Ik stel me alle grote dingen voor - Eliane van Elderen

l ll

ELIANE VAN ELDEREN

we denken nog wel eens terug aan de haas die zich stilhield in het midden van een landweg om in koplichten te kunnen kijken sindsdien doen we dat vaak wanneer we zwijgen in de seconden na een voicemailboodschap die we aanzagen voor een bekende tijdens het zevende rondje van een sponsorloop waar je slechts het minimale aantal handtekeningen voor hebt opgehaald wanneer je eerste kind de groep 8 musical speelt

de derde hoofdrol heeft en haar tekst vergeet

af en toe proberen we het ook zelf mijn zusje met zaklamp en ik gehurkt met mijn handen op de grond als voorpootjes zo lang in het licht kijkend tot ik mijn ogen dichtknijp en de vormen van de donkere vlekken die ik zie probeer te omschrijven terwijl mijn zusje noteert we hebben inmiddels zes kolommen gevuld

iemand vertelt me over onmetelijke ruimtes ik stel me alle grote dingen voor waarvan ik vroeger dacht dat ze te groot waren: brontosaurusnekken zwarte gaten het verdriet om je eerste dode huisdier beyoncé en de eenzaamste walvis die als enige zingt op een frequentie van 52 hertz een frequentie die zijn soortgenoten niet kunnen waarnemen

we bootsen de landweg na op het tapijt om de beurt dragen we een lauwnatte handdoek als lichaam naar de berm waar we wachten tot het is afgekoeld met onze ogen dicht we zeggen vaker niks

we denken nog wel eens terug aan de haas aan de plukjes witte en bruine vacht wapperend aan de nummerplaat aan de stilte in de auto achteraf en aan mijn moeder die op de passagiersstoel googlede naar wie er nu aansprakelijk was voor een dergelijke situatie