Κάποιος σκύβει από πάνω μου. Η φωνή του ήρεμη τρυφερή: «Πες τα παιδί μου, μη ντρέπεσαι. Κανείς δεν μπορεί να τ` αντέξει». Είναι ο Αβραμόπουλος. «Δεν τους βλέπεις; Διψάνε για αίμα. Θα σε σακάτευαν πρώτα και πάλι θα μίλαγες. Τι θα κερδίσεις σωπαίνοντας, όταν έχει μιλήσει ο αρχηγός; Έξω σε περιμένει η ζωή, να κάνεις σπουδές, οικογένεια, παιδιά. Ήρθανε οι δικοί σου. «Δεν θ` αντέξουμε τον χαμό του», μου είπαν. Να ήσουν μόνος, αλλά με ποιο δικαίωμα φαρμακώνεις τους άλλους; Έλα, πες μας τι ξέρεις, έλα αγόρι μου, δεν αγαπάς τη ζωή;» Αν αγαπώ τη ζωή! Και τι δε θα έδινα να γλιτώσω από τούτη την κόλαση. Μου προτείνουν ζωή. Όμως μια «ζωή» κουβαλώντας νεκρούς, προδομένους συντρόφους! Ωστόσο, ας μίλαγε ακόμα για λίγο. Αλλά ο Αβραμόπουλος βιάζεται. - Λοιπόν θα μου πεις; Θα μιλήσεις; - Μα δεν τον ξέρω, σας το ’πα… «Τζάμπα μας έχει φάει τον χρόνο», ξεφωνίζει ο Ερίνης. «Βούλωσέ το, σου λέω». Η πατσαβούρα βρεγμένη, βρωμοκοπάει χλωρίνη και κάτουρο. Σφίγγω τα δόντια μου, πολεμώντας να κρατήσω το στόμα κλειστό. - Το κατσαβίδι... Κράτα του το σαγόνι, τα χέρια... Τελικά κατάφεραν και μου την χώσαν στο στόμα. Μου έχει κοπεί η ανάσα. Κάνω εμετό και τα καταπίνω, να μη πνιγώ. Η αναγούλα φέρνει σπασμό. Νοιώθω τα σπλάχνα μου να σπαρταράνε και το στομάχι, λες και ανέβηκε να φρακάρει τον φάρυγγα. Θέλω και δεν μπορώ, να τους δώσω να καταλάβουν πως πνίγομαι. Πόδια και σώμα τινάχθηκαν κι απ` ότι ακούω, πρέπει να χτύπησα κάποιον κι έχω παρασύρει τον πάγκο. «Πού την βρήκε τη δύναμη!» ακούω τα τελευταία που λένε. Στο λαρύγγι καούρα, στο στόμα αηδιαστική η βρώμα της πατσαβούρας. «Κάναμε ό,τι μας είπες γιατρέ», ακούω τη φωνή του Ερίνη. «Ώστε φοβήθηκαν», σκέφτομαι, «και φώναξαν γιατρό». Διαπιστώνω ότι μπορώ και κουνάω τα πόδια. - Ρίξτε του κι άλλο, συνέρχεται. Μου ρίχνουν νερό. Τι ανακούφιση, Θεέ μου! Το πανί στα μάτια έχει λασκάρει. Μπορώ και διακρίνω δυο καλογυαλισμένα παπούτσια και πολιτικό παντελόνι. Θα `ναι ο «γιατρός» και με το πόδι του μου πατάει το κεφάλι. «Ξύπνα, κωλόπαιδο!». Έσκυψε πάνω μου κι ανασήκωσε την καλύπτρα. - Είναι εντάξει, κύριε Ερίνη.
38