De Swijnenburgen: één familie, 19 chauffeurs Het dorp Ottoland kent een bovengemiddeld aantal vrachtwagenchauffeurs. Opvallend genoeg heten de meesten Swijnenburg. Daarvoor is stamvader Pieter Swijnenburg (1877–1926) verantwoordelijk. Zijn talrijke nazaten bezitten net als hij het ‘chauffeurs-gen’. Stamvader Pieter Swijnenburg en zijn vrouw Lena kregen een dochter en vijf zonen: Henk, Heiltje, Wim, Bert, Piet en Albert. Na het overlijden van Pieter werkten de zonen aanvankelijk samen onder de naam: Gebroeders Swijnenburg. In de vijftiger jaren begonnen ze ieder een eigen bedrijf, met hun eigen specialisme. Oudste zoon Henk reed stro en hooi en later hout voor JéWé. Tweede zoon Wim vervoerde kolen
en derde zoon Bert werd veetransporteur. Albert, de vierde zoon, verzorgde taxiritten en deed de administratie. Hij werd niet oud. Anders dan bij zijn broers kozen zijn kinderen niet voor de transportsector. Piet, de jongste telg van het gezin, reed bouwmaterialen. Niet alleen de zonen, ook veel klein- en achterkleinkinderen van Pieter kozen voor het chauffeursvak. In het donker Kleinzoon Appie Swijnenburg uit Ottoland kon als twaalfjarig jochie al autorijden. “Ik reed op het land, boeren gooiden pakken hooi op de wagen”, vertelt hij. “Op de weg mocht ik nog niet.” Nog voordat hij op achttienjarige leeftijd zijn rijbewijs haalde, ging hij na zonsondergang toch de weg op.