ALUMNI INGENIEURS KU LEUVEN VERZET DE BAKENS

NIEUWS VAN ALUMNI

In juni 2021 gaf prof. Sofie Pollin, het vertrouwde boegbeeld van de alumnivereniging van de burgerlijk en industrieel ingenieurs van KU Leuven, de fakkel door aan een triade van door de wol geverfde sterkhouders. De professoren Michiel Steyaert en Kris Henrioulle en voormalig preses Daphne Certyn gidsen de alumnivereniging naar nieuwe tijden. Wie zijn de nieuwe kopstukken en wat hebben ze voor ogen? En hoe blikt de uittredend voorzitter terug naar haar vierjarig mandaat?

Als ‘het tij verloopt, verzet men de bakens’, zegt het spreekwoord. Prof. Sofie Pollin hoefde het tij niet af te wachten. “Na verloop van tijd en het verstrijken van je mandaat is het tijd voor vernieuwing”, vindt ze. “Dat hebben we in 2014 ook gedaan toen de academische hogeschoolopleidingen integreerden in de universiteit. Toen beslisten we om één gemeenschappelijke alumnivereniging uit te bouwen voor zowel de burgerlijk als de industrieel ingenieurs, ook voor hen die afstudeerden op een campus buiten Leuven.” Dat deze integratie met succes werd verwezenlijkt, ziet zij als haar belangrijkste realisatie. De nieuwe vereniging wordt nu door duizenden alumni, door beide faculteiten en door de universiteit erkend. Toch is de uittredend voorzitter van mening dat de vereniging nog meer kan doen. Ze denkt hierbij aan informatie over stageplaatsen voor jong afgestudeerden, inbreng in de ontwikkeling van de curricula, en gerichte fondsen werving, meer aandacht voor inter nationalisering en buitenlandse doctores.

“Dat de ommezwaai van ‘Lovaniensis’ naar ‘Flandriensis’ rimpelloos is verlopen, is de grote verdienste van mijn voorganger”, bevestigt haar opvolger prof. Michiel Steyaert volmondig. Na acht jaar als decaan van de faculteit Ingenieurswetenschappen beschikt hij over de ervaring en de energie om Alumni Ingenieurs KU Leuven verder te laten bloeien.

Multicampusvereniging

De nieuwe voorzitter weet zich gesterkt door de tandem Henrioulle-Certyn. Eerstgenoemde is professor en vicecampusvoorzitter onderzoek van Campus Diepenbeek, waar hij al jaren de alumnirelaties behartigt. Als voorzitter van de facultaire Werkgroep Alumni vertegenwoordigt hij de afgestudeerden van de Faculteit Industriële Ingenieurswetenschappen. Onbeslagen komt Kris Henrioulle niet op het ijs bij Alumni Ingenieurs KU Leuven. Als bestuurder staat hij al langer mee aan het roer van de vereniging.

“Een multicampusfaculteit is een fenomeen apart”, merkt hij op. “Daarbij gaat het niet alleen om het aantal alumni – dat zijn er meerdere tienduizenden – maar ook om de verscheidenheid van culturen. Elke campus heeft een eigen historiek die dateert van lang voor de integratie in de KU Leuven. Voeg daarbij nog de diepgewortelde vertakking in het economische en socioculturele leven van de stad of regio en je hebt te maken met een leger van oud-studenten dat zich om begrijpelijke redenen in eerste instantie met de eigen campus identificeert”.

Die verscheidenheid betekent volgens Kris Henrioulle de rijkdom van de faculteit. “Onze campussen zijn geen klonen van elkaar. De facultaire alumnipolitiek vertrekt dan ook van de erkenning van de eigenheid van elke campus. Het opbouwwerk begint bijgevolg lokaal en breidt zich gradueel uit tot niveau van de faculteit en vervolgens nog ruimer tot de overkoepelende alumnivereniging. Je kunt het vergelijken met een drietrapsraket. Die rekent op de stuwkracht van de eerste trap om van de grond te geraken, dan op het vermogen van de tweede om op snelheid te komen en tenslotte op de aansturing door trap drie om de weg naar de bestemming in te slaan”.

Preses en manager

Met Daphne Certyn als ondervoorzitter zet AIKULeuven een sleutelpion op het schaakbord. De derde vrouwelijke preses van de inmiddels honderdjarige Vlaamse Technische Kring (VTK) werkte zich in de kijker als een manager én een leider die maakte dat de studentenvereniging versterkt uit de coronacrisis kwam. Daphne studeerde in 2020 af als burgerlijk ingenieur. Nadien bekwaamde zich nog een jaar in bedrijfskunde en management aan de Vlerick Business School. De kennismaking met VTK herinnert ze zich nog levendig. “Tijdens de onthaaldagen voor de nieuwkomers werd ik getroffen door het engagement van de presidiumleden. In die mate dat ik me bij de start van het academiejaar opgaf als vrijwillig medewerker. Gaandeweg leerde ik zo de forse KMO die VTK de facto is beter kennen in al zijn facetten, functies, producten, diensten en resources. In het derde bachelorjaar trad ik effectief toe tot het presidium, waar ik me kon uitleven in de business relations met als pronkstuk de jobbeurs. Twee jaar later volgde dan de kroon op het werk met de verkiezing tot preses”.

Als preses van VTK had Daphne automatisch een zitje in de Raad van Bestuur van AIKULeuven. De ondervoorzitter speelt dus op vertrouwd terrein. “VTK heeft ook een eigen alumniwerking, maar die trekt om voor de hand liggende redenen in eerste instantie de oud-strijders van de afgezwaaide presidia aan. AIKULeuven legt de lat hoger en ziet haar doelgroep ook breder”.

Engagement

Wat bezielt een jongedame uit Lokeren om preses te worden van een van de meest prestigieuze studentenverenigingen van de KU Leuven? Opnieuw valt het woord ‘engagement’. “VTK is veel meer dan een ‘technische’ kring. We werken niet met machines of formules maar wel met en voor jonge mensen. Die bieden we een leerschool voor het ontwikkelen van professionele vaardigheden die al even onmisbaar zijn als vakkennis. Het engagement impliceert verder ook betrokkenheid bij de opleiding. Dit wil zeggen dat je je studie niet gewoon ondergaat maar wel méé-maakt samen de professoren en het onderwijsondersteunend personeel. Die samenwerking heeft er o.m. toe geleid dat de faculteit de coronacrisis meer dan behoorlijk heeft kunnen opvangen”.

Netwerking

Samen met prof. Michiel Steyaert benadrukt Daphne Certyn dat AIKULeuven een vereniging is van en voor professionals die elkaar veel te bieden hebben. “Netwerking is de troef bij uitstek die we moeten uitspelen, zeker bij de recent afgestudeerden die nog hun weg zoeken in de beroepspraktijk. Hun diploma hebben ze al mee. Na de studie kunnen de juiste contacten op het juiste moment het verschil maken. Die contacten moet je al vroeg beginnen op te bouwen”.

Op de vraag of een alumnivereniging nog zin heeft in deze tijden van Facebook en Twitter reageert Michiel Steyaert met overtuiging: “Die facilitering van netwerken is cruciaal: daarom zorgen we ervoor dat de aanwezigen op het einde van een activiteit kunnen napraten bij een glas. Spijtig dat dit niet kon gedurende de COVID-crisis. We hopen dat het vanaf nu opnieuw mogelijk wordt. Anderzijds heeft de video-ervaring van verleden jaar getoond dat activiteiten op die manier gemakkelijker verspreid kunnen worden over de verschillende campussen. Het wordt dan ook mogelijk om de video-opname later ter beschikking te stellen van leden die zich niet konden vrijmaken”.

Prof. Michiel Steyaert, Prof. Sofie Pollin, Prof. Kris Henrioulle en Daphne Certyn

©Julie Feyaerts

Ledenwerving

“Van de meer dan 45.000 afgestudeerde ingenieurs (burgerlijk en industrieel) uit onze associatie, zijn minder dan tien procent actieve leden”, betreurt Michiel Steyaert. “Het verbaast mij ook dat zo weinig van onze professoren lid zijn. Er is dus nog een lange weg te gaan! Wij moeten beter luisteren naar onze leden, naar onze doctorandi, naar onze buitenlandse studenten. Vooral jongere alumni verdienen meer aandacht: de benoeming van Daphne Certyn is hier een sterk signaal. Ook moeten we werken aan de professionalisering. Daarom hebben onze twee faculteiten Eva Strauven aangeworven voor de logistieke ondersteuning”.

De jonge alumni -burgerlijk en industrieel- ressorteren onder de vleugels van de bevlogen ondervoorzitter. “Er is een werkgroep in de maak die de opdracht krijgt een strategie en een policy te ontwikkelen”, zegt Daphne Certyn. “Daarvoor doen we een beroep op voormalige presidiumleden bij wie het heilig vuurt nog brandt. In de Leuvense studentenverenigingen VTK en Industria hoeven we niet ver te zoeken. Op de campussen buiten Leuven liggen de kaarten anders. Als je het mij vraagt wordt dat de grootste uitdaging en tevens de lakmoesproef voor de interfacultaire werking van onze vereniging”.

Internationaal

“Wij willen meer contact met onze internationale alumni en hen regelmatig informeren”, vervolgt Michiel Steyaert. “Michael Kraft, een collega op Elektrotechniek, zal dit speciaal behartigen. Onze talrijke doctoraatsstudenten uit het buitenland moeten we nauwer bij de faculteit betrekken en we moeten horen wat zij van ons verwachten. Nu blijven zij meestal opgesloten binnen hun onderzoeksgroep of departement. Na hun promotie keren de meesten terug naar hun land. Het zijn toponderzoekers waarmee we kunnen samenwerken en gemeenschappelijke projecten opzetten. Bovendien zijn ze ook goede ambassadeurs. Zij kunnen hun veelbelovende studiegenoten stimuleren om hier verder te komen studeren”.

Activiteiten

Volgens Kris Henrioulle is de metafoor van de drietrapsraket ook toepasselijk op de aard van de activiteiten en de belangstelling van het publiek. “Op de campussen scoor je het best met reünies, jubileumvieringen en regionale bedrijfsbezoeken. Op facultair niveau kijken we welke activiteiten ook campus-overschrijdend aangeboden kunnen aanslaan. En bij AIKULeuven gaan we nog ruimer of dieper -beide zijn mogelijk- met als paradepaardje de forumavonden over een specifiek thema dat zowel de burgerlijk als de industrieel ingenieurs aanspreekt”.

“Ook het concept van de alumniwerking is verschillend”, betogen Steyaert en Henrioulle eenparig. “Daar waar de activiteiten op de campussen doorgaans gratis zijn, werkt de alumnivereniging op basis van betalend lidmaatschap. Gelet op de verschillende doelstellingen zijn beide alumniwerkingen in principe geen concurrenten. Ze zijn complementair in die zin dat de ene voortbouwt op de andere, resp. een opstap betekent naar meer inhoudelijke verbreding of verdieping”.

Yves Persoons & Yves Willems