, í templið hjá Harrinum. 2 navn hennara var Joachim, og mamma hennara er Anna. Familjan hjá pápa hennara var av Galileu og býnum í Nazareth. Familjan hjá mammu síni var av Bethlehem. 3 teirra lív vóru greitt og rætt í sjónini á Harrinum, pious og skyld, áðrenn menn. Fyri at teir/tær/tey býttu alt sítt evni í tríggjar partar: 4 ein av teimum, sum tey halgaðu til templið og her í templið; Einother teir/tær/tey javnvnu millum fremmandafólk, og fólk í fátækum umstøðum; og triðja teir/tær/tey bílegði seg fyri seg sjálvan/sjálva og brúkar sína egnu familju. 5 á henda hátt búðu tey í umleið tjúgu ár, í tænastu hjá Gudi, og tað, sum eru menn, uttan nøkur børn. 6 men teir/tær/tey lovaði, um Gud skuldi gjørt teir/tær/tey við nøkrum máli, høvdu teir/tær/tey gjørt tað til tænastu hjá Harrinum; Á hvørjum kontu fóru teir/tær/tey í hvørja veitslu í ár til templið hjá Harrinum. 7 Og tað kom at standa, at tá veitslan hjá dedication teknaði nær, Joachim, við nøkrum øðrum av sínum ætt, fór upp til Jerusalem, og í løtuni var tað høgt, sum var høgt. 8, tá ið hann sá Joachim við restina av grannarunum, tók við sær, vanvirða bæði hann og hansara bjóðar, og spurdi hann, 9 hví hann, sum hevði eingi børn, hevði hildið, at tey, sum høvdu? Tá ið hann hevði bjóðað, at hansara bjóðar ongantíð kundi verið góðtikin av Guði, sum varð dømd av honum, sum ikki var verd at hava børn; Scripture hevur sagt, Cursed er hvønn, sum ikki skal vera ein maður í Ísrael. 10 hann segði, at hann átti fyrst at verið leysur frá hasum banninum, og so kom hann við sínum boð um at vera til staðar hjá Gudi. 11 men Joachim at vera nógv ørkymlaður av skommunum av slíkum reproach, fór frá henni, sum vóru saman við neytunum í teirra fortíð; 12 For hann hevði ikki lyndi til at fara heim aftur, so at grannarnir, sum vóru til staðar og hoyrdu alt hetta frá høgum. CHAPTER 2 1 men tá ið hann hevði verið har í eina tíð, tá ið hann var einsamallur, tá ið hann var einsamallur, var ein eingil av Harrinum, sum stóð við honum við einum prodi. 2 To hvønn, sum var stúrin um útsjónd, eingil, sum var komin til hansara, endaavouring at skriva hann: 3 Be ikki bangin, Joachim, ella stúrin um at síggja meg, tí eg eri ein eingil av Harrinum, sum eg kann boða tær frá, at tú/hevur/hava hoyrt, og tín/tykkara/tygara/tygara bønir eru hoyrdur/hoyrdar/hoyrd, og tín/tykkara/tygara alms ascended í eygsjón av Guði. 4 For hann hevur heilt víst sæð tína skomm, og hoyrdi teg órættvíst, at tú ikki hevur børn: til Gud er tann, sum ikki hevur sæð, og ikki av lyndi; 5 Og so tá ið hann læt aftur, men tann, sum hann ger tað, so er hann, at hann kann vera í einum meira undurfullum hátt,
og tað er føddur, at hann ikki er føddur, men tann, sum er føddur, men tann, sum er føddur, men tann, sum er føddur, men tann, sum er føddur, men tann, sum er føddur, men tann, sum er føddur, 6 For fyrsta mamma tín tjóð, var hon ikki so mikið sum hon, fyrr enn hon var í endanum av sínum gomlu aldri, sum var gjørdur í einum vælsignilsi, sum var gjørd til allar tjóðir. 7 Rachel eisini, so nógv í tænastu við Gud, og væl dámdur so nógv av holy Jacob, helt fram í langa tíð, men aftaná var mot hennara av Joseph, sum ikki bara var í Egyptalandi, men kom við nógvum tjóðum frá at gera av hungri. 8, sum millum dómaran var meira valiant enn Samson, ella meira holy enn t? Og hóast bæði mamma teirra vóru týt. 9 men um orsøkin til ikki at sannføra teg um sannleikan hjá mær, at tað eru frequentir í víðgongdum árum, og tey, sum vóru settar, hava tikið fram til teirra stóra bilsin; Tí at Anna kona tín/tykkara skal taka tær/tykkum eina dóttur, og tú/skalt/skulu ringja til Hennara navn; 10 Hon skal, eftir tínum vow, vera halgað til Harrin frá sínum barnsburði, og verður fylt við Holy spøkilsi frá mammu síni. 11 hon skal hvørki eta ella drekka nakað, sum er morbróðir/farbróðir, ella skal hennara samrøðu vera uttan millum tey vanligu fólkið, men í templið av Harrinum; Tað er so, at hon kanska ikki fellur undir nøkrum háða ella illgruna um tað, sum er ringt. 12 So í processinum av hennara ár, sum hon skal vera í einum miraculous hátt, sum var føddur av einum, so hon skal, meðan hon enn var ein virgin, í einum hátt, sum ikki hevur við sær, sum skal vera, sum skal verða kallaður, og sambært at signification av hansara navn, be Saviour of all tjóðir. 13 Og hetta skal vera eitt tekin um teg/tykkum/tygum, sum eg sigi, tá ið tú/kemur/koma til gull gate av Jerusalem, tú/skalt/skulu hitta konu tína/tykkara, sum ikki er sera stúrin um, at tú/kemur/koma aftur fyrr, skalt/skulu tú//tygum fara at síggja teg/tykkum/tygum. 14 tá eingil hevði sagt, at hann fór frá honum. CHAPTER 3 1 aftaná, at eingil kom til Anna, sum segði: Óttast ikki, at tað, sum tú sært, er ein anda. 2 For eg eri, at eingil, sum hevur bjóðað tær/tykkum/tygum, og nú er tað, at eg kann boða tær/tykkum/tygum frá, at ein dóttir verður føddur/fødd, sum skal verða kallað Mary, og skal vera signað yvir allar kvinnur. 3 hon skal vera, beinanvegin á hennara føði, full av tí, sum Harrin, og skal halda fram í trý ár, og aftaná, at hon er komin til tænastu hjá pápa sínum, og aftaná, at hon ikki skal fara frá templið, til hon kemur til fleiri ár. 4 Í einum orði skal hon tæna Harrin um náttina og dag í fasting og bøn, skal halda seg frá hvørjum morbróðir/farbróðir, og ongantíð kenna nakran mann; 5 men, at vera ein óbrúkur instance uttan nakra dálking ella defilement, og ein virgin ikki veit, at nakar maður, skal taka ein son, og ein arbeiðsmaður skal taka fram við Harrinum, sum bæði við sínum yndi og navn og arbeiðir, skal vera Saviour av heiminum. 6 Arise tí, og far upp til Jerusalem, og tá tú skalt koma til hatta, sum eitur gull gate, tí tað er gilt við gulli, sum eitt tekin um tað, sum eg havi sagt tær, tú, tú skalt koma til