GAC Magazine nr. 20 - juni 2017

Gooise Atletiek Club Hilversum

Nummer 20 – juni 2017

GAC MAGAZINE Portret van de familie Van Kesteren Interview met Brigitte van de Kamp

Voorbereiding 90 jaar GAC is in volle gang!

1

Jaargang 82 Nummer 838/20 • Juni 2017 Aan dit nummer werkten mee Saskia Bons, Joost Huijsing, Elmer van Krimpen, Edward Swier, Siebe Turksma en Jolanda van Voorst Eindredactie Carla van Lingen Grafische vormgeving Ron Meijer & Jannie de Groot Basisontwerp huisstijlconcept KentieDesign bno www.kentiedesign.eu

4

Fotografie (tenzij anders vermeld) Wim Kluvers Drukwerk Drukkerij Badoux, Houten Inleverdatum van kopij voor het magazine September 1 augustus 2017 Kopij Magazine Nieuwsbrief - Website communicatie@gach.nl

Brigitte van de Kamp Brigitte van de Kamp begon als recreant bij GAC in een loopgroep, raakte verliefd op de polsstok en reist sindsdien de aarde rond om medailles te verzamelen. Heel veel Europese of wereldkampioenen hebben we niet in de gelederen. Lees op pagina 4 alles over de vrouw die grossiert in titels.

Ledenadministratie Chris van de Kamp Chrysantenstraat 13 1214 BK Hilversum Telefoon (035) 621 55 16 E-mail ledenadministratie@gach.nl Aanmelden Formulieren in het clubhuis Of: www.gach.nl/kennis maken/lid-worden/inschrijven Lidmaatschapsduur

Het familieportret

De familie Van Kesteren

Minimaal 1 jaar Opzeggen Ieder kwartaal, mits 1 maand tevoren schriftelijk of via e-mail bij ledenadministratie gemeld Clubhuis GAC Arenapark1, Arena 103 1213 NZ Hilversum GAC Homepage www.gach.nl GAC E-mail info@gach.nl

Dit magazine wordt gedrukt op 135 grams maxisatin

Maaike van Kesteren: ‘Het is ons natuurlijk met de paplepel ingegoten. Mijn moeder is ook trainer geweest. Is nu even gestopt, maar we zijn een echte GAC-familie.’

10

8

Beste vrienden, Bij deze ontvang je weer een – dit keer flink vernieuwd – magazine. De redactie luistert naar jullie feedback en is voortdurend op zoek naar verbetering. Daar zijn ze wat mij betreft heel goed in geslaagd. Ook de kostenkant heeft de aandacht. Hoe je hierbij kan helpen lees je op pagina 24.

De zomer staat voor de deur en we zitten midden in het atletiekseizoen. Op zondag 9 juli kun je weer topatletiek gaan zien en beleven tijdens onze eigen Klaverblad Arena Games. De toegang is gratis en het is meer dan de moeite waard. Evenementvoorzitter Arjan van Harn en zijn commissieleden maken er ongetwijfeld een hele mooie dag van.

Het Jubileum 13 September is het 90 jaar geleden dat de GAC werd opgericht. De voorbereidingen voor de feestelijkheden zijn in volle gang!

15 Karins Route Karin de Bruijn vertelt over haar favoriete trainingsrondje bij de Pannekoekvijver.

We sporten bij GAC allemaal met veel plezier en op ons eigen niveau. En dat doen we natuurlijk samen. Want hoewel je soms denkt dat atletiek een individuele sport is, kunnen we heel veel aan elkaar hebben. Wat dat betekent heb ik zelf ondervonden tijdens de Hilversum Cityrun. Ik had mezelf de uitdaging opgelegd om een PR (onder de 45 minuten) te lopen, en spontaan bood loopmaatje John van der Klein aan om de ‘Maashaas’ te zijn. Zo gezegd zo gedaan, en voor een groot deel dankzij deze superhaas behaalde ik mijn doel!

Prompt kreeg ik van loopmaatjes te horen dat ik wel een groepje hoger kon gaan lopen. Dat heb ik gedaan en een leuke bijkomstigheid is ook dat ik weer een andere groep GAC-leden wat beter leer kennen. Wie weet zit er zelfs na mijn vijftigste verjaardag deze zomer nog meer verbetering in ;-).

Inmiddels ben ik samen met een enthousiast groepje bezig met de voorbereidingen van ons 90-jarig bestaan dat we dit najaar zullen vieren. Op pagina 8 en 9 lees je daarover ook meer.

Ik wens jullie heel veel leesplezier en een fijne zomer!

Verder in dit nummer

7 Het verschil tussen cross en trail

13 Column Joost 18 - 19 Siebe over hardloopblessures 16 - 17 De plek van ... Dineke Kok 20 - 21 Trainen en werken in Einde Gooi

22 Jeugd

25 Marathon Rotterdam

26 Hoe komt GAC aan trainers?

29 Nieuws & aankondigingen

Warme sportgroet!

Paul Maas Voorzitter GAC

Interview

Omdat het spelletje zo leuk is

4

Brigitte van de Kamp

Vrouw van drie meter vijftig ‘Mijn atletiekcarrière is een ongelooflijk avontuur geworden. Ik haal er ontzettend veel voldoening uit en ik heb er hele mooie mensen door ontmoet. Polsstokhoogspringen is best een gevaarlijk nummer: ik heb op twee plaatsen een pols gebroken, vorig jaar een pees in mijn schouder gescheurd en verder veel kneuzingen, plus blauwe plekken, blauwe benen, blauwe alles!’ Ze zegt het met een vrolijke grijns. ‘Dat ik nou toevallig zo dom was om voor de polsstok te kiezen … dan houd je de blessures niet tegen. Toen ik vorig jaar die pees scheurde, heb ik hemel en aarde bewogen om weer terug te komen. Omdat het spelletje zo leuk is.’

Zegt niemand dan tegen je: ‘Ach mevrouw van de Kamp, zou u er niet mee stoppen?’

‘Nee. Fysiotherapeut Jan Pijl heeft me enorm geholpen. Ik vroeg hem: “Heb je mensen met deze blessure gehad die hun armen weer voor 100% konden gebruiken?” Toen antwoordde hij: “Ik weet het niet, want als het gaat om mensen die weer een potje willen tennissen, dan gaat het al gauw weer goed. Maar voor de polsstok…?

We gaan het gewoon proberen.” Sportarts idem. En het is gelukt. Afgelopen zomer kwam ik weer tot 3 meter. Mijn record in de categorie masters 55 is 3.16 meter – dat was voor die blessure. Ik zit nu nog steeds in de opbouwfase, dus dat moet nog wel wat beter kunnen. The sky is the limit.’

Je baan-loopbaan begon pas laat ‘Samen met Chris (echtgenoot en GACledenadministrateur) ging ik mijn conditie verbeteren voor een vakantie naar Nepal.

Eerst voor onszelf elke keer hetzelfde rondje rennen van 5 kilometer op de hei.

Dan weer een tijdje niet en dan weer datzelfde rondje. Toen ik het echt zat was werden we lid van GAC. Ik kwam uit het turnen, dus altijd in de zaal, binnen, stoffig, warm … toen was de overgang naar het bos heerlijk! Alleen is hardlopen steeds diezelfde beweging – zó saai! Heel gezellig in de groep, maar ik was niet echt tevreden.

Tot een keer op de baan een meerkamp gehouden werd voor recreanten. Ik bleek redelijk te kunnen sprinten, te kunnen

Brigitte van de Kamp begon als recreant bij GAC in een loopgroep, raakte verliefd op de polsstok en reist sindsdien de aarde rond om medailles te verzamelen. Heel veel Europese of wereldkampioenen hebben we niet in de gelederen. Daarom nu een spotlight op de vrouw die grossiert in titels. springen, een kogeltje wegduwen. Er waren, geloof ik, vijf nummers en ik vond het allemaal superleuk. Kees van Giezen sleurde mij mee naar het polsstokspringen.

Die man bleef zo aanhouden en zeggen dat ik talent had.’

‘Op die dag deden we polsstokverspringen.

Kees zette de stok neer, je sprong er vanaf een kastje naartoe, greep de stok vast en dan zo ver mogelijk zien te komen. Omdat ik bij turnen de brug gewend was, pakte ik die polsstok gewoon vast, draaide me in de sprong om en zette me af. Kees bleef me daarna bijna achtervolgen om me over te halen. Terwijl ik dacht dat ik wou meerkampen wilde hij me aan de polsstok. Hij won.’

Wat is je grootste prestatie?

‘Afgelopen WK in Perth, Australië. Dat was de eerste keer dat ik er emotioneel van was. Ik had die blessure net gehad en was ook nog ernstig ziek geweest. Dat je dan op dat niveau weer terugkomt, wereldkampioen wordt, terwijl de meiden die ertoe dóen ook aan de start staan. Het is natuurlijk geen heel breed onderdeel, in mijn leeftijdscategorie staan er 29 ingeschreven. Maar de wereldrecordhoudster – een Australische – was er en daar won ik ook van.

Ook het EK Indoor in Linz (Oostenrijk) was bijzonder, toen ik een wereldrecord sprong met 3 meter 40! Een gouden medaille is mooi, maar dat je het niveau echt wat omhoog kan brengen is het allergaafst. Dat record ben ik inmiddels kwijt, maar masters 50 indoor 3.31 meter heb ik nog. Dat zijn echt de pieken.’

Brigitte van de Kamp 15 juni 1960 PR polsstok 3.50 meter PR indoor 3.40 meter Wereldkampioen 2016 Masters 55 in Perth

Blauwe plekken, blauwe benen, blauwe alles!

‘Het is toch een beetje toeval als je op het moment van een kampioenschap zo kan pieken. Je werkt er wel naartoe, dat doet iedereen, maar als het echt lukt …

5

F O T O C H R I S VA N D E K A M P

Competitiewedstrijd Masters 2016 V.l.n.r. Denise van der Linden-Morris, Dineke Kok (V60:1500), Ilona Mulder, Brigit Krämer, Brigitte van de Kamp, Inez Veldmeijer-Lubbers en Riekje Dijkman..

Trainingen Brigitte: Maandag – kracht en speer Dinsdag – polsstok, ver en lopen Woensdag – 25 km fietsen Donderdag – kogel, horden, sprint Zaterdag – starten, hoog, lopen

Brigitte geeft het stokje door aan Inez Veldmeijer.

6

Er kan zoveel misgaan. In Italië, bij het WK in Riccione, was ik fantastisch in vorm, maar bij het inspringen ging het fout. Ik viel en mijn hand was op twee plaatsen gebroken. De EHBO haalt me van de baan en ik denk: “Ach, even in het ijs.” Want ik moest weer terug naar de wedstrijd! Toen kwam Kees Jägers erbij en die zegt: “Knijp eens in mijn hand.” Dat ging gewoon niet.

Polsstoktrainingen heb ik veel buiten GAC gedaan, in Breda en Edam. Maar de laatste twee jaar train ik alleen maar bij Kees Jägers en die is enorm belangrijk. Die loopt met je mee, stuurt, motiveert, geeft trainingsschema’s, houdt me tegen als ik het te gek maak. Dat is echt fantastisch.’

Wat heb jij toch met mannen die Kees heten?

‘Haha. Kees 1 was Kees van Giezen, Kees 2 is Kees Jägers, Kees 3 is Cees Beets, de polsstokspecialist in Edam. En dan is er nog een polsstokmaatje die ook Kees heet!

Kees Jägers, Wim Threels en ik vormen nu bij de GAC Masters het polsstoktrio. Met de andere atleten van de Masters vormen we ook zo’n mooie groep. Zeker sinds ik ook meerkamp doe heb je heel veel contact met elkaar. Dat begint al met de gezamenlijke warming-up en het krachthonk, je gaat ook samen naar wedstrijden, doet samen competitie. Er wordt hard getraind door die achttien atleten tussen de 40 en 82.

Sommigen heel fanatiek, Wim Threels met zijn 20-kamp! En ik trek me op aan Jan en Piet die al boven de 80 zijn, met een enorm doorzettingsvermogen. Fantastisch. En beregezellig.’

Ga jij door tot je 80e?

‘Weet ik niet. Ik zeg altijd dat ze me van de baan moeten halen als het er niet meer uitziet. Ik ben wel ongelooflijk prestatiegericht. Zolang ik op topniveau mee kan doen, op internationale wedstrijden en het podium haal, ga ik door. Maar als ik twaalfde zou worden …

Bij turnen had ik dat ook, die prestatiedrang, maar daar haalde ik niet zulke prijzen, omdat ik te lang en te stijf ben. Met mijn 1.76 m sleepte ik met mijn benen

over de grond bij de brug! Bij polsstokspringen is dat nu een voordeel.

Dat maakt deze atletiekcarrière zo mooi.

Ik kon plotseling met de besten meedoen, haalde de wereldtop. Winnen is leuk. Op de middelbare school wilde ik ook altijd negens.’

Je doet nu ook meerkamp, waarom? ’Een tijdje ging het springen niet zo lekker, dus toen ging ik er wat hordelopen bij doen. Daar kan ik niet winnen, maar het is wel heel lekker. Ik herinner me hoe ik in Sittard in 2012 tijdens de finale viel over de derde horde. En het ging juist zo lekker!

Omdat er die dag nog één hordewedstrijdje was, als onderdeel van de vijfkamp, deed ik daaraan mee. Toen stelde Kees Jägers voor om dan die andere vier nummers er maar bij te doen. Dat was genieten.

Ik kan de meerkamp niet winnen, maar doe leuk mee. Jammer dat polsstok er niet bij zit!’

Eind juli is het EK Masters in Aarhus, Denemarken.

‘Daar gaan we met zeven GAC’ers naartoe.

Zes mensen uit onze groep plus Ingrid voor de werpnummers, maar die traint meestal buiten de groep. En mijn Chris gaat mee als supporter. Als het in het wedstrijdschema past ga ik polsstok, meerkamp én horden doen.’

Omdat jij zo’n prestatiedier bent is het vast niet fijn om ouder en dus slechter te worden.

‘Dat maakt de Masters nou zo leuk. Elke keer kom je in een nieuwe leeftijdsgroep en heb je nieuwe kansen. Mijn eerste vijf jaar ging ik steeds vooruit, maar daarna kom je in een andere categorie waarin de records ook lager liggen. Uiteindelijk moet je het spelletje leuk vinden en niet alleen de records. Ik voel me er echt lekker bij en dat is de fun. Ook het trainen moet lekker zijn en niet alleen een podiumplek in Aarhus. Al is dat wel je doel. En je beloning.’

Joost Huijsing

Het óverduidelijke verschil tussen cross

& trail

Tongariro Alpine Crossing New Zealand 19 km

Maple Leaf Cross 9 km

Ooit in een grijs verleden, toen ik nog niet zo lang bij de GAC liep, heb ik mij gestort op ongeveer alle wegwedstrijdjes die er te vinden waren. U kent de stukjes in het clubblad misschien nog over moe, pijn, tegenvallende resultaten, en een man die altijd veel harder liep en meewarig zijn hoofd schudde als ik eenmaal de finish over strompelde.

Maar soms veranderen dingen ten goede. Een paar jaar geleden ontmoette ik Mark van Wees en Annette Klein op een GAC-feestje, en zij bleken geroutineerde traillopers te zijn. Dat leek mij ook wel wat, dus heb ik mij gewillig laten overhalen om eens mee te doen aan een trail in de Belgische Ardennen.

Conclusie: trails zijn leuk! Geen wedstrijdstress, gewoon lekker door de natuur rennen, soms wandelen als de helling te steil of de brug te glad is (of gewoon omdat je moe bent), en dan weer lekker wat harder naar beneden, niemand die haast heeft. Onderweg een foto nemen en een reepje eten is doodgewoon.

Inmiddels mag ik mijzelf wel een tamelijk ervaren trailloper noemen, met 4 trails in België (tussen de 15 en 25 km) en 2 in Nederland. Maar de vraag die ik nog regelmatig krijg is: wat is nou eigenlijk het verschil tussen een cross en een trail?

Nou, ik ga mijn best doen.

Ten eerste: crossen zijn uit, trails zijn een hype. Dus ieder zieltogend cross-je doet er sowieso goed aan om zijn naam te veranderen in ‘trail’, dat trekt al veel meer lopers. Van

de makkelijke soort ook nog, waar je bijna geen bekers of prijzengeld aan hoeft uit te keren, en die niet vragen om een snel parcours maar juist om mul zand en natte voeten.

Want ten tweede: crossen is wedstrijdlopen, trailen doe je puur recreatief. Tenminste ... tot ik het ‘Nederlands kampioenschap trailrunning’ zag voorbijkomen op de hardloopkalender. Eh wat ...? Dus soms gaat het dus wel om tijd? Voor mij vloeken de termen ‘trail’ en ‘kampioenschap’ met elkaar, maar wie ben ik?

In elk geval: trails zijn natuurlijk nooit rondjes, een trail is een zwerftocht door de natuur. Of ...? Onlangs kreeg ik een uitnodiging voor de N70 Trail. Reuzeleuk, je mag kiezen tussen 1, 2 of 3 rondjes van 14 kilometer ... Ok, dat zijn wel lange rondjes. Maar toch ... rondjes ... bah.

Dit dan tenminste: een trail is minstens 15 kilometer, best zwaar en (dus) uitstekend verzorgd met onderweg en bij de finish snoepjes, stukjes fruit, thee, appelsap, tucjes, noem maar op. Behalve ... in Nederland, waar je bij de Haarrijn Trailrun (langste afstand 15 km) alleen maar water kreeg.

Wat mij in elk geval tot de conclusie brengt: een trail in Nederland is nooit een trail. Soms een wegwedstrijd met een obligaat heuveltje, soms een cross, soms 20 km karrepad (bah) maar helaas, nooit een trail. Je hebt hier nou eenmaal geen bergen, en zonder bergen geen trail.

Niet mee eens? Jij kent juist de trail in Nederland met bergen, zonder rondjes, met tucjes, afstanden vanaf 15 kilometer? Laat mij het weten, ik ga met je mee!

Saskia Bons

7

In deze rubriek, die elk clubblad terugkeert, halen we telkens een commissie voor het voetlicht. Ditmaal is dat er één die aan het eind van het jaar weer wordt opgeheven: de jubileumcommissie. Dit gezelschap vergadert in aanloop naar het jubileumweekeinde op gezette tijden, naarmate de datum nadert vaker.

Het kernteam bestaat uit Jos Koekkoek (wedstrijdatletiek), Ben Bus (sponsorcommissie), Paul Maas (bestuur), Sandra van den Beukel (moeder) en Esther Gross (communicatiecommissie).

De Commissie

Jubileumcommissie

Eventjes stil te staan, door te bewegen. Het is, begin oktober, de ideale manier om het 90-jarig jubileum van de GAC te vieren. Met onder meer een ‘obstacle run’, de clubkampioenschappen op de baan én een borrel zal onze vereniging op vrijdag 6, zaterdag 7 en zondag 8 oktober terugkijken op negentig jaar atletiekplezier in Hilversum. ‘We wilden niet alleen maar borrelen. Bij het jubileum van een atletiekvereniging hoort ook dat er beweging inzit.’

Stilstaan bij 90 jaar GAC De afgelopen tijd al werden diverse plannetjes gesmeed Een daarvan is dat GAC het feest niet alleen met de leden viert. Juist op de eerste avond van het jubileumweekeinde is de blik naar buiten gericht. Een obstacle run over het Arenapark, ‘werkterrein’ van GAC én de omliggende bedrijven, geeft aan dat GAC meegaat met zijn tijd. ‘Tuurlijk, zo’n feestje als dit is ook bedoeld om even stil te staan bij wat er de afgelopen 90 jaar allemaal gebeurd is. Dat gaan we ook zeker doen. Als voorzitter kijk je echter bijna altijd vooral vooruit, focus je op de continuïteit. En denk je ook aan veranderende tijden, aan de behoeftes van mensen om hun verbintenis met een vereniging anders in te vullen.

Daarbij passen bijvoorbeeld ook tijdelijke verbanden én voor ons als club ook samenwerkingen met anderen’, zegt voorzitter Paul Maas.

Vandaar dat op 6 oktober aan de obstacle run niet alleen GAC’ers mogen meedoen, maar – op initiatief van het Vastgoed Owners Collectief (VOC) – ook werknemers van omliggende bedrijven. De GAC is sinds kort ook buitengewoon lid van VOC. Gedacht wordt aan de vorming van teams van 4 personen die een parcours met obstakels, hindernissen en andere uitdagingen te wachten staat.

Diezelfde avond is er een clinic Nordiccen en een workshop Sportief Wandelen. Voor deelnemers en supporters is er een borrel na afloop, bij de prijsuitreiking wordt een wisselbeker uitgereikt – waarmee meteen duidelijk is dat dit een jaarlijks terugkerend evenement moet worden.

In het weekeinde zijn op zaterdag en zondag de Clubkampioenschappen op de baan. Zaterdag komen de pupillen (A, B, C en D) vanaf 11.00 uur in actie. Na afloop van hun programma is de prijsuitreiking en wordt er afgesloten

8

met een snack voor de deelnemers. In de ochtend werkt de loopsport zijn normale, maar ditmaal mogelijk extra feestelijke trainingen af.

Op zondag komen de junioren en senioren in actie op de baan. Om 16.00 uur begint een borrel met hapjes. Aan een aantal verrassingen wordt nog gewerkt. Paul Maas zal sowieso een jubileumspeech houden. ‘Dat is zo’n moment dat we stil zullen staan bij het feit dat we al 90 jaar in de running zijn. Met nu zo’n 1700 leden én de grootste jeugdafdeling van Nederland staat er na al die tijd een flinke, gezonde vereniging. Daar mogen we met z’n allen best trots op zijn.’

Wie nog ideetjes of suggesties voor het jubileumfeest heeft, kan zich de komende tijd tot één van de leden van de jubileumcommissie richten.

Edward Swier

Som, Arnoud Okken, 0 meter mannen: Bram Arena Games 2001, 80 hel Löscher weij, Rickard Pell en Mic Stefan Beumer, Ad Ver

1973 Competitieploeg vrouwen met

trainer Jan van der Meulen

1961, Den Haag.

Nederland. 3 juli n va ap ch ns Lange, Ella ioe kamp hagen, Henriette Bekerfinale/Club ein van Rijn, Elly Sc jol ar M k, tin er v.l.n.r. Thea Lamm en Dini Hobers.

Marie Kwakernaak Veffer, Janny Vos,

juist door te bewegen 4x 100 meter, Kampioenschappen van Nederland 1991 Boven v.l.n.r. Sacha van Hilst, Gerard van der Linden en Rene Roos.

Onder v.l.n.r. Raymond Mahler, amp en Alexander Peek Beukenk Marco

de 1974 De start van

pioenschappen veldloop clubkam

Opening Sintelbaan 23 augustus1942

1927 Excelsior-atletiekploeg, met de vier oprichters van de GAC: Jo Lebb ink, Ko Merkelbach, Piet Slikker en Herm an Reeskamp

2001 Verbouwing Clubhuis uitgezet bij Ernst Kasanmuntalib architect

9

Het familieportret

De familie Van Kesteren

Vader Robert:

‘Prestatie en gezellig gaan hand in hand’ Ik heb een afspraak met vader en zoon tijdens de zonovergoten competitiewedstrijd waar maar liefst 101 atleten van 15 verschillende verenigingen aan meedoen. Atletiekbaan en middenveld zijn in beslag genomen door jonge toppers in spe. Robert staat met een lijst, een pen, een telefoon en een scherpe blik op het veld. Niets ontgaat hem.

Zoon Jasper (2002) is even buiten beeld. Hij begeleidt als trainer zijn groep die een baanonderdeel afwerkt.

Robert: ‘De GAC-koorts is met Jasper begonnen. Op een zekere leeftijd vonden wij dat hij op sport moest. Hij mocht zelf kiezen en het werd atletiek. Een veelzijdige sport die hem wel wat leek. Tja, en hoe gaat dat bij GAC, je brengt je kind, praat wat, hoort dat ze trainers tekortkomen en dan ga je voor de bijl.

Ik heb er nooit spijt van Florien gehad. Ik ben nu 6 jaar hoofdtrainer. Dat houdt in van Kesteren (2007) dat je leiding geeft aan de trainers, je bepaalt wat er ‘Mijn broertje is begonnen bij GAC. Later ging mijn getraind wordt, verzorgt vader training geven. Mijn zus en ik gingen vaak mee de communicatie naar de en wilden ook graag bij atletiek. Ik was eigenlijk nog te leden en ouders. Alle relejong, maar het is toch gelukt. Ik ben nu vier jaar lid van vante informatie krijgen we GAC. Het allerleukste om te doen vind ik vortex. Dat door van John (Dankers, is een werptechniek met een bal aan een stok. Ik ben voorzitter Atletiekteam). daar ook goed in, maar misschien komt dat omdat ik In mijn groep zitten 25 het graag doe. Ik gooi nu 22 meter. Tijdens de training meiden (9/10 jaar), en als moet ik ook alle andere onderdelen doen, maar met het gaat om de sport zijn vortex wil ik graag doorgaan. ze fanatiek. De Rode Draad We trainen met onze groep twee keer in de week. is leidend voor ze. Ooit Thuis praten we ook over andere dingen dan atletiek. bedacht door Clemens van Maar als er een wedstrijd op de agenda staat dan roeWilgenburg als Prikkelpen we tegen mijn vader: “Pannenkoeken bakken!”.’ draad is het een gouden vondst. In deze Rode Draad staat de eigen persoonlijke

10

prestatie van de meiden vermeld. Iedere wedstrijd lopen ze dus niet om de eerste te worden, maar om beter te worden. Ze proberen een betere prestatie neer te zetten dan ze de vorige keer behaalden. Het werkt als een tierelier. Er wordt nooit gevraagd: was jij sneller dan Margot of Fabienne, nee de vraag is: heb je je vorige prestatie verbeterd. Iedereen leeft ook altijd mee met een anders verlies of winst.

Als ze dan vervolgens van jeugd naar senioren gaan, zie je dat ze het even moeilijk krijgen en dat komt omdat de regels worden aangescherpt.

Ik sta twee keer per week op de baan om training te geven, op woensdag en op zaterdag. Daarnaast zijn er de kampioenschappen, het juniorenkamp, sinterklaasfeest, met Pasen 10 kilo eitjes op het Laapersveld verstoppen. En twee keer per week loop ik voor mezelf, ‘s avonds als de rust is teruggekeerd.

Verschil tussen training geven aan pupillen (8/11 jaar) en junioren (12/15 jaar)? Pupillen zijn heel erg druk en enthousiast, bij de junioren moet het allemaal wat strakker volgens regels.’

Jasper van Kesteren (2002) Hij staat waar een trainer hoort te staan: midden tussen de jonge aankomende atleten die zich voorbereiden op hun prestatie. Tussen de bedrijven door zitten we in de zon op de trap van het Nike-gebouw.

Hij heeft overal oog voor en is duidelijk in zijn element. ‘Het is het leukste wat er is.

Ik train de pupillen B samen met Maike, Linde en Rob. Peter van der Schoot is de hoofdtrainer. Hij maakt de programma’s

11

Maaike van Kesteren (2005) ‘Het is ons natuurlijk met de paplepel ingegoten. Mijn moeder is ook trainer geweest. Is nu even gestopt maar we zijn een echte GAC-familie. Mijn eerste trainer was mijn vader. Daar had ik geen moeite mee, luisteren moet je naar iedereen. Ik ben nu 6 jaar lid van GAC en sinds die tijd een stuk vooruit gegaan. Mijn toppers zijn 1000 meter, hoogspringen, horde en sprint. Hoogspringen vind ik het allerleukste omdat er zoveel techniek bij komt kijken. Ik spring 1.30 m (clubrecord!). Ik wil heel graag trainster worden bij de smurfen. Eerst loop je mee en help je waar dat nodig is. De hoofdtrainster leidt je verder op.

Wat ik later wil worden? Ik wil gaan werken met dieren zoals Freek Vonk. Toen ik vijf was mocht ik een slang vasthouden. Zo’n grote wurgslang. Iedereen was bang, maar ik vond het prachtig. Zo’n glad koel dier met een hele mooie kop. Daar heb ik iets mee.’

voor ons en wij voeren ze uit. Ik geef twee keer in de week anderhalf uur training en daar komen dan de weekenden bij dat er wedstrijden zijn.

Of ik overwicht heb? Ze doen eigenlijk altijd wat ik zeg en als iemand het niet doet dan zoek ik een andere oefening die uiteindelijk wel hetzelfde effect heeft. Ze weigeren niet om dwars te zijn, maar bijvoorbeeld omdat ze moe zijn of de oefening te eng of te zwaar vinden. Als iemand niet mee kan dan probeer het op een andere manier waardoor het wel kan. Belangrijk is dat iedereen plezier beleeft aan de sport.

Atletiek vind ik vanaf dag één leuk, echt mijn hobby. Het gaat me goed af en GAC is een heel sociale club. Mijn wens is om mee te gaan doen aan wegwedstrijden, de 5 en 10 km. Mijn eerste 10 km heb ik al eens gelopen in 51 minuten. Ik ben nu in de groei en kan nog steeds beter worden, dus die 10 km ga ik sneller lopen. Het allerbelangrijkste is dat ik eruit haal wat erin zit en dat we het gezellig hebben met elkaar.’

Carla van Lingen

12

Hardlopen Handleiding voor beginnende hardlopers Onze eigen Siebe Turksma heeft weer een nieuw boek in de boekhandel liggen ‘Hardlopen voor beginnende lopers’. Het is een boek voor beginnende lopers met allerhande nieuwigheden zoals sprintjes voor beginners, zagen en verbeterloopjes. Variatie staat voorop. Geen dogma’s, maar gebaseerd op de nieuwste inzichten.

De deelnemers aan de startersclinic zullen het heel herkenbaar vinden. Het is een vrolijk boek, leuk om cadeau te geven aan beginnende hardlopers, die om wat voor reden dan ook het warme bad van de GAC-startersclinic moeten missen.

Het is inmiddels het 9e boek dat Siebe heeft geschreven. De allereerste hardloopboeken schreef hij met Bea Splinter waar hij ook de trainerscursussen mee heeft opgezet.

Op dit moment is Siebe druk bezig met zijn volgende boek. Het boek in wording gaat over hardloopblessures: hoe kom je er aan, hoe kom je er af, en hoe voorkom je dat ze terugkomen.

Joost

[Advertenties]

Schoonmaakdiensten Enkhuizerzand 43 - 1274 Huizen

VOOR ALLE VORMEN VAN SCHOONMAAKWERKZAAMHEDEN ARNO OCKELOEN

STEPHAN HENDRIKS

06-22606580

06-23297749

voor:

• Glas - spieGels • isolatieGlas • Glas-in-lood • Glasreparaties Ind. terrein Nwe Havenweg - Hilversum naast Gamma

HGV glashandel bv G. van Amstelstraat 423 E 1216 CA Hilversum 035 – 623 1891

E&M Expres Personenvervoer Met speciale taxi tarieven voor vervoer van en naar schiphol Maartensdijk – Schiphol Hilversum – Schiphol Bussum – Schiphol

€ 52.50 € 52.50 € 52.50

Voor “gewone” taxiritten kunt u een dag van te voren reserveren, nachtritten alleen op aanvraag.

Eerste 2 kilometer € 7,50 Overige kilometers € 2,00 per kilometer

035 - 5771505 info@emexpres.nl

Omdat GAC dit jaar het 90-jarig bestaan viert zit ik wat te googlen. Misschien valt er van dat jubileum een column te bakken. Dan schrik ik van een zin op het scherm: ‘Op 18 mei 1960 werd GAC opgericht door Wil Rutten.’

Het gaat over die andere GAC – de atletiekclub uit Gemert.

Maar ik ben in gedachten natuurlijk meteen bij ónze Wil Rutten. De hardloopvriend die bijna twintig jaar geleden tijdens de Marathon Rotterdam overleed aan zijn hart. Plotseling.

Gek dat die schokkende gebeurtenis nu weer bovenkomt.

In een periode dat er bij onze GAC (niet die Brabantse namaak) vaker hardlopers door hun hart in de problemen zijn gekomen. Tijdens of vlak na een training. Gelukkig gaat het meestal goed, met hulp van medici of hardloopmaatjes zijn hun harten blijven kloppen. Misschien moet ik nu even wat afkloppen op onbehandeld ruw eikenhout.

In de tijd van Wil had je nog mensen die durfden te suggereren dat fanatiek sporten slecht voor je hart zou zijn. Wat ben ik kwaad geweest op die gekken. Als ik verder google beland ik bij Runner’s World in een verhaal over de ervaren hardloper Chris Gould. Als hij tijdens een training de rondetijden op de baan ziet verslechteren van 81 naar 89 seconden begrijpt hij het niet. Het blijkt de aankondiging van een serieuze attack. Een stent en een half jaar verder loopt Gould als 50-plusser een veldloop binnen de 38 minuten.

Hartlopen

Vrijwel alle serieuze hartspecialisten zijn het erover eens: hardlopen is goed voor je. Maar pas op! Als er heel, heel zelden een loper overlijdt tijdens een wedstrijd dan is het steevast voorpaginanieuws. Met bangmakende teksten over het gevaar van te grote inspanning. Zal ik je even voorrekenen wat voor onzin dat is? Per dag sterven er in Nederland ruim 100 mensen aan hartfalen (meer vrouwen dan mannen, dat wist je vast ook niet). Dat zijn er tienduizenden per jaar ... en misschien eentje of – laat ik eens overdrijven – een handvol tijdens loopevenementen.

Cardiologe Janneke Wittekoek rent ook en vindt dat zelfs een overdreven afstand als de marathon weinig kwaad kan. ‘Goed getrainde – en verstandige – lopers hebben na afloop van die afstand stofjes in hun bloed die wijzen op enige hartschade.

Dat is echter binnen twee weken hersteld en er is geen sprake van restschade.’ Zei ze in tijdschrift Losse Veter.

Nog niet overtuigd? Blijf dan lekker achter de geraniums zitten. Die bloeien mooi in deze tijd van het jaar. Ik ga een rondje rennen als ik mijn pillen tegen hoge bloeddruk heb geslikt.

13

[Advertenties]

De smaak die vroeger zo gewoon was.

H u d s o n d r e e f 3 8 - 3 5 6 5 AV U t r e c h t info@zeldenrijksnacks.nl

Bent u slachtoffer van een verkeers (of bedrijfs-) ongeval en heeft u letsel opgelopen?

Wij verhalen namens u de schade bij de aansprakelijke verzekeraar.

Neem voor een vrijblijvend gesprek contact met ons op via 035 - 647 04 07 of 06 10 73 38 67. Of kijk op www.letselschadehetgooi.nl Letselschade ‘t Gooi • J.A. Kalfflaan 1H • 1222 HZ Hilversum 06 10 73 38 67 • info@letselschadehetgooi.nl

Zin

in Zon

ALLE BANKEN

€10.-

max. 20 minuten

14

Ergoline zonnebanken Medcos definitief ontharen I.P.L. (geen laser) Spray-Tanning (bruin zonder zon) Collageen lichttherapie (huidverbetering en verjonging) Tanden bleken

Larenseweg 43 - 45 • 1221 CJ Hilversum Tel: 035 683 23 63 • Mobiel: 06 - 543 048 29 Email: info@zonnestudiobarbara.nl Internet: www.zonnestudiobarbara.nl 7 dagen per week geopend!

De favoriete route van ‘Mijn favoriete route is het paaltjesparcours bij de Hoge Vuursche. Deze vijf kilometer lange route loopt door een prachtig bosgebied met mooie oude bomen, brede lanen maar ook kleinere bospaden. Er zitten wat niveauverschillen in en je moet op sommige plekken uitkijken waar je loopt. Het is een mooi rustig bos met veel vogels en als je geluk hebt, kun je een ree spotten. In de herfst hangen er prachtige pruikzwammen in de bomen en op de grond vind je ook sponszwammen. De route loopt langs twee echte vijvers, de Kruisvijver en de Pannekoekvijver. Het paadje langs de Pannekoekvijver is een favoriet trainingsrondje maar wel goed opletten waar je loopt.’

De Kruis- en Pannekoekvijver hoorden vroeger tot het oudste van de drie kastelen die hier hebben gestaan. De Kruisvijver is een ‘grand canal’ met een uitstulping overdwars waardoor de vorm van een kruis ontstaat. Hier was ooit het middelpunt van het park. Er zou een tuinpaviljoen hebben gestaan en een volière. De Pannekoekvijver heeft de vorm van een koekenpan met in het midden een eilandje dat de pannenkoek moet verbeelden.

‘De route is helemaal bewegwijzerd met paaltjes. De snelste route vanaf het clubhuis is via de Soestdijkerstraatweg naar Groot Kievitsdal. Tegenover Groot Kievitsdal sla je op het fietspad naar Anna’s Hoeve meteen rechtsaf de asfaltweg in die evenwijdig loopt aan de Soestdijkerstraatweg. Hier ga je de zijpaden tellen: eerst twee bospaden, dan een paardenpad en het volgende pad (4e pad) ga je naar rechts. Dit pad komt uit bij de Pannekoekvijver met de witte paaltjes. Die blijf je volgen tot je weer bij je startpunt terug bent.’

Sta

rt >

Karin de Bruijn

< Pannekoekvijver Kruisvijver >

Groot Kievitsdal

SBB >

‘Het heeft Zijne Majesteit behaagd’ ...

Karin is benoemd tot Lid in de Orde van Oranje Nassau.

Ze dankt deze onderscheiding onder andere aan haar trainersactiviteiten bij GAC sinds 1986.

Verder geeft ze fitness en zwemles.

Daarnaast was ze ruim 33 jaar actief als mantelzorger.

Heb je ook een favoriet trainingsrondje?

Houd je van zand, van bossen of toch van heide? Wil je een lange duurloop of liever korter werk? Stuur een mailtje naar info@groenlingen.com

15

De plek van Een aantal mannen en vrouwen tussen de 43 en 82 wint de meeste medailles van GAC, zijn winnaars op EK- en WK-niveau, doen meer dan alleen maar hardlopen, strijden voor zichzelf maar ook als groep en hebben driemaal per jaar hun eigen competitiewedstrijden. Wat, waarom en waar hun plek is, vertelt master Dineke Kok. ‘De mastersgroep is een wedstrijdgroep voor atleten vanaf 35 jaar die een passie hebben voor atletiek.

Bekende masters zijn de wereldkampioenen Brigitte van de Kamp (polsstokhoogspringen), Wim Threels (meerkamp) en Rietje Dijkman, onze topper onder de toppers. Zij is wereldkampioen hoogspringen en heeft ook het wereldrecord. De masters trainen twee tot drie keer per week samen. Kees Jägers is onze onvermoeibare en gemotiveerde trainer. Hij is de stuwende kracht achter onze groep. Hoewel hij alleen voor de zaterdag betaald wordt, is hij op dinsdag- en donderdagavond ook altijd present!’

Elke master heeft een of meerdere atletiekonderdelen waar hij of zij uitgebreider op traint. De masters doen ook onderdelen samen, zoals de warming-up.

Regelmatig wordt er ook na een competitie gezamenlijk gegeten en we sluiten het baanseizoen altijd af met een alternatief onderling wedstrijdje met rare onderdelen, zoals 800 meter steeple met aangepaste horden.

‘We trainen altijd op de baan, de enige plek waar je atletiek beoefent. De omstandigheden op de baan zijn altijd constant, het geeft je een echt stadiongevoel en alle atletiekonderdelen kunnen er goed beoefend worden. De mooiste en meest karakteristieke plek voor de masters is die bij de steeplechase balk/waterbak, de plek van de warming-up. Helaas moesten we deze winter een paar keer onze training aanpassen vanwege de rook van de biomassacentrale.’

Master Dineke heeft als specialiteit het hardlopen van de 800 en 1500 meter. Ze kreeg haar passie voor atletiek met de paplepel ingegoten door haar beide ouders die aan atletiek deden. Dineke werd lid van GAC op haar 14e. Haar mooiste sportevenement is de mastercompetitie waar als ploeg de beste mensen ingezet worden. Maar ook aan de Nederlandse individuele kampioenschappen beleeft ze veel plezier. Ze is een actieve GAC’er en heeft in het verleden in veel commissies gezeten. Nu werkt ze binnen de archiefcommissie, is jurylid en zorgt voor nieuwtjes op de GAC-site van … de masters.

Elmer van Krimpen

Dineke Kok: de steeplechase (water)

bak van de masters

Siebe

over atletiek & techniek

Hardloopblessures,

raadsels alom Ik laat graag lijstjes zien met de belangrijkste oorzaken van hardloopblessures. Die haal ik uit allerhande wetenschappelijke publicaties. Het kadertje laat zo’n lijstje zien. Er is brede consensus over deze lijstjes. De volgorde wil weleens verschillen, maar over de oorzaken zoals genoemd in zo’n lijstje is iedereen het wel grofweg eens.

Een onderzoek naar onderzoeken Het leven is echter verrassend. In het meinummer van Sports Medicine is een analyse opgenomen van alle onderzoeken – van voldoende kwaliteit – naar de factoren die het ontstaan van blessures beïnvloeden (Risk and Protective Factors for Middle- and Long-Distance Running-Related Injury).

Zo’n analyse is heel nuttig, want er zijn vaak meerdere groepen wetenschappers die dezelfde zaken onderzoeken. Als twee onderzoeken hetzelfde resultaat geven, ben je zekerder van je zaak. Ook kunnen onderzoeken elkaar aanvullen. Als het ene onderzoek naar vrouwen heeft gekeken en het andere naar mannen, levert de De traditioneel belangrijkste combinatie iets op voor alle mensen. risicofactoren voor blessures Onderzoek kan • Gelopen afstand (hoe meer kilometers, hoe meer blessures) elkaar ook tegen• Plotselinge toename van het aantal kilometers spreken. Na het • Plotselinge toename van de trainingsintensiteit (snelheid) eerste onderzoek • Vorige blessures dacht je dat je iets • Gebrek aan loopervaring wist, na het tweede • Slechte warming-up onderzoek weet je • Hogere leeftijd opeens niets meer.

Onderzoeksmethoden zijn ook niet bij alle onderzoeken hetzelfde, wat soms tot verrassend andere conclusies leidt.

Onderzoeken zijn er ook van verschillende ‘kwaliteit’; dat kwaliteitsverschil zit ‘m vaak in de statistische zeggingskracht. Een onderzoek met 100 proefpersonen geeft je meer zekerheid dan een met 10.

18

Verrassingen Ik zal maar met de deur in huis vallen. Wanneer je bestaand onderzoek combineert, sneuvelt er een flinke hoeveelheid nuttige kennis.

De kilometers Het staat (en binnenkort ‘stond’) zo langzamerhand wel voor iedereen vast dat je blessurekansen toenemen, naarmate je meer kilometers maakt. Het onderzoek van de onderzoeken uit Sports Medicine vond 36 onderzoeken die aan de nodige kwaliteitsen bruikbaarheidscriteria voldeden. Deze 36 onderzoeken waren vaak heel verschillend. Sommige keken wat het verhogen van het weekkilometrage met blessures doet, andere keken naar het vóórkomen van blessures in verschillende groepen en weer andere volgden lopers gedurende hun carrière. Flink wat van de 36 geanalyseerde studies gaven aan dat meer kilometers, meer blessures tot gevolg hadden. Een aantal kwalitatief hoogwaardige studies gaf echter aan, dat er geen verband tussen kilometers en blessures is, en in een aantal gevallen juist dat de echte kilometervreters minder blessures hebben.

Kortom: de algemene stelling – meer kilometers meer blessures – is niet correct.

Dat is even slikken … Maar kloppen dan al die eerdere onderzoeken niet? Gelukkig kloppen ze meestal wel, maar werd er een bepaalde doelgroep onderzocht. Of werden er lopers vergeleken die duurlopen van meer dan 8 km deden met die lopers die kortere duurlopen deden. Had je de grens bij 25 gelegd was er misschien een ander resultaat geweest. Wat je in elk geval wel kunt constateren: dat veel van het oudere onderzoek niet te generaliseren is naar een algemene stelling van de soort: meer kilometers, meer blessures.

Onderzoeksvormen

De kilo’s en BMI Iedereen weet dat zware mensen een grotere kans op blessures hebben. In totaal werden 48 studies die over het effect van lichaamsgewicht en BMI op de blessurekans gingen, geanalyseerd. Resultaat: je kunt er in het algemeen niets over zeggen.

Zwaar zijn heeft voor- noch nadelen voor je blessurekansen.

En de volgende niet-beïnvloedbare aspecten: • leeftijd • geslacht • lengte • loopervaring • voorafgaande blessures • biomedisch • andere

Rekken, warming-up en cooling-down Zelfde verhaal. In zijn algemeenheid kun je niet zeggen dat rekken, cooling-down of warming-up effect heeft op de blessurekans. Hier zie je gelijk dat zo’n ‘geen effect’-conclusie gemakkelijk aanleiding kan geven tot riskante conclusies. Hoewel de meeste mensen direct vanuit hun luie stoel een stuk kunnen gaan hardlopen, zijn er ook die als ze dat zouden doen, na een kilometer met pijn in hun rug de training moeten staken. Individuen kunnen wel degelijk baat hebben bij zaken die grosso modo geen effect hebben.

Op drie uitzonderingen na is er geen statistisch algemeen effect van deze factoren op de blessurekans. En dat is heel verrassend.

De eerste uitzondering vormen de eerdere blessures. De kans op een nieuwe blessure is het grootst bij mensen die al eens een blessure hebben gehad.

Uitzondering twee en drie hebben met elkaar te maken. Vrouwen met een onregelmatige menstruatie hebben een grotere kans op blessures. Vrouwen die de pil gebruiken hebben een kleinere blessurekans.

Al met al Het onderzoek van de onderzoeken bekeek de volgende beïnvloedbare aspecten: • afstand • duur • trainingsfrequentie • intervaltrainingen snelheid en frequentie • lichaamsgewicht en BMI • schoeisel, inlegzolen en andere aanpassingen • dieet en hormonale aspecten • terrein en loopoppervlak • rekken, warming-up en cooling-down • psychologische factoren • andere

Conclusie Het is moeilijk vat te krijgen op de oorzaken van hardloopblessures. Simpele verbanden zijn er nauwelijks. Je kunt niet simpelweg op basis van statistische verbanden tegen iemand zeggen: ‘Je loopt te veel’. Omdat we minder weten, zullen we ons verstand meer moeten gebruiken. Ondanks het feit dat de algemene stelling ‘zware mensen hebben een grotere kans op blessures’ op basis van het huidige onderzoek niet gerechtvaardigd is, zijn toch wel degelijk de klappen die een zware loper moet opvangen groter dan gemiddeld. En moet hij of zij voorzichtig zijn. Omgekeerd … zware mensen zijn niet per definitie in het nadeel.

Onderzoek naar iets als blessures kan op veel manieren worden gedaan.

Stel, je wilt weten of het lopen van meer kilometers tot meer blessures leidt. De lievelingsmethode van de wetenschappers is het verdelen van een stel proefpersonen in twee groepen. De ene groep loopt dan bijvoorbeeld 50 km per week, terwijl de andere 30 km per week maakt. Na een aantal weken kijk je in welke groep de meeste blessures voorkomen. Essentieel bij deze methode is dat het toeval bepaalt wie in welke groep zit.

Dat is heel anders bij de onderzoeksmethode waarbij je kijkt naar wat proefpersonen spontaan doen. Je kunt bijvoorbeeld kijken naar alle hardlopende GAC’ers. Je vergelijkt dan bijvoorbeeld het aantal blessures bij GAC’ers die meer dan 40 km per week lopen, met de groep die minder loopt.

Een makkelijke methode, waarbij je grote groepen proefpersonen kunt betrekken. Je loopt hier echter het risico dat de veellopers juist degenen zijn die van nature blessureongevoelig zijn, waardoor je ten onrechte de conclusie zou kunnen trekken dat je gevaarloos meer kunt gaan lopen.

Voor onderzoek naar zoiets als blessures is het ook nuttig om lopers gedurende een deel van hun leven te volgen en te registreren onder welke omstandigheden ze blessures ontwikkelen. Het voordeel van zo’n zogenaamde longitudinale studie is, dat je kunt zien wat er met een bepaalde persoon gebeurt als hij bijvoorbeeld harder gaat trainen.

Naast deze vormen zijn er nog talloze andere en variaties daarop. Om de resultaten van een onderzoek goed te kunnen beoordelen, moet je zeker ook weten hoe het onderzoek precies gedaan is.

19

Natuur rond Hilversum

Einde Gooi is een bosgebied (Natuurmonumenten) van ruim 150 ha. tussen Hilversum, Loosdrecht en Hollandsche Rading. Om precies te zijn: tussen de Noodweg, Graaf Floris V weg, de Utrechtseweg en het Huydecoperpad.

Deze buitenplaats is in de negentiende eeuw aangelegd in een voormalig heidegebied. In het midden van het landgoed staat een landhuis met een boerderij (1860). Het landhuis werd van 1925 tot 1930 gebruikt als een hotelpension met café-restaurant en theetuin.

© W O LV E R L E I / M A R T I N S T E V E N S

Trainen en werken in

Einde Gooi Voor de duurlopers onder ons is Einde Gooi geen onbekend bos. Toch lopen er weinig GAC’ers hard en veel wandelaars zie je ook niet in dit mooie bos dat in het verlengde ligt van de drukke Hoorneboegse Heide. Een rondje Einde Gooi (uitbreiden kan altijd) is een aanrader om hardloopgrenzen en -gebieden te verleggen door op een andere plek te starten. De Noodweg biedt meerdere plekken waar twee- of vierwielers geparkeerd kunnen worden.

20

Mijn rondje begint bij de plek waar het Tienhovens kanaal (inmiddels een dichtgeslibd slootje) de Noodweg oversteekt.

‘Natuurtrainer’ Diederik Aarendonk wijst me de weg, laat me dassensporen zien, brengt me bij het uitgehakte nest van de zwarte specht en wijst op enkele indrukwekkende mierenhopen waar het krioelt van de mieren. Dassen zijn hier in hun element: ze hebben hier maar liefst vier indrukwekkende burchten. Logisch, want ze vinden tijdens hun nachtelijke voedseltochten de sappige weidegronden vlakbij.

Het is een mooi stil bos, afgezien van laagvliegende sportvliegtuigjes op weg naar het vlakbij gelegen vliegveldje. In de oude hoge beuken en eiken vinden zwarte, groene en grote bonte spechten hun voedsel. Grote pruikzwammen dwarrelen in de herfst uit de bomen omlaag. Lange rechte lanen doorsnijden het bos. Deze lanen en het sterrenbos werden rond 1900 aangelegd. Als je dit rondje loopt (ongeveer 5 km), kun je de ster waar zeven lanen kruisen niet missen midden in het bos.

Drie buizerds zweven boven de boerderij van Eric van der Woude. Ruim 60 Limousin vlees- en fokkoeien wachten in de stal tot ze de wei in kunnen. Zwart-witte lammetjes dwarrelen rond hun ouders in een afgepaalde lammetjescrèche. Naast de boerderij ligt het fraai gerestaureerde landhuis.

Diederik: ‘Natuurmonumenten heeft dit landgoed inclusief de twee boerderijen en het herenhuis in 1976 gekocht, omdat het een grote rol speelt als schakel tussen hoger gelegen zandgronden en de lager gelegen veengebieden. De angst speelde mee dat het landgoed in aparte delen verkocht zou gaan worden en het de ecologische eenheid zou verliezen. Er leven

hier veel reeën, je vindt hier vossen, de groene, grote bonte en zwarte specht, havik, sperwer én er broedt hier een ravenpaar.’

Natuurmonumenten wil proberen mensen uit de omgeving te betrekken bij het beheer en onderhoud van Einde Gooi.

Diederik: ‘Veel bomen zijn oud en moeten wijken voor nieuwe exemplaren. Er moet gekozen worden welke bomen er worden weggehaald om andere bomen de ruimte te geven om te groeien. Daar willen we belangstellenden bij betrekken en ik wil dan ook graag in contact komen met geïnteresseerden die mee willen werken in het bos. We doen dat iedere 2e zaterdag van de maand.’

Meer weten?

Neem contact op met: D.Aarendonk@natuurmonumenten.nl.

‘Ik hoop van veel mensen iets te horen.’

Carla van Lingen

[Advertentie]

21

Jeugd

Finish van de 60 meter sprint van Senne Gisius (JPA2)

1000 meter (JPB)

Verspringen Thimo Gisius (JPB) Luce Wijma bij Hoogspringen met zijn PR van 1.35m (JPA2)

F O T O ’ S : S A N D R A VA N D E N B E U K E L

60 meter sprint Tijs Hollander (JPA2)

1e pupillencompetitie-wedstrijd geslaagd De 1e competitiewedstrijd op de baan voor pupillen was een groot succes voor de atleten van de GAC. Op deze zonnige lentedag stonden de estafetteteams als eerste onderdeel op het chronoloog. Er deden maar liefst 27 teams mee van GAC.

Er zijn ook veel PR’s gebroken, Luce Wijma heeft zijn PR verbeterd op hoogspringen met 7 centimeter. Hij sprong 1.35m.

De 1000m was nog erg spannend. Het is duidelijk dat de atleten in de winter beter zijn geworden in de lange afstanden. Na een spannende strijd werd Senne Gisius 2e

Ook Jippe van Drogenbroek heeft zijn PR op de 1000m verbeterd met maar liefst 12 seconden naar 3.44. Vorig jaar kwam hij nog als 19e over de finish, nu was hij 7e!

Als hekkensluiters van het GAC werden Sandro Voshart en Arthur Borger door hun teamgenoten over de finish gejuicht!

Het snelste team op de 4x40 meter was team 1 van de JPB (2008) met een nieuw PR van 26,90. Het snelste team op de 4x60 meter was het 1e team van de JPA2 (2006) met een tijd van 35.16.

De JPB hebben ook in het algemeen klassement een prachtige prestatie neergezet, de eerste 5 plaatsen in het klassement zijn voor GAC’ers: 1. Thimo Gisius 2. Kealan Steba 3. Boudewijn van den Haak 4. Youri van der Linden 5. Nout van der Schoot

en kwam Tijs Hollander na een geweldige eindsprint als 3e over de finish. Beide mannen hebben hun PR aangescherpt.

Sandra van den Beukel

Bij de JPA1 (2007) heeft Tijmen de Beer overweldigend gewonnen. Hij heeft maar liefst 2124 punten behaald en komt weer zeer dicht in de buurt van een aantal clubrecords. Ook Niels Bitter heeft het prima gedaan met een tweede plaats.

Ook de JPA2 (2006) hebben een prachtige prestatie neergezet. De eerste 3 plaatsen zijn bezet door GAC’ers: Florian Vriezen, Senne Gisius en Luce Wijma.

22

3. Favoriete

loopaf st and:

4. Leuk ste he 5. Hobby, na 6. Beste (str Paspoort van: 7. Leuk ste fil Geboor teda

tum:

1. Leuk ste GA 2. Leuk ste on

Pupillengroep

C- wedstrijd

tot nu toe:

derdeel bij de

meerkamp:

8. Eet het lie 9. Speelt het 10. W il later

rinnering aa

n de GAC:

ast atletiek:

ip)boek dat je

m:

fst:

liefst met :

graag worden

:

gelezen hebt

:

Bliksems nog aan toe Onweer is gevaarlijk. Met een temperatuur van zo’n 30.000 graden Celsius en een gemiddelde stroomsterkte van 60 kA is het begrijpelijk dat het KNMI bliksem een van de gevaarlijkste natuurverschijnselen noemt.

Vroeger waren het voornamelijk boeren die getroffen werden, tegenwoordig zijn het vooral recreanten en sporters die het slachtoffer worden. Simpelweg omdat ze buiten zijn en in de meerderheid. van stalen hekken, gooi Nordic stokken van je af en gebruik geen paraplu.

Word je overvallen door onweer, maak dan je oppervlakte die contact maakt met de grond zo klein mogelijk, want je lijf is een prima geleider. Zoek het laagste punt in de omgeving en ga op je hurken zitten met je voeten tegen elkaar zodat de stroom geen rondje door je lichaam kan maken.

Ga nooit ónder een boom staan, maar ook niet in de buurt van een boom. Houd ruim afstand van hoge gebouwen.

Zoek met je oog het hoogste punt op en bereken een denkbeeldige hoek van 45 graden vanaf het hoogste punt schuin naar beneden.

Probeer altijd buiten die hoek te blijven. Dat geldt niet alleen voor bomen, maar ook voor kerktorens en masten. Blijf uit de buurt

Bliksem slaat niet in maar uit. Door de ongelijke verdeling tussen de positieve lading op de grond en de negatieve lading onder in de onweerswolk wordt door kleine vonkjes onder aan de wolk een geleidingskanaal opgebouwd van zo’n 2,5 cm breed tussen de wolk en het hoogste punt dat zich op de grond bevindt. Als dit ontladingskanaal de aarde bijna bereikt heeft schiet er een krachtige stroomstoot van positief naar negatief: van beneden naar boven: de bliksem. Die kan een snelheid bereiken van zo’n 100.000 km per seconde.

Door het uitzetten van de lucht in het kanaal ontstaat er een enorme knal: de donder. Hoor je die ontploffing als een echte knal dan is het onweer vlakbij. Als de donder rolt heb je nog tijd om je uit de voeten te maken. Geen wonder dat GAC voorschrijft: bij dreigend onweer niet starten met lopen.

[Advertenties]

uitgesport? kom mode spotten in de gooische brink hilversum

Elektrotechniek & Beveiliging

• Sterk- en zwakstroom • Verlichting • Telefoon • Brand- en inbraakbeveiliging

Carla van Lingen

Coehoornstraat 201222 RT Hilversum Tel. (035) 683 33 20

23

[Advertenties]

Bedrukte kleding voor je loopgroep?

Bij ThisWay kun je terecht voor een mooi bedrukt shirt, met logo of tekst.

Van running shirt tot t-shirt en... ook leverbaar per stuk!

ThisWay kledingbedrukking Pr.Frederik Hendriklaan 41, Naarden www.thisway.nl | info@thisway.nl | 035- 6560186,

Hennipman Bouwbureau To make things happen Tijmen Hennipman (06-22242726) hennipman@wxs.nl

Nw. Loosdrechtseweg 69 1231 KN Loosdrecht

Tel 035-5825502 fax 035-7440045

Postcodeloop groot succes De Postcodeloop die we in het vorige magazine aankondigden is een groot succes. Nee, het is geen echte wedstrijd, maar een oproep voor bezorgers van dit magazine. De aanmeldingen stromen binnen. Voor Hilversum en omstreken hebben zich al 43 GAC-leden aangemeld die in hun postcodegebied 4 keer per jaar ruim 1000 magazines gaan rondbrengen.

Dat het na eerdere mislukte pogingen toch is gelukt, is danken we aan Ron Meijer en Wim Kluvers die hier hun tanden in hebben gezet. ‘Als het bij het Filmtheater lukt om alle programma’s iedere maand door vrijwilligers te laten rondbrengen dan moet het bij GAC toch ook lukken?’ sprak Wim Kluvers, en hij heeft gelijk gekregen.

Geweldig bedankt namens GAC. Er zijn nog enkele postcodegebieden waar we bezorgers voor zoeken, dus wil je meedoen, meld je aan. Dan verdelen we het werk en is iedereen sneller klaar.

Verder zoeken we een coördinator die vier keer per jaar het geheel wil coördineren.

Ook dit hoeft niet veel tijd te kosten. Het helpt als je met Excel overweg kunt.

Geef je op! bij Ron Meijer: info@starttofinish.nl of Wim Kluvers: kluvers@fotowim.nl

FURSTER van TELLINGEN • Binnen- en buitenschilderwerk • Behang en alle soorten wandafwerking • Meerjaren-onderhoudsplan • Isolatie- en veiligheidsglas

de speciaalzaak voor zijden bloemen in ‘t Gooi • Verhuur van bloemdecoraties aan bedrijven, vraag vrijblijvend een offerte • Verkoop aan particulieren op donderdag en vrijdag van 10.00 tot 17.00 uur en zaterdag van 11.00 tot 17.00 uur Havenstraat 18c, 1211 KL Hilversum, Tel. 035-6230920, www.meanderbloemsierkunst.nl

24

Kroostweg 43a, 3704 EB Zeist • 030 - 695 45 04 Kamerlingh Onnesweg 96, Hilversum • 035 - 685 50 07

Teken

F O T O ’ S F R I S O VA N W I E R I N G E N

Marathongroep geslaagd Het is het derde jaar op rij dat GAC weer is gestart met een speciale marathongroep om onze lopers met de juiste begeleiding voor te bereiden op een voorjaarsmarathon.

Vanaf januari gingen we écht van start.

Siebe heeft een indeling per groep gemaakt op basis van ieders historische tijden en heeft een schema voor de drie groepen samengesteld. Dit schema stelde lopers in staat om op een gestructureerde manier vier gevarieerde trainingen per week te doen.

Voor de meesten zou dit Rotterdam betekenen, maar Londen, Wenen en zelfs Boston bleken populaire marathonbestemmingen binnen de groep. Aan interesse geen gebrek. Dit jaar konden we maar liefst 50 deelnemers noteren, waaronder ook een aantal gasten van AV Zuidwal uit Huizen. Ook dit jaar werd de groep opgedeeld in drie tempogroepen, variërend van ‘de marathon uitlopen’ tot ‘een eindtijd tussen de 3:15 en 3:45’.

Nog meer testloopjes volgden om de voortgang te meten: de halve van Egmond en de 21 en 30 km in Schoorl. Tot slot stond in maart de halve van Utrecht op het programma. Op basis van deze laatste halve kon vervolgens een mooie inschatting gemaakt worden van de streeftijd bij de marathon.

In september 2016 zijn we gestart met een tweewekelijkse zondagstraining met als thema’s loophouding, pasfrequentie en loopondergrond. Daarnaast organiseerde Peter Beukers samen met onze marathongoeroe Siebe Turksma regelmatig theoriesessies waarbij alles wat je moet weten over het lopen van een marathon aan de orde is gekomen. In deze periode hebben we ook met een groot aantal deelnemers meegedaan aan de Maple Leaf Cross en Sylvestercross.

Op 9 april was het zover: 22 lopers stonden in de startblokken voor de Marathon van Rotterdam. Een aantal lopers had de zinnen gezet op de marathon van Wenen of Londen eind april. Het was deze marathonzondag behoorlijk warm en dat maakte het voor veel lopers extra zwaar. Uiteindelijk zijn al onze lopers gefinisht aan de Coolsingel.

We kijken terug op een hele sportieve en gezellige periode, waar menig loper boven zichzelf is uitgestegen.

Het aantal met Borrelia besmette teken neemt toe. Als je door een besmette teek gebeten wordt, loop je grote kans om de ziekte van Lyme te krijgen.

Het meest voorkomende signaal van de ziekte van Lyme is een rode, ringvormige uitslag op de plaats van de tekenbeet. Soms is de uitslag een blauwachtige of roze vlek. De vlek verschijnt meestal enkele dagen tot twee weken na de beet, maar dat kan ook pas na 3 maanden zijn.

Let op, niet iedereen krijgt die rode vlek of kring.

Als de ziekte niet wordt herkend en behandeld dan kunnen later allerlei ernstige klachten ontstaan. Het is dan lastig om te achterhalen of deze klachten door de tekenbeet worden veroorzaakt. Neem bij onduidelijke klachten contact op met de huisarts en vraag om een bloedtest. Als de teek de veroorzaker blijkt, dring er bij de arts dan op aan dat je een langdurige antibioticumkuur krijgt.

De borrelia bacterie deelt zich traag, dus een lange kuur (6 weken) is niet overdreven.

Tips: • Vermijd struikgewas en te dichte begroeiing.

• Bedek je lichaam met lange mouwen en lange broek.

• Check ook de dagen na de training of je tekenvrij bent.

• Verwijder de teek alleen met een speciale tekentang (geen alcohol of jodium gebruiken).

• Schrijf in je trainingslogboek de datum van de verwijdering van de teek.

Lees meer op www.tekenradar.nl

Friso van Wieringen

25

Hoe komt GAC aan trainers?

GAC is een bijzondere club met heel veel leden. Van de volwassen leden willen de meesten hardlopen, nordiccen of wandelen binnen de (recreatieve) loopsport. Er zijn in totaal 54 groepen die getraind moeten worden. En daar komen de Bootcamp, startersclinic en de marathongroep dan nog bij. Hiervoor hebben we 114 trainers nodig.

Ieder jaar valt er zo’n 10% van de trainers af, dus jaarlijks worden er 11 hardlopers gezocht die trainer willen worden.

Hoe komt GAC aan de trainers, welke criteria worden gehanteerd, hoe leid je ze op, wordt de kwaliteit bewaakt en waarom doen we het zelf en niet bij de Atletiekunie?

Hoe selecteer je trainers?

Bert: ‘Waarom haken trainers af? Ze verhuizen, krijgen een andere baan, gaan scheiden, raken geblesseerd of ze worden te oud. Wij vragen dan de trainers van bestaande groepen om ons te helpen bij het vinden van nieuwe trainers. Zij kennen de mensen in hun groep en als ze rondkijken, weten ze wie er eventueel in aanmerking zou kunnen komen. Het werkt meestal zo: in een groep met meer dan tien lopers vraagt de trainer aan een ervaren loper of hij/zij achterin wil gaan lopen om de groep in de gaten te houden. De mensen die dit leuk vinden, zijn er ook wel voor in om trainer te worden. Het gebeurt ook dat geïnteresseerde lopers zichzelf aanmelden.

Echt strenge criteria hebben we niet. We proberen wel in te schatten of ze enig overwicht kunnen hebben op een groep, en of ze tegen kritiek kunnen. Vaak selecteer je zelf en dan heb je het in de hand. Als iemand echt niet geschikt is om voor een groep te staan dan proberen we dat netjes zeggen.’

Siebe Turksma heeft samen met Bea Splinter jarenlang de loopsport trainersopleiding verzorgd. Nu is hij opnieuw betrokken bij de opleiding middels het opzetten van een extra wat meer theoretische opleidingsmodule.

26

Waar zie je een tekort aan trainers?

Het grootste gebrek aan trainers hebben we in de minst snelle groepen. A-groepen zijn niet populair bij trainers. Dat komt omdat wij bij GAC trainers hebben die met de groep meelopen. Ze trainen niet alleen de groep, maar ook zichzelf en veel trainers willen tijdens de training die ze geven ook zelf moe worden.

Bij snellere groepen kan weer meespelen dat de trainer vindt dat hij of zij ongeveer de beste loper moet zijn van de groep.

Een trainer vindt het niet leuk als de groep hem moet ophalen. Je moet als trainer ook sneller zijn en meer uithoudingsvermogen hebben, want zeker als er maar één trainer meeloopt, moet je de groep kunnen controleren. Dat betekent dus extra kilometers maken. Om groepen in het snellere segment training te kunnen geven, moet je behoorlijk kunnen hardlopen.

Bert: ‘We streven ernaar dat iedere groep twee trainers heeft. De eerste loopt voorop, bepaalt tempo en route, de tweede loopt achteraan en langs de groep om te kijken of de individuele lopers mee kunnen komen. Problemen doen zich meestal voor achter in een groep. Je ziet als trainer snel of iemand goed in z’n vel zit.

Vaste trainers kennen hun lopers.’

Hoe ziet de opleiding voor trainer eruit?

Niels Alofsen brengt de aankomende trainers de techniek van het lopen bij. Loopscholing is een heel belangrijk onderdeel van onze training en opleiding. Dat is een uitdaging voor groepen die een uur lopen.

Het is best lastig om binnen een uur het hele programma van warming-up, loopscholing, kerntraining en uitlopen af te werken.

In de opleiding werken we met stagebegeleiding. Trainers in opleiding krijgen vijf workshops. Tijdens de eerste workshop is ook hun stagebegeleider erbij. Dat zijn de trainers waarbij ze training gaan geven of bij wie ze gelopen hebben. Tijdens die eerste workshop krijgen ze al opdrachten die ze in de training moeten uitvoeren. Bijv. het geven van warming-up, of loopscholing. Iedere trainer in opleiding heeft een stagebegeleider. Tegen het einde van de opleiding moeten ze een hele training kunnen verzorgen. Ook de stagebegeleiders hebben er iets aan, want die krijgen weer alle nieuws op trainingsgebied en ze worden ook gecorrigeerd door de trainer in opleiding.

Hoe bewaak je kwaliteit?

Veiligheid is heel belangrijk. Kwaliteit vergt een visie voor de lange termijn.

Bert: ‘We zijn met een aantal groepen bezig om meerdere trainingen in de week op elkaar af te stemmen. Dat je bijvoor-

Niels Alofsen leidt trainers op ...

beeld duur, interval, kracht, vaartspel op elkaar afstemt. Dan heb je een mooie verdeling over een week.’

Siebe: ‘Kwaliteit behelst een heleboel dingen: 1. Veiligheid 2. Blessurebeheersing (minder blessures dan het landelijke gemiddelde) 3. Verbeteren trainingen (expliciet benoemen waar we voor trainen) 4. Werken met langetermijnplannen’ Bert: ‘We hebben ook te maken met de hypes in trainingsmethoden. Hardlopers gaan op zoek naar nieuwe dingen en sommige trainers gaan nu helemaal mee in Sportrusten; dat is een van die hypes.

Wij hebben de bedenkers hiervan een presentatie laten geven bij GAC. We willen wel laten zien wat er allemaal speelt op trainingsgebied. Conclusie is dat wij er niet op ingericht zijn om hun traject te volgen.

Toch zijn er groepen die deze trainingsmethode in praktijk brengen. Dat hebben wij niet in de hand, trainers hebben een wel erg grote autonomie.’

Siebe: ‘Wij zijn een heel bijzondere vereniging waar iedere trainer zelf kan bedenken wat hij doet. Bij andere, meestal kleinere verenigingen zie je dat er een hoofdtrainer is die de trainingen bedenkt en uitschrijft,

... en reikt diploma’s uit.

en vervolgens zijn er de praktijktrainers die zich daaraan hebben te houden. De GAC-autonomie van de trainers is heel bijzonder. Meestal is het goed, maar soms niet.

Uitzonderingen zijn de startersclinic en de marathongroep. Deze groepen trainen volgens een vooraf uitgewerkt schema, de training is uitgeschreven en dat schema wordt vervolgens ook door andere trainers dan de makers van de schema’s uitgevoerd.

Wat we proberen is om beide vormen te combineren. Dan is er binnen de grenzen van gerichte trainingen toch vrijheid. Je kunt ook op een aantal niveaus trainingen aanbieden aan groepen die volgens eenzelfde schema trainen, ieder op hun eigen niveau.’

Wat kun je verbeteren als het over kwaliteit gaat?

Bert: ‘Alle trainers naar de bijscholing.

Meer aandacht voor loopscholing.’

Siebe: ‘We moeten ons gaan beperken tot de simpele dingen binnen loopscholing die wérken. Bijvoorbeeld drie elementen van de looptechniek eruit lichten die makkelijk goed zijn uit te voeren. Dan bereik je in korte tijd veel meer. Wij streven nu naar loopscholing op wedstrijdniveau en dat is niet nodig. Iemand moet eens goed uitpuzzelen wat de goede oefeningen zijn.

Als Bert List ergens achteraan jaagt, weet je zeker dat het ook gebeurt.

Hij ontfermt zich nu alweer een aantal jaren over de kwaliteit van de loopsport trainersopleiding en de bijbehorende bijscholingen. De bijscholingen worden druk bezocht en de trainersopleiding wordt continu aangepast, uitgebreid en verbeterd.

27

Hardlopen, Nordiccen en wandelen in het verkeer Veiligheid is voor hardlopers, Nordiccers en wandelaars van de loopsportafdeling van groot belang, omdat je op de openbare weg ook altijd met andere weggebruikers te maken hebt.

Daarbij zijn een paar uitgangspunten van belang om te weten: • Lopers hebben vrijwel nooit voorrang in het verkeer.

• Loop als groep bij elkaar aan één kant van de weg of van een fietspad.

• Loop in principe altijd rechts, tenzij de trainer anders bepaalt. (Hij kan beoordelen of er een situatie is waar links lopen veiliger is.)

Waarom rechts lopen?

Met een grote groep is rechts lopen aan te raden. Als twee tegemoetkomende auto’s elkaar tegenkomen op een tweebaansweg op een punt waar een grote groep lopers loopt, dan zal de auto die achter de rechts lopende groep rijdt heel rustig achter de groep blijven rijden (10 km per uur) tot de tegenligger gepasseerd is.

Loop je in dezelfde situatie links, dan loopt de groep de auto tegemoet terwijl er ook een tegenligger aankomt.

De auto’s kunnen dan pas op het laatste moment gas terugnemen of remmen en je wordt als groep de berm ingedrukt.

Er wordt verschillend gedacht over rechts lopen of links lopen. Ben je alleen of met een paar lopers dan is links lopen prima. Met een kleine groep kun je namelijk sneller op de situatie inspelen.

Natuurlijk is het van belang dat je in het verkeer altijd goed zichtbaar bent, daarom is iedere loper ook verplicht in het donker met een reflecterend hesje te lopen; kleurrijke en/of reflecterende sportkleding voldoet onvoldoende.

Reflecterende hesjes voldoen uitstekend en je bent als loper dan goed zichtbaar voor achteropkomend verkeer.

Bert List

28

We moeten in de trainersopleiding oefeningen aanbieden die niet op het individu zijn gericht, maar voor iedereen goed zijn. Dat heeft dan veel meer effect. Je moet er ook meer mee spelen. Je kunt de loopscholing zo inrichten dat het tegelijk ook als krachttraining werkt. En je kunt de elementen die klassiek tot de loopscholing horen verpakken in de kern van je training.

Je kunt tijdens de kern van je training met een bepaald aandachtspunt lopen en toch het idee hebben dat je gewoon hardloopt.

Loopscholing geïntegreerd in de kern.

Nog een puntje: maak duidelijk wat een groep doet. De ene B-groep is de andere niet en dat geldt ook voor alle andere A- tot en met F-groepen. Wat is de échte snelheid van de training? 9/10/11 of meer km per uur?

Weet de trainer met welke snelheid er in zijn groep gelopen wordt?

Hoe lang wordt er getraind, hoe zit de training in elkaar. Goede snelle lopers lopen niet alleen bij groepen die heel lang lopen.

Bij de uursgroepen lopen ook goede lopers die in dat uur uit hun dak gaan.’

Siebe: ‘Bij GAC is het zo dat je de eerste twee jaar dat je hardloopt verbetert en daarna blijf je vaak op hetzelfde niveau steken. Dat kan beter. Als je begint met hardlopen dan heb je een jaar of 7 om je prestaties te verbeteren. Het is onze cultuur die vertraagt: de gezelligheid van de eigen groep wordt hoger gewaardeerd dan het neerzetten van een betere prestatie.

Als er een drive is om beter te worden dan kan dat.

Je ziet dat mensen die er bewust mee bezig zijn sneller kunnen gaan lopen.’

Carla van Lingen

Doe mee met de Gooise Heideloop!

Op zondag 27 augustus organiseren de Gooise atletiekverenigingen GAC, Zuidwal en Tempo in samenwerking met het Goois Natuurreservaat de derde editie van de Gooise Heideloop. Iedereen kan meelopen en onderweg genieten van de Gooise natuur. Getraind of ongetraind, je kunt wandelen, nordic walken of hardlopen en kiezen uit verschillende afstanden. Zet zondag 27 augustus dus vast in je agenda en schrijf je in, liefst natuurlijk met de hele familie.

Deze loop (zonder formele tijdsregistratie) is juist bedoeld én geschikt voor iedereen die het leuk vindt om de zomervakantie sportief af te sluiten en het nieuwe sportseizoen te starten in de Gooise natuur. Uiteraard is er wel een tijdklok aanwezig, zodat je jouw eigen tijd wél kunt registreren. De stempelkaart die je bij de start krijgt, zorgt ervoor dat je alle mooie plekken van het Goois Natuurreservaat op de kaart kunt ‘aftikken’. Je loopt door de heidevelden die in augustus volop in bloei staan en met een beetje geluk kom je onderweg de schaapskudde tegen.

Lopen voor het goede doel De atletiekverenigingen organiseren de Gooise Heideloop om iedereen te laten zien hoe mooi het 2.800 hectare tellende Goois Natuurreservaat is. Adriaan Veenman (Tempo): ‘Als (hard)lopers maken wij veel gebruik van de natuurgebieden van GNR. Van onze lopers horen we tijdens trainingen regelmatig hoe mooi de looproutes zijn. Met de Gooise Heideloop willen we de natuurgebieden dan ook nóg meer onder de aandacht brengen.’ De opbrengst van het inschrijfgeld gaat dit jaar naar het beheer en onderhoud van de heidevelden, zodat iedereen na de Heideloop hier nóg een jaar lang van kan genieten.

De mooie routes Over de Zuider-, Wester- en Bussumerheide worden drie routes uitgezet van 2½, 5 en 10 kilometer. Je kunt ter plekke kiezen welke afstand je wilt lopen. Wil je na de loop nog meer ontdekken van de talloze mooie plekken in Goois Natuurreservaat?

De start en finish van elke route is de parkeerplaats bij het Sint Janskerkhof aan

de Hilversumseweg in Laren. Een ideale uitvalsbasis om de Gooise natuur in te trekken. Krijn Griffioen (GAC): ‘Ik roep iedereen op om mee te doen. Het is een heel leuk (familie)uitje en gewoon heerlijk om op de vroege zondagmorgen buiten in de natuur te zijn.’

Inschrijven Inschrijven kan vanaf 1 juli via: www.inschrijven.nl.

Op vertoon van de inschrijfbevestiging per e-mail ontvang je op zondag 27 augustus vanaf 09.00 uur jouw stempelkaart bij de startplaats. Bij de finish ontvang je een mooi speldje ter herinnering.

Kosten voor deelname bedragen € 3,- voor kinderen t/m 12 jaar en € 5,- voor overige deelnemers. Inschrijving op de dag zelf is mogelijk tot 09.30 uur. Dan betaal je € 4,(voor kinderen t/m 12 jaar) of € 7,-.

Programma Klaverblad Arena Games Zet 9 juli in je agenda. Dan is de atletiekbaan van GAC dé locatie voor de Klaverblad Arena Games.

Het programma is bekend Voor de mannen staan er elf onderdelen op het programma: 100 meter, 110 meter horden, 400 meter, 800 meter, 3000 meter, hinkstapspringen, verspringen, kogelstoten, discuswerpen, speerwerpen en kogelslingeren.

De vrouwen werken negen onderdelen af, namelijk 100 meter, 100 meter horden, 400 meter, 800 meter, hoogspringen, verspringen, kogelstoten, discuswerpen en kogelslingeren.

Het tijdschema kun je vinden op de website van Klaverblad Arena Games: www.klaverbladarenagames.nl.

De wedstrijd op onze eigen atletiekbaan is gratis te bezoeken.

© SIEBE TURKSMA

29

[Advertenties]

T E G E L Z E T B E D R I J F

Peter Philipsen & Zn. v.o.f COMPLETE BADKAMER INSTALLATIE EN AL UW TEGELWERK. OOK VOOR AANLEG VAN VLOERVERWARMING TELEFOON Peter: 06 - 533 949 46 Dennis: 06 - 543 154 51 Lambikstraat 24 | 1336 MB Almere email: peterphilipsen@planet.nl

De Knipperij

Al 20 jaar van van wens tot trends...

20% korting op uw behandeling

• Bij inlevering van deze advertentie • Op alle behandelingen • Elke vrijdag tussen 17.00 - 20.00 uur

Oosterengweg 84 - (Riebeeckgalerij) - Hilversum gratis parkeren!!

Telefoon: 035 - 685 43 42

30

[Advertentie]

Klaverblad en GAC: topprestaties verzekerd!

31

Wat doen GAC’ers als ze niet hardlopen?

Ik heb meerdere hobby’s. Ik kan van veel dingen genieten, waardoor ik altijd goed moet kiezen. Naast historische stadswandelingen gidsen en mijn passie voor forteiland Pampus mag ik graag poppenhuizen inrichten, fotograferen, bonbons maken en wandelen en fietsen.

Op de foto zie je naast een stukje van het fort aan de Ossenmarkt het zicht op de middeleeuwse binnenstad van Weesp. Fort aan de Ossenmarkt is onderdeel van de Nieuwe Hollandse Waterlinie en de Stelling van Amsterdam. Forteiland Pampus is het scharnierpunt van beide linies en herbergt het bezoekerscentrum van de Stelling. Daar zijn

Anneke Fessl

ongeveer 80 vrijwilligers aan verbonden. Zij spannen zich in om de geschiedenis levend te houden en de gasten een mooi dagje uit te bezorgen. Dus wie meer wil weten van de Stelling van Amsterdam: kom naar Pampus. En wie meer wil weten van het mooie stadje Weesp: sluit je aan bij een gegidste wandeling door de middeleeuwse steegjes.

Vanaf mijn vijftigste ben ik hard gaan lopen, samen met mijn vriendin, die ik ken van de kleuterschool. Het geeft me energie en het maakt mijn conditie goed, zodat ik van al mijn hobby’s blijf genieten en er anderen in kan laten delen. Ik loop graag bij de GAC omdat het me structuur geeft bij het lopen en gezelligheid met mijn loopmaatjes. Bovendien geniet ik erg van de steeds wisselende seizoenen in het bos.