To jest Moje Słowo – Alfa i Omega

Fragmenty książki

To jest Moje Słowo AiΩ Ewangelia Jezusa Objawienie Chrystusowe, jakie znają już prawdziwi chrześcijanie na całym świecie

Fragmenty z boskiego objawionego dzieła:

To jest Moje Słowo AiΩ Ewangelia Jezusa Objawienie Chrystusowe, jakie znają już prawdziwi chrześcijanie na całym świecie

Marzec 2022 © Gabriele-Verlag Das Wort GmbH Max-Braun-Str. 2, 97828 Marktheidenfeld www.gabriele-verlag.com www.gabriele-wydawnictwo.com Tytuł oryginału: „Das ist Mein Wort A und Ω Das Evangelium Jesu.

Die Christus-Offenbarung, welche inzwischen die wahren Christen in aller Welt kennen“ Interpretacja tekstu na podstawie oryginału niemieckiego.

Tłumaczenie autoryzowane przez Gabriele-Verlag Das Wort GmbH Wszystkie prawa zastrzeżone Druk: KlarDruck GmbH, Marktheidenfeld, Niemcy

Wprowadzenie Dwa tysiące lat temu, Jezus z Nazaretu, zapowiedział: Kiedy przyjdzie Duch Prawdy wprowadzę was w całą Prawdę. Tak stało się i nadal dzieje się poprzez Gabriele, proroki­ nię i ambasadorkę Boga dla naszych czasów.

W Swoim wielkim, objawionym dziele „To jest Moje Słowo. Alfa i Omega. Ewangelia Jezusa, Objawienie Chrystusowe, które znają już prawdziwi chrześcijanie na całym świecie”, sam Chrystus szczegółowo i wszech­ obejmująco przedstawił prawdę o życiu i na­ uce Nazarejczyka. On sprostował to, co jest fałszywie nauczane. Ujawnia nam to, co było dotychczas zatajone i wiele, wiele więcej – „pełną Prawdę”, tak jak nam to już jako Jezus zwiastował.

Broszurka ta zawiera fragmenty z tego ponad 1000-stronicowego dzieła „To jest Moje Słowo”.

3

Jezus nauczał Praw Bożych i w Swoim życiu wprowadzał je w czyn ... Ja, Chrystus, przyszedłem w Jezusie do ludzi i stałem się Synem Człowieczym. Przy­ szedłem, aby pokazać ludziom drogę, któ­ ra wyprowadzi ich z grzechu i niewoli. Jako Jezus z Nazaretu nauczałem praw Bożych i swoim życiem dawałem ludziom przykład...

Nauczałem ludzi, aby kochali się nawza­ jem, kochali zwierzęta, poważali przyrodę i uznawali Ziemię za matkę, na łonie której dzieci ludzkie żyją i pracują. Nauczałem lu­ dzi równości, wolności, jedności, braterstwa i sprawiedliwości... (str. 354‒355) Ten, kto idzie w ślady Jezusa, staje się drogowskazem dla wielu ... i wybrali oni dwóch, Barabasza i Mateusza, i modlili się, i rzekli: „O Boże, który znasz serca wszystkich ludzi, wskaż nam, którego z tych dwóch wybrałeś, aby uczestniczył w apostol4

stwie, z którego wywyższyłeś swojego sługę Piotra, aby nam przewodził.”

Ja, Chrystus, wyjaśniam, prostuję i pogłębiam słowo: Ja żadnego człowieka nie wywyższyłem, aby czuwał nad moimi...

Do wszystkich, którzy idą w Moje śla­ dy – także do Piotra, który mnie spytał, kto ma przewodzić – powiedziałem między inny­ mi: Kto wśród was jest największym, ma być najmniejszym, i komu najwięcej światła i siły może być dane przez jego życie w miłości Bożej, ten ma być dla wielu drogowskazem do miłości Bożej.

Ja was wszystkich wybrałem, abyście byli nosicielami światła...

Ten bowiem, kto pozwala siebie wywyż­ szać i czcić, nie żyje w Moim Duchu; on bę­ dzie poniżony... (str. 984)

5

Faryzeusze bluźnili i wyszydzali dobre uczynki Jezusa … przyprowadzono do Niego człowieka niemego i opętanego przez demona. A gdy demon został wypędzony, niemy przemówił.

I zdumiał się lud, i mówił: „Nigdy czegoś podobnego nie widziano w Izraelu”. Faryzeusze zaś mówili: „On wypędza diabły mocą naczelnika diabłów”.

Ja, Chrystus, wyjaśniam, prostuję i pogłębiam słowo: Jako Jezus z Nazaretu działałem tam, gdzie posłał Mnie Mój Ojciec. Mocą Ojca mogłem wielu ludziom przynieść uśmierzenie bólu oraz uzdrowienie i poprowadzić ich również do rozpoznania przez żywe słowo.

Jednak nie każdemu człowiekowi, który do Mnie przyszedł, mogłem pomóc i służyć.

Na wielu z nich położyłem rękę, a oni nie wyzdrowieli. Również nie każda ciemna siła w człowieku, do której przemówiłem, ustą­ 6

piła z niego. Prawo życia mówi bowiem: We­ dług twojej wiary będzie ci dane! Jak również: Odtąd nie grzesz już więcej!...

Również i dzisiaj faryzeusze posługują się tą samą bluźnierczą mową jak wtedy, kiedy Ja jako Jezus z Nazaretu wędrowałem po tej ziemi... Liczni faryzeusze w szatach kapłań­ skich są przekonani o tym, że są kompetent­ ni w sprawach wiary. Zarzucają bliźniemu, że jest szatański lub „paktuje z diabłem”, ponieważ oni sami swoim życiem i my­ śleniem, mniej lub bardziej służą diabłu... (str. 240‒241) Ostatnia wieczerza … A gdy wszyscy spożyli i wypili, rzekł do nich: „Ilekroć zgromadzicie się w Moim imieniu, czyńcie tę ofiarę na Moją pamiątkę; przygotujcie chleb wiecznego życia i wino wiecznego zbawienia, jedzcie i pijcie z czystym sercem, a otrzymacie substancję i życie Boga, które we Mnie mieszka” (str. 803‒804) 7

Ja, Chrystus, wyjaśniam, prostuję i pogłębiam słowo: Chleb i wino służyły jedynie jako symbol poświęcenia Mojego ciała i Mojej krwi. Nie róbcie jednak z tego ceremonii, lecz pamię­ tajcie zawsze o Mnie we wszystkich waszych odczuciach, myślach, słowach i czynach.

Również, kiedy przyjmujecie dary ży­ cia, które są wam dane przez Boga z łona Matki Ziemi, pamiętajcie z wdzięcznością o Odwiecznym i pamiętajcie o Moim Czynie Zbawczym. I skoro uczynicie to ze szczerego serca, to nie tylko wasze ziemskie ciało otrzy­ ma duchową substancję, duchowe życie, lecz również i wasza dusza... (str. 804) … Jako Jezus z Nazaretu modliłem się często do Boga, Mojego Ojca, i rozmawiałem z Nim. Do Niego, do Odwiecznego, modliłem się o błogosławieństwo dla ostatniej wiecze­ rzy z Moimi.

I tak mniej więcej powiedziałem do nich: To, co Ja teraz czynię, czyńcie nadal na Moją pamiątkę. Jadło jest dla ciała. Podaję je wam 8

jako symbol wewnętrznego pokrzepienia... (str. 795) Cierpienie i umieranie Jezusa … Dlaczego Jezus tak często uchodził swoim prześladowcom, a nie uszedł tej nocy? (str. 808) Ciemność dotychczas nie miała mocy nade Mną, gdyż Moje duchowe ciało było i jest bez skazy. Dopiero wtedy otrzymali moc pojmania Mnie, kiedy wziąłem na siebie winę rodu Dawida i innych rodów i stałem się dla ciemności widoczny... (str. 820) Ciemność wydrwiła, wyszydziła i zabiła Moje ziemskie ciało, lecz nie osiągnęła tego, co chciała przez to osiągnąć, a mianowicie oddzielenia Mnie od Boga przez Moje zwąt­ pienie w Niego. Ja pozostałem w Moim Ojcu i Ojciec pozostał we Mnie.

W ten sposób uwielbiłem Ojca we Mnie.

I tak wspaniałość Ojca przyszła jako światło zbawienia na ten świat przeze Mnie, Chrystu­ 9

sa. I nikt nie może tego światła świata zgasić.

Wniknęło ono we wszystkie dusze i we wszyst­ kich ludzi – nawet w najciemniejszego demo­ na. Czy chce on to uznać za prawdę, czy też nie – również i on otrzymał ode Mnie światło zba­ wienia i również on będzie dzięki temu uwol­ niony od swoich grzechów… (str. 849‒850) … Mimo, że (Piłat) umył ręce na znak nie­ winności, to jednak zgrzeszył. Chociaż był przekonany o Mojej niewinności, to wydał Mnie, niewinnego. Piłat nie zdał egzaminu, gdyż wydał zarządzenie wbrew swoim prze­ konaniom.

Z wewnętrznego rozpoznania mało jest pożytku, jeżeli człowiek nie czyni tego, co rozpoznał… (str. 835) Piłat ukazał swoją słabość. On bał się ludu, gdyż chciał utrzymać swoje stanowisko w świe­ cie. Postępowanie Piłata było i jest symbolem dla wielu. Człowiek skierowany na świat jest uzależniony od mas, jeżeli chce w tym świe­ cie utrzymać swoją moc i swoje stanowisko.

Gotów jest poświęcić bliźniego, aby zachować uznanie i swoją zewnętrzną moc. (str. 843) 10

Przykłady z Nauki Jezusa, Chrystusa Jezus poszedł do Jerozolimy i spotkał ciężko objuczonego drzewem wielbłąda. Wielbłąd nie mógł iść po stromym zboczu, a poganiacz popędzał go, bił i znęcał się nad nim, lecz nie mógł zwierzęcia ruszyć z miejsca.

Widząc to Jezus rzekł do niego: „Czemu bijesz brata swego?” A człowiek ten odpowiedział: „Nie wiedziałem, że on jest bratem moim. Czyż nie jest to zwierzę przeznaczone do dźwigania ciężarów i do tego, aby mi służyć?”.

I rzekł mu Jezus: „Czyż nie ten sam Bóg stworzył z tej samej materii to zwierzę i twoje dzieci, które tobie służą, i czyż nie otrzymały one od Boga tego samego tchnienia?”.

A człowiek ów zdumiał się bardzo tymi słowami. Przestał bić wielbłąda i uwolnił go z części ciężaru. I szedł wielbłąd pod górę, a Jezus przed nim, i nie stawał więcej aż do końca swojej podróży tego dnia.

11

Wielbłąd poznał Jezusa, odczuł w Nim bowiem miłość Bożą. Człowiek ów zapragnął jeszcze więcej dowiedzieć się z tej nauki, a Jezus chętnie go nauczał, i stał się on uczniem Jego.

Ja, Chrystus, wyjaśniam, prostuję i pogłębiam słowo: … Jako Jezus z Nazaretu mówiłem do wie­ lu ludzi o prawie życia, również o zwierzętach, które podobnie jak ludzie odczuwają ból, cier­ pienie i radość. Tak jak człowiek nie powinien być przeciwko swojemu bliźniemu, lecz powi­ nien być mu przychylny, tak powinien też być przychylny zwierzętom i ponosić za nie odpo­ wiedzialność, gdyż one służą człowiekowi.

Wciąż na nowo pouczałem ludzi, że rów­ nież zwierzę jest stworzeniem Bożym, które człowiek powinien kochać, a nie znieważać.

Ten, kto bije zwierzęta i znęca się nad nimi, dozna kiedyś na duszy i na ciele tego samego lub podobnego… (str. 412‒413) 12

I niektórzy starsi i uczeni w Piśmie ze świątyni przyszli do Niego i rzekli: „Czemu uczniowie Twoi nauczają ludzi, że spożywanie mięsa zwierząt sprzeciwia się Prawu? Przecież według Mojżesza przynoszą je na ofiarę…”

Ja, Chrystus, wyjaśniam, prostuję i pogłębiam słowo: Mojżesz ani nie nakazywał, ani nie uzna­ wał ofiar ze zwierząt. Nie wkraczał jednak w szatańską wolę tych, którzy chcieli jeść mięso. Nauczał i pouczał ich o tym, że zarów­ no spożywanie, jak i ofiarowywanie zwierząt jest grzechem…

Rozpoznajcie: Każde zwierzę odczuwa i dlatego wie, co człowiek zamierza z nim uczynić.

Na przełomie czasów, kiedy Ja wyjaśniam, prostuję i pogłębiam treść tej książki, brutal­ ność wobec świata zwierząt i roślin osiągnęła niewyobrażalne rozmiary. Zwierzęta i ro­ śliny cierpią z powodu samowoli człowieka.

13

Wielu ludzi nie ma już szacunku nie tylko dla własnego życia, lecz również dla życia całego stworzenia. Na skutek ludzkiego postępowa­ nia doszło na przykład do zakłóceń prądów magnetycznych. Dlatego wiele zwierząt stra­ ciło orientację, szczególnie ptaki wędrowne, które lecą do ciepłych krajów. Przez zanie­ czyszczenie rzek, jezior i mórz oraz ziemskiej atmosfery wymiera wiele gatunków zwierząt i roślin w wodzie, w powietrzu i na ziemi… (str. 572‒573) Odczuwajcie więc łączność z wszelkim stworzeniem i ze wszystkimi kamieniami i roślinami, i chrońcie życie, które jest wam powierzone!

Nie zabijajcie nigdy zwierzęcia dla wasze­ go osobistego użytku. Zrozumcie: przyroda, życie stworzenia, obdarowuje was. Owoce pól, ogrodów i lasów powinny wam wystar­ czyć. I nigdy umyślnie nie depczcie życia – ani zwierząt, ani roślin… (str. 174‒175)

14

Nie stosujcie gwałtu i wystrzegajcie się przelewania krwi … Dom Boży, świątynia Ducha Święte­ go, to ludzkie ciało i dusza, która jest z Boga i mieszka w ludzkim ciele. W głębi duszy jest Boża miłość, mądrość i sprawiedliwość.

Bóg mieszka więc w duszy. Wobec tego du­ sza i ciało człowieka są świątynią Boga. Ten więc, kto włamuje się do domu z krwi i ko­ ści, zadając gwałt człowiekowi, uciskając go, traktując jak niewolnika, a nawet zabijając, grzeszy przeciwko Duchowi Świętemu.

Zachowujcie więc w czystości wasze ręce i waszą duszę – nie tylko wystrzegając się kradzieży i rabunku. Przede wszystkim nie stosujcie przemocy wobec ludzi czy zwierząt i strzeżcie się przelewu krwi… (str. 455) Prawo przyczyny i skutku … Odwieczne, wszechobejmujące, uniwer­ salne Prawo, prawo niebios jest niezłomne.

15

Jest to Prawo wszelkiego czystego bytu. Przez upadek powstało prawo siewu i zbioru i może być rozwiązane jedynie przez urzeczywist­ nienie odwiecznych praw. Nie może być jed­ nak ominięte...

Prawo siewu i zbioru obowiązuje do cza­ su, aż wszystko, co jest sprzeczne z Pra­ wem, będzie oczyszczone i przekształcone w pozytywną energię i aż każda istota będzie znowu żyła w Bogu, z którego się wywodzi… (str. 280) … Bóg dał wszystkim istotom duchowym, a więc wszystkim duszom i ludziom, wol­ ną wolę. Dlatego też każdy człowiek posiada wolną wolę. Może on przyjąć i urzeczywistnić prawa wolności i życia albo je znieważać i po­ stępować sprzecznie z Prawem…

Dobry siew przynosi dobre żniwo. Zły siew przynosi złe żniwo. Każdy człowiek może w wolności wybrać, jakie ziarno chce zasiać: dobre, mniej dobre lub złe. Owo­ ce tego siewu każdy zbierze sam, a nie jego 16

bliźni; każdy zbierze jedynie owoce swojego własnego siewu. Wielu ludzi, którzy muszą ponosić skutki swoich przyczyn, nie wie, że są to owoce ich własnego siewu i dlatego myślą, że trafił ich gniew Boga.

Bóg jest miłością i nie zna gniewu.

Bóg odbiera człowiekowi jego nałogi, ale tylko wtedy, kiedy człowiek żałuje za nie, przekazuje je Bogu, naprawia wyrządzoną szkodę i już więcej tego nie czyni... (str. 393) Nauka o wiecznym potępieniu jest wyszydzaniem Boga A niektórzy z faryzeuszy przyszli i pytali Jezusa, mówiąc: „Jak Ty powiedziałeś, że Bóg potępi świat?”. A Jezus, odpowiadając im, rzekł: „Zaprawdę Bóg tak umiłował świat, że Syna swego pierworodnego dał i posłał na ten świat, aby wszyscy, którzy w Niego wierzą, nie zginęli, ale mieli żywot wieczny...”

17

Ja, Chrystus, wyjaśniam, prostuję i pogłębiam słowo: Bóg nie potępia! Jednak człowiek, który w myślach, słowach i czynach wykracza prze­ ciw boskiemu Prawu, udaje się pod swój wła­ sny sąd i nazywa to potępieniem.

Ty nie powinieneś jednak bać się twoje­ go niebiańskiego Ojca, gdyż On ciebie kocha!

Bój się raczej swoich ludzkich myśli, swoich słów i sprzecznych z Prawem czynów, gdyż mogą one ciebie na długo wprowadzić w „po­ tępienie”! Bóg jest miłością! Nie bój się więc Boga… (str. 121‒122) … Piekło nie jest miejscem, ale stanem duszy, która oddała się sprzeczności, czyli „księciu ciemności”. (str. 158) Nie opłakujcie zmarłych Ten, kto opłakuje zmarłych, jest jeszcze daleko od wiecznego życia, gdyż widzi jeszcze śmierć jako koniec życia…

18

To, co doczesne, życie w ciele ludzkim, nie jest życiem duszy. Dusza przybrała ciało ziemskie jedynie na krótki czas swojego ży­ cia, aby na ziemi oczyścić to, co sobie nałożyła w różnych ziemskich bytach...

O Miłości do Boga i bliźniego … Rozpoznajcie: Ten, kto jest przeciw bliźniemu, obojętnie z jakiej przyczyny, jest przeciw Bogu. Kto jest przeciw Bogu, ten nie stoi w Prawdzie, w wypełnianiu prawa Boże­ go, miłości… (str. 911) … Kto nie przyjmuje i nie zachowuje bliźniego w sercu, gdyż ma do niego uprze­ dzenia, kto odrzuca go, poniża, a może na­ wet nienawidzi, ten nie ujrzy wiecznego Ojca ani nie będzie znał Mnie, Syna Ojca, Chry­ stusa, a także swoich bliźnich i siebie sa­mego. W nim bowiem również żyje Duch wiecznego Ojca, którego on nie przyjmuje w swoim bliźnim i nie zachowuje w sercu… (str. 558) 19

… „Nie czyń drugiemu tego, czego nie chcesz, aby on tobie uczynił” oznacza: Zwa­ żaj na każdą chwilę swojego ziemskiego ży­ cia. Wtedy będziesz miał wgląd w świat swo­ ich odczuć i myśli i będziesz mógł zawczasu przekazać Mnie, Chrystusowi, to, co jest w tobie ludzkie – zanim uczynisz bliźniemu to, co znowu do ciebie powróci. To, co czynisz bliźniemu, czynisz Mnie, Chrystusowi, i so­ bie samemu…

Będziesz więc poważał bliźniego i czynił mu to, co odpowiada wiecznemu Prawu – nie będziesz jednak czynił tego, czego on od cie­ bie wymaga, a co jest sprzeczne z Prawem… (str. 433) Rozpoznajcie: Nie powinniście wyma­ gać od waszych współbraci tego, czego sami dać nie chcecie. Jeżeli oczekujecie od bliź­ niego, aby coś dla was zrobił, to postawcie sobie pytanie: Dlaczego wy sami tego nie ro­ bicie?... Czegokolwiek wymagasz od swojego bliźniego, tego sam w sercu nie posiadasz… (str. 339) 20

… Ten, kto zabija bliźniego, burzy świąty­ nię Bożą. Dusza zabitego nie może już wtedy w swoim ziemskim ciele oczyścić lub dokonać tego, co było jej zadaniem w tym ziemskim bycie.

Ten, kto zabija lub każe zabić bliźniego, świątynię Bożą, zazna tego samego lub po­ dobnego. Lęk, cierpienie, przerażenie i śmierć spadną także na niego. W godzinie śmierci nie będzie miał spokoju, gdyż dusza, której ziemskie ciało zabił i która mu jeszcze nie wy­ baczyła, będzie stała przed nim… (str. 548) … Ten, kto pozwala bliźnim wodzić się na postronku, czyni więc to, co inni mu każą, mimo iż rozpoznaje, że to nie jest jego droga, jest sterowany i mija się z właściwym celem swojego ziemskiego życia. On nie korzysta ze swoich dni, bo jest wykorzystywany przez tych, którym jest posłuszny, i dlatego nie zna drogi, którą jako człowiek ma podążać na ziemi.

Człowieka, który zniewala swoich współ­ braci, narzucając im swoją wolę, można przy­ 21

równać do wampira, wysysającego energię ze współbraci… (str. 321) Przebaczenie i prośba o przebaczenie uwalniają człowieka i rozjaśniają duszę.

Ten, kto przebacza bez względu na to, ile razy bliźni zgrzeszył przeciwko niemu, nie obciąża swojej duszy i chroni swoje ciało przed obciążeniem...

Wyrok sędziego brzmi: Jaką miarą mie­ rzysz, taką i ciebie mierzyć będą. Oznacza to: Sędzią jest miara twoich sprzecznych z Prawem odczuć, myśli, słów i czynów, a nie Bóg (str. 625) … Przebaczcie, a doznacie przebaczenia.

Jeżeli prosicie o przebaczenie i bliźni wam przebaczy, to i wasz Ojciec w niebie wam przebaczy... Jeżeli prosiliście bliźniego o prze­ baczenie, a on nie jest jeszcze gotów wam przebaczyć, to łaska Boga w was wzmocni się, otuli was i uniesie – On jednak nie odejmie wam tego, co jeszcze nie jest oczyszczone… (str. 314‒315) 22

Litera zabija, Prawda uwalnia … Wierność literze świadczy o niewier­ ności wobec Boga. Człowiek, który nie urze­ czywistnia praw Bożych, trzyma się kurczo­ wo litery. Ten dogmatyczny sposób myślenia wprowadził świat w zupełny zamęt. Tak było zawsze i wszędzie i tak jest również w dzi­ siejszych czasach… (str. 497) Temu, kto spełnia słowo Boże, dane bę­ dzie też rozpowszechnianie na świecie słowa Bożego i nauczanie go. Ten jednak, kto sam słowa Bożego nie urzeczywistnił, niech mil­ czy. Kto tylko mówi o słowie Bożym, obciąża swoją duszę – grzeszy wobec świętego słowa, wobec Boga. Słowa tego, kto tylko głosi słowo Boże i naucza go bez urzeczywistnienia, nie wnikają do serca bliźniego… (str. 800) … Człowiek będzie oglądać i oceniać swoim rozumem objawione mu aspekty od­ wiecznej Prawdy tak długo, aż to, co za każ­ dym razem rozpozna, krok po kroku urze­ czywistni. Dopiero wtedy będzie w stanie odebrać wyższą Prawdę… (str. 909) 23

Prawidłowe modlenie się Kiedy się modlisz, to udaj się do spokojne­ go miejsca i zanurz się w głębi swojego wnę­ trza, gdyż w tobie mieszka Duch Ojca, które­ go świątynią ty jesteś...

Rozpoznaj: Jeżeli w modlitwie zwracasz się do Boga, a w swoim życiu nie urzeczywist­ niasz tego, o co prosisz, jeżeli więc twoje mo­ dlitwy są tylko wystawianiem na pokaz twoje­ go ja, a nie wynikają z głębi twojej duszy i nie są natchnione miłością do Boga, to grzeszysz przeciwko Duchowi Świętemu… (str. 305) Droga do wnętrza, do serca Boga Ja… jako Jezus z Nazaretu zwiastowa­ łem ewangelię miłości, która przynosi wol­ ność. Zwiastuję ją ponownie jako Chrystus poprzez tych, którzy spełniają wolę Bożą.

Na drodze do wnętrza, którą moim przy­ niosłem i przynoszę, każdy może Mnie zna­ leźć… (str. 129) 24

… Rozpoznajcie: W odwiecznym Pra­ wie nie ma przymusu. Bóg, Odwieczny, dał wszystkim swoim dzieciom wolną wolę. Ten, kto dobrowolnie decyduje się, osiąga wolną decyzją siłę do tego, co cechuje prawdzi­ we chrześcijaństwo – do równości, wolno­ ści, jedności, braterstwa i sprawiedliwości.

Wszelkie przymusy pochodzą z prawa sie­ wu i zbioru, zwanego też prawem upadku.

Człowiekowi jest dane wybierać swoją du­ chową drogę w wolności. Ja, Chrystus, ofia­ rowałem i ofiaruję drogę do serca Boga, ale nie zmuszam żadnego człowieka do pójścia tą drogą…

Niejedno z tak zwanych chrześcijań­ skich wyznań przymusza swoich wiernych do chrztu wodą. Już małe dzieci, których wolna wola nie jest jeszcze rozwinięta i które z tego powodu nie mogą jeszcze same pod­ jąć decyzji, przez chrzest wodą przymusza­ ne są do członkostwa w jakimś Kościele… (str. 278‒279) Urzeczywistnianie Kazania na Górze w życiu codziennym jest Wewnętrzną Drogą 25

do serca Boga. To, czego człowiek nie robi bez­ interesownie, robi dla siebie samego. Bezinte­ resowność jest Bożą miłością. Interesowność jest ludzką miłością. Ten, kto czyni dobrze bliźniemu tylko wtedy, gdy on mu za to dzię­ kuje i chwali jego dobre czyny, nie robi tego dla bliźniego, tylko dla siebie samego. Podzię­ kowanie i pochwała są wtedy jego zapłatą. Ten jest już wynagrodzony i od Boga nie otrzyma żadnej zapłaty. Przez Boga jedynie bezinte­ resowność będzie nagrodzona... Pierwszym krokiem w tym kierunku jest kontrola myśli: Zastąp samolubne, negatywne, ponure lub pełne namiętności myśli myślami pozytywny­ mi, wspierającymi, radosnymi, szlachetnymi oraz myślami o tym, co jest dobre w człowieku i we wszystkim, co ciebie spotyka… (str. 303) Wewnętrzne i zewnętrzne bogactwo Ten, kto dba tylko o swój dobrobyt, nie spostrzega jeszcze jastrzębia, który rozpo­ starł już swoje skrzydła, aby zniszczyć gniaz­ 26

do i porwać bogactwa, które bogacz budujący gniazdo, nazywa swoją własnością.

Ten jednak, kto dąży najpierw do króle­ stwa Bożego, gromadzi wewnętrzne warto­ ści, wewnętrzne skarby... Ten, kto jest bogaty we wnętrzu, nie będzie cierpiał biedy na ze­ wnątrz. Kto natomiast na zewnątrz jest bo­ gaty i bogactwo gromadzi, ten potem zazna biedy… (str. 324) Każdy człowiek jest dzieckiem Bożym i nie powinien kroczyć po ziemi w szacie że­ braka. Ale nie powinien też opływać w luk­ susy i bogactwa i kazać swoim współbraciom pracować, aby tylko jemu dobrze się powo­ dziło. Każdy człowiek powinien bowiem speł­ niać przykazanie „Módl się i pracuj”. Każdy pracownik wart jest swojej zapłaty. Ten, kto rzetelnie pracuje, jest też sprawiedliwy wobec bliźniego… (str. 537) Módl się i pracuj … Rozpoznajcie: Każdemu, kto zgodnie z prawami Odwiecznego bezinteresownie 27

przestrzega przykazania „Módl się i pracuj” należy się to samo; bowiem Bóg daje każde­ mu to, czego mu potrzeba, i ponadto. Dopóki jednak nie wszyscy ludzie przestrzegają tego przykazania, będą istnieć na ziemi tak zwa­ ni bogacze. Ich zadaniem jest rozdawanie nagromadzonych bogactw i życie tak samo, jak ci, którzy ofiarnie spełniają przykazanie „Módl się i pracuj”. Jeżeli więc nie będą my­ śleli o swoim dobrobycie, lecz o dobrobycie wszystkich, to wewnętrzne bogactwo ujawni się stopniowo na zewnątrz i nikt nie dozna głodu ani biedy… (str. 266‒267) Ziemskie prawo a Boża sprawiedliwość Rozpoznajcie: Bóg nie jest ziemskim pra­ wem, lecz sprawiedliwością.

Człowiek ma swoje ustawy, one są dla nie­ go prawem. Dopóki człowiek nie zna prawa życia, sprawiedliwości, dopóty często myśli, że postępuje zgodnie z prawem. Dlatego wciąż na nowo wpada w sidła prawa siewu i zbioru, 28

gdyż ziemskie prawo nie zawsze odpowiada sprawiedliwości. Ludzkiemu prawu jeszcze da­ leko jest do sprawiedliwości Bożej. (str. 626) Mężczyzna i kobieta są równouprawnieni ... Rozpoznajcie: W każdej sile, czy jest ona darująca czy przyjmująca, zawarty jest byt. Dlatego kobieta powinna być tak samo poważana jak mężczyzna…

Ten, kto w świecie uważa kobietę za mniej wartą i stawia mężczyznę ponad kobietę, wy­ kracza przeciwko zasadzie życia, zasadzie Oj­ ca-Matki, która jest Wszechprawem… (str. 679) Czyn Zbawczy Chrystusa Ja jestem pierwszym ujrzanym i pierwo­ rodnym Synem Ojca, współrządcą niebios.

Ja jestem wszechobecny w czterech stworzyciel­ skich siłach, w czterech właściwościach Boga – w Porządku, Woli, Mądrości i Powadze. … Tym samym Ja Jestem Bogiem w stworzy­ cielskim Duchu Ojca… Bóg oznacza najwyższą, 29

wszechobecną energię, która wszystko stworzy­ ła i stwarza i jest od wieczności po wieczność.

Z tej wszechobecnej energii, z odwiecznie płynącego prapotencjału, z Ducha, oddzieli­ łem wielką część Mojego duchowego dziedzic­ twa i w postaci iskier złożyłem je w duszach… (str. 183) … Odwieczny Ojciec, którego jestem Sy­ nem, przekazał Mi moc dokonania tego, co jest w Jego woli, w odwiecznym Prawie – zachowania całości wszelkiego bytu. Poprzez Czyn Zbawczy każda głęboko obciążona dusza otrzymała Iskrę Zbawczą. W ten sposób dusza ma wsparcie i jest wykluczona możliwość jej rozwiązania się we wszechobecnym Duchu, strumieniu Bożym; wykluczone jest jej przejście w Nim w postać płynnej energii. Dzięki zbawieniu dusza znowu stanie się istotą duchową i pozostanie w ducho­ wej formie dzieckiem Bożym…

Jest mi więc dane od Ojca, abym działał jako Zbawiciel wszystkich nisko upadłych dusz i ludzi, i Jego dzieci poprowadził z po­ wrotem do Jego serca. Ja jestem zatem dla 30

każdej duszy Zbawicielem tak długo, aż prze­ zwycięży ona cztery obszary oczyszczania… (str. 184/185) Zanik pragmin 2000 lat temu Po Moim wniebowstąpieniu z biegiem czasu pojawili się tak zwani urzędowi prze­ wodnicy, którzy rościli sobie prawo do peł­ nienia tych urzędów, gdyż wielu ludzi, którzy przychodzili do apostołów i uczniów i z cza­ sem utworzyli gminy, potrzebowało prze­ wodnictwa. Niektórzy z uczniów... pogańskie aspekty wnieśli z biegiem czasu w powstające chrześcijańskie gminy.

W ten sposób rozwinęło się coraz bardziej tak zwane chrześcijaństwo z zewnętrzny­ mi rytuałami i ceremoniami oraz hierarchią urzędników, to znaczy wysoko postawionych dostojników. Tego Ja jako Jezus z Nazaretu i jako Chrystus Boży nie nauczałem. Rozpo­ znajcie: Największym pośród Moich jest ten, kto odnalazł „kamień mędrca” – uświęconą świadomość w głębi duszy. On jest ofiarnym 31

sługą wszystkich… Ja nie powołałem żad­ nych ewangelistów, diakonów ani kapłanów.

Ja chciałem i chcę j e d n e j trzody, której Ja, Chrystus, jestem pasterzem...

Nie powołałem również tak zwanego ka­ płaństwa, lecz zastęp ofiarnych sług, którzy służą wszystkim… (str. 987‒988) Chrześcijanie wykraczają przeciw Boskiemu Prawu … Wielu przedstawicieli władz kościel­ nych i światowych zajmuje się polityką i uży­ wa słowa „chrześcijański” dla niechrześci­ jańskich celów. Używają oni Mojego imienia, aby własnemu imieniu dodać blasku. Mówią do ludu o ewangelii miłości, lecz bardzo nie­ wielu jest takich, którzy według niej żyją.

Ustanawiają prawa sprzeczne z prawem bo­ skim i w ten sposób depczą to, co najświęt­ sze – prawo miłości i życia. Dopuszczają do zabijania zwierząt. Spożywają w wielkich ilościach mięso i piją mocne napoje. Wielu z nich ponosi współodpowiedzialność za po­ 32

hańbienie, wyzyskiwanie i zanieczyszczanie ziemi, a wielu z tych, którzy nazywają siebie chrześcijanami, zbroi się dla celów wojen­ nych… Jeszcze i dzisiaj zwierzchnicy kościel­ ni siedzą na pierwszych miejscach zarówno na ucztach, jak i w kościołach, żądając, aby wierni obdarzali ich tytułami. Także i dzisiaj jeszcze wciąż odnoszą się z czcią do jednego człowieka, tytułując go „Ojcem Świętym”, chociaż Ja jako Jezus z Nazaretu nauczałem, że ist­ nieje tylko jeden Święty Ojciec… (str. 647‒648) Dobry Pasterz troszczy się o każdą owieczkę Dobry pasterz zna wszystkie swoje owce. ... Jako Jezus z Nazaretu oddałem Moje ziemskie życie za wszystkich ludzi. Jako Chry­ stus Boży oddałem Moje boskie dziedzictwo, aby być wsparciem i drogą do domu Ojca dla wszystkich dusz i ludzi.

Ponieważ teraz we wszystkich duszach i ludziach świeci Iskra Zbawcza, świetlisty pro­ mień Mojego duchowego dziedzictwa, wszy­ scy znowu odnajdą drogę do wiecznego Ojca…

33

Ja, Chrystus Boży, pilnuję każdej owcy, gdyż każda owca jest częścią Mnie samego. Żaden człowiek ani żadna dusza nie będą na wieki straceni... (str. 602‒603) … Chrystus nie wędruje już w Jezusie po tej Ziemi. Chrystus jest w tobie, dziecko ludzkie!

I gdziekolwiek jesteś, dokądkolwiek pój­ dziesz, Ja Jestem w tobie siłą zbawienia, która może też dokonać uzdrowienia twojego ciała, jeżeli to jest dobre dla twojej duszy. Człowie­ ku, nie potrzebujesz Mnie szukać – znajdziesz Mnie w sobie! Nie musisz chodzić tu i tam – Ja Jestem w tobie! I wszędzie, gdzie ty jesteś, tam Ja Jestem… (str. 221)

Fragmenty książki:

To jest Moje Słowo AiΩ Ewangelia Jezusa

Objawienie Chrystusowe, jakie znają już prawdziwi chrześcijanie na całym świecie

stron 1056, twarda oprawa, ISBN 83-911929-6-2 dostępna również w innych językach

34

To jest Moje Słowo A i Ω

Ewangelia Jezusa Objawienie Chrystusowe, jakie znają już prawdziwi chrześcijanie na całym świecie 1056 stron, ISBN 83-911929-6-2, cena 40 zł

Zamów aktualny katalog wydawniczy i wydania bezpłatne: ● Kazanie na Górze ● Nie jesteś sam ● Trzymaj się! ● Reinkarnacja ● Pocieszenie w potrzebie ● Jezus i zwierzęta ● Ja-Ja-Ja Pająk w pajęczynie ● Spełnione życie również w podeszłym wieku

Zamów aktualny katalog lub wydania bezpłatne: Gabriele-Wydawnictwo Słowo skryt. poczt.45 01-800 Warszawa 45 www.gabriele-wydawnictwo.com www.gabriele-publishing.com

To jest Moje Słowo AiΩ „To jest Moje Słowo A i Ω” to dzieło, które obejmuje autentyczne życie, myślenie i działalność Jezusa z Nazaretu, którego również doświadczamy jako największego proroka Boga, duchowego nauczyciela i mędrca.

On sam, Chrystus Boży, objawił nam na tym potężnym przełomie czasów – w proroczym słowie poprzez swoją nauczającą prorokinię Gabriele – szczegóły swojej potężnej obecności w Jezusie z Nazaretu.

Gabriele-Wydawnictwo Słowo Wolny uniwersalny Duch jest nauką miłości do Boga i do bliźniego, do człowieka, przyrody i zwierząt www. gabriele-wydawnictwo.com