26Ідухнячысты,разарваўшыягоізакрычаўшы
27Ізьдзівілісяўсе,такштопыталісяадзінуаднаго,
Марка
РАЗДЗЕЛ1
1ПачатакЕвангелляІсусаХрыста,СынаБожага;
2Якнапісанаўпрарокаў:вось,Япасылаюанёла МайгоперадабліччамТваім,якіпадрыхтуешляхТвой перадТабою.
3Голастаго,хтоклічаўпустыні:падрыхтуйцедарогу Госпаду,простымізрабіцесьцежкіЯму
4Янхрысьціўупустынііабвяшчаўхрышчэньне пакаяньнядзеляадпушчэньняграхоў 5ІвыходзілідаягоўсязямляЮдэйскаяіЕрусалімляне, іўсехрысьцілісяадягоўрацэЯрдан,вызнаючыграхі свае
6Іаанбыўапранутыўвярблюджаеволасіскураны пояснасьцёгнахсваіх;іёнеўсаранчуідзікімёд; 7Іпрапаведаваў,кажучы:ідзезамноюмацнейшыза мяне,уЯкогаяняварты,нахіліўшыся,разьвязаць раменьнаабуткуЯкога
8Яхрысьціўвасвадою,аЁнбудзехрысьціцьвас ДухамСьвятым.
9Істаласяўтыядні,прыйшоўІсусзНазарэту ГалілейскагаіахрысьціўсяадЯнаўЯрдане
10Іадразу,выходзячызвады,убачыўнябёсы адчыненыяіДуха,якголуба,якісыходзіўнаЯго 11Ібыўголасзнеба,якіказаў:ТыСынМой умілаваны,ЯкогаЯўпадабаў.
12ІадразуДухвядзеягоўпустыню
13ІбыўЁнтамупустынісоракдзён,спакушаны сатаною;ібыўсазьвярамі;іанёлыслужыліЯму.
14Пасьлятаго,якЯнбыўпасаджаныўвязьніцу,Ісус прыйшоўуГалілею,абвяшчаючыЭвангельле ВаладарстваБожага,
15ікажучы:СпоўніўсячасінаблізіласяВаладарства Божае:пакайцесяіверцеўЕвангелле 16КаліЁнпраходзіўкалямораГалілейскага,убачыў СымонаіАндрэя,братаягонага,якіязакідвалісеткіў мора,бояныбылірыбакамі
17ІсказаўімІсус:ідзіцезаМною,іЯзраблювас лаўцамілюдзей
18Іадразу,пакінуўшысеткі,пайшлізаІм
19І,адышоўшыкрыхуадтуль,убачыўЯкава ЗевядзеевагаіЯна,братаягонага,якіятаксамабыліў лодцыічынілісеткі
20Іадразупаклікаўіх,іяны,пакінуўшыбацькусвайго Зэбэдэяўлодцызнаймітамі,пайшлізаім
21ІпрыйшліўКапернаум;іадразуўсуботу, увайшоўшыўсынагогу,вучыў.
22ІзьдзіўлялісязнавукіЯгонай,боЁнвучыўіхяктой, хтомаеўладу,анеяккніжнікі
23Ібыўусінагозеіхняйчалавек,апанаваныдухам нячыстым;іёнзакрычаў, 24кажучы:пакіньценас;штоТабеданас,Езуз Назарэту?Тыпрыйшоўзьнішчыцьнас?ВедаюЦябе, хтоТы,СьвятыБожы
25АлеІсусзабараніўяму,кажучы:змоўкніівыйдзіз
28Іадразуразышласячуткаабімпаўсёйваколіцы Галілеі
29Іадразуж,выйшаўшызсінагогі,увайшліўдом СымонаіАндрэязЯкубаміЯнам
30АмаціСымоналяжалаўгарачцы,іадразурасказалі ямупраяе.
31Іёнпадышоўі,узяўшыяезаруку,падняўяе;і адразугарачкапакінулаяе,іянапрыслужвалаім
32Аўвечары,калісонцазайшло,прыносілідаЯгоўсіх хворыхіапанаваныхдэманамі
33Іўвесьгорадсабраўсякалядзьвярэй
34Імногіххворыхнарозныяхваробыаздаравіў,і дэманаўшматвыганяў;інедазвалялідэманам гаварыць,боведаліЯго
35Раніцай,устаўшыяшчэнапярэдаднідня,выйшаўі адышоўупустэльнаемесца,ітаммаліўся
36АСымонітыя,штобылізьім,пайшлізаім.
37І,знайшоўшыяго,сказаліяму:усешукаюцьцябе.
38Ісказаўім:пойдземубліжэйшыямястэчкі,кабітам прапаведаваць,боЯнатоеівыйшаў
39ІпрапаведаваўусінагогахіхніхпаўсёйГалілеіі выганяўдэманаў
40ІпадышоўдаЯгопракажоны,просячыЯгоі ўпаўшыперадІмнакалені,кажучыЯму:каліхочаш, можашмянеачысьціць
41Іісус,злітаваўшыся,працягнуўруку,дакрануўсяда ягоісказаўяму:хачу;будзьчысты
42Іяктолькіёнсказаў,адразупраказасышлазьяго,і ёначысьціўся.
43Ітойстрогазабараніўямуіадразуадаслаўяго; 44Ікажаяму:Глядзі,нікомунічоганекажы,алеідзі, пакажысясьвятаруіахвяруйзаачышчэньнесваётое, штозагадаўМайсей,насьведчаньнеім
45Алеён,выйшаўшы,пачаўшматабвяшчацьі расказвацьпрагэта,такштоІсусужонямогадкрыта ўвайсьціўгорад,алебыўзвонкуўпустэльных мясцінах;іпрыходзілідаЯгозусіхбакоў
РАЗДЗЕЛ2
1ІзноўувайшоўуКапернаумпразнекалькідзён;і пачуўсяшум,штоёнухаце
2Іадразусабраласяшмат,такштонебыломесца,каб прыняцьіх,наваткалядзвярэй,іЁнпрапаведаваўім слова
3ІпрыходзяцьдаЯго,несучыпаралізаванага,якога насілічацвёра.
4Інезмаглінаблізіццадаягоз-занатоўпу,раскрылі дах,дзеёнбыў,і,разламаўшы,спусціліложак,наякім ляжаўпаралізаваны.
5Ісус,убачыўшыверуіхнюю,сказаўпаралізаванаму: сыне,адпускаюццатабеграхітвае
6Быліжнекаторыязкніжнікаў,якіясядзеліі разважаліўсэрцахсваіх, 7Чамугэтычалавектакблюзьнерыць?хтоможа адпускацьграхі,акрамяаднагоБога?
8Іадразу,каліІсусзаўважыўдухамсваім,штоянытак разважаюцьусабе,сказаўім:штовытакразважаецеў сэрцахвашых?
9Цілягчэйсказацьпаралізаванаму:адпускаюццатабе грахітвае?цісказаць:устань,вазьміпасьцельтваюі хадзі?
10Алекабвыведалі,штоСынЧалавечымаеўладуна зямліадпускацьграхі(кажапаралізаванаму):
11Якажутабе:устань,вазьміпасьцельтваюіідзіў домтвой
12Іадразуўстаў,узяўложаківыйшаўперадусімі;так штоўседзівілісяіславіліБога,кажучы:ніколімыне бачылітакога.
13Ізноўвыйшаўнаберагмора;іўвесьнарод зьвярнуўсядаЯго,іЁнвучыўіх
14Праходзячыміма,убачыўЛевіяАлфеевага,які сядзеўнамытні,ісказаўяму:ідзізаМноюІтойустаў іпайшоўзаім
15Істалася,што,каліІсуссядзеўзасталомусваім доме,шматмытнікаўігрэшнікаўсядзеларазамз ЕзусамівучняміЯгонымі,боіхбылошмат,іяныішлі заІм.
16Кніжнікііфарысеі,убачыўшы,штоЁнесьцьз мытнікаміігрэшнікамі,казалівучнямЯгоным:якгэта Ёнесьцьіп'езмытнікаміігрэшнікамі?
17Ісус,пачуўшыгэта,кажаім:няздаровыямаюць патрэбуўлекары,алехворыя;Япрыйшоўзаклікацьне праведнікаў,алегрэшнікаўдапакаяньня.
18АвучніІаанавыіфарысэйскіяпасьціліся,і прыходзяцьікажуцьЯму:чамувучніЯнавыі фарысэйскіяпосьцяць,аТваевучніняпосьцяць?
19ІсказаўімІсус:цімогуцьпасьціццасыны вясельнагадому,калізьіміжаніх?пакульзьіміжаніх, нямогуцьпасьціцца.
20Алепрыйдуцьдні,каліадбяруцьадіхжаніха,ітады будуцьпасьціцьутыядні
21Ніхтотаксаманепрышываекавалкановагапалатна дастаройвопраткі,боінакшновыкавалак,які закрываўяго,адрываеццаадстарога,ідзірастановіцца горшай.
22Ініхтонеўліваемаладогавінаўстарыямяхі;інакш маладоевінопрарвемяхі,івінопральецца,імяхі сапсуюцца;алемаладоевінотрэбаўлівацьуновыя мяхі
23Істалася,штоёнпраходзіўпапаляхусуботу;а вучніЯгоныяпачалінахадузрывацькаласы.
24ФарысэіжсказаліЯму:чамуяныробяцьусуботу тое,штонельга?
25Ісказаўім:няўжовыніколінечыталі,штозрабіў Давід,калімеўпатрэбуібыўгалоднысамітыя,што былізьім?
26ЯкёнувайшоўудомБожыўдніАвіятара першасьвятараіеўпакладныяхлебы,якіянельгабыло есьці,акрамясьвятароў,ідаўтым,штобылізьім?
27Ісказаўім:Суботадлячалавека,анечалавекдля суботы
28ТамуСынЧалавечыёсьцьгаспадарісуботы.
2Ісачылізаім,цінеаздаравіцьягоўсуботу;кабяны магліабвінаваціцьяго.
3Ікажачалавекузсухоюрукою:устаньнаперад 4Ікажаім:цідазволенарабіцьусуботудабро,ці
маўчалі
5І,паглядзеўшынаіхзгневам,засмучаныцвёрдасцю сэрцаўіхніх,кажатамучалавеку:працягнірукутваю.І ёнпрацягнуўяе,ірукаягонаясталаздаровая,якдругая 6Іфарысэі,выйшаўшы,заразжазрабілінарадуз ірадыянамісупрацьЯго,якзагубіцьЯго
7АлеІсусадышоўзвучняміСваімідамора,ізаІм пайшоўвялікінатоўпзГалілеіізЮдэі,
8ІзЕрусаліма,ізІдумеі,із-заЯрдана;аўТырыі Сідоневялікаемноствалюдзей,пачуўшы,штоЁн учыніў,прыйшлодаЯго.
9ІсказаўвучнямСваім,каблодкачакалаЯгоз-за натоўпу,кабнеціснуліЯго
10БоЁнмногіхацаліў;так,штояныціснулісянаяго, кабдакрануццадаяго,усе,хтобыўхворы
11Інячыстыядухі,убачыўшыЯго,падаліперадІмі крычалі,кажучы:ТыСынБожы.
12Істрогазагадаўім,кабневыяўляліЯго
13Іўзышоўнагару,іклічадасябе,кагохацеў,і прыйшлідаяго.
14Іпаставіўдванаццаць,кабяныбылізімікаб пасылаўіхпрапаведаваць,
15імецьуладуаздараўляцьхваробыівыганяць дэманаў;
16СымонажназваўПятром;
17ЯкаўЗэбэдэеўіЯн,братЯкубаў;ідаўімпрозвішча Баанергес,штозначыцьсыныгрому
18іАндрэй,іФіліп,іБарталамей,іМацвей,іТамаш,і ЯкубАлфееў,іФадэй,іСымонКананіт,
19ІЮдуІскарыёта,якіівыдаўЯго,іўвайшліўдом 20Ізноўсабраўсянарод,такштонемаглінаватхлеба есці.
21Пачуўшыпрагэта,сябрыяговыйшлісхапіцьяго, боказалі,штоённеўсабе
22Акніжнікі,якіяпрыйшлізЕрусаліма,казалі,што ЁнмаеВэльзэвулаісілаюкнязядэманскагавыганяе дэманаў
23І,паклікаўшыіх,гаварыўімупрытчах:якможа сатанавыганяцьсатану?
24Ікаліцарстваразьдзеліццасамоўсабе,няможа ўстаяцьцарстватое.
25Ікалідомразьдзеліццасамусабе,няможаўстаяць домтой.
26Ікалісатанапаўстанесупрацьсамогасябеі раздзяліцца,няможаўстаяць,алеямуканец
27Ніхтонеможаўвайсціўдоммоцнагаіабрабаваць маёмасцьяго,каліпершнезвяжамоцнага;ітадыён сапсуесвойдом
28Сапраўдыкажувам:дараваныябудуцьусеграхі
1Ізноўувайшоўусынагогу;ібыўтамчалавекзсухою рукою
32ІсеўваколЯгонародісказаліЯму:восьМаціТваяі братыТваешукаюцьЦябенавуліцы.
33ІЁнсказаўімуадказ:хтоМаямаціібратыМае?
34Іпаглядзеўнатых,штосядзеліваколЯго,ісказаў: восьМаціМаяібратыМае!
35БохтобудзевыконвацьволюБожую,тойМнебрат, ісястра,імаці
РАЗДЗЕЛ4
1Ізноўпачаўвучыцьнабераземора;ісабраўсядаЯго вялікінатоўп,такштоЁнувайшоўулодкуісеўуморы; аўвесьнатоўпбыўкалямораназямлі.
2Інавучаўіхмногімпрыповесьцямііказаўіму навуцыСваёй:
3Паслухайце;Вось,выйшаўсейбітсеяць:
4Істалася,каліёнсеяў,адноўпалапрыдарозе,і наляцеліптушкінябесныяіпаласавалігэта
5Аіншыяўпалінакамяністуюзямлю,дзебыло няшматзямлі;іадразуўзышло,бозямлябыла неглыбокая;
6Алекаліўзышлосонца,янопрыпякло;аякнемела кораня,засохла
7Аіншаеўпалаўцерні,івырасліцерніізаглушыліяго, іянонедалоплоду.
8Аіншаеўпаланадобруюзямлюідалоплод,які ўзышоўівырас;інарадзілааднотрыццаць,адругое шэсьцьдзесят,адругоесто.
9Ісказаўім:хтомаевушы,кабслухаць,няхайслухае
10ІкаліЁнзастаўсяадзін,тыя,штобыліваколЯгоз дванаццацьцю,спыталісяўЯгопрапрытчу.
11Ісказаўім:вамдадзенаведацьтаямніцу ВаладарстваБожага;
12кабяныглядзеліінебачылі;іслухаючы,могуць пачуцьінезразумець;кабяныкалі-небудзьне навярнулісяінебылідараваныяімграхі
13Ісказаўім:ціняведаецегэтайпрытчы?іяктады пазнаецеўсепрытчы?
14Сейбітсееслова
15Івосьяныпрыдарозе,дзесееццаслова;алекалі яныпачуюць,адразупрыходзіцьсатанаізабіраеслова, пасеянаеўсэрцахіхніх
16Гэтакжаіпасеяныянакамяністайзямлі;якія, пачуўшыслова,адразупрымаюцьягозрадасьцю; 17інемаюцьусабекораня,ітамутрываюцьтолькіда парыдачасу;пасля,калінастанепакутаабопераслед заслова,адразуспакушаюцца 18Ігэтапасеянаесяродцерняў;якпачуцьслова, 19Іклопатыгэтагасьвету,ізманбагацьця,ііншыя пажаданьні,уваходзячы,заглушаюцьслова,іяно становіццабясплодным
20Гэтапасеяныянадобрайзямлі;такія,штослухаюць словаіпрымаюцьяго,іпрыносяцьплён:адныў трыццацьразоў,другіяўшэсьцьдзесят,іншыяўсто
21Ісказаўім:ціпрыносяцьсьвечку,кабпаставіцьяе падпасудзінуціпадложак?анебыцьпастаўленымна сьвечніку?
22Боняманічогасхаванага,штонявыявіцца;таксама нічоганебылоўтаямніцы,алекабгэтавыйшлаза мяжу.
23Хтомаевушыслухаць,няхайслухае
24Ісказаўім:уважайце,шточуеце:якоймераю мераеце,такойвамадмераць,іслухаючымдадасца.
25Бохтомае,тамудадзенабудзе,ахтонямае,утаго адымеццаітое,штомае.
26Ісказаў:ЦарстваБожаепадобнадатаго,калі чалавеккіненасеннеўзямлю;
27Іспіць,іўстаеўночыіўдзень,ізернеўзыдзеі вырасце,ённеведае,як.
28Бозямлясамасабоюродзіцьплод;спачаткулязо, потымколас,паслягэтагапоўнымазольуколасе 29Каліжузыдзеплод,адразупасылаесерп,бо прыйшложніво
30Ісказаў:дачагопараўнаемВаладарстваБожае?ці зьякімпараўнаньнемпараўнаем?
31Янопадобнаедагарчычнагазерня,якое,калі пасеяцьузямлю,меншаезаўсёнасенне,штоназямлі: 32Каліжпасеяна,тоўзыходзіцьістановіццабольшым заўсетравы,іпускаевялікіягаліны;такштоптушкі нябесныямогуцьначавацьуцяніяго.
33Імногімітакіміпрыповесьцямігаварыўімслова, колькіянымагліслухаць
34Алебезпрытчынегаварыўдаіх,акаліяны засталісяадны,вытлумачыўусёвучнямСваім
35Іўтойжадзень,калінастаўвечар,кажаім: пераправімсянатойбок.
36І,адпусьціўшынатоўп,узяліЯгоўлодцы,якЁнбыў Ібылізімііншыякараблікі
37Іпадняўсявяліківецер,іхвалібіліўкарабель,так штоёнбыўпоўны
38Ёнбыўнакармелодкііспаўнападушцы;і разбудзіліягоісказаліяму:Настаўнік,няўжотабеўсё роўна,штомыгінем?
39Іён,устаўшы,забараніўветруісказаўмору: супакойся!Ісціхвецер,інасталавялікаяцішыня.
40Ісказаўім:чаговытакіяпалахлівыя?якгэтаўвас нямаверы?
41Іспалохалісяянывельмііказаліадзінаднаму:хто гэтатакі,штонаватвецерімораслухаюццаяго?
РАЗДЗЕЛ5
1Іпераплылінатойбокмора,украінуГадарынскую
2ІкаліЁнвыйшаўзлодкі,адразусустрэўЯгоз магілаўчалавек,апанаванынячыстымдухам,
3Якімеўсваёжытлосяродмагілаў;ініхтонемог звязацьяго,не,неланцугамі:
4Затое,штоёнчастабыўскаваныкайданаміі ланцугамі,іланцугіёнразрываў,ікайданыразбіваў,і ніхтонемогутаймавацьяго
5Ізаўсёды,удзеньіўначы,ёнбыўугарахіўмагілах, плачучыібіўшысябекамянямі
6Але,убачыўшыІсусаздалёк,ёнпабегіпакланіўся Яму,
7Ізакрычаўмоцнымголасам,кажучы:ШтоТабеда мяне,Ісусе,СынеБогаЎсявышняга?Заклінаюцябе Богам,кабтынемучаўмяне
8БоЁнсказаўяму:выйдзі,духнячысты,згэтага чалавека
9Іспытаўсяўяго:яктваёімя?Іёнсказаўуадказ:імя мнелегіён,бонасшмат.
10Івельміпрасіўяго,кабневыганяўіхзкраіны 11Атам,калягары,пасвіўсявялікігуртсьвіней
12ІпрасіліЯгоўседэманы,кажучы:пашлінасу сьвіней,кабмыўвайшліўіх.
13ІадразуадпусьціўіхІсусІнячыстыядухі, выйшаўшы,увайшліўсьвіней,ікінуўсястатакзкручы ўмора,абылоіхкалядзьвюхтысячаў,ізахлынулісяў моры
14Атыя,штопасьвілісьвіней,паўцякаліірасказаліў горадзеіўселішчах.Іянывыйшліпаглядзець,што гэтаробіцца
15ІпрыйшлідаІсусаіўбачылі,штоапантаныд'яблам імеўлегіён,сядзіцьадзетыіўздаровымрозуме;і спалохаліся
16Тыя,штобачылі,расказаліім,штоздарыласяз апанаванымд'яблам,атаксамапрасьвіней
17Іпачаліяныпрасіцьяго,кабёнадышоўадмежаў іхніх.
18ІкаліЁнувайшоўулодку,той,штобыўапанаваны д'яблам,прасіўЯго,каббыўзІм
19АлеІсуснедазволіўяму,алесказаўяму:ідзідадому дасяброўтваіхіраскажыім,штоўчыніўтабеГасподзь іякпашкадаваўцябе
20ІёнпайшоўіпачаўабвяшчацьуДзесяціградзьдзі, якіявялікіясправыўчыніўямуІсус,іўседзівіліся 21ІкаліЕзусзноўпераправіўсяналодцынадругі бераг,сабраласядаЯгошматнароду,іЁнбыўкаля мора
22Івось,прыходзіцьадзінзначальнікаўсінагогі,на імяЯір;і,убачыўшыяго,упаўданогягоных, 23ІвельміпрасіўЯго,кажучы:Дачкамаяляжыцьпры сьмерці;іянабудзежыць
24ІІсуспайшоўзьім;ішматлюдзейішлозаІмі ціснуласядаЯго
25Іаднажанчына,якаядванаццацьгадоўмела крывацёк,
26Ішматпацярпелаадмногіхлекараў,іпатрацілаўсё, штомела,інічоганепалепшылася,алесталагорш,
27.Яна,пачуўшыпраІсуса,падышлаззадуўграмадзеі дакрануласядавопраткіЯгонай
28Боянасказала:калітолькідакранусядавопраткі Ягонай,выздаравею.
29Іадразувысахлакрыніцакрывіяе;іадчулаяна целамсваім,штовылечыласяадтойпошасьці
30Ісусжа,адразупазнаўшыўСабе,штосілавыйшла зьЯго,павярнуўсяпераднародамісказаў:хто дакрануўсядавопраткіМаёй?
31ІсказаліЯмувучніЯгоныя:Тыбачыш,штонатоўп ціснуццадаЦябе,ікажаш:хтодакрануўсядаМяне?
32Іёназірнуўся,кабубачыцьтую,штозрабілагэта.
33Алежанчынаўстрахуітрымценні,ведаючы,штоз ёюсталася,падышлаіўпалаперадІмісказалаямуўсю праўду
34Ісказаўёй:дачка,вератваявыратавалацябе;ідзіз мірамібудзьздаровыадхваробытваёй
35Каліёняшчэгаварыў,прыйшліадначальніка сінагогінекаторыяісказалі:дачкатваяпамерла;чаго тыяшчэтурбуешНастаўніка?
36Ісус,пачуўшысказанаеслова,кажаначальніку сынагогі:нябойся,тольківер
37Інікомунедазволіўісцізасабою,апрачаПятраі ЯкубаіЯна,братаЯкава.
38Іпрыходзіцьудомначальнікасінагогіібачыць мітуснюітых,штоплачуцьірыдаюцьмоцна
39І,увайшоўшы,кажаім:Чаговытаксумуецесяі плачаце?дзяўчынанепамерла,аспіць.
40ІсьмяялісязьЯгоАле,выпусціўшыўсіх,бярэ бацькуімацідзяўчыныітых,штобылізім,і ўваходзіцьтуды,дзеляжаладзяўчына.
41І,узяўшыдзяўчынузаруку,сказаўёй:Талітакумі; штоазначае:дзяўчына,кажутабе,устань
42Іадразуўсталадзяўчынаіпайшла;боёйбыло дванаццацьгадоўІздзівілісяянывялікімжахам
43Істрогазагадаўім,кабніхтонедаведаўсяпрагэта;і загадаўдацьёйесці
РАЗДЗЕЛ6
1Івыйшаўадтульіпрыйшоўусваюбацькаўшчыну;і ідуцьзаІмвучніЯгоныя.
2Каліжнасталасубота,Ёнпачаўвучыцьусінагозе;і многія,слухаючы,дзівіліся,кажучы:адкульуЯгогэта? іштогэтазамудрасць,якаядадзенаяму,штонават такіямагутныясправыробяццарукаміяго?
3Ціняцясьлягэта,сынМарыі,братЯкава,іЯсіі,і Юды,іСымона?ісёстрыягоныяцінетутзнамі?Іяны наягопакрыўдзіліся
4АлеІсуссказаўім:небываепрарокабезпашаны, апрачанабацькаўшчынесваёй,іўродныхсваіх,іў домесваім
5Інемогёнтамучыніцьніякагацуду,апрачатаго, штоўсклаўрукінанекалькіххворыхіацаліўіх.
6Ізьдзівіўсязьіхнявер'яІхадзіўёнпавёсках, навучаючы
7І,паклікаўшыдванаццацёх,пачаўпасылацьіхпа двое;ідаўімуладунаднячыстымідухамі;
8Ізагадаўім,кабянынічоганебраліўдарогу,акрамя аднагопосаху;ніскарбы,ніхлеба,нігрошайу кашальку:
9алеабуйсяўсандалі;інеапранацьдвапаліто
10Ісказаўім:каліўвойдзецеўдом,тамзаставайцеся, пакульнявыйдзецеадтуль
11Ахтонепрымевасінепаслухаевас,выходзячы адтуль,абтрасіцепылзногвашыхнасьведчаньне супрацьіхСапраўдыкажувам:лягчэйбудзеСадомуі Гаморыўдзеньсудны,чымгорадутаму
12Іяны,выйшаўшы,прапаведавалі,каблюдзі пакаяліся
13Івыганялішматдэманаў,імногіххворыхнамазвалі алееміацалялі.
14ІпачуўпраЯгоцарІрад;(боімяягоразнесласяпа ўсімсвеце)ісказаў,штоЯнХрысціцельуваскросз мёртвых,ітамуцудычыняццаўім
15Іншыяказалі,штогэтаІльляАіншыяказалі,што гэтапрарок,абоякадзінзпрарокаў
16Ірад,пачуўшы,сказаў:гэтаЯн,якомуяадсекгалаву, ёнуваскросзмёртвых
17БосамІрадпаслаў,схапіўЯнаізьвязаўягоў вязьніцызаІрадыяду,жонкубратасвайгоПіліпа,бо ажаніўсязьёю
18БоІаанказаўІраду:недазволенатабемецьжонку брататвайго
19ТамуІрадыядасварыласянаягоіхацелазабіцьяго; алеянанемагла:
20БоІрадбаяўсяЯна,ведаючы,штоёнчалавек справядлівыісьвяты,ісьцерагчыяго;і,слухаючыяго, шматрабіўіахвотнаслухаўяго
21Ікалінастаўзручныдзень,каліІрадусвойдзень нараджэньнязладзіўвячэрудлясваіхуладароў, вярхоўнікаўіправадыроўГалілеі;
22ІкаліўвайшладачказгаданайІрадыядыі,танцуючы, спадабаласяІрадуітым,штосядзелізім,карольсказаў дзяўчыне:прасіўмяне,чагохочаш,іядамтабе
23Іёнпакляўсяёй:чагобніпапросілаўмяне,ядам табедапалавіныкаралеўствамайго
24Івыйшлаянаісказаламацісваёй:чагомнепрасіць?
Аянасказала:галаваІаанаХрысціцеля.
25Іянаадразупасьпешнаўвайшладакараляіпрасіла, кажучы:Хачу,кабтыдаўмнезаразжанамісегалаву ЯнаХрысьціцеля.
26Івельмізасмуціўсякароль;аднакдзеляпрысягі сваёйідзелятых,штосядзелізьім,ённехацеў адмовіццаадяе.
27Іадразупаслаўкаролькатаізагадаўпрынесьці галавуягоную,іпайшоўіадсекямугалавуўцямніцы, 28Іпрынёсгалавуягонамісеідаўдзяўчыне,а дзяўчынааддалаяемацісваёй
29І,пачуўшыпрагэта,вучніЯгоныяпрыйшлі,узялі целаЯгонаеіпаклаліягоўмагілу.
30ІсабралісяапосталыдаІсусаірасказаліЯмуўсё,і тое,штозрабілі,ічамунавучылі
31Ісказаўім:хадзецевыадныўпустыннаемесцаі адпачніцекрыху,бошматбылопрыходзячыхі адыходзячых,інемеліімчасунаватпаесці
32Іадплыліналодцыўпустэльнаемесцаасобна.
33Іўбачыўнарод,якяныадыходзілі,імногіяпазналі яго,ібеглітудыпешшузусіхгарадоў,іапярэдзілііх,і сабралісядаяго.
34І,выйшаўшы,Езусубачыўмноствалюдзейі злітаваўсянадімі,бояныбыліякавечкі,якіянемаюць пастыра,іпачаўіхмногамувучыць.
35Каліждзеньужомінуў,падышлідаЯговучні Ягоныяісказалі:тутпустыня,ічасужомінуў
36Адпусьцііх,няхайяныпайдуцьунаваколлііўвёскі ікупяцьсабехлеба,бонямаюцьчагоесьці
37Ёнсказаўімуадказ:выдайцеімесьціЯныкажуць яму:цінепайсцінамкупіцьхлебанадзвесцедынараўі дацьімесці?
38Ёнкажаім:колькіўвасхлябоў?ідзііглядзіІ, даведаўшыся,кажуць:пяцьідзверыбы.
39Ізагадаўімпасадзіцьусіхгрупаміназялёнайтраве
40Іселішэрагаміпасотнііпапяцьдзясят.
41І,узяўшыпяцьхлябоўідзьверыбіны,паглядзеўна небаідабраславіў,іпаламаўхлябы,ідаўвучнямСваім, кабраздаліім;ідзьверыбыпадзяліўнаўсіх 42Іеліўсеінасыціліся.
43Іназьбіралідванаццацьпоўныхкашоўкавалкаўі рыбы
44Атых,штоеліхлябы,былокаляпяцітысяччалавек
45ІадразужпрымусіўвучняўСваіхсесьціўлодкуі пераплысьцінаперадзенатойбокдаВіфсаіды,пакуль Ёнадпусьціцьлюдзей
46І,адпусьціўшыіх,пайшоўнагарумаліцца
47Каліжнастаўвечар,карабельбыўпасяродмора,а ёнадзінназямлі
48Іўбачыўіх,якіяпрацаваліўвеславанні;бовецер быўімсупраціўны,ікалячацвёртайвартыночы прыходзіцьдаіх,ідучыпаморы,іхацеўпрайсціміма іх.
49Алеяны,убачыўшы,штоёнідзепаморы,падумалі, штогэтадух,ізакрычалі:
50БоўсебачыліягоіспалохалісяІадразузагаварыўз іміісказаўім:будзьцемужнымі,гэтая;нябойся.
51ІЁнувайшоўдаіхучовен;івецерсціх,іяныбылі моцназдзіўленысаміўсабеіздзіўлены
52Боянынепадумаліабцудзехлябоў,босэрцаіхняе былозацвярдзелым
53І,пераплыўшы,прыйшліўзямлюГенісарэцкуюі прысталідаберага
54Ікаліянывыйшлізлодкі,адразупазналіЯго, 55Іаббегліўсютуюваколіцуіпачаліналожкахнасіць хворых,кудычулі,штоЁнбыў
56ІкудыбЁнніўваходзіў,увёскі,цігарады,цівёскі, клаліхворыхнавуліцахіпрасіліЯго,кабім дакрануццахацябдакраювопраткіЯгонай;іўсе,хто дакранаўсядаЯго,аздароўляліся
РАЗДЗЕЛ7
1ТадысабралісядаЯгофарысеіінекаторыяз кніжнікаў,якіяпрыйшлізЕрусаліма
2Ікаліўбачылі,штонекаторыязвучняўЯгоныхядуць хлебнячыстымі,гэтазначыцьнямытымі,рукамі,яны знайшлівіну
3БофарысеііўсеЮдэі,трымаючысянаказу старэйшын,неядуць,непамыўшырук.
4Ікаліяныпрыходзяцьзрынку,янынеядуць,пакуль непамыюццаІмногаіншагаёсьць,штояныатрымалі, якмыцьцёкубкаўігаршкоў,меднагапосудуісталоў.
5ТадыфарысеіікніжнікіспыталісяўЯго:чамувучні Тваенеходзяцьпаводлетрадыцыістарэйшых,але ядуцьхлебнямытымірукамі?
6Ёнсказаўімуадказ:добрапрарочыўправас, крывадушнікаў,Ісая,якнапісана:народгэтышануе Мяневуснамі,асэрцаіхняедалёкаадМяне. 7Аледарэмнапакланяюццамне,навучаючынавукам, запаведзямчалавечым
8БоадкінуўшызапаведзьБожую,вытрымаецеся традыцыічалавечай,напрыклад,мыцьцягаршкоўі кубкаў,ішматчагопадобнагаробіце 9Ёнжасказаўім:добра,штовыадкідаецезапаведзь Божую,кабзахоўвацьсваютрадыцыю 10БоМайсейсказаў:шануйбацькутвайгоімацітваю; і:хтоліхасловіцьнабацькуцімаці,няхайсьмерцю памрэ;
11Авыкажаце:каліхтоскажабацькуцімацісваёй: гэтаКорбан,гэтазначыцьдар,чымбытыні скарыстаўсяадмяне,ёнбудзевольны 12Івыбольшнедазваляецеямурабіцьшто-небудзь длябацькісвайгоабомацісваёй;
13НішчыцьсловаБожаепразвашутрадыцыю,якую выперадалі,ішматпадобнагаробіце.
14І,паклікаўшыўвесьнарод,сказаўім:слухайцемяне кожныіразумейце;
15Няманічогазвонку,штомаглобапаганіцьчалавека, уваходзячыўяго;алетое,штовыходзіцьзяго, апаганьваечалавека
16Хтомаевушы,кабслухаць,няхайслухае 17ІкаліЁнувайшоўудомаднароду,вучніЯго спыталісяўЯгопрапрытчу
18Ікажаім:няўжоівытакіянеразумныя?Хібавыне разумееце,штоўсё,штозвонкуўваходзіцьучалавека, неможаягоапаганіць;
19тамуштонеўсэрцаягоўваходзіць,алеўнутро,і выходзіцьнаветру,ачышчаючыўсякуюежу?
20Ісказаў:штовыходзіцьзчалавека,тоеапаганьвае чалавека
21Бознутры,зсэрцачалавечага,выходзяцьблагія думкі,чужалоства,распуста,забойствы, 22Крадзяжы,сквапнасць,ліхадзейства,падман, распуста,злоевока,блюзнерства,пыха,глупства:
23Усёгэтаезловыходзіцьзнутрыіапаганьвае чалавека.
24ІадтульёнпадняўсяіпайшоўумежыТыраіСідона, іўвайшоўудом,інехацеў,кабніхтоведаў,алеённе могсхавацца.
25Боаднажанчына,уякойдачкамеланячыстагадуха, пачуўшыпраЯго,прыйшлаіўпаладаногЯгоных
26.Жанчынатаябылагрэчанка,зродусірафінікіянка;і прасілаяго,кабёнвыгнаўд'яблаздачкіяе
27АлеІсуссказаўёй:дазвольпершнасыціццадзецям, бонядобраўзяцьхлебудзяцейікінуцьсабакам.
28ЯнажсказалаЯмуўадказ:так,Госпадзе,алеі сабакіпадсталомядуцькрошкіўдзяцей
29Ісказаўёй:загэтаесловаідзі;д’ябалвыйшаўз дачкітваёй
30Ікаліянапрыйшлаўсвойдом,яназнайшла,што д'ябалвыйшаў,ідачкаяеляжаланаложку.
31Ізноў,выйшаўшызберагоўТыраіСідона,ён прыйшоўдамораГалілейскагапразсярэдзінуберагоў Дзесяцігарадзя.
32ІпрыводзяцьдаЯгоглухогаіслабагаворчага;і просяцьягоўсклажыцьнаягоруку
33І,адвёўшыягоаднатоўпу,уклаўпальцысваеў вушыямуі,плюнуўшы,дакрануўсядаязыкаягонага;
34І,паглядзеўшынанеба,уздыхнуўісказаўяму: Эффата,штозначыць:адчыніся.
35Іадразуадчынілісявушыягоныя,іразьвязалася струнаязыкаягонага,іёнгаварыўадкрыта
36Ізагадаўім,кабнікомунеказалі;алечымбольшён загадваўім,тымбольшяныабвяшчалігэта;
37Івельмідзівіліся,кажучы:Ёнусёдобразрабіў:і глухімдаечуць,інямымгаварыць.
РАЗДЗЕЛ8
1Утыядні,калінатоўпбыўвельмівялікіінябыло чагоесьці,Ісус,паклікаўшывучняўСваіх,сказаўім: 2Шкадамнелюдзей,бояныўжотрыднісамноюіня маюцьчагоесьці;
3Ікаліяадпушчуіхгалодныміўдамыіхнія,яны аслабнуцьударозе,бонекаторыязіхпрыйшліздалёк 4ІадказаліЯмувучні:адкульможахтонакарміць гэтыхлюдзейтут,упустыні?
5Іспытаўсяўіх:колькіўвасхлябоў?Аянысказалі: сем
6Ізагадаўлюдзямсесціназямлю,і,узяўшысем хлябоў,узнёспадзяку,паламаўідаўвучнямСваім,каб раздаліім;іяныпаставілііхперадлюдзьмі
7Ібылоўіхнекалькірыбак;і,дабраславіўшы,загадаў
8Іеліяны,інасыціліся,інабраліастатнягамясасем кашоў.
9Атых,штоелі,былокалячатырохтысяч,іадпусьціў іх
10Іадразуўвайшоўулодкузвучнямісваімііпрыбыў умежыДалмануты.
11ІвыйшліфарысеііпачаліспрачаццазІм, дамагаючысяадЯгознакузнеба,спакушаючыЯго 12Іёнглыбокаўздыхнуўудухусваімісказаў:чаму гэтыродшукаезнаку?праўдукажувам:нябудзе дадзеназнакугэтамуроду.
13Іпакінуўшыіх,зноўувайшоўшыўлодку,адплыўна тойбок
14Авучнізабылісяўзяцьхлеба,іўлодцынямеліз сабоюболейаднагохлеба
15Інаказаўім,кажучы:Глядзеце,сцеражыцеся закваскіфарысэйскайізакваскіІрадавай.
16Іяныразважаліміжсабою,кажучы:гэтатаму,што нямаўнасхлеба
17Ісус,даведаўшысягэта,кажаім:штовыразважаеце, штонямаецехлеба?хібавыяшчэнеразумеецеіне разумееце?няўжосэрцатваёяшчэнезацвярдзела?
18Маючывочы,нябачыце?імаючывушы,нячуеце? авынепамятаеце?
19КаліЯпяцьхлябоўпаламаюнапяцьтысяч,колькі поўныхкашоўкавалкаўвынабралі?Ямукажуць: дванаццаць
20Акалісемначатырытысячы,колькіпоўныхкашоў кавалкаўвынабралі?Аянысказалі:сем.
21Ісказаўім:якгэтавынеразумееце?
22ІпрыходзіцьуБэтсаіду;іпрывялідаЯгосьляпогаі прасілі,кабдакрануўсядаяго.
23І,узяўшысьляпогазаруку,вывеўягозагорад;і, плюнуўшыямунавочы,паклаўнаягорукііспытаўся ўяго,цібачыцьёншто-небудзь.
24І,падняўшывочы,сказаў:бачулюдзей,якдрэвы, якіяходзяць
25Пасьлягэтагаёнзноўпаклаўрукісваенаягоныя вочы,іпрымусіўягопаглядзецьугору,іёначуняў,і бачыўусіхлюдзейвыразна
26Іадаслаўягоўдом,сказаўшы:нехадзіўгораді нікомуўгорадзенекажы
27ІвыйшаўІсусзвучняміСваіміўгарадыКесарыі ФіліпавайіпадарозепытаўсяўвучняўСваіх,кажучы ім:закагоМянелічацьлюдзі?
28Яныадказалі:заІаанаХрысціцеля;ііншыя,адзінз прарокаў
29Ікажаім:авызакагоМянелічыце?ІПётрсказаў Ямуўадказ:ТыХрыстос
30Ізагадаўім,кабнікомунегаварыліпраЯго.
31Іпачаўвучыцьіх,штоСынуЧалавечамуналежыць шматвыцярпець,ібыцьадкінутымстарэйшынамі,і
32Ісказаўгэтаесловаадкрыта.ІПётр,узяўшыяго, пачаўдакарацьяго
33Ёнжа,абярнуўшысяіпаглядзеўшынавучняўСваіх, забараніўПятру,кажучы:адыдзіадМяне,сатана,бо тыдумаешнепратое,штоБожае,алепратое,што чалавечае
34І,паклікаўшынародзвучняміСваімі,сказаўім:хто хочаісьцізаМною,няхайадрачэццаадсябе,возьме крыжсвойіідзезаМною
35Бохтохочажыцьцёсваёўратаваць,тойзагубіцьяго; ахтозагубіцьдушусваюдзеляМянеіЕвангелля,той уратуеяе
36Боякаякарысцьчалавеку,каліёнздабудзеўвесь свет,адушысваёйзагубіць?
37Ціштодасьцьчалавекузамензадушусваю?
38ДыкхтопасаромееццаМянеісловаўМаіхуродзе гэтымраспуснымігрэшным,ЯгоіСынЧалавечы пасаромеецца,каліпрыйдзеўславеАйцаСвайгоса святыміАнёламі.
РАЗДЗЕЛ9
1Ісказаўім:праўдукажувам,штоёсьцьнекаторыяз тых,штотутстаяць,якіяняспазнаюцьсьмерці,пакуль няўбачацьВаладарстваБожага,якоепрыйшлоўмоцы.
2АпразшэсьцьдзёнбярэІсусПятра,ЯкаваіЯнаі вядзеіхнавысокуюгаруасобнаадных,іперамяніўся перадімі.
3ІвопраткаЯгонаясталазьзяючай,вельмібелай,як сьнег;такштоніводзінпаўнейназямлінеможаіх абяліць.
4ІзьявіўсяімІльлязМайсеем,іяныразмаўлялізь Ісусам
5Пётржа,адказваючы,сказаўІсусу:Настаўнік,добра намтутбыць;адзінтабе,іадзінМайсею,іадзінІльлі
6Боённяведаў,штосказаць;боянывельмібаяліся
7Із'явіласявоблака,якоеахінулаіх,ізвоблака пачуўсяголас,якіказаў:ГэтаСынМойумілаваны;Яго слухайце
8Іраптам,агледзеўшыся,нікогаўжонеўбачылі, акрамяаднагоІсусапрысабе
9Ікаліянысыходзілізгары,загадаўім,кабнікомуне расказваліпратое,штобачылі,пакульСынЧалавечы неўваскрэснезмёртвых
10Іянызахавалігэтаесловаўсабе,пытаючысяадзіну аднаго,штозначыцьуваскрэснуцьзмёртвых.
11Іспыталісяўяго,кажучы:Чамукніжнікікажуць, штоІльляпавіненпрыйсьціраней?
12І,адказваючы,сказаўім:Ільлясапраўдыпрыйдзе ранейіўсёаднавіць;іякнапісанапраСынаЧалавечага, штоЯмуналежыцьшматвыцярпецьібыць зняважаным.
13Алекажувам,штоІльлясапраўдыпрыйшоў,і зрабілізьім,штохацелі,якнапісанапраяго.
14І,прыйшоўшыдасваіхвучняў,убачыўваколіх мноствалюдзейікніжнікаў,штоспрачалісязьімі 15Іадразуўвесьнарод,убачыўшыяго,вельміздзівіўся і,падбегшыдаяго,прывітаўяго.
16Іспытаўсяўкніжнікаў:абчымспрачаецесязімі?
17Іадказваючыадзінзнароду,сказаў:Настаўнік,я прывёўдаЦябесынамайго,уякогадухнямы; 18Ідзенівозьмеяго,разьдзіраеяго,іёнпеніцца,і скрыгочазубамісваімі,ісячэ;інезмаглі.
19Адказваючыяму,Ёнкажа:ородняверны!дакуль будуцярпецьцябе?прывядзіцеягодамяне
20Іпрывяліягодаяго;іёнупаўназямлюікачаўсяў пене
21Іспытаўсяёнубацькісвайго:якдаўногэта здарыласязім?Атойсказаў:здзіцяці.
22Ічастакідалаягоўагоньіўваду,кабзагубіцьяго; алекаліможашштозрабіць,зьлітуйсянаднаміі памажынам.
23Ісуссказаўяму:каліможашверыць,усёмагчыма веруючаму
24Іадразубацькадзіцяціўсклікнуўісказаўса сьлязьмі:веру,Госпадзе!дапамажымаймунявер'ю
25Ісус,убачыўшы,штозьбягаеццанарод,забараніў нячыстамудуху,кажучыяму:духнямыіглухі!Я загадваютабе,выйдзізьягоібольшнеўваходзьуяго
26Ідух,ускрыкнуўшы,моцнапарваўягоівыйшаўзь яго,іёнбыўякмёртвы;такштомногіяказалі:Ён памёр
27АлеІсус,узяўшыягозаруку,падняўяго;іёнустаў. 28Ікаліёнувайшоўудом,вучніягоныяспыталісяў ягоасобна:чамумынемаглівыгнацьяго?
29Ісказаўім:гэтыроднічымнеможавыйсці,як толькімалітвайіпостам
30І,выйшаўшыадтуль,праходзіліпразГалілею;іне хацеў,кабхтоведаўпрагэта.
31БоЁнвучыўвучняўСваіхіказаўім:СынЧалавечы будзеаддадзеныўрукічалавечыя,іянызаб'юцьЯго;і паслятаго,якёнбудзезабіты,ёнуваскрэсненатрэці дзень
32Алеянынезразумелігэтагасловаібаяліся спытаццаўЯго.
33ІпрыйшоўуКапернаумі,будучыўдоме,спытаўся ўіх:абчымвыспрачалісяміжсабоюўдарозе?
34Алеянымаўчалі,бопадарозеспрачалісяпаміж сабой,хтобольшы
35І,сеўшы,паклікаўдванаццацёхісказаўім:хтохоча быцьпершым,няхайбудзезусіхапошніміўсім слугою
36І,узяўшыдзіця,паставіўягопасяродіхі,узяўшы ягонарукі,сказаўім:
37ХтопрымеаднозтакіхдзяцейуімяМаё,Мяне прымае;ахтоМянепрыме,няМянепрымае,алеТаго, ХтопаслаўМяне.
38ІадказваўЯмуЯн,кажучы:Настаўнік,мыбачылі чалавека,якіімемТваімвыганяўдэманаў,інеходзіць занамі,імызабараніліяму,боённеходзіцьзанамі.
39АлеІсуссказаў:незабараняйцеяму,боняма чалавека,якіўчыніўбыцудімемМаім,каблегкадумна ліхасловіцьМяне.
40Бохтонясупрацьнас,тойзнамі
41БохтонапоіцьваскубкамвадыўімяМаё,бовы Хрыстовыя,праўдукажувам,нестраціцьузнагароды сваёй
42Ахтоспакусіцьаднагозмалыхгэтых,штоверацьу Мяне,тамулепейбылоб,кабпавесіліямунашыю жорныікінуліягоўмора
43Ікалірукатваяспакушаецябе,адсячыяе;
44Дзечарвякіхнінепаміраеіагоньнегасне 45Ікалінагатваяспакушаецябе,адсячыяе;
49Бокожныагнёмасоліцца,ікожнаяахвярасоллю асоліцца.
50Соль-гэтадобра;алекалісольстраціласоль,чым прыправіцьяе?Майцеўсабесольімірпаміжсабою.
РАЗДЗЕЛ10
1ІёнпадняўсяадтульіпрыйшоўумежыЮдэіпатой бокЯрдана;інародзноўпрыбегдаяго;і,якзвычайна, зноўвучыўіх
2ІпадышлідаЯгофарысеііспыталісяўЯго:ці дазволеначалавекуразводзіццазжонкай?спакушаючы яго.
3Ёнжасказаўімуадказ:штозагадаўвамМайсей?
4Янысказалі:Майсейдазволіўнапісацьразводныліст іразвесціяе.
5Ісусжасказаўімуадказ:Дзеляцвёрдасцісэрца вашагаённапісаўвамгэтызагад
6АлеадпачаткустварэньняБогстварыўіхмужчынам іжанчынай
7Дзелягэтагапакінечалавекбацькусвайгоімаціі прылепіццадажонкісваёй;
8Ібудуцьдвоеаднойплоццю,ітадыўжонедвое,але аднаплоць
9ДыкштоБогзлучыў,чалавекхайнеразлучае.
10Іўдомевучнізноўспыталісяўягоабтымсамым
11Ікажаім:хторазвядзеццазжонкаюсваёюі ажэніццазіншай,тойчужаложнічаесупроцьяе.
12Ікаліжанчынаразвядзеццазмужамсваімівыйдзе замужзаіншага,яначужаложыць
13ІпрыносілідаЯгодзяцей,кабЁндакрануўсядаіх;
14АлеІсус,убачыўшыгэта,абурыўсяісказаўім: пусьціцедзяцейпрыходзіцьдаМянеінезабараняйце ім,ботакіхналежыцьВаладарстваБожае.
15Сапраўдыкажувам:хтонепрымеВаладарства Божага,якдзіця,тойнеўвойдзеўяго
16Іпадняўіхнарукі,усклаўнаіхрукіідабраславіўіх.
17ІкаліЁнвыйшаўударогу,прыбегнехта,укленчыў перадІміспытаўсяўЯго:Настаўнікдобры,штомне рабіць,кабатрымацьжыццёвечнае?
18Ісусжасказаўяму:штотыназываешМянедобрым? нямадобрага,акрамяаднаго,гэтазначыцьБога
19Тыведаешзапаведзі:нераспуснічай,незабівай,не крадзі,несведчыілжыва,неашукай,шануйбацьку твайгоімаці
20ЁнжасказаўЯмуўадказ:Настаўнік,усягогэтагая захаваўзмаладосьцімаёй
21ТадыІсус,зірнуўшынаяго,палюбіўягоісказаў яму:аднаготабенехапае:ідзі,прадайусё,штомаеш,і раздайубогім,ібудзешмецьскарбунебе;іпрыйдзі, вазьмікрыжіідзізамной
22Ізасмуціўсяёнгэтымсловаміадышоўзасмучаны, бомеўвялікуюмаёмасьць
23Іазірнуўшыся,ІсуссказаўвучнямСваім:якцяжка тым,хтомаебагацьце,увайсьціўВаладарстваБожае!
24ІзьдзівілісявучнісловамягонымАлеЕзусзноў сказаўімуадказ:дзеці,якцяжкаўвайсціў ВаладарстваБожаетым,хтоспадзяеццанабагацце!
25Лягчэйвярблюдупрайсьціпразігольнаевушка,чым багатамуўвайсьціўВаладарстваБожае. 26Івельмізьдзіўляліся,гаворачыміжсабою:хтож
27АІсус,паглядзеўшынаіх,сказаў:улюдзейгэта немагчыма,аленеўБога,боўБогаўсёмагчыма. 28ТадыПётрпачаўгаварыцьЯму:вось,мыпакінулі ўсёіпайшлізаТабою.
29Ісуссказаўуадказ:праўдукажувам:няманікога, хтопакінуўбыдом,абобратоў,абосёстраў,або бацьку,абомаці,абожонку,абодзяцей,абозямлю дзеляМянеіЭвангельля,
30Алеёнатрымаеўсторазоўцяпер,угэтычас,дамы, ібратоў,ісёстраў,імаці,ідзяцей,іземлі,з пераследамі;аўбудучымсвецежыццёвечнае
31Алемногіяпершыябудуцьапошнімі;іапошні першы.
32Ібыліяныўдарозе,узыходзячыўЕрусалім;іІсус ішоўнаперадзеіх,іяныжахнуліся;і,ідучызаім, баяліся.Ізноўузяўдванаццацьіпачаўрасказвацьім, штозімпавіннаадбыцца,
33кажучы:вось,мыўзыходзімуЕрусалім;іСын Чалавечыбудзевыдадзеныпершасвятарамікніжнікам; іасудзяцьЯгонасьмерцьівыдадуцьЯзычнікам
34ІбудуцьзьдзекаваццазьЯго,ібіцьЯго,іплявацьна Яго,ізаб'юцьЯго,інатрэцідзеньЁнуваскрэсьне.
35ІпадышлідаЯгоЯкаўіЯн,сыныЗэбэдэя,кажучы: Настаўнік,мыхочам,кабТызрабіўнамусё,чаго пажадаем.
36Ісказаўім:штохочаце,кабязрабіўвам?
37ЯнысказаліЯму:дайнамсесціадЦябеаднаму праваруч,адругомулеваручуславеТваёй.
38АлеІсуссказаўім:няведаеце,чагопросіце;ці можацевыпіцькеліх,якіЯп'ю?іхрысьціцца хрышчэньнем,якімЯхрышчуся?
39Янысказаліяму:можамІсказаўімІсус:чару,якую Яп'ю,выбудзецепіць;іхрышчэньнем,якімЯ хрышчуся,будзецеахрышчаныівы.
40АлесядзецьправаручМянеілеваручгэтанеЯ; алебудзедадзенатым,длякагопрыгатавана
41Дзесяцьпачуўшыгэта,пачаліабураццанаЯкубаі Яна
42АлеІсус,паклікаўшыіх,кажаім:выведаеце,што тыя,якіялічаццаваладарамінаднародамі,пануюць надімі;івяльможыіхніякіруюцьімі
43Аленятакняхайбудзесяродвас:ахтохочабыць большымсяродвас,няхайбудзевамслугою; 44Іхтохочазвасбыцьпершым,няхайбудзеўсім слугою
45БоіСынЧалавечынепрыйшоў,кабЯмуслужылі, алекабпаслужыцьіаддацьдушуСваюяквыкупза многіх.
46ІпрыйшліўЕрыхон;ікаліЁнвыходзіўзЕрыхоназ вучняміСваіміівялікайколькасцюлюдзей,сляпы Бартымей,сынЦімея,сядзеўпрыдарозеіжабраваў 47Іпачуўшы,штогэтаІсусНазаранін,ёнпачаў
51Іісуссказаўямуўадказ:штохочаш,кабЯзрабіў табе?СляпысказаўЯму:Госпадзе,кабястаўбачыць.
52ІсказаўямуІсус:ідзі;вератваявыратавалацябеІ адразустаўбачыць,іпайшоўзаЕзусамдарогаю.
РАЗДЗЕЛ11
1ІкаліянынаблізілісядаЕрусаліма,даВіфагііі Віфаніі,дагарыАліўнай,Ёнпасылаедвухзвучняў Сваіх,
2Ікажаім:ідзіцеўсяло,штонасупрацьвас;адвяжы ягоіпрывядзі
3Ікаліхтоскажавам:штовыгэтаробіце?скажыце, штоёнпатрэбныГоспаду;іадразупашлеягосюды
4Іпайшліяны,ізнайшліасляня,прывязанаекаля дзьвярэй,намесцы,дзесыходзілісядарогі;іяны вызваляюцьяго
5Інекаторыязтых,штостаялітам,сказаліім:Штовы робіце,адвязваецеасьля?
6Янысказаліім,якзагадаўІсус,іадпусьцілііх 7ІпрывяліасьлянядаІсусаіпакінулінаяговопратку сваю;ісеўнаяго.
8Імногіяпасьцілалівопраткусваюнадарозе,аіншыя зразалігаліныздрэваўісьцілалііхнадарозе
9Ітыя,штоішлінаперадзе,ітыя,штосьледам, усклікалі,кажучы:Гасанна!Дабраславёнытой,хтоідзе ўімяГасподняе:
10ДабраславёнаеваладарстваайцанашагаДавіда,якое прыходзіцьуімяГасподняе:асаннанавышынях
11ІўвайшоўІсусуЕрусаліміўсьвятынюі, агледзеўшыўсё,іўжонастаўвечар,выйшаўуВіфанію здванаццацьцю
12Надругідзень,каліяныпрыйшлізьБэтаніі,ён адчуўголад.
13Іўбачыўшыздалёксмакоўніцузлісьцем,падышоў, цінязнойдзештонаёй;бочасуінжыраўяшчэнебыло
14Ісусжасказаўямуўадказ:ніхтоняесьцьзцябе плодунавекіІпачулігэтавучніЯгоныя
15ІпрыходзяцьуЕрусалім:іІсус,увайшоўшыў сьвятыню,пачаўвыганяцьтых,штопрадаваліікуплялі ўсьвятыні,іперавярнуўсталымянялаўісядзеньні прадаўцоўгалубоў;
16Інедазваляў,кабхтопраносіўякі-небудзьпосуд празсьвятыню
17Івучыўіх,кажучы:ціненапісана:домМойдомам малітвыназавеццадляўсіхнародаў?авызрабілізьяго логавазлодзеяў
18Пачулігэтакніжнікііпершасьвятарыішукалі,як бызагубіцьЯго,бобаялісяЯго,боўвесьнарод зьдзіўляўсязнавукіЯгонай
19Каліжнастаўвечар,ёнвыйшаўзгорада
20Араніцай,праходзячыміма,убачылі,што смакоўніцазасохлазкоранем 21ІПётр,успомніўшы,кажаЯму:Настаўнік,вось фігаваедрэва,якоеТыпракляў,засохла 22Ісусжасказаўімуадказ:МайцеверуўБога 23Бопраўдукажувам,штохтоскажагэтайгары: падымісяікіньсяўмора!інебудзесумняваццаў сэрцысваім,алебудзеверыць,штотое,штоёнкажа, збудзецца;ямубудзеўсё,штоёнскажа. 24Тамукажувам:усё,чагоніпажадаецеўмалітве, верце,штоатрымаеце,ібудзевам
25Ікалістаіценамалітве,даруйце,каліштомаецена каго,кабіАйцецваш,Якіўнябёсах,дараваўвам правінывашыя
26Акалівынедаруеце,тоіАйцецваш,штоўнябёсах, недаруевамграхоўвашых.
27ІпрыходзяцьізноўуЕрусалім;ікаліЁнхадзіўу сьвятыні,прыступілідаЯгопершасьвятарыікніжнікіі старэйшыны,
28Іскажыяму:якоюўладаютыгэтаробіш?іхтодаў табегэтуюўладурабіцьгэта?
29Ісусжасказаўімуадказ:запытаюсяіЯўвасаб адным,іадкажыцеМне,іЯскажувам,якоюўладаю гэтараблю.
30ХрышчэннеЯнавазнебабылоціадлюдзей? адкажымне
31Іяныразважаліміжсабою,кажучы:каліскажам:зь неба;ёнскажа:чамужвынепаверыліяму?
32Каліжскажам:адлюдзей;баялісянароду,боўсе лічыліЯна,штоёнсапраўдыпрарок.
33ЯныжсказаліІсусуўадказ:няведаемАІсус сказаўімуадказ:іЯнескажувам,якоюўладаюгэта раблю.
1ІпачаўгаварыцьдаіхпрытчаміАдзінчалавек пасадзіўвінаграднікіабгарадзіўяго,івыкапаўмесца длявінаградніку,іпабудаваўвежу,іаддаўяго вінаградарам,іпайшоўудалёкуюкраіну
2Іўсвойчасёнпаслаўдавінаградараўслугу,кабтой узяўадвінаградараўпладоўвінаградніка.
3Ісхапіўшыяго,зьбілііадаслалінізчым
4Ізноўпаслаўдаіхдругогаслугу;ікінуліўягокамяні, іпараніліямугалаву,іадаслаліягозганьбай.
5Ізноўпаслаўдругога;іягозабілі,імногіхіншых; адныхбіць,анекаторыхзабіваць
6Маючыяшчэаднагосына,каханагасвайго,паслаўі ягонарэшцедаіх,кажучы:сынамайгоўшануюць
7Алевінаградарысказаліадзінаднаму:гэта спадкаемца;хадзем,заб'емяго,іспадчынабудзенаша. 8Ісхапіўшыяго,забіліівыкінуліпрэчзвінаградніка 9Дыкштозробіцьгаспадарвінаградніка?прыйдзеі зьнішчыцьвінаградараў,авінаграднікаддасьцьіншым. 10ІхібавынечыталігэтагаПісання?Камень,які адкінулібудаўнікі,стаўсягалавойвугла:
11ГэтаадГоспада,ігэтадзіўнаўвачахнашых?
12ІшукалісхапіцьЯго,алебаялісянароду,боведалі, штопраіхсказаўгэтуюпрытчу,і,пакінуўшыЯго, пайшлі
13Іпасылаюцьдаягонекаторыхзфарысеяўі ірадыянаў,кабзлавіцьягонаслове
14І,прыйшоўшы,яныкажуцьЯму:Настаўнік,мы ведаем,штоТыпраўдзівыініпракагонеклапоцішся, бонеглядзішнаасобулюдзей,алешляхуБожаму праўдзіванавучаеш:цідазволенадавацьданінацэзару ціне?
15Дадзімцінедадзім?АлеЁн,ведаючыіхнюю
17Ісуссказаўімуадказ:аддайцекесаравацэзару,а БожаеБогу.Ідзівілісяяму.
18ТадыпрыйшлідаЯгосадукеі,якіякажуць,што нямаўваскрэсення;іспыталісяўяго,кажучы:
19Настаўнік,Майсейпісаўнам:каліўкагопамрэбрат іпакінежонкусваю,адзяцейнепакіне,дыкбрат ягоныхайвозьмеягонуюжонкуіадродзіцьсемябрату свайму.
20Быложсембратоў:іпершыўзяўжонкуі,памёршы, непакінуўнашчадкаў
21Ідругіўзяўяеіпамёр,інепакінуўнашчадкаў; таксамаітрэці
22Ісямёраатрымаліяе,інепакінулінашчадкаў;пасля ўсіхпамерлаіжанчына
23Дыквось,ваўваскрэсеньні,каліяныўваскрэснуць, камузіхянабудзежонкай?босямёрамеліяезажонку.
24Ісуссказаўімуадказ:цінятамувыпамыляецеся, штоняведаеценіПісаньняў,німоцыБожай?
25Бокаліўваскрэснуцьзмёртвых,нежэняццаіне выходзяцьзамуж;алеяныяканёлынанебе
26Апрамёртвых,штояныўваскрэснуць,цінечыталі выўкнізеМайсея,якБогпрамовіўдаягоўкупіны, кажучы:ЯБогАбрагама,іБогІсаака,іБогЯкуба?
27ЁнняБогмёртвых,алеБогжывых;тамувымоцна памыляецеся.
28Іпадышоўадзінзкніжнікаўі,пачуўшыіхразмову,і ўбачыўшы,штоёндобраімадказаў,спытаўсяўяго: якаязапаведзьпершаязусіх?
29ІадказваўямуІсус:першаязусіхзапаведзяў: слухай,Ізраіль;ГасподзьБогнашёсцьПанадзіны: 30.ІпалюбіГоспадаБогатвайгоўсімсэрцамтваім,і ўсёюдушоютваёю,іўсімрозумамтваім,іўсёюмоцаю тваёю:гэтапершаязапаведзь
31Другоепадобнаедагэтага:палюбіблізкагатвайго, яксамогасябеНямаіншайзапаведзі,большайзагэтыя 32Ісказаўямукніжнік:добра,Настаўнік,тысказаў праўду,боадзінБог;іняманікога,акрамяяго:
33ІлюбіцьЯгоўсімсэрцам,іўсімрозумам,іўсёю душою,іўсёюмоцаю,ілюбіцьбліжнягасвайго,як самогасябе,большзаўсецэласпаленьнііахвяры.
34Ісус,убачыўшы,штоёнразважліваадказвае,сказаў яму:недалёкатыадВаладарстваБожагаІніхтопасля гэтаганеадважваўсязадацьямупытанне.
35ІадказваючыІсус,навучаючыўсьвятыні,сказаў:як кажуцькніжнікі,штоХрыстосёсьцьСынДавідаў?
36БосамДавідсказаўпразДухаСьвятога:сказаў ГасподзьГоспадумайму:сядзіправаручМяне,пакуль пакладуворагаўТваіхупадножжаногТваіх.
37ТамусамДавідназываеЯгоГоспадам;іадкульён тадыягосын?Іпростынародслухаўягозрадасцю
38ІсказаўімунавуцыСваёй:Сцеражыцесякніжнікаў, якіялюбяцьхадзіцьудоўгімадзенніілюбяць прывітаннінарынках,
39іпершыясядзенніўсінагогахіпершыямесцына святах,
40Якіяаб'ядаюцьдамыўдоваўіпадвыглядамдоўга моляцца:яныспазнаюцьбольшаеасуджэньне. 41ІсеўЕзуснасупрацьскарбніцыіглядзеў,якнарод кідаегрошыўскарбніцу,імногіябагатыяклалішмат
42Іпрыйшлааднабеднаяўдаваіўкінуладзьвелепты, штоскладаеадзінфартынг
43І,паклікаўшывучняўСваіх,кажаім:«Сапраўды
ўсіх,хтоклаўускарбонку 44Боўсеяныклаліадлішкусвайго;алеяназнястачы сваёйпаклалаўсё,штомела,увесьпражытаксвой. РАЗДЗЕЛ13
1ІкаліЁнвыходзіўзхрама,адзінзвучняўЯгоных кажаЯму:Настаўнік,паглядзі,якіятуткамянііякія будынкі!
2Ісуссказаўямуўадказ:бачышгэтыявялікіябудынкі? незастанеццакаменянакамені,якінебудзеразбураны. 3ІкаліЁнсядзеўнаАліўнайгарынасупрацьхрама, ПётріЯкуб,іЯніАндрэйспыталісяўЯгосам-насам: 4Скажынам,калігэтабудзе?іякібудзезнак,каліўсё гэтаспоўніцца?
5Ісусжа,адказваючыім,пачаўгаварыць: сьцеражыцеся,кабхтоваснепадмануў;
6БомногіяпрыйдуцьпадімемМаім,кажучы:Я Хрыстос;іашукаемногіх
7Ікалівыпачуецеправойныічуткіабваенных,не трывожцеся:богэтапавіннабыць;алеяшчэнеканец 8Бопаўстаненароднанарод,іцарстванацарства,і будуцьземлятрусыўрозныхмесцах,іголадіскрухі: гэтапачатаксмутку
9Алесьцеражыцесясаміхсябе,боаддадуцьвассудам; іўсінагогахвасбудуцьбіць,іданачальнікаўікаралёў будуцьвесцізаМяне,дзелясведчаннясупрацьіх
10ІЕвангеллепершпавіннабыцьабвешчанаваўсіх народах.
11Алекалібудуцьвесцівасівыдавацьвас,не турбуйцесянаперад,штобудзецегаварыць,іне абдумвайце;алекажыце,штобудзедадзенавамутую гадзіну;СвятыДух
12Братвыдасьцьбратанасьмерць,ібацькасына;і дзеціпаўстануцьнабацькоўсваіхізаб'юцьіх.
13ІбудзецененавідзецьвасусімізаімяМаё,алехто вытрываедаканца,тойбудзезбаўлены
14Каліжвыўбачыцеагідуспусташэньня,праякую казаўпрарокДанііл,якаястаіцьтам,дзененалежыць, (хточытае,хайразумее),тадытыя,штоўЮдэі,хай уцякаюцьугоры;
15Іхтонадаху,няхайнеспускаеццаўдоміне ўваходзіцьуяго,кабузяцьшто-небудзьздомусвайго; 16Іхтоўполі,хайневяртаеццаназад,кабузяць вопраткусваю
17Алегорацяжарнымікормячымгрудзьміўтыядні! 18Імаліцеся,кабуцёківашынебыліўзімку
19Боўтыяднібудзепакута,якойнебылоадпачатку стварэньня,якоестварыўБог,аждагэтуль,інябудзе
21Ітады,каліхтоскажавам:вось,тутХрыстос;ці
25Ізоркіпадаюцьзнеба,ісілынябесныяпахіснуцца
26ІтадыўбачацьСынаЧалавечага,ідучаганааблоках зьвялікаймоцаюіславаю
27ІтадыпашлеанёлаўСваіхізьбярэвыбраныхСваіх адчатырохвятроў,адкраюзямлідакраюнеба.
28Ацяпернавучыцесяпрытчыпрасмакоўніцу;Калі галінаяеяшчэмяккаяіпускаелісце,выведаеце,што блізкалета;
29Таківы,каліўбачыце,штогэтаадбываецца, ведайце,штогэтаблізка,прыдзвярах
30Сапраўдыкажувам,штородгэтынеміне,пакуль усёгэтанестанецца
31Небаізямляпрамінуць,алесловыМаенепрамінуць.
32Апрадзеньтойігадзінуніхтоняведае,ніанёлыў небе,ніСын,атолькіАйцец
33Глядзіце,чувайцеімаліцеся,боняведаеце,калі прыйдзечас
34БоСынЧалавечыпадобныдачалавека,які выпраўляючысяўдалёкуюдарогу,пакінуўдомсвойі даўуладуслугамсваімікожнамусваюпрацу,ізагадаў брамнікучуваць
35Дыкчувайце,боняведаеце,каліпрыйдзегаспадар дому:увечары,ціапоўначы,ціўчассьпевупеўняў,ці раніцай;
36каб,прыйшоўшыраптоўна,незастаўвассьпячымі.
37Аштокажувам,кажуўсім:чувайце
1ПраздваднібылосьвятаПасхііПраснакоў,ішукалі першасьвятарыікніжнікі,якбысхапіцьЯгохітрасьцю ізабіць
2Алеяныказалі:неўсьвята,кабнебылобунтуў народзе.
3ІкаліёнбыўуВіфанііўдомеСымонапракажонага, каліёнсядзеўзасталом,прыйшлажанчына,маючы алебастравыпосудзмірамзнардувельмікаштоўнага;і янаразбіласкрынюівылілаямунагалаву
4Ібылінекаторыя,якіяабуралісяўсабеіказалі: навоштагэтаемарнаваньнеміра?
5Боможнабылопрадацьягобольшчымзатрыста дынараўіраздацьубогімІнаракалінаяе
6ІсказаўІсус:пакіньяе;навоштаёйдакучаць?яна добраўчыніланадамною
7Боўбогіхзаўсёдымаецезсабою,і,каліхочаце, можацерабіцьімдабро;аМяненезаўсёдымаеце.
8Яназрабіла,штомагла:прыйшланаперадпамазаць целаМаёнапахаваньне.
9Сапраўдыкажувам:усюды,дзебудзеабвяшчацца Евангеллегэтаепаўсімсвеце,будзесказанаіпратое, штоянаўчыніла,напамяцьпраяе
10ІЮдаІскарыёт,адзінздванаццаці,пайшоўда першасвятароў,кабвыдацьЯгоім 11Яны,пачуўшы,узрадавалісяіабяцалідацьяму грошайІёншукаў,якбызручнавыдацьЯго 12Іўпершыдзеньпраснакоў,калізакалоліпасху, вучніЯгоныясказаліЯму:кудыхочаш,кабмыпайшлі іпрыгатаваліТабеесьціпасху? 13Іпасылаедвухзвучняўсваіхікажаім:ідзецеў горад,ісустрэневасчалавек,якінясезбанвады;ідзіце заім
14Ікудыбённіўвайшоў,скажыцегаспадарудома: Настаўніккажа:дзепакойдлягасцей,дзеЯбудуесці пасхузвучняміМаімі?
15Іёнпакажавамвялікіпакой,застаўленыі падрыхтаваны:тампадрыхтуйцедлянас.
16ІвыйшлівучніЯгоныя,іпрыйшліўгорад,ізнайшлі, якЁнсказаўім,іпрыгатаваліпасху
17Іўвечарыпрыходзіцьздванаццацьцю.
18Ікаліянысядзелііелі,Ісуссказаў:праўдукажувам, адзінзвас,хтоесьцьсаМною,выдасьцьМяне
19ІпачаліянысумавацьіадзінзааднымказацьЯму: ціняя?адругісказаў:цінея?
20Ёнжасказаўімуадказ:адзінздванаццацімачаеса Мноюўмісу
21СынЧалавечысапраўдыідзе,якнапісанапраЯго; алегоратамучалавеку,яківыдаеСынаЧалавечага! добрабылобгэтамучалавеку,калібённіколіне нарадзіўся
22Ікаліяныелі,Ісусузяўхлебі,дабраславіўшы, паламаўідаўім,ісказаў:прымайце,ешце:гэтаЦела Маё
23І,узяўшыкеліх,узнёсшыпадзяку,падаўім,іўсе пілізяго
24Ісказаўім:гэтаКроўМаяНовагаЗапавету,якаяза многіхпраліваецца.
25Сапраўдыкажувам:нябудубольшпіцьзплоду вінаграднагадатагодня,калібудупіцьягоновыму ВаладарствеБожым.
26І,прасьпяваўшыгімн,выйшлінагаруАліўную
27ІкажаімІсус:усевыспакушаецесяабаМянегэтай ноччу,бонапісана:паражупастыра,іразьбягуцца авечкі
28АлепасляўваскросанняМайгоапярэджувасу Галілею.
29АлеПётрсказаўяму:хоцьусеспакусяцца,аленея 30ІкажаямуІсус:праўдукажутабе,штосёньня,у гэтуюноч,першчымдвойчыпрапяепевень,тройчы адрачэшсяадМяне
31Алеёняшчэмацнейказаў:калібмнеіпамерціз табою,неадракусяадцябе.Гэтакжасказаліўсе.
32Іпрыйшліўмесца,якоеназываласяГефсіманія,і кажавучнямСваім:пасядзецетут,пакульЯпамалюся 33ІбярэзсабоюПятра,іЯкуба,іЯна,іпачаўтужыць ісумаваць;
34Ікажаім:душаМаясмуткуедасьмерці; заставайцесятутічувайце.
35І,адышоўшыкрыхунаперад,упаўназямлюі маліўся,каб,калімагчыма,абмінулаЯгогэтаягадзіна.
36Ісказаў:Авва,Ойча,усёмагчымаТабе;пранясі мімаМянегэтуючашу:аленетое,штоЯхачу,атое, штоТы
37Іпрыходзіцьізнаходзіцьіхспячымі,ікажаПятру:
38Чувайцеімаліцеся,кабнеўпасьціўспакусуДух сапраўдыгатовы,алеплоцьслабая
39Ізноўадыйшоўшы,маліўсяігаварыўтыясамыя словы
40І,вярнуўшыся,знайшоўіхізноўсьпячымі,бовочы ўіхбыліацяжэлыя,іяныняведалі,штоямуадказаць.
41Іпрыходзіцьтрэціразікажаім:яшчэспіцеі адпачывайце;вось,СынЧалавечывыдаеццаўрукі грэшнікаў
42Устаньце,пойдзем;вось,той,хтоздраджваеМяне, наблізіўся.
43Іадразуж,каліЁняшчэгаварыў,прыходзіцьЮда, адзінздванаццацёх,ізіммноствалюдзейзмячаміі каламіадпершасвятароўікніжнікаўістарэйшын.
44Ітой,штоздрадзіўЯго,даўімзнак,кажучы:Кагоя пацалую,тойіёсць;вазьміягоіадвядзібяспечна
45Іяктолькіёнпрыйшоў,адразупадыходзіцьдаягоі кажа:Настаўнік,Настаўнік!іпацалаваўяго
46Іяныўсклалінаягорукісваеісхапіліяго.
47Іадзінзтых,штостаяліпобач,выхапіўшымеч, ударыўслугупершасвятараіадсекямувуха
48Ісусжасказаўімуадказ:якназлодзеявыйшлівыз мячаміікаламі,кабузяцьМяне?
49КожныдзеньЯбыўзваміўсьвятыні,навучаючы,і выняўзяліМяне;алепавіннаспоўніццаПісаньне.
50Іўсе,пакінуўшыяго,паўцякалі
51ІішоўзаІмнейкімаладычалавек,апранутына голаецеласваё;іюнакісхапіліяго:
52І,пакінуўшыпалатно,уцёкадіхголы
53ІпавяліІсусадапершасьвятара,ізьІмсабралісяўсе першасьвятарыістарэйшыныікніжнікі.
54ПётржаішоўзаІмздалёкаждапалаца першасвятара,ісядзеўсаслугамі,ігрэўсякаляагню
55Іпершасьвятарыіўвесьсынэдрыёншукалі сьведчаньнясупрацьІсуса,кабзабіцьЯго;іне знайшоў
56БомногіяфальшывасьведчылісупрацьЯго,але сьведчаньнііхніянезыходзілі
57Інекаторыяўсталііфальшывасьведчылісупраць яго,кажучы:
58Мычулі,якёнказаў:Яразбуругэтырукатворны храмізатрыдніпабудуюдругі,нерукатворны
59Алеісьведчаньнеіхняенепагадзілася.
60ІўстаўпершасьвятарпасярэдзінеіспытаўсяўІсуса, кажучы:Тынічоганеадказваеш?штоянысьведчаць супрацьцябе?
61АлеёнмаўчаўінічоганеадказваўЗноўспытаўсяў ЯгопершасьвятарісказаўЯму:ціТыХрыстос,Сын Дабраславёнага?
62ІсказаўІсус:Я;івыўбачыцеСынаЧалавечага,які сядзіцьправаручсілыіпрыходзіцьнааблоках нябесных.
63Тадыпершасьвятарразадраўвопраткусваюісказаў: навоштанамяшчэсьведкі?
64Вычуліблюзнерства:штовамздаецца?Іўсе асудзіліягонасмерць
65Інекаторыяпачаліплявацьнаяго,ізакрывацьяму твар,ібіцьяго,іказацьяму:прароч!Іслугібіліяго далонямі
66КаліПётрбыўунізеўпалацы,прыходзіцьаднаса служанакпершасвятара
67І,убачыўшыПятра,якігрэўся,паглядзеланаягоі сказала:ітыбыўзЕзусамНазарэтам.
68Алеёнадрокся,сказаўшы:няведаюінеразумею, штотыкажашІёнвыйшаўнаганак;іспяваепевень
69Іаднаслужанказноўубачылаягоіпачалаказаць тым,штостаяліпобач:гэтаадзінзіх
70ІёнзноўадроксяІпразнекаторычастыя,што стаяліпобач,зноўсказаліПятру:сапраўды,тызіх,бо тыГалілеянін,ігаворкатваязгэтымсупадае 71Алеёнпачаўклясьцісяіпрысягаць,кажучы:ня ведаюгэтагачалавека,праякогавыкажаце.
72ІзапяяўпевеньдругіразІпрыгадаўПётрслова, сказанаеямуЕзусам:першчымдвойчыпрапяепевень, тытройчыадрачэшсяадМяне.Ікаліёнпадумаўпра гэта,ёнзаплакаў
РАЗДЗЕЛ15
1Іадразураніцайпершасьвятарынараділісяса старэйшынаміікніжнікамііўсімсынедрыёнамі, зьвязаўшыІсуса,павялііперадаліПілату
2ІспытаўсяўЯгоПілат:ТыЦарЮдэйскі?Ёнжа сказаўямуўадказ:тыкажаш
3ІпершасвятарыабвінавачваліЯгоўмногім,алеЁн нічоганеадказваў.
4ПілатзноўспытаўсяўЯго,кажучы:Тынічогане адказваеш?паглядзі,колькіянысьведчацьсупраць цябе.
5АлеІсуснічоганеадказаў;такштоПілатзьдзівіўся 6АнатоесьвятаЁнадпусьціўімаднаговязьня,якога яныпажадалі.
7Быўжаадзін,наімяВарава,узняволеннізтымі,што разамзімпаўсталі,штоўчынілізабойствападчас паўстання.
8Інарод,усклікнуўшы,пачаўпрасіць,кабЁнзрабіў тое,штоЁнзаўсёдырабіўім
9АлеПілатадказаўім,кажучы:хочаце,адпушчувам ЦараЮдэйскага?
10Боведаў,штопершасьвятарывыдаліЯгоз зайздрасьці.
11Алепершасвятарыпадштурхнулінарод,каблепш адпусціўімВараву
12АПілатзноўсказаўімуадказ:штожвыхочаце,каб язрабіўтаму,каторагавыназываецеЦаромЮдэйскім? 13Ізноўзакрычалі:укрыжуйЯго!
14ТадыПілатсказаўім:якоежзлоўчыніўЁн?Іяны яшчэмацнейзакрычалі:укрыжуйЯго!
15ІтамуПілат,жадаючыдагадзіцьнароду,адпусьціў імВараву,аІсуса,бічаваўшы,аддаўнаўкрыжаваньне.
16Іжаўнерыпавяліягоўзалу,звануюпрэторыяй;і янысклікаюцьувесьгурт
17ІапрануліЯгоўпурпуру,ісплілівянокзцерняў,і ўсклаліЯмунагалаву, 18ІпачалівітацьЯго:радуйся,КарольЮдэйскі! 19ІбіліЯгокіемпагалаве,іплявалінаЯго,і, схіляючысянакалені,кланялісяЯму
20І,насьмяяўшысязьЯго,зьнялізЯгопурпуруі апрануліЯгоўЯгонуювопратку,іпавяліЯго ўкрыжаваць
21ІпрымусілінейкагаСымонаКірынейца,якіішоўз поля,бацькуАляксандраіРуфа,несцікрыжягоны 22ІпрывяліягонамесцаГалгофа,штоазначае:месца чэрапа.
23Ідаліямупіцьвіно,зьмешанаесасьмірнай,алеён непрыняў
24ІкаліЯгоўкрыжавалі,падзялілівопраткуЯгоную, кінуўшыжэрабя,камуштоўзяць
25Былажтрэцяягадзіна,іўкрыжаваліЯго
26Інадпісабвінавачаньняягобыўнапісаны:Цар Юдэйскі.
27ІразамзІмукрыжавалідвухразбойнікаў;адзінпа правуюруку,адругіпалевуюруку.
28ІспоўніласяПісанне,якоекажа:ідазлачынцаў залічаны
29Ітыя,штопраходзіліміма,зьневажаліЯго,ківаючы галовамісваіміікажучы:О,Ты,шторазбураеш сьвятынюізатрыднібудуешяе,
30Уратуйсамогасябеісыйдзізкрыжа
31Падобнаіпершасвятарызкніжнікамі, насміхаючыся,казаліадзінаднаму:іншыхратаваў; сябеённеможавыратаваць.
32Хрыстус,ЦарІзраілеў,няхайсыдзецяперзкрыжа, кабмыўбачылііпаверыліІўкрыжаваныязьІм зьневажаліЯго.
33Калінасталашостаягадзіна,цемранасталапаўсёй зямлідагадзіныдзявятай
34АадзявятайгадзінеІсусусклікнуўмоцнымголасам, кажучы:Элоі,Элоі,ламасавахтані?штоазначае:Божа Мой,БожаМой,чамуТыМянепакінуў?
35Некаторыязтых,штостаялі,пачуўшыгэта,казалі: вось,Ільлюкліча
36Іадзін,пабегшы,напоўніўгубкувоцатамі, насадзіўшынатрысьціну,даваўЯмупіць,кажучы: Пакінь!паглядзім,ціпрыйдзеІльлязьняцьяго
37ІўскрыкнуўІсусмоцнымголасаміаддаўдух
38Ізаслонаўхрамеразарваласянадвоеадверхуда нізу
39Ікалісотнік,якістаяўнасупрацьяго,убачыўшы, штоёнтакускрыкнуўіаддаўдух,сказаў:Сапраўды, гэтычалавекбыўСынамБожым
40Былііжанчыны,якіяглядзеліздалёк:сяродіх МарыяМагдаленаіМарыя,маціЯкубамалогаіЯзэпа, іСаламея;
41(якіятаксама,каліЁнбыўуГалілеі,ішлізаІмі служыліЯму),імногіяіншыяжанчыны,якіяпрыйшлі зІмуЕрусалім
42Іцяпер,калінастаўвечар,тамуштобыла падрыхтоўка,гэтазначыцьдзеньперадсуботай, 43ІосіфзАрыматэі,паважаныдарадца,якітаксама чакаўВаладарстваБожага,прыйшоўісмелаўвайшоў даПілата,іпрасіўцелаЕзуса.
44ІПілатзьдзівіўся,штоЁнужопамёр,і,паклікаўшы сотніка,спытаўсяўяго,цібыўёндаўнопамёр
45І,даведаўшысяпрасотніка,аддаўцелаЯзэпу.
46І,купіўшыпалатно,зьняўшыяго,загарнуўу палатноіпаклаўумагілу,высечануюўскале,і прыкаціўкаменьдадзьвярэймагілы
47МарыяМагдаленаіМарыя,маціЯзэпа,глядзелі, дзеягопаклалі
РАЗДЗЕЛ16
1Каліжмінуласубота,МарыяМагдаленаіМарыя ЯкаваіСаламеякупіліпахошчаў,кабпрыйсціі памазацьЯго.
2Івельмірана,упершыдзеньтыдня,яныпрыйшліда магілынаўсходзесонца
3Ісказаліяныміжсабой:хтоадваліцьнамкаменьад дзьвярэймагілы?
4І,зірнуўшы,бачаць,штокаменьадвалены,боёнбыў вельмівялікі.
5І,увайшоўшыўмагілу,яныўбачыліюнака,які сядзеўсправа,апранутыўдоўгуюбелуювопратку;і яныспалохаліся.
6Ікажаім:няпалохайцеся:вышукаецеІсусаз Назарэта,укрыжаванага;Ёнуваскрос;нямаяготут: восьмесца,дзепаклаліяго.
7Алеідзіце,скажэцевучнямЯгоныміПятру,штоЁн наперадзевасідзеўГалілею:тамвыўбачыцеЯго,як Ёнсказаўвам
8Іяныхуткавыйшлііўцякліадмагілы;бояны дрыжалііжахаліся,інікомунічоганеказалі;бояны баяліся
9КаліІсусуваскросранаўпершыдзеньтыдня, зьявіўсянайпершМарыіМагдаліне,зьякойвыгнаўсем дэманаў
10Іянапайшлаірасказалатым,штобылізІм,калі яныплакалііплакалі.
11Яныж,пачуўшы,штоёнжывыіштоянаягобачыла, непаверылі
12Пасьлягэтагазьявіўсяўіншымвыглядзедвумзьіх, каліяныішлііішліўполе
13Іяныпайшліірасказаліастатнім;іімнепаверылі
14Пасьлязьявіўсяадзінаццаці,каліянысядзеліза сталом,ідакараўіхзанявер'еіжорсткасьцьсэрцаў, штонепаверылітым,штобачыліЯгоўваскросшага
15Ісказаўім:ідзіцепаўсімсвецеіабвяшчайце Евангеллеўсякамустварэнню
16Хтоўверуеіахрысьціцца,будзезбаўлены;ахтоня верыць,будзеасуджаны.
17Ізнакігэтыябудуцьсуправаджацьтых,хтоўверуе; ІмемМаімбудуцьвыганяцьдэманаў;будуцьгаварыць новымімовамі;
18Яныбудуцьбрацьзмеяў;ікаліянывып'юцьштонебудзьсьмяротнае,непашкодзіцьім;будуць ускладацьрукінахворых,іяныбудуцьздаровыя.
19Дыквось,пасьляразмовызьіміГасподзьузьнёсься нанебаісеўправаручБога
20Іяныпайшлііабвяшчаліпаўсюль,аГасподзь супрацоўнічаўзімііпацьвярджаўслованаступнымі знакаміАмін