Першае Евангелле аб дзяцінстве Ісуса Хрыста РАЗДЗЕЛ 1 1 Наступныя аповеды мы знайшлі ў кнізе першасьвятара Язэпа, якога некаторыя называлі Каяфай 2 Ён апавядае, што Езус гаварыў яшчэ ў калысцы і сказаў маці сваёй: 3 Марыя, я Ісус, Сын Божы, гэтае слова, якое Ты стварыла паводле абвешчаньня Табе анёла Габрыэля, і бацька мой паслаў Мяне дзеля збаўленьня сьвету. 4 У трыста дзевятым годзе эры Аляксандра Аўгуст выдаў указ аб тым, каб усе людзі ехалі абкладацца падаткам у сваёй краіне. 5 І ўстаў Язэп і з Марыяй, жонкай сваёй, пайшоў у Ерусалім, а потым прыйшоў у Віфлеем, каб ён і сям'я яго былі пералічаны ў горадзе бацькоў сваіх. 6 І калі яны падышлі да пячоры, Марыя прызналася Язэпу, што прыйшоў час яе нарадзіць, і яна ня можа ісьці далей у горад, і сказала: пойдзем у гэтую пячору. 7 У той час сонца ўжо было блізка да заходу. 8 Але Язэп паспяшаўся ўзяць ёй павітуху; і калі ён убачыў старую габрэйку, якая была з Ерусаліма, ён сказаў ёй: Маліся, хадзі сюды, добрая жанчына, і ўвайдзі ў тую пячору, і ты ўбачыш там жанчыну, якая толькі што гатовая нарадзіць. 9 Было ўжо пасьля заходу сонца, калі старая і Язэп зь ёю прыйшлі да пячоры, і ўвайшлі абое ў яе. 10 І вось, усё было напоўнена святлом, мацнейшым за святло лямпаў і свечак і большым за святло самога сонца. 11 Затым немаўля спавівалі і смакталі грудзі сваёй маці святой Марыі. 12 Калі яны абодва ўбачылі гэтае святло, яны былі здзіўлены; старая жанчына спытала святую Марыю: Ці ты маці гэтага дзіцяці? 13 Святая Марыя адказала: Яна была. 14 На што старая сказала: «Ты вельмі адрозніваешся ад усіх іншых жанчын». 15 Святая Марыя адказала: як няма дзіцяці, падобнага да сына майго, так і жанчыны, падобнай да маці ягонай. 16 Адказала старая і сказала: О, уладарка мая, я прыйшла сюды, каб атрымаць вечную ўзнагароду. 17 Тады сказала Ёй наша Пані, святая Марыя: Ускладзі рукі Твае на немаўля; што, зрабіўшы, стала цэлай. 18 І, выходзячы, сказала: ад гэтага часу ва ўсе дні жыцьця майго я буду даглядаць і быць служанкаю гэтага дзіцяці. 19 Пасьля гэтага, калі пастухі прыйшлі і расклалі агонь, і вельмі радаваліся, зьявілася ім нябеснае войска, усхваляючы і пакланяючыся Найвышэйшаму Богу. 20 І паколькі пастухі займаліся той самай працай, пячора ў той час здавалася слаўным храмам, таму што абодва языкі анёлаў і людзей з'ядналіся, каб пакланіцца і праславіць Бога з нагоды нараджэння Пана Хрыста. 21 Але старая Габрэйка, убачыўшы ўсе гэтыя відавочныя цуды, праславіла Бога і сказала: Дзякую Табе, Божа, Божа Ізраілеў, што вочы мае ўбачылі нараджэнне Збаўцы свету. РАЗДЗЕЛ 2 1 І калі настаў час ягонага абразаньня, гэта значыць, восьмы дзень, у які закон загадваў абрэзаць дзіця, абрэзалі яго ў пячоры. 2 І старая Габрэйка ўзяла крайнюю плоць (іншыя кажуць, што яна ўзяла пупок) і захавала яе ў алебастравай скрыні са старым алеем з нарду.
3 І быў у яе сын аптэкар, якому яна сказала: сьцеражыся, не прадай гэтай алебастравай скрыні з нардавай маззю, хаця табе за яе прапануюць трыста дынараў. 4 Вось тая алебастравая скрыначка, якую здабыла Марыя грэшніца, і выліла з яе міра на галаву і ногі Госпада нашага Ісуса Хрыста, і выцерла яго валасамі сваёй галавы. 5 Потым празь дзесяць дзён прынесьлі яго ў Ерусалім і на саракавы дзень ад нараджэньня ягонага паставілі яго ў храме перад Госпадам, склаўшы за яго адпаведныя ахвяры, згодна з патрабаваньнем закону Майсеевага, а менавіта, каб кожны мужчына, які размыкае ўлоньне, сьвятым Богу будзе названы. 6 У той час стары Сімяон убачыў яго ззяючым, як слуп святла, калі святая Марыя Дзева, маці яго, несла яго на руках, і быў напоўнены найвялікшай асалодай ад гэтага віду. 7 І анёлы стаялі вакол яго, пакланяючыся яму, як вартаўнікі караля вакол яго. 8 Тады Сімяон, падышоўшы да сьвятой Марыі і працягнуўшы рукі да яе, сказаў Госпаду Хрысту: цяпер, Госпадзе, слуга Твой адыдзе зь мірам, паводле слова Твайго; 9 Бо вочы мае бачылі міласэрнасьць Тваю, якую Ты падрыхтаваў дзеля збаўленьня ўсіх народаў; сьвятло ўсім народам і слава народу Твайго Ізраіля. 10 Прысутнічала і Ганна прарочыца, і, падышоўшы, узьнесла хвалу Богу і праславіла шчасьце Марыі. РАЗДЗЕЛ 3 1 І сталася, калі нарадзіўся Гасподзь Ісус у Бэтлееме, горадзе Юдэйскім, у часы цара Ірада; мудрацы прыбылі з Усходу ў Ерусалім, згодна з прароцтвам Зарадашта, і прынеслі з сабой ахвяры: золата, ладан і смірну, і пакланіліся яму, і прынеслі яму свае дары. 2 Тады Марыя ўзяла адну з ягоных пялёнак, у якую было загорнута немаўля, і дала ім замест благаславення, якое яны атрымалі ад яе як самы высакародны падарунак. 3 І ў той самы час зьявіўся ім анёл у выглядзе той зоркі, якая раней была правадніком іх у падарожжы; святлом якога яны ішлі, пакуль не вярнуліся ў сваю краіну. 4 Калі яны вярнуліся, прыйшлі да іх каралі і князі іхнія, пытаючыся: што яны бачылі і зрабілі? Які ў іх быў шлях і вяртанне? Якая кампанія ў іх была ў дарозе? 5 Але яны вырабілі пялёнкі, якія дала ім святая Марыя, дзеля чаго яны спраўлялі свята. 6 І, паводле звычаю сваёй краіны, распаліўшы агонь, пакланіліся яму. 7 І, кінуўшы ў яго пялёнкі, агонь узяў яго і захаваў. 8 Калі агонь патушылі, дасталі пялёнку цэлаю, нібы агонь яе не крануў. 9. І пачалі яны цалаваць яго і клалі на галовы свае і на вочы свае, кажучы: гэта сапраўды праўда, і сапраўды дзіўна, што агонь не мог спаліць яго і знішчыць. 10 Тады яны ўзялі яго і з найвялікшай павагай паклалі ў свае скарбы. РАЗДЗЕЛ 4 1 Ірад, убачыўшы, што мудрацы марудзяць і не вяртаюцца да яго, склікаў сьвятароў і мудрацоў і сказаў: Скажыце мне, дзе павінен нарадзіцца Хрыстос? 2 І калі яны адказалі, у Віфлееме, горадзе Юдэйскім, ён пачаў выдумляць у сваім розуме сьмерць Госпада Ісуса Хрыста. 3 Але анёл Гасподні з'явіўся Язэпу ў сне і сказаў: устань, вазьмі Дзіця і Маці Яго і ідзі ў Егіпет, як толькі заспявае певень. І ён устаў і пайшоў. 4 І калі ён разважаў у сабе аб дарозе сваёй, настала яму раніца. 5 У даўжыні дарогі парваліся паясы сядла.