Amharic - The Book of Psalms by Filipino Tracts and Literature Society Inc.

መዝሙራት

ምዕራፍ1

1ምስጉንነውበኃጢአተኞችምክርያልሄደ፥ በኃጢአተኞችምመንገድያልቆመ፥በዋዘኞችም ወንበርያልተቀመጠ።

2ነገርግንበእግዚአብሔርሕግደስይለዋል; በሕጉምቀንናሌሊትያስባል።

3፤እርሱምበውኃፈሳሾችዳርእንደ ተተከለችፍሬዋንበጊዜውእንደምትሰጥዛፍ ይሆናል።ቅጠሉምአይደርቅም;የሚሠራውም ሁሉይከናወንለታል።

4ኃጢአተኞችእንዲሁአይደሉም፥ነገርግን ነፋስወስዶእንደሚወስደውገለባናቸው።

5፤ስለዚህ ኃጢአተኞች በፍርድ፥

ኃጢአተኞችምበጻድቃንማኅበርአይቆሙም።

6እግዚአብሔርየጻድቃንንመንገድ

ያውቃልና፤የኃጥኣንመንገድግን ትጠፋለች።

ምዕራፍ2

1አሕዛብለምንይቈጣሉሕዝቡስከንቱነገር

ያስባል?

2የምድርነገሥታትተነሱአለቆቹም በእግዚአብሔርናእርሱበቀባውላይ ተማከሩ።

3ማሰሪያቸውንእንበጥስገመዳቸውንምከእኛ

እንጥል።

4በሰማይየሚቀመጠውይስቃል፤ እግዚአብሔርምይሳለቅባቸዋል።

5የዚያንጊዜምበቍጣውይነግራቸዋል፥

በመዓቱምያስጨንቃቸዋል።

6እኔግንንጉሤንበተቀደሰውተራራዬ በጽዮንላይሾምሁ።

7ትእዛዝንእናገራለሁ፤እግዚአብሔር እንዲህአለኝ።እኔዛሬወለድሁህ።

8ለምነኝአሕዛብንለርስትህየምድርንም ዳርቻለርስትህእሰጥሃለሁ።

9በብረትበትርትሰብራቸዋለህ።እንደሸክላ ዕቃትሰባብራቸዋለህ።

10፤አሁንም፥እናንተነገሥታት፥ጠቢባን ሁኑ፤እናንተየምድርፈራጆችሆይ፥ተገዙ።

11እግዚአብሔርንበፍርሃትተገዙ፥ በመንቀጥቀጥምደስይበላችሁ።

12ቍጣውጥቂትበነደደጊዜከመንገድ እንዳትጠፋልጁንሳሙት።በእርሱየሚታመኑ ሁሉብፁዓንናቸው።

ምዕራፍ3

1የዳዊትመዝሙርከልጁከአቤሴሎምበሸሸ ጊዜ።አቤቱ፥የሚያስጨንቁኝእንዴትበዙ! በእኔላይየሚነሡብዙናቸው።

2ስለነፍሴ፡በእግዚአብሔርዘንድረዳት የለውም፡የሚሉብዙዎችናቸው።ሴላ

3አቤቱ፥አንተለእኔጋሻነህ።ክብሬና

ራሴንከፍየሚያደርግ።

ጠላቶቼንሁሉበጉንጯላይመትተሃልና። አንተየኃጢአተኞችንጥርስሰብረሃል።

8ማዳንየእግዚአብሔርነው፥በረከትህም በሕዝብህላይነው።ሴላ.

ምዕራፍ4

ለመዘምራንአለቃበኒጊኖትየዳዊት መዝሙር።የጽድቄአምላክሆይ፥በጠራሁጊዜ አድምጠኝ፤በተጨነቀሁጊዜአሰፋኸኝ፤ ማረኝጸሎቴንምስማኝ።

2እናንተየሰውልጆችሆይ፥እስከመቼነው ክብሬንወደውርደትየምትለውጡት?እስከ መቼስከንቱነትንትወዳላችሁ?ሴላ

3ነገርግንእግዚአብሔርጻድቅየሆነውን ለራሱእንደለየእወቅ፤እግዚአብሔር በጠራሁትጊዜይሰማኛል።

4በፍርሃትቁሙኃጢአትንምአታድርጉ፤ በአልጋችሁላይከልባችሁጋርተነጋገሩዝም በልም።ሴላ

5የጽድቅንመሥዋዕትሠዋ፥በእግዚአብሔርም

6መልካምነገርማንያሳየናል?የሚሉብዙዎች ናቸው።አቤቱ፥የፊትህንብርሃንበላያችን ጨምር።

7በልቤደስታንአደረግህ፤እህላቸውና የወይንጠጅአቸውበዝቶከነበረውጊዜይልቅ ደስታንአደረግህ።

8በሰላምእተኛለሁአንቀላፋለሁም፤አቤቱ፥ አንተብቻበታማኝነትአሳምረኸኛልና።

ምዕራፍ5

ለመዘምራንአለቃበነሒሎትየዳዊት መዝሙር።አቤቱ፥ቃሌንአድምጥ፥አሳቤንም ተመልከት።

2ንጉሤናአምላኬሆይ፥የጩኸቴንቃል አድምጥወደአንተእጸልያለሁና።

አቤቱ፥በማለዳድምፄንትሰማለህ።በማለዳ ጸሎቴንወደአንተአቀርባለሁ፥አሻለሁም።

አንተበኃጢአትየምትደሰትአምላክ አይደለህምናክፉነገርከአንተጋር አያድርም።

5ሰነፎችበፊትህአይቆሙም፤ዓመፀኞችንሁሉ ጠላህ።

የሚከራከሩትንታጠፋቸዋለህ፤ደም አፍሳሹንናተንኰለኛውንሰውእግዚአብሔር ይጸየፋል።

7እኔግንበምሕረትህብዛትወደቤትህ እገባለሁአንተንምበመፍራትወደቅዱስ መቅደስህእሰግዳለሁ። 8አቤቱ፥ስለጠላቶቼበጽድቅህምራኝ።

10አቤቱ፥አጥፋቸው።በራሳቸውምክር ይወድቁ;በበደላቸውብዛትአስወጣቸው; በአንተላይዐምፀዋልና።

11በአንተየሚታመኑሁሉግንደስይበላቸው፤

ስለጠበቃቸውለዘላለምእልልይበሉ፤ ስምህንምየሚወድዱበአንተሐሤትያድርጉ።

12አቤቱ፥አንተጻድቃንንትባርካለህና፤ እንደጋሻበሞገስከበበው።

ምዕራፍ6

1ለመዘምራንአለቃበኒጊኖትበሸሚኒትላይ የዳዊትመዝሙር።አቤቱ፥በቍጣህ አትገሥጸኝ፥በመዓትህምአትቅሠፈኝ።

2አቤቱ፥ማረኝ፤ደካማነኝናአቤቱፈውሰኝ አጥንቶቼተጨንቀዋልና።

3ነፍሴበጣምታውካለች፤አቤቱ፥አንተግን እስከመቼነው?

4አቤቱ፥ተመለስነፍሴንምአድናትስለ ምሕረትህአድነኝ።

5በሞትመታሰቢያህየለምና፤በመቃብርማን ያመሰግንሃል?

6በጩኸቴደክሞኛል;ሌሊቱንሁሉአልጋዬን እንድዋኝአደርጋለሁ;ሶፋዬንበእንባዬ

አጠጣለሁ።

7ዓይኖቼከኀዘንየተነሣአልቃለች፤ስለ ጠላቶቼሁሉአርጅቷል።

8እናንተዓመፀኞችሁሉ፥ከእኔራቁ። እግዚአብሔርየልቅሶዬንድምፅሰምቶአልና።

9እግዚአብሔርልመናዬንሰምቶአል። እግዚአብሔርጸሎቴንይቀበላል።

10፤ጠላቶቼ፡ዅሉ፡ይፈሩ፡ተጨነቁ፡ይመለሱ ፡በድንገትም፡ያፍሩ።

ምዕራፍ7

1፤ስለብንያማዊውምስለኩሽቃል ለእግዚአብሔርየዘመረውየዳዊትሺጌዮን። አቤቱአምላኬ፥በአንተታምኛለሁ ከሚያሳድዱኝምሁሉአድነኝአድነኝም።

2፤ነፍሴንእንደአንበሳእንዳይቀደድ፥ የሚያድነኝምአጥቶእንዳይቀዳድዳት።

3አቤቱአምላኬ፥ይህንያደረግሁእንደ ሆነ፥በእጄኃጢአትካለ;

4ከእኔጋርሰላምለነበረውክፉንብመልስ፥ በከንቱጠላቴየሆነውንአዳንሁት።

5ጠላትነፍሴንያሳድዳትይውሰድባትም። አዎን፣ሕይወቴንበምድርላይይረግጠው፣ ክብሬንምበአፈርውስጥያኑር።ሴላ

6አቤቱ፥በቍጣህተነሣ፥ከጠላቶቼምቍጣ የተነሣተነሣ፥ላስዘዝኸውምፍርድ ተነሥኝ።

7የሕዝቡምማኅበርይከብብሃል፤አንተምስለ እነርሱወደላይተመለስ።

8እግዚአብሔርበሕዝብላይይፈርዳል፤ አቤቱ፥እንደጽድቄበእኔምእንዳለእንደ ቅንነቴመጠንፍረድኝ።

9የኃጥኣንክፋትይጥፋ፤ጻድቅንግን አጽኑት፤ጻድቅእግዚአብሔርልብንና ኵላሊትንይመረምራልና። 10መጠመቄከእግዚአብሔርዘንድነው፤ልበ

13የሞትንምዕቃአዘጋጅቶለታል። ፍላጻዎቹንበአሳዳጆችላይይሾማል።

14፤እነሆ፥በኃጢአትም

15ጕድጓድሠራ፥ቈፈረውም፥በሠራውም ጕድጓድውስጥወደቀ።

16ክፋቱበራሱላይይመለሳል፥ዓመፃውም በእግሩላይይወርዳል።

17እግዚአብሔርን እንደ ጽድቁ አመሰግነዋለሁ፥ለልዑልምለእግዚአብሔር ስምእዘምራለሁ።

ምዕራፍ8

1ለመዘምራንአለቃበጊቲ፣የዳዊትመዝሙር። ክብርህንከሰማያትበላይያደረገ።

2ከሕፃናትናከሚጠቡትአፍኃይልንአዘጋጀህ

3የጣቶችህንሥራሰማያትንባየሁጊዜ፥ የሠራሃቸውንጨረቃንናከዋክብትን፥

5ከመላእክትይልቅበጥቂትአሳነስኸው፥ የክብርናየምስጋናንዘውድጫንህለትና።

6በእጆችህሥራላይሾምኸው;ሁሉንከእግሩ በታችአስገዛህለት።

7በጎችናላሞችሁሉአዎን፣የምድር አራዊትምሁሉ።

8፤የሰማይወፎች፥የባሕርዓሦች፥በባሕርም መንገድየሚያልፍሁሉ።

9አቤቱጌታችንሆይስምህበምድርሁሉላይ ምንኛመልካምነው!

ምዕራፍ9

1፤ለመዘምራንአለቃበሙትላበንየዳዊት መዝሙር። አቤቱ፥ በፍጹምልቤ አመሰግንሃለሁ፤ ተአምራትህን ሁሉ አሳይሃለሁ።

2በአንተደስይለኛልሐሤትምአደርጋለሁ፤ ልዑልሆይ፥ለስምህእዘምራለሁ።

3ጠላቶቼወደኋላበተመለሱጊዜይወድቃሉ በፊትህምይጠፋሉ።

4ፍርዴንናፍርዴንጠብቀሃልና፤በእውነት ስትፈርድበዙፋኑላይተቀምጠሃል።

5አሕዛብንገሥጽሃቸዋል፥ኃጢአተኞችንም አጠፋህ፥ስማቸውንምለዘላለምአጠፋህ።

6ጠላቶችሆይ፥ጥፋትለዘላለምጠፋ፤ ከተሞችንምአፍርሰሃል፤መታሰቢያቸው ከእነርሱጋርጠፍቶአል።

7እግዚአብሔርግንለዘላለምይኖራል ዙፋኑንምለፍርድአዘጋጀ። 8

10ስምህንየሚያውቁበአንተይታመናሉ፤ አቤቱ፥የሚሹህንአልተዋቸውምና።

11በጽዮንለሚኖረውለእግዚአብሔርዘምሩ፤ ሥራውንምለሕዝብንገሩ።

12ስለደምበመረመረጊዜእነርሱን ያስባቸዋል፥የትሑታንንምጩኸትአይረሳም።

13አቤቱ፥ማረኝ፤ከሚጠሉኝየሚደርስብኝን መከራዬንተመልከትከሞትደጆችምከፍከፍ የምታደርገኝ።

14ምስጋናህንሁሉበጽዮንሴትልጅደጆች እናገርዘንድበማዳንህደስይለኛል።

15አሕዛብበሠሩትጕድጓድሰጠሙ፤በሸሸጉት መረብውስጥእግራቸውተያዘ።

16እግዚአብሔርበሚፈርድበትፍርድየታወቀ ነው፤ኃጢአተኛበእጁሥራተጠምዷል። ሂጌዮን።ሴላ.

ክፉዎችወደሲኦልይለወጣሉ፥ እግዚአብሔርንምየሚረሱአሕዛብሁሉ።

18፤ችግረኛለዘላለምአይረሳምና፥ የድሆችምተስፋለዘላለምአይጠፋም።

19አቤቱ፥ተነሥ፤ሰውአያሸንፍ፤አሕዛብ በፊትህይፈረድባቸው።

20አቤቱ፥አስፈራራቸውአሕዛብምሰው መሆናቸውንያውቁዘንድ።ሴላ

ምዕራፍ10

1አቤቱ፥ለምንበሩቅቆመሃል?በመከራጊዜ

ለምንትሸሸጊያለሽ?

2ኀጥኣንበትዕቢቱድሆችንያሳድዳቸዋል፤ ባሰቡትምተንኰልይጠመዱ።

3ኃጢአተኛበልቡአምሮትይመካልና፥ እግዚአብሔርምየተጸየፈውንገንዘብን የሚመካውንይባርካል።

4ኃጢአተኛበፊቱትዕቢትእግዚአብሔርን አይፈልግም፤እግዚአብሔርበሐሳቡሁሉ ውስጥአይደለም።

5መንገዱሁልጊዜከባድነው;ፍርድህከፊቱ እጅግየራቀነው፥ጠላቶቹንምሁሉ

ይዋባቸዋል።

6በልቡ።

7አፉእርግማንናሽንገላተንኰል ሞልቶበታል፤ከምላሱምበታችክፋትናከንቱ ነገርአለ።

8በመንደሮችመሸሸጊያተቀምጧልንጹሑን በስውርይገድላል፤ዓይኖቹምበድሆችላይ ተኵርአሉ።

9እንደአንበሳበጕድጓዱተደብቆ ያደባል፤ድሀውንለመያዝያደባል፤ድሀውን ይይዘዋል፥ወደመረቡምሳብቶታል።

10አጎንብሶራሱንአዋረደ፥ድሆች በብርቱዎቹይወድቁዘንድ።

11በልቡ።መቼምአያየውም።

12አቤቱ፥ተነሥ፤አቤቱ፥እጅህንአንሳ፥ ትሑታንንምአትርሳ።

13ክፉሰውእግዚአብሔርንስለምንይናቃል?

በልቡ፡አትፈልገው፡ብሎአል።

14አይተሃል;በእጅህትመልስለትዘንድ ክፋትንናንዴትንአይተሃልና፤ድሀራሱን ለአንተይሰጣል፤አንተየድሀአደጎችረዳት

16እግዚአብሔርለዘላለምንጉሥነው፥ አሕዛብከምድሩጠፍተዋል።

አቤቱ፥የትሑታንንምኞትሰምተሃል፤ ልባቸውንአዘጋጀህጆሮህንምታሰማለህ።

18በድሀአደግናበተጨቆኑላይይፈርድዘንድ የምድርሰውዳግመኛእንዳይጨክን።

ምዕራፍ11

ለመዘምራንአለቃየዳዊትመዝሙር። በእግዚአብሔርታምኛለሁ፤ነፍሴን፡እንደ ወፍወደተራራችሁሽሹእንዴትትላላችሁ?

2፤እነሆ፥ኃጢአተኞችቀስታቸውን ገትረዋልና፥ፍላጻቸውንምበገመድላይ አዘጋጁ፥ልባቸውምቅኖችንበስውርይወጉ።

3መሠረቱቢፈርስጻድቅምንያደርጋል?

4እግዚአብሔርበተቀደሰመቅደሱነው፥ የእግዚአብሔርዙፋንበሰማይነው፤ዓይኖቹ ያያሉ፥ሽፋኖቹምየሰውልጆችንፈትነዋል።

1ለመዘምራንአለቃበሸሚኒትየዳዊት መዝሙር።እግዚአብሔርንየሚፈራሰው አብቅቷልና;ምእመናንከሰውልጆችመካከል ወድቀዋልና።

2፤እያንዳንዱከባልንጀራውጋርከንቱ ነገርንይናገራሉ፤በሽንገላከንፈርና በሁለትልብይናገራሉ።

3እግዚአብሔርየሚያታልሉከንፈሮችንሁሉ፥ የትዕቢትንነገርየሚናገርምላስን ያጠፋል።

4 በአንደበታችን

እናሸንፈዋለን፤ ከንፈሮቻችንየራሳችንናቸው፤ማንጌታችን ነው?

5ስለድሆችግፍ፥ስለድሃጩኸት፥አሁን እነሣለሁ፥ይላልእግዚአብሔር።ከሚፌተው ሰውእጠብቀዋለሁ።

የእግዚአብሔርቃልየጠራቃልነው፤ በምድርላይበተፈተነሰባትጊዜእንደተነጻ ብር።

7አቤቱ፥ትጠብቃቸዋለህከዚህትውልድ ለዘላለምትጠብቃቸዋለህ።

2እስከመቼበነፍሴእመክራለሁ፥በልቤም ዕለትዕለትአዝኛለሁ?እስከመቼስጠላቴ በእኔላይከፍከፍይላል?

3አቤቱአምላኬሆይ፥ተመልከትናስማኝ፤

የሞትእንቅልፍእንዳልተኛዓይኖቼን አብራ።

4ጠላቴ።አሸንፌዋለሁእንዳይል፥ የሚያስጨንቁኝምበታወኩጊዜደስ ይላቸዋል።

5እኔግንበምሕረትህታምኛለሁ;ልቤ በማዳንህሐሤትያደርጋል።

6ጸጋንአድርጎልኛልናለእግዚአብሔር እቀኛለሁ።

ምዕራፍ14

1ለመዘምራንአለቃየዳዊትመዝሙር።ሰነፍ በልቡ።አምላክየለምአለ።ርኩስናቸው፥ አስጸያፊሥራንምአድርገዋል፥መልካምም የሚያደርግየለም።

2የሚያስተውልእግዚአብሔርንምየሚፈልግ እንዳለያይዘንድእግዚአብሔርከሰማይ የሰውልጆችንተመለከተ።

3ሁሉምፈቀቅአሉሁሉምበአንድነትረከሱ፤ በጎየሚያደርግየለምአንድስንኳ።

4፤ዓመፅንየሚሠሩሁሉአያውቁምን?ሕዝቤን

እንጀራእንደሚበሉየሚበሉእግዚአብሔርንም አይጠሩም።

5እግዚአብሔርበጻድቃንትውልድዘንድነውና በዚያእጅግፈሩ።

6እግዚአብሔርመጠጊያውነውናየድሆችን ምክርአሳፍሯችኋል።

7ምነውየእስራኤልመድኃኒትከጽዮንበመጣ! እግዚአብሔርየሕዝቡንምርኮበመለሰጊዜ

ያዕቆብደስይለዋልእስራኤልምሐሤት ያደርጋል።

ምዕራፍ15

1(የዳዊትመዝሙር።)አቤቱ፥በድንኳንህማን ያድራል?በቅዱስተራራህማንያድራል?

2በቅንየሚሄድጽድቅንምየሚያደርግበልቡም እውነትንየሚናገር።

3በአንደበቱየማይናገር፥በባልንጀራውላይ ክፉየማያደርግ፥በባልንጀራውምላይ ስድብንየማይነሣ።

4በዓይኖቹወራዳሰውየተናቀነው; እግዚአብሔርንየሚፈሩትንግንያከብራል። በገዛጉዳቱየሚምልየማይለወጥም።

5ገንዘቡንለአራጣየማያወጣ፥በንጹሕምላይ ዋጋየማይወስድ።እነዚህንየሚያደርግ ለዘላለምአይናወጥም።

ምዕራፍ16

1፤አቤቱ፥በአንተታምኛለሁናጠብቀኝ፤

2ነፍሴሆይ፥እግዚአብሔርንአልሽ።

3ነገርግንበምድርላይላሉትቅዱሳንደስ የሚለኝምሁሉለሚያሳዩቅዱሳንነው።

4ሌላአምላክንየሚቸኩሉኀዘኖቻቸው በዝተዋል፤የደምቍርባናቸውንአላቀርብም፥

6ገመዶቹበመልካምስፍራወድቀውብኛል፤ አዎን፣ጥሩቅርስአለኝ።

7የሰጠኝንእግዚአብሔርንእባርካለሁ፤ ኵላሊቴምበሌሊትያስተምረኛል።

8እግዚአብሔርንሁልጊዜበፊቴአደረግሁት፤ በቀኜነውናአልታወክም።

ስለዚህልቤደስአለውክብሬምሐሤት አደረገሥጋዬምደግሞበተስፋያድራል።

10ነፍሴንበሲኦልአትተዋትምና;ቅዱስህንም መበስበስንያይዘንድአትሰጠውም።

11የሕይወትንመንገድአሳየኸኝ፤በፊትህ የደስታሙላትአለ።በቀኝህለዘላለምተድላ አለ።

ምዕራፍ17

1(የዳዊትጸሎት።)አቤቱ፥ጽድቅንስማ፥ ጩኸቴንምአድምጥ፥ከሐሰትከንፈር የማትወጣውንጸሎቴንአድምጥ።

2ፍርዴከፊትህይውጣ;ዓይንህእኩል የሆነውንነገርይዩ።

3ልቤንፈተንኸው፤በሌሊትጐበኘኸኝ; ፈተንኸኝ፥ምንምምአላገኘህም።አፌ እንዳይተላለፍአስቤአለሁ።

4፤ስለሰውሥራ፥በከንፈርህቃልከአጥፊ መንገድጠብቀኝ።

5እግሮቼእንዳይሰናከሉመንገዴን በመንገድህአጽና።

6አቤቱ፥ትሰማኛለህናወደአንተጠራሁ፤ ጆሮህንወደእኔአዘንብልንግግሬንምስማ።

7በአንተየሚታመኑትንከሚቃወሙትበቀኝህ የምታድናቸውድንቅምሕረትህንአሳይ።

8እንደዓይንብሌንጠብቀኝከክንፎችህጥላ በታችሰውረኝ፤

9ከሚያስጨንቁኝከኃጢአተኞች፣ከከበቡኝ ገዳይጠላቶቼ።

በራሳቸውስብውስጥተዘግተዋል፥ በአፋቸውምበትዕቢትይናገራሉ።

አሁንበእግራችንከበቡን፥ዓይናቸውንም ወደምድርአጐንብሰዋል።

አደንእንደሚጎመጅአንበሳ፥በስውርም እንደሚደበቅየአንበሳደቦልነው።

አቤቱ፥ተነሥ፥አሳፍረው፥ጣለው፤ ነፍሴንከኃጥኣንአድናት፥እርሱምሰይፍህ ነው።

አቤቱ፥እጅህከሆኑሰዎችከዓለምሰዎች በዚህሕይወትእድልፈንታቸውአላቸው፥ ሆዳቸውንምበተሰወረመዝገብየምትሞላው እነርሱልጆችሞልተዋል፥የቀረውንም ንብረታቸውንለእነርሱይተዋሉ።ሕፃናት። 15፤እኔ፡ግን፡ፊትኽን፡በጽድቅ፡አይያለኹ ፤በነቃሁ፡ጊዜ፡በምሳሌኽ፡ጠግቤአለሁ።

2እግዚአብሔርዓለቴናአምባዬመድኃኒቴም ነው።አምላኬኃይሌበእርሱየምተማመንበት ጋሻዬ፥የመድኃኒቴምቀንድ፥የከፍታዬም ግንብ።

3ምስጋናየሚገባውንእግዚአብሔርን እጠራለሁ፤ከጠላቶቼምእድናለሁ።

4የሞትኀዘንከበበኝ፥የኃጢአተኞችምጎርፍ አስፈራኝ።

5የገሃነምኀዘንከበበኝ፥የሞትምወጥመድ ያዘኝ።

6በተጨነቀሁጊዜእግዚአብሔርንጠራሁትወደ አምላኬምጮኽሁ፤ከመቅደሱምቃሌንሰማኝ ጩኸቴምበፊቱወደጆሮውገባ።

7ምድርምተናወጠችተንቀጠቀጠችም፤ የተራራውምመሠረትተናወጠ፥ተቈጣምና።

8ጢስከአፍንጫውወጣ፥ከአፉምእሳት ትበላለች፥ፍምምከእርሱተቃጠለ።

9ሰማያትንዝቅዝቅወረደወረደምጨለማም ከእግሩበታችነበረ።

10በኪሩብምላይተቀምጦበረረ፥በነፋስም ክንፍላይበረረ።

11ጨለማውንመሸሸጊያውአደረገው፤ ድንኳኑምበዙሪያውየጨለማውኃናየደመና ደመናነበረ።

12በፊቱካለውፀዳልየተነሣደመናውአለፈ፣ የበረዶድንጋይናየእሳትፍም።

13እግዚአብሔርምበሰማይአንጐደጐደ፥ ልዑልምቃሉንሰጠ።የበረዶድንጋይእና የእሳትፍም

14ፍላጾቹንሰደደበተናቸውም።መብረቅም ነደደአስወጋቸውም።

15አቤቱ፥ከተግሣጽህከአፍንጫህም እስትንፋስየተነሣየውኃውፈሳሾችታዩ፥ የዓለምምመሠረትተገለጠ።

16ከላይላከወሰደኝምከብዙውኆችም አወጣኝ።

17ከብርቱጠላቴ፥ከሚጠሉኝምአዳነኝ፥

በረታብኝና።

18በመከራዬቀንጠበቁኝ፤እግዚአብሔርግን

መደገፊያዬሆነ።

19ወደሰፊስፍራምአወጣኝ።ወድዶኛልና አዳነኝ።

20እግዚአብሔርእንደጽድቄከፈለኝ፤እንደ እጄንጽህናመለሰልኝ።

21የእግዚአብሔርንመንገድጠብቄአለሁና፥ ከአምላኬምበኀጢአትአልራቅሁም።

22ፍርዱሁሉበፊቴነበሩና፥ሥርዓቱንም ከእኔአላራቅሁም።

23እኔደግሞበፊቱቅንነበርሁ፥ከኃጢአቴም ተጠበቅሁ።

24፤ስለዚህእግዚአብሔርእንደጽድቄ፥ እንደእጄምንጽሕናበዓይኑመለሰልኝ።

25ከቸርሰውጋርመሐሪሆነህትገኛለህ; ከቅንሰውጋርቅንሆነህትገኛለህ።

26ከንጹሕጋርንጹሕሆነህትገኛለህ; ከጠማማምጋርጠማማሆነህትገኛለህ።

27አንተየተቸገረውንሕዝብታድናለህና; ነገርግንከፍያለእይታንይቀንሳል

28መብራቴንታበራለህና፤እግዚአብሔር አምላኬጨለማዬንያበራል።

31ከእግዚአብሔርበቀርአምላክማንነው? ወይስከአምላካችንበቀርዓለትማንነው?

32ኃይልንየሚያስታጥቀኝመንገዴንም የሚያስተካክልእግዚአብሔርነው።

33እግሮቼንእንደዋላእግሮችያደርጋል፥ በከፍታዎቼምላይአቆመኝ።

34፤እጆቼንሰልፍያስተምራል፥የብረትም ቀስትበእጄተሰበረ።

35የማዳንህንጋሻሰጠኸኝ፥ቀኝህም ያዘችኝ፥ቸርነትህምታላቅአደረገኝ።

36በእግሬበበታቼአሰፋኸኝ፥እግሮቼም እንዳልተንሸራተቱ።

37ጠላቶቼንአሳድጄያዝኋቸው፤እስኪጠፉም ድረስአልተመለስኩም።

አቈስኋቸው፥ከእግሬምበታችወደቁ።

ራስአደረግኸኝ፤የማላውቀውሕዝብ ይገዛኛል።

44፤ስለእኔበሰሙጊዜይታዘዙኛል፥ መጻተኞችምይገዙኛል።

45መጻተኞችይጠፋሉ፥ከስፍራቸውም ይፈራሉ።

46ሕያውእግዚአብሔር;ዓለቴምየተባረከ ይሁን;የመድኃኒቴምአምላክከፍከፍይበል።

47የሚበቀልልኝእግዚአብሔርነውሕዝቡንም ከእኔበታችያስገዛል።

ከጠላቶቼያድነኛል፥በእኔምላይ ከሚቆሙትበላይከፍከፍአደረግኸኝ፥ ከጨካኞችምአዳንኸኝ።

49ስለዚህአቤቱ፥በአሕዛብመካከል አመሰግንሃለሁ፥ለስምህምእዘምራለሁ።

50ለንጉሣቸውታላቅመድኃኒትንይሰጣል፤ ለቀባውለዳዊትምለዘሩምለዘላለም ምሕረትንሰጠ።

1ለመዘምራንአለቃየዳዊትመዝሙር።ሰማያት የእግዚአብሔርንክብርይናገራሉ።ሰማይም የእጁንሥራያሳያል።

2ቀንለቀንንግግርንትናገራለችሌሊትም

5እርሱምከእልፍኙእንደሚወጣሙሽራነው፥ ሩጫንምለመሮጥእንደብርቱሰውደስ ይለዋል።

6መውጣቱከሰማይዳርቻነው፥ዙሩምእስከ ዳርቻዋነው፤ከሙቀትምየተደበቀየለም።

7የእግዚአብሔርሕግፍጹምነው፤ነፍስን ይመልሳል፤የእግዚአብሔርምስክርየታመነ ነው፤አላዋቂዎችንጠቢባንያደርጋል።

8የእግዚአብሔርሥርዓትቅንነውልብንም ደስያሰኛልየእግዚአብሔርትእዛዝንጹህ ነውዓይንንምያበራል።

9እግዚአብሔርንመፍራትንጹሕነው ለዘላለምምይኖራልየእግዚአብሔርፍርድ እውነትናቅንነትነው።

10ከወርቅናከብዙጥሩወርቅይልቅይወደዳሉ ከማርናከማርወለላምይጣፍጣሉ።

11ባሪያህበእነርሱተጠነቀቀ፤በመጠበቅም ታላቅዋጋአለ።

12ስሕተቱንስማንያስተውላል?ከሚስጥር

ኃጢአትአንጻኝ።

13ባሪያህንደግሞከትዕቢትኃጢአት ጠብቀኝ፤አይገዙኝም፤የዚያንጊዜቅን እሆናለሁ፥ከታላቁምኃጢአትንጹሕ

እሆናለሁ።

14አቤቱ፥ኃይሌናታዳጊዬ፥የአፌቃልና የልቤአሳብበፊትህየተወደደይሁን።

ምዕራፍ20

1ለመዘምራንአለቃየዳዊትመዝሙር። እግዚአብሔርበመከራቀንሰማህ።የያዕቆብ አምላክስምይጠብቅህ;

2ከመቅደሱረድኤትንላክልህ፥ከጽዮንም አጽናህ።

3ቍርባንህንሁሉአስብየሚቃጠለውንም መሥዋዕትህንተቀበል።ሴላ

4እንደልብህይስጥህ፥ምክርህንምሁሉ ፈጽም።

5በማዳንህደስይለናል፥በአምላካችንምስም ዓርማዎቻችንን እናቆምላችኋለን፤ እግዚአብሔርየምትለምንሽንሁሉይፈጽም።

6እግዚአብሔርየቀባውንእንዲያድንአሁን አውቃለሁ።በቀኝእጁምየማዳንኃይል ከቅዱስሰማያትይሰማዋል።

7እነዚያበሰረገላእነዚያምበፈረስ ይታመናሉ፤እኛግንየአምላካችንን የእግዚአብሔርንስምእናስባለን።

8ወደቁወደቁም፤እኛግንተነስተናልቀናም ቆምን።

9አቤቱ፥አድን፤በጠራንጊዜንጉሡ ይስማን።

ምዕራፍ21

1ለመዘምራንአለቃየዳዊትመዝሙር።አቤቱ፥ ንጉሡበኃይልህደስይለዋል፤በማዳንህም እጅግደስይለዋል!

2የልቡንመሻትሰጠኸው፥የከንፈሩንምልመና አልከለከልህም።ሴላ

5በማዳንህክብሩታላቅነው፥ክብርንና ግርማንበእርሱላይአደረግህለት።

6ለዘላለምየተባረከአደረግኸውናበፊትህ እጅግደስብሎታልና።

7ንጉሥበእግዚአብሔርታምኗልና፥በልዑልም ምሕረትአይናወጥም።

8እጅህጠላቶችህንሁሉታገኛለች፤ቀኝህም የሚጠሉህንታገኛለች።

9በቍጣህጊዜእንደእቶንአድርገህ ታደርጋቸዋለህ፤እግዚአብሔርበቍጣው ይውጣቸዋል፥እሳትምትበላቸዋለች።

10ፍሬአቸውንከምድርላይዘራቸውንምከሰው ልጆችመካከልታጠፋለህ።

ክፉንበአንተላይአስበዋልና፥ ሊያደርጉትየማይችሉትንምተንኰልአሰቡ።

12ፍላጻዎችህንበገመድህላይባዘጋጀህጊዜ ጀርባቸውንእንዲመልሱታደርጋቸዋለህ።

አቤቱ፥በኃይልህከፍከፍበል፤እኛም

1፤ለመዘምራንአለቃበኤጄሌትሻሃር፥

ተውኸኝ?እኔንከመረዳቴናከጩኸቴቃልለምን ራቅህ?

2አምላኬ፥በቀንእጮኻለሁአንተግን አትሰማም።እናበሌሊትጊዜ,እናዝምአልልም

3አንተግንበእስራኤልውዳሴየምትቀመጥ ሆይ፥አንተቅዱስነህ።

4አባቶቻችንበአንተታመኑ፤ተማመኑአንተም አዳንሃቸው።

5ወደአንተጮኹዳኑምበአንተታምነዋል አላፈሩም።

6እኔግንትልነኝሰውምአይደለሁም። የሰዎችነቀፋናበሕዝብዘንድየተናቀ።

7የሚያዩኝሁሉበንቀትይስቁብኛል፤ ከንፈራቸውንይነድፋሉ፥ራሳቸውንም ነቅፈው።

ያድነውዘንድበእግዚአብሔርታመነ፤ ወድዶታልናያድነው።

9አንተከማኅፀንያወጣኸኝአንተነህ፤ በእናቴጡትሳለሁተስፋአደረግህኝ።

ከማኅፀንጀምሮበአንተላይተጣልሁ፥ ከእናቴምሆድጀምረህአንተአምላኬነህ።

ከእኔአትራቅ;ችግርቅርብነውና;የሚረዳ የለምና።

12ብዙወይፈኖችከበቡኝ፥ብርቱዎችየባሳን ኮርማዎችምከበቡኝ።

13እንደነጣናእንደሚያገሣአንበሳ በአፋቸውከፈቱኝ።

እንደውኃፈሰስሁ፥አጥንቶቼምሁሉ

17አጥንቶቼንሁሉእናገራለሁ፤አይተው ያዩኛል።

18ልብሴንበመካከላቸውተካፈሉ በመጎናጸፊያዬምላይዕጣተጣጣሉ።

19አቤቱ፥ከእኔአትራቅ፤ኃይሌሆይ፥እኔን ለመርዳትፍጠን።

20ነፍሴንከሰይፍአድናት;ውዴከውሻውኃይል

21ከአንበሣአፍአድነኝ፥ከሾላቀንድ ሰምተኸኛልና።

22ስምህንለወንድሞቼእነግራቸዋለሁ በማኅበሩምመካከልአመሰግንሃለሁ።

23እግዚአብሔርንየምትፈሩሆይ፥ አመስግኑት፤የያዕቆብዘርሁላችሁ አክብሩት።የእስራኤልምዘርሁላችሁ እርሱንፍሩ።

24የችግረኛውንችግርአልናቀም፥ አልጸየፈምምና፤ ፊቱንም ከእርሱ

አልሰወረም።ወደእርሱበጮኸጊዜግንሰማ።

25በታላቅጉባኤምስጋናዬከአንተይሆናል፤ በሚፈሩትፊትስእለቴንእፈጽማለሁ።

26የዋሆችይበላሉይጠግባሉም፤የሚሹትን እግዚአብሔርንያመሰግኑታል፤ልባችሁ ለዘላለምይኖራል።

27፤የዓለም፡ዳርቻዎች፡ዅሉ፡ያስቡና፡ወደ ፡እግዚአብሔር፡ይመለሳሉ፡የአሕዛብም፡ወ ገኖች፡ዅሉ፡በፊትኽ፡ይሰግዳሉ።

28መንግሥትየእግዚአብሔርናትና፥እርሱም የአሕዛብገዥነው።

29በምድርላይየወፈሩሁሉይበላሉ

ይሰግዳሉም፥ወደአፈርምየሚወርዱሁሉ በፊቱይሰግዳሉ፥ነፍሱንምሊያድንየሚችል ማንምየለም።

30ዘርይገዛለታል;ለእግዚአብሔርትውልድ ይቈጠራል።

31መጥተውምይህንእንዳደረገለሚወለደው ሕዝብጽድቁንይናገራሉ።

ምዕራፍ23

1(የዳዊትመዝሙር።)እግዚአብሔርእረኛዬ ነው፤አልፈልግም።

2በለመለመመስክያሳድረኛል፤በጸጥታውኃ ዘንድመራኝ።

3ነፍሴንመለሳት፤ስለስሙምበጽድቅ መንገድመራኝ።

4በሞትጥላመካከልእንኳብሄድአንተከእኔ ጋርነህናክፉንአልፈራም።በትርህና በትርህያጽናኑኛል።

5በፊቴጠረጴዛንበጠላቶቼፊት አዘጋጀህልኝ፤ራሴንበዘይትቀባህ፤ጽዋዬ ያልፋል።

6ቸርነትናምሕረትበሕይወቴዘመንሁሉ ይከተሉኛል፤በእግዚአብሔርምቤትለዘላለም እኖራለሁ።

ምዕራፍ24

1(የዳዊትመዝሙር።)ምድርናሞላዋ

የእግዚአብሔርነው፤ዓለምንበእርስዋም

4ንጹሕእጅናንጹሕልብያለው

5ከእግዚአብሔርዘንድበረከትንጽድቅንም ከመድኃኒቱአምላክይቀበላል።

6ይህእርሱንየሚሹትውልድነው፥ያዕቆብ ሆይ፥ፊትህንየሚሹናቸው።ሴላ.

7እናንተበሮችሆይራሶቻችሁንአንሡ; እናንተየዘላለምደጆችከፍከፍበሉ; የክብርምንጉሥይመጣል።

8ይህየክብርንጉሥማንነው?ኃያልናኃያል እግዚአብሔር፥ በሰልፍም ኃያል እግዚአብሔር።

9እናንተበሮች፣ራሶቻችሁንአንሡ።እናንተ የዘላለምደጆችከፍከፍአድርጉአቸው። የክብርምንጉሥይመጣል።

10ይህየክብርንጉሥማንነው?የሠራዊትጌታ እግዚአብሔርእርሱየክብርንጉሥነው።ሴላ. ምዕራፍ25

1(የዳዊትመዝሙር።)አቤቱ፥ነፍሴንወደ

2አምላኬ፥በአንተታምኛለሁ፤አላፍርም፥ ጠላቶቼምአያሸንፉኝ።

3አንተንበመተማመንየሚጠባበቁአያፍሩ፤ ያለምክንያትየሚተላለፉይፈሩ።

4አቤቱ፥መንገድህንአሳየኝ፤መንገድህን አስተምረኝ።

5አንተየመድኃኒቴአምላክነህናበእውነትህ ምራኝአስተምረኝም።ቀኑንሙሉበአንተላይ እጠባበቃለሁ።

6አቤቱ፥ምሕረትህንናምሕረትህንአስብ። ከጥንትጀምሮናቸውና።

7የልጅነቴንኃጢአትናመተላለፌን አታስብብኝ፤አቤቱ፥ስለቸርነትህእንደ ምሕረትህአስበኝ።

8እግዚአብሔርቸርቅንምነው፤ስለዚህ ኃጢአተኞችንበመንገድያስተምራቸዋል።

9የዋሆችንበፍርድይመራቸዋል፥የዋሆችንም መንገዱንያስተምራቸዋል።

10የእግዚአብሔርመንገድሁሉኪዳኑንና ምስክሩንለሚጠብቁምሕረትናእውነትነው።

11አቤቱ፥ስለስምህኃጢአቴንይቅርበል። ታላቅነውና።

12እግዚአብሔርንየሚፈራማንነው?እርሱን በመረጠውመንገድያስተምራል።

ነፍሱበቅንነትትኖራለች፤ዘሩምምድርን ይወርሳል።

14የእግዚአብሔርምሥጢርበሚፈሩትዘንድ ነው፤ቃልኪዳኑንምያሳያቸዋል።

15ዓይኖቼሁልጊዜወደእግዚአብሔርናቸው፤ እግሬንከመረቡነቅሎያውጣኛልና።

20ነፍሴንጠብቅአድነኝም፤አላፍርም፤

በአንተታምኛለሁና።

21ቅንነትናቅንነትይጠብቀኝ፤አንተን እጠብቃለሁና።

22አቤቱእስራኤልንከመከራውሁሉአድን።

ምዕራፍ26

1(የዳዊትመዝሙር።)አቤቱ፥ፍረድልኝ፤

በቅንነቴ ሄጃለሁና:በእግዚአብሔር ታምኛለሁ;ስለዚህአልንሸራተትም።

2አቤቱ፥ፈትነኝፈትነኝም፤አእምሮዬንእና ልቤንሞክር።

3ምሕረትህበዓይኔፊትናትና፥በእውነትህም ሄድሁ።

4ከከንቱዎችጋርአልተቀመጥሁም፥ ከሚመስሉምጋርአልገባም።

5የክፉአድራጊዎችንማኅበርጠላሁ፤እና ከክፉዎችጋርአይቀመጥም.

6እጄንበንጹሕእጠባለሁ፤አቤቱ፥ መሠዊያህንእከብባለሁ።

7በምስጋናድምፅእሰብክዘንድ፥ ተአምራትህንምሁሉእናገርዘንድ።

8አቤቱ፥የቤትህንማደሪያየክብርህም

ማደሪያንወደድሁ።

9ነፍሴንከኃጢአተኞችጋርሕይወቴንምከደም ሰዎችጋርአትሰብስብ።

10በእጃቸውክፋትአለ፥ቀኛቸውምጉቦ

የተሞላነው።

11እኔግንበቅንነቴእሄዳለሁ፤ተቤዢኝ፥ ማረኝም።

12እግሬበቀናችስፍራቆማለች፥በማኅበርም እግዚአብሔርንእባርከዋለሁ።

ምዕራፍ27

1(የዳዊትመዝሙር።)እግዚአብሔርብርሃኔና መድኃኒቴነው፤ማንንነውየምፈራው? እግዚአብሔርየሕይወቴብርታትነው;ማንን እፈራለሁ?

2ክፉዎችጠላቶቼናጠላቶቼሥጋዬንሊበሉ ወደእኔበመጡጊዜተሰናክለውወደቁ።

3ሰራዊትበላዬቢሰፍርልቤአይፈራም፤ ሰልፍምቢነሣብኝበዚህእታመናለሁ።

4እግዚአብሔርንአንዲትነገርለመንሁት እርስዋንምእሻለሁ።በሕይወቴዘመንሁሉ በእግዚአብሔርቤትእኖርዘንድ የእግዚአብሔርንውበትአይዘንድ መቅደሱንምእመለከትዘንድ።

5፤በመከራው፡ጊዜ፡በድንኳኑ፡ሰውሮኛልና፥ በድንኳኑም፡ስውር፡ሰውሮኛል፥በድንኳኑም ፡ስውር፡ሰውሮኛል፥በድንኳኑም፡ስውር፡ሰ ውሮኛል፥በድንኳኑም፡ስውር፡ሰውሮኛል፥በ ድንኳኑም፡ስውር፡ሰውሮኛልና፥በድንኳኑም ፡ስውር፡ሰውሮኛል፥በድንኳኑም፡ስውር፡ይ ሠውረኛል፡አለ።በዓለትላይአቆመኝ። 6አሁንምራሴበዙሪያዬካሉጠላቶቼበላይ ከፍከፍይላል፤በድንኳኑምየደስታን መሥዋዕትአቀርባለሁ።እዘምራለሁ፥ ለእግዚአብሔርምእዘምራለሁ። 7አቤቱ፥በቃሌስጮኽስማኝ፤ማረኝም፥ መልስልኝም።

አትተወኝ።

10አባቴናእናቴትተውኝበወጡጊዜ እግዚአብሔርተቀበለኝ።

አቤቱ፥መንገድህንአስተምረኝ፥ስለ ጠላቶቼምበቀናመንገድምራኝ።

12ለጠላቶቼአሳልፈኝአትስጠኝ፤የሐሰት ምስክሮችጨካኞችምተነሥተውብኛልና።

የእግዚአብሔርንቸርነትበሕያዋንምድር አይዘንድካላመንሁበቀርደከምሁ።

14እግዚአብሔርንጠብቅ፤አይዞህልብህንም ያጸናል፤እግዚአብሔርንጠብቅእላለሁ። ምዕራፍ28

1(የዳዊትመዝሙር።)አቤቱ፥ዓለቴ፥ወደ አንተእጮኻለሁ።ዝምአትበለኝ፥ዝም ብትለኝወደጕድጓድእንደሚወርዱ

3ከኃጢአተኞችናከዓመፀኞችጋር አትውሰደኝ፤ለጎረቤቶቻቸውሰላምን ከሚናገሩነገርግንጥፋትበልባቸውአለ።

4እንደሥራቸውናእንደሥራቸውክፋት ስጣቸው፤እንደእጃቸውምሥራስጣቸው። ምድረበዳውንስጣቸው።

5የእግዚአብሔርንሥራናየእጁንሥራስላላዩ ያጠፋቸዋልአይሠራቸውም።

6የልመናዬንቃልሰምቶአልናእግዚአብሔር ይባረክ።

7እግዚአብሔርኃይሌናጋሻዬነው፤ልቤ በእርሱታመነተረዳሁም፤ስለዚህልቤእጅግ ደስብሎኛል፤በመዝሙሬምአመሰግነዋለሁ።

8እግዚአብሔርኃይላቸውነውእርሱምየቀባው ማዳንነው።

9ሕዝብህንአድን፥ርስትህንምባርክ፤ ጠብቃቸው፥ ለዘላለምምከፍከፍ አድርጋቸው።

ምዕራፍ29

1(የዳዊትመዝሙር።)ኃያላንሆይ፥ ለእግዚአብሔርስጡ፥ክብርንናኃይልን ለእግዚአብሔርስጡ።

2ለስሙየሚገባውንክብርለእግዚአብሔር ስጡ።በቅድስናክብርእግዚአብሔርን

6፤ እንደ ጥጃምእንዲዘልላቸው

ያደርጋቸዋል፤ሊባኖስእናሲሪዮንእንደ ወጣትዩኒኮርን

7የእግዚአብሔርድምፅየእሳቱንነበልባል

ይከፍላል።

8የእግዚአብሔርድምፅምድረበዳውን ያናውጣል።እግዚአብሔርየቃዴስንምድረ በዳያናውጣል።

9የእግዚአብሔርድምፅዋላዎችንያወልዳል

ጫካውንምይገልጣል፤ሁሉምበመቅደሱውስጥ ስለክብሩይናገራል።

10እግዚአብሔርበጥፋትውኃላይተቀምጧል; አዎን፥እግዚአብሔርለዘላለምንጉሥሆኖ ተቀምጧል።

11እግዚአብሔርለሕዝቡኃይልንይሰጣል; እግዚአብሔርሕዝቡንበሰላምይባርካል። ምዕራፍ30

1፤በዳዊትቤትቅዳሴጊዜመዝሙርና መዝሙር።አቤቱ፥አመሰግንሃለሁ፤ከፍከፍ አድርገኸኛልና፥ጠላቶቼምበእኔላይደስ እንዲሰኙአላደረግህም።

2አቤቱአምላኬ፥ወደአንተጮኽሁአንተም

ፈወስኸኝ።

3አቤቱ፥ነፍሴንከሲኦልአወጣሃት፤ወደ ጕድጓዱምእንዳልወርድበሕይወትጠበቅኸኝ።

4ቅዱሳኑሆይ፥ለእግዚአብሔርዘምሩ፥

ለቅድሱምመታሰቢያአመስግኑ።

5ቍጣውለቅጽበትነውና፤በሞገሱሕይወት ናት፤ልቅሶለአንድሌሊትይጸናል፥በማለዳ ግንደስታይመጣል።

6በብልጽግናዬ፡ከቶአልታወክ፡አልሁ።

7አቤቱ፥በአንተሞገስተራራዬንአጸናኸው፤ ፊትህንሰውረህደነገጥሁም።

8አቤቱ፥ወደአንተጮኽሁ።ወደ

እግዚአብሔርምጸለይሁ።

9ወደጕድጓድስወርድበደሜምንይጠቅመዋል? አፈር ያመሰግንሃልን? እውነትህን

ይናገራልን?

10አቤቱ፥ስማኝ፥ማረኝም፤አቤቱ፥አንተ ረዳቴሁን።

11ልቅሶዬንወደጭፈራለወጥህልኝ፤ማቅ ለብሰህደስታንአስታጠቅኸኝ።

12፤ክብሬምያመሰግንህዘንድዝምም አትበል።አቤቱአምላኬሆይለዘላለም አመሰግንሃለሁ።

ምዕራፍ31

1ለመዘምራንአለቃየዳዊትመዝሙር።አቤቱ፥ በአንተታምኛለሁ።ከቶአላፍርም፤ በጽድቅህአድነኝ።

2ጆሮህንወደእኔአዘንብል;ፈጥነህ አድነኝ፤ታድነኝዘንድብርቱዐለት ሁንልኝ።

3አንተዓለቴናመጠጊያዬነህና፤ስለዚህ ስለስምህምራኝናምራኝ።

4በድብቅከጣሉብኝመረብአውጣኝ፤አንተ ብርታቴነህና።

7በምሕረትህደስይለኛልሐሤትም

በመከራውስጥታውቃለህ;

8በጠላትምእጅአልሰጠኸኝም፤እግሮቼንም በሰፊጓዳውስጥአዘጋጀህ።

5መንፈሴንበእጅህአደራእሰጣለሁ፤ የእውነትአምላክአቤቱ፥ተቤዠኸኝ። 6

አቤቱ፥ማረኝ፥ተቸግሬአለሁና፤ዓይኔ በኀዘንአለቀች፥ነፍሴናሆዴም።

ሕይወቴበኀዘንአለቀችና፥ዓመቶቼም በጩኸትአልፈዋልና፤ከኃጢአቴምየተነሣ ኃይሌአለቀች፥አጥንቶቼምአልቀዋል።

በጠላቶቼሁሉዘንድተቸገርሁ፥ይልቁንም በጎረቤቶቼዘንድ፥ለሚያውቁኝምፍርሃት ሆንሁ፤በውጭየሚያዩኝከእኔሸሹ።

ከአእምሮዬየተነሣእንደሞተሰው ተረሳሁ፥እንደተሰበረዕቃነኝ።

13የብዙዎችንስድብሰምቻለሁና፥ፍርሃትም በዙሪያውነበረ፤በእኔላይበተማከሩጊዜ ነፍሴንሊወስዱአሰቡ።

14አቤቱ፥በአንተታምኛለሁ፤አንተአምላኬ

16ፊትህንበባሪያህላይአብራ፥ስለ ምሕረትህምአድነኝ።

17አቤቱ፥አላፍርም፤ወደአንተጠራሁና፤

19ለሚፈሩህያዘጋጀሃትቸርነትህምንኛ ታላቅነው?በአንተለሚታመኑበሰውልጆች ፊትየሠራሃቸው።

20በፊትህምሥጢርከሰውትዕቢት ትሰውራቸዋለህ፤በድንኳንውስጥከአንደበት ክርክርትሰውራቸዋለህ።

21እግዚአብሔርይባረክ፤ምሕረቱንበብርቱ ከተማአሳየኝና።

22በችኮላዬ፡ከዓይንህፊትተለይቻለሁ፡ አልሁ፤ነገርግንወደአንተበጮኽሁጊዜ የልመናዬንቃልሰማህ።

ቅዱሳኑሁሉ፥እግዚአብሔርንውደዱ፤ እግዚአብሔርየታመኑትንይጠብቃል፥ ትዕቢተኛውንምብዙዋጋውንይሰጣል።

እግዚአብሔርንተስፋየምታደርጉሁሉ፥ አይዞአችሁልባችሁንምያጽና። ምዕራፍ32

1(የዳዊትመዝሙር፣መቺል)በደሉ የተሰረየለት፣ኃጢአቱየተከደነለትምስጉን ነው።

2እግዚአብሔርኃጢአትንየማይቆጥርበት በመንፈሱምተንኰልየሌለበትሰውምስጉን

እናዘዛለሁአልሁ።የኃጢአቴንምኃጢአት ይቅርብለሃል።ሴላ.

6እግዚአብሔርንየሚፈሩሁሉበምትገኙበት ጊዜወደአንተይጸልያሉ፤በእውነትበብዙ ውኃውስጥወደእርሱአይቀርቡም።

7አንተመሸሸጊያዬነህ;ከመከራም ትጠብቀኛለህ;በድኅነትመዝሙርከበበኝ። ሴላ.

8አስተምርሃለሁበምትሄድበትምመንገድ አስተምርሃለሁ፤በዓይኔምእመራሃለሁ።

9እናንተማስተዋልእንደሌላቸውእንደ ፈረስናእንደበቅሎአትሁኑ፤ወደአንተ እንዳይቀርቡአፋቸውበንክሻናበገመድ እንደተያዘ።

ለኃጥኣንብዙኀዘንይደርስበታል፤ በእግዚአብሔርየሚታመንግንምሕረት ይከብበታል።

11ጻድቃንሆይ፥በእግዚአብሔርደስ ይበላችሁሐሤትምአድርጉልባችሁምየቀና ሁላችሁእልልበሉ።

ምዕራፍ33

1ጻድቃንሆይ፥በእግዚአብሔርደስ

ይበላችሁ፤ለቅኖችምስጋናይገባዋልና።

2እግዚአብሔርንበበገናአመስግኑትአሥር አውታርምባለውዕቃዘምሩለት።

3አዲስመዝሙርዘምሩለት።በታላቅድምፅ በችሎታይጫወቱ።

4የእግዚአብሔርቃልቅንነውና;ሥራውምሁሉ በእውነትተፈጽሟል።

5ጽድቅንናፍርድንይወድዳል፤ምድር በእግዚአብሔርቸርነትተሞልታለች።

6በእግዚአብሔርቃልሰማያትተፈጠሩ; ሰራዊታቸውምሁሉበአፉእስትንፋስ።

7የባሕርንውኆችእንደክምርይሰበስባል፥ ጥልቁንምበዕቃቤትውስጥያኖራል።

8ምድርሁሉእግዚአብሔርንይፍራ፤በዓለም የሚኖሩሁሉእርሱንይፈሩ።

9ተናገረናሆነ፤አዘዘ፥ጸንቶምቆመ።

10እግዚአብሔርየአሕዛብንምክርከንቱ ያደርጋልየሕዝብንአሳብከንቱያደርጋል።

11የእግዚአብሔርምክርለዘላለምነው፥ የልቡምአሳብለልጅልጅነው።

12አምላኩእግዚአብሔርየሆነሕዝብምስጉን ነው;ለርስቱየመረጣቸውንምሕዝብ።

13እግዚአብሔርከሰማይይመለከታል;የሰውን ልጆችሁሉያያል።

14፤ከማደሪያውምስፍራበምድርየሚኖሩትን ሁሉያያል።

15ልባቸውንአንድአድርጎሠራላቸው፤ ሥራቸውንሁሉይመለከታል።

16ንጉሥበሠራዊትብዛትየዳነየለም፤ ኃያልምበብዙኃይልአይድንም።

17ፈረስለደኅንነትከንቱነው፥ማንንም በታላቅኃይሉአያድነውም።

18እነሆ፥የእግዚአብሔርዓይንበሚፈሩት ላይ፥ምሕረቱንምበሚታመኑላይነው፤

19ነፍሳቸውንከሞትያድናቸውዘንድበራብም ጊዜያድናቸውዘንድ።

1፤የዳዊትመዝሙር፥በአቤሜሌክፊት ምግባሩንበለወጠጊዜ፥አሳደደውምሄደ። እግዚአብሔርንሁልጊዜእባርከዋለሁ፥ ምስጋናውምሁልጊዜበአፌነው።

ነፍሴበእግዚአብሔርታከብራታለች ትሑታንምሰምተውደስይላቸዋል።

3እግዚአብሔርንከእኔጋርአክብሩት በአንድነትምስሙንከፍከፍእናድርግ።

4እግዚአብሔርንፈለግሁትእርሱምሰማኝ ከፍርሀቴምሁሉአዳነኝ።

5ወደእርሱተመለከቱበራላቸውምፊታቸውም አላፈረም።

6ይህችግረኛጮኸእግዚአብሔርምሰማው ከመከራውምሁሉአዳነው።

7የእግዚአብሔርመልአክበሚፈሩትሰዎች ዙሪያይሰፍራልያድናቸውማል።

8እግዚአብሔርቸርእንደሆነቅመሱእዩም፤ በእርሱየሚታመንሰውምስጉንነው።

10የአንበሳደቦልቸልተዋልይራባሉም፤ እግዚአብሔርንየሚፈልጉግንከመልካም ነገርአያጡም።

11ልጆቼሆይ፥ኑ፥ስሙኝ፤እግዚአብሔርን መፍራትአስተምራችኋለሁ።

12መልካምንያይዘንድሕይወትንየሚሻ፥ብዙ ዘመንንምየሚወድማንነው?

13ምላስህንከክፉ፥ከንፈሮችህንም ተንኰልንከመናገርጠብቅ።

ከክፉሽሽመልካምንምአድርግ።ሰላምን ፈልጉተከተሉት።

15የእግዚአብሔርዓይኖችወደጻድቃን ጆሮቹምለጩኸታቸውናቸው።

16መታሰቢያቸውንከምድርያጠፋዘንድ የእግዚአብሔርፊትክፉበሚያደርጉላይ ነው።

ጻድቃንጮኹ፥እግዚአብሔርምሰማ ከመከራቸውምሁሉአዳናቸው።

እግዚአብሔርልባቸውለተሰበረቅርብ ነው፤መንፈስየተሰበረውንምያድናቸዋል።

የጻድቃንመከራቸውብዙነው፥ እግዚአብሔርግንከሁሉያድናቸዋል።

አጥንቱንሁሉይጠብቃል፥ከእነርሱም አንድእንኳአይሰበርም።

21ኃጢአተኞችንክፋትይገድላቸዋል ጻድቅንምየሚጠሉይወድማሉ።

22እግዚአብሔርየባሪያዎቹንነፍስይቤዣል

3ጦሩንዘውበሚያሳድዱኝምላይመንገዱን ዝጋ፤ነፍሴንም፦መድኃኒትሽእኔነኝ በላት።

4ነፍሴንየሚሹይፈሩይጐስቍሉም፥ጕዳትን

የሚያስቡወደኋላቸውምይመለሱ ይጐስቍሉም።

5በነፋስፊትእንደገለባይሁኑ፤ የእግዚአብሔርምመልአክያሳድዳቸው።

6መንገዳቸውየጨለመናየሚያዳልጥይሁን፤ የእግዚአብሔርምመልአክያሳድዳቸው።

7ያለምክንያትመረባቸውንበጕድጓድ ደብቀውብኛልና፥ በከንቱምለነፍሴ ቈፍረዋል።

8ጥፋትበድንገትይውጣው፤የደበቀውምመረብ

ራሱንይያዝ፤በዚያምጥፋትውስጥይውደቅ።

9ነፍሴምበእግዚአብሔርሐሤትታደርጋለች በማዳኑምሐሤትታደርጋለች።

10አጥንቶቼሁሉ፡ አቤቱ፥ድሀውን ከኃይለኛው፥ ድሀውንና ችግረኛውን

ከሚያጠፋውየሚያድንእንደአንተያለማን ነው?

11የሐሰትምስክሮችተነሡ።የማላውቀውን

ነገርጠየቁኝ።

12ነፍሴንእስከማረከድረስበመልካምፋንታ ክፉመለሱልኝ።

13እኔግንበታመሙጊዜልብሴማቅለበሰ፤ ነፍሴንምበጾምአዋረድኋት፤ጸሎቴምወደ ብብቴተመለሰ።

14፤እኔ፡ወዳጄ፡ወይም፡ወንድሜ፡እንደ፡ኾ

ነ፡አደረግሁ፡ለእናቱም፡እንደሚያለቅስ፡ ሰገድሁ።

15ነገርግንበመከራዬደስአላቸው። ቀደዱኝ፥አላቆሙምም።

16በግብዞችፌዘኞችበበዓልጊዜጥርሳቸውን

አፋጩኝ።

17ጌታሆይ፥እስከመቼታያለህ?ነፍሴን ከጥፋታቸውአድንውዴከአንበሶች።

18በታላቅጉባኤአመሰግንሃለሁበብዙ ሕዝብምመካከልአመሰግንሃለሁ።

19በግፍጠላቶቼበእኔደስአይበላቸው፥ በከንቱምየሚጠሉኝንበዓይናቸውአይንኩ።

20ሰላምንአይናገሩምና፥በምድርምጸጥባሉ ሰዎችላይሽንገላንያስባሉ።

21አፋቸውንበእኔላይበሰፊውከፍተው።

22አቤቱ፥ይህንአይተሃልዝምአትበል አቤቱ፥ከእኔአትራቅ።

23ራስህንአንሳ፣እናምለፍርዴአንቃ፣ ምክንያቴም፣አምላኬናጌታዬ።

24አቤቱአምላኬእንደጽድቅህፍረድልኝ። በእኔምደስአይላቸው።

25በልባቸው፡አወ፡እንዲሁበሆንን ነበር፡አይበሉ፡ውጠነዋልአይበሉ።

26፤በመጉዳቴደስየሚላቸውበአንድነት ይፈሩይጐስቍሉም፤በእኔላይየሚኰሩ እፍረትንናውርደትንይልበሱ።

27የጽድቅፍርዴንየሚደግፉበደስታእልል ይበሉደስምይበላቸው፤ሁልጊዜም።

28አንደበቴምጽድቅህንናምስጋናህንቀኑን ሁሉይናገራል።

1፤ለመዘምራንአለቃ፥የእግዚአብሔርባሪያ የዳዊትመዝሙር።የኃጥኣንኃጢአት በልቤ፡በዓይኖቹፊትእግዚአብሔርን መፍራትእንደሌለይናገራል።

2ኃጢአቱየተጠላሆኖእስኪገኝድረስ በዓይኑያታልላልና።

3የአፉቃልኃጢአትናተንኰልነው፤ ጠቢብነትንናመልካምማድረግንትቶአል።

በአልጋውላይክፋትንያስባል;መልካም ባልሆነመንገድራሱንያቆማል;ክፉን አይጸየፍም።

5አቤቱ፥ምሕረትህበሰማይነው፤ ታማኝነትህምእስከደመናትይደርሳል።

6ጽድቅህእንደታላላቅተራሮችነው፤ ፍርድህጥልቅነው፤አቤቱ፥ሰውንና እንስሳንትጠብቃለህ።

7አቤቱ፥ምሕረትህምንኛታላቅናት!ስለዚህ የሰውልጆችበክንፎችህጥላሥርይታመናሉ።

8ከቤትህስብእጅግይጠግባሉ;ከደስታህም ወንዝታጠጣቸዋለህ።

9የሕይወትምንጭከአንተዘንድነውና በብርሃንህብርሃንንእናያለን።

10ምሕረትህንበሚያውቁህላይጽና። ጽድቅህምልበቅንለሆኑ።

11የትዕቢትእግርበእኔላይአይምጣ የኃጥኣንምእጅአይራቁኝ።

12በዚያዓመፀኞችወደቁ፤ወደቁመቆምም አይችሉም። ምዕራፍ37

1(የዳዊትመዝሙር።)ስለክፉአድራጊዎች አትቈጣ፥ዓመፃንምበሚያደርጉላይ አትቅና።

እንደሣርፈጥነውይቈረጣሉና፥ እንደለመለመምቡቃያይደርቃሉና።

3በእግዚአብሔርታመን፥መልካምንም አድርግ፤በምድርምላይትኖራለህ በእውነትምትሰማራለህ።

4በእግዚአብሔርደስይበልህ;የልብህንም መሻትይሰጥሃል።

5መንገድህንለእግዚአብሔርአደራስጥ; በእርሱምታመኑ;ይፈፅማል።

6ጽድቅህንምእንደብርሃን፥ፍርድህንም እንደቀትርያወጣል።

7በእግዚአብሔርእረፍ፥በትዕግሥትም ጠብቀው፥በመንገዱምበሚከናወንለትሰው፥ ክፉአሳብስለሚያደርግሰውአትቈጣ።

8ከቍጣራቅቍጣንምተው፤ክፉለማድረግ በራስህአትቈጣ።

9ክፉአድራጊዎችይጠፋሉና፤እግዚአብሔርን በመተማመንየሚጠባበቁግንምድርን

13ቀኑእንደደረሰአይቶአልናእግዚአብሔር በእርሱይስቃል።

14ኀጥኣንሰይፍመዘዙቀስታቸውንምገተሩ ድሆችንናችግረኛውንይጥሉዘንድ

የቀናውንምይገድሉ።

15ሰይፋቸውወደልባቸውይገባልቀስታቸውም ይሰበራል።

16ከብዙኃጢአተኞችሀብትይልቅለጻድቅ ያለውጥቂትነገርይሻላል።

17የኀጥኣንክንድትሰበራለችና፤

እግዚአብሔርግንጻድቃንንደግፎአልና።

18እግዚአብሔርየቅኖችንዘመንያውቃል፥ ርስታቸውምለዘላለምነው።

19በክፉጊዜአያፍሩም፥በራብምዘመን

ይጠግባሉ።

20ኃጥኣንግንይጠፋሉ፥የእግዚአብሔርም ጠላቶችእንደጠቦትስብይሆናሉ።ወደጢስ ይበላሉ።

21ኀጥኣንይበደራል፥መልሶምአይከፍልም፤

ጻድቅግንምሕረትንያደርጋል፥ይሰጣልም።

22ከእርሱየተባረኩምድርንይወርሳሉና; በእርሱምየተረገሙይጠፋሉ።

23የደግሰውአካሄዱበእግዚአብሔርዘንድ የተስተካከለነው፥መንገዱንምይወድዳል።

24፤እግዚአብሔርበእጁደግፎታልናቢወድቅ ፈጽሞአይወድቅም።

25ጎልማሳነበርሁአሁንምአርጅቻለሁ፤ ጻድቅሲጣል፥ዘሩምእንጀራሲለምን አላየሁም።

26ሁልጊዜመሓሪነውያበድራልም፤ዘሩም የተባረከነው።

27ከክፉሽሽመልካምንምአድርግ። ለዘላለምምትኑር።

28እግዚአብሔርፍርድንይወድዳልና፥

ቅዱሳኑንምአይጥልም፤ለዘላለምይጠበቃሉ የኃጥኣንዘርግንይጠፋል።

29ጻድቃንምድርንይወርሳሉ፥በእርስዋም ለዘላለምይኖራሉ።

30የጻድቅአፍጥበብንይናገራል፥

አንደበቱምፍርድንይናገራል።

31የአምላኩሕግበልቡነው፤ከእርምጃውም አንዳቸውምአይንሸራተቱም።

32ኀጥኣንጻድቅንይመለከታልሊገድለውም ይፈልጋል።

33እግዚአብሔርበእጁአይተወውም፥ በሚፈረድበትምጊዜአይፈርድበትም።

34እግዚአብሔርንጠብቀውመንገዱንምጠብቅ ምድሪቱንምትወርሳትዘንድከፍከፍ ያደርግሃል፤ኃጢአተኞችሲጠፉታያቸዋለህ።

35ኃጢአተኛውንበታላቅኃይልአየሁ፥ ራሱንምእንደአረንጓዴየባሕርዛፍዛፍ ሲዘረጋአይቻለሁ።

36እርሱግንአለፈ፥እነሆም፥አልነበረም፤ ፈለግሁትግንአልተገኘም።

37የፍጹምሰውንተመልከት፥ቅንየሆነውንም ተመልከት፤የዚያሰውመጨረሻሰላምነውና።

38ተላላፊዎችግንበአንድነትይጠፋሉ፤ የኃጥኣንፍጻሜይጠፋል።

39የጻድቃንመድኃኒታቸውከእግዚአብሔር

1(የዳዊትመዝሙር፥ለመታሰቢያውነው።) አቤቱ፥በመዓትህአትገሥጸኝ፥በመዓትህም አትገሥጸኝ።

2ፍላጻዎችህበእኔላይተጣብቀዋልና፥ እጅህምበጣምጫነኛለች።

3ለሥጋዬከቍጣህየተነሣጤናየለም። ከኃጢአቴምየተነሣበአጥንቴዕረፍት የለም።

4ኃጢአቴበራሴላይአልፏልና፥እንደከባድ ሸክምከብዶብኛልና።

5ከስንፍናዬየተነሣቁስሎቼይሸቱታል ይበላሻሉም።

6ተጨንቄአለሁ;እጅግተደፋሁ;ቀኑንሙሉ እያዘንኩእሄዳለሁ።

7ወገቤየሚያስጸይፍደዌሞልቶበታልና፥ ለሥጋዬምጤናየለም።

8ደክሜአለሁእጅግምተሰባብሬአለሁከልቤ

9አቤቱ፥ምኞቴሁሉበፊትህነው፤ጩኸቴም

ብርሃንከእኔዘንድአልፎአል።

11ወዳጆቼናጓደኞቼከቍስሌርቀውቆሙ፤ ዘመዶቼምበሩቅቆሙ።

12ነፍሴንምየሚሹወጥመድያደርጉብኛል፤ ጉዳዬንምየሚሹክፉነገርንይናገራሉ ቀኑንምሁሉሽንገላንያስባሉ።

13እኔግንእንደደንቆሮአልሰማሁም፤ አፉንምእንደማይከፍትዲዳሰውሆንሁ።

14እኔምእንደማይሰማሰውሆንሁ፥በአፉም ዘለፋየለም።

አቤቱ፥አንተንተስፋአደርጋለሁና፤ አቤቱአምላኬሆይ፥ትሰማለህ።

16፤ያለዚያደስእንዳይሉኝ፥እግሬም በተሰናከለጊዜበላዬይኮራሉብዬስሙኝ አልሁ።

17እኔለመቆምተዘጋጅቻለሁና፥ኀዘኔም ሁልጊዜበፊቴነው።

18ኃጢአቴንእናገራለሁና;ለኃጢአቴ አዝናለሁ።

19ጠላቶቼግንሕያውናቸውብርቱዎችምሆኑ፥ በግፍምየሚጠሉኝበዙ።

20ለበጎነገርክፉንየሚመልሱጠላቶቼ ናቸው።ምክንያቱምመልካምየሆነውንነገር እከተላለሁ።

21አቤቱ፥አትተወኝአምላኬሆይ፥ከእኔ አትራቅ።

22አቤቱ፥እኔንለመርዳትፍጠን። ምዕራፍ39

1፤ለመዘምራንአለቃ፥ለኤዶታም፥የዳዊት

2በዝምታዲዳነበርሁ፥ከመልካምነገርም ዝምአልሁ።ሀዘኔምተናወጠ።

3ልቤበውስጤተቃጠለ፥ሳስበውምእሳት ነድድድድድድ ነበር፤በአንደበቴም

ተናገርሁ።

4አቤቱ፥ፍጻሜዬንአሳውቀኝየሕይወቴንም መጠንምንእንደሆነአስታውቀኝ።እኔምን ያህልደካማእንደሆንኩአውቃለሁ።

5እነሆ፥ዘመኖቼንአንድጋትስፋት

አድርገህአቸዋል፤ዕድሜዬምበፊትህእንደ ከንቱናት፤ሰውሁሉበጥሩሁኔታውፈጽሞ ከንቱነው።ሴላ

6ሰውሁሉበከንቱትዕይንትይሄዳል፤ በእውነትደነገጡበከንቱደነገጡ፤ሀብትን

ያከማቻል፥የሚሰበስበውንምአያውቅም።

7አሁንም፥ጌታሆይ፥ምንእጠብቃለሁ?

ተስፋዬባንተነው።

8ከኃጢአቴሁሉአድነኝ፥ለሰነፎችምስድብ አታድርገኝ።

9ዲዳነበርሁአፌንምአልከፈትሁም። ስላደረግከውነው።

10መቅሠፍትህንከእኔአርቅ፥በእጅህምምታ ጠፋሁ።

11ሰውንስለበደልበተግሥጽህጊዜውበቱን እንደብልምታጠፋለህ፤ሰውሁሉከንቱነው። ሴላ

12አቤቱ፥ጸሎቴንስማጩኸቴንምአድምጥ። አባቶቼሁሉእንደነበሩከአንተጋር እንግዳናመጻተኛነኝናከእንባዬዝም

አትበል።

13፤ከዚህ፡

ሳልሄድ፡ከእንግዲህ፡በዃላ፡አልሆንም፡ዘ ንድ፡ዘንድ፡ዘንድ፡ዘንድ፡ዘንድ፡ዘንድ፡ ዘንድ።

ምዕራፍ40

1ለመዘምራንአለቃየዳዊትመዝሙር። እግዚአብሔርንበትዕግሥትጠበቅሁት፤ወደ እኔአዘንብሎጩኸቴንሰማ።

2ከአስደሳችጕድጓድከጭቃምአወጣኝ፥ እግሮቼንምበዓለትላይአቆመ፥አካሄዱንም አጸና።

3አዲስቅኔንበአፌአኖረለአምላካችንም ምስጋናንአቅርቧል፤ብዙዎችአይተውፈሩ በእግዚአብሔርምይታመናሉ።

4እግዚአብሔርንየሚታመን፥ትዕቢተኞችንም የማያይ፥ወደሐሰትምየሚመልሱያሰው ምስጉንነው።

5አቤቱአምላኬ፥ያደረግህበትተአምራትብዙ ነው፥በእኛዘንድያለውአሳብህብዙነው ለአንተምአይቈጠርም፤ብነግራቸውናብናገር እነርሱይበልጣሉ።ሊቆጠርይችላል

6መሥዋዕትንናመባንአልወደድህም;ጆሮዬን

ከፈትህየሚቃጠለውንመሥዋዕትናየኃጢአትን መሥዋዕትአልጠየቅህም።

7እኔም፡እነሆ፥እመጣለሁ፡አልሁ፡ በመጽሐፍ፡ስለእኔ፡ተጽፎአል።

8አምላኬሆይ፥ፈቃድህንአደርግዘንድ ወደድሁ፤ሕግህምበልቤውስጥነው።

9በታላቅጉባኤጽድቅንሰበክሁ፤እነሆ፥ ከንፈሮቼንአልከለከልሁም፤አቤቱ፥አንተ ታውቃለህ።

10ጽድቅህንበልቤውስጥአልሰወርኩም; ታማኝነትህንናማዳንህንተናግሬአለሁ፤ ምሕረትህንናእውነትህንከታላቅጉባኤ አልሰውርም።

አቤቱ፥ምሕረትህንከእኔአትራቅ፤ ምሕረትህናእውነትህሁልጊዜይጠብቁኝ።

ስፍርቁጥርየሌለውክፋትከበበኝ፤ በደሌምያዘኝ፥ወደላይምማየትአልችልም፤ ከራሴጠጕርይልቅበዝተዋል፤ስለዚህልቤ ደከመኝ።

13አቤቱ፥ታድነኝዘንድእባክህ፥አቤቱ፥ እኔንለመርዳትፍጠን።

14ነፍሴንያጠፉአትዘንድየሚፈልጉ በአንድነትይፈሩይጐስቍሉም።ክፉ የሚመኙኝወደኋላይባረሩያፍሩም።

15፤አሃ፥አኻ፡የሚሉኝ፡ስለ፡ነውርነታቸው ፡ብድራት፡ባድማይሁኑ።

16የሚሹህሁሉበአንተሐሤትያድርጉሐሤትም ያድርጉ፤ማዳንህንየሚወድዱሁልጊዜ፡ እግዚአብሔርታላቅነውይበሉ።

17እኔችግረኛናችግረኛነኝ

ግንያስበኛል፤አንተረዳቴናመድኃኒቴ ነህ።አምላኬሆይ፥አትዘግይ።

1ለመዘምራንአለቃየዳዊትመዝሙር። ለችግረኛየሚያስብምስጉንነው፤ እግዚአብሔርበመከራጊዜያድነዋል።

እግዚአብሔርይጠብቀዋልሕያውም ያደርገዋል።በምድርምላይይባረካል፥ ለጠላቶቹምፈቃድአሳልፈህአትሰጠውም።

3እግዚአብሔርበድካምአልጋላይ ያበረታዋል፤በበሽታውምአልጋውንሁሉ ታዘጋጃለህ።

4አቤቱ፥ማረኝአልሁ።በደልሁህና

5ጠላቶቼበእኔላይክፉይናገራሉ።እርሱ መቼይሞታልስሙምይጠፋል?

6ሊያየኝቢመጣምከንቱነትንይናገራል፤ልቡ ኃጢአትንወደራሱሰብስቦአል።ወደውጭ አገርሲሄድይነግራቸዋል

7የሚጠሉኝሁሉበእኔላይይንሾካሾካሉ፥ በእኔምላይጉዳቴንአሰቡ።

8ክፉደዌከእርሱጋርተጣብቆአል፤አሁንም ሲዋሽከዚያበኋላአይነሣም።

9አዎን፥የታመንሁበትወዳጄ፥እንጀራዬን የበላ፥በእኔላይሰኰናውንአንሥቶአል።

10አንተግንአቤቱ፥ማረኝ፥እመልስላቸውም ዘንድአስነሣኝ።

1፤ለመዘምራንአለቃማስኪል፥ለቆሬልጆች። ዋላወደውኃፈሳሾችእንደሚናፍቅ፥አቤቱ፥ እንዲሁነፍሴወደአንተትናፍቃለች።

2ነፍሴእግዚአብሔርንሕያውእግዚአብሔርን ተጠማች፤መቼመጥቼበእግዚአብሔርፊት እገለጣለሁ?

3፤ሁልጊዜ፡ አምላክህወዴትነው፡

እያሉኝ፥እንባዎቼቀንናሌሊትመብል ሆኑልኝ።

4ይህንባሰብሁጊዜነፍሴንበእኔውስጥ አፈስሳለሁ፤ከሕዝቡጋርሄጄነበርና፥ በደስታናበምስጋናድምፅከእነርሱምጋር ወደእግዚአብሔርቤትሄድሁ።

5ነፍሴሆይ፥ስለምንተደፈርሽ?በእኔስ ለምንደነገጥክ?እግዚአብሔርንተስፋ አድርግ፤ ስለ ፊቱ ረድኤት

አመሰግነዋለሁና።

6አምላኬሆይ፥ነፍሴበእኔውስጥወደቀች፤ ስለዚህ ከዮርዳኖስ ምድር

ከአርሞንኤማውያንም፥ከሚዛርተራራ አስብሃለሁ።

7ጥልቅከውኃህጩኸትየተነሣቀላዩንጠራ፤ ማዕበልህናማዕበልህሁሉበላዬአለፉ።

8፤እግዚአብሔርምምሕረቱንበቀንያዝዛል፥ በሌሊትምዝማሬውከእኔጋርይሆናል፥ ለሕይወቴምአምላክጸሎቴይሆናል።

9ዓለቴንእግዚአብሔርን፡ለምንረሳኸኝ?

ስለጠላትግፍእያዘንኩለምንእሄዳለሁ?

10ሰይፍበአጥንቴውስጥእንዳለ፥ጠላቶቼም ይሰድቡኛል፤በየቀኑ።አምላክህወዴትነው?

11ነፍሴሆይ፥ስለምንተናደድሽ?በውስጤስ ለምንተጨነቀህ?እግዚአብሔርንተስፋ

አድርግ፤የፊቴጤናናአምላኬየሆነውን አሁንምአመሰግነዋለሁ።

ምዕራፍ43

1አቤቱ፥ፍረድልኝ፥ከኃጢአተኛሕዝብም ክርክሬንተከራከር፤ከሸንጋይናከዓመፀኛ ሰውአድነኝ።

2አንተየኃይሌአምላክነህና፤ለምን ጣልኸኝ?ስለጠላትግፍእያዘንኩለምን እሄዳለሁ?

3ብርሃንህንናእውነትህንላክ፤ይምሩኝ፤ ወደቅዱስተራራህወደማደሪያህምውሰዱኝ።

4ወደእግዚአብሔርመሠዊያ፥ወደ እግዚአብሔርደስታዬእሄዳለሁ፤አቤቱ አምላኬ፥በበገናአመሰግንሃለሁ።

5ነፍሴሆይ፥ስለምንተደፈርሽ?በውስጤስ ለምንተጨነቀህ?እግዚአብሔርንተስፋ አደርጋለሁ፤የፊቴጤናናአምላኬየሆነውን አሁንምአመሰግናለሁ።

ምዕራፍ44

1፤ለቆሬልጆችመዘምራንአለቃመሢል። በጆሮአችንሰምተናል፤አቤቱ፥አባቶቻችን በዘመናቸውበቀድሞዘመንየሠራኸውንሥራ ነገሩን፤ 2

ሞገስ አግኝተሃልናቀኝእጅህናክንድህየፊትህም ብርሃንነውእንጂ።

4አቤቱ፥አንተንጉሤነህ፤ለያዕቆብ መድኃኒትንእዘዝ።

5በአንተጠላቶቻችንንእንወድቃለን በስምህም በላያችን የቆሙትን እንረግጣቸዋለን።

6በቀስቴአልታመንም፥ሰይፌምአያድነኝም።

7አንተግንከጠላቶቻችንአዳነን፥ የሚጠሉንምአሳፍራቸው።

8ቀኑንሁሉበእግዚአብሔርእንመካለን ለዘላለምምስምህንእናመሰግናለን።ሴላ

9አንተግንጥልህአሳፍረኸን፤ ከሠራዊታችንምጋርአትውጣ።

10ከጠላትወደኋላአደረግኸን፥የሚጠሉንም ለራሳቸውይበዘብዛሉ።

11ለመብልእንደተዘጋጁበጎችሰጠኸን፤ በአሕዛብምመካከልበተነን።

12ሕዝብህንበከንቱትሸጣለህ፥ ባለጠግነትንምበዋጋአትጨምርም።

ላሉቱ፡መሳለቂያናመሳለቂያ፡አደረግኽን።

ዘንድ፡ተረት፡አደረግኽን፡በሕዝብም፡መካ ከል፡ራስን፡መንቀጥቀጥ፡አደረግኽን።

15ውርደቴሁልጊዜበፊቴነው፥የፊቴም እፍረትሸፈነኝ።

16የሚሰድብናየሚሳደብሰውድምፅነውና። በጠላትእናበበቀልምክንያት.

17ይህሁሉበእኛላይደርሶአል;እኛግን አልረሳንህም፤በቃልኪዳንህምአልዋሽም።

18ልባችንአልተመለሰም፥አካሄዳችንም ከመንገድህፈቀቅአላለም።

19፤በዘንዶ፡ስፍራ፡ፈጽመህ፡ሠበርኽን፡በ ሞት፡ጥላ፡ጋደንኽን።

20የአምላካችንንስምረሳን፥ወይም እጃችንንወደሌላአምላክከዘረጋን፥

እግዚአብሔርይህንአይመረምረውምን? እርሱየልብንምስጢርያውቃልና።

ስለአንተቀኑንሁሉእንገደላለን፤ እንደሚታረዱበግተቆጠርን።

አቤቱ፥ንቃ፥ስለምንትተኛለህ? ተነሥተህለዘላለምአትጣለንአለው።

፤ፊትህንስስለምንትሰውራለህ፥ መከራችንንናግፈታችንንምረሳህ?

25ነፍሳችንወደአፈርወድቃለችና፥ሆዳችን ከምድርጋርተጣብቃለች።

26ለረድኤታችንተነሣ፥ስለምሕረትህም ተቤዠን። ምዕራፍ45

3ኃያልሆይ፥ሰይፍህንበጭንህላይታጠቅ፥ በክብርህናግርማህ።

4ስለእውነትናስለገርነትስለጽድቅም በግርማህጋልብ።ቀኝህምየሚያስፈራነገር

ያስተምርሃል።

5ቀስቶችህበንጉሥጠላቶችልብውስጥ የተሳሉናቸው፤ሰዎችከአንተበታች ይወድቃሉ።

6አቤቱ፥ዙፋንህለዘላለምነው፤

የመንግሥትህበትርየቀናበትርነው።

7ጽድቅንወደድህዓመፅንምጠላህ፤ስለዚህ አምላክህአምላክህከጓደኞችህይልቅ

የደስታዘይትንቀባህ።

8ልብስህሁሉከርቤናእሬትከቀይም

ይሸቱሃል፤ ከዝሆን ጥርስ ቤት

አስደስተውሃል።

9የንጉሥሴቶችልጆችከተከበሩትሴቶች መካከልነበሩ፤በቀኝህንግሥቲቱበኦፊር ወርቅተጐናጽፋቆማለች።

10ሴትልጅሆይ፥ስሚ፥አስተውልምጆሮሽንም አዘንብዪ።ሕዝብህንናየአባትህንቤት እርሳ;

11እንዲሁንጉሥውበትሽንእጅግይመኛል፤ እርሱጌታሽነውና፤አንተምአምልክ።

12የጢሮስምሴትልጅመባይዛትሆናለች; በሕዝብመካከልያሉባለጠጎችእንኳሞገስን ይለምኑሃል።

13የንጉሥሴትልጅበውስጥዋየተዋበችናት፥ ልብስዋምበወርቅየተሠራነው።

14የሹራብልብስለብሳወደንጉሡ ትወሰዳለች፤ባልንጀሮቿንየሚከተሏት ደናግልወደአንተይወሰዳሉ።

15በደስታናበእልልታያመጡአቸዋል፤ወደ ንጉሡቤትምይገባሉ።

16በአባቶችህፋንታበምድርሁሉላይገዥዎች የምትሾምባቸውልጆችህይሆናሉ።

17ስምህንለልጅልጅሁሉእንዲታሰብ አደርጋለሁ፤ስለዚህሕዝቡለዘላለም ያመሰግኑሃል።

ምዕራፍ46

1፤ለመዘምራንአለቃለቆሬልጆች፥ለአላሞት መዝሙር።እግዚአብሔርመጠጊያችንና ኃይላችን፥ባገኘንበታላቅመከራም ረዳታችንነው።

2ስለዚህምድርብትናወጥተራሮችምወደ ባሕርመካከልቢወሰዱአንፈራም።

3ውኆቹቢጮሁቢናወጥምተራሮችምከእብጠቱ ጋርይንቀጠቀጡ።ሴላ

4ወንዝአለ፥ፈሳሾቹምየእግዚአብሔርን ከተማደስያሰኛሉ፥የልዑልማደሪያቅድስተ ቅዱሳንም።

5እግዚአብሔርበመካከልዋነው;አትናወጥም፤ እግዚአብሔርምፈጥኖይረዳታል።

6አሕዛብተናገጡ፥መንግሥታትምተናወጡ፤ ቃሉንሰጠ፥ምድርምቀለጠች።

7የሠራዊትጌታእግዚአብሔርከእኛጋር ነው፤የያዕቆብአምላክመጠጊያችንነው። ሴላ.

8ኑ፥የእግዚአብሔርንሥራበምድርላይ

ላይከፍከፍእላለሁ።

11የሠራዊትጌታእግዚአብሔርከእኛጋር ነው፤የያዕቆብአምላክመጠጊያችንነው። ሴላ

ምዕራፍ47

1ለመዘምራንአለቃ፣ለቆሬልጆችመዝሙር። በድልድምፅለእግዚአብሔርእልልበሉ።

2ልዑልእግዚአብሔርአስፈሪነውና፤እርሱ በምድርሁሉላይታላቅንጉሥነው።

3ሕዝቡንከእኛበታችአሕዛብንምከእግራችን በታችያስገዛል።

4ርስታችንንይመርጥልናል፤የወደደው የያዕቆብንክብር።ሴላ

5እግዚአብሔርበእልልታ፥እግዚአብሔር በመለከትድምፅዐረገ።

6ለእግዚአብሔርዘምሩ፥ዘምሩ፥ለንጉሣችን

እጅግከፍከፍአለ።

ምዕራፍ48

1(የቆሬልጆችመዝሙርናመዝሙር።) እግዚአብሔርታላቅነው፥በአምላካችንም ከተማበቅድስናውተራራብዙምስጋና ይገባዋል።

2ለሁኔታያማረ፥የምድርሁሉደስታበሰሜን በኩልያለውየጽዮንተራራነው፤የታላቁ ንጉሥከተማ።

3እግዚአብሔርበአዳራሾቿመጠጊያሆኖ ይታወቃል።

4እነሆ፥ነገሥታቱተሰብስበውአብረው አለፉ።

5አይተውምተደነቁ።ተጨነቁናቸኮሉ።

6በዚያፍርሃትያዘባቸው፥ምጥ እንደምትወልድሴትምሥቃይያዘባቸው።

7የተርሴስንመርከቦችበምሥራቅነፋስ ትሰብራለህ።

8እንደሰማንእንዲሁአይተናልበሠራዊት ጌታበእግዚአብሔርከተማበአምላካችንም ከተማእግዚአብሔርለዘላለምያጸናታል።

12ጽዮንንክበቡአት፥በዙሪያዋምዙሩ፤ ግንቦችዋንንገሩ።

13ምሽጎቿንተመልከቱ፤አዳራሾችዋንም ተመልከቱ።ለሚከተለውትውልድትነግሩ ዘንድ።

14ይህአምላክለዘላለምአምላካችንነውና እስከሞትምድረስይመራናል።

ምዕራፍ49

1፤ለመዘምራንአለቃ፥ለቆሬልጆችመዝሙር። በዓለምየምትኖሩሁሉ፥አድምጡ።

2ዝቅተኛናከፍተኛ፣ባለጠጎችናድሆች በአንድነት።

3አፌጥበብንይናገራል;የልቤምአሳብ ማስተዋልይሆናል።

4ጆሮዬንወደምሳሌአዘነብላለሁ፥በበገናም ንግግሬንእከፍታለሁ።

5በክፉቀንስለምንእፈራለሁ?

6በሀብታቸውየሚታመኑ፥በሀብታቸውምብዛት የሚመኩ፥

7ከመካከላቸውማንምወንድሙንሊቤዠው አይችልም፥ለእግዚአብሔርምቤዛሊሰጥ አይችልም።

8የነፍሳቸውመቤዠትየከበረነውና ለዘላለምምጸንቶይኖራል።

9ለዘላለምእንዲኖር፥መበስበስንም እንዳያይ።

10ጠቢባንሰዎችሲሞቱሰነፎችናደንቆሮችም ሲጠፉሀብታቸውንምለሌሎችእንዲተዉ አይቶአልና።

11ቤታቸውለዘላለምጸንተውይኖራሉ፥ ማደሪያቸውምለልጅልጅይኖራል። መሬቶቻቸውንበራሳቸውስምይጠሩታል.

12፤ነገር፡ግን፥ሰው፡በክብር፡አይኖርም፤ እንደሚጠፉ፡አራዊት፡ነው።

13፤መንገዳቸውይህችስንፍናቸው ናት፤ትሮቻቸውግንንግግራቸውንያጸናሉ። ሴላ

14እንደበጎችበመቃብርይተኛሉ;ሞት ይመግባቸዋል; ቅኖችም በማለዳ ይገዙአቸዋል።ውበታቸውምከማደሪያቸው በመቃብርውስጥያልፋል።

15፤እግዚአብሔር፡ግን፡ነፍሴን፡ከሲኦል፡ ኀይል፡ይቤዣል፡ይቀበለኛልና።ሴላ

16ሰውባለጠጋበሆነጊዜ፥የቤቱምክብር ሲበዛአትፍራ።

17፤ሲሞት፡ምንም፡አይወስድምና፡ክብሩ፡ከ ኋላው፡አይወርድም።

18በሕይወቱሳለነፍሱንቢባርክም፤ለራስህ መልካምስታደርግሰዎችያመሰግኑሃል።

19ወደአባቶቹትውልድይሄዳል;ብርሃን

አያዩም።

20የተከበረሰውየማያስተውልግን

እንደሚጠፉአራዊትነው። ምዕራፍ50

1(የአሳፍመዝሙር።)ኃያልአምላክ እግዚአብሔርተናገረ፥ከፀሐይምመውጫ ጀምሮእስከመግቢያዋድረስምድርንጠራት።

5ቅዱሳኖቼንወደእኔሰብስቡ;ከእኔጋር በመሥዋዕትቃልኪዳንየገቡት።

6ሰማያትምጽድቁንይናገራሉእግዚአብሔር ራሱፈራጅነውና።ሴላ

7ሕዝቤሆይ፥ስማኝእኔምእናገራለሁ፤ እስራኤልሆይ፥እኔበአንተላይ እመሰክርብሃለሁ፤እኔአምላክህአምላክህ ነኝ።

8ሁልጊዜበፊቴስላለውስለመሥዋዕትህ ወይም ስለሚቃጠለው መሥዋዕትህ አልዘልፍህም።

9ወይፈንከቤትህ፥ከፍየልምከብቶችህ ፍየሎችንአልወስድም።

10የዱርአራዊትሁሉበሺህተራራላይያሉ እንስሶችምየእኔናቸውና።

11የተራራውንወፎችሁሉአውቃለሁየምድረ በዳአራዊትምየእኔናቸው።

12ተርቤስእንደሆነባልነግርህነበር፤ ዓለምናሞላውየእኔነውና።

13የኮርማዎችንሥጋእበላለሁን?ወይስ የፍየሎችንደምእጠጣለሁን?

14ለእግዚአብሔርምስጋናንአቅርቡ; ስእለትህንምለልዑልክፈል።

15በመከራምቀንጥራኝአድንህማለሁአንተም ታከብረኛለህ።

16፤እግዚአብሔር፡ግን፡ኀጢአተኛውን፡እን ዲህ፡ይላል።

17ተግሣጽንጠልተሃልና፥ቃሌንምወደኋላህ ጣልህ።

18ሌባባየህጊዜከእርሱጋርተስማምተህ ከአመንዝሮችጋርተካፈልህ።

19አፍህንለክፋትሰጠህ፥አንደበትህም ሽንገላንሠራ።

አንተተቀምጠህበወንድምህላይ ተናገርህ፤የእናትህንልጅስምታጠፋለህ።

21ይህንአድርገሃልእኔምዝምአልሁ።እኔ ፈጽሞእንደአንተያለሰውየሆንሁመስሎህ ነበር፤ነገርግንእገሥጽሃለሁበዓይንህም ፊትአዘጋጃቸዋለሁ።

22አሁንምእግዚአብሔርንየምትረሱሆይ፥ እኔቀደዳችሁየሚያድንምእንዳይኖርይህን አስቡ።

ምስጋናንየሚሠዋያከብረኛል፤ አካሄዱንም በቅንነት ለሚመራ የእግዚአብሔርንማዳንአሳይ። ምዕራፍ51 1ለመዘምራንአለቃየዳዊትመዝሙርነቢዩ ናታንወደእርሱበመጣጊዜወደቤርሳቤህ ከገባበኋላአቤቱ፥እንደቸርነትህብዛት

4አንተንብቻበደልሁ፥በፊትህምክፉነገር አድርጌአለሁ፤በተናገርህጊዜትጸድቅ ዘንድ፥በምትፈርድምጊዜንጹሕትሆን ዘንድ።

5እነሆ፥በዓመፅተፈጠርሁ፤እናቴም በኃጢአትወለደችኝ።

6እነሆ፥በውስጥህእውነትንወድደሃል፥ በስውርምጥበብንአሳየኸኝ።

7በሂሶጵእርሰኝ፥እነጻማለሁ፤እጠበኝ ከበረዶምይልቅነጭእሆናለሁ።

8ደስታንናደስታንአሰማኝ፤የሰበርሃቸው አጥንቶችደስእንዲላቸው።

9ፊትህንከኃጢአቴሰውረኝ፥በደሌንምሁሉ ደምስስ።

10አቤቱንጹሕልብንፍጠርልኝ።የቀናውንም መንፈስበውስጤአድስ።

11ከፊትህአትጣለኝ;ቅዱስመንፈስህንም ከእኔላይአትውሰድብኝ።

12የማዳንህንደስታወደእኔመልስልኝ፤ በነጻመንፈስህምደግፈኝ።

13የዚያንጊዜተላላፊዎችንመንገድህን አስተምራለሁ፤ኃጢአተኞችምወደአንተ ይመለሳሉ።

14አቤቱ፥የመድኃኒቴአምላክሆይ፥ከደም ኃጢአትአድነኝ፥አንደበቴምስለጽድቅህ እልልይላል።

15አቤቱ፥ከንፈሮቼንክፈት፤አፌም ምስጋናህንይናገራል።

16መሥዋዕትንአትወድምና;ባይሆንእኔእሰጥ ነበር፤የሚቃጠለውንመሥዋዕትደስ አይልህም።

17የእግዚአብሔርመሥዋዕትየተሰበረ መንፈስነው፤የተሰበረውንናየተዋረደውን ልብአቤቱ፥አትንቅም።

18በመልካምፈቃድህለጽዮንመልካምአድርግ የኢየሩሳሌምንምቅጥርሥራ።

19፤በጽድቅም፡መሥዋዕት፡በሚቃጠልም፡መሥ ዋዕት፡ዅሉ፡የሚቃጠለው፡መሥዋዕት፡ደስ፡ ያለኽልኽ፤በመሠዊያኽም፡ላይ ወይፈኖች፡ያቀርባሉ።

ምዕራፍ52

1፤ለመዘምራንአለቃመቺል፥የዳዊት መዝሙር፥ኤዶማዊውዶይቅመጥቶለሳኦል፡ ዳዊትወደአቢሜሌክቤትመጣ፡በለውጊዜ፡ አንተኃያልሰው፥ስለምንበክፉትመካለህ?

የእግዚአብሔርቸርነትለዘላለምይኖራል።

2አንደበትህክፉነገርንያስባል;እንደሹል ምላጭ,በማታለልእየሰራ

3ከመልካምይልቅክፉንወደድህ።ጽድቅንም ከመናገርይልቅመዋሸት።ሴላ.

4የሚያጠፋውንቃልሁሉወደድክ፥አንተ አታላይምላስ።

5፤እግዚአብሔርም፡እንዲሁ፡ለዘለዓለም፡ያ ጠፋኻል፥ይወስዳችዃል፥ከማደሪያኽም፡ነቅ ሎ፡ከሕያዋን፡ምድር፡ይነቅልኻል።ሴላ.

6ጻድቃንአይተውይፈሩታል፥ይስቁበትማል።

7እነሆ፥እግዚአብሔርንብርታቱያላደረገው ይህሰውነው፤ነገርግንበሀብቱብዛትታምኖ

ለዘላለምታምኛለሁ።

9አድርገሃልናለዘላለምአመሰግንሃለሁ፤ ስምህንምተስፋአደርጋለሁ።በቅዱሳንህ ፊትመልካምነውና።

ምዕራፍ53

1፤ለመዘምራንአለቃበማላትመቺል፥የዳዊት መዝሙር።ሰነፍበልቡ።አምላክየለምአለ። ርኩስናቸው፥አስጸያፊምኃጢአትን አድርገዋል፤መልካምንየሚያደርግየለም።

2የሚያስተውልእግዚአብሔርንምየሚፈልግ እንዳለያይዘንድከሰማይየሰውልጆችን ተመለከተ።

3ሁሉምወደኋላተመለሱ:ፈጽመውረከሱ; መልካምየሚያደርግየለምአንድስንኳ።

4፤ዓመፀኞችአያውቁምን?ሕዝቤንእንጀራ እንደሚበሉየሚበሉ፥እግዚአብሔርንም አልጠሩም።

ያደርጋል።

ምዕራፍ54

ለመዘምራንአለቃበኔጊኖትመቺል፣ የዳዊትመዝሙር፣ዚፊምሰዎችመጥተው ሳኦልን፣“ዳዊትከእኛጋርተሰውሯልን?) አሉት።

አቤቱ፥ጸሎቴንስማ፤የአፌንቃል አድምጡ።

3 መጻተኞች

ተነሥተውብኛልና፥ አስጨናቂዎችምነፍሴን ይፈልጋሉ፤ እግዚአብሔርንምበፊታቸውአላደረጉትም። ሴላ

እነሆ፥እግዚአብሔርረዳቴነው፤ እግዚአብሔርነፍሴንከሚደግፉጋርነው።

በጠላቶቼላይክፋትንይመልሳል፤ በእውነትህአጥፋቸው።

በፈቃዴእሠዋሃለሁአቤቱ፥ስምህን አመሰግናለሁ።መልካምነውና።

7ከመከራሁሉአዳነኝና፥ዓይኔምበጠላቶቼ ላይአየች። ምዕራፍ55

ለመዘምራንአለቃበኔጊኖት፣መቺል፣ የዳዊትመዝሙር።አቤቱ፥ጸሎቴንአድምጥ፤ ከጸሎቴምራስህንአትሰውር።

4ልቤበውስጤአዝኖአል፥የሞትድንጋጤም በላዬወደቀ።

5ድንጋጤናድንጋጤበላዬመጣብኝ፥ድንጋጤም አሸንፎኛል።

6እኔም።እንደርግብምነውክንፍበኖረኝ!

ያንጊዜእበርራለሁናባረፍሁነበርና።

7እነሆ፥በሩቅእቅበዝባለሁ፥በምድረበዳም በቀርነበር።ሴላ.

8ከዐውሎነፋስናከዐውሎነፋስአምልጬ ነበር።

9አቤቱ፥አጥፋቸው፥ምላሳቸውንም ክፈላቸው፤በከተማውስጥግፍንናጠብን አይቻለሁና።

10ቀንናሌሊትበግንቦችዋላይይዞራሉ፤

መከራናኀዘንምበውስጥዋአሉ።

11ክፋትበውስጥዋአለ፤ሽንገላናሽንገላ ከጎዳናዋአይወገዱም።

12ጠላትአልሰደበኝምና፤በዚያንጊዜ ልሸከመውእችልነበር፤የሚጠላኝምበእኔ ላይከፍከፍአላለም።ያንጊዜራሴንከእርሱ እሰውርነበር።

13አንተግንከእኔጋርየሚተካከልሰውነህ፤ መሪዬናየምታውቀውሰውነህ።

14፤ተማክረንተማከርን፥በማኅበርምወደ

እግዚአብሔርቤትሄድን።

15ሞትበላያቸውይምጣ፥በሕይወታቸውምወደ ሲኦልይውረዱ፤ኃጢአትበማደሪያቸውና በመካከላቸውነውና።

16እኔግንእግዚአብሔርንእጠራለሁ; እግዚአብሔርምያድነኛል።

17በማታናበጧትበቀትርምጊዜእጸልያለሁ፥ እጮኻለሁ፥ቃሌንምይሰማል።

18ከእኔጋርከተነሣውሰልፍነፍሴንበሰላም አዳናት፤ከእኔጋርብዙነበሩና።

19እግዚአብሔርሰምቶያስጨንቃቸዋል፥ እርሱምበቀድሞውየሚኖረው።ሴላምንም ለውጥስለሌላቸውእግዚአብሔርንአይፈሩም። 20ከእርሱጋርሰላምባላቸውላይእጁን ዘርግቷል፥ቃልኪዳኑንምአፈረሰ።

21የአፉቃልከቅቤይልቅየለሰለሰነበር፥ በልቡግንሰልፍነበረ፤ቃላቱከዘይትይልቅ ለስላሳነበሩ፥ነገርግንየተመዘዘሰይፍ ነበሩ።

22ሸክምህንበእግዚአብሔርላይጣል፥ እርሱምይደግፍሃል፤ለጻድቁመናወጥከቶ አይፈቅድም።

23አንተግን፥አቤቱ፥ወደጥፋትጕድጓድ ታወርዳቸዋለህ፤ደምአፋሾችናተንኮለኞች ዕድሜአቸውእኩሌታአይሆኑም።እኔግን በአንተእታመናለሁ

ምዕራፍ56

1ፍልስጥኤማውያንበጌትወስደውበወሰዱት ጊዜየዳዊትሚክታምለመዘምራንአለቃ ለዮናቴሌምሬኮኪም።በየቀኑእየታገለ አስጨነቀኝ።

2ጠላቶቼሁልጊዜይውጡኝነበር፤የሚዋጉኝ በዝተዋልናልዑልሆይ።

3በፈራሁጊዜበአንተእታመናለሁ።

5በየቀኑቃሌንያጣምማሉ፤አሳባቸውምሁሉ ለክፋትበእኔላይነው።

6ነፍሴንበተስፋሲጠባበቁበአንድነት ተሰብስበውተሸሸጉ፥ እርምጃዬንም ያስተውላሉ።

7በኃጢአትያመልጣሉን?አቤቱ፥በቍጣህ ሕዝቡንጣላቸው።

8አንተመንከራተቴንትናገራለህ፤እንባዬን ወደጠርሙስህአግባው፤በመጽሐፍህውስጥ የሉምን?

9ወደአንተበጮኽሁጊዜጠላቶቼወደኋላቸው ይመለሳሉ።እግዚአብሔርለኔነውና።

በእግዚአብሔርቃሉንአመሰግናለሁ፤ በእግዚአብሔርቃሉንአመሰግናለሁ።

በእግዚአብሔርታምኛለሁ፤ሰውምን ያደርገኛልየሚለውንአልፈራም።

አቤቱ፥ስእለትህበእኔላይነው፤ ምስጋናንአቀርብልሃለሁ።

13ነፍሴንከሞትአድነሃልናበእግዚአብሔር ፊትበሕያዋንብርሃንእሄድዘንድእግሬን ከመውደቅአታድነኝምን? ምዕራፍ57

1፤ለመዘምራንአለቃአልጣስኪትየዳዊት

ማረኝ፥ነፍሴበአንተታምናለችና፥ በአንተምጥላማረኝ፤እነዚህጥፋቶች እስኪያልፍድረስክንፌንመጠጊያ አደርጋለሁ።

2ወደልዑልአምላክእጮኻለሁ;ሁሉን ለሚያደርግልኝለእግዚአብሔር።

3ከሰማይይልካል፥ከሚውጠኝምስድብ ያድነኛል።ሴላ.እግዚአብሔርምህረቱንና እውነቱንይልካል።

4፤ነፍሴ፡በአንበሶች፡መካከል፡አለች፥በእ ሳት

በተቃጠሉት፡ሰው፡ልጆች፡ጥርሳቸው፡ጦርና ፡ፍላጻ፡ምላሳቸውም፡የተሳለ፡ሰይፍ፡ በሆኑት፡መካከል፡ተኛለሁ።

5አቤቱ፥በሰማያትላይከፍከፍበል፤ ክብርህበምድርሁሉላይይሁን።

6ለእግሬወጥመድንአዘጋጅተዋል;ነፍሴ ወድቃለች፥በፊቴጕድጓድቈፈሩ፥ በመካከላቸውምወደቁ።ሴላ.

7አቤቱ፥ልቤጽኑነው፥ልቤምጽኑነው፤ እዘምራለሁአመሰግንማለሁ።

8ክብሬሆይ፥ተነሥ፤በገናናበገናንቃእኔ በማለዳእነቃለሁ።

9አቤቱ፥በአሕዛብመካከልአመሰግንሃለሁ፥ በአሕዛብምመካከልእዘምርልሃለሁ።

10ምሕረትህእስከሰማያትድረስታላቅ ናትና፥እውነትህምእስከደመናትድረስ።

11አቤቱ፥በሰማያትላይከፍከፍበል፥ ክብርህምበምድርሁሉላይይሁን።

ምዕራፍ58

1፤ለመዘምራንአለቃ፡አልጣሺት፡ሚክታም የዳዊት፡ማኅበርሆይ፥በእውነትጽድቅን ትናገራላችሁን?እናንተየሰውልጆችሆይ፥

በቅንትፈርዳላችሁን?

2በልብህክፋትንትሠራለህ;እናንተ

የእጃችሁንግፍበምድርላይይመዝናሉ።

3ኃጥኣንከማኅፀንጀምረውተጥለዋል፥

በተወለዱምጊዜሳቱ፥በሐሰትምይናገራሉ።

4መርዛቸውእንደእባብመርዝነው፥ ጆሮዋንምእንደከለከለደንቆሮእዳነው፤

5፤የገማቾችንቃልየማይሰሙ፥እንደዚህም ባለጠቢብነትየሚማርካቸው።

6አቤቱ፥ጥርሳቸውንበአፋቸውሰበረ፤ አቤቱ፥የአንበሶችንደቦልጥርሶችን ስቀል።

7ሁልጊዜእንደሚፈስስውኃይቀልጡ፤ ፍላጻውንለመምታትቀስቱንባጎነበሰጊዜ፥ የተቆራረጡይሁኑ።

8ቀንድአውጣእንደሚቀልጥሁሉምይለፉ፤ ፀሐይንእንዳያዩሴትእንደተወለደች ያለጊዜውይለፉ።

9ማሰሮዎቻችሁእሾህሳይሰሙሕያዋንና በቁጣውበዐውሎነፋስይወስዳቸዋል።

10ጻድቅበቀልንባየጊዜደስይለዋል፥ በኃጥኣንደምእግሩንያጥባል።

11ሰውም።በእውነትየጻድቅዋጋአለው፥

በእውነትበምድርላይየሚፈርድአምላክነው

ይላል።

ምዕራፍ59

1፤ለመዘምራንአለቃ፥አልጣኪት፥የዳዊት ሚክታም፥ሳኦልምበላከጊዜ፥ይገድሉትም ዘንድቤቱንሲጠባበቁአምላኬሆይ፥ ከጠላቶቼአድነኝ፥ከሚነሱብኝምጠብቀኝ።

2ከዓመፃሠራተኞችአድነኝከደምምሰዎች አድነኝ።

3እነሆ፥ነፍሴንአድፍጠዋልና፥ኃያላኑም በእኔላይተሰበሰቡ።አቤቱ፥ስለ መተላለፌናስለኃጢአቴአይደለም።

4፤ያለኀጢአቴሮጡ፥ራሳቸውንምአዘጋጁ፤ እኔንለመርዳትነቅተህተመልከት።

5፤አንተየሠራዊትአምላክአቤቱየእስራኤል አምላክሆይ፥አሕዛብንሁሉትጐበኝዘንድ ንቃ፤ኃጢአተኞችንሁሉአትምር።ሴላ

6በመሸጊዜይመለሳሉእንደውሻምይጮኻሉ ከተማይቱንምይዞራሉ።

7እነሆ፥በአፋቸውይጮኻሉ፥ሰይፍም በከንፈራቸውአለ፤ማንይሰማቸዋል?

8አቤቱ፥አንተግንትስቅባቸዋለህ። አሕዛብንሁሉትሳለቅባቸዋለህ።

9እግዚአብሔርመጠጊያዬነውናስለብርታቱ ተስፋአደርጋለሁ።

10የምሕረትአምላክበፊቴነው፥ እግዚአብሔርምበጠላቶቼላይምኞቴን ያሳየኛል።

አጥፋቸው፤እግዚአብሔርምበያዕቆብላይ እስከምድርዳርቻድረስእንደሚገዛይወቁ። ሴላ

14በመሸምጊዜይመለሱ።እንደውሻምይጩኹ ከተማይቱንምይከቡ።

ለመብልይቅበዘበዛሉ፤ባይጠግቡም ይቅበዘበዙ።

16እኔግንስለኃይልህእዘምራለሁ;አዎን፥ በማለዳምሕረትህንእዘምራለሁ፤አንተ በመከራዬቀንመጠጊያዬናመጠጊያዬ ሆንኸኝና።

17፤ጕልበቴሆይ፥ለአንተእዘምራለሁ፤ እግዚአብሔርመጠጊያዬነውና፥የምሕረትም አምላክነው። ምዕራፍ60 1(

ተመለስ።

2ምድርንአናውጣ፤ሰብረኸው፤ሰባራውን ፈውስ፤ይንቀጠቀጣልና።

3ለሕዝብህጨካኝነገርአሳየሃቸው፥ የሚያስደንቅምወይንአጠጣኸን።

4ከእውነትየተነሣይገለጥዘንድምልክትን ለሚፈሩህሰጠሃቸው።ሴላ.

5ወዳጆችህይድኑዘንድ;በቀኝህአድን ስማኝም።

6እግዚአብሔርበቅድስናውተናገረ።ደስ ይለኛልሴኬምንእከፍላለሁየሱኮትንም ሸለቆእለካለሁ።

ገለዓድየእኔነውምናሴምየእኔነው፤ ኤፍሬምየራሴብርታትነው፤ይሁዳሕግሰጪዬ ነው;

ሞዓብእጥባዬነው፤በኤዶምያስላይ ጫማዬንእጥላለሁ፤ፍልስጥኤማውያንሆይ፥ በእኔየተነሣደስይበልህ።

9ወደጠንካራይቱከተማማንያገባኛል?ወደ ኤዶምያስማንይመራኛል?

10አቤቱ፥የጣልኸንአይደለህምን?አንተስ አምላክሆይከሠራዊታችንጋርያልወጣህ?

11ከመከራችንእርዳን፤የሰውረዳትከንቱ ነውና።

12በእግዚአብሔርኃይልንእናደርጋለን

3አንተለእኔመጠጊያ፥ከጠላትምየጸና ግንብሆንህልኝ።

4በድንኳንህለዘላለምእኖራለሁ፥ በክንፎችህምመሸሸጊያእታመናለሁ።ሴላ.

5አቤቱ፥ስእለቴንሰምተሃልና፤ስምህን የሚፈሩትንርስትሰጠኸኝ።

6የንጉሥንዕድሜታረዝማለህ፥ዕድሜውም ለብዙትውልድ።

7፤በእግዚአብሔር፡ፊት፡ለዘለዓለም፡ይኖራ ል፤አቤቱ፥የሚጠብቀውን፡ምህረትንና፡እው ነትን፡አዘጋጅ።

8ስእለቴንምዕለትዕለትእፈጽምዘንድ ለስምህለዘላለምእዘምራለሁ።

ምዕራፍ62

1ለመዘምራንአለቃለኤዶታምየዳዊት መዝሙር።

2እርሱዓለቴናመድኃኒቴነው፤እርሱ መከላከያዬነው;እጅግምአልታወክም።

3እስከመቼበሰውላይክፉንታስባላችሁ?

ሁላችሁምትገደላላችሁ፤እንደጐባም ግንብናእንደሚንገዳገድአጥርትሆናላችሁ።

4ከክብሩሊያወርዱትብቻተማከሩ፤በውሸትም

ደስይላቸዋል፤በአፋቸውይባርካሉ ውስጣቸውግንይረግማሉ።ሴላ

5ነፍሴሆይ፥አንቺእግዚአብሔርንብቻ ተስፋአድርግ።የምጠብቀውከእርሱነውና።

6እርሱዓለቴናመድኃኒቴነው፤እርሱ መጠጊያዬነው፤አልነቃነቅም።

7መድኃኒቴናክብሬበእግዚአብሔርዘንድ ነው፤የረድኤቴዓለትመጠጊያዬም በእግዚአብሔርነው።

8ሁልጊዜበእርሱታመኑ;እናንተሰዎች

ልባችሁንበፊቱአፍስሱ፤እግዚአብሔር መጠጊያችንነው።ሴላ

9ትሑታንሰዎችከንቱዎችናቸው፥ባለ ሥልጣኖችምውሸተኞችናቸው፤በሚዛንም ሊቀመጡፈጽሞከንቱዎችየቀለሉናቸው።

በግፍአትታመኑ፥በዘረፋምከንቱ አትሁኑ፤ባለጠግነትቢበዛልባችሁበእርሱ ላይአታድርጉ።

11እግዚአብሔርአንድጊዜተናገረ;ይህን ሁለትጊዜሰምቻለሁ;ኃይልየእግዚአብሔር ነው

12፤አቤቱ፥ምሕረትለአንተነው፥ ለእያንዳንዱእንደሥራውመጠን ትሰጣለህና።

ምዕራፍ63

1(የዳዊትመዝሙር፥በይሁዳምድረበዳሳለ።) አቤቱ፥አንተአምላኬነህ።በማለዳ እፈልግሃለሁ፤ነፍሴአንተንተጠማች ሥጋዬምአንተንናፈቀችበደረቅናውኃ በሌለበትምድር።

2በመቅደስእንዳየሁህኃይልህንናክብርህን አይዘንድ።

3ምሕረትህከሕይወትይሻላልናከንፈሮቼ ያመሰግኑሃል።

4እንዲሁበሕይወቴሳለሁእባርክሃለሁ፤ በስምህእጆቼንአነሣለሁ።

6በአልጋዬላይሳስብህ፣በሌሊትምሰዓት ሳስብህ።

7አንተረዳቴነህናስለዚህበክንፎችህጥላ ደስይለኛል።

ነፍሴአንተንተከትላለች፤ቀኝህ ደግፈኛለች።

9ነፍሴንያጠፉአትዘንድየሚፈልጉግንወደ ምድርታችኛዳርቻይገባሉ።

10በሰይፍይወድቃሉ፥የቀበሮዎችምእድል ፈንታይሆናሉ።

11ንጉሡግንበእግዚአብሔርደስይለዋል; በእርሱየሚምልሁሉይመካል፤የሚዋሹአፍ ግንይዘጋል።

ምዕራፍ64

1፤ለመዘምራንአለቃየዳዊትመዝሙር። አቤቱ፥በጸሎቴቃሌንስማ፤ጠላትን ከመፍራትነፍሴንጠብቅ።

2ከኃጥኣንሚስጥራዊምክርሰውረኝ፤ከዓመፃ

3ምላሳቸውንእንደሰይፍየሰለፉ፥ ቀስታቸውንምገትረውመራራቃልነው።

4፤ፍጹማንንበስውርይተኩሱዘንድ፥ድንገት ይተኩሱበትአይፈሩም።

5በክፉነገርራሳቸውንያበረታታሉ፤ ወጥመድንበስውርለማድረግተማከሩ።ማን ያያቸዋልይላሉ?

6ኃጢአትንይመረምራሉ;ትጉፍለጋን ይፈጽማሉ፤የእያንዳንዳቸውውስጣዊአሳብና ልብጥልቅነው።

7ነገርግንእግዚአብሔርበቀስትይወጋቸዋል; በድንገትቆስለዋል

ምላሳቸውንበራሳቸውላይይወድቃሉ፤ የሚያዩአቸውምሁሉይሸሻሉ።

9ሰዎችምሁሉይፈራሉየእግዚአብሔርንምሥራ ይናገራሉ።ሥራውንበጥበብያስተውላሉና። 10ጻድቃንበእግዚአብሔርደስይላቸዋል በእርሱምይታመናሉ;ልባቸውምቅኖችሁሉ ይመካሉ።

ምዕራፍ65

1፤ለመዘምራንአለቃ፥የዳዊትመዝሙርና መዝሙር።አቤቱ፥በጽዮንምስጋናአንተን ይጠብቅሃል፥ስእለትምለአንተይፈጸማል።

2ጸሎትንወደምትሰማሥጋለባሽሁሉወደ አንተይመጣል።

3ኃጢአትበረታብኝ፤መተላለፋችንንምአንተ ታነጻቸዋለህ።

4የመረጥከውሰውየተባረከነውወደአንተም ያቀረብከውበአደባባዮችህምያድርዘንድ

7፤የባሕርንጩኸት፥የማዕበሉንምጩኸት፥ የሕዝብንምሁከትጸጥያደርጋል።

8፤በመጨረሻውምዳርቻየሚኖሩከምልክቶችህ የተነሣይፈራሉ፤የጥዋትንናየማታውንመውጫ ደስታሰኛለህ።

9ምድርንጐበኘሃትአጠጣሃትም፤ውኃ የሞላበትንየእግዚአብሔርንወንዝእጅግ ባለጠጋአደረግሃት፤እንዲሁባዘጋጀሃት ጊዜእህልንአዘጋጀሃቸው።

10ሸንበቆቹንአብዝተህአጠጣሃቸው፥ ጒድጓዶቹንምአስተካክለሃል፥በዝናብም ለስላሳ ታደርገዋለህ፥ ቡቃያዋንም ባርከሃል።

በቸርነትህዓመትንታቀዳጃለህ።

መንገድህምስብንይጥላል።

በምድረበዳማሰማርያያንጠባጥባሉ፥

ኮረብቶችምበዙሪያውሁሉደስአላቸው።

ማሰማርያዎቹመንጎችንለብሰዋል። ሸለቆዎችደግሞበቆሎተሸፍነዋል;በደስታ ይጮኻሉ,ይዘምራሉ

ምዕራፍ66

1፤ለመዘምራንአለቃ፥መዝሙርወይም መዝሙር።ምድርሁሉ፥ለእግዚአብሔርእልል በሉ።

2ለስሙክብርዘምሩ፥ምስጋናውንምአክብሩ።

3እግዚአብሔርንእንዲህበለው።በኃይልህ ብዛትጠላቶችህይገዙልሃል።

4ምድርሁሉይሰግዱልሃልይዘምሉልሃል፤ ለስምህይዘምራሉ።ሴላ.

5ኑየእግዚአብሔርንሥራእዩ፤በሰውልጆች ላይየሚያደርገውእጅግየሚያስፈራነው።

6ባሕሩንወደደረቅምድርለወጠ፥ወንዙንም

በእግርአለፉ፥በዚያምበእርሱደስ ይለናል።

7በኃይሉለዘላለምይገዛል;ዓይኖቹ አሕዛብንያያሉ፤ዓመፀኞችራሳቸውንከፍ ከፍአያድርጉ።ሴላ

8ሕዝባችንሆይ፥አምላካችንንባርክ፥ የምስጋናውንምድምፅአሰማ።

9ነፍሳችንንበሕይወታችንየሚይዝ፥ እግሮቻችንምእንዲናወጡየማይፈቅድነው።

10አቤቱ፥ፈትነናልና፥ብርምእንደሚፈተን ፈትነናል።

11ወደመረቡአገባኸን;በወገባችንላይ መከራንአደረግህ።

12ሰዎችንበራሳችንላይአስቀመጥሃቸው። በእሳትናበውኃውስጥአለፍን፤አንተግን ወደባለጠግስፍራአወጣኸን።

13የሚቃጠለውንመሥዋዕትይዤወደቤትህ እገባለሁ፤ስእለቴንእፈጽምልሃለሁ።

14፤በተጨነቀሁጊዜከንፈሮቼየተናገሩትን አፌምየተናገረነው።

15የሚቃጠለውንየሰባፍሪዳመሥዋዕትና የአውራበግዕጣንአቀርብልሃለሁ። ወይፈኖችንከፍየሎችጋርአቀርባለሁ።ሴላ.

16እግዚአብሔርንየምትፈሩሁላችሁኑና ስሙ፤ለነፍሴምያደረገውንእነግራለሁ። 17በአፌወደእርሱጮኽሁ፥በአንደበቴምከፍ

19ነገርግንበእውነትእግዚአብሔር ሰምቶኛል;የጸሎቴንድምፅሰምቶአል።

20ጸሎቴንያልመለሰምሕረቱንምከእኔ ያላራቀእግዚአብሔርይመስገን።

ምዕራፍ67

1፤ለመዘምራንአለቃበኔጊኖት፥መዝሙር ወይምዝማሬ።ፊቱንምበእኛላይያብራልን; ሴላ

2መንገድህበምድርላይይታወቅዘንድ፥ መድኃኒትህምበአሕዛብሁሉዘንድ።

3አቤቱ፥ሕዝብያመሰግኑህ።ሕዝብሁሉ ያመሰግኑህ።

4አሕዛብደስይበላቸውበደስታምይዘምሩ፤ ለሕዝብበቅንትፈርዳለህናአሕዛብንም በምድርላይትገዛለህ።ሴላ.

5አቤቱ፥ሕዝብያመሰግኑህ፤ሕዝብሁሉ ያመሰግኑህ።

6ምድርምፍሬዋንትሰጣለች;እግዚአብሔር አምላካችንምይባርከናል።

7እግዚአብሔርይባርከናል;የምድርምዳርቻ

1(ለመዘምራንአለቃ፣የዳዊትመዝሙርወይም መዝሙር።)

ይበተኑ፤የሚጠሉትምከፊቱይሽሹ።

2ጢስእንደሚወገድእንዲሁአሳደዱአቸው፤ ሰምበእሳትፊትእንደሚቀልጥእንዲሁ ኃጢአተኞችበእግዚአብሔርፊትይጥፉ።

3ጻድቃንግንደስይበላቸው;በእግዚአብሔር ፊትደስይበላቸው፥እጅግምደስይበላቸው።

4ለእግዚአብሔርዘምሩለስሙምዘምሩ፤ በሰማያትላይየሚቀመጠውንበስሙያህዌን አመስግኑትበፊቱምደስይበላችሁ።

የድሀአደጎችአባትየመበለቶችምዳኛ እግዚአብሔርበተቀደሰማደሪያውነው።

እግዚአብሔርብቸኞችንበየቤተሰባቸው ያቆማልበሰንሰለትምየታሰሩትንያወጣል ዓመፀኞችግንበደረቅምድርይቀመጣሉ።

አቤቱ፥በሕዝብህፊትበወጣህጊዜ፥ በምድረበዳምበሄድህጊዜ።ሴላ፡

8ምድርተናወጠች፥ሰማያትምበእግዚአብሔር ፊትአንጠበጠቡ፤ሲናምበእግዚአብሔርፊት በእስራኤልአምላክፊትተናወጠች።

9አቤቱ፥ብዙዝናብአደረግህ፥ርስትህንም በደከመችጊዜአጸናህ።

ጉባኤህበዚያተቀምጧል፤አቤቱ፥ ከቸርነትህለድሆችአዘጋጀህ።

11እግዚአብሔርቃሉንሰጠ፤የአሳታሚዎች ጉባኤታላቅነበረ።

14ሁሉንየሚችልአምላክነገሥታትን በበተናቸውጊዜበሳልሞንእንደበረዶነጭ ሆነ።

15የእግዚአብሔርኮረብታእንደባሳን ኮረብታነው፤እንደባሳንኮረብታከፍያለ ኮረብታነው።

16እናንተኮረብቶችሆይ፥ስለምን ትዘላላችሁ?ይህእግዚአብሔርሊያድርበት የሚፈልገውኮረብታነው።እግዚአብሔርም

ለዘላለምያድርባታል።

17የእግዚአብሔርሰረገሎችሀያሺህእልፍ አእላፋትምመላእክትናቸው፤እግዚአብሔር በሲናበተቀደሰስፍራእንዳለበመካከላቸው ነው።

18ወደላይዐረገህምርኮንማረክለሰዎችም መባተቀበለህ።አዎን፣ለዓመፀኞችደግሞ፣ እግዚአብሔር አምላክ በመካከላቸው እንዲኖር።

19ወትሩጸጋንየሚጭንየመድኃኒታችን አምላክእግዚአብሔርይባረክ።ሴላ

20አምላካችንየመድኃኒትአምላክነው፤ የሞት መውጣትም ለእግዚአብሔር

ለእግዚአብሔርነው።

21፤እግዚአብሔር፡ግን፡የጠላቶቹን፡ራስ፡

በበደሉም፡የሚኼድ፡የዚያን፡የጠጒሩ፡ራስ ፡ቍላጭ፡ይቀጠቅጣል።

22እግዚአብሔር፡አለ፡ ከባሳን እመልሳለሁ፥ሕዝቤንምከባሕርጥልቅ እመልሳለሁ።

23፤እግርህበጠላቶችህደም፥የውሾችህም ምላስበዚያተነከረ።

24አቤቱ፥አካሄድህንአይተዋል፤የአምላኬ የንጉሤምአካሄድበመቅደሱውስጥ።

25መዘምራኑይቀድሙነበር፥ዕቃየሚዘምቱም ተከተሉት።ከነሱመካከልበከበሮየሚጫወቱ ልጃገረዶችነበሩ።

26፤በጉባኤ፡እግዚአብሔርን፡ከእስራኤል፡ ምንጭ፡አመስግኑ።

27፤ታናሹብንያምምአለቆቻቸው፥የይሁዳ አለቆችናሸንጎአቸው፥የዛብሎንአለቆች፥ የንፍታሌምምአለቆችአሉ።

28አምላክህኀይልህንአዝዞአል፤አቤቱ፥ የሠራኸውንአጽናን።

29በኢየሩሳሌምስላለውመቅደስህነገሥታት ስጦታያመጡልሃል።

30የሸማቾችንማኅበር፥የኮርማዎችንም ብዛት፥የሕዝቡንምጥጃዎች፥ሁሉምሰው በብርቱእስኪገዛድረስገሥጻቸው፤ሰልፍ የሚወድዱትንሕዝብበትናቸው።

31አለቆችከግብፅይወጣሉ፤ኢትዮጵያ እጆቿንወደእግዚአብሔርትዘረጋለች።

32፤እናንተየምድርመንግሥታትሆይ፥ ለእግዚአብሔርተቀኙ።ለእግዚአብሔርዘምሩ; ሴላ፡

33ከጥንትጀምሮበሰማያትላይለተቀመጠው፥ እነሆ፥እርሱድምፁንይልካልእርሱምብርቱ ድምፅአለው።

34ለእግዚአብሔርኃይልንአምጡ፤ክብሩ

1ለመዘምራንአለቃበሾሳኒምየዳዊት መዝሙር።አቤቱ፥አድነኝ፤ውኃውወደነፍሴ ገብቷልና.

2መቆሚያበሌለበትበጥልቅጭቃውስጥ ሰጠሁ፤ወደጥልቁውኃገባሁ፥ጐርፍም ያጥለቀለቀል።

ከጩኸቴደክሞኛል፥ጉሮሮዬደርቋል፤ አምላኬንተስፋሳደርግዓይኖቼፈዘዙ።

4በከንቱየሚጠሉኝከራሴጠጕርበዝተዋል፤ በግፍጠላቶቼሆነውሊያጠፉኝየሚፈልጉ ኃያላንናቸው፤ያላነሣሁትንምመለስሁ።

5አቤቱ፥አንተስንፍናዬንታውቃለህ። ኃጢአቴምከአንተአልተሰወረም።

6አቤቱየሠራዊትአምላክሆይ፥የሚጠብቁህ በእኔአያፍሩ፤የእስራኤልአምላክሆይ፥ የሚሹህበእኔአያፍሩ።

7ስለአንተስድብንተሸክሜአለሁና;እፍረቴ ፊቴንሸፍኖታል።

8ለወንድሞቼእንግዳሆንሁ፥ለእናቴምልጆች እንግዳሆንሁ።

9የቤትህቅንዓትበልታኛለችና፤የነቀፉሽም ስድብበእኔላይወደቀ።

10፤ባለቅስሁጊዜ፥ነፍሴንምበጾም በቀጣኋትጊዜ፥ይህለነቀፌታሆነ።

11ማቅደግሞልብሴንሠራሁ፤እኔምምሳሌ ሆንኩባቸው።

12፤በበሩየተቀመጡበእኔላይይናገራሉ፤ እኔምየሰካራሞችመዝሙርነበርኩ።

13፤እኔ፡ግን፡ጸሎቴ፡ወደ፡አንተ፡ነው፥አ ቤቱ፥በተወደደ፡ጊዜ፡አቤቱ፥በምሕረትኽ ብዛት፡በማዳንኽ፡እውነት፡ስሚኝ።

14ከጭቃአድነኝ፥እንዳልሰምጥም፥ ከሚጠሉኝናከጥልቅውኆችእዳን።

15የጥፋትውኃአያጥለቀልቅብኝ፥ጥልቁም አይውጠኝ፥ጕድጓድምአፏንበእኔላይ አይዝጋ።

16አቤቱ፥ስማኝ፤ምሕረትህመልካምነውና እንደምሕረትህብዛትወደእኔተመለስ።

ፊትህንምከባሪያህአትሰውር፤ ተቸግሬአለሁናፈጥነህስማኝ።

18ወደነፍሴቅረቡተቤዣትም፤ስለጠላቶቼ አድነኝ።

ስድቤንናእፍረቴንውርደቴንም ታውቃለህ፤ጠላቶቼሁሉበፊትህናቸው።

20ስድብልቤንሰብሮታል;ኀዘንምተሞላሁ፤ የሚምርልኝንምፈለግሁ፥ነገርግን አልነበረም።አጽናኞችምአላገኘሁም።

21በመብልዬሐሞትንሰጡኝ፤በጥማቴም ሆምጣጤአጠጡኝ። 22ማዕድበፊታቸውወጥመድይሁን፥ ለደኅንነታቸውምየሚሆንወጥመድይሁን።

ዓይኖቻቸውእንዳያዩይጨልሙ።

26አንተየመታኸውንያሳድዳሉና፤ ያቆሰልሃቸውንምሰዎችኀዘንይናገራሉ።

27በኃጢአታቸውላይኃጢአትንጨምር፥ወደ ጽድቅህምአይግቡ።

28ከሕያዋንመጽሐፍይደምስሱ፥ከጻድቃንም ጋርአይጻፉ።

29እኔችግረኛናኀዘንተኛነኝ፤አቤቱ፥ ማዳንህከፍከፍያድርግኝ።

30የእግዚአብሔርንስምበዝማሬ

አመሰግናለሁ፥በምስጋናምከፍከፍ አደርገዋለሁ።

31ቀንድናሰኮናውካለውበሬወይምወይፈን ይህደግሞእግዚአብሔርንደስያሰኛል።

32ትሑታንአይተውደስይላቸዋል፤ እግዚአብሔርንምየምትፈልጉልባችሁ በሕይወትይኖራል።

33እግዚአብሔርድሆችንሰምቶአልና፥ እስረኞቹንምአይንቅም።

34ሰማይናምድር፥ባሕሮችምበእርስዋም የሚንቀሳቀሱትሁሉያመስግኑት።

35እግዚአብሔርጽዮንንያድናታል የይሁዳንምከተሞችይሠራል፤በዚያም ይቀመጡዘንድይወርሷትምዘንድ።

36የባሪያዎቹምዘርይወርሳሉ፥ስሙንም

የሚወድዱበዚያይኖራሉ።

ምዕራፍ70

1ለመዘምራንአለቃየዳዊትመዝሙር ለመታሰቢያውነው።አቤቱ፥ታድነኝዘንድ ፍጠን።አቤቱ፥እኔንለመርዳትፍጠን።

2ነፍሴንየሚሹይፈሩይጐስቍሉም፥ጉዳቴን የሚሹወደኋላቸውይመለሱይጐስቍሉም።

3እሰይእሰይለሚሉለነውራቸውዋጋወደኋላ

ይመለሱ።

4የሚሹህሁሉበአንተሐሤትያድርጉሐሤትም ያድርጉ፤ማዳንህንምየሚወድዱዘወትር፦ እግዚአብሔርታላቅይሁንይበሉ።

5እኔችግረኛናምስኪንነኝ፤አቤቱ፥ወደ

እኔፍጠን፤አንተረዳቴናታዳጊዬነህ። አቤቱ፥አትዘግይ።

ምዕራፍ71

1አቤቱ፥በአንተታምኛለሁ፥ለዘላለምም አልፈር።

2በጽድቅህአድነኝአድነኝም፤ጆሮህንወደ እኔአዘንብልአድነኝ።

3ሁልጊዜምየምሄድበትጠንካራማደሪያዬ ሁን፤ታድነኝዘንድትእዛዝሰጠህ።አንተ ዓለቴናመሸሸጊያዬነህና።

4አምላኬሆይ፥ከኃጥኣንእጅከጨካኝና ከጨካኝሰውእጅአድነኝ።

5አቤቱአቤቱአንተተስፋዬነህና ከታናሽነቴጀምሬአንተመታመኛዬነህ።

6፤ከማኅፀንጀምሮበአንተከፍከፍአለሁ፥ ከእናቴምሆድያወጣኸኝአንተነህ፤ ሁልጊዜምምስጋናዬለአንተነው።

7ለብዙዎችድንቅነኝ

11እግዚአብሔርትቶታልናአሳድዱያዙት፤ የሚያድነውየለምና።

አቤቱ፥ከእኔአትራቅ፤አምላኬሆይ፥ ለእርዳታዬፍጠን።

13ነፍሴንየሚቃወሙይፈሩይጥፋም።ጉዳዬን በሚሹስድብናውርደትይሸፈኑ።

14እኔግንሁልጊዜተስፋአደርጋለሁ፥ አብዝቼምአመሰግንሃለሁ።

አፌጽድቅህንናማዳንህንቀኑንሁሉ ይናገራል።ቁጥራቸውንአላውቅምና።

በጌታበእግዚአብሔርኀይልእሄዳለሁ፤ የአንተንብቻጽድቅአስባለሁ።

17አቤቱ፥

አስተማርኸኝ፥ተአምራትህንምእስከአሁን ተናገርሁ።

18አሁንምበሸመገልሁጊዜናሽመቴ፥አቤቱ፥ አትተወኝ፤ለዚህትውልድኃይልህን፥

22በበገናአመሰግንሃለሁ፥አምላኬሆይ፥ እውነትህንአመሰግንሃለሁ፤የእስራኤል ቅዱስሆይ፥በበገናእዘምርልሃለሁ።

23ለአንተበዘፈንሁጊዜከንፈሮቼእጅግደስ ይላቸዋል።የተቤዠሃትምነፍሴን።

ምላሴምቀኑንሁሉስለጽድቅህ ይናገራል፤ጉዳቴንየሚሹአፈሩናአፈሩ።

ምዕራፍ72

1(የሰሎሞንመዝሙር።)አቤቱ፥ፍርድህን ለንጉሥስጥ፥ጽድቅህንምለንጉሥልጅ ስጠው።

2ለሕዝብህበጽድቅ፥ድሆችህንምበፍርድ ይፈርዳል።

3ተራሮችለሕዝብሰላምንይሰጣሉኰረብቶችም በጽድቅ።

4ለድሆችበሕዝብላይይፈርዳል፥ የችግረኛውንምልጆችያድናል፥ጨቋኙንም ያደቅቃል።

5ፀሐይናጨረቃበሕይወትእስካሉድረስ ለልጅልጅይፈሩሃል።

6እንደዝናብበታጨደሣርላይይወርዳል፥ ምድርንምእንደሚያጠጣዝናብ።

7በዘመኑጻድቅያብባል፤ጨረቃም እስክትጸናትድረስሰላምይብዛ።

8ከባሕርእስከባሕርከወንዙምእስከምድር ዳርቻድረስይገዛል።

9በምድረበዳየሚኖሩበፊቱይሰግዳሉ

11ነገሥታትሁሉበፊቱይወድቃሉ፤አሕዛብም ሁሉይገዙለታል።

12ችግረኛውንበጮኸጊዜያድናልና፤ድሆችም ደግሞረዳትየሌለው።

13ለድሆችናለምስኪኖችይራራል፥ የችግረኛውንምነፍስያድናል።

14ነፍሳቸውንከሽንገላናከግፍያድናል ደማቸውምበፊቱየከበረነው።

15ሕያውይሆናል፥ከሣባምወርቅይሰጠዋል፤ ሁልጊዜምስለእርሱይጸልያል።በየቀኑም ይመሰገናል።

16በተራሮችራስላይበምድርላይጥቂትእፍኝ እህልይኖራል።ፍሬዋእንደሊባኖስ ይንቀጠቀጣልየከተማይቱምሰዎችእንደ ምድርሣርይለመልማሉ።

17፤ስሙም፡ለዘለዓለም፡ይኖራል፤ስሙም፡በ ፀሓይ፡ድረስ፡ድረስ፡ ይኖራል፡ሰዎችም፡በእርሱ፡ይባረካሉ፡አሕ ዛብ፡ዅሉ፡ብሩክ፡ይሉታል።

18ተአምራትንየሚያደርግየእስራኤል አምላክእግዚአብሔርይባረክ።

19ክብሩምስሙለዘላለምየተባረከይሁን፥ ምድርምሁሉከክብሩትሙላ።አሜንአሜን አሜን።

20የእሴይልጅየዳዊትጸሎትተፈጸመ።

ምዕራፍ73

1(የአሳፍመዝሙር።)በእውነትእግዚአብሔር

ለእስራኤልንጹሕልብላላቸውምቸርነው።

2እኔግንእግሮቼሊጠፉቀርበዋል;እርምጃዬ ሊንሸራተትተቃርቦነበር።

3የኀጥኣንንብልጽግናባየሁጊዜሰነፎች ቀናሁና።

4ለሞታቸውእስራትየለምናኃይላቸውግን ጽኑነው።

5እንደሌሎችሰዎችበመከራውስጥአይደሉም; እንደሌሎችምአልተቸገሩም።

6ስለዚህትዕቢትእንደሰንሰለት ከከበባቸው፤ግፍእንደልብስከደናቸው።

7ዓይኖቻቸውከስብየተነሣወጡ፥ልባቸውም ከሚፈልገውበላይአላቸው።

8ረከሱግፍንምተናገሩ፤በትዕቢትም ይናገራሉ።

9አፋቸውንወደሰማያትያቀናሉ፥ምላሳቸውም በምድርላይይሄዳል።

10፤ስለዚህ፡ሕዝቡ፡ወደዚህ፡ይመለሳሉ፥የ ሞላም፡ውሃ፡ተፈላ።

11እነርሱም።እግዚአብሔርእንዴትያውቃል?

በልዑልምዘንድእውቀትአለን?

እነሆ፥እነዚህኃጢአተኞችናቸው፥ በዓለምምየሚከናወንላቸውናቸው፤ሀብትን ይጨምራሉ

13በእውነትልቤንበከንቱአነጻሁ፥እጄንም በንጽሕናታጥቤአለሁ።

14ቀኑንሁሉተቸግሬአለሁና፥ማለዳም ተግሥጽሁ።

15ብዘይካዚ፡ንስኻትኩምንዓኻትኩምውን ንዕኡኽንረክብንኽእልኢና።እነሆ፥ በልጆችህትውልድላይበበደልሁነበር።

19በቅጽበትእንዴትወደጥፋትመጡ!በድንጋጤ ጨርሰዋል።

20ሰውሲነቃእንደሕልም;ስለዚህአቤቱ፥ ስትነሣምስላቸውንትንቃለህ።

21፤ልቤምአዘነ፥ኵላሊቴምተወጋሁ።

22እንዲሁሰነፍሆንሁአላዋቂምነበርሁ፤ በፊትህእንደአውሬሆንሁ።

23እኔግንሁልጊዜከአንተጋርነኝ፤ቀኝ እጄንምያዝኸኝ።

24በምክርህመራኝ፥በኋላምበክብር ተቀበለኝ።

25ከአንተበቀርበሰማይያለኝማንነው? በምድርምላይከአንተበቀርየምመኘው የለም።

26ሥጋዬናልቤደከሙ፤እግዚአብሔርግን የልቤብርታትናለዘላለምእድልፈንታዬ ነው።

27፤እነሆ፥ከአንተየራቁትይጠፋሉና፥ ከአንተምዘንድየሚያመነዝሩትንሁሉ

28ነገርግንወደእግዚአብሔርመቅረብ ይሻለኛል፤ሥራህንሁሉእናገርዘንድበጌታ

1(መሲልየአሳፍ።)አቤቱ፥ስለምንለዘላለም ጣልኸን?ቍጣህበማሰማርያህበጎችላይለምን ይቃጠላል?

2ከቀድሞየዋጃኸውንጉባኤህንአስብ። የተቤዠህበትየርስትህበትር;ይህ የተቀመጥህባትየጽዮንተራራነው።

እግርህንወደዘላለምጥፋትአንሳ; በመቅደሱውስጥጠላትየሠራውንሁሉ።

4፤ጠላቶችኽ፡በጉባኤኽ፡መካከል፡ይጮኻሉ። ለምልክቶችምልክታቸውንአዘጋጅተዋል።

5አንድሰውበወፍራምዛፎችላይመጥረቢያ ሲያነሳታዋቂነበር።

6አሁንግንየተቀረጸውንሥራበመጥረቢያና በመዶሻያፈርሳሉ።

7በመቅደስህላይእሳትጥለዋልየስምህንም ማደሪያበምድርላይበማፍረስአረከሱ።

በልባቸው፡በአንድነትእናጥፋቸው፡ አሉ፡በምድሪቱያሉትንየእግዚአብሔርን ምኵራቦችሁሉአቃጥለዋል።

9ምልክታችንንአናይም፥ወደፊትምነቢይ የለም፥እስከመቼምድረስየሚያውቅበእኛ መካከልየለም።

10አምላክሆይ፥እስከመቼድረስጠላት ይሰድባል?ጠላትለዘላለምስምህን

14የሌዋታንንራሶችቀጠቀጥህ፥በምድረ በዳምለሚኖሩሰዎችመብልአደረግህለት።

15ምንጭንናወንዙንቀዳህ፥የኃያላንንም ወንዞችንአደረቅህ።

16ቀኑያንተነውሌሊቱምያንተነው፤ ብርሃንንናፀሐይንአዘጋጀህ።

17አንተየምድርንዳርቻሁሉሠራህ፥በጋንና ክረምትንሠራህ።

18፤አቤቱ፥ጠላትእንደነቀፈ፥ሰነፎችም

ሕዝብስምህንእንደተሳደቡአስብ።

19የዋኖስህንነፍስለኃጥኣንብዛት አትስጥ፤የድሆችህንማኅበርለዘላለም አትርሳ።

20ወደቃልኪዳኑተመልከት፤የምድርጨለማ ስፍራዎችየጭካኔማደሪያሞልተዋልና።

21፤የተገፉአፍረውአይመለሱ፤ችግረኞችና ችግረኞችስምህንያወድሱ።

22አቤቱ፥ተነሥ፥የራስህንምፍርድ ተከራከር፤ሰነፍሰውዕለትዕለትሲነቅፍህ አስብ።

23የጠላቶችህንድምፅአትርሳበአንተላይ የሚነሡጩኸትሁልጊዜእየጨመረይሄዳል።

ምዕራፍ75

1፤ለመዘምራንአለቃአልጣሺት፥መዝሙር ወይምየአሳፍመዝሙር።አቤቱ፥ለአንተ እናመሰግንሃለን፥እናመሰግንሃለን፤ስምህ ቅርብነውናተአምራትህንይናገራል።

2ጉባኤውንበምቀበልበትጊዜበቅን እፈርዳለሁ።

3ምድርናበእርስዋየሚኖሩሁሉቀለጡ፤ ምሰሶቿንምተሸክሜአለሁ።ሴላ

4ለሰነፎች፡ በሞኝነትአትሠሩ፡

ለኃጥኣንም፡ቀንድአታንሡ፡አልኋቸው።

5ቀንድህንወደላይአታንሣ፤በግንድ አንገትአትናገር።

6መበረታታትከምሥራቅምከምዕራብም ከደቡብምአይመጣምና።

7እግዚአብሔርግንዳኛነውአንዱንያቆማል ሌላውንምያቆማል።

8በእግዚአብሔርእጅጽዋአለወይንጠጁም ቀልቷልና;ድብልቅየተሞላነው;ከእርሱም ያፈስሳል፤ነገርግንቍጥቋጦቹንበምድር ላይያሉኃጢአተኞችሁሉያፈሳሉይጠጣሉም። 9እኔግንለዘላለምእናገራለሁ;ለያዕቆብ አምላክእዘምራለሁ።

10የኀጥኣንንቀንዶችሁሉእቈርጣለሁ፤ የጻድቃንቀንዶችግንከፍከፍይላሉ።

ምዕራፍ76

1፤ለመዘምራንአለቃበኒጊኖት፥መዝሙር ወይምየአሳፍመዝሙር።በይሁዳየታወቀ እግዚአብሔርነው፥ስሙምበእስራኤልዘንድ ታላቅነው።

2በሳሌምማደሪያውነው፥ማደሪያውምበጽዮን ነው።

3በዚያየቀስቱንፍላጻዎች፣ጋሻውን፣ ሰይፉን፣ጦርነቱንምሰበረ።ሴላ.

4አንቺከተማረኩተራሮችይልቅየከበርሽ ነሽ።

5ልበደንዳኖችተዘረፉ፥እንቅልፋቸውንም

6የያዕቆብአምላክሆይ፥በተግሣጽህ ሰረገላናፈረሰኛበሞትአንቀላፍተዋል።

7አንተ፥አንተስየተፈራህነህ፤በተቈጣህም ጊዜበፊትህማንይቆማል?

8ፍርድንከሰማይአሰማህ፤ምድርፈራች ጸጥታምነበረች

9እግዚአብሔርለፍርድበተነሣጊዜበምድር ያሉትንየዋሆችሁሉያድንዘንድ።ሴላ

በእውነትየሰውቍጣያመሰግንሃል፤ የቀረውንምቍጣትከለክላለህ።

ለአምላካችሁለእግዚአብሔርስእለት ክፈሉበዙሪያውያሉትሁሉለሚፈራውስጦታ ያቅርቡ።

12የመኳንንቱንመንፈስያጠፋል፥በምድር ነገሥታትምዘንድየሚያስፈራነው።

1፤ለመዘምራንአለቃ፥ለኤዶቱን፥የአሳፍ መዝሙር።ሰማኝም።

2በመከራዬቀንእግዚአብሔርንፈለግሁት፤ ሕመሜበሌሊትሮጠአላቆመምም፤ነፍሴም መጽናናትንአልተቀበለችም።

3እግዚአብሔርንአሰብሁደነገጥሁም፥ አጕረመረምሁ፥መንፈሴምደነገጠች።ሴላ.

4ዓይኖቼእንዲነቃቁያዝሃቸው፤በጣም ደነገጥሁኝናመናገርአልችልም።

5የዱሮውንዘመን፥የቀደሙትንምዓመታት አየሁ።

6በሌሊትዝማሬንአስባለሁ፥በልቤም እናገራለሁመንፈሴምእጅግመረመረ።

7እግዚአብሔርለዘላለምይጥላልን?ደግሞስ ሞገስአያገኝምን?

8ምሕረቱለዘላለምጸድቷልን?የገባውቃል ለዘላለምይሻራልን?

9እግዚአብሔርመሐሪመሆንንረስቷልን? በቍጣምሕረቱንዘጋው?ሴላ.

10እኔም፡ይህድካሜነው፡አልሁ፤ነገር ግንየልዑልንቀኝዓመታትአስባለሁ።

የእግዚአብሔርንሥራአስባለሁ፤ የጥንቱንተአምራትህንበእውነትአስባለሁ።

ሥራህንሁሉአሰላስላለሁ፥ሥራህንም እናገራለሁ።

አቤቱ፥መንገድህበመቅደሱውስጥነው፤ እንደአምላካችንያለታላቅአምላክማንነው?

ተአምራትንየምታደርግአምላክነህ፤ ኃይልህንለሕዝብተናግረሃል።

የያዕቆብንናየዮሴፍንልጆችሕዝብህን በክንድህተቤዠሃቸው።ሴላ.

16አቤቱ፥ውኆችአዩህ፥ውኆችምአዩህ።ፈሩ ጥልቆችምደነገጡ።

20ሕዝብህንበሙሴናበአሮንእጅእንደመንጋ መራህ።

ምዕራፍ78

1ሕዝቤሆይ፥ሕጌንአድምጡ፥ጆሮአችሁንም ወደአፌቃልአዘንብሉ።

2አፌንበምሳሌእከፍታለሁ፤የጥንቱንጨለማ ቃልእናገራለሁ፤

3የሰማነውንናየምናውቀውን፥አባቶቻችንም የነገሩን።

4ከልጆቻቸውአንሰውራቸውም፥ለሚመጣውም ትውልድየእግዚአብሔርንምስጋናኃይሉንም ያደረገውንምተአምራትእየነገርንነው።

5በያዕቆብምስክርንአቁሞአልና፥ ለልጆቻቸውምያስታውቁአቸውዘንድ ለአባቶቻችንያዘዘውንበእስራኤልሕግን አቆመ።

6የሚመጣውትውልድ፥የሚወለዱትልጆችም ያውቁአቸውዘንድ፥ተነሥተውለልጆቻቸው የሚነግሯቸው።

7በእግዚአብሔርተስፋያደርጋሉ የእግዚአብሔርንምሥራ እንዳይረሱ ትእዛዙንምእንዲጠብቁ።

8እንደአባቶቻቸውእልከኛናዓመፀኛ ትውልድ፥ልባቸውንያላቀናመንፈሱም በእግዚአብሔርዘንድያልጸናትውልድ።

9የኤፍሬምልጆችታጥቀውቀስትተሸክመው በሰልፍቀንተመለሱ።

10የእግዚአብሔርንቃልኪዳንአልጠበቁም፥ በሕጉምአይሄዱም፤

11ሥራውንምያሳያቸውምተአምራቱንረሱ።

12፤በአባቶቻቸው፡ፊት፡በግብጽ፡ምድር፡በ ጣንያን፡ሜዳ፡ድንቅ፡ነገር፡አደረገ።

13ባሕሩንከፍሎአሳለፈባቸው።ውኃውንም እንደክምርአቆመ።

14፤በቀንም፡በደመና፡ሌሊቱንም፡ዅሉ፡በእ ሳት፡ብርሃን፡መራቸው።

15ድንጋዮቹንበምድረበዳሰነጠቀ፥

ከጥልቅምእንደሚወጣአጠጣቸው።

16ከዓለትውስጥፈሳሾችንአወጣ፥ውኆችም እንደወንዞችአፈሰሰ።

17፤በምድረ፡በዳም፡በልዑል፡እግዚአብሔር ን፡አስቈጡበት፡ደግሞ፡በደሉበት።

18ስለምኞታቸውምምግብበመለመን እግዚአብሔርንበልባቸውፈተኑት።

19በእግዚአብሔርምላይተናገሩ። እግዚአብሔርበምድረበዳገበታንያዘጋጅ ዘንድይችላልን?

20እነሆ፥ዓለቱንመታው፥ውኆችምወጡ፥ ፈሳሾችምጐረፉ።እንጀራምመስጠት ይችላልን?ለሕዝቡሥጋማቅረብይችላልን?

21፤እግዚአብሔርም፡ይህን፡ሰምቶ፡ተቈጣ፡ በያዕቆብም፡ላይ፡እሳት፡ነደደ፥በእስራኤ ልም፡ላይ፡ቍጣ፡ወጣ።

22በእግዚአብሔርስላላመኑ፥በማዳኑም ስላልታመኑ፥

23፤ከላይ፡ደመናን፡አዘዘ፡የሰማይንም፡ደ ጆች፡በከፈተ።

24ይበሉምዘንድመናአዘነበላቸውከሰማይም እህልሰጣቸው።

25ሰውምየመላእክትንመብልበላ፥ የሚጠግቡንምሥጋሰደደላቸው።

የምሥራቅንነፋስበሰማይአነፈ፤ በኃይሉምየደቡብንነፋስአመጣ።

27ሥጋንምእንደአፈርአዘነበባቸው፥ላባ ያላቸውወፎችምእንደባሕርአሸዋ።

28በሰፈራቸውመካከልበመኖሪያቸውምዙሪያ እንዲወድቅአደረገ።

29የገዛምኞታቸውንሰጣቸውናበሉናጠገቡ፤

30ከምኞታቸውምአልራቁም።ነገርግን ሥጋቸውገናበአፋቸውሳለ።

31የእግዚአብሔርምቍጣበእነርሱላይመጣ፥ የሰቡትንምገደለ፥ የተመረጡትንም የእስራኤልንሰዎችመታ።

32ስለዚህሁሉኃጢአትንሠሩ፥በተአምራቱም አላመኑም።

33፤ስለዚህ፡ዘመናቸውን፡በከንቱ፡አጠፋቸ ው፥ዓመቶቻቸውንምበመከራ።

34በገደላቸውምጊዜፈለጉት፥ተመልሰውም እግዚአብሔርንጠየቁት።

35እግዚአብሔርምዓለታቸውእንደሆነ፥

36ነገርግንበአፋቸውያሞካሹትነበር፥

ይቅርአለ፥አላጠፋቸውምም፤ቍጣውንምብዙ ጊዜመለሰ፥መዓቱንምሁሉአላነሣሣም።

39ሥጋእንደሆኑአስቦነበርና።የሚያልፍ ንፋስተመልሶየማይመጣ።

40፤በምድረ፡በዳ፡አስቈጡት፡በምድረ፡በዳ ም፡አዘኑት።

41አዎን፣ተመልሰውእግዚአብሔርን ፈተኑት፣የእስራኤልንምቅዱስገደቡ።

42፤እጁን፥ከጠላትምያዳነበትንቀን አላሰቡም።

43በግብፅተአምራቱን፥ተአምራቱንም በጣዓንሜዳእንዳደረገ።

44ወንዞቻቸውንምደምለውጠውነበር; ጎርፋቸውምሊጠጡአልቻሉም።

በመካከላቸውምብዙዓይነትዝንቦችን ሰደደበላያቸውምበላያቸው።እና እንቁራሪቶች,ያጠፋቸዋል

46፤ፍሬያቸውንምለአዳባድካማቸውንም ለአንበጣሰጠ።

ወይናቸውንበበረዶ፥ሾላውንምበውርጭ አጠፋ።

48፤እንስሶቻቸውንለበረዶ፥መንጎቻቸውንም ለነጐድጓድሰጠ።

49ክፉመላእክትንበመካከላቸውሰድዶ የቁጣውንመዓትመዓቱንመዓትንምመከራንም በላያቸውጣላቸው።

53፤እንዳይፈሩምበደኅናመራቸው፤ ጠላቶቻቸውንግንባሕርአደቀቃቸው።

54ወደመቅደሱምዳርቻቀኝእጁወደገዛው ወደዚህተራራአመጣቸው።

55አሕዛብንደግሞበፊታቸውአሳደደ፥ ርስትንም በገመድ ከፈለላቸው፥

የእስራኤልንምነገዶችበድንኳኖቻቸው አስቀመጡ።

56እነርሱግንልዑልእግዚአብሔርንፈተኑ

አስቈጡትም፥ምስክሩንምአልጠበቁም።

57ነገርግንተመለሱ፥እንደአባቶቻቸውም ከድተዋል፤እንደተንኰለኛቀስትፈቀቅ አሉ።

58በኮረብታዎቻቸውአስቈጡት፥በተቀረጹ ምስሎችምአስቀኑት።

59እግዚአብሔርምይህንበሰማጊዜተቈጣ እስራኤልንምእጅግተጸየፈ።

60የሴሎንምድንኳን፥በሰዎችመካከል ያኖራትንምድንኳንተወ።

61ኃይሉንምለምርኮ፥ክብሩንምበጠላትእጅ ሰጠ።

62ሕዝቡንደግሞለሰይፍአሳልፎሰጠ; በርስቱምተቈጣ።

63ጕልማሶቻቸውንምእሳትበላቻቸው።እና ገረዶቻቸውለጋብቻአልተሰጡም.

64ካህናቶቻቸውበሰይፍወደቁ፤ መበለቶቻቸውምአላዘኑም።

65እግዚአብሔርምከእንቅልፍእንደሚነቃ ተነሣ፥የወይንጠጅምየተነሣእንደሚጮኽ ኃያልሰው።

66ጠላቶቹንምበኋላመታው፥ለዘላለምም ስድብአኖራቸው።

67የዮሴፍንምድንኳንእንቢአለ፥ የኤፍሬምንምነገድአልመረጠም።

68የይሁዳንነገድመረጠእርሱምየወደደውን የጽዮንንተራራመረጠ።

69መቅደሱንምእንደከፍያሉሕንጻዎች፥ ለዘላለምምእንዳጸናምድርሠራ።

70ዳዊትንምባሪያውንመረጠ፥ከበጎችም

በረትወሰደው።

71ያዕቆብንሕዝቡንርስቱንምእስራኤልን

ይጠብቅዘንድታላላቆችንበጎችከመከተል አመጣው።

72እንደልቡምቅንነትመገባቸው።በእጁም

ጥበብመራቸው።

ምዕራፍ79

1(የአሳፍመዝሙር።)አቤቱ፥አሕዛብወደ ርስትህገቡ።ቅዱስመቅደስህንአረከሱ; ኢየሩሳሌምንክምርላይአኑረዋል።

2የባሪያዎችህንሬሳለሰማይወፎች፥ የቅዱሳንህንሥጋለምድርአራዊትመብል ሰጡ።

3ደማቸውንበኢየሩሳሌምዙሪያእንደውኃ አፍስሰዋል።የሚቀብራቸውምአልነበረም።

4ለጎረቤቶቻችንመሰደቢያሆንንበዙሪያችን ላሉትምመሳለቂያናመሳለቂያሆንን።

5አቤቱእስከመቼነው?ለዘላለምትቈጣለህን?

ቅናትህእንደእሳትይቃጠላል?

6በማያውቁህአሕዛብስምህንምባልጠሩት

9የመድኃኒታችንአምላክሆይ፥ስለስምህ ክብርእርዳን፤ስለስምህምአድነን ኃጢአታችንንምአርቅልን።

10አሕዛብ።አምላካቸውወዴትነውይላሉ? በፈሰሰውየባሪያዎችህደምበቀልበፊታችን በአሕዛብመካከልይታወቅ።

11የእስረኛውጩኸትበፊትህይግባ;እንደ ኃይልህብዛትሊሞቱየተፈረደውንጠብቅ።

ጌታሆይ፥የሰደቡብህንስድባቸውን ለጎረቤቶቻችንሰባትእጥፍበእቅፋቸው ስጣቸው።

13፤እኛምሕዝብህየማሰማርያህምበጎች ለዘላለምእናመሰግንሃለን፥ምስጋናህንም ለልጅልጅእናወራለን።

ምዕራፍ80

1፤ለመዘምራንአለቃበሾሻኒሜዱት፣የአሳፍ

ኃይልህንአንሳ፥መጥተህምአድነን።

3አቤቱ፥መልሰን፥ፊትህንምአብራ።እኛም እንድናለን።

4የሠራዊትአምላክአቤቱ፥በሕዝብህጸሎት ላይእስከመቼትቈጣለህ?

5በእንባእንጀራትመግባቸዋለህ;እንባንም እጅግአጠጣቸው።

6ከጎረቤቶቻችንጋርጠብአደረግኸን፥ ጠላቶቻችንምእርስበርሳቸውይስቃሉ።

7የሠራዊትአምላክሆይ፥መልሰንፊትህንም አብራ።እኛምእንድናለን።

8ከግብፅየወይንግንድአመጣህ፤አሕዛብን አውጥተህተከልኸው።

በፊቷምስፍራንአዘጋጀህጥልቅም አደረግህባት፥ምድሪቱንምሞላች።

10ኮረብቶችበጥላውተሸፈኑ፥ቅርንጫፎቹም እንደመልካምዝግባዛፍነበሩ።

ቅርንጫፎቿንወደባሕር፥ቅርንጫፎቿንም እስከወንዝድረስሰደደች።

እንዲነቁአት፡አጥርዋንለምንአፈራርሻቸው? 13፤ከእንጨት

19የሠራዊትአምላክአቤቱ፥ተመልሰን ፊትህንአብራ።እኛምእንድናለን።

ምዕራፍ81

1ለመዘምራንአለቃበጌት፥የአሳፍመዝሙር። ለእግዚአብሔር ኃይላችንን ዘምሩ፥

ለያዕቆብምአምላክእልልበሉ።

2መዝሙረዳዊትንውሰዱከበሮንምበመሰንቆ

ያማረውንበገናአምጡ።

3በመባቻውጨረቃቀንደመለከቱንንፉ፣ በተወሰነውጊዜ፣በተከበረውበበዓላችን።

4፤ይህለእስራኤልሥርዓትነው፥የያዕቆብም አምላክሕግነበረ።

5በግብፅአገርበወጣጊዜይህንለዮሴፍ ለምስክርነት አቆመው፤ በዚያም የማላስተውለውንቋንቋሰማሁ።

6ትከሻውንከሸክምአነሣሁ፥እጆቹም ከምድጃዎችታደጉ።

7በመከራጊዜጠራህ፥እኔምአዳንሁህ። በነጐድጓድድብቅስፍራመለስሁህ፥በመሪባ ውኃፈተንሁህ።ሴላ.

8ሕዝቤሆይ፥ስማኝእኔምእመሰክርልሃለሁ፤ እስራኤልሆይ፥ብትሰማኝ፤

9ሌላአምላክበአንተውስጥአይሁን;ሌላም አምላክአታምልክ።

10እኔከግብፅምድርያወጣሁህአምላክህ እግዚአብሔርነኝ፤አፍህንበሰፊውክፈት እኔምእሞላዋለሁ።

11ሕዝቤግንቃሌንአልሰሙም፤እስራኤልም ከእኔአንዳችአልወደደም።

12ለገዛልባቸውምምኞትአሳልፌሰጠኋቸው፥ በምክራቸውምሄዱ።

13ሕዝቤሰምተውእስራኤልምነውበመንገዴ

ቢሄዱ!

14ጠላቶቻቸውንፈጥኜባዋረድሁ ነበር፥እጄንም በጠላቶቻቸው ላይ እመልሳለሁ።

15እግዚአብሔርንየሚጠሉበተገዙለት

ነበር፤ጊዜአቸውግንለዘላለምይኖራል። 16፤በጥሩ፡ስንዴ፡ይመግባቸዋል፥ከዐለትም ፡የተገኘንማርባጠግኹኽነበር።

ምዕራፍ82

1(የአሳፍመዝሙር።)እግዚአብሔርበኃያላን ማኅበርውስጥቆሞአል።በአማልክትመካከል ይፈርዳል.

2እስከመቼበግፍትፈርዳላችሁ?ሴላ

3ለድሆችናለድሀአደጎችተከራከሩ፤ ለችግረኛናለምስኪኖችጽድቅንአድርግ።

4ድሆችንናችግረኛንአድን፥ከክፉዎችምእጅ አድናቸው።

5አያውቁም፥አያስተውሉምም፤በጨለማ ይመላለሳሉ፤የምድርመሠረቶችሁሉ ፈርሰዋል።

6እኔ።አማልክትናችሁአልሁ።ሁላችሁም የልዑልልጆችናችሁ።

7እናንተግንእንደሰውትሞታላችሁ፥ ከአለቆችምእንደአንዱትወድቃላችሁ። 8አቤቱ፥ተነሥ፥በምድርላይፍረድ፤አንተ አሕዛብንሁሉትወርሳለህና።

2እነሆ፥ጠላቶችህያንጫጫሉ፥የሚጠሉህም ራሳቸውንከፍከፍአድርገዋል።

3በሕዝብህላይተንኰልአደረጉ፥ በተሰወሩህምላይተማከሩ።

4ኑናሕዝብእንዳይሆኑእናጥፋቸውአሉ። የእስራኤልምስምከእንግዲህወዲህ እንዳይታሰብ።

5በአንድነትተማክረውሃልና፥በአንተምላይ ተስማምተዋልና።

6የኤዶምያስድንኳኖችናየእስማኤላውያን ድንኳኖች።ከሞዓብናከአጋራሬውያን;

7ጌባልን፥አሞንን፥አማሌቅን፥ ፍልስጤማውያንከጢሮስሰዎችጋር;

8አሱርምከእነርሱጋርተባበረ፤የሎጥን ልጆችረድተዋል።ሴላ

9እንደምድያማውያንአድርጉባቸው።እንደ ሲሣራም፥እንደያቢንምበቂሶንወንዝ።

ለራሳችንእንውረስአለ።

አምላኬሆይ፥እንደመንኰራኵር አድርጋቸው፤በነፋስፊትእንዳለገለባ።

እሳትእንጨትንእንደሚያቃጥል፥ ነበልባሉምተራሮችንእንደሚያቃጥል፥

በዐውሎነፋስህምአሳደዳቸው፥ በማዕበልህምአስፈራራቸው።

16ፊታቸውንእፍረትሙላ።አቤቱ፥ስምህን ይፈልጉዘንድ።

17ለዘላለምይፈሩይታወኩም።አዎንይፈሩ ይጥፋም።

18ስምህእግዚአብሔርየሆነህአንተበምድር ሁሉላይልዑልእንደሆንህሰዎችያውቁዘንድ ነው።

ምዕራፍ84

1፤ለመዘምራንአለቃበጌት፤የቆሬልጆች መዝሙር።

2ነፍሴየእግዚአብሔርንአደባባዮች ናፈቀች፥ደከመችም፤ልቤናሥጋዬወደሕያው አምላክጮኻል።

3የሠራዊትጌታአቤቱ፥ንጉሤናአምላኬ ሆይ፥ድንቢጥግልገሎችዋንየምታደርግበት ቤት፥ዋጣምለራሷቤትአገኘች፥ መሠዊያዎችህንም።

4በቤትህየሚኖሩብፁዓንናቸው፥አሁንም ያመሰግኑሃል።ሴላ

5ብርታቱበአንተየሆነሰውምስጉንነው

8የሠራዊትአምላክአቤቱ፥ጸሎቴንስማ የያዕቆብአምላክሆይ፥አድምጥ።ሴላ.

9አቤቱ፥ጋሻችን፥የቀባኸውንምፊት ተመልከት።

10በአደባባዮችህአንድቀንከሺህ ይሻላልና።በግፍድንኳኖችከመቀመጥ በአምላኬቤትበረኛልሆንይሻለኛል።

11እግዚአብሔርአምላክፀሐይናጋሻነውና፤

እግዚአብሔርጸጋንናክብርንይሰጣል፤

በቅንነትየሚሄዱትንከመልካምነገር አይከለክልም።

12የሠራዊትጌታሆይ፥በአንተየሚታመንሰው ምስጉንነው።

ምዕራፍ85

1፤ለመዘምራንአለቃ፥ለቆሬልጆችመዝሙር። አቤቱ፥በምድርህላይሞገስንሰጠህ፤ የያዕቆብንምምርኮመለስህ።

2የሕዝብህንኃጢአትይቅርብለሃል፥ ኃጢአታቸውንምሁሉሸፍነሃል።ሴላ

3ቍጣህንሁሉአስወግደሃል፥ከቍጣህም ትኵሳትተመለስህ።

4የመድኃኒታችንአምላክሆይ፥መልሰን፥ ቍጣህንምበእኛላይአጥፋ።

5ለዘላለምትቈጣናለህን?ቍጣህንእስከ ትውልድሁሉታወጣለህን?

6ሕዝብህበአንተደስይላቸውዘንድዳግመኛ አታድነንምን?

7አቤቱ፥ ምሕረትህን አሳየን፥ መድኃኒትህንምስጠን።

8እግዚአብሔርእግዚአብሔርየሚናገረውን እሰማለሁለሕዝቡናለቅዱሳኑሰላምን ይናገራልናወደስንፍናግንአይመለሱ።

9ማዳኑለሚፈሩትቅርብነው፤ክብር በምድራችንእንዲኖር።

10ምሕረትናእውነትተገናኙ፤ጽድቅናሰላም ተሳሳሙ።

11እውነትከምድርትፈልቃለች;ጽድቅም

ከሰማይያያል።

12እግዚአብሔርምመልካሙንይሰጣል። ምድራችንምፍሬዋንትሰጣለች።

13ጽድቅበፊቱይሄዳል;በእርምጃውምመንገድ ያደርገናል።

ምዕራፍ86

1(የዳዊትጸሎት።)አቤቱ፥ጆሮህን አዘንብል፥ስማኝ፥ችግረኛናችግረኛ ነኝና።

2ነፍሴንጠብቅ;እኔቅዱስነኝናአምላኬ ሆይ፥በአንተየሚታመንባሪያህንአድን አለው።

3አቤቱ፥ማረኝ፤ዕለትዕለትወደአንተ እጮኻለሁ።

4የባሪያህንነፍስደስአሰኘው፤አቤቱ፥ ነፍሴንወደአንተአነሣለሁና።

5አቤቱ፥አንተመልካምይቅርምባይነህና፤ ምሕረትህምለሚጠሩህሁሉብዙነው።

6አቤቱ፥ጸሎቴንአድምጥ።የልመናዬንም ድምፅአድምጡ።

7በመከራዬቀንወደአንተእጠራለሁ፥

በፊትህምይሰግዳሉ፤አቤቱ፥ስምህንም ያከብራል።

10አንተታላቅነህናተአምራትንም ታደርጋለህ፤አንተብቻአምላክነህ።

አቤቱ፥መንገድህንአስተምረኝ፤ በእውነትህእሄዳለሁ፤ስምህንእፈራዘንድ ልቤንአንድአድርግ።

አቤቱአምላኬ፥በፍጹምልቤ አመሰግንሃለሁ፥ስምህንምለዘላለም አከብራለሁ።

ምሕረትህበእኔላይታላቅናትና፥ ነፍሴንምከዝቅተኛውሲኦልአድነሃታል።

14አቤቱ፥ትዕቢተኞችተነሥተውብኛል፥ የጨካኞችምማኅበርነፍሴንፈለጉ። በፊታቸውምአላስቀመጡህም።

15፤አንተግን፥አቤቱ፥ምሕረትየሞላብህ፥ ቸር፥ታጋሽ፥ምሕረትናእውነትየበዛ

16ወደእኔተመለሱ፥ማረኝም፤ኃይልህን ለባሪያህስጥ፥የባሪያህንምልጅአድን።

አይተውያፍሩዘንድ፥አቤቱ፥አንተ ረድተሃልናአጽናናኸኝና።

ምዕራፍ87

1(መዝሙርወይምመዝሙርለቆሬልጆች)መሠረቱ በተቀደሱተራሮችነው።

2ከያዕቆብድንኳኖችሁሉይልቅእግዚአብሔር የጽዮንንደጆችይወዳል።

3የእግዚአብሔርከተማሆይ፥በአንቺ የተከበረነገርይነገራል።ሴላ

4የሚያውቁኝንረዓብንናባቢሎንን አስባቸዋለሁ፤እነሆ፥ፍልስጥኤማውያን ጢሮስምከኢትዮጵያጋር።ይህሰው የተወለደውእዚያነው

5ስለጽዮንም፦በውስጥዋይህናያሰው ተወልዶአልይባላል፥ራሱምልዑል ያጸናታል።

6እግዚአብሔርሕዝቡንበጻፈጊዜይህሰው በዚያእንደተወለደይቆጥራል።ሴላ

7፤ዘፋኞችናበገናየሚዘምሩበዚያ ይሆናሉ፤ምንጮቼሁሉበአንተውስጥናቸው። ምዕራፍ88

1(የቆሬልጆችመዝሙርወይምመዝሙር፥ ለመዘምራንአለቃመሓላትለዓኖት፥የኤማን ዕዝራታዊውመቃብር።)አቤቱ፥የመድኃኒቴ አምላክሆይ፥ቀንናሌሊትበፊትህጮኽሁ።

5፤በመቃብር፡እንደ፡ተገደሉ፡እንደ፡ተገደ ሉ፥ከእንግዲህም፡ከእንግዲህ፡ከእጅኽ፡ተ ጠፉ።

6በታችኛውጕድጓድበጨለማምበጥልቁውስጥ አኖርኸኝ።

7ቍጣህበእኔላይጸንቶአል፥በማዕበልህም ሁሉአስጨነቅኸኝ።ሴላ

8የምታውቃቸውንከእኔአርቀህኛል፤ በእነርሱዘንድአስጸያፊአደረግኸኝ፤ ተዘግቼአለሁ፥ወደውጭምመውጣት አልችልም።

9ዓይኔከመከራየተነሣአለቀሰች፤አቤቱ፥ ዕለትዕለትጠራሁህ፥እጆቼንምወደአንተ ዘረጋሁ።

10ለሙታንድንቅታደርጋለህን?ሙታን ተነሥተውያመሰግኑሃልን?ሴላ.

11፤ምሕረትህበመቃብርውስጥይነገራልን? ወይስታማኝነትህበጥፋት?

12ተአምራቶችህበጨለማይታወቃሉን?

ጽድቅህምበመዘንጋትምድር?

13አቤቱ፥ወደአንተጮኽሁ።በማለዳምጸሎቴ ወደአንተይመጣል።

14አቤቱ፥ነፍሴንስለምንታጣለህ?ፊትህን

ለምንከእኔትሰውራለህ?

15ከታናሽነቴጀምሬተቸግሪያለሁልሞትም የተዘጋጀሁነኝ፤የሚያስደነግጥህንነገር እየተቀበልሁደነገጥሁ።

16ጽኑቍጣህበእኔላይወጣ፤ድንጋጤህ አጠፋኝ።

17በየቀኑእንደውኃከበቡኝ፤አብረው ከበቡኝ።

18ፍቅረኛንናወዳጅንከእኔአርቀህ፥ የሚያውቁኝንምበጨለማአደረግህ።

ምዕራፍ89

1(መሲልኤታንዘዕዝራያዊ።)ስለ እግዚአብሔርምሕረትለዘላለምእዘምራለሁ፤ ታማኝነትህንበአፌለልጅልጅእናገራለሁ።

2ምሕረትለዘለዓለምታንጻለች፥ እውነትህንምበሰማይታጸናለህአልሁና።

3ከመረጥሁትጋርቃልኪዳኔንአደረግሁ፥ ለባሪያዬምለዳዊትማልሁ።

4ዘርህንለዘላለምአጸናለሁ፥ዙፋንህንም ለልጅልጅእሠራለሁ።ሴላ

5አቤቱ፥ሰማያትተአምራትህንያመሰግናሉ፤ ታማኝነትህምበቅዱሳንማኅበርውስጥነው።

6በሰማይከእግዚአብሔርጋርየሚነጻጸርማን ነው?ከኃያላንልጆችመካከልእግዚአብሔርን የሚመስለውማንነው?

7እግዚአብሔርበቅዱሳንማኅበርእጅግ የተፈራነው፥በዙሪያውምያሉትንሁሉ ያፍሩ።

8የሠራዊትአምላክአቤቱ፥እንደአንተያለ ብርቱማንነው?ወይስታማኝነትህበዙሪያህ ነው?

9አንተየባሕርንጩኸትገዛህ፤ማዕበሉም በነሣጊዜጸጥታደርጋቸዋለህ።

10አንተረዓብንእንደተገደለቀጠቀጥህ፤ በብርቱክንድህጠላቶችህንበትነሃል። 11ሰማያትያንተናቸውምድርምየአንተናት፤

13ብርቱክንድአለህእጅህበረታችቀኝህም ከፍከፍትላለች።

14የዙፋንህማደሪያጽድቅናፍርድናቸው ምሕረትናእውነትበፊትህይሄዳሉ።

15እልልታየሚያውቅሕዝብምስጉንነው አቤቱ፥በፊትህብርሃንይሄዳሉ።

ቀኑንሙሉበስምህደስይላቸዋል፥ በጽድቅህምከፍከፍይላሉ።

አንተየኃይላቸውክብርነህና፥ በሞገስህምቀንዳችንከፍከፍይላል።

እግዚአብሔርመጠጊያችንነውና፤ የእስራኤልምቅዱስንጉሣችንነው።

ለቅዱሳንህምበራእይተናገርህ፥ እንዲህምአልህ።ከሕዝብየተመረጠንከፍ ከፍአድርጌአለሁ።

20ባሪያዬንዳዊትንአገኘሁት፤በተቀደሰ ዘይትቀባሁት።

21እጄበእርሱትጸናለች፤ክንዴም ያጸናዋል።

ይሆናል፥ቀንዱምበስሜከፍከፍይላል።

25እጁንበባሕርውስጥ፥ቀኙንምበወንዞች ውስጥአኖራለሁ።

26አንተአባቴነህአምላኬየመድኃኒቴም ዓለትነህብሎወደእኔይጮኻል።

ከምድርነገሥታትምበላይበኵር አደርገዋለሁ።

28ለዘላለምምምሕረቴንእጠብቀዋለሁ፥ ኪዳኔምከእርሱጋርጸንቶይኖራል።

29ዘሩንምለዘላለም፥ዙፋኑንምእንደሰማይ ዘመንአደርጋለሁ።

30ልጆቹሕጌንቢተዉ፥በፍርዴምባይሄዱ፥

31ሥርዓቴንቢተላለፉትእዛዜንም ባይጠብቁ።

32የዚያንጊዜመተላለፋቸውንበበትር በደላቸውንምበመገረፍእመጣለሁ።

33ምሕረቱንከእርሱዘንድፈጽሞ አልወስድም፥ ታማኝነቴምእንዲጠፋ አልፈቅድም።

34ቃልኪዳኔንአላፈርስምከከንፈሬም የወጣውንአልቀይርም።

35ዳዊትንእንዳልዋሸውአንድጊዜበቅድሴ ማልሁ።

36ዘሩለዘላለም፥ዙፋኑምበፊቴእንደፀሐይ ይኖራል።

37እንደጨረቃለዘላለምምጸንቶይኖራል፥ በሰማይምታማኝምስክርይሆናል።ሴላ

42የጠላቶቹንቀኝእጅአቆምህ፤ጠላቶቹን ሁሉደስአሰኛለህ።

43የሰይፉንምስለትመለስህ፥በሰልፍም አላቆምኸውም።

44ክብሩንአስቀርተህዙፋኑንምበምድርላይ ጣልህ።

45የጕብዝናውንዕድሜአሳጠረህ፥ እፍረትንምሸፈነኸው።ሴላ.

46፤አቤቱ፥እስከመቼነው?ለዘላለም ትሰውራለህን?ቍጣህእንደእሳትይቃጠላል?

47ጊዜዬአጭርእንደሆነአስብ፤ስለምንስ ሰዎችንሁሉበከንቱአደረግህ?

48ሕያውሆኖሞትንየማያይማንነው?ነፍሱን ከመቃብርእጅያድናልን?ሴላ

49አቤቱ፥በእውነትህለዳዊትየማልሃት ምሕረትህወዴትአለ?

50አቤቱ፥የባሪያዎችህንስድብአስብ። የኃያላንሕዝብሁሉነቀፋበብብቴእንዴት እንደተሸከምሁ።

51አቤቱ፥ጠላቶችህየሰደቡባት፤ የቀባኸውንምፈለግተሳደቡ።

52እግዚአብሔርለዘላለምይባረክ።አሜን አሜንአሜን።

ምዕራፍ90

1የእግዚአብሔርሰውየሙሴጸሎት።አቤቱ፥ አንተለልጅልጅማደሪያሆንህ።

2ተራሮችሳይወለዱ፥ምድርንናዓለምን ሳይሠሩ፥ከዘላለምእስከዘላለም፥አንተ አምላክነህ።

3ሰውንወደጥፋትታደርጋለህ;የሰውልጆች

ሆይ፥ተመለሱትላለህ።

4ሺህዓመትበፊትህእንዳለፈትናንትና

በሌሊትምእንደጠባቂናቸውና።

5እንደጎርፍወሰድሃቸው፤እንደእንቅልፍ ናቸው፥በማለዳምእንደሣርይበቅላል።

6በማለዳያብባልእንዲሁምያድጋል፤ሲመሽ ይቆረጣልይደርቃልም።

7እኛበቍጣህአልቅለናልና፥በመዓትህም ደነገጥን።

8በደላችንንበፊትህ፥የተሰወረውንም ኃጢአታችንንበፊትህብርሃንአደረግህ።

9ዘመናችንሁሉበቍጣህአልፎአልና፥እንደ ተረትምዓመቶቻችንንዋልን።

10የዘመኖቻችንዕድሜሰባዓመትናአሥር ዓመትነው;በብርታትምሰማንያዓመትቢሆኑ ጕልበታቸውግንድካምናኀዘንነው።ቶሎ ይቋረጣልናእንበርራለንና።

11የቍጣህንኃይልማንያውቃል?እንደ ፍርሃትህምቁጣህነው።

12እንግዲያስልባችንንጥበብንእንሰጥ ዘንድ ዕድሜያችንን እንድንቆጥር አስተምረን።

13አቤቱ፥ተመለስእስከመቼነው? በባሪያዎችህምላይንስሐይግባህ።

14በማለዳምሕረትህንአጥግበን፤

17የአምላካችንምየእግዚአብሔርክብር በእኛላይይሁን፤የእጃችንንምሥራ በላያችንአቁም፤አዎን፥የእጃችንሥራ አጽድቀው።

ምዕራፍ91

1በልዑልመጠጊያየሚኖርሁሉንበሚችል አምላክጥላሥርያድራል።

2ስለእግዚአብሔር።እርሱመጠጊያዬና መጠጊያዬነው፤አምላኬ፥በእርሱ እታመናለሁ።

3እርሱከአዳኞችወጥመድከሚያስጨንቅም ቸነፈርያድንሃል።

4በላባዎቹይጋርድሃል፥በክንፎቹምበታች ትተማመናለህ፤እውነትጋሻህናጋሻህ ይሆናል።

5በሌሊትከሚመጣውድንጋጤየተነሣአትፍራ; በቀንለሚበርፍላጻም;

6በጨለማምለሚሄድቸነፈር።በቀትርም ለሚጠፋውጥፋት።

7በአጠገብህሺህበቀኝህምአሥርሺህ ይወድቃሉ።ወደአንተግንአይቀርብም።

8በዓይኖችህብቻታያለህየኃጥኣንንምዋጋ

9አንተመጠጊያዬየሆነውንእግዚአብሔርን፥ ልዑልንምማደሪያህአድርገሃልና።

10ክፉነገርአይደርስብህም፥መቅሠፍትም ወደቤትህአይቀርብም።

11በመንገድህሁሉይጠብቁህዘንድ መላእክቱንስለአንተያዝዛቸዋልና።

እግርህምበድንጋይእንዳትሰናከል በእጃቸውያነሡሃል።

13አንበሳውንናእዳውንትረግጣለህ፤ደቦል አንበሳናዘንዶውንትረግጣለህ።

14ፍቅሩንወዶኛልናስለዚህአድነዋለሁ ስሜንምአውቆአልናከፍከፍአደርገዋለሁ።

15ይጠራኛልእመልስለትማለሁ፤በመከራጊዜ ከእርሱጋርእሆናለሁ፤አድነዋለሁ አከብረውማለሁ።

ረጅምዕድሜንአጠግበዋለሁ፥ማዳኔንም አሳየዋለሁ።

ምዕራፍ92

መዝሙርወይምመዝሙርለሰንበት።) እግዚአብሔርንማመስገን፥ልዑልሆይ፥ ለስምህመዘመርመልካምነገርነው።

2በማለዳምሕረትህን፥በሌሊትም ታማኝነትህንያሳይዘንድ።

3አሥርአውታርባለበዕቃዕቃላይ፥በገናም ላይ።በመሰንቆላይበታላቅድምፅ።

4አቤቱ፥አንተበሥራህአስደስቶኛልና፥

7ክፉዎችእንደሣርበለመለመጊዜ፥ ዓመፀኞችምሁሉሲያብቡ።ለዘላለምይጠፉ ዘንድነው።

8አቤቱ፥አንተግንለዘላለምልዑልነህ።

9አቤቱ፥እነሆ፥ጠላቶችህይጠፋሉና፥ እነሆ፥ጠላቶችህይጠፋሉና።ዓመፀኞችሁሉ ይበተናሉ።

10ቀንዴንግንእንደእሸትቀንድከፍከፍ ታደርጋለህ፤በአዲስዘይትእቀባለሁ።

11ዓይኔምበጠላቶቼላይምኞቴንአየች፥ ጆሮዬምበእኔላይየሚነሱትንየኃጥኣን ምኞቴንትሰማለች።

12ጻድቅእንደዘንባባያፈራል፥እንደ ሊባኖስዝግባምያድጋል።

በእግዚአብሔርቤትየሚተከሉ በአምላካችንአደባባዮችውስጥይበቅላሉ።

14፤በእርጅናምጊዜፍሬይሰጣሉ፤እነሱ ወፍራምእናያብባሉ;

15፤እግዚአብሔር፡ቅን፡እንደ፡ኾነ፡እነግ

ር፡ዘንድ፡ርሱ፡ዐለቴ፡ነው፥በርሱም፡ዐመ ፅ፡የለም።

ምዕራፍ93

1እግዚአብሔርነገሠግርማንለበሰ። እግዚአብሔርኃይልንለበሰ፥መታጠቅም፥ ዓለምምእንዳይናወጥጸንቶአል።

2ዙፋንህከጥንትጀምሮጸንቷልአንተ ከዘላለምነህ።

3አቤቱ፥ወንዞችከፍከፍአሉ፥ፈሳሾችም ድምፃቸውንከፍከፍአደረጉ።ጎርፉ ማዕበሉንከፍያደርገዋል።

4ከብዙውኆችጩኸትከባሕርምማዕበልበላይ እግዚአብሔርኃያልነው።

5ምስክርህእጅግየታመነነውአቤቱ፥ ለዘላለምለቤትህቅድስናነው።

ምዕራፍ94

1አቤቱአምላክሆይበቀልለእርሱ የሚገባህ።አቤቱበቀልየማትሆንራስህን አሳይ።

2አንተየምድርዳኛሆይ፥ከፍከፍበል፤ የትዕቢተኞችንዋጋክፈል።

3አቤቱ፥ኃጢአተኞችእስከመቼይኖራሉ?

4እስከመቼስጨካኝነገርይናገራሉ?ዓመፅን የሚሠሩሁሉስይመካሉ?

5አቤቱ፥ሕዝብህንሰባበሩርስትህንም አስጨነቁ።

6መበለቲቱንናመጻተኛውንይገድላሉ፥ድሀ አደጎችንምይገድላሉ።

7እግዚአብሔርአያይምየያዕቆብምአምላክ አይመለከተውምይላሉ።

8እናንተበሕዝብመካከልደንቆሮዎችሆይ፥ አስተውሉ፤እናንተደንቆሮዎች፥መቼ ጥበበኞችትሆናላችሁ?

9ጆሮንየተከለአይሰማምን?ዓይንንየሠራ

አያይምን?

10አሕዛብንየሚቀጣአይገሥጽምን?ለሰው እውቀትንየሚያስተምርአያውቅምን?

12አቤቱ፥የገሥኸውከሕግህምያስተማርኸው

13ከመከራቀንታሳርፈውዘንድለኃጥኣን ጕድጓድእስኪቈፈርድረስ።

14እግዚአብሔርሕዝቡንአይጥልም፥ ርስቱንምአይጥልም።

15ፍርድግንወደጽድቅይመለሳልልባቸውም ቅኖችሁሉይከተሉታል።

16በክፉአድራጊዎችላይየሚነሣልኝማንነው? ወይስበዓመፅአድራጊዎችላይማን ይቃወመኛል?

17እግዚአብሔርረዳቴባይሆንነፍሴበዝግታ ትቀመጥነበር፤

18እኔ።አቤቱ፥ምሕረትህተቀበለችኝ።

19፤በውስጤ፡በኀሳቤ፡ብዛት፡መጽናናትኽ፡ ነፍሴን፡ደስ፡አለች።

20በሕግኃጢአትንየምትሠራየዓመፅዙፋን ከአንተጋርይተባበራልን?

21በጻድቃንነፍስላይተሰብስበውበንጹሕ ደምላይይፈርዳሉ።

22እግዚአብሔርግንመጠጊያዬነው፤ አምላኬምመጠጊያዬዐለትነው።

23 ኃጢአታቸውንም ያመጣባቸዋል፥

1ኑ፥ለእግዚአብሔርእንዘምር፥ ለመድኃኒታችንምዓለትእልልእንበል።

2ከምስጋናጋርወደፊቱእንቅረብበዝማሬም ለእርሱእልልእንበል።

3እግዚአብሔርታላቅአምላክነውና፥ በአማልክትምሁሉላይታላቅንጉሥነው።

4፤የምድርጥልቅስፍራዎችበእጁናቸው፥ የተራሮችምብርታትለእርሱነው።

5ባሕርለእርሱነውእርሱምአደረገው፤ የብስንምእጆቹሠሩት።

6ኑእንስገድእንስገድም፤በፈጣሪያችን በእግዚአብሔርፊትእንንበርከክ።

7እርሱአምላካችንነውና;እኛየማሰማርያው ሰዎችየእጁምበጎችነን።ዛሬድምፁን ብትሰሙት።

8በመበሳጨትናበፈተናቀንበምድረበዳ እንደሆነልባችሁንእልከኛአታድርጉ።

አባቶቻችሁበፈተኑኝጊዜፈትነውኝ ሥራዬንምባዩጊዜ።

10በዚህትውልድአርባዓመትተቆጥቼ፡ በልባቸውየሚሳሳቱሰዎችመንገዴን አላወቁምአልሁ።

11ወደዕረፍቴእንዳይገቡበቁጣዬ ማልሁላቸው። ምዕራፍ96

1ለእግዚአብሔርአዲስመዝሙርዘምሩ፤ምድር

4እግዚአብሔርታላቅነውናእጅግም የተመሰገነነው፤በአማልክትምሁሉላይ የተፈራነው።

5የአሕዛብአማልክትሁሉጣዖታትናቸውና፤ እግዚአብሔርግንሰማያትንሠራ።

6ክብርናግርማበፊቱናቸውኃይልናውበት በመቅደሱውስጥናቸው።

7እናንተየሕዝብወገኖችለእግዚአብሔር ስጡ፤ክብርንናብርታትንለእግዚአብሔር

ስጡ።

8ለስሙየሚገባውንክብርለእግዚአብሔር ስጡ፤ቍርባንአምጡ፥ወደአደባባዮቹም ግቡ።

9እግዚአብሔርንበቅድስናስገዱ፤ምድርሁሉ

በፊቱፍሩ።

10በአሕዛብመካከል፡ እግዚአብሔር ነገሠ፡በላቸው፡ዓለምምእንዳትናወጥ ትጸናለች፡ለሕዝብምበቅንይፈርዳል።

11ሰማያትደስይበላቸው፥ምድርምሐሤት ታድርግ።ባሕሩናሞላውይጮኻል።

12ዕርሻናበውስጡያሉትሁሉሐሤትን ያድርጉ፤በዚያንጊዜየዱርዛፎችሁሉደስ ይላቸዋል

13በእግዚአብሔርፊትይመጣልና፥በምድር ላይሊፈርድይመጣልና፤እርሱዓለምን በጽድቅለሕዝቡምበእውነትይፈርዳል።

ምዕራፍ97

1እግዚአብሔርነገሠ;ምድርደስይበላት;ብዙ ደሴቶችደስይበላቸው።

2ደመናናጨለማበዙሪያውአሉ፤ጽድቅና ፍርድየዙፋኑማደሪያናቸው።

3እሳትበፊቱትሄዳለችጠላቶቹንምበዙሪያው

ታቃጥላለች።

4መብረቁለዓለምአበራ፤ምድርአየች ተንቀጠቀጠችም።

5በእግዚአብሔርፊትከምድርሁሉጌታፊት ተራሮችእንደሰምቀለጡ።

6ሰማያትጽድቁንይናገራሉሕዝቡምሁሉ ክብሩንአዩ።

7፤የተቀረጹትንምስሎችየሚያመልኩ፥ በጣዖትምየሚመኩሁሉይፈሩ፤አማልክት ሁሉ፥አምልኩት።

8ጽዮንሰምታደስአላት;አቤቱ፥ስለፍርድህ የይሁዳሴቶችልጆችደስአላቸው።

9አቤቱ፥አንተበምድርሁሉላይከፍከፍ አለህ፥አንተምበአማልክትሁሉላይከፍከፍ አለህ።

10እግዚአብሔርንየምትወዱክፋትንጥሉ የቅዱሳኑንነፍስይጠብቃል።ከክፉዎችእጅ ያድናቸዋል።

11ብርሃንለጻድቃንተዘራለች፥ደስታምልበ ለቅኖችነው።

12ጻድቃንሆይ፥በእግዚአብሔርደስ ይበላችሁ። ለቅድስናውመታሰቢያም

2እግዚአብሔርማዳኑንገለጠ፥ጽድቁንም በአሕዛብፊትገለጠ።

3ለእስራኤልቤትምሕረቱንናእውነቱንአሰበ የምድርዳርቻዎችምሁሉየአምላካችንን ማዳንአይተዋል።

4ምድርሁሉ፥ለእግዚአብሔርእልልበሉ።

5ለእግዚአብሔርበመሰንቆዘምሩ;በመሰንቆና በመዝሙርድምፅ።

6በመለከትናበመለከትድምፅበንጉሥ በእግዚአብሔርፊትእልልበሉ።

7ባሕርናሞላውይጮኻል;ዓለምንበእርስዋም የሚኖሩ።

8ወንዞችበእጃቸውያጨበጭቡ፤ኮረብቶች በአንድነትሐሤትያድርጉ

9በእግዚአብሔርፊት;በምድርላይሊፈርድ ይመጣልና፤ለዓለምበጽድቅሕዝብንም

1እግዚአብሔርነገሠ;ሕዝቡይንቀጠቀጡ፤ እርሱበኪሩቤልመካከልተቀምጧል።ምድር ትናወጥ።

2እግዚአብሔርበጽዮንታላቅነው፤እርሱም በሰዎችሁሉላይከፍያለነው።

3ታላቅናየሚያስፈራስምህንያመስግኑ። ቅዱስነውና።

4የንጉሥብርታትፍርድንይወዳል።ጽድቅን አጸናልህ፥በያዕቆብምላይፍርድንና ጽድቅንአደረግህ።

5አምላካችንንእግዚአብሔርንከፍከፍ አድርጉት፥ለእግሩመረገጫምስገዱ።እርሱ ቅዱስነውና።

6ሙሴናአሮንከካህናቱ፥ሳሙኤልምስሙን ከሚጠሩትመካከል።እግዚአብሔርንምጠሩ፥ እርሱምመለሰላቸው።

በደመናውዓምድውስጥተናገራቸው፤ ምስክሩንናየሰጣቸውንሥርዓትጠበቁ።

8አቤቱአምላካችንመለስህላቸው፤አንተም ይቅርየምትላቸውአምላክነበርህ፤አንተም ሥራቸውንተበቀል።

9አምላካችንንእግዚአብሔርንከፍከፍ አድርጉበተቀደሰውምተራራስገዱ። አምላካችንእግዚአብሔርቅዱስነውና። ምዕራፍ100

1(የምስጋናመዝሙር)ምድርሁሉ፥ ለእግዚአብሔርእልልበሉ።

2እግዚአብሔርንበደስታተገዙ፤በመዝሙር ወደፊትቅረቡ።

5እግዚአብሔርመልካምነውና;ምሕረቱ

ለዘላለምነው;እውነትነቱምለትውልድሁሉ

ጸንቶይኖራል።

ምዕራፍ101

1(የዳዊትመዝሙር።)ምሕረትንናፍርድን እዘምራለሁ፤አቤቱ፥ለአንተእዘምራለሁ።

2ራሴንፍጹምበሆነመንገድበጥበብ አደርጋለሁ።ወደእኔመቼትመጣለህ?በቤቴ ውስጥበፍጹምልብእሄዳለሁ።

3በዓይኖቼፊትክፉንአላደርግም፥ የፈጸሟቸውንምሥራጠላሁ።ከእኔጋር አይጣበቅም።

4ጠማማልብከእኔይርቃል፤ኃጢአተኛውን አላውቅም።

5ባልንጀራውንበድብቅየሚሳደብእርሱን አጠፋዋለሁ፤ትዕቢተኛናትዕቢተኛልብ አላደርገውም።

6ከእኔጋርይቀመጡዘንድዓይኖቼበምድር ምእመናንላይናቸው፤በቅንመንገድየሚሄድ እርሱያገለግለኛል።

7ሽንገላንየሚሠራበቤቴውስጥ አይኖርም፤ሐሰትን

አይቀመጥም።

8የምድርንክፉዎችሁሉበማለዳአጠፋለሁ፤ ክፉአድራጊዎችንሁሉከእግዚአብሔርከተማ

አጠፋዘንድ።

ምዕራፍ102

1፤የችግረኛውጸሎት፥በተደከመጊዜ፥ ቅሬታውንምበእግዚአብሔርፊትባፈሰሰ ጊዜ።አቤቱ፥ጸሎቴንስማ፥ጩኸቴምወደ

አንተትግባ።

2በመከራዬቀንፊትህንከእኔአትሰውር፤ ጆሮህንወደእኔአዘንብል፤በጠራሁህቀን ፈጥነህመልስልኝ።

3ዘመኔእንደጢስአልቋልና፥አጥንቶቼም

እንደእቶንተቃጥለዋልና።

4ልቤተመታእንደሣርምደርቋል። እንጀራዬንመብላትእረሳዘንድ።

5ከጩኸቴድምፅየተነሣአጥንቶቼወደ ቁርበቴተጣበቁ።

6እኔእንደምድረበዳድኩላነኝ፤እንደ ምድረበዳጉጉትነኝ።

7እመለከታለሁ፥ብቻዬንምበቤቴአናትላይ እንዳለችድንቢጥነኝ።

8ጠላቶቼቀኑንሙሉይሰድቡኛል፤በእኔላይ የተበዱበእኔላይምለዋል

9አመድእንደእንጀራበልቻለሁና፥መጠጡንም ከልቅሶጋርቀላቀልሁ።

10 ከቍጣህና ከቍጣህ የተነሣ አንሥተኸኛልና፥ጥለኸኝማል።

11ዘመኔእንደጥላጥላነው፤እኔምእንደ ሣርደርቄአለሁ።

12አቤቱ፥አንተግንለዘላለምትኖራለህ። መታሰቢያህምለልጅልጅነው።

13አንተተነሥተህጽዮንንምሕረት አድርግላት፤የምሕረትዋጊዜናየተወሰነው ጊዜደርሶአልና።

14ባሪያዎችህበድንጋዮቿደስይላቸዋልና፥

16እግዚአብሔርጽዮንንበሠራጊዜበክብሩ ይገለጣል።

የድሆችንጸሎትይመለከታል፥ ጸሎታቸውንምአይንቅም።

18ይህምለሚመጣውትውልድይጻፋል፤ የሚፈጠሩም ሕዝብ እግዚአብሔርን ያመሰግኑታል።

ከመቅደሱከፍታአይቶአልና፤ እግዚአብሔርከሰማይወደምድርአየ;

20የእስረኛውንጩኸትለመስማት;ለሞት የተሾሙትንመፍታት;

የእግዚአብሔርንስምበጽዮን ምስጋናውንምበኢየሩሳሌምእናገርዘንድ።

ሕዝብናመንግሥታትእግዚአብሔርን ያመልኩዘንድበተሰበሰቡጊዜ።

23ኃይሌንበመንገድላይደከመ፤ዘመኔን አሳጠረ።

አልሁ፤ዓመታትህምለልጅልጅናቸው።

ያረጃሉ፤እንደመጎናጸፊያምትቀይራቸዋለህ ይለወጡማል።

27አንተግንአንተነህ፥ዓመቶችህምከቶ አያልቁም።

28የባሪያዎችህልጆችጸንተውይኖራሉ፥ ዘራቸውምበፊትህይጸናል።

ምዕራፍ103

1(የዳዊትመዝሙር።)ነፍሴሆይ፥ እግዚአብሔርንባርኪ፥በውስጤምያሉት ሁሉ፥የተቀደሰስሙንባርኩ።

2ነፍሴሆይ፥እግዚአብሔርንባርኪ፥ ጸጋውንምሁሉአትርሺ።

3ኃጢአትህንሁሉይቅርየሚል፥ደዌህንሁሉ የሚፈውስ;

4ሕይወትህንከጥፋትየሚቤዠው;ምሕረትንና ምሕረትንያጎናጽፋል;

አፍህንበመልካምነገርየሚያረካ፥ ጕልማስነትህእንደንስርታድሶዘንድ።

6እግዚአብሔርለተገፉሁሉጽድቅንናፍርድን ያደርጋል።

7ለሙሴመንገዱንአስታወቀ፥ለእስራኤልም ልጆችሥራውን።

8እግዚአብሔርመሓሪናይቅርባይነው፥ ከቍጣየራቀምሕረቱምየበዛ።

13አባትለልጆቹእንደሚራራ፥እንዲሁ እግዚአብሔርለሚፈሩትይራራል።

14ፍጥረታችንንያውቃልና።ትቢያ መሆናችንንያስታውሳል።

15ሰውስዘመኑእንደሣርነው፤እንደዱር አበባእንዲሁያብባል።

16ነፋሱያልፋልያልፋልና፤ስፍራዋም ከእንግዲህወዲህአያውቅም።

17የእግዚአብሔርምሕረትግንከዘላለም

እስከዘላለምበሚፈሩትላይ፥ጽድቁም በልጆችልጆችላይነው።

18ቃልኪዳኑንለሚጠብቁትእዛዙንም ያደርጉአትዘንድለሚታዘዙ።

19እግዚአብሔርዙፋኑንበሰማይአዘጋጀ; መንግሥቱምሁሉንትገዛለች።

20እናንተኃያላንየሆናችሁትእዛዙንም የምታደርጉየቃሉንምቃልየምትሰሙ መላእክቱ፥እግዚአብሔርንባርኩ።

21እናንተሠራዊቱሁሉ፥እግዚአብሔርን

ባርኩ።እናንተአገልጋዮቹፈቃዱን አድርጉ።

22ሥራውሁሉ፥በግዛቱስፍራሁሉ፥

እግዚአብሔርንባርኩት፤ነፍሴሆይ፥ እግዚአብሔርንባርኪ።

ምዕራፍ104

1ነፍሴሆይ፥እግዚአብሔርንባርኪ።አቤቱ አምላኬአንተእጅግታላቅነህ;ክብርናግርማ

ተለብሰሻል።

2ብርሃንህንእንደልብስየምትጋርድ፥

ሰማያትንእንደመጋረጃየዘረጋህ፥

3የጓዳዎቹንምምሰሶበውኃውስጥየሚያኖር፥

ደመናንምሠረገላያደረገ፥በነፋስክንፍ

የሚሄድ፥

4መላእክቱንመናፍስትየሚያደርግ; አገልጋዮቹየሚነድእሳት

5ምድርንለዘላለምእንዳትፈርስ የመሠረታት።

6እንደልብስበጥልቁከደነኸው፥ውኃውም በተራሮችላይቆመ።

7ከተግሣጽህሸሹ፤በነጎድጓድህድምፅ ቸኮሉ።

8በተራሮችአጠገብይወጣሉ;በሸለቆው

አጠገብወደፈጠርህላቸውስፍራይወርዳሉ።

9እንዳይሻገሩምድንበርአዘጋጀህላቸው። ምድርንእንዳይሸፍኑዳግመኛእንዳይመለሱ።

10ምንጮችንወደሸለቆዎችይልካል፥ በተራሮችምመካከልየሚፈሱናቸው።

11ለምድርአራዊትሁሉያጠጡታል፥የሜዳ አህዮችምጥማቸውንያረካሉ።

12በአጠገባቸውየሰማይወፎችይቀመጣሉ፥ በቅርንጫፎችምመካከልየሚዘምሩ።

13ተራሮችንከጓዳውያጠጣዋል፤ምድርም በሥራህፍሬትጠግባለች።

14፤ሣርንለከብቶችአበቀለ፤ለሰውም አገልግሎትቡቃያያደርጋል፤ከምድርም መብልንያበቅላል።

15የወይንጠጅየሰውንልብደስየሚያሰኝ፥ ፊቱንምየሚያበራዘይት፥የሰውንምልብ የሚያበረታእንጀራ።

16የእግዚአብሔርዛፎችብዙፈሳሽናቸው

17ወፎችጎጆአቸውንየሚሠሩበት፤ሽመላ ቤትዋጥድነው።

18ኮረብቶችለበረሃፍየሎችመጠጊያናቸው፤ እናድንጋዮቹለኮኒዎች

19ጨረቃንለጊዜሾመ፤ፀሐይመውረድን ያውቃል።

20ጨለማንታደርጋለህሌሊትምይሆናል፤ በዚያምየዱርአራዊትሁሉሾልከውይወጣሉ።

21የአንበሶችደቦልንጥቂያቸውንወደላይ ያገሳሉ፥ምግባቸውንምከእግዚአብሔርዘንድ ይፈልጋሉ።

22ፀሐይወጣች፥ተሰብስበውምበጕድጓዳቸው ያደባሉ።

23ሰውወደሥራውወደድካምምእስከማታ ድረስይወጣል።

24አቤቱ፥ሥራህእንዴትብዙነው!ሁሉን በጥበብፈጠርሃቸው፤ምድርከሀብትሽ ተሞልታለች።

; ምግባቸውንበጊዜውትሰጣቸዋለህ። 28

ትዘረጋለህ፥በበጎነገርይሞላሉ።

29ፊትህንሰውረህደነገጡትንፋሻቸውን ወስደዋልይሞታሉወደትቢያቸውም ይመለሳሉ።

መንፈስህንትልካለህይፈጠራሉም፥ የምድርንምፊትታድሳለህ።

31የእግዚአብሔርክብርለዘላለምይኖራል፤ እግዚአብሔርበሥራውደስይለዋል።

32ምድርንአይቶተንቀጠቀጠች፤ኮረብቶችን ዳሰሰይጤሳሉም።

በሕይወቴዘመንሁሉለእግዚአብሔር እቀኛለሁ፤ባለኝጊዜምለአምላኬ እዘምራለሁ።

ስለእርሱማሰላሰሌጣፋጭይሆናል፤ በእግዚአብሔርሐሤትአደርጋለሁ።

ኃጢአተኞችከምድርይጠፉ፥ኃጢአተኞችም አይገኙ።ነፍሴሆይእግዚአብሔርንባርኪ። እግዚአብሔርንአመስግኑ። ምዕራፍ105

1እግዚአብሔርንአመስግኑ፤ስሙንጥሩ፤ ሥራውንበሕዝብመካከልአስታውቁ።

2ዘምሩለት፥ዘምሩለት፥ተአምራቱንምሁሉ ተናገሩ።

3በቅዱስስሙክብሩ፤እግዚአብሔርንየሚሹ ልብደስይበላቸው።

7እርሱእግዚአብሔርአምላካችንነው፤ፍርዱ በምድርሁሉላይነው።

8ቃልኪዳኑንለዘላለምአሰበ፥እስከሺህ ትውልድያዘዘውንቃልአሰበ።

9ይህንቃልኪዳንከአብርሃምጋርአደረገ፥ ለይስሐቅምመሐላአደረገ።

10ለያዕቆብሕግለእስራኤልምየዘላለምቃል ኪዳንእንዲሆንአጸናው።

11የርስትህንዕጣየከነዓንንምድርለአንተ

እሰጥሃለሁ፤

12ቍጥራቸውጥቂትሰዎችበነበሩጊዜ። አዎን፣በጣምጥቂቶች፣በእርስዋምውስጥ እንግዶችአሉ።

13ከአንዱሕዝብወደአንዱመንግሥትከአንዱ መንግሥትወደሌላሕዝብበሄዱጊዜ።

14ማንምያበድላቸውዘንድአልፈቀደም፥ስለ እነርሱምነገሥታትንገሠጻቸው።

15የቀባሁትንአትንኩበነቢያቶቼምክፉ አታድርጉብሎ።

16በምድርምላይራብንጠራ፥የእንጀራውንም በትርሰባበረ።

17በፊታቸውምለባሪያየተሸጠውንዮሴፍን

አንድሰውሰደደ።

18እግሮቹንበሰንሰለትጐዱ፤በብረትም

ተቀምጦነበር።

19ቃሉእስኪመጣድረስየእግዚአብሔርቃል ፈተነው።

20ንጉሡምልኮአስፈታው።የሕዝቡምገዥ

እንኳነፃይውጣ።

21የቤቱጌታ፥የሀብቱምሁሉአለቃ አደረገው።

22አለቆቹንእንደፈቃዱያስርዘንድ፥ ለሴናተሮቹምጥበብንአስተምር።

23እስራኤልደግሞወደግብፅገባ።ያዕቆብም በካምምድርእንግዳሆነ።

24ሕዝቡንምእጅግአበዛ፤ከጠላቶቻቸውም በላይእንዲበረቱአደረጋቸው።

25ሕዝቡንእንዲጠሉበባሪያዎቹምላይ ተንኰልእንዲያደርጉልባቸውንመለሰ።

26ባሪያውንሙሴንላከ;የመረጠውምአሮን።

27በመካከላቸውምተአምራቱንበካምምምድር ድንቅንአደረጉ።

28ጨለማንላከአጨለመውም;በቃሉም አላመፁም።

29ውኃቸውንወደደምለወጠዓሣቸውንም ገደለ።

30ምድራቸውበንጉሣቸውቤትውስጥ ጓጕንቸሮችንበብዛትሰጠች።

31ተናገረ፥በየአገራቸውምሁሉልዩልዩ ዝንብናቅማልመጡ።

32ለዝናብበረዶንሰጣቸው፥በምድራቸውም ላይየእሳትነበልባልሰጠ።

33ወይናቸውንናበለስዛፎቻቸውንመታ። የዳርቻዎቻቸውንምዛፎችሰበሩ።

34ተናገረ፤አንበጣዎችምቁጥቋጦዎችም መጡ።

35በምድራቸውምያለውንቡቃያሁሉበሉ የምድራቸውንምፍሬበላ።

36፤በምድራቸውም፡የነበሩትን፡በኵሮች፡ዅ ሉ፡የኀይላቸውን፡ዅሉ፡አለቃዎች፡መታ።

39ደመናንመሸፈኛዘረጋ;እሳትምበሌሊት

40ሕዝቡምለመኑድርጭትንምአምጥቶየሰማይ እንጀራጠግባቸው።

41ዓለቱንከፈተ፥ውኆችምፈሰሰ፤በደረቅ ቦታእንደወንዝሮጡ።

42ቅዱስቃሉንአሰበናባሪያውንም አብርሃምንአሰበ።

43ሕዝቡንምበደስታምርጦቹንምበደስታ አወጣ።

44የአሕዛብንምምድርሰጣቸው፥የሕዝቡንም ድካምወረሱ።

45ሥርዓቱንይጠብቁዘንድሕጉንምይጠብቁ ዘንድ።እግዚአብሔርንአመስግኑ።

ምዕራፍ106

1እግዚአብሔርንአመስግኑ።እግዚአብሔርን አመስግኑ;ቸርነውናምሕረቱለዘላለም ነውና።

2የእግዚአብሔርንተአምራትማንሊናገር ይችላል?ምስጋናውንስማንሊያሳይይችላል?

3ፍርድንየሚጠብቁብፁዓንናቸውሁልጊዜም

4አቤቱ፥ለሕዝብህበምትሰጠውሞገስ አስበኝ፤በማዳንህጎበኘኝ።

5የመረጥሃቸውንመልካምነገርአይዘንድ፥ በሕዝብህምደስታደስይለኛል፥ከርስትህም ጋርእመካለሁ።

6ከአባቶቻችንጋርበድለናል፥በደልንም ሠርተናል፥ክፉምአድርገናል።

7አባቶቻችንበግብፅያሉትንተአምራትህን አላስተዋሉምነበር፤የምሕረትህንብዛት አላሰቡም;ነገርግንበባሕርውስጥበቀይ ባሕርውስጥእንኳአስቈጡት.

8ነገርግንብርቱኃይሉንይገለጥዘንድስለ ስሙአዳናቸው።

9የኤርትራንባሕርደግሞገሠጸውደረቀም፤ እንደምድረበዳበጥልቁመራቸው።

10ከጠላታቸውምእጅአዳናቸውከጠላትምእጅ አዳናቸው።

ውኃውምጠላቶቻቸውንከደናቸው፥ ከእነርሱምአንድስንኳአልቀረም።

12ቃሉንምአመኑ።ምስጋናውንዘመሩ።

ወዲያውምሥራውንረሱ፤ምክሩን አልጠበቁም።

14ነገርግንበምድረበዳእጅግተመኙ፥ እግዚአብሔርንምበምድረበዳፈተኑት።

ልመናቸውንምሰጣቸው።ነገርግን በነፍሳቸውውስጥስስነትንላከ።

16በሰፈሩምውስጥበሙሴናበእግዚአብሔር ቅዱስበአሮንቀንተውነበር። 17ምድርምተከፍታዳታንንዋጠችው፥

20ክብራቸውንምሣርየሚበላበሬአምሳል ሆኑ።

21በግብፅታላቅነገርያደረገውን አዳኛቸውንእግዚአብሔርንረሱ።

22ተአምራትበካምምድር፥የሚያስፈራም ነገርበኤርትራባሕርአጠገብ።

23፤ስለዚህ፡አጠፋቸው፡አለ፤ያጠፋቸውም፡ ቍጣውን፡ይመልስ፡ዘንድ፡የመረጠው፡ሙሴ፡ በሰበር፡ጊዜ፡በፊቱ፡በፊቱ፡ ባይቆም፡አልነበረም።

24የተወደደችውንምድርናቁ፥ቃሉንም አላመኑም።

25ነገርግንበድንኳኖቻቸውውስጥ አጉረመረሙ፥የእግዚአብሔርንምቃል አልሰሙም።

26ስለዚህበምድረበዳያጠፋቸውዘንድእጁን አነሣባቸው።

27ዘራቸውንምበአሕዛብመካከልያፈርስ ዘንድበአገሮችምይበትናቸውዘንድ።

28ከበኣልፌጎርምጋርተባበሩ፥የሙታንንም መሥዋዕትበሉ።

29፤በተግባራቸውምአስቈጡት፥መቅሠፍቱም በላያቸው።

30ፊንሐስምተነሥቶፍርድአደረገ፤ መቅሠፍቱምቀረ።

31ይህምለልጅልጅሁሉለዘላለምጽድቅሆኖ ተቈጠረለት።

32በጠብውኃምአስቈጡትበሙሴምስለእነርሱ

ክፉሆነ።

33መንፈሱንአስቆጥተውታልና፥በከንፈሩም በከንቱተናግሮአልና።

34እግዚአብሔርያዘዛቸውንአሕዛብ አላጠፉም።

35ነገርግንከአሕዛብጋርተዋህደው ሥራቸውንተማሩ።

36ጣዖቶቻቸውንምአመለኩ፤ወጥመድም ሆኑባቸው።

37አዎን፣ወንዶችናሴቶችልጆቻቸውን ለአጋንንትሠዉ።

38ለከነዓንጣዖታትየሠዉአቸውን የወንዶችናየሴቶችልጆቻቸውንደም፥ንጹሕ ደምአፍስሰዋል፤ምድሪቱምበደምረከሰች።

39እንዲሁበሥራቸውረከሱ፥በራሳቸውምሥራ አመነዘሩ።

40የእግዚአብሔርምቍጣበሕዝቡላይነደደ፥ ርስቱንምእስከተጸየፈ።

41በአሕዛብምእጅአሳልፎሰጣቸው; የሚጠሉአቸውምገዙአቸው።

42ጠላቶቻቸውምአስጨነቋቸው፥ከእጃቸውም በታችተገዙ።

43ብዙጊዜአዳናቸው;እነርሱግንበምክራቸው አስቈጡት፥ስለበደላቸውምተዋረዱ።

44ነገርግንጩኸታቸውንበሰማጊዜ መከራቸውንተመለከተ።

45ለእነርሱምኪዳኑንአሰበ፥እንደ ምሕረቱምብዛትተጸጸተ።

46ለማረካቸውምሁሉእንዲራራላቸው አደረጋቸው።

47አቤቱአምላካችንአድነንቅዱስስምህን እናመሰግንዘንድበምስጋናህምእንመካ ዘንድከአሕዛብመካከልሰብስበን።

1እግዚአብሔርንአመስግኑቸርነውናምሕረቱ ለዘላለምነውና።

2ከጠላትእጅየተቤዣቸውየእግዚአብሔር የተቤዣቸውእንዲህይበሉ።

3ከምድርምከምሥራቅናከምዕራብከሰሜንና ከደቡብምሰበሰበቻቸው።

4በምድረበዳበብቻመንገድተቅበዘበዙ። የሚቀመጡበትንከተማአላገኙም።

5ተራቡተጠሙም፥ነፍሳቸውምበእነርሱውስጥ ዛልች።

6በተጨነቁጊዜወደእግዚአብሔርጮኹ፥ ከመከራቸውምአዳናቸው።

7ወደመኖሪያከተማምይሄዱዘንድበቅን መንገድአወጣቸው።

8ሰዎችስለቸርነቱ፥ለሰውልጆችም ስላደረገውተአምራትእግዚአብሔርን ባመሰገኑ

9የናፈቀችውንነፍስያጠግባልና የተራበችውንምነፍስበቸርነትያጠግባል።

10በጨለማናበሞትጥላውስጥተቀምጠው በመከራናበብረትታስረው፥

በእግዚአብሔርቃልላይዐምፀዋልና፥ የልዑሉንምምክርንቀዋልና።

ስለዚህልባቸውንበድካምአዘነበለ። ወደቁ፥የሚረዳምአልነበረም።

13በተጨነቁጊዜወደእግዚአብሔርጮኹ፥ ከመከራቸውምአዳናቸው።

14ከጨለማናከሞትጥላአወጣቸው፥ ማሰሪያቸውንምሰበረ።

15ሰዎችስለቸርነቱ፥ለሰውልጆችም ስላደረገውተአምራትእግዚአብሔርን ባመሰገኑ!

16የናሱንደጆችሰብሮአልና፥የብረቱንም መወርወሪያዎችቈረጠ።

17ሰነፎችስለመተላለፋቸውናከኃጢአታቸው የተነሣተጨነቁ።

18ነፍሳቸውመብልንሁሉተጸየፈች;ወደሞት ደጆችምቀረቡ።

19በተጨነቁጊዜወደእግዚአብሔርይጮኻሉ፥ ከመከራቸውምአዳናቸው።

20ቃሉንልኮፈወሳቸው፥ከጥፋታቸውም አዳናቸው።

21ሰዎችስለቸርነቱ፥ለሰውልጆችም ስላደረገውተአምራትእግዚአብሔርን ባመሰገኑ!

22የምስጋናንምመሥዋዕትይሠዉ፥ሥራውንም በደስታያውሩ።

23በመርከብወደባሕርየሚወርዱ፥በብዙ ውኃምየሚነግዱ፥

24እነዚህየእግዚአብሔርንሥራ

27ወዲያናወዲህይንከራተታሉ፥እንደ ሰከረምሰውይንከራተታሉ፥ ወደ ፍጻሜአቸውምደርሰዋል።

28በተጨነቁጊዜወደእግዚአብሔርይጮኻሉ፥

ከመከራቸውምአዳናቸው።

29ማዕበሉንጸጥያደርጋልማዕበሉምጸጥ ይላል።

30በዚያንጊዜበጸጥታደስይላቸዋል;ወደ ፈለጉትወደብአመጣቸው።

31ሰዎችስለቸርነቱ፥ለሰውልጆችም ስላደረገውተአምራትእግዚአብሔርን ባመሰገኑ!

32በሕዝብማኅበርከፍከፍያድርጉት፥ በሽማግሌዎችምጉባኤያመስግኑት።

33ወንዞችንወደምድረበዳ፥ምንጮችንምወደ ደረቅምድርለወጠ።

34ፍሬያማየሆነችምድርወደመካንሆነች፥ ከሚኖሩባትምክፋትየተነሣ።

35ምድረበዳውንየቆመውኃደረቱንምመሬት ወደምንጮችለውጦአል።

36በዚያምየተራቡትንያኖራል፥ለመኖሪያም ከተማንያዘጋጁዘንድ።

37በእርሻምዝሩ፥ወይንንምተክሉየፍሬም ፍሬየሚያፈሩ።

38፤እጅግምእንዲበዙይባርካቸዋል፤ እንስሶቻቸውምእንዲቀንሱአይፈቅድም። ፴፱ዳግመኛምደከሙእናበግፍ፣በመከራና በኀዘንተዋረዱ።

40በአለቆችላይንቀትንአፍስሷል፥

መንገድምበሌለበት ምድረ በዳ

ይንከራተታሉ።

41ድሆችንግንከመከራከፍከፍያደርጋል፥ እንደመንጋምቤተሰብአደረገው።

42ጻድቃንአይተውታልሐሤትምያደርጋሉ፥ አፍዋንምኃጢአትሁሉይዘጋሉ።

43ጠቢብየሆነይህንምየሚጠብቅ የእግዚአብሔርንምሕረትያስተውላሉ።

ምዕራፍ108

1(የዳዊትመዝሙርወይምመዝሙር።)አቤቱ፥ ልቤጽኑነው፤ከክብሬጋርእዘምራለሁ አመሰግናለው።

2መሰንቆናመሰንቆምንቃእኔበማለዳ እነቃለሁ።

3አቤቱ፥በአሕዛብመካከልአመሰግንሃለሁ፥ በአሕዛብምመካከልእዘምርልሃለሁ።

4ምሕረትህከሰማያትበላይታላቅናትና፥ እውነትህምእስከደመናትይደርሳል።

5አቤቱ፥በሰማያትላይከፍከፍበል፥ ክብርህምበምድርሁሉላይ።

6ወዳጆችህይድኑዘንድበቀኝህአድን መልሰኝም።

7እግዚአብሔርበቅድስናውተናገረ።ደስ ይለኛልሴኬምንእከፍላለሁየሱኮትንም ሸለቆእለካለሁ።

8ገለዓድየእኔነው፤ምናሴየእኔነው; ኤፍሬምየራሴብርታትነው፤ይሁዳሕግሰጪዬ ነው;

9ሞዓብማጠቢያዬነው;በኤዶምያስላይ

12ከመከራችንእርዳን፤የሰውረዳትከንቱ ነውና።

በእግዚአብሔርኃይልንእናደርጋለን ጠላቶቻችንንየሚረግጥእርሱነውና። ምዕራፍ109

፤ለመዘምራንአለቃየዳዊትመዝሙር። የምስጋናአምላክሆይ፥ዝምአትበል።

2የኀጥኣንአፍናየተንኰልአፍበእኔላይ ተከፍተዋልና፥ በሐሰተኛ ምላስም ተናገሩብኝ።

3በጥላቻቃልከበቡኝ፤ያለምክንያትም ተዋጉኝ።

4ስለፍቅሬእነርሱጠላቶቼናቸው፤እኔግን ለጸሎትእሰጣለሁ።

5በመልካምምክፉን፥ፍቅሬንምጥል መለሱልኝ።

7በተፈረደበትጊዜየተኮነነይሁን፤ጸሎቱም ኃጢአትትሁን።

8ዘመኑጥቂትይሁን፤ሌላምቢሮውን ይውሰድ።

9ልጆቹአባትየሌላቸውይሁኑሚስቱም መበለትትሁን።

10ልጆቹሁልጊዜተንከራታችይሁኑ ይለምኑም፤እንጀራቸውንምከምድራቸው ይፈልጉ።

11ነጣቂውያለውንሁሉይያዝ;እንግዶችም ድካሙንያበላሹ።

12የሚራራለትየለም፥ለድሀአደጎችልጆቹም የሚራራአይሁን።

13፤ዘሩይጥፋ፤በሚከተለውትውልድስማቸው ይደምሰስ።

14የአባቶቹኃጢአትበእግዚአብሔርፊት ይታስብ።የእናቱምኃጢአትአይደመሰስም።

መታሰቢያቸውንከምድርያጠፋዘንድ ሁልጊዜበእግዚአብሔርፊትይሁኑ።

16ምሕረትንሊያደርግአላሰበም፥ነገርግን ችግረኛውንናምስኪኑንአሳደደው፥ልባቸው የተሰበረውንምይገድል።

መርገምንእንደወደደእንዲሁይምጣለት፤ መባረክንያልወደደውእንዲሁከእርሱ ይራቅ።

18መርገምንእንደልብስእንደለበሰ፥ እንዲሁወደአንጀቱእንደውኃ፥በአጥንቱም ውስጥእንደዘይትይግባ።

19እንደመጐናጸፊያው፥ሁልጊዜምእንደ ታጠቀመታጠቂያይሁንለት።

23እንደጥላሄዳለሁ፥ሲርምወድቄአለሁ፤ እንደአንበጣምተናወጠሁ።

24ጉልበቶቼበጾምደከሙ፤ሥጋዬምከስብ የተነሣደከመ።

25እኔደግሞመሰደቢያሆንሁባቸው፤ባዩኝም ጊዜራሳቸውንነቀነቁ።

26አቤቱአምላኬእርዳኝእንደምሕረትህም አድነኝ።

27ይህችእጅህእንደሆነችያውቁዘንድ።

አቤቱ፥አንተአድርገሃል።

28ይረግሙአንተግንይባርክ፤ሲነሡያፍሩ።

ባሪያህግንደስይበለው።

29ጠላቶቼ እፍረትን ይልበሱ፥

እፍረታቸውንምመጎናጸፊያይልበሱ።

30በአፌ እግዚአብሔርን እጅግ

አመሰግናለሁ፤ በሕዝብ መካከልም

አመሰግነዋለሁ።

31ነፍሱንከሚኮንኑትያድነውዘንድበድሀ

ቀኝይቆማልና።

ምዕራፍ110

1(የዳዊትመዝሙር።)እግዚአብሔር ጌታዬን፡ጠላቶችህንየእግርህመረገጫ እስካደርግልህድረስበቀኜተቀመጥ፡ አለው።

2እግዚአብሔርየኃይልህንበትርከጽዮን ይልካል፤በጠላቶችህምመካከልግዛ።

3ሕዝብህበኃይልህቀንበቅድስናውውበት ከማለዳውማኅፀንጀምሮእሺይላሉ፤ የጕብዝናህምጠልአለብህ።

4እግዚአብሔርምሎአል፥አይጸጸትምም። አንተእንደመልከጼዴቅሹመትለዘላለም ካህንነህ።

5እግዚአብሔርበቀኝህያሉትበቍጣውቀን ነገሥታትንይመታል።

6በአሕዛብመካከልይፈርዳል፥በሬሳም ቦታዎችንይሞላል።በብዙአገሮችላይ ራሶችንያቆስላል

7፤በመንገድ፡ከወንዙ፡ይጠጣል፤ስለዚህ፡ራ ሱን፡ከፍ፡ይነሣል።

ምዕራፍ111

1እግዚአብሔርንአመስግኑ።እግዚአብሔርን በፍጹምልቤ፣በቅኖችማኅበርናበማኅበር አመሰግነዋለሁ።

2የእግዚአብሔርሥራታላቅነው፥ደስ በሚላቸውምሁሉዘንድተፈላጊነው።

3ሥራውክቡርናክቡርነውጽድቁምለዘላለም ይኖራል።

4ተአምራቱንመታሰቢያአደረገ፤ እግዚአብሔርመሓሪናመሓሪነው።

5ለሚፈሩትመብልንሰጣቸው፥ኪዳኑንም ለዘላለምያስባል።

6የአሕዛብንርስትይሰጣቸውዘንድለሕዝቡ የሥራውንኃይልአሳይቷል።

7የእጁሥራእውነትናፍርድነው፤ ትእዛዛቱምሁሉየታመኑናቸው።

8ለዘለዓለምጸንተውይቆማሉበእውነትና

10የጥበብመጀመሪያእግዚአብሔርንመፍራት ነውትእዛዙንምለሚያደርጉሁሉመልካም ማስተዋልአላቸውምስጋናውምለዘላለም ይኖራል።

ምዕራፍ112

1እግዚአብሔርንአመስግኑ።እግዚአብሔርን የሚፈራበትእዛዙምእጅግየሚደሰትሰው ምስጉንነው።

2ዘሩበምድርላይይበረታል፤የቅኖች ትውልድይባረካል።

3ሀብትናባለጠግነትበቤቱውስጥይሆናል፥ ጽድቁምለዘላለምይኖራል።

4፤ለቅኖችብርሃንበጨለማይወጣል፤እርሱ መሓሪ፥ምሕረትምየሞላበት፥ጻድቅምነው። 5፤ደግ፡ያለ፡ያበድራል፡ነገር፡በማስተዋል ፡ይመራል።

6በእውነትለዘላለምአይናወጥም፤ጻድቅ ለዘላለምመታሰቢያይኖራል።

7ከክፉወሬአይፈራም፤ልቡበእግዚአብሔር ታምኖአል።

8ምኞቱንበጠላቶቹላይእስካይድረስልቡ

ይኖራል;ቀንዱበክብርከፍከፍይላል።

10ኀጥኣንአይተውያዝኑታል፤ጥርሱን ያፋጫልይቀልጣልም፤የኃጥኣንምኞት ይጠፋል።

ምዕራፍ113

1እግዚአብሔርንአመስግኑ።የእግዚአብሔር ባሪያዎችሆይ፥አመስግኑ፤የእግዚአብሔርን ስምአመስግኑ።

2ከዛሬጀምሮእስከዘላለምየእግዚአብሔር ስምየተመሰገነይሁን።

3ከፀሐይመውጫጀምሮእስከመግቢያውድረስ የእግዚአብሔርስምየተመሰገነነው።

4እግዚአብሔርበአሕዛብሁሉላይከፍያለ ነውክብሩምበሰማያትላይነው።

5አምላካችንንእግዚአብሔርንየሚመስለው ማንነው?

6በሰማይናበምድርያለውንለማየትራሱን ያዋረደ።

7ድሆችንከምድርያስነሣል፥ችግረኛውንም ከጕድፍያነሣል።

8ከመኳንንትጋርከሕዝቡምአለቆችጋር ያቆመውዘንድ።

9መካንሴትንቤትንትጠብቃለች፥ደስተኛም የልጆችእናትእንድትሆንያደርጋታል።

3ባሕሩምአይቶሸሸዮርዳኖስምወደኋላ ተነዳ።

4ተራሮችእንደበጎች፣ኮረብቶችምእንደ ጠቦቶችዘለሉ።

5አንቺባሕር፥የሸሸሽውምንነካሽ?አንተ ዮርዳኖስ፥ወደኋላየተመለስህጊዜ?

6እናንተተራሮች፥እንደአውራበግ ዘለላችሁ።እናንተኮረብቶችስእንደ ጠቦቶች?

7አንቺምድርሆይ፥በእግዚአብሔርፊት ከያዕቆብምአምላክፊትተናወጪ።

8ድንጋዩንየቆመውኃ፥ድንጋዩንምወደውኃ ምንጭለወጠው።

ምዕራፍ115

1ለእኛአይደለም፥አቤቱ፥ለእኛአይደለም፥ ነገርግንለስምህስለምሕረትህናስለ እውነትህክብርንስጠን።

2አሕዛብ።አምላካቸውአሁንወዴትነው ይላሉ?

3አምላካችንግንበሰማይነው፤የወደደውን አደረገ።

4ጣዖቶቻቸውየብርናየወርቅናቸው፥የሰው እጅሥራናቸው።

5አፍአላቸውነገርግንአይናገሩምዓይን አላቸውአያዩምም።

6ጆሮአላቸውአይሰሙምም፤አፍንጫአላቸው ግንአይሸቱም።

7፤እጅአላቸው፥አይያዙምም፤እግሮች አላቸው፥አይሄዱምም፤በጉሮሮአቸውም አይናገሩም።

8እነርሱንየሚሠሩትእንደእነርሱናቸው; በእነርሱየሚታመንሁሉእንዲሁነው።

9እስራኤልሆይ፥በእግዚአብሔርታመኑ፤ እርሱረዳታቸውናጋሻቸውነው።

10የአሮንቤትሆይ፥በእግዚአብሔርታመኑ፤ እርሱረዳታቸውናጋሻቸውነው።

11እግዚአብሔርንየምትፈሩሆይ፥

በእግዚአብሔርታመኑ፤እርሱረዳታቸውና ጋሻቸውነው።

12እግዚአብሔርአሰበን፤ይባርከናል፤ የእስራኤልንቤትይባርካል;የአሮንንቤት ይባርካል።

13እግዚአብሔርንየሚፈሩትንከታናናሾችና ከታላላቆችይባርካል።

14እግዚአብሔርአብዝቶይጨምርላችኋል፤ እናንተናልጆቻችሁ።

15ሰማይንናምድርንበሠራበእግዚአብሔር የተባረካችሁናችሁ።

16ሰማይናሰማያትየእግዚአብሔርናቸው፤ ምድርንግንለሰውልጆችሰጠ።

17ሙታንእግዚአብሔርንአያመሰግኑምወደ ዝምምምየሚወርዱ።

18እኛግንከዛሬጀምሮእስከዘላለም እግዚአብሔርን እንባርካለን።

4፤የእግዚአብሔርንምስምጠራሁ፤አቤቱ ነፍሴንአድናትዘንድእለምንሃለሁ።

5እግዚአብሔርቸርናጻድቅነው፤አዎን አምላካችንመሐሪነው።

6እግዚአብሔርአላዋቂዎችንይጠብቃል፤ ተዋረድሁእርሱምረዳኝ።

7ነፍሴሆይ፥ወደዕረፍትሽተመለሺ፤ እግዚአብሔርአብዝቶልሃልና።

ነፍሴንከሞት፥ዓይኖቼንከእንባ፥ እግሮቼንምከመውደቅአድነሃልና።

9በሕያዋንምድርበእግዚአብሔርፊት እሄዳለሁ።

10አመንሁስለዚህምተናገርሁ፤እጅግ ተጨንቄአለሁ።

11በችኮላዬ፡ሰዎችሁሉውሸተኞችናቸው፡ አልሁ።

12ለእግዚአብሔርለእኔስላደረገውጥቅም ሁሉምንእመልሰዋለሁ

15የቅዱሳኑሞትበእግዚአብሔርፊትየከበረ ነው።

16አቤቱ፥እኔባሪያህነኝ።እኔባሪያህነኝ የባሪያህምልጅነኝ፤እስራቴንፈታህ።

17የምስጋናንመሥዋዕትአቀርብልሃለሁ የእግዚአብሔርንምስምእጠራለሁ።

18ለእግዚአብሔርስእለቴንአሁንበሕዝቡ ሁሉፊትእፈጽማለሁ።

19፤በእግዚአብሔር፡ቤት፡አደባባዮች፡በመ ካከልሽ፡ኢየሩሳሌም፡ሆይ።እግዚአብሔርን አመስግኑ።

ምዕራፍ117

አሕዛብሁላችሁ፥እግዚአብሔርን አመስግኑት፥ሕዝብምሁላችሁአመስግኑት።

ምሕረቱበእኛላይብዙነውና የእግዚአብሔርምእውነትለዘላለምይኖራል። እግዚአብሔርንአመስግኑ።

ምዕራፍ118

1እግዚአብሔርንአመስግኑ፤ቸርነውና ምሕረቱለዘላለምነውና

2፤አሁንም፡ምሕረቱለዘላለምነው፡ እስራኤል፡ይበል።

3የአሮንምቤት።ምሕረቱለዘላለምነውና ይበል።

4፤እግዚአብሔርንየሚፈሩ፡ምሕረቱ ለዘላለምነው፡ይበሉ።

7እግዚአብሔርከረዳኝጋርይተባበረኛል፤ ስለዚህበሚጠሉኝላይምኞቴንአያለሁ።

8በሰውከመታመንበእግዚአብሔርመታመን ይሻላል።

9በአለቆችከመታመንበእግዚአብሔርመታመን ይሻላል።

10አሕዛብሁሉከበቡኝ፤በእግዚአብሔርስም ግንአጠፋቸዋለሁ።

11ከበቡኝ፤ከበቡኝ፥በእግዚአብሔርስም ግንአጠፋቸዋለሁ።

12እንደንብከበቡኝ፤እንደእሾህእሳት ጠፉ፤በእግዚአብሔርስምአጠፋቸዋለሁና።

13እወድቅዘንድገፋህብኝ፤እግዚአብሔር ግንረድቶኛል።

14እግዚአብሔርኃይሌናዝማሬዬነው፥ መድኃኒቴምሆነልኝ።

15የእልልታናየመድኃኒትድምፅበጻድቃን ድንኳንአለ፤የእግዚአብሔርቀኝኃይልን አደረገች።

16የእግዚአብሔርቀኝከፍከፍአለች የእግዚአብሔርምቀኝበኃይልትሠራለች።

17በሕይወትእኖራለሁእንጂአልሞትም፥ የእግዚአብሔርንምሥራእናገራለሁ፤

18እግዚአብሔርገሠጸኝ፥ለሞትግንአሳልፎ

አልሰጠኝም።

19የጽድቅንደጆችክፈቱልኝ፥ወደእነርሱ እገባለሁእግዚአብሔርንምአመሰግናለሁ።

20ጻድቃንየሚገቡባትይህችየእግዚአብሔር ደጅ።

21ሰምተኸኛልና፥መድኃኒትምሆነኸኛልና አመሰግንሃለሁ።

22ግንበኞችየናቁትድንጋይየማዕዘንራስ ድንጋይሆነ።

23ይህየእግዚአብሔርነው፤በዓይኖቻችን

ዘንድድንቅነው።

24እግዚአብሔርየሠራትቀንይህችናት። በእርሱደስይለናልሐሤትምእናደርጋለን።

25አቤቱ፥አሁንአድን፤አቤቱ፥እባክህ፥ አሁንሰላምንላክ።

26በእግዚአብሔርስምየሚመጣየተባረከ ነው፤ከእግዚአብሔርቤትባርከናልን።

27እግዚአብሔርአምላክነውብርሃንን የሰጠን፤እስከመሠዊያውቀንዶችድረስ መሥዋዕቱንበገመድእሰሩት።

28አንተአምላኬነህአመሰግንሃለሁአንተ አምላኬነህከፍከፍአደርግሃለሁ።

29እግዚአብሔርንአመስግኑ፤ቸርነውና ምሕረቱለዘላለምነውና።

ምዕራፍ119

1አሌፍ.በመንገድርኩስየሆኑብፁዓንናቸው በእግዚአብሔርምሕግየሚሄዱ።

2ምስክሩንየሚጠብቁበፍጹምልብምየሚሹ ብፁዓንናቸው።

3፤ ደግሞም ኃጢአትን አያደርጉም፤በመንገዱምይሄዳሉ።

4ትእዛዛትህንተግተህእንጠብቅዘንድ አዘዝኸን።

10በፍጹምልቤፈለግሁህ፤ከትእዛዝህ አልራቅ።

አንተንእንዳልበድልቃልህንበልቤ ሰወርሁ።

12አቤቱ፥አንተቡሩክነህ፤ሥርዓትህን አስተምረኝ።

13የአፍህንፍርድሁሉበከንፈሮቼ ተናግሬአለሁ።

14እንደባለጠግነትሁሉበምስክርነትህ መንገድደስብሎኛል።

15ትእዛዝህንአሰላስላለሁ፥መንገድህንም እመለከታለሁ።

16በሥርዓትህደስይለኛል፥ቃልህንም አልረሳም።

21አንተየተረገሙትንከትእዛዝህ የሚስቱትንትዕቢተኞችገሥጸሃቸው።

22ነቀፋንናንቀትንከእኔአርቅ፤ ምስክርህንጠብቄአለሁና።

23አለቆችምተቀምጠውበእኔላይተናገሩ፤ ባሪያህግንሥርዓትህንአሰላስልኩ።

ምስክርህደግሞተድላዬናመካሪዎቼ ናቸው።

25ዳሌዝነፍሴወደአፈርተጣበቀች፤እንደ ቃልህሕያውአድርገኝ።

መንገዴንተናግሬአለሁሰምተኸኛልም ሥርዓትህንአስተምረኝ።

27የትእዛዛትህንመንገድአስተውለኝ፤ ተአምራትህንምእናገራለሁ።

ነፍሴከጭንቀትየተነሣቀለጠች፤እንደ ቃልህአጽናኝ።

29የሐሰትንመንገድከእኔአርቅ፥ሕግህንም በቸርነትስጠኝ።

30የእውነትንመንገድመርጫለሁ፥ ፍርድህንምበፊቴአኖርሁ።

31ምስክርህንአጥብቄአለሁ፤አቤቱ፥ አታሳፍረኝ።

32ልቤንባሰፋኸውጊዜበትእዛዝህመንገድ ሮጣለሁ።

33ሄ.አቤቱ፥የሥርዓትህንመንገድ አስተምረኝ፤እስከመጨረሻምእጠብቀዋለሁ።

38ለባሪያህቃልህንአጽናኝ፥ለፍርሃትህም ያደረ።

39የምፈራውንስድቤንመልስ፤ፍርድህ መልካምነውና።

40እነሆ፥ትእዛዝህንናፈቅሁ፤በጽድቅህ ሕያውአድርገኝ።

41VAUአቤቱ፥ምሕረትህወደእኔይምጣ፥ መድኃኒትህምእንደቃልህ።

42፤ለሚሰድበኝምየምመልስበትነገር አለኝ፤በቃልህታምኛለሁና።

43የእውነትንምቃልከአፌፈጽሞአትውሰድ። ፍርድህንተስፋአድርጌአለሁና።

44፤እንዲሁምሁልጊዜለዘላለምሕግህን እጠብቃለሁ።

45በነጻነትእሄዳለሁ፥ትእዛዝህን ፈልጌአለሁና።

46በነገሥታትፊትምስክርህንእናገራለሁ፥ አላፍርምም።

47በወደድኋቸውምበትእዛዛትህደስ

ይለኛል።

48እጆቼንወደወደድኋቸውትእዛዝህ አነሣለሁ።ሥርዓትህንምአሰላስላለሁ።

49ZAINተስፋያደረገኝንለባሪያህቃል

አስብ።

50ይህበመከራዬመጽናኛዬናት፥ቃልህሕያው አድርጎኛልና።

51ትዕቢተኞችእጅግተሳለቁብኝ፤እኔግን ከሕግህአልራቅሁም።

52አቤቱ፥የጥንትፍርድህንአስባለሁ፤ ራሴንምአጽናንቻለሁ።

53ሕግህንስለሚተውከኃጥኣንየተነሣ ድንጋጤያዘኝ።

54ሥርዓቶችህበእንግዳዬቤትመዝሙሬ ናቸው።

55አቤቱ፥በሌሊትስምህንአሰብሁ፥ ሕግህንምጠብቄአለሁ።

56ትእዛዝህንጠብቄአለሁናይህነበረኝ።

57ቼዝአቤቱ፥አንተእድልፈንታዬነህ፤ ቃልህንእጠብቅዘንድተናግሬአለሁ።

58በፍጹምልቤሞገስህንለመንሁ፤እንደ ቃልህማረኝ።

59መንገዴንአሰብሁእግሮቼንምወደ ምስክርህመለስሁ።

60ትእዛዝህንለመጠበቅቸኮልኩ አልዘገየሁምም።

61የኃጥኣንእስራትዘረፈኝ፥ሕግህንግን አልረሳሁም።

62ስለጽድቅህፍርድአመሰግንህዘንድ በመንፈቀሌሊትእነሣለሁ።

63ለሚፈሩህሁሉትእዛዝህንምለሚጠብቁ ባልንጀራነኝ።

64አቤቱ፥ምድርበምሕረትህተሞላች፤ ሥርዓትህንአስተምረኝ።

65TETHአቤቱ፥እንደቃልህለባሪያህ መልካምአደረግህለት።

66በትእዛዛትህአምናለሁናበጎፍርድንና እውቀትንአስተምረኝ።

67ገናሳልጨነቅተሳሳትሁ፤አሁንግን ቃልህንጠብቄአለሁ።

68አንተመልካምነህመልካምንምታደርጋለህ; ሥርዓትህንአስተምረኝ።

71መከራዬለእኔመልካምነው;ሥርዓትህን እማርዘንድ።

72ከአእላፋትወርቅናከብርየአፍህሕግ ይሻላል።

73JODእጆችህሠሩኝአበጀኝም፤ትእዛዝህን እማርዘንድማስተዋልንስጠኝ።

74የሚፈሩህእኔንሲያዩደስይላቸዋል። ቃልህንተስፋአድርጌአለሁና።

75አቤቱ፥ፍርድህቅንእንደሆነ፥ በእውነትምአስጨነቅኸኝአውቃለሁ።

ቸርነትህለባሪያህእንደቃልህ ለመጽናናትእለምንሃለሁ።

77ሕግህተድላዬነውናበሕይወትእኖርዘንድ ምሕረትህወደእኔይምጣ።

78ትዕቢተኞችይፈሩ;ያለምክንያት አጥምተውኛልና፥ ትእዛዝህን

አሰላስላለሁ።

79የሚፈሩህወደእኔይመለሱ፥ምስክርህንም የሚያውቁወደእኔይመለሱ። 80

82ዓይኖቼስለቃልህ፡መቼታጽናናኛለህ?

83በጢስእንዳለአቁማዳሆኛለሁና፤ ሥርዓትህንግንአልረሳሁም።

84የባሪያህዕድሜስንትነው?በሚያሳድዱኝ ላይመቼትፈርዳለህ?

ትዕቢተኞችእንደሕግህያልሆነውን ጕድጓድቈፈሩብኝ።

ትእዛዝህሁሉየታመኑናቸው፤በግፍ ያሳድዱኛል፤እርዳኝ።

87በምድርላይሊጨርሱኝጥቂትቀርተው ነበር፤ትእዛዝህንግንአልተውሁም።

እንደቸርነትህሕያውአድርገኝ፤ የአፍህንምምስክርእጠብቃለሁ።

89ተሸካሚ።አቤቱ፥ቃልህበሰማይለዘላለም ይኖራል።

90ታማኝነትህለልጅልጅነው፤ምድርን አጸናሃትእርስዋምትኖራለች።

91እንደፍርድህዛሬምአሉ፤ሁሉባሪያዎችህ ናቸውና።

92ሕግህተድላባይሆንልኝበመከራዬበጠፋሁ ነበር።

ትእዛዝህንለዘላለምአልረሳውም፥ በእርሱሕያውአድርገህኛልና።

94እኔያንተነኝአድነኝ፤ትእዛዝህን ፈልጌአለሁና።

95ኃጢአተኞችያጠፉኝዘንድጠበቁኝ፥ ምስክርህንግንአሰላስላለሁ።

96የፍጻሜውንሁሉፍጻሜአይቻለሁትእዛዝህ ግንእጅግሰፊናት።

100ከሽማግሌዎችይልቅአስተዋይነኝ፥ ትእዛዝህንጠብቄአለሁ።

101ቃልህንእጠብቅዘንድእግሬንከክፉ መንገድሁሉከለከልሁ።

102አንተአስተማርኸኝናከፍርድህ አልራቅሁም።

103ቃልህለጣዕሜምንኛጣፋጭነው!ከአፌማር ይልቅይጣፍጣል።

104በትእዛዛትህማስተዋልአግኝቻለሁ፤

ስለዚህምየሐሰትንመንገድሁሉጠላሁ።

105ኑቃልህለእግሬመብራትለመንገዴም ብርሃንነው።

106የጽድቅህንፍርድእጠብቅዘንድማልሁ አጸናለሁም።

107እጅግተጨንቄአለሁ፤አቤቱ፥እንደቃልህ ሕያውአድርገኝ።

108አቤቱ፥የፈቃዴቍርባንተቀበል፥ ፍርድህንምአስተምረኝዘንድእለምንሃለሁ።

109ነፍሴሁልጊዜበእጄናት፤ሕግህንግን

አልረሳሁም።

110ኃጥኣንወጥመድያዙብኝ፥ከትእዛዝህግን

አልሳሳትሁም።

111የልቤደስታናቸውናምስክርህንለዘላለም ርስትአድርጌአለሁ።

112ለዘላለምሥርዓትህንአደርግዘንድልቤን

አዘነበለሁ፤እስከመጨረሻ።

113SAMECHከንቱአሳብእጠላለሁሕግህን ግንወደድሁ።

114አንተመጠጊያዬናጋሻዬነህ፤ቃልህን ተስፋአደርጋለሁ።

115እናንተክፉአድራጊዎችከእኔራቁ፤ የአምላኬንትእዛዝእጠብቃለሁና።

116በሕይወትእኖርዘንድእንደቃልህ ደግፈኝ፤በተስፋዬምአላፍርም።

117አንሥተኸኝ፥እኔምእድናለሁ፥ሁልጊዜም ሥርዓትህንእጠብቃለሁ። 118ከሥርዓትህ የሚስቱትን ሁሉ ረግጠሃቸዋል፥ተንኰላቸውምውሸትነውና።

119የምድርንኃጢአተኞችሁሉእንደዝገት

ታጠፋቸዋለህ፤ስለዚህምስክርህንወደድሁ። 120ሥጋዬአንተንከመፍራትየተነሣደነገጠ። ፍርድህንምእፈራለሁ። 121AIN.ፍርድንናፍርድንአድርጌአለሁ፤ ለሚያስጨንቁኝምአትተወኝ።

122ለባሪያህለመልካምዋስሁን፤ትዕቢተኞች አያስጨንቁኝ።

123ዓይኖቼስለማዳንህስለጽድቅህምቃል ፈዘዙ።

124ለባሪያህእንደምሕረትህአድርግ፥ ሥርዓትህንምአስተምረኝ።

125እኔባሪያህነኝ;ምስክርህንአውቅዘንድ ማስተዋልንስጠኝ።

126አቤቱ፥የምትሠራበትጊዜነው፥ሕግህንም ጥሰዋልና።

127ስለዚህትእዛዝህንከወርቅይልቅ ወደድሁ።አዎን፣ከጥሩወርቅበላይ።

128፤ስለዚህ፡ስለ፡ነገር፡ዅሉ፡ትእዛዛትኽ ፡ዅሉ፡ጽድቅ፡እንደ፡ኾነ፡እቈጥራለሁ፤ የሐሰትንምመንገድሁሉእጠላለሁ።

129ፒኢ.ምስክርህድንቅነውነፍሴም

130

131ትእዛዝህንናፈቅሁናአፌንከፍቻለሁ ተንፍሻለሁ።

132ወደእኔተመልከት፥ስምህንምለሚወዱት እንደምታደርግማረኝ።

133እርምጃዬንበቃልህያዝ፤ኃጢአትም አይገዛኝ።

134ከሰውግፍአድነኝ፥ትእዛዝህንም እጠብቃለሁ።

135ፊትህንበባሪያህላይአብራ። ሥርዓትህንምአስተምረኝ።

136ሕግህንስለማይጠብቁየውኃወንዞች ዓይኖቼንያፈሳሉ።

137TZADDIአቤቱ፥አንተጻድቅነህ፥ ፍርድህምቅንነው።

138ያዘዝኸውምስክርነትህቅንናየታመነ ነው።

139ጠላቶቼቃልህንረስተዋልናቅንዓቴ በልታኛለች።

140ቃልህእጅግንጹሕነው፤ስለዚህባሪያህ ወደደው።

141እኔታናሽነኝየተናቅሁነኝ፤

142ጽድቅህየዘላለምጽድቅነውሕግህም እውነትነው።

143መከራናጭንቀትያዙኝ፤ትእዛዝህግን ተድላዬናቸው።

144የምስክሮችህጽድቅለዘላለምነውና ማስተዋልንስጠኝሕያውምእሆናለሁ። 145KOPH.በሙሉልቤአለቀስኩ;አቤቱ፥ ስማኝ፥ሥርዓትህንእጠብቃለሁ።

146ወደአንተጮኽሁ;አድነኝምስክርህንም እጠብቃለሁ።

147፤በማለዳም ጊዜ፡ጮኽሁ፥ቃልህንም፡ታመንሁ።

148ቃልህንአሰላስልዘንድዓይኖቼበሌሊት ሰዓትይዘጋሉ።

149እንደቸርነትህድምፄንስማ፤አቤቱ፥ እንደፍርድህሕያውአድርገኝ።

150ክፋትንየሚከተሉቀረቡ፥ከሕግህምየራቁ ናቸው።

151አቤቱ፥አንተቅርብነህ።ትእዛዝህም ሁሉእውነትነው።

152ምስክርህንለዘላለምእንደመሠረተህ ከጥንትአውቃለሁ።

153RESH

መከራዬንተመልከትአድነኝም፤ ሕግህንአልረሳሁምና

154

ክርክሬንተከራከርአድነኝም፤እንደ ቃልህሕያውአድርገኝ።

155ማዳንከኃጥኣንእጅግየራቀነው፥ ሥርዓትህንምአይሹምና።

156

አቤቱ፥ምሕረትህብዙነው፥እንደ ፍርድህምሕያውአድርገኝ።

157አሳዳጆቼናጠላቶቼብዙናቸው፤እኔግን ከምሥክርነትህአልራቅም።

158ዓመፀኞችንአይቼተጨንቄአለሁ፤ቃልህን

161SHINአለቆችበከንቱአሳደዱኝ፤ልቤግን ቃልህንፈርቶአል።

162ብዙምርኮእንዳገኘበቃልህደስ ይለኛል።

163ሐሰትንእጠላለሁተጸየፈሁም፤ሕግህን ግንወደድሁ።

164ስለጽድቅህፍርድሰባትጊዜበቀን

አመሰግንሃለሁ።

165ሕግህንለሚወዱትብዙሰላምአላቸው፥

የሚያሰናክላቸውምየለም።

166አቤቱ፥ማዳንህንተስፋአደርጋለሁ፥ ትእዛዝህንምአደረግሁ።

167ነፍሴምስክርህንጠበቀች;እኔምበጣም እወዳቸዋለሁ።

168መንገዴሁሉበፊትህነውናትእዛዝህንና ምስክርህንጠብቄአለሁ።

169ቲኤኤአቤቱ፥ጩኸቴወደፊትህይቅረብ፤ እንደቃልህማስተዋልንስጠኝ።

170ልመናዬወደፊትህትግባ፤እንደቃልህ አድነኝ።

171ሥርዓትህንአስተማርኸኝ፥ከንፈሮቼ ምስጋናንይናገራሉ።

172ትእዛዝህሁሉጽድቅናቸውናአንደበቴ ስለቃልህይናገራል።

173እጅህእርዳኝ፤ትእዛዝህንመርጫለሁና።

174አቤቱ፥ማዳንህንናፈቅሁ።ሕግህም ተድላዬነው።

175ነፍሴበሕይወትትኑርያመሰግንህማል። ፍርድህምይርዳን።

176እንደጠፋበግጠፋሁ፤ባሪያህንፈልግ; ትእዛዝህንአልረሳምና።

ምዕራፍ120

1በመከራዬወደእግዚአብሔርጮኽሁእርሱም ሰማኝ።

2አቤቱነፍሴንከሐሰተኛከንፈርከሽንገላም ምላስአድናት።

3ምንይሰጥሃል?

ወይስአንተሐሰተኛ

አንደበትምንይደረግልሃል?

4የተሳለየኃያላንቀስቶች፥የጥድፍም ይዘው።

5ወዮልኝበሜሴክስለተቀመጥሁበቄዳር ድንኳኖችተቀመጥሁ።

6ነፍሴሰላምንከሚጠሉጋርለብዙጊዜ ኖረች።

7እኔለሰላምነኝ፤በተናገርሁጊዜግን ለጦርነትይሆናሉ።

ምዕራፍ121

1፤ዓይኖቼንወደኮረብቶችአነሣለሁ፤ረዳቴ ከወዴትይመጣል።

2ረድኤቴሰማይንናምድርንከሠራ ከእግዚአብሔርዘንድነው።

3እግርህንለመናወጥአይፈቅድም የሚጠብቅህምአያንቀላፋም።

4እነሆ፥እስራኤልንየሚጠብቅአይተኛም አያንቀላፋምም።

5እግዚአብሔርይጠብቅሃል፥እግዚአብሔርም

8ከዛሬጀምሮእስከለዘላለምምእግዚአብሔር

ምዕራፍ122

1፤ወደእግዚአብሔርቤትእንሂድባሉኝጊዜ ደስአለኝ።

2ኢየሩሳሌምሆይ፥እግሮቻችንበደጅሽውስጥ ይቆማሉ።

3ኢየሩሳሌምእንደተባበረችከተማተሠራች፤

4የእግዚአብሔርንስምያመሰግኑዘንድ ነገዶች፥የእግዚአብሔርነገዶችለእስራኤል ምስክርወደሚወጡበት።

5፤የፍርድዙፋኖች፥የዳዊትቤትዙፋኖች አሉና።

6ስለየሩሳሌምሰላምጸልዩ፥የሚወድዱሽም ይበልጣሉ።

7ሰላምበቅጥርህውስጥይሁንበአዳራሾችህ ውስጥብልጽግናይሁን።

8ስለወንድሞቼናስለባልንጀሮቼ፥አሁን እላለሁ፥ሰላምበአንተዘንድይሁን። 9ስለአምላካችንስለእግዚአብሔርቤት

2እነሆ፥የባሪያዎችዓይኖችየጌቶቻቸውን እጅእንደሚመለከቱ፥የሴትባሪያምዓይኖች ወደእመቤትዋእጅእንደሚመለከቱ፥ እስኪምረንድረስዓይኖቻችንወደ አምላካችንወደእግዚአብሔርይመለከታሉ።

3አቤቱ፥ማረን፥ንቀትንእጅግሞልቶብናልና ማረን።

ነፍሳችንበቅኖችሰዎችስድብና በትዕቢተኞችንቀትእጅግተሞላች።

ምዕራፍ124

1፤እግዚአብሔርከእኛጋርባይሆን፥አሁንም እስራኤል።

2ሰዎችበእኛላይበተነሱጊዜእግዚአብሔር ከእኛጋርባይሆን፥

3ቍጣቸውበላያችንበነደደጊዜፈጥነው በዋጡንነበር።

4የዚያንጊዜውኆችባከሉብንነበር፥ ፈሳሹምበነፍሳችንላይአለፈ።

5ያንጊዜኩሩውኃበነፍሳችንላይአልፏል። 6ለጥርሳቸውንጥቂያያላደረገን እግዚአብሔርይመስገን። 7ነፍሳችንእንደወፍከአዳኞችወጥመድ አመለጠች፤ወጥመዱተሰበረእኛም አመለጥን።

ረድኤታችንሰማይንናምድርንበሠራ በእግዚአብሔርስምነው።

125

1በእግዚአብሔርየሚታመኑየማይነቃነቅ ለዘላለምምየሚኖርእንደጽዮንተራራ ይሆናሉ።

2ተራሮችበኢየሩሳሌምዙሪያእንዳሉከዛሬ ጀምሮእስከዘላለምእግዚአብሔርበሕዝቡ ዙሪያነው።

3የኀጥኣንበትርበጻድቃንዕጣላይ

አታርፍምና።ጻድቃንእጃቸውንወደኃጢአት እንዳይዘረጋ።

4አቤቱ፥ቸርለሆኑትበልባቸውምቅኖች ለሆኑትመልካምአድርግ።

5ወደጠማማመንገዳቸውየሚያፈገፍጉትን፥

እግዚአብሔርከዓመፀኞችጋርያወጣቸዋል፤ ነገርግንሰላምበእስራኤልላይይሆናል።

ምዕራፍ126

1፤እግዚአብሔርየጽዮንንምርኮበመለሰጊዜ እኛሕልምእንደሚያልሙነበርን።

2የዚያንጊዜአፋችንበሳቅምላሳችንም እልልታሞላ፤በዚያንጊዜበአሕዛብ መካከል፡እግዚአብሔርታላቅነገርን

አደረገላቸው፡አሉ።

3እግዚአብሔርታላቅነገርንአደረገልን። በዚህደስይለናል

4አቤቱ፥በደቡብእንደፈሳሾችምርኮአችንን መልስ።

5በእንባየሚዘሩበደስታያጭዳሉ።

6፤የሚወጣናየሚያለቅስ፥የከበረዘርም ተሸክሞ፥ነዶውንከእርሱጋርይዞበደስታ ተመልሶይመጣል።

ምዕራፍ127

1፤እግዚአብሔርቤትንካልሠራ፥ሠራተኞች በከንቱይደክማሉ፤እግዚአብሔርከተማይቱን ካልጠበቀጠባቂበከንቱይነቃል።

2በማለዳብትነሡየኀዘንምእንጀራትበላ ዘንድለእናንተከንቱነው፤እንዲሁ ለሚወደውእንቅልፍንይሰጣልና።

3እነሆ፥ልጆችየእግዚአብሔርርስትናቸው፥ የሆድምፍሬለእርሱዋጋነው።

4ቀስቶችበኃይለኛሰውእጅናቸው;የወጣቶች ልጆችምእንዲሁ።

5ጦሩንየሞላበትሰውምስጉንነው፥ ከጠላቶችጋርበበሩይናገራሉእንጂ አያፍሩም።

ምዕራፍ128

1እግዚአብሔርንየሚፈራሁሉምስጉንነው፤ በመንገዱየሚሄድ።

2የእጆችህንድካምትበላለህና፤ደስተኛ ትሆናለህ፥መልካምምይሆንልሃል።

3ሚስትህበቤትህዳርእንደሚያፈራወይን ትሆናለች፤ልጆችህምበማዕድህዙሪያእንደ ወይራተክልይሆናሉ።

4እነሆ፥እግዚአብሔርንየሚፈራሰውእንዲሁ

ዘመንሁሉታያለህ።

6፤የልጆችህንምልጆችታያለህ፥ በእስራኤልምላይሰላም።

ምዕራፍ129

1ከታናሽነቴጀምሮብዙጊዜአስጨነቁኝ፤ እስራኤልእንዲህይበል።

2ከታናሽነቴጀምረውብዙጊዜአስጨነቁኝ፥ አላሸነፉኝምም።

3አራሾችጀርባዬላይአረሱ፥እሾቻቸውንም አስረዝሙ።

4እግዚአብሔርጻድቅነውየኃጥኣንንገመድ ቈረጠ።

5ጽዮንንየሚጠሉሁሉይፈሩወደኋላም ይመለሱ።

6በሰገነትላይእንዳለሣርሳያድግ እንደሚደርቅይሁኑ።

7ማጨጃውእጁንየማይሞላበት;ነዶንም የሚያስርብብቱንአያስርም።

8የሚያልፉም፦የእግዚአብሔርበረከት በእናንተላይይሁን፥በእግዚአብሔርስም እንባርካችኋለንአይሉም። ምዕራፍ130

1አቤቱ፥ከጥልቅወደአንተጮኽሁ።

2አቤቱቃሌንስማጆሮህየልመናዬንቃል ያደምጡ።

3አቤቱ፥አንተኃጢአትንብትመለከት፥ አቤቱ፥ማንይቆማል?

4ነገርግንእንድትፈሩይቅርታከአንተ ዘንድአለ።

5እግዚአብሔርንተስፋአደርጋለሁነፍሴም ታማለችቃሉንምተስፋአደርጋለሁ።

6ከማለዳከሚጠባበቁትይልቅነፍሴ እግዚአብሔርንትጠብቃለች፤በጥዋት ከሚጠባበቁይልቅእላለሁ።

7በእግዚአብሔርዘንድምሕረትአለበእርሱም ዘንድብዙመቤዠትአለናእስራኤል እግዚአብሔርንተስፋአድርግ።

8እስራኤልንምከኃጢአቱሁሉያድነዋል።

ምዕራፍ131

1፤አቤቱ፥ልቤአልታበየም፥ዓይኖቼምከፍ ከፍያሉአይደሉም፤በትልቁምነገርራሴን አላደርግም።

2እኔበእርግጥአደረግሁጸጥምአደረግሁ፥ ከእናቱጡትእንደተወገደሕፃንነፍሴጡት እንደተጣለሕፃንናት።

3ከዛሬጀምሮለዘላለምእስራኤል እግዚአብሔርንተስፋአድርግ።

3፤ወደቤቴድንኳንአልገባም፥ወደ መኝታዬምአልወጣም፤

4ለዓይኖቼእንቅልፍንአልሰጥም፥ ለዓይኖቼምእንቅልፋትንአልሰጥም።

5ለእግዚአብሔርስፍራንእስካገኝድረስ፥ ለያዕቆብምአምላክማደሪያ።

6እነሆ፥በኤፍራታሰማነው፥በዱርምውስጥ አገኘነው።

7ወደማደሪያውእንገባለን፥በእግሩ

መረገጫምእንሰግዳለን።

8አቤቱ፥ወደዕረፍትህተነሥ፤አንተና የመቅደስህታቦት።

9ካህናቶችህጽድቅንይልበሱ።ቅዱሳንህም በደስታእልልይበሉ።

10ስለባሪያህስለዳዊትየቀባኸውንፊት አትመልስ።

11እግዚአብሔርለዳዊትበእውነትማለ። ከእርሱአይመለስም;ከሥጋህፍሬበዙፋንህ ላይአስቀምጣለሁ።

12ልጆችህኪዳኔንናየማስተምረውን ምስክሬንቢጠብቁ፣ልጆቻቸውደግሞ ለዘላለምበዙፋንህላይይቀመጣሉ።

13እግዚአብሔርጽዮንንመርጦአታልና; ማደሪያውትሆነውዘንድወደደው።

14ይህችለዘላለምማረፊያዬናት፤በዚህች አድራለሁ።ፈልጌዋለሁና።

15ስንቅዋንአብዝታእባርካታለሁ፤ ድሆችዋንምእንጀራአጠግባለሁ።

16ካህናቶችዋንምመዳንንአለብሳቸዋለሁ፥ ቅዱሳንዋምበደስታእልልይላሉ።

17በዚያየዳዊትንቀንድአበቅላለሁ፤

ለቀባሁትምመብራትንአዘጋጀሁ።

18ጠላቶቹንእፍረትንአለብሳቸዋለሁ፤

በራሱላይግንያብባል።

ምዕራፍ133

1፤ወንድሞችበኅብረትቢቀመጡ፥እነሆ፥ መልካምነው፥ያማረምነው።

2፤በራሱላይእንዳለ፥በጢሙምላይ እንደሚፈስስ፥እንደአሮንምጢም፥እስከ ልብሱጫፍድረስእንደወረደሽቱነው።

3እንደአርሞንኤምጠልበጽዮንምተራሮች ላይእንደሚወርድጠል፤በዚያእግዚአብሔር በረከቱንሕይወትንምለዘላለምአዝዞአልና። ምዕራፍ134

1(የደረጃመዝሙር።)እነሆ፥በእግዚአብሔር ቤትበሌሊትየምትቆሙየእግዚአብሔር ባሪያዎችሁላችሁ፥እግዚአብሔርንባርኩ።

2በመቅደሱውስጥእጆቻችሁንአንሡ፥ እግዚአብሔርንምባርኩ።

3ሰማይንናምድርንየፈጠረእግዚአብሔር

ከጽዮንይባርክህ።

ምዕራፍ135

4እግዚአብሔርያዕቆብንለራሱእስራኤልንም ለርስቱመዝገብመርጦአልና።

5እግዚአብሔርታላቅእንደሆነ፥ጌታችንም ከአማልክትሁሉበላይእንደሆነ አውቃለሁና።

6፤እግዚአብሔር፡የፈቀደውን፡በሰማይና፡በ ምድር፡በባሕርና፡በጥልቁ፡ስፈር፡ዅሉ፡አ ደረገ።

7ከምድርዳርድንጋዮቹንያወጣል።ለዝናም መብረቅንይሠራል;ነፋሱንከግምጃቤቱ ያወጣል።

8የግብፅንበኵርበሰውናበእንስሳመታ።

9ግብፅሆይ፥በመካከልሽበፈርዖንና በባሪያዎቹሁሉላይምልክትንናድንቅን ሰደደ።

10ታላላቆችንአሕዛብመታ፥ኃያላንንም ነገሥታትንገደለ።

ንጉሥዐግ፥የከነዓንምመንግሥታትሁሉ። 12

ለእስራኤልርስትአድርጎሰጠ።

13አቤቱ፥ስምህለዘላለምይኖራል።አቤቱ፥ መታሰቢያህለልጅልጅ።

14እግዚአብሔርበሕዝቡላይይፈርዳልና፥ ስለባሪያዎቹምይጸጸታል።

15የአሕዛብጣዖታትብርናወርቅናቸው፥ የሰውምእጅሥራናቸው።

16አፍአላቸውነገርግንአይናገሩም፤ዓይን አላቸውአያዩምም።

17ጆሮአላቸውአይሰሙምም፤እስትንፋስም በአፋቸውየለም።

18የሚሠሩአቸውእንደእነርሱናቸው፤ የሚታመኑባቸውምሁሉእንዲሁናቸው።

19የእስራኤልቤትሆይ፥እግዚአብሔርን ባርኩየአሮንቤትሆይ፥እግዚአብሔርን ባርኩ።

20የሌዊቤትሆይ፥እግዚአብሔርንባርኩት፤ እግዚአብሔርን የምትፈሩ ሆይ፥ እግዚአብሔርንባርኩ።

21በኢየሩሳሌምየሚኖረውእግዚአብሔር ከጽዮንየተባረከይሁን።እግዚአብሔርን አመስግኑ። ምዕራፍ136

1እግዚአብሔርንአመስግኑ፤ቸርነውና ምሕረቱለዘላለምነውና።

2የአማልክትንአምላክአመስግኑ፤ምሕረቱ ለዘላለምነውና።

3የጌቶችንጌታአመስግኑ፤ምሕረቱለዘላለም ነውና።

4ብቻውንታላቅተአምራትንየሚያደርግ

7ታላቅብርሃንንለሠራ፤ምሕረቱለዘላለም ነውና፤

8ፀሐይበቀንይገዛል፤ምሕረቱለዘላለም ነውና፤

9ጨረቃናከዋክብትበሌሊትይገዙዘንድ ምሕረቱለዘላለምነውና።

10በበኵራቸውግብፅንመታ፤ምሕረቱ ለዘላለምነውና፤

11እስራኤልንምከመካከላቸውአወጣ፤

ምሕረቱለዘላለምነውና፤

12በጸናችእጅበተዘረጋችምክንድምሕረቱ ለዘላለምነውና።

13የኤርትራንባሕርከፍሎለከፈለው፤ ምሕረቱለዘላለምነውና፤

14እስራኤልንምበመካከሉአሳለፈ፤ምሕረቱ ለዘላለምነውና፤

15ፈርዖንንንናሠራዊቱንግንበኤርትራ ባሕርገለበጣቸው፤ምሕረቱለዘላለም ነውና።

16ሕዝቡንበምድረበዳየመራ፤ምሕረቱ ለዘላለምነውና፤

17ታላላቆችንነገሥታትንየገደለ፤ምሕረቱ ለዘላለምነውና፤

18ታዋቂነገሥታትንምገደለምሕረቱ ለዘላለምነውና፤

19የአሞራውያንንጉሥሴዎን፥ምሕረቱ ለዘላለምነውና፤

20የባሳንምንጉሥዐግምሕረቱለዘላለም ነውና፤

21ምድራቸውንምርስትአድርጎሰጠምሕረቱ

ለዘላለምነውና፤

22ለባሪያውምለእስራኤልርስትነው፤ ምሕረቱለዘላለምነውና።

23በትሕትናአችንአስበን፤ምሕረቱ

ለዘላለምነውና፤

24ከጠላቶቻችንምአዳነንምሕረቱለዘላለም ነውና።

25ለሥጋለባሽሁሉመብልንየሚሰጥምሕረቱ ለዘላለምነውና።

26የሰማይንአምላክአመስግኑ፤ምሕረቱ ለዘላለምነውና።

ምዕራፍ137

1በባቢሎንወንዞችአጠገብበዚያተቀመጥን ጽዮንንባሰብናትጊዜአለቀስን።

2መሰንቆቻችንንበውስጥዋባሉአኻያዛፎች ላይሰቅለናል።

3በዚያየማረኩንመዝሙርጠየቁን፤የጽዮንን ዝማሬዘምሩልንብለውያባክኑናልብለው ደስታንፈለጉን።

4የእግዚአብሔርንመዝሙርበባዕድአገር እንዴትእንዘምራለን?

5ኢየሩሳሌምሆይ፥ብረሳሽቀኝእጄ ተንኰልዋንይርሳ።

6ባላስብሽምላሴከአፌጣራጋርይጣበቅ። ከደስታዬሁሉይልቅኢየሩሳሌምን ባልመርጥ።

7አቤቱ፥በኢየሩሳሌምቀንየኤዶምያስን ልጆችአስብ።አንቃውእስከመሠረቷድረስ ያለው።

8የባቢሎንሴትልጅሆይ፥ትጠፋለህ፤

ምዕራፍ138

1(የዳዊትመዝሙር።)በፍጹምልቤ አመሰግንሃለሁ፤ በአማልክት

እዘምርልሃለሁ።

2ወደቅዱስመቅደስህእሰግዳለሁ፥ስለ ምሕረትህናስለእውነትህስምህን አመሰግናለሁ፤ከስምህሁሉበላይቃልህን ከፍከፍአድርገሃልና።

3በጮኽሁበትቀንመለሰልኝ፥በነፍሴም ኃይልንአጸናኸኝ።

4አቤቱ፥የምድርነገሥታትሁሉየአፍህን ቃልበሰሙጊዜያመሰግኑሃል።

5የእግዚአብሔርምክብርታላቅነውና በእግዚአብሔርመንገድይዘምራሉ።

6እግዚአብሔርከፍያለቢሆንወደትሑታን ይመለከታል፤ትዕቢተኞችንግንከሩቅ ያውቃል።

8እግዚአብሔርበእኔላይያለውንይፈጽማል፤ አቤቱ፥ምሕረትህለዘላለምነው፥ የእጅህንምሥራአትተው።

ምዕራፍ139

1ለመዘምራንአለቃየዳዊትመዝሙር።አቤቱ፥ መረመርኸኝአወቅኸኝም።

2አንተመቀመጤንናመነሣቴንታውቃለህ፤ አሳቤንከሩቅታውቃለህ።

3መንገዴንናመተኛቴንከበብህመንገዴንም ሁሉታውቃለህ።

4ቃልበአንደበቴየለምና፥እነሆ፥አቤቱ፥ አንተታውቃለህ።

5በኋላናበፊትከለከልኸኝ፥እጅህንምበእኔ ላይጫንህ።

6እንዲህያለእውቀትለእኔእጅግድንቅ ነው፤ከፍያለነው፥ልደርስበትአልችልም።

7ከመንፈስህወዴትእሄዳለሁ?ወይስከፊትህ ወዴትእሸሻለሁ?

8ወደሰማይባወጣአንተበዚያነህ፤ መኝታዬንበገሃነምባደርግ፥እነሆአንተ በዚያነህ።

9የንጋትንክንፍብወስድ፥በባሕርምዳርቻ ብቀመጥ፥

10በዚያምእጅህትመራኛለችቀኝህም ትይዘኛለች።

11ግናኸ፡ጸልማትይኸድነኒኣሎኹ፡በሎ። ሌሊቱምበእኔዙሪያብርሃንይሆናል።

14አመሰግንሃለሁ;ድንቅናድንቅሆኜ ተፈጥሬአለሁና፤ሥራህድንቅነው።ነፍሴም በትክክልታውቃለች።

15በስውርበተሠራሁጊዜ፥በምድርምዳርቻ በብልሃትበተሠራሁጊዜገንዘቤከአንተ አልተሰወረችም።

16ፍጹማንሆኜዓይንህገንዘቤንአዩ፤፴፭ እናምአንድስንኳሳይኖርለዘላለም የተፈጠሩትብልቶቼሁሉበመጽሐፍህ

ተጽፈዋል።

17አቤቱ፥አሳብህለእኔምንኛየከበረነው! ድምራቸውእንዴትታላቅነው!

18ብቈጥራቸውከአሸዋውይልቅበቁጥር ይበዛሉ፤እኔነቅቼከአንተጋርነኝ።

19አቤቱ፥በእውነትኃጢአተኞችን ትገድላለህ፤እናንተደምሰዎች፥ከእኔ ራቁ።

20በክፋትይናገሩብሃልና፥ጠላቶችህም ስምህንበከንቱያዙ።

21አቤቱ፥የሚጠሉህንአልጠላቸውምን?

በአንተምላይበሚነሱትአላዝንምን?

22በፍጹምጥላቻእጠላቸዋለሁ፥ጠላቶቼም እቈጠራቸዋለሁ።

23አቤቱ፥መርምረኝ፥ልቤንምእወቅ፤

ፈትነኝ፥አሳቤንምእወቅ።

24፤በእኔም፡ክፉ፡መንገድ፡እንዳለ፡እይ፥ በዘለዓለምም፡መንገድ፡ምራኝ።

ምዕራፍ140

1ለመዘምራንአለቃየዳዊትመዝሙር።አቤቱ፥ ከክፉሰውአድነኝ፤ከጨካኞችጠብቀኝ፤

2በልባቸውክፉንያስባሉ;ያለማቋረጥ

ለጦርነትይሰበሰባሉ።

3ምላሳቸውንእንደእባብተሳልተዋል፤ የአደይመርዝከከንፈራቸውበታችነው።ሴላ

4አቤቱ፥ከክፉዎችእጅጠብቀኝ፤ከጨካኙ ሰውጠብቀኝ;አካሄዴንያፈርሱዘንድያሰቡ።

5ትዕቢተኞችወጥመድንናገመድንሸሸጉብኝ፤ በመንገድዳርመረብዘርግተዋል;ጂንስ አዘጋጅተውልኛል።ሴላ

6እግዚአብሔርን፡አንተአምላኬነህ፡ አቤቱ፥የልመናዬንቃልስማ፡አልሁት።

7አቤቱአቤቱ፥የመድኃኒቴኃይል፥በሰልፍ ቀንራሴንሸፍነሃል።

8አቤቱ፥የኃጥኣንንምኞትአትስጠው፤ የክፉውንአሳብአትስጥ።ራሳቸውንከፍ እንዳያደርጉ።ሴላ.

9የከበበኝምራስየከንፈራቸውኃጢአት ይከድናቸው።

10ፍምበላያቸውላይይውደቅ፤ወደእሳትም ይጣላል።ዳግመኛምእንዳይነሡወደጥልቅ ጉድጓዶች።

11ክፉተናጋሪበምድርላይአይጸና፤

ኃይለኛውንሰውያጠፋውዘንድክፉነገርን ያድነዋል።

12እግዚአብሔርየድሆችንፍርድናየድሆችን ፍርድእንዲሰጥአውቃለሁ።

13ጻድቃንበእውነትስምህንያመሰግናሉ፤ ቅኖችበፊትህይኖራሉ።

2ጸሎቴበፊትህእንደዕጣንትሁን።እጄንም ማንሣቴእንደምሽትመሥዋዕት።

አቤቱ፥ጠባቂንበአፌፊትአኑር። የከንፈሬንደጅጠብቅ።

ልቤንወደክፉነገርአታዘንብል፥ ከኃጢአትምሰዎችጋርክፉሥራእሠራዘንድ፥ ከጣፋቸውምአልበላም።

ጻድቃንይምቱኝ;ቸርነትይሆናል፤ ይገሥጸኝም፤ራሴንየማይሰብርግሩምዘይት ይሆናል፤ጸሎቴደግሞበመከራቸው ይሆናልና።

6ዳኞቻቸውበድንጋይላይበተገለበጡጊዜ ቃሌንይሰማሉ፤ጣፋጭናቸውና።

7በምድርላይእንጨትእንደሚቆርጥና እንደሚሰነጠቅአጥንታችንበመቃብርአፍ ላይተበተነ።

8አቤቱአቤቱ፥ዓይኖቼወደአንተናቸው፤ በአንተመታመኛዬነው፤ነፍሴንድሀ

9ከያዙኝወጥመድጠብቀኝከዓመፀኞችም ወጥመድጠብቀኝ።

10እኔአምልጬሳለሁኃጢአተኞችበራሳቸው መረብውስጥይውደቁ። ምዕራፍ142

1፤የዳዊትመሢል፥በዋሻውስጥሳለጸሎት። በቃሌወደእግዚአብሔርጸለይሁ።

2ቅሬታዬንበፊቱአፈሰስሁ፤ችግሬንበፊቱ አሳየሁት።

3መንፈሴበውስጤበታከከችጊዜመንገዴን አወቅህ።በሄድሁበትመንገድወጥመድን በስውርጣሉብኝ።

4ቀኝእጄንአየሁ፥አየሁም፥የሚያውቅኝም አልነበረም፤መጠጊያውጠፋብኝ፤ማንም ለነፍሴደንታአልሰጠውም።

5አቤቱ፥ወደአንተጮኽሁ፤በሕያዋንምድር አንተመጠጊያዬናዕድልፈንታዬነህአልሁ። 6ጩኸቴንአድምጥ;እጅግተዋርጄአለሁና፤ ከሚያሳድዱኝአድነኝ።ከእኔይልቅ ብርቱዎችናቸውና።

ስምህንአመሰግንዘንድነፍሴንከእስር ቤትአውጣት፤ጻድቃንከበቡኝ፤በቸርነትህ ታደርግብኛለህና። ምዕራፍ143

1(የዳዊትመዝሙር።)አቤቱ፥ጸሎቴንስማ፥ ልመናዬንምአድምጥ፤በእውነትህናበጽድቅህ

4ስለዚህመንፈሴበውስጤፈራች፤ልቤ በውስጤተቸገረ።

5የዱሮውንዘመንአስባለሁ;ሥራህንሁሉ

;በእጆችህሥራአስባለሁ።

6እጆቼንወደአንተእዘረጋለሁ፤ነፍሴ አንተንእንደተጠማምድርተጠማች።ሴላ

7አቤቱ፥ፈጥነህስማኝ፥መንፈሴምወደቀች፤ ወደጕድጓድእንደሚወርዱእንዳልሆን ፊትህንከእኔአትሰውር።

8በማለዳምሕረትህንአሰማኝ፤በአንተ ታምኛለሁና፤ የምሄድበትን መንገድ አስታውቀኝ።ነፍሴንወደአንተአነሣለሁና

9አቤቱ፥ከጠላቶቼአድነኝ፤ትሰውረኝዘንድ ወደአንተእሸሻለሁ።

10ፈቃድህንለማድረግአስተምረኝ;አንተ አምላኬነህና:መንፈስህመልካምነው;ወደ ቅንነትምድርምራኝ።

11አቤቱ፥ስለስምህሕያውአድርገኝ፤ስለ ጽድቅህምነፍሴንከመከራአውጣት።

12እኔባሪያህነኝናከምሕረትህጠላቶቼን አጥፋቸውነፍሴንምየሚያሠቃዩትንሁሉ አጥፋቸው።

ምዕራፍ144

1(የዳዊትመዝሙር።)እግዚአብሔርኃይሌ ይባረክእጆቼሰልፍንጣቶቼንምሰልፍ የሚያስተምር።

2ቸርነቴናአምባዬ;ከፍያለግንብናአዳኝ;

ጋሻዬበእርሱምየምተማመንበት;ሕዝቤን

ከእኔበታችየሚያስገዛ።

3አቤቱ፥ታውቅዘንድሰውምንድርነው?ወይም ስለእርሱትቈጠርዘንድየሰውልጅ።

4ሰውእንደከንቱነው፤ዘመኑም

እንደሚያልፍጥላነው።

5አቤቱ፥ሰማያትህንዝቅዝቅውረድ፥ ተራሮችንምዳብሳቸውይጤሱማል።

6መብረቅንአውጣናበትናቸው፤ፍላጻዎችህን አውጣአጥፋቸውም።

7እጅህንከላይላክ;አድነኝ፥ከብዙ ውኆችም፥ከባዕድልጆችምእጅአድነኝ።

8፤አፋቸውከንቱነገርንየሚናገር፥ቀኝ እጃቸውምየውሸትቀኝነው።

9አቤቱ፥አዲስመዝሙርእዘምርልሃለሁ፤ በገናናአሥርአውታርባለውዕቃበዜማ አመሰግንሃለሁ።

10እርሱነገሥታትንየሚያድንነው፤ ባሪያውንዳዊትንከሚጎዳሰይፍያድናል።

11አስወግደኝ፥አፋቸውምከንቱን ከሚናገር፥ቀኛቸውምየሐሰትቀኝከሆኑ ሕፃናትእጅአድነኝ።

12ልጆቻችንበወጣትነታቸውእንደበለጡ ቡቃያይሆናሉ።ሴትልጆቻችንበቤተ መንግሥትአምሳያየተወለወለየማዕዘን ድንጋይይሆኑዘንድ።

13ጎተራዎቻችንእንዲሞሉ፥ጐተራውንምሁሉ እንዲሰጡን፥በጎቻችንምእልፍአእላፋትን በጎዳናችንእንዲወልዱ።

14፤በሬዎቻችንእንዲደክሙ፤ወደውስጥ

1(የዳዊትመዝሙር።)አመሰግንሃለሁ፤ አምላኬንጉሥሆይ፤አመሰግንሃለሁ። ስምህንምከዘላለምእስከዘላለም እባርካለሁ።

2በየቀኑእባርክሃለሁ;ስምህንምከዘላለም እስከዘላለምአመሰግናለሁ።

3እግዚአብሔርታላቅነውእጅግምየተመሰገነ ነው፤ታላቅነቱምየማይመረመርነው።

4ትውልድለአንዱሥራህንያመሰግናሉ፥ ተአምራትህንምይናገራሉ።

5የግርማችሁንክብርናተአምራትህን እናገራለሁ።

6ሰዎችምየአስፈሪሥራህንኃይልይናገራሉ፥ ታላቅነትህንምእናገራለሁ፤

7የቸርነትህንታላቅመታሰቢያበብዙ ይናገራሉ፥ስለጽድቅህምይዘምራሉ።

8እግዚአብሔርመሓሪርኅሩኅምነው፤ለቍጣ የዘገየምሕረትምየበዛ።

9እግዚአብሔርለሁሉቸርነውምሕረቱም በሥራውሁሉላይነው።

10አቤቱ፥ሥራህሁሉያመሰግኑሃል። ቅዱሳንህምይባርኩሃል።

የመንግሥትህንክብርይናገራሉ፥ ኃይልህንምይናገራሉ።

ለሰውልጆችተአምራትን፥የመንግሥቱንም ግርማሞገስያስታውቁዘንድ።

13መንግሥትህየዘላለምመንግሥትናት፥ ግዛትህምለልጅልጅነው።

14እግዚአብሔርየወደቁትንሁሉደግፎአል፥ የተጎነበሉትንምሁሉያነሣል።

የሁሉዓይንአንተንተስፋያደርጋል። አንተምምግባቸውንበጊዜውትሰጣቸዋለህ። 16እጅህንትዘረጋለህየሕያዋን ፍጥረታትንምአምሮትታጠግባለህ።

እግዚአብሔርበመንገዱሁሉጻድቅነው፥ በሥራውምሁሉቅዱስነው።

እግዚአብሔርለሚጠሩትሁሉበእውነትም ለሚጠሩትሁሉቅርብነው።

የሚፈሩትንምምኞትይፈጽማል፤ ጩኸታቸውንምሰምቶያድናቸዋል።

20እግዚአብሔርየሚወድዱትንሁሉ ይጠብቃል፤ኃጢአተኞችንሁሉግን ያጠፋቸዋል።

21አፌየእግዚአብሔርንምስጋናይናገራል፤ ሥጋለባሽሁሉየተቀደሰስሙንለዘላለም ይባርክ። ምዕራፍ146

4እስትንፋሱይወጣልወደምድርምይመለሳል። በዚያምቀንአሳቡይጠፋል።

5የያዕቆብአምላክረዳቱየሆነተስፋውም በአምላኩበእግዚአብሔርየሆነምስጉን

ነው።

6ሰማይንናምድርንባሕርንምበውስጣቸውም ያለውንሁሉየፈጠረእውነትንለዘላለም የሚጠብቅ።

7ለተገፉፍርድንየሚሰጥ፥ለተራቡትም ምግብንይሰጣል።እግዚአብሔርእስረኞችን ይፈታል፤

8እግዚአብሔርየዕውሮችንዓይኖች ይከፍታል፤እግዚአብሔርተንበርካኪዎችን ያነሣል፤እግዚአብሔርጻድቃንንይወዳል።

9እግዚአብሔርእንግዶችንይጠብቃል;ድሀ አደጎችንናባልቴቶችንያጽናናል፤የኃጥኣን መንገድግንይገለበጣል።

10እግዚአብሔርለዘላለምይነግሣልጽዮን ሆይአምላክሽለልጅልጅይነግሣል። እግዚአብሔርንአመስግኑ።

ምዕራፍ147

1እግዚአብሔርንአመስግኑ፤ለአምላካችን መዝሙርመዘመርመልካምነውና።ደስ የሚያሰኝነውና;ምስጋናምያማረነው።

2እግዚአብሔርኢየሩሳሌምንይሠራል፥ የእስራኤልንምየተናቁትንይሰበስባል።

3ልባቸውየተሰበረውንይፈውሳል፥ ቁስላቸውንምይጠግናል።

4የከዋክብትንቍጥርይናገራል;ሁሉንም በስማቸውይጠራቸዋል።

5ጌታችንታላቅኃይሉምታላቅነው፥

ማስተዋሉምወሰንየለውም።

6እግዚአብሔርትሑታንንያነሣል፥ ኃጢአተኞችንምበምድርላይይጥላቸዋል።

7ለእግዚአብሔርበምስጋናዘምሩ;በመሰንቆ ለአምላካችንዘምሩ።

8ሰማይንበደመናየሚከድን፥ለምድርዝናብን የሚያዘጋጅ፥በተራሮችምላይሣርን

የሚያበቅልነው።

9ለአውሬምግቡንይሰጣል፥ለሚጮኹቍራዎችም ጫጩቶች።

10በፈረስጉልበትአይወድም፤በሰውእግር ደስአይለውም።

11እግዚአብሔርበሚፈሩት፥ምሕረቱንም በሚታመኑደስይለዋል።

12ኢየሩሳሌምሆይ፥እግዚአብሔርን አመስግኑ፤ጽዮንሆይአምላክሽን አመስግኚ።

13የደጆችሽንመወርወሪያአጽንቶአልና; በአንቺውስጥልጆችሽንባርኮአል።

14በዳርቻህላይሰላምንአደረገ፥ ከስንዴውምጥሩውንሞላህ።

15ትእዛዙንወደምድርይልካል፤ቃሉምፈጥኖ ይሮጣል።

16በረዶንእንደየበግጠጕርይሰጣል፤

17በረዶውንእንደቁራሽይጥላል፤በብርድ

20በማንምሕዝብላይእንዲህአላደረገም ፍርዱንምአላወቁም።እግዚአብሔርን አመስግኑ።

ምዕራፍ148

1እግዚአብሔርንአመስግኑ።እግዚአብሔርን በሰማያትአመስግኑትበከፍታምአመስግኑት።

2መላእክቱሁሉ፥አመስግኑት፤ሠራዊቱሁሉ፥ አመስግኑት።

3ፀሐይናጨረቃ፥አመስግኑት፤የብርሃን ከዋክብትሁሉ፥አመስግኑት።

4፤የሰማያትሰማያትናከሰማያትበላይ ያላችሁውኆች፡አመስግኑት።

5የእግዚአብሔርንስምያመስግኑ፤ አዝዞአልናተፈጠሩም።

6ለዘላለምምእስከዘላለምአጽኖአቸዋል፤ የማያልፈውንምትእዛዝሰጠ።

7ቀበሮዎችናጥልቆችሁሉ፥እግዚአብሔርን

8እሳትናበረዶ;በረዶእናእንፋሎት;

የሚፈጽምአውሎነፋስ፡

9ተራሮችናኮረብቶችሁሉ;የሚያፈሩዛፎችና

;

10እንስሶችናከብቶችሁሉ;የሚሳቡነገሮች እናየሚበርወፍ;

11የምድርነገሥታትናሕዝብሁሉ;አለቆችና የምድርፈራጆችሁሉ፥

12ጕልማሶችናቈነጃጅት;ሽማግሌዎችእና ልጆች;

13የእግዚአብሔርንስምያመስግኑ፤ስሙ ብቻውንታላቅነውና፤ክብሩከምድርና ከሰማይበላይነው።

የሕዝቡንምቀንድ፥የቅዱሳኑንምሁሉ ምስጋናከፍከፍያደርጋል።የእስራኤልም ልጆችለእርሱቅርብየሆነሕዝብ። እግዚአብሔርንአመስግኑ።

ምዕራፍ149

1እግዚአብሔርንአመስግኑ።ለእግዚአብሔር አዲስመዝሙርዘምሩ፥ምስጋናውንም በቅዱሳንማኅበርዘምሩ።

2እስራኤልበፈጠረውደስይበለውየጽዮንም ልጆችበንጉሣቸውሐሤትያድርጉ።

3በዘፈንያመስግኑትበከበሮናበበገና ይዘምሩለት።

4እግዚአብሔርበሕዝቡደስይለዋልና፥ የዋሆችንምበማዳንያስውባቸዋል። ፭ቅዱሳንበክብርሐሤትያድርጉ፤ በአልጋቸውላይእልልብለውይዘምሩ።

8 ነገሥታቶቻቸውን በሰንሰለት፥ መኳንንቶቻቸውንምበብረትማሰሮያስሩ ዘንድ።

9የተጻፈውንፍርድያደርግባቸውዘንድ፡

ለቅዱሳኑሁሉይህክብርአላቸው። እግዚአብሔርንአመስግኑ።

ምዕራፍ150

1እግዚአብሔርንአመስግኑ።እግዚአብሔርን በመቅደሱአመስግኑትበኃይሉጠፈር አመስግኑት።

2ስለተአምራትአመስግኑትእንደታላቅነቱም አመስግኑት።

3በመለከትድምፅአመስግኑትበበገናና በበገናአመስግኑት።

4በከበሮናበዘፈንአመስግኑትበአውታር ዕቃናበብልትአመስግኑት።

5በታላቅጸናጽልአመስግኑት፤ድምፅባለው ጸናጽልአመስግኑት።

6እስትንፋስያለውሁሉእግዚአብሔርን ያመስግን።እግዚአብሔርንአመስግኑ።