– n g
, k e -
”
s
l t
n
hoogstraten Bal in de tent Op de 2de Sinksendag 1957 was het bal in een tent bij Jaak Roos in Meer en daar is de verkering begonnen. Bij het binnengaan zag Amélie Jef al zitten met naast hem twee broers van haar vriendinnen en daarom meenden de meisjes dat ze wel gratis naar binnen zouden mogen want veel zakgeld kregen die meisjes niet. Maar dat was een tegenvaller, betalen moesten ze. Bij het dansen echter, werd het heel plezant en Jef mocht Amélie naar huis doen en zo startte de vrijage.
Een vrouw volgt haar man HOOGSTRATEN - Op 21 oktober tekende Phailin haar contract als huishoudhulp bij het LDC, het Landelijk Dienstencoöperatief”, een dienstenchequebedrijf in de Heilig Bloedlaan. Haar man is daar al meer dan een jaar in dienst. Phailin zag de voordelen die de job van haar man Steven met zich brachten. Hij voelt zich goed in zijn job en heeft aangename mensen als klant. De werknemers bij LDC krijgen regelmatig opleidingen en een goede begeleiding in hun job.
De werknemers mogen zelf de dagen en uren bepalen waarop ze werken, wat ideaal is om werk en gezin te combineren. Nu het koppel met z'n tweeën bij het LDC werkt, hebben ze meer tijd om samen of met het gezin dingen te doen. Landelijk Dienstencoöperatief, Heilig Bloedlaan 242, is steeds op zoek naar nieuwe huishoudhulpen. Voor meer info bel 03/340 20 10 of mail naar caernouts@Groepkvlv.be (fh)
Pas 2 weken later waagde Jef zich op het erf waar Amélie woonde, “met een klein hartje en dat werd nog erger toen ik haar daar niet zag, wat moest ik tegen die mensen zeggen?” Gelukkig kwam Amélie al gauw te voorschijn en konden ze samen naar Heilig Bloed rijden wat de verkering zowat officieel maakte. Na hun trouwen in 1960 woonde het jonge paar nog enkele jaren in bij Amélie’s ouders. Die werden een dagje ouder en hadden hulp nodig bij het werk op de boerderij. Maar na 2 jaar kochten ze een huis in de dorp van Meer en dat deden ook Jef en Amélie die aan de Meerseweg gingen wonen. Daar zijn ook hun twee kinderen geboren May en Els die later voor 3 kleinkinderen zouden zorgen.
Verhuisd naar Hoogstraten 14 jaar geleden kregen Jef en Amélie het aanbod om te komen wonen boven de winkel Mertens aan de H.Bloedlaan; hun dochter Els woonde daar samen met haar man en werkte in de winkel . Toen het appartement daar leeg kwam konden Amélie en Jef daar gaan wonen en dat deden ze tot hun grote tevredenheid; “daar hebben we nog geen moment spijt van gehad”. Vooral Amélie houdt van de levendigheid van de nabije Vrijheid , een groot verschil met het dorp van Meer; ook Jef kwam daar graag wonen, zo kon hij nog een handje toesteken bij het werk van zijn schoonzoon. Nu hij 80 is, wordt er door hem niet meer zoveel gewerkt maar in de jaren na zijn pensioen – alweer 20 jaar geleden – heeft Jef nog hard gewerkt, vooral in het onderhoud van tuinen waar hij naar hartenlust kon spitten, iets wat hij al heel zijn leven graag gedaan heeft. Het harde werken is nu wel voorgoed gedaan, vooral na de zware val van een dak, enige tijd geleden. Jef viel liefst 6 meter naar beneden, gelukkig in een verwilderde tuin waardoor zijn val ietwat gebroken werd. Maar enkele gebroken ribben en een klaplong waren het resultaat. Na zijn verblijf in het ziekenhuis – waar de dokters verwonderd waren over zijn vlug herstel – heeft hij nog 3 maand thuis in een ziekbed gelegen maar nu is hij weer helemaal gezond.
“Mensen helpen in het huishouden en veel sociale contacten, voor ons een ideale job” zeggen Phailin en Steven.
Maak kennis met Amnesty International HOOGSTRATEN - 15 jaar geleden, op 11 mei 1995, ging de schrijfgroep Hoogstraten van Amnesty International van start in het voormalig lokaal “De Gelmel” in de Gelmelstraat. Will Schroer en zijn echtgenote May waren onmiddellijk bereid een deel van hun café open te stellen voor de maandelijkse schrijfactie. Heel enthousiast stelden ze zelfs voor de postzegels van onze brieven voor hun rekening te nemen. Dit kon echter de bedoeling niet zijn, en daar we de afgelopen 15 jaar gemiddeld zo’n 350 brieven per jaar schreven, zouden ze waarschijnlijk achteraf toch serieuze bedenkingen gekregen hebben van hun genereus aanbod. Amnesty International is een mensenrechtenbeweging opgericht in 1961. Als leidraad heeft ze de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens en kreeg in 1977 de Nobelprijs voor de
Vrede. Amnesty International is onafhankelijk, onpartijdig en a-politiek en werkt dankzij de steun van leden en sympathisanten. Kort na het vertrek van Will en May uit “De Gelmel”, verhuisde de schrijfgroep naar het lokaal van Luc Meyvis, “De Velo”, in het Peperstraatje. Daar komt men iedere derde donderdag van de maand samen om 20 uur en schrijven, tussen koffie, pot en pint, de brieven voor de geselecteerde acties van Amnesty International. Je hoeft geen lid van de vereniging te zijn om mee te schrijven. Iedereen is welkom en elke brief telt. Breng schrijfpapier en pen mee of kom gewoon even kennismaken met onze acties. Had u graag bijkomende informatie, mail naar: mary.laureyssens@telenet.be of tel. 03/290 36 73. Tot schrijfs misschien? (fh)
r
. s t
Waaraan heeft hij zijn taai gestel te danken? Misschien omdat hij altijd al om 8 uur ’s avonds naar bed gaat en nooit naar de televisie kijkt? Wie weet. We wensen hen allebei nog vele jaren. (Jof)
DECEMBER 2010 - 23
DHM_december_308.indd 23
18-11-2010 12:52:54
