ЮЗЭФ І АСЕНАФ Асенату шукаюць замуж сын караля і многія іншыя. 1. У першы год багацьця, у другі месяц, у пяты дзень месяца, паслаў фараон Язэпа абысьці ўсю зямлю Егіпецкую; і ў чацвёрты месяц першага года, у васямнаццаты дзень месяца, Язэп прыйшоў да межаў Геліёпаля і збіраў збожжа гэтай краіны, як пясок марскі. І быў у тым горадзе нейкі чалавек па імені Пентэфрэс, які быў жрацом Геліополя і сатрапам фараона, і галоўным з усіх сатрапаў і князёў фараона; і гэты чалавек быў надзвычай багаты і вельмі мудры і далікатны, і ён таксама быў дарадцам фараона, таму што ён быў разумнейшы за ўсіх князёў фараонавых. І была ў яго дачка нявінніца, па імені Асэната, гадоў васемнаццаці, высокая і прыгожая, і прыгожая на выгляд больш за ўсіх нявінніц на зямлі. А сама Асэнэта нічым не была падобная да нявінніц, дачок Эгіпцянаў, але была ва ўсім падобная да дачок Габрэяў: высокая, як Сарра, прыгожая, як Рэбэка, і прыгожая, як Рахіль; і слава пра яе прыгажосць разышлася па ўсёй той зямлі і да канцоў свету, так што з-за гэтага ўсе сыны князёў і сатрапаў жадалі сватацца да яе, а таксама сыны каралёў, усе маладыя і моцныя людзі, і была вялікая сварка паміж імі з-за яе, і яны спрабавалі змагацца адзін з адным. І першынец фараона таксама пачуў пра яе, і ён працягваў маліць свайго бацьку аддаць яе яму за жонку і кажучы яму: дай мне, бацька, Асэнату, дачку Пентэфрэса, першага чалавека Геліёпаля, у жонкі. І сказаў яму фараон, бацька ягоны: «Навошта ты шукаеш жонку ніжэйшую за сябе, калі ты цар усёй гэтай зямлі?» Не, але вось! дачка Ёакіма, цара Маавіцкага, заручана з табою, а сама яна царыца і вельмі прыгожая. Вазьмі тады гэтую сабе ў жонкі». Апісваецца вежа, у якой жыве Асэнат. 2. Але Асэната пагарджала і пагарджала кожным мужчынам, была фанабэрлівай і пыхлівай, і ніхто яе ніколі не бачыў, паколькі да Пентэфраса была прылеглая да яго дома вежа, вялікая і надзвычай высокая, а над вежай было гарышча, якое змяшчала дзесяць камеры. І першы пакой быў вялікі і вельмі прыгожы і выкладзены фіялетавымі камянямі, і сцены яго былі абліцаваны каштоўнымі і рознакаляровымі камянямі, і дах таго пакоя таксама быў з золата. І ў гэтым пакоі былі ўсталяваны егіпецкія багі, якім не было ліку, золата і срэбра, і ўсім тым пакланялася Асэнат, і яна баялася іх, і кожны дзень прыносіла ім ахвяры. У другім пакоі былі таксама ўсе ўпрыгажэнні і куфры Асэнаты, і было ў ім золата, і мноства срэбных і залататканых убораў у неабмежаванай колькасці, і камяні адборныя і дарагога кошту, і ільняная вопратка, і ўсе ўпрыгажэнні яе дзявоцтва быў там. І трэцяя камера была сховішчам Асэната, у якім захоўваліся ўсе даброты зямлі. А астатнія сем пакояў занялі сем нявінніц, якія служылі Асэнаце, у кожнай была адна пакой, таму што яны былі аднагодкі, нарадзіліся ў адну ноч з Асэнат, і яна іх вельмі любіла; і яны таксама былі надзвычай прыгожыя, як зоркі нябесныя, і ніколі не размаўляў з імі ні чалавек, ні дзіця
мужчынскага полу. У вялікай пакоі Асэнаты, дзе захоўвалася яе некранутасць, было тры вокны; і першае акно было вельмі вялікае, яно глядзела на двор на ўсход; а другі глядзеў на поўдзень, а трэці глядзеў на вуліцу. І залаты ложак стаяў у пакоі, якая глядзела на ўсход; а пасьцель была засланая пурпурою, пераплеценай золатам, а пасьцель была вытканая з чырвані і чырвані і з вісону. На гэтым ложку спаў адзін Асэнат, і на ім ніколі не сядзеў ні мужчына, ні іншая жанчына. І быў таксама вялікі двор, які прымыкаў да дому з усіх бакоў, і вельмі высокая сцяна вакол двара, пабудаваная з вялікіх прастакутных камянёў; і было таксама чатыры брамы ў двары, абабітых жалезам, і кожны з іх ахоўваўся васемнаццаццю моцнымі маладымі людзьмі, узброенымі; і там таксама былі пасаджаны ўздоўж сцяны прыгожыя дрэвы ўсіх відаў і ўсе пладаносныя, плады іхнія былі саспелымі, таму што была пара ўраджаю; і была таксама багатая крыніца вады, якая выцякала з правага боку таго самага двара; і пад крыніцай была вялікая цыстэрна, якая прымала ваду з гэтай крыніцы, адкуль ішла, так бы мовіць, рака праз сярэдзіну двара, і яна палівала ўсе дрэвы гэтага двара. Язэп абвяшчае аб сваім прыходзе да Пентэфра. 3. І сталася ў першы год з сямі гадоў багацця, у чацвёрты месяц, дваццаць восьмага месяца, Язэп прыйшоў да межаў Геліопаля, збіраючы збожжа ў той мясцовасці. І калі Іосіф наблізіўся да таго горада, ён паслаў перад сабою дванаццаць чалавек да Пентэфрыса, святара Геліополя, кажучы: «Я прыйду да цябе сёння, таму што гэта час поўдня і паўдня, і ёсць вялікі сонечны нагрэў, каб я мог астудзіць сябе пад дахам твайго дома». І Пэнтэфэр, пачуўшы гэта, узрадаваўся надзвычайна вялікай радасьцю і сказаў: «Блаславёны Гасподзь Бог Язэпа, бо пан мой Язэп палічыў мяне вартым». І паклікаў Пентэфр наглядчыка свайго дому і сказаў яму: «Пасьпяшайся і падрыхтуй дом мой і прыгатуй вялікую вячэру, бо сёньня прыходзіць да нас Язэп, моцны Божы». І калі Асэнэт пачула, што бацька яе і маці прыйшлі з валоданьня сваёй спадчынай, яна вельмі ўзрадавалася і сказала: «Я пайду і ўбачу бацьку і маці, бо яны прыйшлі з валоданьня нашай спадчыны» (бо гэта быў сезон збору ўраджаю). І Асэната пасьпяшалася ў сваю пакой, дзе ляжала яе вопратка, і апранула тонкую ільняную вопратку, зробленую з малінавага рэчыва і пераплеценую золатам, і аперазалася залатым поясам і бранзалетамі на руках; і на ногі свае яна апранула залатыя мяхі, і на шыю сваю яна адліла каштоўныя ўпрыгажэнні і каштоўныя камяні, якія былі ўпрыгожаны з усіх бакоў, маючы таксама імёны багоў егіпецкіх паўсюль, выгравіраваных на іх, як на бранзалетах і камяні; і яна таксама надзела дыядэму на галаву і павязала дыядэму вакол скроняў і накрыла галаву мантыяй. Пентэфр прапануе выдаць Асенэту замуж за Язэпа. 4. І тады яна паспешна спусцілася па лесвіцы са свайго гарышча і падышла да бацькі і маці і пацалавала іх. І Пентэфрэс і яго жонка радаваліся за сваю дачку Асэнату з надзвычай вялікай радасьцю, таму што яны бачылі яе