JOSEFI DHE ASENATH Asenath kërkohet për martesë nga djali i mbretit dhe shumë të tjerë. 1. Në vitin e parë të bollëkut, në muajin e dytë, ditën e pestë të muajit, Faraoni dërgoi Jozefin të rrethonte tërë vendin e Egjiptit; dhe në muajin e katërt të vitit të parë, ditën e tetëmbëdhjetë të muajit, Jozefi arriti në kufijtë e Heliopolis dhe mblidhte grurin e atij vendi si rëra e detit. Në atë qytet ishte një njeri me emër Pentephres, prift i Heliopolisit dhe satrap i Faraonit dhe kreu i të gjithë satrapëve dhe princave të Faraonit; dhe ky njeri ishte jashtëzakonisht i pasur, shumë i urtë dhe i butë, dhe ishte gjithashtu një këshilltar i Faraonit, sepse ishte i matur mbi të gjithë princat e Faraonit. Dhe ai kishte një vajzë të virgjër, me emrin Asenath, tetëmbëdhjetë vjeç, e gjatë dhe e hijshme dhe e bukur për t'u parë përtej çdo virgjëreshe mbi tokë. Vetë Asenath nuk kishte asnjë ngjashmëri me virgjëreshat, bijat e Egjiptasve, por ishte në çdo gjë si bijat e Hebrenjve, e gjatë si Sara, e bukur si Rebeka dhe e bukur si Rakela; dhe fama e bukurisë së saj u përhap në gjithë atë vend dhe deri në skajet e botës, kështu që për këtë të gjithë bijtë e princave dhe satrapët donin ta fitonin atë, madje edhe bijtë e mbretërve, të gjithë të rinj dhe të fuqishëm, dhe pati një grindje të madhe midis tyre për shkak të saj, dhe ata kërkuan të luftonin kundër njëri-tjetrit. Edhe djali i parëlindur i Faraonit dëgjoi për të, dhe ai vazhdoi t'i lutej të atit që t'ia jepte për grua dhe i tha: "Më jep, o baba, Asenathin, të bijën e Pentefres, burrit të parë të Heliopolisit për grua". Dhe Faraoni, babai i tij, i tha: "Pse kërkon nga ana jote një grua më të ulët se vetja kur je mbret i gjithë këtij vendi? Jo, por ja! e bija e Joacimit, mbretit të Moabit, është fejuar me ty, dhe ajo vetë është një mbretëreshë dhe jashtëzakonisht e bukur për t'u parë. Merre, pra, këtë për vete për grua." Përshkruhet kulla në të cilën jeton Asenath. 2. Por Asenath u hoq dhe përçmoi çdo njeri, duke qenë mburravec dhe fodull, dhe kurrë nuk e kishte parë një burrë, pasi Pentephres kishte në shtëpinë e tij një kullë ngjitur, të madhe dhe jashtëzakonisht të lartë, dhe mbi kullë ishte një papafingo me dhjetë dhomat. Dhe dhoma e parë ishte e madhe dhe shumë e bukur dhe e shtruar me gurë të purpurt, dhe muret e saj ishin të ballafaquara me gurë të çmuar dhe shumëngjyrësh, dhe çatia e asaj dhome gjithashtu ishte prej ari. Dhe brenda asaj dhome ishin caktuar perënditë e Egjiptasve, që nuk kishte numër, ari dhe argjendi, dhe të gjithë Asenathët adhuronin dhe ajo kishte frikë prej tyre dhe u bënte flijime çdo ditë. Dhe dhoma e dytë përmbante gjithashtu të gjitha stolitë dhe gjoksin e Asenathit, dhe kishte ar në të, dhe shumë veshje argjendi dhe të thurura prej ari të pakufizuara, gurë të zgjedhur dhe me çmim të lartë, dhe rroba të shkëlqyera prej liri dhe gjithë stolitë e virgjërisë së saj ishte atje. Dhoma e tretë ishte magazina e Asenathit, që përmbante të gjitha të mirat e tokës. Shtatë dhomat e mbetura i zinin shtatë virgjëreshat që i shërbenin Asenathit, secila nga një dhomë, sepse ishin të një moshe, të lindur në të njëjtën natë me Asenathin dhe ajo i donte shumë; dhe ata ishin gjithashtu jashtëzakonisht të bukur si yjet e qiellit dhe kurrë nuk bisedoi
një burrë me ta ose një fëmijë mashkull. Tani dhoma e madhe e Asenathit ku ushqehej virgjëria e saj kishte tre dritare; dhe dritarja e parë ishte shumë e madhe, duke parë oborrin në lindje; i dyti shikonte nga jugu dhe i treti shikonte nga rruga. Dhe një shtrat prej ari qëndronte në dhomën që shikonte nga lindja; dhe shtrati ishte i shtruar me sende të purpurta të gërshetuara me ar; Mbi këtë shtrat flinte vetëm Asenath dhe nuk u ul asnjëherë burrë apo grua tjetër. Kishte gjithashtu një oborr të madh pranë shtëpisë rreth e qark dhe një mur tepër të lartë rreth oborrit të ndërtuar me gurë të mëdhenj drejtkëndëshe; dhe kishte gjithashtu katër porta në oborr të veshura me hekur, të cilat ruheshin secila nga tetëmbëdhjetë të rinj të fortë të armatosur; dhe gjithashtu u mbollën përgjatë murit pemë të bukura të të gjitha llojeve dhe të gjitha që jepnin fruta, fruti i tyre ishte i pjekur, sepse ishte stina e korrjes; dhe aty ishte gjithashtu një burim i pasur uji që buronte nga e djathta e po këtij oborri; dhe poshtë burimit ishte një sternë e madhe që merrte ujin e atij burimi, prej nga kalonte, si të thuash, një lumë në mes të oborrit dhe ujitte të gjitha pemët e atij oborri. Jozefi njofton ardhjen e tij në Pentephres. 3. Në vitin e parë të shtatë viteve të bollëkut, në muajin e katërt, më datën e njëzet e tetë të muajit, Jozefi arriti në kufijtë e Heliopolis për të mbledhur grurin e atij krahine. Dhe kur Jozefi iu afrua atij qyteti, dërgoi para tij dymbëdhjetë burra te Pentephres, prifti i Heliopolis, për t'i thënë: "Unë do të hyj te ti sot, sepse është ora e mesditës dhe e darkës, dhe ka nxehtësia e madhe e diellit dhe që të ftoh veten nën çatinë e shtëpisë sate". Dhe Pentefresi, kur i dëgjoi këto, u gëzua me një gëzim jashtëzakonisht të madh dhe tha: "I bekuar qoftë Zoti, Perëndia i Jozefit, sepse zotëria im Jozef më ka parë të denjë". Atëherë Pentefri thirri kryembretin e shtëpisë së tij dhe i tha: "Nxito, bëj gati shtëpinë time dhe përgatit një darkë të madhe, sepse Jozefi, i Fuqishmi i Perëndisë vjen sot te ne". Dhe Asenath, kur dëgjoi që babai dhe nëna e saj kishin ardhur nga trashëgimia e tyre, u gëzua shumë dhe tha: "Do të shkoj të shoh babanë dhe nënën time, sepse kanë ardhur nga trashëgimia jonë" (për këtë ishte sezoni i korrjes). Atëherë Asenath shkoi me nxitim në dhomën e saj, ku ishin shtrirë rrobat e saj, veshi një mantel prej liri të hollë, të punuar me ngjyrë të kuqe flakë, të gërshetuar me ar, dhe u ngjesh me një brez ari dhe byzylykë rreth duarve; dhe rreth këmbëve i vuri bukë floriri dhe rreth qafës hodhi një stoli me vlerë të madhe dhe gurë të çmuar, të cilët ishin zbukuruar nga të gjitha anët, duke pasur edhe emrat e perëndive të egjiptianëve të gdhendur kudo, të dy në byzylykë. dhe gurët; dhe vuri gjithashtu një diademë në kokë, lidhi një diademë rreth tëmthit të saj dhe e mbuloi kokën me një mantel. Pentephres i propozon t'i jepte Asenath Jozefit për martesë. 4. Dhe atëherë ajo nxitoi dhe zbriti shkallët nga papafingo e saj dhe erdhi te babai dhe nëna e saj dhe i puthi. Dhe Pentephres dhe gruaja e tij u gëzuan për bijën e tyre Asenath me një gëzim jashtëzakonisht të madh, sepse e panë të stolisur dhe të zbukuruar si nusja e Perëndisë; dhe ata sollën të gjitha të mirat që kishin sjellë nga zotërimi i trashëgimisë së tyre dhe