COLOFON
Redactie
Guy Uyttebroeck
Tina Deneyer
Jaël Muls
Lieselot Vanderroost
Liesbet Van Lil
Manu Van Doorsselaer
Denver Ocula
Eindredactie
Tina Deneyer
Coverbeeld
© Senne van Loock
Vormgeving
Nine O’Clock Somewhere
Intro
Expo
• Koppel-teken/s: Jan Van Imschoot en Libasse Ka
Brusselprojecten
• Not Thus Not Thus: al dansend je grenzen bepalen
• Poëzietraject Rocking The Free Wor(l)d
• RauwRouw zoekt Brusselse jongerenorganisatie
Artiest in Huis
• Impart: klank, beeld en technologie worden één
Inside
• Voorzitterswissel bij de raad van bestuur van ADJ
Terugblik
• Glühweinwandeling Hanenbos
• Verbinding centraal tijdens Expressieweek Pasform
• Kinderkunst uit het bos
Artistieke vormingen
• Creatie en inspiratie tijdens Winteracademie 2022
De lente dient zich aan, de lange winter ligt achter ons. Maar van een winterslaap was in Destelheide en Hanenbos de voorbije maanden zeker geen sprake. Onze beide centra draaiden op volle toeren, zoals je zal kunnen lezen in dit magazine.
Tussen kerst en nieuw was het kunst en creatie boven in Destelheide. Voor de eerste keer vond onze Winteracademie plaats, het kleine broertje van de Zomeracademie. Vijf dagen lang boden we samen met De Veerman creatievelingen de kans om volop te experimenteren en te leren in vijf verschillende ateliers rond dans, literatuur en beeldende kunst. Intussen zijn de inschrijvingen van start gegaan voor onze Zomeracademie. Die opent dit jaar tussen 17 en 23 juli opnieuw de deuren. Ga zeker eens een kijkje nemen op de website en ontdek het uitgebreide programma van dit jaar met keuze uit maar liefst elf ateliers.
Bezoekers en gasten van Destelheide kunnen nog tot eind april een reeks werken van gevestigde waarde Jan Van Imschoot en jonge wolf Libasse Ka bewonderen. De expo is de eerste in reeks van vier onder de noemer ‘Koppel-teken/s’. Curator en gelegenheidskoppelaar is professor-emeritus en kunstkenner Willem Elias. Begin februari zakte hij samen met Jan Van Imschoot en Libasse Ka af naar Destelheide voor een druk bijgewoonde vernissage.
In Hanenbos ging de spreekwoordelijke schop in de grond en startte de heraanleg van de buitenomgeving. Beton moet er wijken voor meer groen. Een nieuwe parking weg van de gebouwen zal zorgen voor meer verkeersveiligheid. Op het nieuwe, groene voorplein zullen kinderen in alle rust kunnen spelen.
En nog belangrijk nieuws uit eigen huis. Na meer dan een decennium geeft Free De Backer het voorzitterschap van de raad van bestuur van onze overkoepelende vzw ADJ door aan Hanneleen Broeckx. Ik wens Hanneleen alle succes toe en zal altijd met warme gevoelens terugdenken aan de fijne samenwerking met Free. Bedankt voor je onverdroten inzet, Free. Het ga je goed.
Veel leesplezier!
Guy Uyttebroeck
Directeur Destelheide & Hanenbos
De spreekwoordelijke kop is eraf. De eerste expo van Koppel-teken/s schittert in de hal van Destelheide. De tentoonstelling met werk van Jan Van Imschoot (60) en Libasse Ka (25) is de eerste in een reeks van vier rond de band tussen twee kunstenaars. Professor-emeritus Willem Elias, curator en koppelaar van dienst, geeft tekst en uitleg.
Welke koppeling wil de nieuwe exporeeks maken?
Willem Elias: “Vier jaar na mekaar maken we in Destelheide een tentoonstelling rond de band tussen twee kunstenaars. We koppelen een gevestigde aan een aankomende. Voor de eerste van vier expo’s viel de keuze op Gentenaar Jan Van Imschoot en Libasse Ka, een jonge kunstenaar met Senegalese roots die jaren in Asse woonde en sinds kort in Brussel.”
Waarom koos je precies voor hen?
Willem Elias: “Jan Van Imschoot wordt weleens in één adem genoemd met Luc Tuymans en Michaël Borremans. Een grote naam dus, maar vooral ook een heel straffe kunstenaar. Jan werkt sinds een tijd samen met de Parijs-Brusselse galerie Templon en exposeerde twee jaar na mekaar in Parijs. Vorig jaar verscheen een lijvige catalogus bij Templon en onlangs werd een boek rond Van Imschoot voorgesteld in het Gentse SMAK, waar hij in de herfst ook een grote tentoonstelling heeft. Jan Van Imschoot woont al een aantal jaar in Frankrijk, dus het is niet makkelijk om hem te pakken te krijgen. Heel fijn ook dat hij de moeite nam om naar Destelheide af te zakken voor de vernissage.”
Hoe zou je Van Imschoots werk kunnen omschrijven?
Willem Elias: “Van Imschoot schildert zelden lieve prentjes zoals je die bij Tuymans en Borremans ziet. Jan schildert met pickles en tekent met mosterd, en verkondigt ongezouten zijn mening. Vloekend en tierend zoals bij de waarheden uit een volkscafé, maar intelligenter. Hij schuwt het groteske niet en gaat vaak van verfijnde ironie over naar een sarcastische stamp in de mannelijke organen. Maar toch heeft hij een zeer intellectuele relatie met de wereld in het algemeen en met kunst in het bijzonder.”
Van Imschoot koos voor een koppeling met Libasse Ka, geen onbekende in Destelheide.
Willem Elias: “Libasse Ka was samen met Stéphanie Leblon, Colin Waeghe en Koen van den Broek een van de vier kunstenaars die een prent ontwierpen als aandenken aan de viering van 50 jaar Destelheide in 2021. Hij is op zoek naar zijn eigen stijl, wat niet wegneemt dat hij al een eigen handschrift heeft. Kunstenaar zijn, is kunst maken. En dat zit er bij Libasse zeker in. Sinds zijn prille jeugd tekent hij voortdurend. Ik ben zeer benieuwd wat hij ons in de toekomst nog zal te bieden hebben. Libasse stelt in de expo vooral abstracte kunstwerken voor. Umberto Eco stelde dat de abstracte kunstwerken open zijn voor interpretaties. Een mooie opdracht voor de bezoekers van Destelheide, lijkt me.”
Waarom is Destelheide in jouw ogen de uitgelezen plek voor een exporeeks als Koppel-teken/s?
Willem Elias: “Destelheide is een centrum waar plaats is voor inspiratie, creatieve uitspattingen en ontmoeting. De geestesverwantschappen waar Koppel-teken/s rond draait, passen perfect in dat plaatje. We wilden geen tijdgenoten bij mekaar brengen die tot dezelfde stroming of stijl behoren. Zoiets hoort eerder thuis in een museum. We vroegen aan de gevestigde waarden om geen volgelingen te kiezen, maar kunstenaars in wie ze geloven en van wie ze vinden dat ze zich goed aan het ontplooien zijn. Kijken en zoeken is de boodschap. Daardoor past deze tentoonstelling wonderwel in de geest van Destelheide. Het gaat niet om een leerlingmeester-verhouding. Waar het wel om gaat is geestelijke vriendschap, die inspireert tot creëren. Perfect voor een plek als Destelheide.”
Waarom koos je ervoor om een tandem te vormen met Libasse Ka voor Koppel-teken/s?
Jan Van Imschoot: “Ik leerde Libasse een tweetal jaar geleden leren kennen. Via Instagram nog wel, ik die een hekel heb aan sociale media! Hij volgde mij al een tijdje en stuurde me een aantal van zijn tekeningen door. Ik nam contact met hem op en we spraken af in Brussel. Achteraf belde ik meteen naar curator Luk Lambrecht en SMAK-directeur Philippe Van Cauteren met de mededeling dat er een jonge schilder in Brussel zat die meer dan de moeite waard is.”
Op welke manier voel je je verwant met Libasse Ka?
Jan Van Imschoot: “Ik voelde eigenlijk meteen een verwantschap toen ik voor het eerst werk van hem zag. Hij vertelde me dat hij toen hij als kind vanuit Senegal naar België kwam, naar een bibliotheek is gegaan en er twee boeken heeft gekozen: een van Luc Tuymans en een van mij. Toen ik voor het eerst z’n tekeningen onder ogen kreeg, zag ik dat hij heel goed naar mijn werk had gekeken. Ik zag dingen die ik ook zou kunnen gemaakt hebben. Nog een zot zoals ik, dacht ik meteen. (lacht)”
Jan Van Imschoot: “Naar kunst moet je onbevangen kunnen kijken”
Wat vind je van het werk dat hij maakte voor de expo?
Jan Van Imschoot: “Het is echt goed werk. Hij heeft duidelijk zijn draai gevonden. Libasse is een heel intelligente kerel. Geïnteresseerd in het modernisme. In Europese motieven en in motieven van het modernisme die je terugvindt in de Afrikaanse cultuur. Die twee werelden weet hij knap met mekaar te verbinden. En hij is niet alleen. Omar Ba bijvoorbeeld, komt ook uit Senegal en is een van de beste schilders van het moment.”
Waarom ben je ingegaan op dit voorstel voor de expo?
Jan Van Imschoot: “Ik vind het gewoon een mooi project dat jonge kunstenaars kansen geeft. Ik denk dat het voor jonge mensen als Libasse echt een belangrijke stimulans kan zijn om te creëren ook. Ik ben al meer dan 40 jaar bezig en ik sta al met één been in het graf. (lacht) Daarom zeg ik vaak aan hem: ‘Nu is het aan gasten als jij om mij naar huis te schilderen.’ Ik vind het tof om hem te plagen en zo ook te stimuleren.”
Je woont nu 9 jaar in Frankrijk. Doet die afstand van Vlaanderen je goed?
Jan Van Imschoot: “Zeker. Ik woonde in het centrum van Gent, het werd daar almaar meer toeristisch, ik had het gehad. Ik woon nu aan de rand van een Frans dorpje met 175 inwoners. Geen mens die weet wie ik ben, buiten een of twee verdwaalde zielen. Zalig is dat.”
In Destelheide komt een heel divers publiek over de vloer, niet noodzakelijk een ‘museumpubliek’.
Een goede zaak, vind je?
Jan Van Imschoot: “Een zeer goede zaak. Het typische ‘museumpubliek’ loopt heel de tijd met zo’n audiogids tegen het oor gedrukt waarin wordt verteld wat je van een werk zou moeten denken of hoe je het zou moeten beleven. Echt onnozel vind ik dat. Kunst is kunst. Kunst wordt gemaakt door degene die het bekijkt. Iedereen mag er zijn eigen verbeelding aan toevoegen, zijn eigen verhaal. Het is zoals je een film bekijkt of muziek beluistert, iedereen ervaart dat op zijn eigen manier.
Je hebt daar geen tekst en uitleg bij nodig. Naar kunst moet je onbevangen kunnen kijken. Fijn dat hier zoveel jonge mensen op die manier de expo zullen kunnen zien. Liever zij dan een bende kunsthistorici. Daar heb ik meestal al na twee minuten ruzie mee (lacht). “
Heb je lang getwijfeld toen je van Willem Elias het aanbod kreeg om met Jan Van Imschoot te exposeren?
Libasse Ka: “Letterlijk geen seconde! Ik kijk enorm op naar Jan, ik ben gek op zijn werk. Tijdens mijn studies aan Sint-Lukas surfte ik al heel vaak naar de site van Jan Van Imschoot. Later ben ik hem op Instagram gaan volgen.
Hij likete mijn tekeningen, ik sprong een gat in de lucht toen ik dat zag. Jan leerde me om te focussen en met de voeten op de grond te blijven. Hij was degene die ervoor zorgde dat ik mijn allereerste expo kreeg. Ik ben hem daar nog altijd dankbaar voor.”
Welke werken heb je gekozen voor Koppel-teken/s?
Libasse Ka: “Eigenlijk is het zo goed als allemaal nieuw werk dat ik de voorbije twee maanden speciaal voor de expo heb gemaakt. Ik zit dus in een productieve periode. Nu is het vooral zaak om in die drive te blijven zitten, dat heeft Jan me ook geleerd.”
Hoeveel van de Afrikaanse cultuur zit er in je werk?
Libasse Ka: “Mensen stellen me vaak die vraag, maar er zit eigenlijk geen Afrika in mijn werk. Wel mens. Een mens die daar en hier is opgegroeid. Niet dat ik niet blij ben om Senegalees of Belg te zijn. Maar mijn schilderijen gaan daar gewoon niet over. Waar ze dan wel over gaan? Ik heb lang geworsteld om mijn plaats te vinden, dat zit er misschien wel wat in. Tegelijk zit er altijd een soort ‘grid’ in. Rasters, ook in de architectuur, hebben mij altijd geïnteresseerd. Je vindt ze terug in de Afrikaanse kunst maar evengoed in de Aziatische en de Europese. Ik ben veel bezig met lijnen en vlakken. Mijn werk is tegelijk abstract en heel concreet. Dat is waar ik bijvoorbeeld ook van hou in het werk van Raoul De Keyser.”
Vanwaar je fascinatie voor Jan Van Imschoots werk?
Libasse Ka: “Als ik naar Jans werk kijk, dan zie ik dat dat werk is van iemand die belezen is. De kleuren die hij kiest, daar zit geen logica in, en dat maakt het net interessant. De manier waarop hij schildert is zo bijzonder. Vaak vind ik van mensen die met olieverf schilderen, dat ze ‘afgelikt’ schilderen. Maar bij hem zit er echt leven in z’n schilderijen. Dat spreekt me al heel lang aan. Hoe hij bijvoorbeeld vaak pistache gebruikt, samen met oranje, vind ik prachtig. Die kleuren houden mekaar echt vast. Ik vind het een enorme eer om zo’n expo te mogen houden met Jan. Maar ik moet wel toegeven dat het me wel flink wat stress heeft bezorgd. Geloof me, mijn vriendin heeft afgezien met mij (lacht).”
Professioneel danseres Nelle Hens van ONT MOET, vzw Sjarabang en Destelheide sloegen onlangs de handen in mekaar voor een bijzonder project binnen het traject Not Thus Not Thus. Een weekend lang werkte Nelle samen met een groep mensen met en zonder beperking via beweging en dans rond persoonlijke begrenzing en wederzijdse toestemming.
Nelle Hens en Destelheide brachten in het kader van Not Thus Not Thus een aantal studenten en docenten van de richtingen Ergotherapie en Orthopedagogie van de HOGENT, en een groep mensen met een beperking van vzw Sjarabang samen. ”Twee dagen lang stonden we op allerlei verschillende manieren stil bij persoonlijke begrenzing en wederzijdse toestemming, bij je grenzen bepalen bij aanrakingen en de afstand die je van elkaar neemt”, vertelt Nelle Hens. “Ik was met die materie voordien al aan de slag met Platform-K in Gent, dat professionele dansproducties maakt met mensen met en zonder beperking. In Destelheide ging het om een nog diversere groep van studenten en mensen met een mentale of fysieke beperking. Heel verrijkend.”
“Voor jongeren die studeren voor opvoeder, begeleider of ergotherapeut was het een erg boeiend thema”, vindt praktijklector HOGENT en vrijwilliger bij Sjarabang Chris De Rijdt. “Als het gaat om begeleiding of verzorging van mensen met een beperking wordt er vaak niet of te weinig gevraagd waar hun grenzen liggen. Bijvoorbeeld bij lichaamscontact of het al dan niet geholpen willen worden.” Dat bepalen van grenzen werkt trouwens in twee richtingen. “Mensen met het syndroom van Down hebben bijvoorbeeld veel nood aan knuffelen en zijn daar heel spontaan in. Toch moet ook een begeleider soms kunnen zeggen: ‘nee, nu liever niet’. Het gaat dus niet alleen om zelf grenzen te bepalen, maar ook om grenzen van anderen te leren aanvaarden. Vaak is dat voor hen moeilijk. Dat integreren in yoga- en danssessies, maakte het gemakkelijker bespreekbaar”, zegt Chris De Rijdt.
Via yoga en stilte, stem en dans werd er gewerkt rond het thema van persoonlijke begrenzing en wederzijdse toestemming. “We maakten eerst kennis met mekaar en begonnen nadien eerst met woord, door verbaal met ja of nee duidelijk te maken waar je grenzen liggen. Of aan mekaar te vragen of het oké is dat je de andere op een bepaalde plaats aanraakt”, legt Nelle Hens uit. “Daarna gingen we met dans aan de slag en probeerden we daarin die persoonlijke begrenzing op te nemen. Mijn intentie was om een zo veilig mogelijke ruimte te scheppen voor ieders eigenheid, autonomie in verbinding. Voor dans en ontmoeting met jezelf, de andere en de groep.”
Alana Stoefs en Léonie Van Egmond
maakten tijdens de tweedaagse van Not Thus Not Thus een film die de sfeer van het deelmoment mooi weergeeft. Je kan hem via deze QR-code bekijken:
Chris De Rijdt : “Het gaat niet alleen om zelf grenzen te bepalen, maar ook om grenzen van anderen te leren aanvaarden.”
Nelle Hens : “Mijn intentie was om een zo veilig mogelijke ruimte te scheppen voor ieders eigenheid, autonomie in verbinding. Voor dans en ontmoeting met jezelf, de andere en de groep.”
De Poëzieweek duurde dit jaar in Destelheide net iets langer dan normaal. Dat had alles te maken met Rocking The Free Wor(l)d, een poëzieworkshop tijdens het weekend van 4 en 5 februari.
‘Niets moet, alles mag’. Dat was het motto van Rocking The Free Wor(l)d, het poëzietraject dat VUB-student Agogische Wetenschappen Denver Ocula uit de grond stampte in het kader van zijn stage bij onze kunsteducatieve dienst Dharts. Na een kennismakingsdag in Brussel eind vorig jaar, verzamelden de deelnemers voor een poëzieworkshop tijdens het eerste weekend van februari in Destelheide.
De coaching van de woordkunstenaars was in de bekwame handen van de Brusselse dichters Alex Deforce en Jonas Beckers. Zij dompelden de deelnemers onder in de bijzondere wereld van de dichtkunst. “De deelnemers lieten hun fantasie de vrije loop in hun eigen werk, ontdekten dat van andere dichters en kregen feedback van de coaches”, vertelt Denver Ocula. “Er was ook ruimte voor originele opdrachten zoals een gedicht schrijven over een werk in de expo van Destelheide. We namen ook de tijd om samen van gedachten te wisselen over de teksten die tijdens de workshop werden geschreven. Iedereen kreeg de kans om zo veel mogelijk bij te leren. De reacties achteraf waren zeer enthousiast. Missie geslaagd, dus.”
Hoe kan je rouwen? Hoe deel je dat immense verdriet? Hoe reageert de omgeving op je rouwproces? Rond die vragen werkt het project RauwRouw van Collectief Elan(d). In mei 2023 organiseert het collectief in Destelheide een traject dat zal uitmonden in een jongerenvoorstelling. Collectief Elan(d) is op zoek naar een Brusselse jongerenorganisatie (+16) die mee wil stappen in het bijzondere rouwtraject. Heb je interesse?
Neem dan contact op via jael.muls@destelheide.be.
Meer info over het project via de QR-code.
Begin december palmde Impart een paar dagen onze zaal De Put in. Impart, dat zijn muzikant en componist Sam Vloemans, bekend van muziekcollectief Cargo Mas, graphic designer Sam Pauwels en beeldend kunstenaar Annik Rachel Klaes. Samen gaan ze aan de slag met een collectie aan muziekinstrumenten, computers, audioreactieve projecties, een monumentaal projectiescherm en een groot papieren oppervlak. Het trio creëert daarmee, elk vanuit z’n eigen achtergrond, een Gesamtkunstwerk. Heel bijzonder om te zien en te horen. Dat stelden ook onze gasten van Pasform, een vormingsorganisatie voor mensen met een beperking, vast. Zij kregen de kans om een open repetitie van Impart bij te wonen.
Op 1 januari 2023 gaf Free De Backer na meer dan 10 jaar als voorzitter van ADJ de scepter door aan Hanneleen Broeckx. De vzw baat onze centra uit in opdracht van de Vlaamse overheid. Een gesprek met twee jonge vrouwen met een hart voor onze organisatie.
Free, eind vorig jaar nam je afscheid van de raad van bestuur van de Algemene Dienst voor Jeugdtoerisme. Hoe kijk jij terug op je voorzitterschap?
Free De Backer: “Ik werd voorzitter toen ik amper 26 was en doctoreerde aan de VUB binnen het domein van de kunsteducatie. Ik kreeg dus op jonge leeftijd een enorme kans. Een kans om mee te bouwen aan een organisatie met een hart voor kunst- en cultuureducatie. Ik heb in de voorbije jaren enorm veel geleerd. Op professioneel vlak, maar ook op persoonlijk vlak.”
Hanneleen Broeckx: “Dat gevoel heb ik ook als bestuurder altijd gehad en dat zal zeker niet anders zijn als voorzitter. Ik vind het een hele eer dat ik dit mag doen en de organisatie mee naar de toekomst mag loodsen. Ik heb me in de raad van bestuur altijd thuis gevoeld, ook al is het een mix van mensen met een eigen ideologie en een eigen visie. Maar we stellen wel allemaal samen onze expertise ten dienste van ADJ als organisatie. Er is heel veel respect voor mekaar en dat vind ik cruciaal. En er is ook een enorme daadkracht die iedereen vooruit stuwt. Dat is voor een groot stuk zeker ook de verdienste van Free.”
Free De Backer: “Met Hanneleen als nieuwe voorzitter aan het roer verlaat ik de raad van bestuur met een gerust hart. Zij heeft al heel wat jaren ervaring als bestuurder, is ambitieus voor ADJ én een goede moderator. Het vertrouwen in de directeurs van de drie centra is ook groot. De voorbije jaren is gebleken dat ze samen onze centra naar een hoger niveau kunnen tillen. Er is nu één beleidsplan met gelijke strategische doelen. De vrijheid die directies krijgen, biedt hen de kans om samen te werken over de centra heen en verder te professionaliseren.”
Waarin zit die professionalisering?
Free De Backer: “Die zit in heel veel elementen. We hebben niet voor niets als eerste in België en een van de eerste centra voor jeugdwerk in Europa het prestigieuze Quality Label van de Raad van Europa gekregen. Het masterplan in Destelheide is in volle uitvoering. De nieuwe slaapblok is bijna klaar en ziet er prachtig uit. De renovatie van de andere blokken volgt binnenkort. Rond duurzaamheid hebben we ook heel mooie dingen gerealiseerd. Alle voertuigen van Destelheide en Hanenbos rijden op elektriciteit.
Hanneleen Broeckx:
We recupereren het hemelwater om de toiletten mee door te spoelen. We halen energie uit onze zonnepanelen en we doen in de catering veel inspanningen om voedseloverschot te beperken.”
Hanneleen Broeckx: “Op het vlak van duurzaamheid hebben de centra inderdaad al heel wat belangrijke stappen gezet. We zijn sterk gegroeid op dat vlak. Maar ook het kunsteducatieve luik is enorm geëvolueerd. Er wordt volop ingespeeld op actuele tendensen en gespeurd naar jonge talenten. Door hen naar hier te halen, krijgen ze letterlijk en figuurlijk de ruimte om te groeien. Dat vind ik heel knap.”
Free, wat ga jij het meeste missen nu je de raad van bestuur vaarwel zegt?
Free De Backer: “De voldoening die mijn werk in de raad van bestuur me gaf. Die waardering van het personeel, de directie en de andere bestuursleden deden echt zo veel deugd. Ik heb ook erg veel geleerd van directeurs Guy Uyttebroeck en Bert Mellebeek. Mijn samenwerking met hen is me altijd heel dierbaar geweest en die zal ik zeker ook missen. Maar nu is het tijd voor andere dingen.”
Hanneleen Broeckx: “Die goede samenwerking met de directie is van groot belang, ook voor mij. Kwaliteit, duurzaamheid en innovatie staan voor de raad van bestuur en de directie voorop, samen met het welbevinden van kinderen en jongeren. Als organisatie die in opdracht van de Vlaamse overheid de centra beheert en uitbaat, moeten we er ook voor blijven zorgen dat ons aanbod zo laagdrempelig mogelijk is.”
“Je krijgt hier de kans om de hectiek van de dag los te laten, te groeien en jezelf te ontplooien. Op die manier hebben de centra op een unieke manier impact op het leven van heel veel jongeren en kinderen.”
Wat wensen jullie Destelheide en Hanenbos toe?
Free De Backer: “Ik ben door de jaren heen een heel enthousiaste ambassadeur van de centra van ADJ geworden. Dat zullen veel mensen in mijn omgeving kunnen bevestigen (lacht). En ik zal dat ook blijven. Destelheide, Hanenbos en de Hoge Rielen gaan een mooie toekomst tegemoet. Ik wens de directie en het personeel van de drie centra veel vertrouwen toe in zichzelf. Ze hebben de voorbije jaren getoond wat ze in hun mars hebben. En daar mogen ze zeker trots op zijn. Ik hoop dat ze de kansen zullen blijven krijgen om kinderen en jongeren op eindeloze creatieve en kunstzinnige manieren te ondersteunen in hun ontdekkingsproces.”
Hanneleen Broeckx: “Mensen maken in onze centra vaak herinneringen voor het leven. Ik herinner me zelf nog de onvergetelijke vormingsweekenden die ik bijvoorbeeld in Destelheide beleefde met de scouts. De omgeving van de centra is nog altijd zo inspirerend. Je krijgt hier de kans om de hectiek van de dag los te laten, te groeien en jezelf te ontplooien. Op die manier hebben de centra op een unieke manier impact op het leven van heel veel jongeren en kinderen. Ik wens hen toe dat ze dat kunnen blijven realiseren, elke dag opnieuw.”
WIE IS HANNELEEN BROECKX?
Hanneleen Broeckx (36) is geboren en getogen in Mortsel, waar ze samen met haar partner Tim en hun drie zonen woont. Ze studeerde Germaanse Talen en Cultuurmanagement en werkt intussen een drietal jaar als raadgever Erfgoed en Letteren op het kabinet van Vlaams minister van Cultuur Jan Jambon. In 2014 deed ze haar intrede in de raad van bestuur van de vzw Algemene Dienst voor Jeugdtoerisme, die in opdracht van de Vlaamse overheid de centra van Destelheide en Hanenbos in Dworp, en de Hoge Rielen in Kasterlee beheert en uitbaat. Sinds 1 januari 2023 is ze voorzitter van de raad van bestuur van ADJ. Hanneleen Broeckx is al haar hele leven verknocht aan de scouts en is ook voorzitter van de raad van bestuur van hetpaleis, het Antwerpse podiumkunstenhuis voor kinderen en jongeren.
Genieten van de prachtige natuur van Hanenbos én achteraf nog van een glaasje glühwein of chocolademelk. Dat was het opzet van de gratis winterse glühweinwandeling op zondag 8 januari. De natuurgidsen van Zuid-West Brabant zorgden voor een deskundig woordje uitleg tijdens de tocht door ons mysterieuze loofbos. Het perfecte afzakkertje na al dat feesttafelen.
Elk jaar in december komen een dertigtal mensen met een beperking samen met hun begeleiders naar Destelheide voor de Expressieweek van vormingsorganisatie Pasform. “Telkens opnieuw is het voor ons een topweek”, vertelt educatief medewerker Nicky Claes. “De deelnemers kunnen kiezen uit vier verschillende workshops rond dans, theater, muziek of beeldende kunst. Dit keer werkten ze rond het thema verbinding. Voor hen is het altijd heel fijn om in Destelheide te zijn. Het is echt een inclusief gebeuren. Onze deelnemers leven en creëren tijdens de Expressieweek gewoon tussen de artiesten en andere gasten die op dat moment in het centrum verblijven. En tijdens de toonmomenten kunnen ze andere mensen laten zien wat ze allemaal doen.”
Op de derde zondag van de maand november is er traditioneel de Kunstendag voor Kinderen. In heel Vlaanderen en Brussel kunnen kinderen die dag kennismaken met kunst op een laagdrempelige manier. Thema dit jaar was kunst in de natuur. Spek naar de bek van Hanenbos, ons Centrum voor Jeugd, Natuur en Avontuur, en dus zetten we voor het eerst mee onze schouders onder het bijzondere initiatief.
De deelnemers konden kiezen uit programma op maat. Ine Keppens van BOBOOTI bracht voor de jongste kinderen het verhaal van auteur Carll Cneut, over een fee die liever een heks wil zijn. Na die voorleessessie gingen ze samen met Ine op zoek naar kunst in de natuur. “Onze kinderen zijn nog heel jong, fijn dat er ook voor hen een aanbod was”, zegt mama Joy Demol, die met haar kindjes deelnam. “De tipi kon jammer genoeg door het slechte weer niet buiten opgesteld worden, maar binnen was het ook heel sfeervol. Tof dat er een alternatief was uitgewerkt.”
Het Amadeo Kollektif nam de deelnemers van 6 tot 12 jaar mee op sleeptouw. Samen verzonnen ze eerst met de verhalencarrousel een verhaal in en rond de natuur. Op basis van dat verhaal gingen ze nadien zelf kunstzinnig aan de slag met alles wat de natuur in Hanenbos te bieden heeft. Zo maakten ze op een heel toegankelijke en avontuurlijke manier kennis met kunst. “Eerst kozen we een paar prenten uit de draaimolen en
daarmee hebben we samen een verhaal verzonnen”, vertelt Nora (10j). “Op die prenten stonden mensen en dieren. Ik heb gekozen om een egel te maken met de stekels van een tamme kastanje. Ik was verbaasd dat je in het bos zulke mooie blaadjes kan vinden waarmee je echt mooie dingen kan maken. Zoveel verschillende kleuren.” Ook de ouders waren enthousiast. “De aanpak waarbij er werd vertrokken vanuit een verhaal dat de kinderen zelf mochten verzinnen, was heel tof”, vindt Mieke Beckwé. “Zo hadden ze het gevoel dat het echt hun projectje was.”
“Ik was verbaasd dat je in het bos zulke mooie blaadjes kan vinden waarmee je echt mooie
dingen kan maken. Zoveel verschillende kleuren.”
(Nora, 10j)
Eind vorig jaar, tussen kerst en nieuw, vond in Destelheide de allereerste editie plaats van de Winteracademie, het cosy broertje van de Zomeracademie. Een terugblik op vijf dagen, vijf ateliers.
DANSIMPROVISATIE: BEWEGEND VERTELLEN
Professioneel danseres Eléonore Pinet Bodin nam de deelnemers van het atelier rond dansimprovisatie onder haar vleugels. Elk lichaam vertelt een verhaal. Dat was het uitgangspunt. “Ieder individu draagt zijn eigen identiteit in zich, zijn eigen waarheid die gevormd is door zijn ervaringen en herinneringen”, zegt Eléonore Pinet Bodin. “Dat via dans overbrengen, was waar we naartoe werkten.” Het atelier stond dan ook in het teken van improvisatie. “Er was veel aandacht voor belangrijke improvisatietools. Denk bijvoorbeeld aan bewustzijn en compositie van ruimte, timing, luisteren of verbinding zoeken met een groep.”
Met die tools op zak, richtten de deelnemers hun focus op verbeelding. “We onderzochten hoe we emoties en beelden naar boven konden laten komen om onze dans te voeden”, legt Eléonore uit. “Altijd met het idee in het achterhoofd dat ons lichaam een speeltuin is die moet worden verkend met de nieuwsgierigheid van een kind.”
MAGISCH-REALISTISCHE VERHALEN SCHRIJVEN
Het schrijfatelier van de Winteracademie dook in het spel van magisch realisme. Coach en auteur Fikry El Azzouzi toonde de deelnemers hoe in literatuur eigenlijk alles kan dankzij magisch realisme. “Magisch realisme laat je toe om een totaal andere, onbestaande wereld te scheppen”, legt El Azzouzi uit. “De mogelijkheden zijn op die manier eindeloos en precies dat wilde ik de deelnemers laten ontdekken.”
“Die vijf dagen waren ideaal om kennis te maken met het magisch realisme”, bevestigt deelneemster Tine. “Het atelier gaf ons de kans om binnen een vrij kort tijdsbestek toch heel wat dingen te proberen. Fikry gaf een aantal gouden tips en ik werd echt geprikkeld.”
Mensen nog meer zin doen krijgen in schrijven. Dat was ook het opzet van coach Fikry El Azzouzi. “Ik had het geluk om te mogen werken met een groep zeer gemotiveerde en getalenteerde mensen”, blikt hij terug. “Er is hard gewerkt en het heeft me zelf ook geïnspireerd en gemotiveerd.”
De ruimte tussen ons: van kunstenaar tot kunstenaar, van kunstenaar tot deelnemer, van deelnemer tot kunstenaar, van deelnemer tot deelnemer, van mens tot mens. Dat was de focus van het labo ‘Tussen Ons: dialogische praktijken’. Kunstenaars Katrien Oosterlinck en Sarah John, en onderzoekster Elvira Crois namen met de deelnemers dialogische praktijken als kunstvorm onder de loep. “Hoe ga je in gesprek met mekaar, hoe ontmoet je elkaar en wat gebeurt er als je verschillende mensen samenbrengt? Met die vragen gingen we aan de slag”, blikt Katrien Oosterlinck terug.
“We keken naar verschillende vormen van ontmoeting en de rol van de host of facilitator”, zegt Elvira Crois. Dat zette interessante processen in gang, die ook voor mij als onderzoeker zeer boeiend waren.” Een van de deelneemsters aan het bijzondere atelier was Sacha. “Een jaar geleden vluchtte ik naar hier vanuit Oekraïne”, vertelt ze. “Psychologie, dans, communicatie en onderzoek fascineren mij. De Winteracademie en Destelheide kende ik vooraf niet, maar ik besloot toch te springen en in te schrijven. Ik heb het me geen moment beklaagd.”
DIGITAAL TEKENEN EN ANIMEREN
Tablettekenaars met en zonder ervaring stortten zich samen met coach Roman Klochkov op digitaal tekenen en animeren. Ze ontdekten de uitgebreide mogelijkheden van de stopmotion-app en de tekenpen van de iPad. “Of het nu analoog of digitaal is, van tekenen moet je kunnen genieten”, zegt coach Roman Klochkov. “En dat is zeker wat we gedaan hebben tijdens de Winteracademie. Er werd geëxperimenteerd met media, texturen, fotocollages en digitale schetsen. Digitale hindernissen werd weggewerkt en de deelnemers deden nieuwe ontdekkingen.”
“Ik teken heel graag analoog en had tot de Winteracademie tekenen op digitale tools altijd wat vermeden omdat ik dacht dat dingen als stopmotion heel ingewikkeld zijn”, vertelt deelneemster Katrien.
“Dat bleek een onterechte vrees. Je maakt het zo ingewikkeld als je zelf wil. Die vrijheid om op ontdekking te gaan naar wat bij jou past, is zo typisch aan de academies hier. Fijn is dat.”
ILLUSTREREN: VAN STORYBOARD TOT PRENTENBOEK
Hoe vertaal je je verhaal in beelden? Wat vertel je, wat niet?
Hoe laat je het onbewuste en het toeval toe in je verhaal? Over die vragen bogen de deelnemers van het atelier
‘Illustreren: van storyboard tot prentenboek’ zich samen met coach Jan De Kinder tijdens de Winteracademie. “We vertrokken vanuit een emotionele herinnering als kind en werkten vandaaruit toe naar een verhaal”, vertelt Jan De Kinder. “Het proces met mekaar delen was daarbij erg belangrijk. Heel wat deelnemers konden zo ervaren dat het onderzoek naar de verschillende stappen die er nodig zijn om tot een prentenboek te komen, vaak nog interessanter is dan het resultaat.”
Er werd ook volop geëxperimenteerd met verschillende technieken. “Iemand die bijvoorbeeld altijd met een heel dun potlood werkt, experimenteerde plots met een groot stuk houtskool. Dat heeft natuurlijk een enorme impact op wat je creëert”, legt De Kinder uit. “Voor de deelnemers én voor mij waren die experimenten zeer waardevol. Als zo’n atelier ertoe leidt dat mensen nieuwe dingen ontdekken en op een nieuwe manier gaan kijken, dan is het voor mij meer dan geslaagd.” “Het was een erg toffe, leergierige en enthousiaste groep”, vult deelneemster Désiree aan. “De energie die je voelde tijdens die vijf dagen was heel fijn en dat midden in een prachtige setting.”
Van 17 tot 23 juli organiseren Destelheide en De Veerman een nieuwe editie van de Zomeracademie. Een artistieke werkweek waarin je je laat begeleiden door professionele coaches en inspiratie vindt bij jezelf, de ander en de omgeving. Je kan kiezen uit maar liefst 11 ateliers in evenveel verschillende disciplines.
ZEEFDRUK – COACHES: ELS BAETEN – HARMEN LIEMBURG
Een Knack-journalist schreef ooit: “Zeefdrukkers zijn kleurenfluisteraars en printtovenaars.” En dat zijn coaches Els Baeten van de Open zeefdrukwerkplaats Gezeever en Harmen Liemburg zeker. Fluister, tover mee en ontdek verschillende methodes om je beeld te maken en in oplage te drukken: tekenen, papier knippen, objecten belichten, collages, stencils of de computer… Maak kennis met het drukken in repetitie en gooi vervolgens deze techniek weg om toevallige neveneffecten te ontdekken in een monodruk.
Voor beginners én gevorderden. Beginners maken eerst kennis met de zeefdrukwerkplaats en alle gereedschappen en materialen. Daarna vertalen ze hun eigen handschrift en interesses naar zeefdruk. Gevorderden oefenen hun vaardigheden, proberen nieuwe aspecten van de techniek uit en zoeken uitdagingen op.
Alle deelnemers werken op een eigen werkplek aan individuele projecten. Daarnaast combineren we gedurende de week de handschriften en eigenheid van alle deelnemers op een speelse manier met elkaar op grotere drukvellen. Zo ontstaan op een terloopse manier verrassende resultaten die aan het einde van de Zomeracademie worden gebundeld in katernen. Iedereen gaat naar huis met een dwarsdoorsnede van wat er gemaakt is: een bron van ideeën voor nieuwe projecten.
SCHRIJVEN – COACH: STIJN VRANKEN
“Ik heb het einde verborgen en ben vergeten waar. Dat leek me een prima begin.”
Zeven dagen lang dompelen we ons onder in een zee van taal. We laten ons verleiden door haar vloeibaarheid, haar bruisende ritme, haar scherpte, haar adembenemende diepte ... We creëren daarbij ruimte om te sleutelen aan eigen materiaal, maar laten ons ook uitdagen en verwonderen door kruisbestuivingen met andere workshops.
En ook dit keer stappen we met onze teksten weer het podium op. Ervaring is hierbij absoluut niet vereist, we werken stap voor stap toe naar een integer maar onvergetelijk toonmoment.
Twijfel je of je gedachten gedichten zijn? Waar ligt je literaire kracht? Ben je een messcherpe snelschrijver of een geduldige puzzelaar? Nieuwsgierig naar het podium?
Onder inspirerende begeleiding van Stijn Vranken ga je op zoek naar hoe de taal ons drijft, hoe zij in onze handen de werkelijkheid verzint en de lezer omhelst.
NIEUW: LABO ARTIVISME* - ARTEFACTEN EN ONTWERPEN VOOR EEN ZORGVARENDE* TOEKOMST – COACH RONE FILLET
Artivisme: een combinatie van ‘art’ en ‘activisme’. Activistische daad vanuit een artistiek medium, standpunt of methode
Zorgvaren: actief deelnemen aan een volhoudbare toekomst volgens zorgzame principes
Dit atelier is voor een week ons artivistisch en multidisciplinair labo. Hoe verhouden onze artistieke praktijken en kunst zich tot de samenleving van de toekomst, waar ecologie en alle uitdagingen die daarmee gepaard gaan, ons boven het hoofd hangen?
Hoe kunnen wij, via onze artistieke vrijheid, een antwoord bieden aan een wereld die vierkant draait? Welke experimenten kunnen we opzetten? Wat ontwerpen we? En welke artefacten kunnen we maken die aanzetten tot duurzaamheid, creatie, natuur, uitwisseling, permacultuur, verrassing, oplossing, transitie, kunst, wildernis…?
In dit multidisciplinaire labo is iedereen welkom die op een of andere manier artistiek bezig is of wil zijn: dansers, beeldende kunstenaars, muzikanten, performers …
Verwacht je aan een beetje denken, maar vooral veel (collectief of individueel) doen en maken.
We worden vandaag overspoeld met beelden. Dat is geen nieuws. Wel nieuw is onze verhouding als waarnemende mensen met die overdosis aan beelden.
Verzadiging is een feit. Niet zozeer in het zintuiglijk ontvangen van zo veel beelden, we kunnen wel wat aan met onze ogen. De verzadiging toont zich vooral in het verlies van onze kritische houding ten opzichte van de inhoud van het beeld dat we bekijken.
Tijdens het beeldatelier zoeken we uit hoe het komt dat sommige beelden de dans van de massale verdamping ontspringen. Is de ‘beeldende kunst’ een gids om ons door het labyrint te loodsen naar antwoorden? Wanneer wordt iemand ‘beeldend kunstenaar’? Moet ik als beeldend kunstenaar nog beelden toevoegen en zo ja, welke eisen stel ik dan zelf aan mijn beeld? Snij ik alvast mijn oor af en begin ik verf op te eten? Nee, niet doen... We zullen zien dat de antwoorden ergens anders verborgen liggen te wachten.
COLLECTIEF THEATER MAKEN – COACHES: DIRK PAUWELS – JOHAN PYCKE
In dit gemeenschappelijke theateratelier gaan we aan de slag met de meest diverse vormen van theatrale expressie. Theatermaker/regisseur Dirk Pauwels en muziekkunstenaar Johan Pycke gaan samen met de deelnemers op een ontdekkingstocht naar het onverwachte, naar het nog niet gekende, naar andere bronnen dan die waarnaar men doorgaans op zoek is.
Het is een avontuurlijke tocht waar in alle vertrouwen geprobeerd wordt. Spelplezier, doen en tonen, lef en kwetsbaarheid, humor en ernst, schoonheid en eigenzinnigheid zijn de ondertoon van zeven dagen intensief samenzijn.
Het individuele en het collectieve spelen in dit gebeuren elk zijn rol. Jouw inbreng in het geheel is net zo belangrijk als het mee dragen van het geheel.
Heb je interesse in theater en performances? En hou je van zoeken en vinden? Dan is dit jouw plek!
COACHES: ELÉONORE PINET BODIN - PATRIK KLOS
Laboratorium voor zelfonderzoek in relatie tot een partner
Veel variatie in dit atelier rond dans en performance. ’s Ochtends concentreren we ons op het technische aspect, waarbij we de principes van dans (partnering, contactimprovisatie) en grappling (Braziliaans jiujitsu) combineren.
Door de noties van games leren we hoe we onszelf kunnen laten verrassen, risico’s kunnen nemen, onszelf aan anderen kunnen geven, terwijl we een diep bewustzijn van luisteren behouden.
De focus ligt op de belichaming van het samenspel van weerstand en nietweerstand, notie van gewicht en het leren lezen van het lichaam van anderen.
De namiddag staat meer in het teken van bewegingsonderzoek en hoe theatraliteit ontstaat door techniek. Elk individu draagt zijn eigen identiteit in zich, zijn eigen waarheid die gevormd is door zijn ervaringen, sociale codes, herinneringen enz... We proberen die persoonlijke gegevens te gebruiken om de onzichtbare overeenkomst die we hebben in een collectieve ruimte te verlichten en ze te gebruiken als een bron van creativiteit om onze dans te voeden.
GELUID EN ELEKTRONISCHE COMPOSITIE – COACH: FREDERIK DE CLERQ Hoe maak je een muziekstuk met field recordings? Hoe maak je je muziek rijker door geluiden uit het dagelijks leven te gebruiken?
In dit atelier verfijnen we het gehoor en bricoleren we met geluiden. We zoeken uit wanneer geluiden muziek worden. We trekken de Dworpse velden in om opnames te maken en unieke timbres te creëren. Wanneer de oren gespitst en de opnames gemaakt zijn, verkennen we welke gevoelens of beelden ze oproepen en waarvoor elk geluid gebruikt kan worden.
Nadien duiken we in Ableton Live om met de geluiden (elektronische) muziekstukken te maken, via sampling en klankbewerking. (Lees: heb je geen geld voor samples of synthesizers? Maak ze zelf!)
De nadruk tijdens dit atelier ligt op exploratie en creatie van een stuk, al is het goed mogelijk dat we – voor wie wil – toewerken naar een live-uitvoering van deze muziekstukken.
NIEUW: VIDEO: ‘KORT’ – COACH: SENNE VAN LOOCK ‘Kort-video, kort-film, kort-schets? Of kort-docu, kort-autobiografie, kort- ...
Video is het vertrekpunt, van daaruit kijken we samen tot waar zo’n artistieke werkweek kan leiden. Het kan alle kanten uitgaan. Misschien is het knutselen met licht en kijken of we dat kunnen vangen op beeld. Misschien maken we beelden om over geluid te kleven, of net andersom.
In ‘Kort’ is er ruimte om zelf iets te capteren, of iets te vertellen in een digitale beeldtaal. Het kan een solo- of collectief project zijn.
Plaats jezelf voor, of achter de lens, deel een verhaal, een idee, een gevoel. Vraag iemand uit een ander atelier om wat muziek in te spelen, of maak zelf de soundtrack. Er zal natuurlijk ook video gemonteerd worden. Daar trekken we enkele momenten voor uit om te zorgen dat al wie het nodig heeft hierin z’n weg kan vinden.
We kijken naar script, verhaal, licht, audio, beeld, techniek, montage en meer. Een langspeelfilm wordt het dus niet. Liever klein, sterk, warm, vreemd, ontroerend… kort en krachtig, of gewoon ‘Kort’. Je hoeft geen videograaf te zijn of specifieke voorkennis te hebben.
PODCAST EN SOUND DESIGN – DRAMA, GELUIDEN EN VERHALEN
COACH: WEDERIK DE BACKER
Geluid op zich kan een verhaal vertellen, los van alles wat gesproken wordt. Een stem heeft een leeftijd en een afkomst, een stem praat met emotie. In dit atelier gaan we op zoek naar hoe je met je stem, en met geluid een verhaal vertelt.
Hoe gebruik je een stem, om een verhaal te bouwen? Hoe vullen tekst en geluid elkaar aan? Hoe bouw je een klankband die jouw verhaal versterkt? Samen met coach Wederik De Backer duik je in een klankwereld, en werkt een week lang voor het oor. Schrijven, opnemen en monteren.
SONGWRITING – COACHES: LENNAERT MAES – ERNST JANSZ
Schrijf je graag songs of wil je ze graag schrijven? Dan is dit atelier iets voor jou.
Je krijgt een week lang tips en tricks mee, wordt geprikkeld met schrijfopdrachten en je gaat snel aan het werk. Proberen is leren. Op het einde van de week keer je met nieuwe liedjes en/of ideeën naar huis.
Het is handig als je een instrument bespeelt, maar het is geen voorwaarde om deel te nemen.
Dit atelier is perfect voor wie al songs schrijft en zijn skills wil aanscherpen, maar ook voor wie nog nooit een lied schreef, en zich daaraan graag wil wagen.
‘Tekenen is een taal die we allemaal op jonge leeftijd hebben leren ‘spreken’. 0oit waren we allemaal vlotte tekenmakers. Blijkbaar zijn we dat ‘durven’ ergens verloren onder druk van het oordeel van anderen of culturele verwachtingen.’
Het tekencollectief van de Zomeracademie 2023 kan je het best opvatten als een laboratorium of werkplaats waar individuele en collectieve tekenprocessen en resultaten elkaar een hele week zullen beïnvloeden en voeden.
We onderzoeken de wereld van de tekens (lijn, vlak, vorm, textuur, kleur) die ontstaan door het gebruik van verschillende tekenmaterialen: krijt, tape, potlood, stempels, stift, licht … We tekenen in de ruime zin van het woord en het accent ligt duidelijk op de schriftuur of tekentaal. Voorkennis is niet meteen nodig. Iedereen kan tekenen of tekens maken.
In de voormiddag werken we in het laboratorium samen in een aantal workshops, waarbij we nu eens collectief en dan weer collaboratief te werk gaan. Na de middag is er ruimte om je eigen tekenonderzoek vorm te geven.
Zin in? Info en inschrijvingen op www.zomeracademie.be
Tijdens onze workshop dj en producen samen met VILLA BASTA in Destelheide tijdens het weekend van 22 en 23 april ontrafelen we samen met jou de geheimen van een goede dj & producer. Je leert je eigen beats en songs maken en krijgt tips & tricks rond het scratchen en beatmixen. Met laptops met Ableton en professioneel dj-materiaal mix je je liedjes. Jullie zijn zelf de line-up van jullie eigen feestje zaterdagavond! Ervaring met dj’en of producen mag, maar is niet noodzakelijk. Meer info via de QR-code.
Karavaan
Destelheide en Hanenbos kunnen sinds jaar en dag rekenen op een heel aantal trouwe klanten. Organisaties die elk jaar opnieuw kiezen voor onze verblijfscentra. Een van hen is Karavaan, een organisatie die reisbegeleiders opleidt.
Vzw Karavaan is een vrijwilligersorganisatie voor en door mensen met een hart voor reizen en avontuur. Karavaan leidt al meer dan 50 jaar de begeleiders op van de bekende reisorganisatie Joker. Een viertal keer per jaar organiseert Karavaan vormingsweekends. Het overgrote deel daarvan vindt plaats in Destelheide.
Op zo’n vormingsweekend strijkt Karavaan in Destelheide neer met meer dan 200 gasten. “Dat zijn twintigers en dertigers, maar evengoed zestigers. Een zeer gemengd publiek dus”, zegt Melissa Van Lindt, “Doorheen het jaar organiseren we ook andere korte vormingen voor kleinere groepen. Dan kiezen we vaak voor Hanenbos. En onze meerdaagse is telkens in de Hoge Rielen in Kasterlee. We blijven dus mooi trouw aan ADJ”, lacht Melissa.
“Elk jaar doen we in Destelheide een vormingsweekend in januari, maart en mei voor zowel ervaren reisbegeleiders als mensen in opleiding”, vertelt Melissa Van Lindt, vormingsmedewerker bij Karavaan. “Het aanbod is heel uiteenlopend: van groepsdynamica en budgetbeheer over communicatie tot technieken om een berg af te dalen. We komen al van bij het begin naar Dworp omdat we hier de unieke combinatie vinden van veel lokalen en veel groen. Een pak ruimte binnen én buiten dus, dat is precies wat we nodig hebben. En ook de toffe bar en het lekkere eten lokken ons elk jaar opnieuw.”
“Een pak ruimte binnen
én buiten, dat is precies wat we nodig hebben. En ook de toffe bar en het lekkere eten lokken ons elk jaar opnieuw.”
In Hanenbos zijn de werken gestart voor de heraanleg van de buitenomgeving. De verharding wordt nagenoeg volledig weggehaald. Grijs maakt er plaats voor nog meer groen.
Nu wordt er geparkeerd op het voorplein en op drukke momenten ook in de zones rond de inrit en langs de bosrand. De nieuwe parking ligt duidelijk afgescheiden van het gebouw en dichter bij de in- en uitgang van het domein. Hanenbos kiest voor meer veiligheid en voor een duurzaam alternatief, want de nieuwe parking krijgt een waterdoorlatende ondergrond met lavasteen.
Ook op het voorplein moet asfalt plaats ruimen voor groen. Het plein wordt verkeersvrij gemaakt en krijgt zitbanken en een klein podium. Zo wordt het een plek waar kinderen in alle veiligheid kunnen spelen. Aan de achterkant van het gebouw van Hanenbos komt ook een nieuwe, groene zitplek tussen de bomen. De werken zouden tegen de zomer moeten afgerond zijn. In het najaar volgt de aanplanting van het nieuwe groen.
Dit magazine, de nieuwsbrief, de websites, Facebook, Instagram … Destelheide en Hanenbos communiceren op heel wat fronten tegelijk. Belangrijk, want we vertellen maar wat graag wat in onze centra allemaal groeit en bloeit. Om al die communicatie in goede banen te leiden, is Tina Deneyer sinds een aantal maanden aan de slag als nieuwe communicatieverantwoordelijke voor Destelheide en Hanenbos. Tina brengt meer dan twee decennia ervaring in journalistiek en copywriting binnen in onze organisatie. Je vindt haar in het bureau bij de collega’s van Dharts.
