COLUMN Zondag 5 januari 2014. Het is negen uur ’s morgens en al erg druk aan de Klapekster in WortelKolonie. Met stevige wandelschoenen en laarzen staan een 70-tal natuurliefhebbers klaar voor de eerste wandeling van het jaar. Een kennismaking met de aan gang zijnde werken in de bossen van de kolonie gevolgd door een Nieuwjaarsdrink in het bezoekerscentrum van Natuurpunt. Bart Hoeymans en Koen Verschueren nemen elk een groep op sleeptouw naar plekken waar normaal geen bezoeker komt. Het aanzicht is chaotisch. Hele stroken bos en kreupelhout liggen tegen de vlakte, modderstroken van de zware tractoren en harvesters maken het de wandelaars bij momenten moeilijk. Brede gangen doorheen het bos of aan de rand moeten de diversiteit op het terrein meer levenskansen geven. Het is voor velen even slikken. Groepjes reeën schieten schichtig heen en weer over de dreven. Ze weten niet meer waar ze ’t hebben. Is dit nu natuurbeheer, zie ik sommigen al denken, maar niemand stelt de vraag. Hoogstens wordt er al eens geopperd waarom nu echt die Amerikaanse eiken moeten verdwijnen. En dan komt de verlossende uitleg, de planning op lange termijn, biodiversiteit, bos – en natuurbeheer met een ruime visie. Het
De kolonie klinkt aannemelijk maar blijft een beetje wennen. Ooit komt het allemaal weer goed en mooier dan voorheen, houdt men ons voor. De natuur is sterker dan de mens en herstelt zich wonderwel. Binnen enkele jaren zal het uitzicht weer prachtig zijn en zullen de vele wandelaars weer volop kunnen genieten, hoewel ze niet meer dezelfde route zullen kunnen maken als vandaag. Ondanks deze drukke werkzaamheden in het kader van de Ruilverkaveling en de herinrichting van het landschap is het sinds enkele maanden ontzettend druk geworden in de Kolonie. De uitverkiezing van wandeling van het jaar en de aantrek van Klapekster, Bonte Beestenboel en Casino zal daar wellicht niet vreemd aan zijn. Met auto’s geparkeerd tot halfweg de dreef naar Bootjesven, waanden we ons onlangs op een zonnige zondag in de herfst op de Meir van Wortel. Buiten de winterse schaatsbeurten had ik dit nog niet vaak gezien. Wortel-Kolonie zit momenteel immers in de lift en ik heb het stille vermoeden dat deze ons wel eens naar een heel hoge verdieping zal voeren. De toeristische aantrekkingskracht loopt nog maar in zijn kinderschoenen en toch eist de bekendheid en de roem nu al haar tol op. Het is ooit anders geweest. Ik herinner
mij nog uit mijn kinderjaren toen we op onze kleine fietsjes naar Tante Marie fietsen voor het zondagse bezoek. Als we al niet moesten stoppen voor de ellenlange koeienrij die van de wei naar de boerderij stapte voor de melkbeurt, was er weinig beweging te bespeuren op de stoffige wegen van de Kolonie. En terwijl er tijdens de klassieke frikadellen met kriekjes toch een eenzame wandelaar het huis passeerde, gingen alle blikken naar het raam en kwam onweerstaanbaar die steeds weerkerende vraag: wat komt die hier doen? De tijden zijn veranderd, de natuur wordt meer dan ooit gekoesterd in het besef dat het leven aan ons voorbijraast, in de drukte van elke dag en de chaos van de stad. Laat de wind maar waaien door de velden en de bossen, de vuile laarzen ruilen we daarna wel in voor een lekker drankje. We sluiten even onze ogen voor de ravage in het bos en denken aan de puberjaren van zoonlief. Ze jagen je de bomen in maar vroeg of laat komt alles toch weer op zijn pootjes terecht. Voor een rustige wandeling of fietstochtje kies ik voortaan de avonden in de week, de zondag is voor de gezellige drukte. Tot spijt van wie ’t benijdt. (JH)
SALON 23 IN HET STEDELIJK MUSEUM
Salon 23 een initiatief dat kansen wil geven aan talentvolle jonge kunstenaars uit de regio, organiseert in het Stedelijk museum een tentoonstelling met werk van vier jonge kunstenaars met roots in Hoogstraten: Dorien Van Bavel (vrije grafiek), Lien Hereijgers (juwelen), Jan Opdekamp (fotografie) en Sanne Schrijvers (grafisch ontwerp). Zie blz. 18 (fh/foto Jan Opdekamp) 2 - FEBRUARI 2014 - DE HOOGSTRAATSE MAAND
DHM_februari_345.indd 2
23-1-2014 11:08:12