Hoop magazine, maart 2022

DE HOOP SA ME N O P WEG NA AR EEN NI EUW L EVEN

MAGAZINE

47STE JAARGANG NR 1 • 2022

IN DEZE EDITIE

HET VERHAAL VAN ERIK

Jongerenchallenge: Waar ga jij van afkicken?

“God heeft me van de grond gesleurd”

Virtual reality in behandelingen Omgaan met uitzichtloos lijden

Cor Zwaans | Pagina 16

“Als je schrijft of schildert moet je je focus verleggen en kun je niet aan andere dingen denken.”

DE HOOP MAGAZINE

2

H

VOORWOORD

BLOEI!

Als lezer van dit magazine weet je dat het voor mensen die worstelen met psychische problematiek of verslavingen vaak geen gemakkelijke weg is.

Om tot bloei te kunnen komen, is eerst ‘een gezonde geest in een gezond lichaam’ nodig, om een andere eeuwenoude spreuk te citeren.

Hoeveel strijd en pijn dat proces kan kosten, ook voor de geliefden van cliënten, blijkt uit het getuigenis van Erik op de pagina’s 8-12. Roger ging evenmin een makkelijke weg, maar bloeide langzaam op in een Huis van Hoop. In het dubbelinterview op de pagina’s 22-25 lees je hoe belangrijk in dit groeiproces de kernbewoners voor Roger waren.

Wij zijn enorm dankbaar dat je bijdraagt aan het tot bloei komen van onze cliënten. Je bent aan het ‘begieten’, om met de woorden van de apostel Paulus te spreken. Je doet dat met jouw gebed, giften, vrije tijd of deelname aan één van de Cycle for Hope- of Vrouwen lopen voor Vrouwen-evenementen.

Zo kunnen we samen met jou mensen als Erik en Roger op weg helpen naar een nieuw leven. In volle afhankelijkheid van de levende God; Hij is het die de groei geeft.

Tot bloei!

DE HOOP MAGAZINE

Axel Pothof Directeur Vrienden van De Hoop

“Bloei waar je geplant bent!” Deze eeuwenoude aanmoediging staat niet letterlijk in de Bijbel, maar past wel heel goed bij de missie van De Hoop.

Al sinds de oprichting ruim 45 jaar geleden helpen we mensen om tot bloei te komen, om te worden hoe de Schepper hen bedoeld heeft. Om tot bloei te komen in relatie met Hem, maar ook in relatie met andere mensen.

3

INHOUD

14

DE HOOP MAGAZINE

47STE JAARGANG NR 1 • 2022

DE HOOP Magazine is het magazine van Vrienden van De Hoop, met bijzondere verhalen van cliënten en alles wat er gebeurt in en om De Hoop en verbonden stichtingen.

08

HIGHLIGHTS & INTERVIEWS

08 14 16 18 21 22 28 DE HOOP MAGAZINE

4

KORT & COLUMNS

“Ik dronk een fles wodka per dag”

06

NIEUWS & AGENDA In het kort

Waar ga jij van afkicken?

13

COLUMN Sloffen fixen

Mijn mooiste plek

20

GEBEDSPUNTEN Bid je mee?

Welke tocht doe jij dit jaar?

26

IN BEELD “We willen een hoopvol stemgeluid laten horen”

Wat je wilt weten over...

27

ZAKENVRIEND Gertenbach Elektro

Thuiskomen in het Huis van Hoop

30

DE DAG VAN Maria Koster

“Lijden een plek geven is cruciaal”

31

MEDITATIE Dankbaarheid doen

32

ITEM VAN BETEKENIS De buurtbieb

Erik over zijn drugs- en alcoholverslaving

Deze challenge is voor jou: jeugdleider en jongere “Ik kom echt tot rust achter mijn tafel” Een overzicht van alle fietsevenementen van De Hoop Virtual reality in behandelingen Een kijkje bij de woon- en leefgemeenschap in Zuidplas Hoe ga ik om met lijden dat niet ‘zomaar’ over gaat?

INHOUD

18

“In het zwartste gat riep ik tot God.”

22

COLOFON De HOOP Magazine is een uitgave van Stichting Vrienden van De Hoop.

Vrienden van De Hoop is in het bezit van het CBFkeurmerk en door de Belastingdienst erkend als ANBI. Giften kunnen worden overgemaakt op rekeningnummer NL06.INGB.00.00.38.38.38.

Telefoon: 078 611 1355 E-mail: info@vriendenvandehoop.nl

28

Redactie Evelyn van der Ark, Rochayne Augustuszoon, Mariëlle Blom, Hilleen Droogendijk, Evelien Fokkema, Marianne van der Poel, Ellen van de Polder, Fennegien Wietses Fotografie Ineke Linssen, Jaco Hoeve fotografie en anderen

Concept, ontwerp & realisatie BladenMakers, Nijkerk Aansprakelijkheid Redactie en uitgever zijn niet aansprakelijk voor uitspraken van (ex-)cliënten.

Aanmelden magazine Via: vriendenvandehoop.nl/blijfopdehoogte

16

DE HOOP MAGAZINE

Drukwerk De Hoop Drukkerij, Dordrecht

5

NIEUWS

IN HET

Bekijk ons bedankfilmpje We willen alle donateurs hartelijk bedanken. Dank je wel voor jouw steun, gebed en vriendschap! Bekijk onze boodschap speciaal voor jou!

DE HOOP MAGAZINE

6

Dankzij jouw bijdrage kon Sergej de Interne Opleidingsschool volgen en helpt hij nu andere cliënten. Met behulp van jouw steun kon Guno naast zijn behandeling pastorale gesprekken volgen en heeft hij de Heer beter leren kennen. Door jouw hulp kan Trijnie cliënten een zinvolle dagbesteding bieden en kan Mascha in het Inloophuis dak- en thuislozen maaltijden aanbieden. Jouw steun verandert levens. Samen met hen willen wij jou hartelijk bedanken voor je betrokkenheid. Benieuwd naar onze videoboodschap voor jou en het verhaal van Sergej?

Kijk op vriendenvandehoop.nl/ bedankdag

KORT

Antiek veilen voor een tweede kans Stichting Vrienden van De Hoop heeft een samenwerking opgestart met het gerenommeerde ‘Zeeuws Veilinghuis’ in Middelburg. Donateurs kunnen nu ook antieke spullen schenken.

Het Zeeuws Veilinghuis veilt deze spullen gratis. “Zo helpen donateurs en het Veilinghuis mensen die onze hulp hard nodig hebben”, aldus initiatiefnemer André Groenewegen.

Veel mensen hebben in de loop van hun leven mooie dingen verzameld. “Ik heb het dan over antiek (Chinees) porselein, schilderijen, sierraden, boeken van voor 1800, etc. Daar willen mensen soms best afstand van doen, mits de opbrengst goed gebruikt wordt.” Voor vragen over dit initiatief en het aanbieden van antieke spullen, kun je terecht bij: André Groenewegen, a.groenewegen@vriendenvan dehoop.nl of 06-53777019

Kijk de Ladiesnight terug Kijk onze eerste Ladiesnight van 2022 terug op vrouwenlopenvoorvrouwen.nl/ladiesnight! Laat je inspireren, geniet van de muziek, de humor en de gezelligheid.

Annemarie van Heijningen spreekt over het thema ‘Mens, waar maak je je druk om!’. Naast Annemarie komt ook Ella aan het woord. Zij vertelt hoe zij kampte met een alcoholprobleem en eetstoornis. Ze was op een gegeven moment zelfs een gevaar voor zichzelf en anderen. Gelukkig kwam er een ommekeer in haar leven, waar ze graag over vertelt.

De Ladiesnight werd uitgezonden op 17 februari, maar je kunt hem nog steeds bekijken. Mooie verlichting?

Check! Zachte stoel? Check! Hapjes klaar? Check! Ga er goed voor zitten en geniet van een avond me-time!

Bekijk de Ladiesnight met Annemarie van Heijningen op vrouwenlopenvoorvrouwen.nl/ ladiesnight

AGENDA

AGENDA

H

TWEEDUIZEND-TWEE-EN-TWINTIG

STADSWANDELING DORDRECHT

9/4

9 april Vrouwen lopen voor Vrouwen Kom in beweging voor vrouwen in nood en sluit aan bij deze stadswandeling. We starten op Dorp De Hoop en wandelen een afwisselende route van 15 km door de historische binnenstad.

Met jouw deelname maak je een groot verschil voor kwetsbare vrouwen. Lees meer op vrouwenlopenvoorvrouwen.nl

TOERTOCHTEN

Kom in beweging voor vrouwen in nood Wandel op 9 april mee door het mooie Dordrecht.

Met elke stap die je zet help je kwetsbare vrouwen, die worstelen met verslavings- en psychische problemen. De route van 15 km is afwisselend en loopt dwars door de historische binnenstad van Dordrecht. We starten op Dorp De Hoop, de plek waar veel cliënten van De Hoop verblijven en herstel vinden. De tocht in inclusief lunch.

Schrijf je in!

Wandel je ook mee? Trommel een paar vriendinnen, zussen, of wandelmaatjes op en zet je samen in voor het goede doel! Het inschrijfgeld is € 20,- Dit is voor de organisatie van de tocht en de lunch. Samen met de andere wandelaars haal je sponsorgeld op (€ 50,- p.p.) voor vrouwen die geholpen worden bij De Hoop.

Lees meer op vrouwenlopenvoorvrouwen.nl

20/5

PROEVERIJ VAN HOOP

25/6

25 juni Proeverij van Hoop Schrijf 25 juni in je agenda, want dan organiseren we een Proeverij van Hoop (voorheen Dag van Hoop)! Ieder die hoop wil ervaren is welkom: er is een lofprijsevent in de open lucht, er zijn seminars over aansprekende thema’s en leerzame, bemoedigende verhalen van cliënten. Houd de website in de gaten: www.vriendenvandehoop.nl

RONDJE NEDERLAND

30/6

30 juni – 2 juli Cycle for Hope Fiets mee met de últieme teamervaring voor wielrenners: Rondje Nederland. 1200 kilometer teamestafette in slechts 48 uur! Samen met jouw team fiets je heel Nederland rond en trotseer je de Nederlandse elementen.

Kijk op cycleforhope.nl/ fiets-mee/rondje-nederland

DE HOOP MAGAZINE

Doe mee met een toertocht.

20 – 21 mei Cycle for Hope Toertochten In het weekend van 20 en 21 mei organiseert Cycle for Hope verschillende fietsevenementen. Van toertochten van 50 km – 150 km tot een Ladies Ride en de 24-uurs Team Trial Race. Voor ieder wat wils! Kies een evenement, stap op de fiets en zoek je eigen grenzen op. Of help mee door te doneren. Lees meer op pagina 18 en 19.

7

INTERVIEW

“Ik dronk een fles wodka per dag” DE HOOP MAGAZINE

8

“‘IK BEN ERIK, IK BEN GROOT, IK DOE HET ALLEMAAL ZELF WEL.’ EN WEET JE WAT GOD DAN ZEGT? ‘OKÉ, ERIK. JIJ WEET HET ZELF ZO GOED? DOE HET DAN OOK MAAR ZELF!’”

INTERVIEW

“Ik zoek Erik…” “Dat ben ik!” Een man van ruim twee meter veert op uit zijn stoel bij de receptie. Erik is beveiliger op Het Dorp van De Hoop in Dordrecht. Werk dat hij met hart en ziel doet: ooit woonde hij zelf op Het Dorp en ontving hij, samen met zijn vrouw, hulp bij De Hoop.

“Soms moesten we de dealers hier wegsturen. Gelukkig zijn ze nu al maanden weggebleven. Doordat wij hier rondlopen als beveiligers, hè.” Erik schetst een beeld van Dorp De Hoop in de nacht. Een wereld waar mensen proberen af te kicken van hun verslaving, maar waarbij de verleiding soms letterlijk op de straathoek staat. Of waar het 06-nummer in de contactenlijst staat en de cliënt één belletje verwijderd is van een terugval. De harde realiteit.

NACHTELIJKE GESPREKKEN Erik werkte al jaren als beveiliger, ‘uitsmijter’, in de horeca. Bij De Hoop werkt Erik als zorgbeveiliger. “Dat is wel even wat anders, hoor. In de kroeg stomp je klanten letterlijk naar buiten als ze vervelend worden. Dat kan hier niet. Hier zit ook nog een sociale kant aan het werk. Je gaat op een andere manier met de mensen om, je probeert het pratend. Zo zijn er bijvoorbeeld cliënten die ’s nachts wakker liggen en even een praatje komen maken.

Ook voor hen sta je klaar. Als ze horen dat je zelf op Het Dorp hebt gezeten en weet waar ze doorheen gaan, breken ze gelijk open. Ze delen dan graag hun verhaal. Je hebt iets gemeenschappelijk.”

geweten dat God er was. In het zwartste gat riep ik ook tot Hem: ‘Help me dan!’ Maar Hij hielp niet. Weet je waarom niet?

Omdat ik met mijn houding als het ware mijn middelvinger opstak naar de hemel. God liet me dwars door al mijn ellende gaan om me die les te leren.” Erik kijkt me nadrukkelijk aan.

“Want je kan het niet alleen. Je hebt mensen nodig, je hebt God nodig, je hebt soms hulp nodig. Niemand kan het alleen.”

VASTHOUDEN AAN HET GOEDE Tijdens zijn werk als beveiliger probeert Erik daarom zijn levenslessen te delen. “Ik ben al blij als ik één persoon kan helpen.

En als ik er twee kan helpen, nog mooier. Met één jongen op Het Dorp praatte ik veel. Hij was zó bang dat hij terug zou vallen als hij op zichzelf mocht wonen. Ik zei dan tegen hem: ‘Je kent mijn verhaal, je hebt gezien hoeveel er kapot is gegaan bij mij. Geen contact meer met mijn ouders, jaren mijn kinderen niet gezien, een kapotte lever, een beschadigd hart, angst- en paniek­ aanvallen. Dat wil je toch niet? Kijk naar wat jij nu wel hebt. Je bent bij De Hoop, daarom bezoekt je moeder jou weer. Daarom is er weer contact met je vader en kwam je zus een ijsje met je eten. Ze zien dat jij je best doet. Prent jezelf dat in en houd daaraan vast.’ ”

“Met mijn houding stak ik mijn middelvinger op naar de hemel.”

FLES WODKA PER DAG Erik kent zelf een heftig levensverhaal. Hij presenteert zich al die jaren sterk aan de wereld. “Ik kon iedereen vertellen wat ze moesten doen en ze luisterden allemaal.” Pas in zijn werk als hovenier loopt hij vast, na een conflict met zijn leidinggevende.

DE HOOP MAGAZINE

VAN DE GROND GESLEURD Erik is een grote man. Maar ooit voelde hij zich klein. “Ik heb met mijn neus op de grond gelegen. God heeft me er vanaf moeten sleuren. Dat is de grootste les die ik geleerd heb. Ik kan behoorlijk eigenwijs zijn en denken dat ik het alleen wel kan.” Erik trekt zijn schouders naar achteren en maakt zich nog groter. “‘Ik ben Erik, ik ben groot, ik doe het allemaal zelf wel.’ En weet je wat God dan zegt? ‘Oké, Erik. Jij weet het zelf zo goed? Doe het dan ook maar zelf!’ Ergens heb ik altijd wel

BEVLOGENHEID De bevlogenheid straalt van Erik af. Hij vertelt met grote gebaren. Als hij verontwaardigd is, wordt zijn stem harder en slaat hij op tafel. Als zijn verleden hem raakt, wordt zijn stem zachter. “Zie je wel?”, zegt hij glimlachend, als hij een traan weg moet vegen. “Dit was er vroeger niet. Ik moest breken. Ik kon nooit huilen. Na vijf maanden in de woongemeenschap van De Hoop brak ik pas. Maar vanaf toen ging het de goede kant op.”

9

INTERVIEW

“Mijn vrouw moest de kindjes op school vertellen dat papa ging sterven.”

Hij raakt overspannen en heeft veel angstaanvallen.

“De medicijnen hielpen niet. Omdat ik een tijd werkte zonder inkomsten op te geven, kreeg ik ook geen uitkering. Uiteindelijk dronk ik een fles wodka per dag. Mijn rekeningen maakte ik niet meer open.

Ik trok de stekker van de deurbel eruit, deed alle gordijnen dicht en ging op bed liggen. Zo kwam de deurwaarder ook niet binnen.” Vanwege zijn woedeaanvallen brengt Eriks vrouw hun kinderen onder bij opa en oma.

PAPA GAAT STERVEN Uiteindelijk gaat het niet langer. Eriks vrouw doet aangifte bij de politie. “Ze was veilig bij mij, maar het was een noodkreet.” Erik “De hartchirurg zei belandt een paar dagen tegen mij: ‘Erik, je in de cel. In die tijd komt hebt me wel laten ook de Evangelische Gezweten.’” meente van Hardinxveld-­ Giessendam op hun pad.

Zij helpen Erik en zijn vrouw aan onderdak en melden hen aan bij De Hoop. Als Erik in die tijd bijna sterft aan hart­problemen, keert het tij. “Mijn vrouw moest de kindjes op school vertellen dat papa ging sterven. Zo erg was het. Mijn herstel is echt een Godswonder geweest. De hartchirurg zei tegen mij: ‘Erik, je hebt me wel laten zweten.’ En ik wist: ‘God heeft zijn handen geleid.’”

DE HOOP MAGAZINE

10

JE MOET ZELF WILLEN Erik beseft maar al te goed dat hij een tweede kans heeft gekregen. “Na al deze ellende ging de knop bij mij om. Je kunt wel hulp krijgen van De Hoop, maar je moet het ook zelf willen. En ik besefte maar al te goed dat ik een nieuw leven

kon hebben. Ik heb sinds mijn aanmelding bij De Hoop geen druppel alcohol meer gedronken. Toch zie je het ook weleens anders.

Mensen die wel een nieuw leven willen, maar toch blijven hangen aan hun oude leven. Die toch het nummer van hun dealer bewaren. Dan wil je niet. En zo iemand kan je ook niet motiveren. Het moet vanuit jezelf komen.” Het doet Erik pijn om dat te zien. “Het is zo’n schril contrast. Ik ken een cliënt die mij ooit inspireerde met zijn verhaal en nu alsnog peukjes van de straat bij elkaar sprokkelt.

Als je ziet waar zo iemand kon zijn en waar diegene nu is... Dat maakt mij verdrietig.”

GELOOF EN ZORG GAAN SAMEN Erik is ervan overtuigd dat goede zorg niet zonder geloof kan en geloof niet zonder goede zorg. Hij tekent met zijn handen een ronde vorm, met daaromheen nog een laag. “Dit is de ggz, je behandeling. En daar zit de schil van het geloof omheen.

Sámen geeft het de kracht om vooruit te gaan. Soms zie je dat mensen ’s avonds bidden en God loven en denken: daar red ik het mee. Maar de volgende ochtend zitten ze alweer aan de basepijp. Met alleen geloof red je het niet. Je hebt ook nog je eigen verantwoordelijkheid en zal je problemen moeten aanpakken. Vanuit geloof geeft God jou vervolgens de kracht om door te gaan.”

DOE HET NIET ALLEEN Erik wil niet beweren dat zijn leven nu zonder zorgen is. “Kijk,

“Goede zorg kan niet zonder geloof en geloof niet zonder goede zorg.”

DE HOOP MAGAZINE

INTERVIEW

11

INTERVIEW

iedereen heeft z’n sores. Jij hebt zo je problemen, ik ook. Niemand ontkomt eraan. Maar het gaat erom hoe je ermee omgaat. En ik kan er nu beter mee omgaan. Ik weet dat ik hulp moet vragen. Ik doe het niet meer alleen. Maar het heeft lang geduurd, voordat ik dat kon.” Erik staart even voor zich uit.

“En weet je wat het is? Als je verslaafd bent, word je veroordeeld.

En terecht, want ik liep dronken over straat. En ze hebben me ook weleens bewusteloos van een bankje moeten plukken en naar het ziekenhuis gebracht.

Dus ik gedroeg me ook niet normaal. Maar je komt daardoor wel alleen te staan. Niemand gelooft nog in je.”

behandelaren. De voortgang van de cliënten raakt hen. Ze vinden het ook moeilijk als het herstel niet goed verloopt. Ze maken zich zorgen over de lange wachtlijsten, maar je merkt het ook als ze trots zijn op stappen die cliënten zetten.

Ze doen dit werk met hun hele hart.” Erik begint te grijnzen. “Hier wil ik wel oud worden!” roept hij uit. “Als het me gegeven wordt, blijf ik hier werken, tot aan mijn pensioen.” Met een boks als afscheid en een joviale lach stapt hij de deur weer uit.

“Je hebt mensen nodig, je hebt God nodig, je hebt soms hulp nodig. Niemand kan het alleen.”

SAMEN MET ZIJN VROUW Dat is een bekend gevoel voor Erik. Al in zijn jeugd is er onbegrip tussen hem en zijn ouders. “Het komt ergens vandaan, hè.

Je wordt gevormd in je leven. Voor mijn ouders was het geloof heel belangrijk. Ik ging mee naar de kerk, maar liep na afloop rechtstreeks naar het plein bij de supermarkt om drugs te gebruiken.” In Eriks beleving werd het geloof niet uitgelegd: de regels voerden de boventoon. Zijn ouders stonden niet achter zijn keuze voor een ongelovig vriendinnetje, nu zijn vrouw. Zij is degene geweest die alle jaren doormaakt met Erik: “zij kan mij aan.” Al in het begin van hun relatie zet ze Erik voor het blok.

Het is een relatie met haar, of een relatie met de drugs. Erik kiest voor haar. En in al de jaren die volgen, blijft zij Erik trouw.

Ook de tijd bij De Hoop doen ze samen, als eerste stel ooit.

DE HOOP MAGAZINE

12

WERKEN MET JE HELE HART Erik glimlacht. “Zodra ik hier het terrein op kom lopen, word ik al rustig. Ik heb hier zoveel gevonden. Hier zien ze je als mens, niet als nummer. Je merkt dat de mensen bij De Hoop hun werk vanuit het geloof en met liefde doen. Tijdens de feestdagen ging een groep cliënten bijvoorbeeld met elkaar gourmetten. Van een moeilijke tijd werd een gezellige tijd gemaakt. Die extra stap, dat is nou de liefde.” Werken in de verslavingszorg betekent ook dat je een lange adem nodig hebt.

De weg naar herstel is nooit een rechte lijn, maar gaat gepaard met tegenslagen. Erik: “Dat proef ik ook in de gesprekken met

“Als het me gegeven wordt, blijf ik hier werken, tot aan mijn pensioen.”

COLUMN

COLUMN SLOFFEN FIXEN

Ambulante thuisbegeleiding werkt vanuit de presentietheorie. Wij willen hiermee zorg zien als relationeel: door te zijn met degene die zorg behoeft, kun je gaan zien en begrijpen wat je voor deze persoon kunt doen en wie je daarbij voor hem of haar kunt zijn.

Hij probeert er het beste van te maken. En ondertussen zoekt hij naar een woning die hij zelf kan uitkiezen. De tijd waarin anderen voor hem bepalen is wat hem betreft voorbij. Hij verlangt naar een thuis.

We ruimen dozen op waarin heden en verleden door elkaar liggen.

Zich irriterend aan zijn eigen dwangmatige handelen werkt hij door.

Ik volg hem, en neem hem weer mee naar het hier en nu wanneer hij even niet meer weet hoe hij verder moet. Ik kan en mag het nu niet overnemen, dan is hij het overzicht kwijt. Daarmee heb ik niet hem, maar alleen mezelf geholpen.

Wat mij betreft kan alles uit de doos weg. Maar het is niet mijn doos, niet mijn verleden, niet mijn huis, niet mijn proces en niet mijn tempo. Dit gedeelte moet hij alleen doen, maar ik moet er wel bij blijven, hem helpen door er te zijn. We zwijgen een tijdje.

Dan zie ik de scheur in zijn slof. Naast me in een doos zie ik een naaisetje liggen.

“Geef mij je slof maar even, dan fix ik die terwijl jij verdergaat”, zeg ik. Met opgetrokken wenkbrauwen kijkt hij me aan. Dan breekt er een brede lach door en geeft hij mij zijn slof. Hij ruimt op, ik repareer de scheur in zijn slof. Ondertussen help ik hem zijn gedachten te structureren zodat hij zelf tot keuzes komt. Langzamerhand komt de bodem van de doos tevoorschijn.

Hij is klaar... zijn slof ook.

DE HOOP MAGAZINE

Hilda Zomerhuis – Zijlstra Ambulant Thuis­ begeleider

Ik zit op een ingezakt zitkussen in zijn woonkamer, mijn benen rusten op de betonnen vloer. Hij zit tegenover me op een plastic tuinstoel. De muren zijn geel, er hangen stukken behang los. Aan het plafond hangt een lamp die aan- en uitgaat door aan de pit te draaien. Het lichtknopje is kapot, maar de woonstichting komt het niet meer maken. We zitten tussen de dozen. Nee, hij is niet net verhuisd. Hij heeft nooit een thuis kunnen maken van het uitgewoonde slooppand dat hem door de gemeente werd toegewezen.

Een dak boven zijn hoofd, meer is het niet.

13

PROJECT

DE HOOP MAGAZINE

14

Met de challenge leg je moeilijke thema’s open.

PROJECT

WAAR GA JIJ VAN AFKICKEN? Deze challenge is voor jou: jeugdleider en jongere!

WE DOEN HET SAMEN Ben jij een jongere en zit je in een jeugdgroep? Of ken je de juiste mensen in de kerk? Tip dan jouw jeugdleider. Als jeugdleider hoef je deze challenge niet alleen te regelen. Jij kent jouw jongeren het beste; wij kennen het werk van De Hoop van binnenuit. Daarom kan je contact met ons opnemen om deze challenge te starten. Samen overleggen we over de beste aanpak!

AFTRAPMOMENT MET CLIËNT VAN DE HOOP Samen met ons kies jij een aftrapmoment. Bijvoorbeeld als af rondende activiteit van het jeugdseizoen, als spontane groepsactiviteit of rond een feestdag. Tijdens het aftrapmoment kan een cliënt zijn of haar verhaal (digitaal) komen doen.

Niets weet zo te raken als deze bijzondere getuigenissen van verandering! Deze mensen zaten vaak op het randje van de dood, waren dakloos, crimineel, eenzaam, verstoten… Met de juiste hulp en met veel hoop en moed wisten zij hun leven te veranderen. Eén ding hebben ze gemeenschappelijk. Ze hebben geknokt om te komen waar ze nu zijn: afgekickt. Hun indrukwekkende levensverhalen laten je niet zomaar los.

GESPREKSONDERWERPEN Met de challenge leg je moeilijke thema’s open.

De challenge kan namelijk lastig zijn. Je bent als

groep bezig met dezelfde uitdaging, maar toch doet elke jongere het ‘afkicken’ uiteindelijk individueel. Hoe zorg je dat je niet toegeeft aan de verleiding? Waar vind je steun? Hoe vul je de tijd die het soms oplevert? En wat als je ‘terugvalt’: durf je daar open over te zijn? Allemaal onderwerpen waar je als jeugdleider over door kan praten.

ACTIEVOEREN, PRIJS IN HET VOORUITZICHT Met jouw jongerengroep ga je actievoeren. Hoeveel steun verzamelt jouw groep om zich heen?

Met een online actie zamelt elke jongere geld in voor zijn afkickweek. Met die opbrengst steunen wij de mannen, vrouwen en jongeren bij De Hoop die niet in één week, maar vele weken lang, afkicken. Het helpt om tijdens het afkicken een stip op de horizon te hebben: een hoopvolle toekomst. Daarom willen wij de jongeren ook een doel bieden. Lukt het jouw groep om de meeste giften in te zamelen? Dan maken jullie kans op een toffe prijs!

Ga jij ervoor? Laat het ons weten!

Bekijk de challenge en de bijbehorende downloads op inactievoordehoop.nl/­ afkicken Bel op werkdagen naar 078 611 13 55 en vraag naar Froukje. Of stuur een mail o.v.v. ‘afkicken’ naar: ­info@vriendenvandehoop.nl.

DE HOOP MAGAZINE

Hoe sterk sta jij in je schoenen? Wij dagen je uit met de challenge ‘Afkicken!’. Lukt het jou om een week te stoppen met een bepaalde gewoonte, een voedingsmiddel waar je niet vanaf kunt blijven, of iets wat je nu dagelijks gebruikt? Stap samen met een groep jongeren in de schoenen van iemand die verslaafd is en ervaar hoe het is om af te kicken. Wat mag het jou kosten?

15

MIJN MOOISTE PLEK

In ‘mijn mooiste plek’ bespreekt een medewerker, cliënt of Vriend van De Hoop een locatie waar zij helemaal zichzelf kunnen zijn.

DE HOOP MAGAZINE

16

MIJN MOOISTE PLEK

“Ik kom echt tot achter mijn tafel

Cor Zwaans, teamleider van het Huis van Hoop aan de Torenstraat in Dordrecht, is een echte creatieveling. Zijn mooiste plek is zijn zolderkamertje, waar hij schildert en kalligrafeert. In zijn werk probeert hij ook zijn creativiteit door te geven aan de bewoners. “Het werkt therapeutisch.”

Cor vertelt: “Kalligraferen is een uit de hand gelopen hobby geworden.

In alle hectiek en drukte kom ik op zolder echt tot rust achter mijn tafel met een pen en papier. Als je schrijft of schildert moet je je focus verleggen en kun je niet aan andere dingen denken. Ik geef cliënten ook mee dat een hobby erg belangrijk is. Het brengt je even op een ander level dan alleen maar je problemen.”

Die creativiteit combineert Cor met zijn werk. “Bij ons op de Torenstraat hebben we een hele creatieve club, zowel het team als de bewoners. Of dat met mij te maken heeft weet ik niet”, lacht hij. “Wat ze voornamelijk doen is schilderen, handvaardigheid en houtbewerking. Er is ook iemand die hele leuke kunstwerken maakt die in het huis te zien zijn.”

Cor ziet overeenkomsten tussen zijn hobby en de bewoners. “Als je schildert moet je vaak weglopen, om de verschillende lagen te laten drogen. Je laat het schilderij staan, het is nog niet af, het is in ontwikkeling. Zo is dat ook bij onze bewoners: ze zijn cliënt bij ons, het proces is nog niet af, maar het krijgt een vervolg. Je werkt als het ware ook in laagjes.”

Vol passie vertelt Cor over zijn droom. “Het zou mij mooi lijken om een atelier of galerie te hebben waar cliënten van De Hoop creatief aan de slag kunnen en de mogelijkheid hebben om te exposeren.

Laagdrempelig en midden in de maatschappij. Uiteindelijk met als doel mensen in hun kracht te zetten. Wellicht wordt dat dan wel mijn mooiste plek.”

DE HOOP MAGAZINE

rust l”

MIJN MOOISTE PLEK

17

EVENEMENTEN

Welke tocht doe jij dit jaar?

BEWEGEN, UITDAGING EN AFZIEN VOOR EEN ANDER. EEN OVERZICHT VAN ALLE FIETSEVENEMENTEN VAN DE HOOP

Ben je het zat om binnen te zitten?

Wil je meer bewegen? Doe mee met Cycle for Hope! Dit zijn uitdagende fietsevenementen om de cliënten van De Hoop op weg te helpen naar een nieuw leven. Jij kunt hen helpen, door je eigen zware weg te gaan op de pedalen. Of door fietsers te ondersteunen met een donatie. Vind een evenement dat bij jou past!

TOERTOCHTEN We bieden uitdagende toertochten in drie smaken; 50 km, 100 km en 150 km.

Zo kan elke fietser voor zichzelf een uitdagend niveau kiezen. Daag jezelf uit en zoek je grenzen op!

DE HOOP MAGAZINE

18

 Datum: 50-150 km: 21 mei  Afstand: 50 km, 100 km, 150 km

LADIES RIDE Powervrouwen opgelet! Verzamel je vriendinnen en ga samen de uitdaging aan met de Ladies Ride. Tijdens een rit van 100 km zoek je je eigen grenzen op.

Het zware terrein is een fysieke beproeving. Leer jezelf beter kennen. Ervaar de uitdaging en worsteling, bíjna net als de ervaringen van onze cliënten.  Datum: 21 mei 2022  Afstand: 100 km 200 LANGE KILOMETERS Waar ligt jouw grens en kun je daar overheen? Fiets 200 lange kilometers vanuit Dordrecht naar een voor nu nog onbekende bestemming tijdens de 200 km Challenge. Een maand voor het evenement maken we de route bekend.

Deze toertocht is alles behalve ontspannend. Door te worstelen en je koste wat het kost te verzetten tegen vermoeidheid en de drang om op te geven leer je jezelf kennen. En je ervaart voor even wat onze cliënten dagelijks meemaken.

Fiets mee met een team of individueel!  Datum: 2 juli 2022  Afstand: 200 km DAG EN NACHT FIETSEN Wil jij de zon zien ondergaan en weer zien opkomen terwijl je fietst? Dan zijn de 24-uurs Team Trials wat voor jou! Dag en nacht samen met je team afzien en doorzetten. Je kunt kiezen uit de 24uurs Team Trial Race of de 24-uurs Team Trial MTB. Overdag rijd je pittige rondes langs een prachtige route en ’s nachts

EVENEMENTEN

SCHRIJF JE IN! Wil je je aanmelden voor één van deze evenementen? Ga naar cycleforhope.nl/fiets-mee.

 Datum Team Trial Race: 20 t/m 21 mei 2022  Datum Team Trial MTB: 9 t/m 10 september 2022 TEAMESTAFETTE RONDJE NEDERLAND Rondje Nederland, oftewel De ‘Mont Ventoux’ onder de Cycle-events is de grootste uitdaging. De ronde die je nooit van je levensdagen meer vergeet.

Je fietst 1200 kilometer in estafette in 48 uur en doorkruist heel Nederland.

Wind, kou, regen, zon, avondrood: met al deze typische Nederlandse natuur­ elementen heb jij te maken. Je sleept elkaar door moeilijke momenten en

je beleeft samen de wonderschone hoogtepunten. Lijkt dit iets voor jou maar heb je geen team? Stuur ons een mailtje via info@cycleforhope.nl.  Datum: 30 juni t/m

2 juli 2022  Afstand: 1200 km MOUNTAINBIKEN MET JE TEAM OF FAMILIE Modder. Boomstronken. Onverharde paden. Krappe bochten. Diepe plassen.

De 8-uurs MTB Challenge is alleen geschikt voor mensen die tegen een stootje kunnen. Je blijft gaan, ook als je denkt dat je niet meer kan. Wil je fietsen met het hele gezin? Gooi dan alles eruit tijdens de 4-uurs MTB Family. Confronteer jezelf, help een ander.

 Datum: 10 september 2022  Afstand: Rondes van 27 km VOLG ONS ONLINE Wil je online up-to-date blijven over alles omtrent Cycle for Hope? Volg ons YouTube-kanaal Vrienden van De Hoop en vind video’s van online Cycle-events, bijeenkomsten en Verhalen van Hoop.

Abonneer je op ons kanaal en volg ons op Facebook, Instagram, Twitter en Linked­In. youtube.com/vriendenvandehoop socials: cycleforhope

DE HOOP MAGAZINE

moet je vertrouwen op je eigen licht en het achterlicht van degene voor je.

Doneren kan via cycleforhope.nl

19

GEBEDSPUNTEN

GEBEDS PUNTEN BID JE MEE?

WACHTTIJD De wachttijden lopen bij sommige locaties flink op. Dit komt onder andere door het grote aantal vacatures. Bid dat mensen op de wachtlijst volhouden en de wachtperiode op een goede manier kunnen overbruggen.

JUISTE HULP Bid voor mensen die besloten hebben om dit jaar hulp te zoeken voor hun verslaving of psychische problemen. Bid dat ze de juiste hulp vinden.

BESCHERMING Bid voor bescherming van de cliënten tegen dealers.

Bid dat als ze hiermee te maken krijgen, ze sterk genoeg zijn om niet in verleiding te komen.

OUD-CLIËNTEN Bid mee voor bescherming voor de (oud-)cliënten die hun verhaal doen in dit magazine of via andere kanalen. Ze stellen zich heel kwetsbaar op.

OPENSTAANDE VACATURES Wil je bidden voor de openstaande vacatures?

Bid dat deze snel ingevuld mogen worden.

Wil je vaker bidden voor onze cliënten en het werk van De Hoop? Schrijf je in voor onze maandelijkse gebedsbrief: vriendenvandehoop.nl/inschrijven-gebedsbrief DE HOOP MAGAZINE

20

DONATEURS We zijn dankbaar voor alle donateurs die de niet-vergoede zorg bij De Hoop mogelijk maken!

Dank je mee?

WAT JE WILT WETEN OVER

WAT JE WILT WETEN OVER

VIRTUAL REALITY IN BEHANDELINGEN Virtual reality (VR) groeit wereldwijd in rap tempo. Ook binnen de gezondheidszorg. Sinds 2021 wordt VR ook toegepast bij De Hoop.

Hoe werkt het en wat zijn de voordelen? Fabine van Ginkel, psycholoog bij Hoop Online, vertelt erover.

Wanneer wordt het toegepast?

Hoe werkt het?

Wat zijn de voordelen?

Wat is virtual reality?

“Virtual reality is een computertechniek waarmee je via een speciale VR-bril een realistische situatie nabootst. Doordat sensoren de bewegingen van je hoofd volgen, beweegt het beeld dat je ziet mee met de beweging van je hoofd. Dit zorgt ervoor dat je het gevoel krijgt alsof je daadwerkelijk in de nagebootste omgeving deelneemt.”

Wanneer wordt het toegepast?

“Virtual reality is in te zetten voor verschillende doelen, waaronder EMDR (traumatherapie) en exposure (blootstelling). Bij EMDR haal je een traumatische herinnering op terwijl je wordt afgeleid, vaak door het volgen van een vingerbeweging of een lampje. Dit helpt het trauma te verminderen. Reguliere EMDR-sessies met een therapeut kunnen worden uitgebreid met virtuele sessies. Als cliënt zet je dan een VR-bril op die de EMDR-sessie begeleidt. Exposure wordt ingezet bij angststoornissen. De cliënt wordt dan blootgesteld aan datgene wat de angst oproept. Via een VR-bril kan deze situatie worden nagebootst, met als doel om de angst te overwinnen.”

Hoe werkt het?

“De cliënt denkt terug aan de traumatische gebeurtenis, zet de VR-bril op en krijgt een beeld te zien. Bij EMDR is dat een soort woonkamer waarbij je een stipje volgt die steeds heen en weer gaat. Daarnaast hoor je een stem die je door de EMDR heen leidt. De stem stelt vragen die ik normaal stel, zoals: ‘Hoeveel spanning ervaar je op dit moment?’.

De cliënt klikt dan op een cijfer van 0 tot 10. Bij exposure kan je bijvoorbeeld iemand met sociale angst via de VR-bril een drukke bus in laten stappen.”

Wat zijn de voordelen?

“Het geeft tijdwinst en de cliënt heeft meer eigen regie. Omdat je nu in plaats van één behandeling een extra behandeling in de week met VR kan doen, versnelt het proces. Daarnaast is de drempel lager voor de cliënt om exposure via de VR-bril te doen.”

DE HOOP MAGAZINE

Wat is virtual reality?

21

INTERVIEW

Thuiskomen in het Huis van Hoop DE HOOP MAGAZINE

22

“WE PROBEREN ZE EEN THUIS TE GEVEN, ZODAT ZE WEER ZICHZELF KUNNEN WORDEN EN AAN ZICHZELF KUNNEN WERKEN. DAAR KRIJGEN ZE HIER DE TIJD EN RUIMTE VOOR.”

INTERVIEW

In het Huis van Hoop Zuidplas in Nieuwerkerk aan den IJssel wonen op dit moment vooral jonge mensen, tussen de 17 en 28 jaar oud. Dat is zo ontstaan, omdat er in die regio veel jongeren zijn die een goede en veilige woonplek nodig hebben waar ze zich kunnen ontwikkelen. In het Huis van Hoop wonen ook kernbewoners. Zij leven met de bewoners mee, delen hun ervaringen, helpen met koken of andere dingen.

“Mijn man en ik zijn in aanraking gekomen met het Huis van Hoop door Stef (teamleider van het Huis van Hoop Zuidplas, red.), een vriend van ons. Hij kon er heel enthousiast en bevlogen over vertellen en vroeg ons uiteindelijk of wij kernbewoners wilden worden. We hebben er veel voor gebeden en zeiden ‘ja’. Een sprong in het diepe. Want we wisten niet goed waar we aan begonnen. We hoorden wel voorbeelden van: een keertje eten met de bewoners, samen een wandeling maken. Maar het klonk ook wel abstract. We hadden geen idee of het wel iets is wat bij ons past.” Aan het woord is Jacomine de Pater-Uitbeijerse (42). Samen met haar man Leonart en een ander stel, Wim en Corine, vormen zij de kernbewoners van het Huis van Hoop Zuidplas. Een keuze

waar ze absoluut geen spijt van heeft. “Ik vind het heel erg leuk om kernbewoner te zijn. Veel leuker dan ik had gedacht.

In het begin was ik veel aan het investeren, maar dat werkte soms averechts.

Als je een band met mensen krijgt, gaan dingen vanzelf. Heel natuurlijk. En het is leuk om onderdeel uit te maken van een groep mensen. We willen erbij horen en er niet los van staan.”

WARM THUIS “Ik zie het Huis van Hoop als een woonvorm waar mensen welkom zijn die vaak een heel traject achter de rug hebben: ggz, zorgen, verslaving. Ik zie vaak dat mensen vooral een warm thuis hebben gemist. Bij de mensen die hier wonen hoop je dat dit het laatste stukje is. Dat ze hierna op zichzelf kunnen wonen. Ze zijn eigenlijk zelfstandig, maar hebben nog sturing en begeleiding nodig”, zegt Jacomine. “Tegen mijn vrienden zeg ik altijd dat het een woonvorm is met een beetje extra ondersteuning”, reageert Roger (28). Hij is een van de bewoners en woont er nu bijna een jaar. “Ik heb hiervoor twee jaar bij mijn moeder gewoond, nadat ik vijf jaar zelfstandig gewoond heb. Maar bij mijn moeder thuis ging het slecht, dus ik had met spoed een andere woning nodig. Met mijn toenmalige begeleidster kwam ik uit bij het Huis van Hoop. Het bevalt me goed, maar het heeft wel z’n ups en downs. Iedereen heeft hier zijn eigen verleden, een eigen rugzakje en karaktereigenschappen. Het is optimistisch om te denken dat het altijd goed gaat met iedereen.” Ellen (44), begeleider van Roger, knikt. “We proberen een thuis te creëren voor de mensen die hier wonen.

Velen komen uit zulke beschadigde gezinnen. Ze zijn onthecht. We proberen

ze een thuis te geven, zodat ze weer zichzelf kunnen worden en aan zichzelf kunnen werken. Daar krijgen ze hier de tijd en ruimte voor”, vertelt Ellen. Roger wijst op een poster op de muur. “Hier mag je er zijn”, zegt hij. “Iedereen is gelijk. Zo worden we ook behandeld. We zijn een community.”

GEZELLIGE BUREN Roger ziet de kernbewoners als gezellige buren. “Ik heb nooit echt gezellige buren gehad. Ik heb veel antikraak gewoond. Dan had je niet echt buren, maar meer soortgenoten. De kernbewoners zie ik als normale volwassen mensen die gezellig zijn en waarbij de drempel van het onbekende weg is. Ze horen erbij en brengen gezelligheid. We doen een spelletje, drinken een bakje koffie, maken een wandeling of gaan samen naar de winkel.” “Ik zie mezelf ook wel als buur”, vult Jacomine aan. “Ik vind die rol ook heel fijn. Als er een nieuwe bewoner komt in het Huis van Hoop weten wij nog niets van die persoon. De begeleiders wel. Maar wij weten niets van hun achtergrond of zorgen en staan heel onbevangen tegenover iemand. Het is leuk om iemand echt te leren kennen.

En soms kun je helpen waar het team niet goed kan helpen door bepaalde ondersteuning te geven.” “Wij hebben wel echt een andere rol inderdaad”, zegt Ellen. “De kernbewoners wonen hier echt en hebben in die zin veel meer met de bewoners te maken. Wij werken hier overdag, maar gaan ’s avonds weer naar huis.”

RELATIE Beide manieren van begeleiding en ondersteuning waardeert Roger. “Het is fijn en nodig. Het is leuk om met een

DE HOOP MAGAZINE

In 2015 opende De Hoop het eerste Huis van Hoop; een kleinschalige woonlocatie waar cliënten met elkaar deel uitmaken van een woon- en leefgemeenschap. Bedoeld voor mensen voor wie zelfstandig wonen (nog) niet haalbaar is. Hoe krijgt het leven vorm in een Huis van Hoop? In dit artikel kijk je mee door de ogen van een bewoner van een Huis van Hoop, een begeleider en een kernbewoner.

23

INTERVIEW

“Je ziet de mensen hier opbloeien.”

Jacomine

Kernbewoner Huis van Hoop Zuidplas

Roger Bewoner Huis van Hoop Zuidplas

DE HOOP MAGAZINE

24

Ellen Begeleider van Roger

volwassen persoon aan tafel te kunnen zitten en te praten. Het geeft een huiselijke sfeer. Dat heb ik vanuit huis niet meegekregen.” Ellen: “Ik denk dat elke bewoner behoefte heeft aan relatie.

En ik denk dat dat de kracht is van ons team. Dat we allemaal vanuit relatie werken. Iemand eerst leren kennen en daarna aan het werk gaan.” Jacomine herkent dat. “Als je een band krijgt met de bewoners gaan ze steeds een beetje meer over zichzelf vertellen. Heus niet alles, maar ze vertellen wel meer over wat er speelt in hun leven. Soms vertellen ze dingen die ze nog nooit aan de begeleiding verteld hebben. En je ziet de mensen hier opbloeien.”

OPBLOEIEN Ellen knikt en kijkt naar Roger. “Jij was heel cynisch toen je hier een jaar geleden kwam. Je moest nu eenmaal ergens wonen, dus dan maar hier. Je moest echt even landen. Maar op een gegeven moment bloeide je op. Stapje voor stapje kwam je steeds meer naar buiten. Je kreeg de ruimte om je eigen ding te doen. Ik heb echt het idee dat je je eigen thuis gecreëerd hebt.” “Dat is wel zo”, beaamt Roger. “Het samenzijn, het een geheel maken met elkaar.

Dat stond voorop. Daar werd moeite voor gedaan. Het gezamenlijk eten, de bewonersvergaderingen; het bracht mensen bij elkaar”, vertelt hij. Jacomine: “De community is wel echt ontstaan in het afgelopen jaar. In het begin was het best lastig om het gevoel van saamhorigheid te krijgen.” “En toen kwam ik”, reageert Roger lachend. “Dat is wel een beetje waar”, glimlacht Jacomine.

“Roger is heel sociaal. Hij laat zich vaak zien op gezellige momenten. Hij vindt het leuk om met anderen een praatje te maken en staat open om anderen te leren kennen.” “Het is niet dat ik er heel erg mijn best voor doe. Het zit in me. Ik zie mezelf wel een beetje als verbinder.

Als ik een beetje moeite doe, gebeurt er soms meer dan wanneer de begeleiding bijvoorbeeld appt wie er komt kaarten.

Ik probeer het een beetje levendig te houden”, vertelt Roger. “Ik zie Roger ook wel als de persoon die het sociaal maakt.

Je ziet hem naar buiten komen, naar de groepsmomenten. En andere bewoners gaan er in mee. Dan zie je hem opbloeien en je ziet het huis bloeien en bewegen. Er wordt echt heel erg gewerkt aan groepsvorming”, zegt Jacomine.

Roger: “Af en toe voel ik mezelf hier ook begeleiding. Ik merk soms dat de

INTERVIEW

“Ik besefte me hoe snel je je aan elkaar hecht. Je leeft met elkaar en gaat van de bewoners houden.”

WAKKER LIGGEN Op de vraag of Jacomine zich als kernbewoner ook verantwoordelijk voelt voor de bewoners, hoeft ze niet lang na te denken: “Ja. Zeker ook als er iets gebeurt, nare dingen, dan kan ik daar wakker van liggen. Je kunt niet alle zorgen op je schouders meedragen.

Sommige dingen gebeuren. Soms ga je ermee naar de begeleiding en soms lig je er wakker van. Dat hoort er ook bij.

Maar ook positief: ik was bijvoorbeeld heel blij toen onze eerste bewoner succesvol vertrok en zelfstandig kon gaan wonen. Toen moest ik wel even slikken.

Ik besefte me hoe snel je je aan elkaar hecht. Je leeft met elkaar en gaat van de bewoners houden.”

BIDDEN “Als kernbewoner vraag ik me vaak af wat we voor de ander kunnen betekenen. Wat kan ik doen? We zoeken naar mogelijkheden. Een van die mogelijkheden is gebed. Samen met Wim en Corine, de andere kernbewoners, bidden we wekelijks voor het Huis van Hoop. In ons hoofd gaan we de huizen langs en bidden we voor iedereen persoonlijk. En ook voor het team. Dat zie ik ook echt als onze taak”, vertelt Jacomine. Andersom doen de begeleiders dat ook. “Elke dag en elke vergadering starten wij met bidden voor de bewoners en kernbewoners, voor ieder persoonlijk”, zegt Ellen.

Roger: “Dat doet me wel wat. Ik zie het als actief met elkaar bezig zijn. Dat vind ik mooi. Je hebt het beste met mij voor, met alle bewoners. Ik zou willen dat iedereen dat voor elkaar deed, dan zou de wereld een mooiere plek zijn.” “Ik ben blij dat je het zo ziet”, glimlacht Jacomine.

“We geven om je. En ik ben ervan overtuigd dat jou bij God brengen in gebed het beste is voor jou. Ik weet dat jij niet in God gelooft, maar je voelt wel dat we het beste met je voorhebben. Dat is iets moois.”

BEREIKBARE DOELEN Hoe kijkt Roger naar de toekomst? “Ik ben een vrij simpel persoon. Ik wil weer stabiel zijn en een vast huis hebben om in thuis te komen, zonder dat ik me zorgen hoef te maken over hoe ik mijn vaste lasten kan betalen.” Ellen vult aan: “Gelukkig zijn en genieten. Dat je blij kunt zijn met het leven dat je hebt.”

Roger knikt. “Ik hoef geen groot huis en drie auto’s. Ik wil me niet overal druk om hoeven te maken. Dan ben ik al vrij snel gelukkig en tevreden.” En voor de korte termijn? “Opbouwen wat ik voorheen had. Ik ben lang dakloos geweest en had geen eigen plek. Ik had geen goede plek om mezelf te zijn. Ik wil de rust vinden om te kunnen doen wat ik wil en daar plezier van hebben. En rust creëren, alles een plekje kunnen geven.

Daar werk ik hard aan.” Ellen kijkt trots naar Roger: “Bereikbare doelen”, zegt ze. Roger: “Niet het onmogelijke verwachten van jezelf.”

DE HOOP MAGAZINE

jongere bewoners het moeilijk vinden om aan de bel te trekken. Dan kan ik een soort tussenpersoon zijn: ‘ik merk dit of dat, hoe kan ik dit aanpakken om het te verbeteren?’ Wat dat betreft heb ik goede invloed.” Jacomine knikt. “Het is leuk als mensen van elkaar kunnen leren. Er wordt hier natuurlijk keihard gewerkt. Een eigen thuis maken, met elkaar wonen en tegelijk ook aan jezelf werken. Daar heb ik veel bewondering voor. Ze hebben veel meegemaakt. En moet je ze toch eens zien! De stappen die soms heel klein lijken, kunnen heel groot zijn: iemand die een keer zijn mond opentrekt bij een bewonersvergadering. Of iemand die bij een koffiemoment aanschuift en zichzelf laat zien.

Mensen bloeien open”, zegt Jacomine.

25

IN BEELD

“We willen een hoopvol stemgeluid laten horen” DE HOOP MAGAZINE

26

Christelijk Regiokoor Adonai uit Waddinxveen zet zich als ambassadeur al jaren in voor De Hoop. Voorzitter Anne Marry Willemsen: “Muziek kan een mooie uitlaatklep zijn voor pijn en gemis”.

“We geven regelmatig concerten waar een cliënt zijn of haar verhaal vertelt en waar we collecteren voor De Hoop. Daarnaast zongen we eerder bij een jubileum van De Hoop. Het is mooi om onze achterban bewust te maken van de schaduwzijde van het leven. Tegelijkertijd bemoedigen we cliënten met liederen over gebrokenheid maar ook de hoop die er is.

De verhalen die wij horen van cliënten maken op ons diepe indruk. Zoals die cliënt met een achtergrond in het criminele circuit, wiens baby werd bedreigd met een pistool. De knop ging om en God kwam in zijn leven.

Er ontstond heling. Ik denk dat muziek een mooie uitlaatklep kan zijn voor pijn of gemis en dat het heling kan brengen. Het is mooi dat we met onze koorklank daar een bijdrage in kunnen leveren voor cliënten. Zo willen we een hoopvol stemgeluid laten horen.”

ADVERTORIAL

ZAKENVRIEND GERTENBACH ELEKTRO: ELEKTROTECHNISCH INSTALLATIEBEDRIJF

“In 2008 namen we een cliënt van De Hoop in dienst, hij werkt hier nog steeds. We leiden zelf ons personeel op. Dat vind ik mooi: ik begon ooit ook als

stagiair bij Gertenbach. In totaal hebben we twintig werknemers die soms al jaren bij ons werken. Aan de sfeer onderling merk je die jarenlange band.”

“We zijn werkzaam op plaatsen van Rotterdam tot Gorinchem en Breda. Ik houd ervan om lokaal te werken, je ziet dan de betrokkenheid met je klanten. We werken voor gemeentes, aannemers, bedrijven en particulieren. Vorig jaar mochten we de Grote Kerk van Dordrecht oranje verlichten vanwege ‘Orange the World’: een campagne tegen geweld bij vrouwen. Zulke projecten vind ik gaaf.”

DE HOOP MAGAZINE

Directeur Ron Dubbelman van Gertenbach Elektro vertelt: “We waren ooit gevestigd aan de Singel in Dordrecht. Toen De Hoop om de hoek begon met ‘Hofje De Hoop’ op de Spuiweg, legden wij de elektra aan. Dat was nog in de tijd van oprichter Teun Stortenbeker. Zo ontstond onze betrokkenheid bij De Hoop. We zijn dus al meer dan veertig jaar betrokken. Door de jaren heen legden we op allerlei locaties van De Hoop elektra aan.”

27

HOE GA IK OM MET

“Lijden een plek geven is cruciaal” HOE GA IK OM MET LIJDEN DAT NIET ‘ZOMAAR’ OVER GAAT?

Beeld: Jaco Hoeve fotografie DE HOOP MAGAZINE

28

Prof. dr. Hanneke Schaap - Jonker Psycholoog, theoloog en rector van het Kennisinstituut christelijke ggz (Kicg)

Rouw, verlies en verdriet. Je komt het overal tegen. Je broer is nog steeds niet de oude, na het overlijden van zijn vrouw. Een vriendin kampt met verwaarlozing uit haar jeugd. Hoe gaan wij Nederlanders om met het ongemak van het lijden? Hanneke Schaap: “We zijn cultureel met z’n allen gebrand op vooruitgang. Het is moeilijk voor ons om uitzichtloosheid en machteloosheid te verdragen.”

‘Het moet nu maar eens over zijn.’ ‘Ik ga het er niet over hebben, want het is zwak van mij.’ Het zijn herkenbare ge-

dachtes voor mensen die worstelen met lijden dat niet zomaar over gaat. “Die houding is er soms bij psychische ziekte en rouw,” vertelt onderzoeker Hanneke Schaap, rector van het Kennisinstituut christelijke ggz (Kicg). “Veel mensen maken zaken mee die een lange tijd, of zelfs hun hele leven, pijnlijk blijven. Je bent iets kwijtgeraakt en dat komt niet meer terug. Dat verlies draag je met je mee. Je staart naar de brokstukken en denkt ‘wat nu?’.”

ONGEMAKKELIJK LIJDEN “Uitzichtloos lijden maakt ons ongemak-

HOE GA IK OM MET

“Aan het lijden zelf kun je weinig doen. Aan de omstandigheden wel.” het goede. Je hebt er bijvoorbeeld iets van geleerd en dat maakt alles goed.

Maar dat klopt niet. Het kwade wordt niet minder erg omdat het uiteindelijk iets goeds brengt. Die insteek doet niet altijd recht aan het lijden dat jijzelf of iemand anders doormaakt.”

ERKENNING “Redemptive ref raming betekent eigenlijk dat je pijn en verlies in een dwingende mal stopt. Je schuift het in een kastje en doet de deurtjes dicht. Het is er niet meer, maar eigenlijk is het er nog wel. Het gaat daar etteren en kost

bergen energie.

Hoe verander je deze neiging om een positief sausje over je eigen lijden te gooien? De eerste stap is bewustwording. Erken aan jezelf dat jouw lijden echt lijden is. Je mag ruimte geven aan de worsteling. Benoem in een gesprek: ‘Het voelt eigenlijk alsof ik een positieve draai moet geven aan dit probleem, maar het voelt nu alleen maar rot.’ Dit is een lastige stap, waarbij mensen uit je omgeving hard nodig zijn. Ik denk bijvoorbeeld aan een vrouw die al jaren depressief is. Na al die tijd denkt zij: ‘Hier kan ik nu niet meer mee aankomen. Ik zou nu beter moeten zijn.’ Zij zet zichzelf klem. Vanuit die positie is het ontzettend moeilijk om ruimte te vragen. Dan is het heel belangrijk dat de familie, de therapeut, de vrienden zeggen: ‘Jouw lijden mag er zijn.’”

IK MAAK RUIMTE VOOR JOU “Als je in gesprek bent met iemand anders die uitzichtloos lijdt, draait het om erkenning. Aan het lijden zelf kun je weinig doen. Maar je kan heel veel doen aan de omstandigheden waarin iemand moet lijden. Loop niet weg voor het ongemak. Benoem bijvoorbeeld je gevoel: ‘Als ik probeer voor te stellen dat ik in jouw schoenen sta, dan doet dat dit en dit met mij. Het is begrijpelijk dat je dit zo voelt.’ Durf het samen te ervaren. Dat betekent ook dat je ertegen ingaat als de ander zijn lijden wegveegt. Let op als iemand zegt: ‘Het is stom van mij dat ik dit zo voel’. Ga daar niet in mee. Dat kun je ook heel goed zonder woorden doen.

Houd iemands hand vast. Dat gezamenlijke, daar draait het om.

Lijden een plek geven is cruciaal. Om samen de moeite en het verdriet uit te houden, in plaats van het weg te vegen met een snelle oplossing. Binnen het christelijk geloof is die plek er ook. De Bijbel staat er vol mee. Je ziet het in het leven van Jezus, in het lijden en sterven van de Heer. Ook de psalmen staan vol met worstelingen met God, bijvoorbeeld Psalm 13. Zo’n worsteling is nooit het eindpunt, maar het mag er wel zijn. In je geworstel ben je niet los van God. Je blijft in relatie met Hem.”

OVER PROF. DR. HANNEKE SCHAAP Het raakvlak van psychologie en het christelijke geloof houdt Hanneke Schaap-Jonker al jaren bezig. Als rector van het Kennisinstituut christelijke ggz, (een initiatief van De Hoop en Eleos) houdt ze zich onder andere bezig met wetenschappelijk onderzoek, onderwijs en zorginnovatie.

DE HOOP MAGAZINE

kelijk. We weten niet wat we ermee aan moeten. In onze maatschappij zijn we meer van de stijgende lijn, dat het steeds iets beter gaat. Of van de goede afloop: het was een heel nare periode, maar uiteindelijk… Dat laatste wordt ‘redemptive reframing’ genoemd: je duidt iets wat je meemaakt op een verzoenende manier, waarbij het kwade als het ware oplost in

29

DE DAG VAN

DE DAG VAN MARIA KOSTER

08:15u

Ik stap op de fiets naar ons kantoor.

08:30u

Maria Koster Ambulant thuisbegeleider

Samen met collega’s houden we een dagstart. Een van ons leest uit de Bijbel.

We delen dingen die spelen bij onszelf of cliënten. Daar bidden en danken we voor met elkaar.

09:00u

Op bezoek. Met deze cliënt start ik samen de dag op voor hij naar zijn werk gaat. Met mijn bezoek in de ochtend kan hij structuur brengen in zijn dag en zijn huis opruimen. Dan gaat hij naar zijn werk. We fietsen samen een stukje op.

10:00u

Terug op kantoor rapporteer ik mijn bezoek en regel ik dingen voor de cliënt die we vanmorgen hebben afgesproken.

11:00u

Ik maak mij klaar voor mijn tweede bezoek. Bij deze cliënt ben ik wat langer.

We praten veel. Er speelt ook veel, op allerlei vlakken. Naast iemand staan als maatje, een relatie opbouwen en vanuit daar helpen, dat vind ik mooi aan mijn werk.

13:00u

Naast de begeleiding thuis bieden we ook een aantal opvangplekken voor mensen die dakloos zijn of dreigen te worden. Met collega’s heb ik overleg over de nieuwe intakes. Wie kunnen we plaatsen? Wat kunnen we betekenen in het leven van deze mensen?

14:00u

Ik bel aan. Een moeder woont met haar vier kinderen op een zolder. Ik tref een schrijnende situatie aan. Vijf matrassen liggen op een rij op de grond. Waar kan ik helpen?

15:15u

Als de nodige dingen in gang zijn gezet voor het gezin stap ik bij mijn collega in de auto. De volgende cliënt bezoeken we altijd samen.

16:15u

Terug op kantoor handel ik de laatste to do’s af. Eén cliënt bel ik altijd even einde van de middag om vinger aan de pols te houden. Ze heeft het zwaar.

16:45u

Met de polikliniek heb ik kort overleg over deze cliënt.

Nog even naar buiten. Met een cliënt die bij ons woont loop ik een kort rondje. Haar zoontje zit in de buggy. Hoe gaat het met haar? Heeft de advocaat al nieuws?

12:30u

17:00u

12:15u DE HOOP MAGAZINE

30

kantoor of gaan naar buiten om een stukje te lopen.

Lunchtijd. Samen met collega’s eten vind ik het gezelligst. We lunchen op

Na een dag vol persoonlijke verhalen en situaties is het tijd om naar huis te gaan.

MEDITATIE

Petronella de Haan Directeur Zorg

DANKBAARHEID DOEN Op de bank genesteld met een kopje koffie binnen handbereik lees ik een boek van professor Brené Brown. In haar boek beschrijft ze dat het ervaren van geluk het sterkst naar voren komt bij de mensen die dankbaarheid in praktijk brengen. Niet de omstandigheden bepaalden het geluk bij de mensen die ze interviewde, maar het startte met dankbaarheid en het gevoel van geluk volgde daarop.

De Heere heeft dit principe in ons gelegd. In Kolossenzen 3:15-17 worden we drie keer opgeroepen om dankbaar te zijn. In vers 15 gaat het erover dat we geroepen zijn om samen één lichaam te vormen en worden we opgeroepen om de vrede in onze harten te laten heersen en dankbaar te zijn. Je zou kunnen zeggen dat het hier gaat om de gesteldheid van dankbaarheid. Vervolgens is de oproep in vers 16 om het woord van Christus in rijke mate in ons te laten wonen, elkaar te onderwijzen en op te bouwen door psalmen, lofzangen en geestelijke liederen. Waarbij we worden opgeroepen voor de Heere te zingen met dank in ons hart. Het gaat hier dus al een stapje verder, namelijk dat we woorden geven aan de dankbaarheid die in ons leeft. In vers 17 worden de woorden van dankbaarheid aangevuld met daden: “En alles wat u doet met woorden of met daden, doe dat alles in de Naam van de Heere Jezus, terwijl u God en de Vader dankt door Hem.” Dankbaarheid doen, dat doet ertoe.

Binnen De Hoop heb ik ook mensen ontmoet die heel bewust hun dankbaarheid uiten in hun gebeden naar de Heere God. Daarmee zijn natuurlijk niet alle moeilijke omstandigheden direct weg, maar er verandert zeker wel iets in hoe zij met die omstandigheden omgaan.

Ik leer daar iedere keer weer van dat niet de omstandigheden onze vrede of geluk bepalen, maar de mate waarin we dankbaarheid doen.

En om deze woorden dan ook maar direct in praktijk te brengen wil ik jullie zeggen dat ik dankbaar ben dat ik dit principe vanuit Gods woord met jullie heb mogen delen.

DE HOOP MAGAZINE

De belofte die de Heere God verbindt aan dankbaarheid gaat verder dan het begrip geluk. Het resultaat is namelijk de vrede van God die alle begrip te boven gaat (Fil. 4:7). Soms vraagt het inspanning van ons om niet naar de omstandigheden alleen te kijken. Het is een actieve daad.

31

ITEM VAN BETEKENIS

De buurtbieb in Zuidplas

ITEM VAN BETEKENIS

DE HOOP MAGAZINE

32

In de voortuin van Huis van Hoop Zuidplas pronkt een buurtbieb. Het is een cadeau aan de wijk. Tijdens de officiële opening is hij overhandigd aan de gemeente. Stef Rijkaard, teamleider Huis van Hoop Zuidplas: “De bieb staat symbool voor onze gastvrijheid.

Hiermee willen we onderstrepen dat we in de buurt willen zijn en een goede relatie met onze buren belangrijk vinden.”

“Voor de start waren omwonenden weleens ongerust.

Nu we er zitten is dat verdwenen en krijgen we leuke reacties op onze nieuwsbrief of een kaartje in de bus.

Een aantal buren had afgelopen kerst wat geld ingezameld en cadeautjes gekocht voor de bewoners. Dat is hartverwarmend!”

“De buurtbieb is een van de schakels die ons helpt een goede buur te zijn en een positieve bijdrage te leveren aan de wijk. Regelmatig staat er iemand in de bieb te kijken. Mensen kunnen een boek meenemen en weer doorgeven als ze willen. Om de paar weken zetten we er weer wat nieuwe boeken in. Deze krijgen we van verschillende kanten aangeboden. Ook buren zetten er weleens iets in. Zo is het echt een bieb van de wijk geworden.”