9
NR. 111 | OCTOBER 2020
Kijk voor het laatste Utrechtse nieuws op DUIC.nl
We kunnen nog een avondje uit: naar het theater Het voelt misschien nog wat apart om in een halflege theaterzaal te zitten maar het is een van de weinige avondjes uit die nog mogelijk zijn. Met oplopende coronacijfers lijkt het er ook niet op dat er binnenkort veel meer mogelijk is. Natuurlijk zijn ook de cafés en restaurants open, maar voor spektakel, harde muziek, intieme dans, goede grappen en andere uitspattingen is het podium in de theaters nu toch echt de plek. Toen deze krant naar de drukker ging was het nog niet bekend of theaters een ontheffing krijgen op het maximumaantal mensen van 30. Dat besluit gaat mogelijk wel gevolgen hebben voor de programmering van de Stadsschouwburg.
H
et stadsgezelschap Theater Utrecht krijgt harde klappen door corona. In hun thuishaven, de bijzondere Paardenkathedraal, staat een grote tribune waar 180 bezoekers kunnen plaatsnemen. Met de huidige maatregelen is er plek voor tussen de 30 en 50 bezoekers, afhankelijk van de regels. Vorig jaar ging een dansende en ravende menigte nog los bij Permanent Destruction, maar in november komt het vervolg op dit theatrale concert en zal de menigte bestaan uit stilzittende mensen. Maar het is niet alleen bitter, er kan weer opgetreden worden, perfomers staan weer op de planken en bezoekers kunnen eropuit. Een avondje uit is nog mogelijk. De komende tijd staan er dan ook meerdere premières van Theater Utrecht op de agenda. De poëtische theatervoorstelling Zwarte Lente trapt af op 2 oktober. Twee weken later, op 16 oktober, is het de beurt aan Quake. In de Stadschouwburg gaat deze nieuwe productie van regisseur Casper Vandeputte – gemaakt door Theater Utrecht in samenwerking met DOX – in première. Normaal zijn dit grote feestelijke gebeurtenissen. Nu nog steeds feestelijk, maar wel iets kleiner. Quake Afgelopen maanden waren ook spannend voor Casper en zijn team. Hij blikt nog een keer terug naar begin dit jaar toen de repetities voor Quake – een energieke, ontwapenende en muzikale (dans)voorstelling van een groep aanstormende multitalenten over hoe het verleden in ons doorleeft
Isabelle Kafando, tweede van rechts in Quake: een energieke, ontwapenende en muzikale (dans)voorstelling van een
groep aanstormende multitalenten over hoe het verleden in ons doorleeft.
Tekst: Robert Oosterbroek
– begonnen. “We zaten in de tweede repetitieweek toen de ellebooggroet werd ingevoerd. Toen dachten we nog dat we het daar wel mee konden oplossen. Maar al snel werd duidelijk dat het anders ging lopen.” De repetities werden ook getroffen door de coronamaatregelen. “Dat had echt invloed op het maken van het stuk. Ik wilde eigenlijk tweewekelijks repeteren en dan kon ik tussendoor verder schrijven aan de voorstelling. Dat moest helemaal anders.” Isabelle Kafando speelt in Quake en vertelt ook: “Ik weet nog goed dat we als spelers afscheid namen na de repetitie met in gedachten dat we elkaar weer na twee weken zouden zien, maar toen kwam de lockdown. Toen was het uit met de pret.” Gelukkig mochten de performers na een paar maanden weer samenkomen. Eerst op anderhalve meter maar daarna ook weer dichter bij elkaar. Isabelle: “Ja dat was geweldig, natuurlijk konden we ook wel op afstand repeteren maar samen kom je tot de energie die je nodig hebt om een top stuk te maken.” Ook de komende tijd zal het nog anders blijven, vertelt Casper: “In de oude wereld was het ondenkbaar dat een acteur ‘s avonds niet op het podium zou staan omdat die ziek is. Dan slikte je maar een paar paracetamols en ga je gewoon door. Nu is het al over als een acteur een lichte keelpijn heeft. Dat is een hele andere wereld en dat vergt ook een andere voorbereiding. Quake is ook zo gemaakt dat de show kan doorgaan als er iemand uitvalt.” Overigens past de thematiek van de voorstelling prima bij de huidige tijd. Casper:
“De voorstelling gaat ook over grote gebeurtenissen en hoe die doorwerken vanuit de geschiedenis naar het heden. Ook wat er nu gebeurt gaat alle geschiedenisboeken in. We weten nu nog niet hoe dit effect gaat hebben op de toekomst. Zo is er een sterke thematische verwantschap tussen de voorstelling en de wereld waarin we nu leven.” Isabella sluit af: “We gaan nog even keihard repeteren en dan mogen we echt het podium op. We hebben wat obstakels gehad, maar het is nu tijd om weer te gaan spelen. Hopelijk gaan we veel mensen blij maken.” Quake gaat 16 oktober 2020 in première in Stadsschouwburg Utrecht en speelt daarna tot en met december 2020 door het land. 1001 De directeur van de Utrechtse schouwburg, Lucia Claus, was recent nog aanwezig bij een andere première. Die van 1001, een productie van het Utrechtse DOX. De voorstelling heeft elementen uit Arabische hiphop, storytelling en spoken word. Dikke beats waren er te horen, de voorstelling voelde soms aan als een hiphop-feest en is een ode aan een van de mooiste verhalen uit de geschiedenis. Opvallend was dat het publiek op het podium zat. Claus: “Toen we weer open mochten vonden we het leuk om binnen de maatregelen allemaal te kijken wat mogelijk was. Daarbij hebben we ook andere opstellingen bedacht die we misschien normaal niet zo snel zouden doen. Bijvoorbeeld ook dat het publiek met stoelen – en per gezelschap een klein tafeltje – op het podium zit.” De première verliep feestelijk,
met champagne en applaus. Het is een van de vele voorstellingen die weer te zien is. “En dat is heel fijn”, vertelt Lucia. “We programmeren sinds 2 september weer volop. Natuurlijk zijn er ook voorstellingen die nu even wat minder goed op te voeren zijn, zoals grote opera’s en musicals. Maar er is echt nog genoeg te zien. Zelf kijk ik bijvoorbeeld erg uit naar de voorstelling Adem van Nasrdin Dchar op 21 oktober.” Dat stuk haakt ook aan bij vandaag de dag, want Nasrdin vraagt zich af hoe ze over tien jaar zullen terugdenken aan dit 2020. In de grote zaal van de Stadsschouwburg kunnen, met 1,5 meter afstand ongeveer 200 bezoekers. De nieuwe standaardregel is echter 30 personen, theaters hopen op een uitzondering maar daar is nu (29 september) nog geen uitsluitsel over. “Het publiek weet de weg weer te vinden. Natuurlijk blijft het met de ontwikkelingen spannend. Maar we zijn erg blij en positief dat we weer kunnen programmeren en dat de mensen komen. We zijn ook heel tevreden hoe het verloopt, en dat krijgen we ook terug. Zo worden de mensen persoonlijk naar hun plek verwezen, dat maakt het prettiger en het draagt ook bij aan de hele avond. Want het zijn gewoon weer echt feestelijke momenten. Ook van de theatermakers horen we dat ze blij zijn dat ze hun werk en passie weer kunnen uitvoeren.” a
