Hebron�� N�� euws Nummer 32 – april 2008
Tweemaandelijkse nieuwsbrief van Kinderdorp Hebron, Curaçao
‘Mogen we zakgeld zodat we snoepjes kunnen kopen?’ Sinds begin van dit jaar vindt bij Hebron - op iedere tweede vrijdag van de maand - een ‘anochi pa muchanan’ plaats: een avond voor de kinderen. Het doel van deze avond is de kinderen, voor zover mogelijk, te betrekken bij de ontwikkelingen van het kinderdorp. Daarnaast krijgen de kinderen op een avond als deze de gelegenheid tot het stellen van vragen. Alle vragen mogen gesteld worden en deze mogelijkheid laten de kinderen niet onbenut!
maandviering of de introductie van een nieuwe activiteit.’
Vragen stellen Na het gesprek over de lopende zaken in het huis en de ontwikkelingen van de komende tijd, mogen de kinderen vragen stellen. ‘De kinderen stellen meestal vragen over dingen die hen dwars zitten of over situaties die zij niet begrijpen’,
Laatste ontwikkelingen De start van de tweede kinderavond, op vrijdagavond 8 februari, ziet er hetzelfde uit als die van de eerste. Wanneer iedereen aanwezig is – kinderen, directie, een bestuurslid en de medewerkers die deze avond dienst hebben – wordt er een zegen gevraagd over de avond. Cees en Rommy: ‘Na het gebed vertellen we de kinderen over de laatste ontwikkelingen. Denk hierbij aan het programma van de eerst volgende
vertelt Cees. De eerste vraag die deze avond gesteld wordt, gaat over het eten: ‘Mogen we diepere borden voor de warme maaltijd? Geen papborden, maar andere diepe borden. De borden die we nu gebruiken zijn plat en soms valt het eten ervan af!’ Over de tweede vraag ontstaat wat discussie. Eén van de kinderen wil de boom, die in het midden van de tuin staat, graag omzagen.
Niet alle kinderen zijn het hiermee eens: ‘Nee! De boom zorgt voor schaduw en die moet blijven!’ Verder wordt er deze avond uitvoerig gesproken over wat de doen bij wespennesten (deze zijn namelijk érg gevaarlijk...) en, bijna niet te vermijden, over zakgeld om snoepjes van te kopen. Cees en Rommy: ‘We antwoorden altijd eerlijk op de vragen van de kinderen. Er is momenteel bijvoorbeeld geen geld om extra snoepjes te kopen. We vertellen dit aan de kinderen en bidden daarna met hen. Zo willen we hen laten zien dat we in alles op de Heere God vertrouwen. Hij weet wat goed voor ons is.’
Liefde en vertrouwen Hebron wil de kinderen door deze avonden heen onder andere leren om hungedachten en gevoelens te verwoorden.
‘We vinden het erg belangrijk dat de kinderen leren hun gedachten en gevoelens met ons en met elkaar te delen vanuit een liefdevolle houding’, vertellen Cees en Rommy. ‘Daarnaast leren we hen te vertrouwen op de Heere God. Daarin ligt voor ons als medewerkers een belangrijke opdracht: we mogen hen begeleiden in het liefdevol delen van hun gevoelens, maar bovenal mogen wij hen voorleven hoe het is om te leven vanuit geloof en in afhankelijkheid van onze Hemelse Vader!’
Gebed: Uw gebed is onmisbaar voor de kinderen en medewerkers van Kinderdorp Hebron. Bidt u de komende tijd in het bijzonder voor de kinderavonden? Ons gebed is dat de kinderen de liefde van de Heere God zullen ervaren door deze avonden heen!
Lieve lezers
Hebron Sta ons toe u een kijkje te geven in Kinderdorp Hebron op een doorsnee dag. Zodra het licht wordt, staat tante Rommy op. Ze moet deze morgen recepten halen bij de dokter voor de medicijnen van een aantal kinderen. Op hetzelfde moment zetten tante Corine en tante Corien de kleintjes onder de douche. Tante Eva belt vanmorgen met de verzekering, want er is iemand achterop de Hebron-auto gereden waardoor deze schade heeft. Tante Geertje, de teamleider, verdeelt de werkzaamheden voor de komende week onder de verschillende leidsters en ondertussen maakt tante Karin een lekkere pan soep
voor de tuinman. Voor uw beeldvorming: de dag is nu net begonnen. We zouden dus nog wel even door kunnen gaan... De zojuist geschetste situatie doet ons denken aan een bekend hoofdstuk uit de Bijbel: 1 Korinthiërs 12. Hier lezen we dat wij – als medewerkers van Hebron én als christenen in het algemeen – niet zonder elkaar kunnen. God heeft ons aan elkaar gegeven en samen vormen wij het lichaam van Christus. 1 Korinthiërs 12 vers 18-20: Nu heeft God echter de leden, elk in het bijzonder, hun plaats in het lichaam aangewezen, zoals Hij heeft gewild. Indien zij alle één lid vormden, waar bleef het lichaam?
Alle medewerkers van Hebron zijn uniek. Leeftijd, kerkelijke achtergrond, opleiding en ervaring verschillen. Eén ding hebben wij echter gemeen: God heeft ons hier geplaatst – eenieder met zijn/haar talenten – om één lichaam te vormen en de kinderen van Hebron een thuis te bieden. Hierbij worden we bemoedigd door de woorden van Paulus uit 1 Korinthiërs 12 én willen we ons laten leiden door de liefde waar Paulus in het daarop volgende hoofdstuk spreekt. Wilt u ons daarbij blijven helpen door de werkers en
kinderen van Hebron te blijven gedenken in uw gebeden? Cees en Rommy van Harten