Fyrsta Gospel av Tí, sum Jesus Kristus. CHAPTER 1 1 The following accounts, vit funnu í bókini hjá Joseph, sum eitur høgt-priest, ringdi av nøkrum Caiaphas 2 He relates, at Jesus spake sjálvt tá hann var í vøksluni, og segði við mammu sína: 3 Mary, eg eri Jesus, sum Gud, sum tú/hevur/hava við sær, tá ið tú/hevur/hava fingið fatur á, og pápi mín hevur sent mær til salvation av heiminum. 4 í trýhundrað og ninth ár í æru av Alexander, Augustus út a decree, at øll fólk skuldu farið til at vera skatta í sínum egna landi. 5 Joseph tí, og við Mary, sum hann fór til Jerusalem, og síðani kom hann til Bethlehem, at hann og familja hansara kundu verið skatta í býnum hjá pápa sínum. 6 Og tá ið teir/tær/tey komu framvið hellinum, viðgekk Mary, at hon var komin, og hon kundi ikki fara í býin, og hon kundi ikki fara í býin, og segði, lat okkum fara inn í hesa hellin. 7 tá sólin var sera nær við at fara niður. 8 men Joseph skundaði sær burtur, at hann kundi koma eftir henni eina mid konu; og tá ið hann sá eina gamla hebraiska kvinnu, sum var í Jerusalem, segði hann við hana, bið um at koma til eina góða kvinnu, og far inn í hasa hellin, og tú/fert/fara at síggja eina kvinnu, sum var til reiðar at taka fram. 9 tað var eftir sólsetur, tá ið tann gamla kvinnan og Joseph við henni komu til holuna, og tey bæði fóru inn í tað. 10 Og hygg, tað var alt fylt við ljósum, størri enn ljósið av lampum og ljósum, og størri enn ljósið av sólini. 11 barnið var so pakkaður inn í swadling klæði, og sýgur bróstini hjá mammu síni. 12 tá ið teir/tær/tey báðir/báðar/bæði sóu hetta ljósið, vóru teir/tær/tey bilsin; Tann gamla kvinnan spurdi Mary, Art tú mammu hetta barnið? 13 St. Mary svaraði, hon var. 14 On, sum tann gamla kvinnan segði, tú list sera øðrvísi enn allar aðrar kvinnur. 15 St. Mary svaraði, As har er einki barn sum sonur mín, so hvørki er har, sum er har, sum er tað, sum hann hevur. 16 tann gamla kvinnan svaraði, og segði, O Lady, eg eri komin hither, at eg kann fáa eina nakrantíð. 17 Then okkara Lady, St. Mary, segði við hana, Lay tunn hendur á barnið; Hvat, tá hon hevði gjørt, bleiv hon alt. 18 Og sum hon fór fram, segði hon, at hann fór at koma fram í lívinum, so fari eg at koma til eitt tænari í hesum barninum. 19 Eftir hetta, tá ið hon var komin, og hevði gjørt ein eld, og tey vóru sera væl fyri, at tey vóru sera væl fyri teimum, praising og eindoring. 20 Og sum hon var trúlovað í sama arbeiði, hellinum í løtuni tóktist sum ein glor, tí bæði tungu av einglum og monnum, sum vóru settar til at elska og stórari Gud, á account av tí, sum Harrin var føddur. 21 men tá ið tann gamla hebraiska kvinnan sá øll hesi eyðsæð undur, gav hon rós til Gud, og segði, eg takki tær, O Gud, tú Hevur sæð, at eg havi sæð, at eg havi sæð, at eg havi sæð, at eg havi sæð. CHAPTER 2 1 Og tá ið tíðin var um, at hann var komin, navnið á áttanda degi, sum lógina gav barninum at vera um, at tey vóru í hellinum. 2 Og tann gamla hebraiska kvinnan tók foreskin (others siga, at hon tók navel-string), og varðveita tað í einum alabaster-box av gomlum olju av spikenard. 3 Og hon hevði ein son, sum var ein doytt, sum hon segði, tak hann, at tú ikki selur hetta alabaster eskjuna av spikenard-
ointment, ein hóast tú skuldi verið bjóðað trýhundrað pence for tað. 4 nú er hetta, at alabaster-box, sum Mary syndari, og stoytti seg fram úr tí, sum er á høvdinum og føtur okkara, og turkaði tað av okkara hári. 5 Síðani eftir tíggju dagar, sum tey tóku hann til Jerusalem, og á tí, at hann var føddur, áðrenn Harrin, gjørdi hann til rættis, áðrenn Harrin, ger tað rætta, sum hevur brúk fyri honum, sambært at hava brúk fyri lógini hjá Móses: navnly, at hvønn male, sum letur upp, skal verða kallað holy unto Gud. 6 Tá ið tíðin var gamal, sá hann skína sum ein pillar av ljósi, tá St. Mary, mamma hansara, bar hann í hennara ørmum, og var fylt við størstu gleði í eygsjón. 7 Og einglar stóðu runt hann, eindoring hann, sum ein kongur er í honum. 8 Then Simeon fer nær við St. Mary, og strekkja hendurnar móti henni, segði við Harrin, nú, O mín Harrin, tín tænari skal fara í friði, eftir tínum orði; 9 For míni eygu hava sæð tína náði, sum tú/hevur/hava gjørt til salvation av øllum tjóðum; Eitt ljós til øll fólk, og æru tín fólk Ísrael. 10 Hannah profeturin var eisini til staðar, og tekna nær við, at hon gav Gud, og helt gleðin hjá Mary. CHAPTER 3 1 Og tað kom at standa, tá Harrin var føddur í Bethlehem, ein býur av Judæa, í tíðini av Herod King; Tann vísi menn komu úr eystur til Jerusalem, eftir at spádómurin hjá Zoradascht, og kom við teimum, sum vóru: navn, gull, frankincense, og mínrrh, og tilbed hann, og bjóðaði honum teirra gávur. 2, so var Lady Mary tók ein av sínum swadling klæðum í tí, sum barnið var pakkað, og gav teimum í staðin fyri ein vælsignilsi, sum tey fingu frá henni sum ein mest hásinnaður gáva. 3 Og í somu tíð kom til teirra ein eingil í oyðiblaðið, sum hevði verið áðrenn teirra guide í ferð teirra; Ljósið av tí, sum tey fylgdu, til tey komu aftur í sítt egna land. 4 Á teirra kongar og prinsur komu til teirra, hvat tey høvdu sæð og gjørt? Hvat slag av ferð og koma aftur, høvdu tey? Hvat felag høvdu tey á vegnum? 5 men teir/tær/tey framleiða swadling klæði, sum St. Mary hevði givið teimum, har teir/tær/tey hildu eina veitslu. 6 Og at hava, eftir at hava verið í sínum landi, gjørdi tey ein eld, tey tilbáðu tað. 7 Og kastaði klæðini í tað, tók eldurin tað, og helt tað. 8 Og tá eldurin var sløkt, tóku tey fram við at gera tað, sum um eldurin ikki hevði nortt við tað. 9, so fóru teir/tær/tey at mussa tað, og setti tað á høvdið og eyguni, siga, hetta er heilt vist ein ó uttan iva, og tað er veruliga óvæntað, at eldurin ikki kundi brenna tað, og brúka tað. 10 so tóku teir/tær/tey tað, og við størstu virðing, sum vóru sett upp millum teirra dýrgripir. CHAPTER 4 1 nú Herod, varnaðist, at vísu menn gjørdu seinking, og ikki aftur til hansara, ringdi saman við priestunum og vísum monnum og segði, sig mær, hvat staðið skuldi verið føddur? 2 Og tá ið teir/tær/tey svaraðu, í Bethlehem, ein býur av Judaea, fór hann at contrive í sínum egnu sinni. 3 men ein eingil av Harrinum kom til Joseph í svøvni, og segði, Arise, tak barnið og mamma hansara, og far inn í Egyptalands so skjótt sum vín. So hann var einrose, og fór. 4 Og sum hann hugsaði um seg sjálvan um sína ferð, kom morgunin á hann. 5 í longd á ferðini, sum vóru settar av ferðini. 6 Og nú teknaði hann nær við ein stóran bý, har tað var ein fyrimynd, sum hini fyrimynd og gudar í Egyptalandi tóku teirra boð og vows.