Dierenarts Jonas Spruyt over zijn eerste jaar bij ZOO Antwerpen en ZOO Planckendael
“Door zelfstandig te zijn, kreeg ik meer haar op mijn tanden.”
In het “Daglid”
Maak kennis met de Koninklijke Confederatie van Landmeters-Experten
Het jaarthema van de Federatie Vrije Beroepen is “verbinden in een digitale wereld”.
Er werd en wordt de laatste jaren al veel gepraat over artificiële intelligentie, en ook over de impact ervan op vrije beroepers. Terecht, want die wordt ongetwijfeld groot.
Toch blijft het belangrijk om ook de andere kant van de slinger te belichten. We mogen de verbinding met elkaar in zo’n steeds meer digitale wereld niet verliezen. Fysieke verbinding tussen mensen zal altijd belangrijk blijven, of misschien zelfs net nog belangrijker worden.
En daarom willen we dit jaar inzetten op “verbinding”, en vooral: persoonlijke of menselijke verbinding. Die verbinding is voor onze beroepsgroepen erg relevant. Klanten of patiënten hebben nood aan een persoonlijk klankbord. Aan een vertrouwenspersoon die hun zorgen opvangt, begrijpt of aanpakt. En dat zijn onze (vrije) beroepers.
Maar die vrije beroepers hebben ook zélf voldoende verbinding nodig. Zij, en andere zelfstandige ondernemers, zijn al te vaak eenzaam. Ze proberen de zorgen van hun klant of patiënt op te vangen, maar die rugzakken wegen soms ook zwaar. Daarbovenop werken ze dan ook nog eens vaak alleen in solopraktijken. Daarom moeten we hen blijven aanmoedigen om te participeren in hun beroepsorganisaties. Die zorgen voor sociale cohesie en voor verbinding tussen de beroepers zelf, en bieden een tegengif voor de eenzaamheid die soms opduikt.
Het jaarthema zal ook de Dag van het Vrije Beroep kleuren. En waar kunnen we onze feestdag beter organiseren dan in het Atomium als het over verbinding gaat? Verderop in deze Vrije Beroeper kan je jezelf meteen al van een plekje verzekeren. Doen, want de plaatsen zijn beperkt.
Anton Smagghe, secretaris-generaal
De Vrije Beroeper is een uitgave van De Federatie Vrije Beroepen vzw (VU), Willebroekkaai 37, 1000 Brussel. Verschijnt 3x per jaar. De redactie van De Vrije Beroeper streeft naar de grootst mogelijke betrouwbaarheid van de gepubliceerde informatie, waarvoor zij echter niet aansprakelijk kan worden gesteld. Contact: +32 (0)2 21 22 504, info@federatievrijeberoepen.be Kernredactie: De Federatie Vrije Beroepen i.s.m. UNIZO-redactie Vormgeving: KIXX, Autobaan 5/0202, 8210 Loppem, tel +32 (0)51 40 43 12, www.kixx-concept.be Adverteren? Trevi nv, Meerlaan 9, 9620 Zottegem, +32 (0)9 360 62 16, www.trevi-regie.be Blijf op de hoogte: www.facebook.com/federatievrijeberoepen, twitter.com/vrijeberoepen Onze elektronische nieuwsbrief? www.federatievrijeberoepen.be
Dierenarts Jonas Spruyt over zijn eerste jaar bij ZOO Antwerpen en Planckendael.
“Door zelfstandig te zijn, kreeg ik meer haar op mijn tanden.”
Als je de zoektocht naar een “BD”, languit “bekende dierenarts”, start dan kom je vrij snel bij Jonas Spruyt uit. Jonas, 33 jaar, geboren en getogen in Mortsel, en dus ook kind van de streek, werd pakweg een jaar geleden de dierenarts van zowel ZOO Antwerpen, als ZOO Planckendael, beiden beheerd door de KMDA, de Koninklijke Maatschappij voor Dierkunde van Antwerpen.
TEKST Bram Vandromme – FOTO’S KMDAJonas kwam als kleine “spruit” (geef toe, open doelkans) van twee samen met zijn ouders regelmatig in de zoo wandelen, en raakte daar gebeten door een grote dierenliefde. “Ooit wou ik daar werken”, kijkt Jonas terug. En kijk, hij kon zowaar zijn droom waarmaken. Ze blijken niet allemaal bedrog. “Voor mij een enorm voorrecht om hier te mogen werken”, lacht Jonas de tanden bloot. “Het is een fantastische werkplek, en het is voor mij ook heel fijn om in een groter geheel te kunnen werken.”
Jonas is in de parken voor liefst 7000 dieren verantwoordelijk. “Gelukkig heeft mijn voorganger Francis (Vercammen, nvdr.) een stevige basis gelegd voor de werking met alle dieren -
verzorgers, assistenten en coördinatoren. Als je voor zoveel dieren instaat, kan je natuurlijk niet voor elke kwaal uitrukken. Er komt een selectie tot bij mij. Bovendien vragen grote ingrepen bij veel van onze diersoorten ook vaak maanden voorbereiding, en werken we daarbij samen met bijvoorbeeld de Universiteit Gent. Dierenarts bij de zoo is vooral teamwerk.”
Dierentuinen
Jonas zelf blijkt, zoals veel dierenartsen waarschijnlijk, een enorme dierenvriend en thuis zijn dieren nooit ver weg. Als kind vertoefde hij tussen de katten en konijnen, maar ook zijn echtgenote Barbara is dierenarts. Ten huize Spruyt wordt dus niet alleen figuurlijk, maar ook vaak letterlijk over koetjes en kalfjes gesproken.
Hoe kijkt een dierenliefhebber naar de rol van dierentuinen in onze maatschappij, vroegen we Jonas.
“Je moet dierentuinen in de huidige tijdsgeest zien. Dierentuinen zijn niet meer wat ze vroeger waren, waar dieren door plaatsgebrek liepen te ijsberen. Als je in onze dierenparken rondloopt, zie je grote verblijven, krijgen de dieren veel plaats, de beste voeding en de nodige zorg. Het maatschappelijk belang van een dierentuin mag niet worden onderschat. Voor veel mensen is dat een plek om de natuur, en dieren, te leren kennen. Veel mensen worden daar verliefd op de natuur. Kijk naar mezelf; ook mij deed de zoo dromen. Een dierentuin kan dus ook een zaadje planten om bewustzijn voor de natuur te creëren.
• Geboren en getogen in Mortsel
Maar het is voor veel mensen ook een grote tuin, zeker bij een stadszoo zoals Antwerpen. Zowel in Antwerpen als in Mechelen hebben we heel wat familieabonnees, die regelmatig op bezoek komen en graag een koffietje komen drinken aan de zijde van hun favoriete dieren. Maar misschien is de allerbelangrijke reden voor mij wel dat dierentuinen ook aan reservepopulaties bouwen om dieren terug in de natuur te kunnen brengen en wetenschappelijk onderzoek doen of ondersteunen. Zo is de KMDA dé hoofdsponsor voor het herpesonderzoek bij Aziatische olifanten, die
daar vaak door sterven. Mede door onze inspanningen, zal mogelijk binnen enkele jaren een vaccin bestaan. Daar mogen we toch best trots op zijn. Er zijn tientallen projecten lopende. Dierentuinen zorgen er dus ook voor dat dieren niet uitsterven.”
Voor de leeuwen Studeren voor dierenarts stond dus toch wat in de sterren geschreven. ’t Sportkot in Leuven bleek voor Jonas het plan B, maar dat was verre van nodig. Hij voelde zich als dierenarts in opleiding meteen als een vis in het water. “Mijn oplei -
• 33 jaar
• Gehuwd en een dochter
• Houdt van basketbal en fietsen
• Sinds vorig jaar dierenarts van ZOO Antwerpen en ZOO Planckendael
ding ging inderdaad heel goed. Ik deed mijn bachelor in Wilrijk, en mijn master in Gent. Over ondernemerschap leerde ik tijdens mijn opleiding weinig; de focus lag op het klinische. Dat is wel een gemis aangezien de meeste dierenartsen na het afstuderen toch vrij snel in het ondernemerschap (moeten) duiken en dus voor de
leeuwen worden gegooid. Van een soort stage of bijkomende opleiding in bedrijfsbeheer na het afstuderen, is er, zoals bij andere vrije beroepen wel soms bestaat, bij ons geen sprake.”
The sky was the limit
Jonas had zelf ook eerder al een zelfstandige praktijk. “Klopt. Na het afstuderen,
werkte ik eerst een poos in Zuid-Afrika en India waar ik ervaring opdeed om met wilde dieren te werken. Toen ik terug naar België kwam, werkte ik eerst enkele jaren voor een grote artsenpraktijk waar ik vooral huis- en landbouwdieren verzorgde. Ik begon parallel met een eigen zaak (“De verdovingsdierenarts”, nvdr.) waarmee ik andere dierenartsen met het verdoven van dieren bijstond. Tijdens mijn werkervaring in het buitenland deed ik hierin best wel wat ervaring op en ik merkte dat ook in ons land de vraag naar een veilige verdoving bestond.
Het gaf me meer haar op de tanden, iets waar ik vandaag in mijn rol ongetwijfeld ook de vruchten van pluk.”
Toch willen we met Jonas ook spreken over de uitdagingen waarmee de dierenarts vandaag worstelt. “Ja dat zijn er heel wat, dat klopt. Eerst en vooral moeten we ons wel zorgen maken over het tekort aan dierenartsen. Ik hou mijn hart vast voor wat zal komen, want er is sinds 2023 ook een beperking op het aantal dierenartsen in opleiding.
“Ik ben ervan overtuigd dat we de uitdagingen gaan tackelen.”
Mijn zaak bloeide vrijwel meteen en ik vond het een geweldige tijd. The sky was the limit, zo voelde het. Ik kijk er met warme gevoelens op terug. Je probeert veel dingen in het ondernemerschap, die dan soms mislopen, maar daar leer je dan weer van en de volgende keer pak je het beter aan. Wat ik vooral wat miste, was een soort business ondersteuning. Je vindt online al heel wat dingen terug, en ik schaafde mezelf wel bij, maar dat is niet hetzelfde. Je leert vooral graag dingen bij van iemand anders. Ik denk dat we daarin als sector nog veel kunnen groeien. Ik was in ieder geval erg graag ondernemer. Ik leerde er zoveel van bij. Door zelfstandige te zijn, kan ik vandaag selectiever zijn, meer op mijn strepen staan en kreeg ik ook meer zelfvertrouwen.
Verder, en daar moeten we niet flauw over doen, is dierenarts ook gewoon een erg veeleisende job. De combinatie van bedrijfsleider en dieren verzorgen is niet evident. Daarnaast moet er ook plaats blijven voor het gezin, ontspanning en slaap. Dat evenwicht vinden, is een heuse opdracht. Bovendien moet een kleine dierenartspraktijk vaak de concurrentie aangaan met grotere klinieken en doemt vrijwel meteen een stevige investeringsdruk op om dieren de nodige zorg te kunnen toedienen. Denk aan toestellen voor diagnose zoals echografie, RX … Dat kost veel geld en door die investeringen stijgt de druk op de dierenarts natuurlijk ook.
En tot slot, is ook de omgang met de baasjes niet te onderschatten. Niet alleen
heeft “dokter Google” ook diereneigenaars mondiger gemaakt, maar bovendien krijg je als dierenarts jammer genoeg ook vaak met sterfgevallen te maken. Velen onder ons weten hoe het voelt om een huisdier te verliezen. Het doet veel pijn en dus zorgt een dier dat je moet laten inslapen, steevast voor verdriet. Als dierenarts moet je stap voor stap dus ook een olifantenvel kweken, want je komt er vaak mee in aanraking. Die emotionele rollercoaster is niet voor iedereen even evident.”
Het verbaast dus niet dat dierenartsen niet alleen een knelpuntberoep zijn, zo bleek recent uit de lijst van de VDAB met knelpuntberoepen, maar ook vaak met mentale problemen, zoals burn-out, te kampen krijgen.
“Zoals ik al zei: er zijn veel uitdagingen, en ook in mijn omgeving ken ik best wel wat dierenartsen die met een burn-out moesten afrekenen, maar toch wil ik vooral het mooie aan het beroep benadrukken. Ik ben ervan overtuigd dat we de uitdagingen gaan tackelen. Ik merk toch dat heel wat instanties volop inzetten op het welzijn van de dierenarts. Beroepsorganisaties zijn volop bezig met actieplannen, enquêtes en bijscholingen. Dat gaat verschil maken, daar ben ik zeker van. En bovendien ligt ook een deel van de verantwoordelijkheid bij ons, dierenartsen zelf. We moeten de telefoon ’s nachts durven afzetten. Bijvoorbeeld.”
Diamant
Onze tijd met Jonas zit erop. Als slotvraag willen we
van hem graag nog weten wat hij tijdens zijn eerste jaar bij ZOO Antwerpen en Planckendael het grootste avontuur vond.
“Teveel om op te noemen”, lacht Jonas. “Maar als ik toch iets moet kiezen, dan kies ik voor Diamant, onze giraf in ZOO Planckendael. Onze verzorgers merkten op dat ze niet meer at en ook in cirkels liep. Dat was meteen raar en verontrustend, want giraffen zijn best stoicijnse dieren. Giraffen, maar eigenlijk alle wilde dieren, verbergen in het wild ziekte of gezondheidsproblemen tot ze het niet meer kunnen houden. Zwakte tonen aan roofdieren is vaak een doodsvonnis in het wild. Ook de dieren in onze dierentuinen hebben die natuurlijke reflex om klachten te verbergen. De vaststellingen bij Diamant, baarden ons dus meteen zorgen en alle knipperlichten gingen aan. Nu, een giraf onderzoeken is een heuse opdracht. Je moet het dier veilig verdoven, je moet het kunnen onderzoeken, etc… Samen met de collega’s van de Universiteit Gent hebben we alle stappen kunnen doorlopen en konden we een leveraandoening achterhalen. Ze kreeg de medicatie en het aangepast dieet die daarvoor nodig waren en vandaag is Diamant weer zo dartel als een veulen met een lange nek.”
Bedankt Jonas!
Exclusief netwerkevent met
Dado Van Peteghem
In Oost-Vlaanderen bestaat al vele jaren een provinciale stuurgroep met vrije beroepers. Dit jaar komen ze alvast met een knaller van een netwerkevent en dat doen ze in samenwerking met EROV, de Economische Raad OostVlaanderen.
Op donderdag 16 mei zijn alle Oost-Vlaamse vrije beroepers welkom voor een exclusieve keynote van niemand minder dan Dado Van Peteghem, toch één van de leading keynote sprekers in ons land.
In het (op dat moment net geopende) Provinciehuis in de Leopoldskazerne in Gent zal hij jullie prikkelen over de impact van artificiële intelligentie op onze maatschappij en de vrije beroepen. Is het een vloek of een zegen?
Nadien volgt nog een verzorgd netwerkmoment.
Schrijf u als de bliksem in, want de plaatsen zijn beperkt. UNIZO-leden krijgen een stevige korting, én u stapt buiten met het laatste boek van Dado (“The virtual economy”) op zak. Niet te missen dus!
Link om in te schrijven:
Congres over taxificatie
Op dinsdag 26 maart organiseert Juriwise een groot congres over taxificatie. De Federatie Vrije Beroepen en UNIZO werken hieraan mee. Zo zal Danny Van Assche, gedelegeerd bestuurder, samen met minister Vincent Van Peteghem, alvast deelnemen aan het slotdebat. Ook Julie Leroy, expert fiscaliteit van onze studiedienst, zal in een van de reflectiekamers zetelen.
Dit congres richt zich zowel op de individuele vrije beroeper als op vertegenwoordigers van beroepsorganisaties.
Lid van UNIZO en FVB? Dan krijg je een mooie korting om in te schrijven! Hopelijk tot dan, in het Augustijnenklooster in Gent!
Het volledige programma en inschrijven:
Nieuwe masterclass voor zorgverstrekkers met een terugkeer van fysieke lessen
Dit jaar kan je als zorgverstrekker opnieuw een masterclass voor praktijkmanagement volgen. Online is fijn, maar misschien is fysiek stiekem beter. Nu de Federatie Vrije Beroepen meer wil inzetten op menselijke verbinding, past deze “klassikale” masterclass dan ook helemaal in dat plaatje. Voor diegenen die toch liever online les volgen, volgt er in het najaar van 2024 ook nog een online-versie van deze opleiding.
Deze opleiding helpt jou als zelfstandige zorgverlener om jouw praktijk professioneel te leiden als een onderneming in de zorgsector. Alle belangrijke facetten voor de praktijkvoering komen aan bod - met oog voor de diversiteit tussen de zelfstandige zorgverleners: met of zonder ervaring, solo- of groepspraktijk, mono- of multidisciplinair, met of zonder personeel. Voor starters is dit een uitstekende springplank. Voor ervaren zelfstandigen is het de start van een nieuw begin en een steun in de rug voor ambitieuze toekomstplannen.
Dankzij de klassikale leervorm die terugkeert, zal er extra veel ruimte zijn voor vragen, interactie en werken “op maat” van iedere individuele ondernemer.
De masterclass start op 20 april in Gent en leden van verschillende zorgberoepsorganisaties krijgen alvast een fikse korting van liefst 150 euro op de inschrijvingsprijs.
Inschrijven:
Momenteel zitten we middenin de “mutuaaltijden” die we met onze zorgberoepen organiseren. Dit zijn vijf dialoogmiddagen waarbij telkens een voorzitter van een grote mutualiteit in ons land bij ons aan tafel schuift. Elk debat wordt zorgvuldig gemodereerd door VRT-journalist Chris De Nijs.
Benieuwd? Je leest er in de volgende Vrije Beroeper alles over!
Strengere straffen voor geweld tegen gezondheidszorgberoepen en andere vrije beroepers
De Kamer nam op 11 januari een wetsontwerp van minister van Justitie Paul Van Tigchelt aan dat voortaan ook een strafverzwaring voorziet voor geweld tegen alle gezondheidszorgberoepen en enkele andere vrije beroepers, zoals notarissen, deurwaarders en advocaten.
Feiten van geweld die bijvoorbeeld bestraft worden met 1 tot 3 jaar celstraf, worden bestraft met een zwaardere straf van 3 tot 5 jaar indien ze gepleegd worden tegen één van deze functies. Ook worden doodslag, foltering en onmenselijke behandeling voortaan toegevoegd aan de lijst met misdrijven waarvoor een bijkomende strafverzwaring geldt.
“Helemaal terecht wat ons betreft”, stelt Anton Smagghe van FVB. “In, of naar aanleiding van, de uitoefening van hun functie lopen zij onmiskenbaar soms gevaar. Dat kan niet. We zijn blij dat veel beroepers die tot onze lidorganisaties behoren, nu ook de bescherming krijgen die ze verdienen.”
Tom Bovyn, voorzitter van de Federatie Vrije Beroepen, reageert ook tevreden: "Met een zwaardere bestraffing in het Strafwetboek benadrukt de wetgever de belangrijke maatschappelijke rol van onze vrije beroepers en zelfstandige zorgberoepers."
Minister van Justitie Paul Van Tigchelt − © Foto:Yorben AudenaertMet deze nieuwe reeks “in het daglid” willen we in elke editie van de Vrije Beroeper een sectororganisatie, aangesloten bij de Federatie Vrije Beroepen, in het daglicht plaatsen. Vandaag trappen we af met de "Koninklijke Confederatie van Landmeters-Experten" (KCLE) dat op 1 januari 2013 bij de Federatie Vrije Beroepen aansloot.
TEKST Bram Vandromme
Met meer dan 300 leden als achterban doet de KCLE haar uiterste best om de beroepsbelangen van haar leden te beschermen en te ontwikkelen. De organisatie ziet zichzelf als syndicaat voor de landmeter-experten en legt bruggen tussen haar eigen leden, andere gerelateerde beroepen en de buitenwereld.
Directrice Laurence Cloquet: “De KCLE organiseert zich in twee kamers: een Nederlandstalige Kamer (NKKCLE) en de Franstalige Kamer (CFCRGE). Zij verenigen respectievelijk de Nederlandstalige en Franstalige leden. Beide kamers organiseren regelmatig evenementen, netwerkbijeenkomsten, infosessies, seminaries en workshops om de leden te informeren, te adviseren en te inspireren. De federale eenheid waarborgen we door twee co-voorzitters, Wouter De Maegt (NED) en Pascal Marey (FR), samen met mezelf als directrice.”
Koninklijke Confederatie van Landmeters-Experten
KCLE - CRGE
Chaussée de Bruxelles, 323A bus 11
1410 WATERLOO
contact : kcle.crge@skynet.be
“Afgelopen jaar was een bijzonder jaar voor ons beroep”, laat co-voorzitter Wouter De Maegt optekenen. “Met de wet van 27 maart 2023 wordt een publiekrechtelijke Orde met rechtspersoonlijkheid opgericht. We hebben daar vele tientallen jaren voor geijverd.
In afwachting van de officiële start op 1 januari 2025 zijn er verkiezingen gepland voor de organen van die Orde, waaronder de Nationale Raad en uitvoerende kamers. Met de KCLE werken we hier volop aan mee, en ijveren we ook voor een kandidatenmix. Van meer ervaren kandidaten tot jongeren met frisse ideeën.”
Lid worden als landmeter bij de KCLE blijkt een slimme keuze. “Absoluut!”, zegt directrice Cloquet overtuigend. “Het zorgt ervoor dat je collega’s ontmoet en op de hoogte blijft van alle nieuwigheden, bijvoorbeeld via ons magazine GEORAMA. Deelnemen aan onze ledenvergaderingen is trouwens gratis voor leden en levert ook twee uur permanente vorming op. We bieden ook andere opleidingen aan en via een samenwerking met Die Keure en de Federatie Vrije Beroepen
kunnen landmeters ook daar opleidingen volgen aan een voordelig tarief. Alleen maar voordelen dus!”
Misschien nog een uitsmijter: speciaal voor jongere landmeters heeft de KCLE ook een jongerenkamer opgericht met extra voordelen, gunstige ledentarieven en speciale vergaderingen.
Je kan als landmeter ook lid worden van UNIZO. Alleen maar voordelen. Meer weten? Kijk op www.unizo.be/lid-worden of scan de QR-code.
UNIZO, de Unie van Zelfstandige Ondernemers, telt meer dan honderd aangesloten sectorfederaties. Ook voor beroepsorganisaties van vrije beroepers springt UNIZO, samen met FVB, in de bres. Een kennismakingsgesprek met Anton Van Assche, liaison sectorwerking bij UNIZO.
TEKST Bram Vandromme
Anton (Van Assche) mogen we gerust tot de “anciens” van UNIZO rekenen. “Klopt! (lacht), ik werk ondertussen bijna 19 jaar in het huis, altijd in Brussel en gestart aan het loket als starterbegeleider van Brusselse ondernemers. In 2007 kwam ik op de studiedienst terecht en volgde ik voor onze ondernemers de Brusselse politiek op.”
Hij deed dat liefst 15 jaar en bouwde zo mee aan het imago en de representativiteit van UNIZO bij de Brusselse instellingen. Zo zat Anton voor UNIZO ook in tal van Brusselse adviesraden. “Maar eind 2022 kreeg ik de kans om mijn expertise verder in te zetten voor de sectorwerking, en die greep ik graag met beide handen. Sindsdien ben ik dus liaison sectorwerking”.
De sectorwerking is bij UNIZO een belangrijke pijler. Er zijn bijna honderd sectororganisaties bij UNIZO aangesloten. Sommige organisaties doen dat onder een collectief lidmaatschap, waarbij alle individuele leden binnen de organisatie ook meteen zelf UNIZO-lid zijn. Een andere route is dat sectororganisaties zich met UNIZO associëren en de samenwerking op organisatieniveau verloopt. “In totaal gaat het bij UNIZO om meer dan 100.000 directe en indirecte leden, dus dat is heel wat”, benadrukt Anton.
De sectorwerking van UNIZO bestaat erin om wat UNIZO voor elk individueel lid (en ondernemer) doet, ook te vertalen naar een aanbod dat inspeelt op de behoeften van sectororganisaties. Net zoals we individuele ondernemers verdedigen, versterken en verbinden, doet UNIZO dat ook voor haar aangesloten sectororganisaties. “De uitdaging is vooral om goed te detecteren en te begrijpen waar deze organisaties, en hun leden, van wakker liggen, of tegenaan botsen, zodat wij als UNIZO samen met hen op de barricades kunnen staan en actie kunnen ondernemen. Maar tegelijkertijd zien we natuurlijk ook soms dat sectororganisaties tegen exact dezelfde problemen aanbotsen. Door hen samen te brengen, kunnen ze vaak veel van elkaar leren, maar kunnen we ook sterker
staan om die concrete problemen bij overheden en politici aan te kaarten.”
Anton geraakt op dreef tijdens ons gesprek. “Veel beroepsorganisaties hebben zelf niet altijd makkelijk toegang tot de informatie die UNIZO vergaart via de vele adviesraden waarin zij zetelt. Door een samenwerking met UNIZO kunnen ze sneller en meer inzicht krijgen in deze goudmijn aan informatie, en daarna ook beter hun eigen leden inlichten, of waarschuwen.”
Zowel voor een sectororganisatie, als voor een ondernemer zelf, benadrukt Anton hoe complementair UNIZO en een sectorspecifieke beroepsorganisatie kunnen zijn.
“Ik hoop dat ik dit jaar veel voor de beroepsorganisaties van de Federatie Vrije Beroepen aan de slag mag.”
“UNIZO is geen concurrent van een beroepsorganisatie. Een bakker wil natuurlijk aangesloten zijn bij Bakkers Vlaanderen, maar hij is ook zelfstandig ondernemer en dus best ook aangesloten bij UNIZO. Want ook een bakker ligt als ondernemer ongetwijfeld wakker van zijn vennootschapsbelasting, zijn sociaal statuut, het mobiliteitsbeleid, enz... over allerlei facetten van het ondernemerschap zelf dus. En daar klopt het hart van UNIZO natuurlijk.”
Nu goed, we schrijven dit stuk over sectorwerking in de Vrije Beroeper en dus moeten we ook even kijken naar die vrije beroepers. Er zijn heel wat vrije beroepers lid van UNIZO, en UNIZO heeft ook een nauwe samenwerking met de Federatie Vrije Beroepen, die als federatie de beroepsorganisaties van vrije beroepers bundelt. “Ook de beroepsorganisaties die lid zijn van de Federatie Vrije Beroepen kunnen beroep doen op
Anton Van Assche, liaison sectorwerking bij UNIZO.
onze sectorwerking. Dat volgt uit de nauwe banden tussen UNIZO en de Federatie Vrije Beroepen”, bevestigt Anton. “We merken dat de beroepsorganisaties binnen de Federatie Vrije Beroepen ons nog niet zo makkelijk vinden, en we zouden dat graag veranderen. Waar de Federatie zich focust op de invulling van het vrije beroep zelf, zijn die vrije beroepers natuurlijk ook zelf ondernemers. Dus net zoals een individuele vrije beroeper veel hulp kan krijgen van UNIZO bij facetten van het ondernemerschap, is dat hetzelfde voor de beroepsorganisaties van vrije beroepers. Ook zij kunnen de sectorwerking van UNIZO zien als een welkome aanvulling op de werking van de Federatie Vrije Beroepen zelf.”
Bij deze is het duidelijk: de beroepsorganisaties van de vrije beroepers mogen Anton dit jaar zeker lastigvallen? “Graag zelfs!”, lacht Anton. “Ik hoop dat ik dit jaar veel voor de beroepsorganisaties van de Federatie Vrije Beroepen aan de slag mag.”
Genoteerd!
Meer weten over de UNIZO-sectorwerking? Kijk op www.unizo.be/sectorwerking of scan de QR-code.
De naam “goedendag” vindt zijn oorsprong verrassend genoeg in het Engels. “Dag” komt namelijk van het woord “dagger”, hetgeen “dolk” betekent. Vertaald komt de term dus neer op “goede dolk”. Het was een eenvoudig, goedkoop, maar geducht wapen, dat met name in de 13e en 14e eeuw werd gebruikt.
Het is weer in de mode elkaar te begroeten op straat, wat ik trouwens een mooie gewoonte vind als mensen dat ook doen met een mooie glimlach. Vooral in dorpen zal je het nog vinden. Mensen die elkaar begroeten, het geeft een welkom gevoel, een warme glimlach kan wonderen doen.
Met onze Federatie willen we netwerken, contacten leggen en elkaar beter leren kennen, want onbekend is ook onbemind. Mensen zijn niet gemaakt om alleen te zijn, we willen ons geconnecteerd voelen, verbonden voelen, we zijn op zoek naar verbinding.
Wat ons allen verbindt is authentiek ondernemerschap: het is een antidotum tegen de verzuring van onze maatschappij.
Veel van onze vrije beroepers staan tussen de knelpuntberoepen. Sommigen in de top 10. Waarom is dat niet verwonderlijk? De condities voor vrije beroepers gaan er niet altijd op vooruit.
Je kan zelfs zeggen dat het voor de meesten een roeping moet zijn om met hart en ziel er elke dag voor te gaan. We zien soms schrijnende toestanden van collega's die niet de correcte verloning krijgen en die haast met verlies werken.
Het vragen van een ereloon is inherent aan het vrije beroep. Het is belangrijk om de waarde van expertise te erkennen en het maatschappelijk belang in de verf te zetten. De Federatie staat klaar om de discussie aan te gaan over een eerlijke vergoeding.
We moeten dagelijks het vrije beroep verdedigen en dat maakt de Federatie zo zinvol mooi en positief project.
Tom Bovyn Voorzitter FVB