2 minute read

4.1.2 Andere dopingaffaires in de wielersport

4.1.2 Andere dopingaffaires in de wielersport

Ook buiten de grote rondewedstrijden blijken wielrenners geregeld naar dopingproducten te grijpen, zowel wegrenners als bijvoorbeeld ook veldrijders. Hierna volgt een chronologie van enkele van de meest bekende dopingaffaires.

1991

Veldrijder Danny De Bie moet de Belgische WK-ploeg verlaten nadat hij tijdens de dopingcontrole in Zillebeke op fraude werd betrapt. De Bie probeerde met een condoom onder de trui vreemde urine af te leveren.

1993

Belgische topsprinter Wilfried Nelissen wordt na de afloop van de Scheldeprijs waarin hij tweede eindigde op het gebruik van doping betrapt.

1996

Edwig Van Hooydonck hangt op amper 29-jarige leeftijd de fiets aan de haak. De voormalige zegekoning en tweevoudig winnaar van de Ronde van Vlaanderen is gefrustreerd omdat het peloton volgens hem abnormaal snel rijdt.

1997

Bij topspurter Djamolidin Abdujaparov worden sporen van clenbuterol en bromantan gevonden. Zijn ploeg Lotto ontslaat hem.

1998

Francesco Casagrande, enkele dagen voordien winnaar van de WBwedstrijd in San Sebastian en de nummer vijf op de wereldranglijst, is tijdens de Ronde van Trentino en de Ronde van Romandië (beiden in mei) op het gebruik van doping betrapt. Sponsor Cofidis verbreekt het contract met de Italiaan.

1999

De Italiaanse procureur Donati onthult dat in 1994 en 1995 zowat de volledige Gewiss-ploeg epo gebruikt zou hebben. Het gaat om bekende renners als de Rus Jevgeni Berzin, de Italianen Giorgio

Furlan, Moreno Argentin en Ivan Gotti en de Deen Bjarne Riis. Zij bleken bij controles tijdens het seizoen ver boven de momenteel toegelaten 50 procent hematocriet te zitten.

2002

Bij een huiszoeking worden bij Belgisch wielrenner Frank Vandenbroucke verboden dopingproducten aangetroffen. Eerder werd de renner ook al in verband gebracht met de beruchte Franse dokter Sainz. Vandenbroucke zelf heeft echter nooit positief getest op doping.

2003

De Schot David Millar wordt wereldkampioen tijdrijden, maar moet later zijn titel terug inleveren nadat hij regelmatig epo-gebruik bekende.

2004

Dave Bruylandts, een Belgische wielrenner, wordt betrapt op het gebruik van epo. In 2006, na zijn schorsing, worden bij de renner verboden producten aangetroffen. Dave Bruylandts stopt daarna met koersen.

2009

De Spanjaard Alejandro Valverde wordt op verzoek van het CONI (Italiaans Olympisch Comité) geschorst voor 2 jaar, op beschuldiging van bloeddoping. De schorsing had enkel gelding op Italiaans grondgebied. In 2010 schorst de UCI Valverde 2 jaar wereldwijd.

Verder in 2009 stelt Johan Museeuw zijn boek voor: “Museeuw spreekt: van leeuw tot prooi”. In dat boek onthult Museeuw zijn dopinggebruik. Dat dopinggebruik kwam in 2003 aan het licht toen telefoon- en sms-verkeer onderschept werd tussen de renner en veearts Landuyt, waarin sprake was van onder meer ‘wespen’. Naar aanleiding van de dopingaffaire rond deze veearts kwamen ook wegrenners Chris Peers en Jo Planckaert en veldrijder Mario De Clerq in opspraak.

Johan Museeuw werd nooit betrapt op dopinggebruik.

This article is from: