Hebron N euws Nummer 41 – oktober 2009
Tweemaandelijkse nieuwsbrief van Kinderdorp Hebron, Curaçao
Hebron in de praktijk
“O nee… de vlechtjes van Sarah moeten eruit!” Het is maandagmorgen, zes uur. De wekker van Matthijs loopt af. Matthijs is 22 jaar en werkt sinds het begin van deze zomer bij Hebron. Hoe vindt Matthijs het bij Hebron? En hoe ziet een gemiddelde werkdag er uit? Om antwoord te geven op die vragen, gunt Matthijs ons een kijkje in zijn leven. We lopen een paar uurtjes met hem mee.
06:00 uur “Snel uit bed en onder de douche, want voor ik het weet is het alweer kwart voor zeven”, spreekt Matthijs zichzelf toe. Na het douchen is het tijd voor een boterham. Met twee boterhammen in de mond en één in zijn hand rent hij naar de auto, om op weg te gaan naar de bakker. Daar neemt hij een paar zakken gratis brood in ontvangst. Matthijs: “Ik schat dat we per week voor ongeveer 250 gulden aan gratis brood meekrijgen. Dat is ongeveer €100,-.”
07:30 uur “Als ik bij Hebron arriveer, staan Joey en Rojardel me al op te wachten. Ik word bedolven onder allerlei enthousiaste
vragen.” Toch weet Matthijs zich weg naar binnen te banen, waar hij een blik werpt op de rapportage en agenda. “O nee… de vlechtjes van Sarah moeten er vandaag uit! De verzorging van het kroeshaar van de meiden is geen makkelijke opdracht voor een man…”
08:00 uur
waarmee ze een logeerpartijtje bij ome Cees en tante Rommy bij elkaar kunnen sparen.” Het uitvoeren van de taken loopt gesmeerd. “Jongens, wat kunnen jullie toch goed overleggen. Hopi bon! (heel goed).”
10:00 uur
“Wat hebben die kinderen toch plezier in het maken van zoveel mogelijk spetters!”, zegt Matthijs met een lach. Na het zwemmen is het tijd om Sarah en Rojardel terug te brengen naar Hebron. Daar wacht nog meer dan een halve dag werk op Matthijs…
Dan is het tijd voor de wekelijkse zwemles van Sarah en Rojardel.
Na het ontvlechten van Sarah’s haar is het tijd voor het ontbijt, dat wordt begonnen met gebed. “Tijdens het ontbijt is het hier altijd een drukte van belang”, vertelt Matthijs. Joey wil vandaag niet eten en Rojardel kiept de suikerpot leeg in zijn melk met cornflakes. “Jongens?! Nou ja… ook aan de maaltijd komt weer een einde.”
09:00 uur Als iedereen zijn bordje leeg heeft, verdeelt Matthijs de taken onder de kinderen. Matthijs: “Met deze taken kunnen de kinderen stickers verdienen
Lieve lezers
Hebron En allen, die Hem aanraakten, werden gezond. – Marcus 6:56 De afgelopen maanden behandelden we bij Hebron het thema ‘aanraken’. Tijdens de laatste maandviering sprak Rommy dan ook over dit onderwerp. Ze vertelde het verhaal van de vrouw die al twaalf jaar ziek was en dacht: “Als ik alleen het bovenkleed van Jezus maar aanraak, dan zal ik genezen!” Ze besluit de daad bij het woord te voegen en raakt Zijn bovenkleed aan. De Heere Jezus voelt dit en vraagt direct wie
Hem aanraakte. Dan komt de vrouw schuchter naar voren, misschien wel bang voor wat Jezus zal zeggen. Maar in plaats van boos te worden, zegt Hij: “Uw geloof heeft u behouden. Ga heen in vrede; u bent genezen.” Toen Rommy dit indrukwekkende verhaal vertelde, was het zo stil dat je buiten de boomkrekels kon horen zingen. Bij één van de meisjes liep een traan over haar wang. Ze heeft nog steeds veelt verdriet van het feit dat ze op jonge leeftijd haar moeder verloor. Nu hoorde
ze Rommy vertellen dat de Heere Jezus je wil genezen als je pijn hebt of verdriet. Hij geneest ons als wij in Hem geloven en ons naar Hem uitstrekken. Na deze avond beseften wij opnieuw dat dit niet alleen voor de kinderen van Hebron een geweldige boodschap is. Ook voor ons geldt dat we de nabijheid en genezing van de Heere Jezus nodig hebben. Wilt u bidden dat wij ons – als directie en medewerkers van Hebron – in elke situatie naar God’s genezing
uit blijven strekken? Alvast hartelijk dank voor uw gebed! Cees en Rommy van Harten