← Cover Kunstzinnig zomerkamp van Amadeo Kollectif
4 14 24 6 34 22 42
VOORWOORD
’t Is (ook) aan u!
Eva over de keukentafel
JEUGDWERK
Het jeugdwerkeffect is echt
Kleine verhalen over de grote impact van jeugdwerk
JEUGDBELEID · GENERATIEDOELEN
Dynamisch jeugdwerk in heilige huisjes
Jeugdwerking Vagevuur in Lokeren durft het aan
VERKIEZINGEN VLAAMSE JEUGDRAAD
De eerste keer van 1 miljoen jongeren
Ver van hun bed? Politieke thema's die hen wakker houden!
VERKIEZINGEN STEMRECHT 16 Stemrecht vanaf 16 jaar
Eindelijk! Wettelijk! Natuurlijk!
VERKIEZINGEN PARTICIPATIE
Versterk de stem van jongeren 10 tips van jeugdwerkers
JEUGDINFORMATIE
Samen groeien in sterkere jeugdinfo
Achter de schermen van de nieuwe WAT WAT-training
Ambras is een uitgave van De Ambrassade. We lichten hierin enkele kwesties, initiatieven, ideeën uit over uitdagingen uit het leven van Vlaamse en Brusselse kinderen, jongeren en jeugdorganisaties vandaag.
Want De Ambrassade versterkt de kansen en kwaliteit in jeugdwerk, jeugdinformatie en jeugdbeleid. Zo willen we een positieve impact hebben op het leven van kinderen en jongeren.
Hoofdredactie
Dorien Verhavert en Fran Scheers
Redactie
Dorien Verhavert, Eva Vereecke, Lisa Franken, Nicolas Janssen, Isaac Verhaeghe, Lisa De Deken, Liesa Carton, Jasmien Schutz, Jan Raymaekers, Peter Bosschaert en Sofie Willems.
Ook heel wat jongeren en jeugdwerkers leverden bijdragen aan de artikels.
Copywriting
Sofie Willems
Foto’s
Sien Verstraeten
Illustraties Flore Deman
Vormgeving zwerm.studio
Januari 2024
Reacties, vragen of feedback?
Verantwoordelijke uitgever: Eva Vereecke info@ambrassade.be
@DeAmbrassade www.ambrassade.be
Leopoldstraat 25 1000 Brussel 02 551 13 50
Wil je inhoud van deze Ambras verspreiden of overnemen?
Voor niet-commerciële doelen mag dat. Maar zet De Ambrassade erbij als bron.
Dit magazine is 100% CO2-neutraal gedrukt op gerecycleerd en FSC-gecertificeerd papier.
’t Is (ook) aan u
aan de
Ik herinner me hoe zenuwachtig ik was toen ik de eerste keer mocht stemmen. Zo bang dat ik per ongeluk ongeldig zou stemmen met dat rode potlood. Dit was belangrijk, dat wist en voelde ik. Aan onze keukentafel werd veel gepraat over politiek, en mijn nonkel was ooit burgemeester. Ik vertrouwde het advies van m’n ouders, die me op het hart drukten om te stemmen op wie je vertrouwt: “De partij doet er niet veel toe, het gaat om de mensen.”
Niet elke jongere groeit op aan een politiek genuanceerde keukentafel. Niet elke jongere begrijpt hoe politiek werkt, laat staan welke impact het politiek beleid heeft op ieders leven. Maar als ze politiek amper begrijpen … zijn jongeren dan bezig met politiek?
Jongeren zijn in ieder geval bezig met maatschappelijke thema’s. Velen willen graag het gesprek aangaan over de samenleving … daar waar politici veel in de pap te brokken hebben. Dat maakte ons verkiezingsproject ’t Is aan u! alvast helder. We zochten uit waar jongeren van wakker liggen, en 15 thema’s dreven naar boven: werk, mentaal welzijn en media, bijvoorbeeld.
We trokken vorige zomer naar scholen, stations, jeugdhulpvoorzieningen, jeugdwerkgroepen, … en luisterden zo naar meer dan 500 jongeren: Hoe kijk je naar de wereld, naar de nabije en verdere toekomst? Want dat luisteren gebeurt te weinig. Jongeren worden wel vaak bereikt via sociale media met politieke berichtgeving en campagnes. Maar dat is vaak eenrichtingsverkeer: polariserend, vol vooroordelen, zonder diepgang, met reacties zonder moderatie.
Dus ja, jongeren zijn bezig met de samenleving, dus met politiek, al voelt dat misschien voor hen niet zo. En ook te onthouden: ze knappen vaak af op te sturende info over politiek. Terwijl hun stem zo belangrijk is. En daarmee rolt de volgende fase van ’t Is aan u! zich uit: jongeren kwaliteitsvol informeren, in aanloop naar de twee verkiezingsdagen van 2024.
Heel veel jongeren willen immers oprecht weten wat in de wereld speelt. Maar velen kijken kritisch naar nieuws op sociale media, hun grootste nieuwsbron. De overload aan negatief beladen clickbaitartikels, de voortdurende twijfel over wat fake news is. geeft soms zoveel stress en onzekerheid dat sommigen nieuws helemaal mijden . Of leerkrachten en jeugdwerkers mijden dialoog over maatschappelijke thema’s, omdat die te vaak leidt tot conflict.
Jongeren vragen dan ook positieve berichtgeving, en die mag gerust over ingewikkelde zaken gaan - zo bleek uit ons onderzoek. Laat het soms eens over een probleem gaan dat op een constructieve manier wordt aangepakt. Jongeren willen daarnaast op school meer leren over internationale politiek, want ze weten bijvoorbeeld goed dat klimaat en migratie daarmee te maken hebben.
Op 9 juni en 13 oktober is ’t (ook) aan hen: bijna 1 miljoen jongeren in België stemmen voor het eerst voor álle beleidsniveaus (Hoe hen dat bezighoudt, lees je vanaf p 6.). Hun stemmen wegen meer dan ooit door, want ze maken 10% uit van het totale kiespubliek. En zelfs 16- en 17-jarigen mogen nu stemmen voor het Europese Parlement. Iets waar de Vlaamse Jeugdraad jaren mee voor streed, is nu écht (Daarover lees je trouwens meer op p 34.)
’t Is binnenkort aan hen, dus ’t is nu ook aan ons – als jeugdwerker, als beleidsmaker, als leerkracht –om hen die keukentafel, een stoel met stevige poten en servies waarmee niet gesmeten wordt te geven (Lees zeker de tips van jeugdwerkers op p 22.). Ze kunnen dit, ze willen dit. Ruimte voor reflectie, voor de complexiteit, voor frisse ideeën. Wij kunnen ervoor zorgen dat jongeren met kwaliteitsvolle info en vol vertrouwen gaan stemmen. Eva directeur van De Ambrassade
ps In deze Ambras gaat het zeker niet alleen over verkiezingen. Mijn team zette het voorbije jaar ook de schouders onder een nieuw gigantisch jeugdwerkcongres (p 14, over het ‘jeugdwerkeffect’), het generatiedoel ‘ruimte’ (p 24, rond kerkelijke infrastructuur) en een stevige WAT WAT-training (p 42). Geniet van deze verse Ambras.
De eerste keer van 1 miljoen jongeren
Ver van hun bed?
Politieke thema’s die hen wakker houden!
In 2024 mogen bijna 1 miljoen jongeren tussen 16 en 23 voor het eerst stemmen. Maar who gives a fuck? They do. En ze leggen graag uit waarom. Want onderschat deze jonge, nieuwe kiezers niet: ze hebben absoluut hun kijk op de wereld waarin ze meedraaien.
Ze worden vaak vergeten, vinden ze zelf. Maar nu zijn ze met zo veel – 10% van het totale aantal stemgerechtigden –dus je kan gelukkig niet om hen heen. ’t Is aan u! startte daarom met een groot kwalitatief onderzoek in de zomer van 2023: wat houdt jongeren bezig? Vrijwilligers vroegen het aan meer dan 500 jongeren. Ontmoet vijf van deze eerste stemmers, allemaal met een andere kijk op de verkiezingen van 2024.
Doe mee met ’t Is aan u!
Met de campagne ’t Is aan u! wil De Ambrassade aandacht en ademruimte geven aan die grote groep jongeren die voor het eerst stemmen.
’t Is aan u! maakt jongeren bewust van hun stem. We zorgen voor info over de verkiezingen en inspireren hen rond burgerschap en democratie.
Jeugdwerkers en leerkrachten krijgen spel- en lesmateriaal om op een laagdrempelige manier aan de slag te gaan met jongeren.
Organiseer je een publiek event waar jongeren zelf aan zet zijn, in voorbereiding op de verkiezingen?
Al die initiatieven zetten we in de kijker op tisaanu.be. Laat zeker weten wat je plan bent.
Op de Instagram van @tis.aan.u vinden jongeren info en updates in de laatste 100 dagen voor de verkiezingen. Vertel het verder! Meer info hierover? Surf naar www.tisaanu.be
LEONIE 17 jaar
“Jongeren maken zich steeds meer zorgen over zaken als klimaatverandering, mentale gezondheid en sociale inclusie. Als er wordt gesproken over Gen-Z, gaat het vaak over de 'uit de hand gelopen woke-generatie', 'de generatie die alleen maar bezig is met mental health', 'de generatie die tegen alles protesteert' of 'de verloren generatie'.
Wij zetten ons in voor dat waar we in geloven, wij durven praten over dingen waar onze grootouders een taboe van maakten. Ik ben fier dat we onze mond opentrekken over de verandering waar onze samenleving nood aan heeft. Nee, onze generatie is niet fucked up, ik ben net blij dat ik deel uitmaak van deze generatie.”
“Mentaal welzijn moet een thema zijn, onder mensen, in de politiek. Je moet gewoon kunnen praten over hoe je je voelt.”
LAURE 16 jaar
“Onlangs liep de app van De Lijn vast … paniek! Ik moet twee bussen nemen naar school, en eentje leek afgeschaft. Hoe zou ik op school geraken? Ik was echt boos en ongerust. En dan veranderen ze ook nog eens de haltes en de tarieven. Daar zijn toch superveel mensen ontevreden mee?”
“Waar mijn vrienden en ik mee bezig zijn? Onze honderd dagen, daar wordt nu over gepraat. Maar bijna nooit over het nieuws of zo. Meestal over de dagdagelijkse dingen en over wat je deze week nog gaat doen. Voor de rest ben ik bezig met mijn rijbewijs te halen, de meeste van mijn vrienden nog niet. Moet ook een beetje van mijn mama. We zijn met vier, dus ik snap het ergens wel.
“We hebben thuis nog een papieren krant. Dat stuk met nieuws uit de regio, daar ga ik wel eens door. Daar zit ook soms positief nieuws tussen. Want al dat nieuws over de oorlog, da’s toch wel heftig. In de les geschiedenis gaat het soms over de oorlogen die nu woeden. Dan krijg ik soms wel eens schrik: komt die oorlog tot bij ons?”
“Het is dus ook heel belangrijk om jonge stemmen serieus te nemen en hun betrokkenheid in de politieke besluitvorming actief aan te moedigen. Alleen dan kunnen we een gezondere, meer inclusieve en veerkrachtige toekomst creëren voor ons allemaal.”
“Wij trekken onze mond open over de verandering waar de samenleving nood aan heeft.”
“Als ik minister zou zijn, dan zou ik meer mensen laten werken. Er zijn veel mensen die nu niet gaan werken, die dat wel kunnen. Maar ik zou geen minister willen zijn. Ik mag gaan stemmen in juni want ik ben 16, maar ik ga dat nog niet doen, denk ik. Ik ga daarmee wachten totdat ik 18 ben. Omdat ik me daar zelf iets beter bij voel. Ik ben niet veel bezig met politiek. Met school, daar ben ik mee bezig. Later ga ik wel stemmen, maar nu ik niet moét, nog niet.”
“Mijn vriendengroep is echt totaal niet mee in politiek, maar de politiek is ook niet mee met hen.”
jaar
“Over klimaat praten we niet zoveel onder vrienden. Wel over AI bijvoorbeeld. Gaat die de wereld overnemen? Gaan we nog werk hebben later? En mentaal welzijn, daar gaat het wel vaak over. Wij krijgen zoveel stress van school: 1000 taken, blokken voor examens, dat is echt te veel in sommige periodes. Het is niet slecht dat we daar veel over praten. Eén op vier jongeren voelt zich mentaal niet oke en iedere dag probeert een jongere zich van het leven te beroven. Dat is keiveel. Ik vind: zet meer in op online hulpverlening bij mentale problemen. Awel doet dat, en dat is supersterk werk. Jongeren gaan veel sneller online hulp zoeken dan in real life praten.”
“Politici lijken ons leven niet te begrijpen. Ze lijken altijd boos. Ze nemen heel heftige beslissingen zonder te polsen bij jongeren. Vervolgens worden de jongeren boos, dat zie je in de comments onder de nws.nws.nwsposts. Veel jongeren beseffen niet dat politiek heel ons leven bepaalt. Mijn vriendengroep is echt totaal niet mee in politiek, maar de politiek is ook niet mee met hen. Politici roepen dat jongeren ook hun steentje moeten bijdragen in oplossingen voor het klimaat. Maar op dezelfde dag staan er in de krant cijfers dat treinen vaak te laat zijn en de tickets duurder worden. Of met De Lijn: dan heb je net een dure Buzzy Pass gekocht van meer dan 100 euro, en dan schaffen ze haltes af in kleine gemeenten. Dat begrijp ik echt niet.”
“Ik vind justitie en politie een belangrijk thema. Ik hoor van vrienden dat ze er zo vaak worden uitgepikt, onterecht, om hoe ze eruit zien. Of ik hoor over overmatig politiegeweld op vreedzame betogingen. Het is nodig dat eraan wordt gewerkt, want dat loopt niet goed.”
“Als ik bij mijn vrienden rondhoor, zijn er weinig die van plan zijn om te gaan stemmen. Dan frons ik mijn wenkbrauwen toch, want dat stemmen is verplicht. Terwijl er wel boetes zijn, maar dat schrikt hen niet af. Ik ga wel stemmen, maar weet nog niet voor wie, ik moet me nog verder verdiepen in wat partijen willen voor jongeren. Tijdens de campagnemaanden zeggen politici wat we willen horen. Maar is dat echt zo? Wat hebben ze de voorbije vijf jaar gedaan? Dat ga ik nog uitzoeken.”
TOM 19 jaar
“Ik praat met vrienden en collega’s vooral over het werk. Werk vind ik een belangrijk thema. Ik ben net beginnen werken, dus alles wat rond lonen in de media komt vind ik interessant. In het nieuws valt daarnaast al die oorlog mij op. Het lijkt ver van ons bed, maar het komt toch dichtbij. Wat als wij elkaar hier gaan haten?”
“Zelf fiets ik naar mijn werk maar sommigen zijn 1,5 uur naar school onderweg. Dat baart mij toch wel zorgen.”
“Ik vind verdraagzaamheid belangrijk, en meer sociaal contact. Ik zat op een school met kleine klassen, en klasgenoten die ver weg wonen. Dan is het moeilijk om vrienden te maken en af te spreken. En mobiliteit, ook iets dat me bezighoudt. Ik wil mijn rijbewijs halen, maar ben al twee keer gebuisd op het praktijkexamen. Zelf fiets ik naar mijn werk maar sommigen zijn 1,5 uur naar school onderweg. Dat baart mij toch wel zorgen.”
“Ik vind wel dat we met politiek bezig moeten zijn, want de politiek beslist alles in je leven. Maar minder verwarring in de politiek, dat is nodig. Zoals minder ministers. In de coronacrisis hadden we blijkbaar 9 ministers van gezondheidszorg. Dat klinkt echt te veel. Natuurlijk ga ik binnenkort stemmen. Ik ben lid van een partij en weet dus ook al op welke partij ik ga stemmen.”
OSKAR 18 jaar
“Ik ben gepassioneerd door mensenrechten, dat is de reden waarom ik rechten ben gaan studeren. Ik heb in Colombia gewerkt met mensen die in extreme armoede leven. En ik merkte heel vaak dat er een heel grote kloof was tussen de letter van de wet en de mensenrechten in praktijk. Ik zou mensenrechten graag begrijpbaarder willen maken voor mensen. Want onrecht, dat houdt mij wakker.”
“Ik heb een aantal vrienden die kampen met mentale problemen. Zeker nu het in de winter zo’n grijze dagen zijn, hebben ze het moeilijk. Aan de unief kan ik gratis naar een psycholoog, dat vind ik goed. Maar een psycholoog is niet voor iedereen de oplossing. Sommigen willen dat via kunst kwijt geraken, bijvoorbeeld, anderen gaan lopen. Preventie van mentale problemen is ook belangrijk. Want sociale media maken velen zo onzeker, dat is niet goed. Als ik politici hoor praten, dan gaat het om welvaart en centen. Maar wie wil er rijk maar ongelukkig zijn?”
“Positieve berichten halen het nieuws niet. Alleen het negatieve nieuws wint. Molenbeek komt bijvoorbeeld nooit positief in het nieuws, alleen als er iemand wordt neergestoken. Ja, dan krijgt iedereen een negatief beeld van Molenbeek. Ik weet niet of het een luxe of een last is dat we gewoon onze gsm kunnen openen en dat we daar ineens filmpjes kunnen zien van baby’s die sterven in Palestina. We moeten onze blik verruimen, maar dat kan misschien ook anders.”
“Voor het klimaat wordt te weinig actie ondernomen. Terwijl er zoveel samenhangt met klimaatproblemen. Die zorgen voor klimaatvluchtelingen en voor ongelijkheid: mijn vrienden in Colombia en een boer in Kenia voelen de gevolgen van de uitstoot hier in Europa veel harder.
“Ik weet niet of het een luxe of een last is dat we gewoon onze gsm kunnen openen en dat we daar gruwelijke filmpjes kunnen zien.”
“Mobiliteit vind ik een superbelangrijk thema. Ik zag onlangs dat de treintickets duurder worden. Dat kan echt niet door de beugel. Voor een jongere onder de 30 moet dat een pak goedkoper, en de uurregeling en vertragingen moeten ook worden aangepakt. Ik moest vorige week vrijdag de trein naar huis nemen vanuit Brussel. Om 11 uur ’s avonds vertrokken, om 1 uur ’s nachts was ik in Mechelen. En dan moeten we nog zoveel betalen. Als het openbaar vervoer beter en goedkoper zou zijn, zouden ook minder mensen de auto nemen.”
Ik ben niet tevreden van die klimaattop in Dubai, een land waar de leiders rijk worden van olie en mensenrechten schenden. Dat maakt politiek zo onbetrouwbaar voor jongeren. Politiek heeft geen goed imago bij mijn vrienden. Saaie, oude mannen in pak. Maar ja, die oude mannen beslissen wel over ons leven. Soms nemen die beslissingen waarvan wij allemaal denken: WTF? Ikzelf vind politiek wel boeiend. Ik denk zeker ook niet dat alles wat de huidige politici doen slecht is.”
“Wij willen als jongeren meer betrokken worden. Met de Mechelse jeugdraad hebben we hackathons gedaan op scholen, bijvoorbeeld over mentale gezondheid. Dan bekijk je in groepjes een probleem langs alle kanten, bedenk je oplossingen en werk je een idee uit. Daar kwamen écht goede voorstellen uit: een Awel-functie op Snapchat, klassen vrolijker inrichten en een schooldag later starten. Ook jongeren kunnen mee nadenken over maatschappelijke vraagstukken, en ze zelfs helpen oplossen.”
“Ik ga stemmen en ik kijk ernaar uit. Ik ben wel bang van de opkomst van extreme partijen. Maar we moeten de democratie respecteren, al zijn er misschien meningen waarmee ik niet akkoord ga.”
Wat zou je doen als je burgemeester was?
Waddist vroeg het aan 300 jongeren, in de aanloop naar Jeugdwerkwerkt 2023.
Wat we al leerden uit de bevraging uit ’t Is aan u!
15 × wat jongeren nu het allerbelangrijkste vinden
Verbondenheid
Relaties
Mentaal Welzijn
Klimaat
Meer weten? Downloaden? Zelf een vraag stellen? Ga naar waddist.be
Beter openbaar vervoer
Meer naar jongeren luisteren
Meer hulpverlening
Op de vlucht
Discriminatie
Politiek
Vrije tijd Mobiliteit
Publieke ruimte
Solidariteit
Werk Onderwijs
Justitie
Save the date!
Hallo Minister
Vrijdag 20.09 13:30-16:00
De nieuwe minister van Jeugd- en Kinderrechtenbeleid staat voor een superboeiende opdracht. Deze minister is niet enkel verantwoordelijk voor het brede diverse jeugdwerklandschap, dat 1 miljoen kinderen en jongeren bereikt, maar is ook coördinerend inister van Kinderrechtenbeleid voor alle 2,7 miljoen kinderen en jongeren in Vlaanderen en Brussel.
We willen op Hallo Minister de nieuwe parlementairen en de nieuwe minister van harte welkom heten om samen met werk te blijven maken van sterk jeugdbeleid en jeugdwerk voor alle kinderen en jongeren. Verwacht je aan een anders-dan-anders kennismaking, geen saaie voorstellingsronde, maar een jonge blik op de wereld van morgen. Tot dan?
Het jeugdwerkeffect werkt echt!
Kleine verhalen over de grote impact van jeugdwerk
Op 6 juni 2023 kwamen 600 jeugdwerkers, beleidsmakers en collega’s uit andere sectoren samen tijdens het congres #Jeugdwerkwerkt. Voor sterk jeugdwerk dat nog meer kinderen en jongeren bereikt en meer waardering krijgt in de samenleving. Samen doken we dieper in de missie van het jeugdwerk, het DNA van de jeugdwerker én het jeugdwerkeffect. Dat laatste zit enerzijds in cijfers en onderzoeken … Maar vooral ook in honderdduizenden kleine verhalen.
Om ook het effect van die kleine verhalen te zien, konden deelnemers tijdens het congres een postkaartje schrijven naar een jeugdwerker die het jeugdwerkeffect vergroot. De schrijvers zijn misschien zelf jeugdwerker geworden door die ene persoon, die een zaadje deed ontkiemen. Nestel je, voor enkele warme verhalen die het jeugdwerkeffect écht maken.
Bedankt voor het jeugdwerkeffect!
Bedankt voor het jeugdwerkeffect!
Hi Pieter,
Ook op school zag ik het effect van het jeugdwerk. Dank je om me zoveel te doen snappen en om me tijdens mijn stage in mijn kracht te zetten en mij te versterken.
Aline Pieter
HANNE “Ik ging als 16-jarige mee op een vakantie van Koning Kevin. Het concept was 'Camping Choose Life'. De toenmalige begeleiders zorgden voor veel vrijheid en keuze binnen de activiteiten, wat een bende 15-16-jarigen natuurlijk apprecieert. Ik heb daar hele fijne herinneringen aan. Met begeleidster Lieve had ik een goeie klik.
Ze vertelde dat ze ook leiding gaf bij de scouts en moedigde me aan om eens te komen proberen, omdat dat in mijn buurt was. Zij zou dan mijn leiding zijn. Zo gezegd zo gedaan, ik ging eens langs en op mijn 17 werd ik lid van die scoutsgroep. Lieve was een gewéldige leidster. Nooit iemand gekend die meer zotte-dozen-energie én zorg toonde.
Ik ben zelf nog drie jaar leidster geweest. In die tijd werd zij vormingsmedewerker bij Koning Kevin, en heeft ze me ook in die boot getrokken: we hebben toen samen nog vaak vorming gegeven.”
Merci Lieve,
Om me via ‘camping choose life’ naar de scouts te halen, me de kans te geven dat allemaal zelf te choosen en mezelf te ontwikkelen tot de persoon die ik nu ben!
Bedankt OTCP
Om mij een thuisgevoel te geven bij jullie club!
Groetjes, Brecht
BRECHT “Ik was vroeger lid van de KSJ, nu KSA. Maar na tien jaar stopte ik ermee. Achteraf gezien smeet ik het kind met het badwater weg. Nee, sommige dingen waren niet leuk … maar ik had wel verbondenheid met andere mensen nodig. Na wat zoeken vond ik een nieuwe thuis bij de lokale tennis- en padelclub OTPC. Ik voelde me er snel welkom. Ook als KAJ-medewerker weet ik nu hoe belangrijk hartelijk contact is, als ik op bezoek ga bij KAJ’s in mijn regio.”
Brecht
Hanne Lieve
OTCP
Door jouw vraag of ik het misschien zag zitten om groepsleiding te worden, ontdekte ik m’n passie voor organiseren en creëren. Bedankt voor alles.
Daan
DAAN "Ik was 18 en eerstejaars leiding in mijn scoutsgroep. Marion was de helft van het groepsleidingsduo, samen met Filip. Tijdens onze jaarlijkse scoutsfeesten op het terrein van de abdij wilden beide groepsleiders even praten met Stef, mijn beste maat, en mij. Dat vonden we vreemd, weet ik nog. Maar goed, wij mee naar de pastorietuin, tussen de fruitbomen op een bankje. Een filmisch moment, in mijn herinnering.
Marion en Filip wilden dat Stef en ik groepsleiding werden. Wow. “Jullie zijn trekkers, nemen verantwoordelijkheid op, jullie zijn kritisch én teamspelers. Jullie passie voor de scouts gaat van jullie een goeie groepsleiding maken.” zeiden ze. Hun plan was: Filip zou stoppen – dat wisten we al, het was te veel nu hij werkte – en Marion zou dan een jaar met mij groepsleiding worden. Het jaar erna zou zij stoppen, en zou ik verderdoen met Stef.
Ik had me waarschijnlijk nooit zelf kandidaat gesteld. Dat duwtje van Marion had ik toen nodig. Ik moest zeggen of ik dat wilde, en was zo verrast. Ooit wilde ik misschien groepsleiding worden, maar zo snel al? Die vraag had ik niet verwacht, maar toch voelde ik een soort fierheid op hun vertrouwen. Dus ik heb ja gezegd.
Ik heb zoveel geleerd in die jaren als groepsleiding, waar ik sindsdien de vruchten van pluk. Dat ik graag nieuwe projecten doe met jongeren, iets nieuws laat groeien. Dat ik dingen kan laten vooruitgaan, door knopen door te hakken of een mening goed te verdedigen. Dat ik graag traditie een nieuwe draai geef: we moeten het niet altijd doen zoals we het altijd deden. Iets is opengebloeid in mij, dankzij die kans als groepsleiding.
Er is een traditie waar ik nooit aan geraakt heb, trouwens. En die heeft te maken met Marion. De welpenleiding kiest een titel, uit de namen van The Jungle Book. Maar bij ons was het de gewoonte dat je niet de titel van opperwolvin Akela koos, als die nog in of rond de groep meedraait, ook al was die geen welpenleiding meer. Dat is anders dan bij andere groepen, en deze traditie voelde ik echt. Ik wilde Marion eren, de inspiratie die ze me gaf. Ik stond bij de welpen, maar koos Fao, in het boek de opvolger van Akela. Zo spreken de welpen van toen me nog altijd aan. En ik heb nog altijd een klein, houten wolfje aan mijn sleutels hangen.”
MILOU “Ons team is gestart als de jongerenwerking van een inloophuis in Bree. Vier jaar lang werden we ondersteund door Alexander van Uit De Marge, om meer vanuit de noden van onze jonge bezoekers te leren denken en handelen. Hij heeft ons zo zelfs helpen doorgroeien naar een OverKophuis. Voor al zijn steun en al zijn feedback ben ik hem heel dankbaar.”
Dank je wel, Alexander, om ons te maken tot wat en wie we zijn.
Enorm dankbaar voor die kritische blik, schop onder ons gat, ondersteuning van nabij, verruimende gesprekken en boeiende intervisies.
Je inzetten voor het jeugdwerkeffect?
Wat versta je onder vrijwilligerswerk?
Meer weten? Downloaden? Zelf een vraag stellen? Ga naar waddist.be
Milou Alexander
Waddist vroeg ‘t aan 300 jongeren, in de aanloop naar Jeugdwerkwerkt 2023.
Helpt vrijwilligerswerk om je beter in je vel te voelen?
Animator op een speelplein of een vakantieorganisatie 12% Ja, heel veel 27% Ja, een beetje
Leiding (kookploeg) in een jeugdbeweging
Zwerfvuil rapen
Jeugdhuis of centrum open houden
Nee
27% Ik doe geen vrijwilligerswerk
Nog meer cijfers! Uit de JOP-monitor van 2023 ...
7 op de 10 jonge respondenten zijn betrokken bij een vereniging.
nam nog nooit deel in een trekkende rol als deelnemer
De JOP-monitor is een grootschalige bevraging van jongeren in Vlaanderen en Brussel, in opdracht van Vlaamse minister van Jeugd. Voor deze vijfde editie kregen 7.310 jongeren vragen over diverse thema’s. Wat leerden we daaruit rond hun engagement?
engageerde zich als eens vrijwillig in een organisatie of op een evenement.
engageerde zich al eens op informele wijze, bv. iemand helpen, buiten een organisatie om. Zo is 13,7% mantelzorger.
47,8% Jeugdwerk
31,9% Sportvereningen
19,6% Culturele vereningen
Komaf ondersteunt de toegankelijkheid van jouw jeugdwerkaanbod voor alle kinderen en jongeren.
Versterk de stem van jongeren 10 tips
van jeugdwerkers
Er jeukt iets, achter je oor. Je wil iets doen in aanloop naar de verkiezingen, om te luisteren naar jongeren, om hun stem te versterken.
Maar wat en hoe?
Hoe zoek je uit wat ze belangrijk vinden, waar ze zich zorgen over maken?
Hoe geraken hun standpunten tot bij politici?
Dat vroegen we aan jeugdwerkers van diverse organisaties die de stem van jongeren willen versterken. Stroop de mouwen op en laat je inspireren door deze tips.
1 ANNELEEN TRILL Bedenk geen verkiezingsproject vóór jongeren. Bedenk dat alleen mét jongeren, van bij het prilste idee. Of nog beter: leg het initiatief vollédig in hun handen, en vraag hen hoe je kan ondersteunen.
2 LIESBETH VLAAMSE JEUGDRAAD
Vis niet naar hun mening over gigantische thema’s zoals ‘welzijn’ of ‘vrije tijd’. Stel op informele momenten gewoon vaker een open vraag zoals ‘waarover praat je met je vrienden?’ Zo ontdek je veel beter waar jongeren mee bezig zijn.
3 ELLEN BATALJONG Wil je weten waar jongeren mee bezig zijn, ga dan naar de plekken waar ze zijn. Trek naar veel verschillende plekken, om de diversiteit onder jongeren te vatten. Ga naar pleinen en scholen, naar jeugdwerkingen en sportclubs, naar de academie, naar sociale media …
4 ELLEN CHIRO Ga bewust naar de jongeren die niet in je netwerk zitten, waar je nog nooit mee hebt gepraat. Dat zal zoveel nieuwe inzichten geven.
“WIJ ZIJN EEN RADAR. HUN STEM IS EEN SIGNAAL DAT WE KUNNEN DOORGEVEN.”
Kinda werkt bij Tumult en organiseert project Ananas voor jongeren met een vluchtverhaal.
“Ik praat veel met jongeren over wat ze voelen en denken. En ze voelen zoveel druk, ze hebben zoveel zorgen. Ze ervaren moeilijkheden op school, thuis, in de buurt waar ze leven. Racisme, discriminatie, uitsluiting ... raken hen diep. En dat heeft een impact op hun mentaal welzijn, velen weten niet hoe met al die emoties en problemen om te gaan. Meer ondersteuning daarvoor, creëert volgens mij zelfs meer verdraagzaamheid in een hele samenleving.
Minderjarige vluchtelingen die zonder ouders hier leven, moeten zich extra weerbaar tonen. Omdat ze extra kwetsbaar zijn, in een omgeving die hen makkelijk in onveilige situaties brengt. Daarom is psychosociale ondersteuning in de eigen taal echt belangrijk. Praten over trauma’s in een taal die je niet kent, is te moeilijk. Laat hen geen tien jaar wachten op psychologische hulp, tot ze voldoende Nederlands beheersen. Dat zijn signalen en problemen van jongeren – die nooit gehoord, gezien en vaak vergeten worden – én oplossingen die wij als jeugdwerkers, als radars kunnen doorgeven aan beleidsmakers.”
5 VIRGINIE GROEP INTRO Een mening geven aan politici, betekent niet dat alles plots zal veranderen. Wees eerlijk tegen jongeren over het tempo van besluitvorming en de mate waarin ze inspraak hebben. Zo vermijd je teleurstelling, voelen de jongeren dat ze serieus worden genomen - binnen een helder kader, zonder betutteling – en zullen ze actiever deelnemen.
6 LIES KSA Breng jeugdorganisaties en jongeren uit een gemeenschap samen en laat hen van gedacht wisselen. Met louter je eigen perspectief op een ‘probleem’ overtuig je beleidsmakers niet zo makkelijk. Via de lokale jeugdraad bijvoorbeeld komt een breed gedeeld standpunt sterker naar buiten.
7 NEEL ARKTOS De mening van jongeren komt altijd vanuit een oprechte interesse of verontwaardiging. Toon die ook aan beleidsmakers, opdat ze de context snappen van een dossier. Neem dus jongeren mee naar een dialoogmoment. Hun ongenuanceerde, ongepolijste mening heeft meer impact dan je afgeborstelde nota.
8 VALERIE FORMAAT Koppel altijd terug naar jongeren die zich engageerden in een project. Hoe ontrolt dit zich verder, nadat ze werden gehoord? En hoe heeft iemand het verschil gemaakt? Doe dat zo persoonlijk mogelijk: via een gesprek of een persoonlijk mailtje. Zo’n feedback geeft jongeren vertrouwen om hun mening vaker te laten horen.
9 MEYREM STAMPMEDIA Luisteren naar jongeren, dat doen we niet alleen in aanloop naar verkiezingen. Geef hen altijd ruimte om te groeien in participatie aan democratische processen. Want die zijn complex, en door te oefenen, leer je wat er allemaal speelt. Dat doen ze al door samen te beslissen over kleine – maar belangrijke – issues in de werking. Wie doet de afwas en wie kuist de trap? Welke activiteit gaan we doen? Nemen we de bus of gaan we te voet?
10 WONNE LEJO Betrek jongeren op elk niveau van je werking. Laat hen bijvoorbeeld ook vorming geven. Beschouw jonge mensen als je gelijke, en laat zien dat je dat meent. Schrijf samen aan een verhaal, het zijn niet ‘de oudsten’ die de pen vasthouden. Dat versterkt jongeren enorm, met goede fundamenten.
Dynamisch jeugdwerk in heilige huisjes
Jeugdwerking Vagevuur in Lokeren durft het aan
Bijna 1 op de 5 jeugdwerkorganisaties in Vlaanderen en Brussel gebruikt een lokaal van parochiale vzw’s, de kerkfabriek, een katholieke school, een klooster… Vanuit een groot geloof in de meerwaarde van verenigingen bieden die eigenaars hun panden bijna kosteloos aan. Die samenwerking tussen verschillende actoren zorgt al lang voor meer verenigingsleven en sociale cohesie in Vlaanderen.
De grote uitdaging is nu om die infrastructuur enerzijds in stand te houden en anderzijds duurzaam verder uit te bouwen. 'Ruimte voor jeugd' is dan ook een belangrijk thema in de verkiezingen, zowel lokaal als bovenlokaal.
Jeugdwerkorganisaties moeten vandaag op zoek gaan naar nieuwe partnerschappen om samen meer ruimte te creëren voor méér jeugdwerk. In Lokeren vonden we een mooi voorbeeld, bij jeugdwerking Vagevuur.
EERST VAGEVUUR, DAN DE HEMEL
Vagevuur begon als T-Klub, een jeugdclub voor jongeren met een maatschappelijk kwetsbare achtergrond, opgericht door priester Jo Don in 1962. ‘Teenager Club’ richtte zelfs samen met twee andere jeugdhuizen ooit de Lokerse Feesten op. Een vaste waarde in de vrije tijd van Lokerse jeugd.
“Een gebouw dat heeft leeggestaan en enkel de basics in orde heeft, heeft als voordeel dat je veel kan experimenteren, samen met jongeren, en zo de werking rustig kan vormgeven.”
In 2018 zocht het Lokerse stadsbestuur een invulling voor een oud kloostergebouw in de Kazernestraat dat al jaren leegstond, sinds de BuSo-school er vertrok. Het pand was eigendom van de kloosterorde van de Theresianen, maar de stad zorgde voor het beheer. Ze wilde het gebouw een nieuwe, relevante functie geven. Na de selectie bleef alleen T-Klub over, de enige kandidaat die deze uitdaging zag zitten.
T-Klub kon dankzij de nieuwe locatie uitgroeien tot Vagevuur: vijf beroepskrachten en een grote groep vrijwilligers, een dynamische jeugdhuiswerking, een outreachende straathoekwerker, artistieke ateliers en een opnamestudio, sportworkshops en een safe space om te praten met een therapeut. Recent werd Vagevuur daarom ook erkend als Overkophuis.
Sinds die verhuis kon Vagevuur meer jongeren bereiken, met een mooie mix: jongeren tussen 12 en 30 jaar, met alle mogelijke thuissituaties. Pieter-Jan Van der Bracht, coördinator van Vagevuur, is daar trots op: “Dit is een van de weinige plekken in Lokeren waar jongeren van diverse achtergronden met elkaar in contact komen. Al wil ik toch ook erkennen dat sommige jongeren een drempel voelen bij deze voormalige locatie voor gelovigen. Diepgelovige jongeren vinden het moeilijk dat we feest vieren en optredens houden in een kapel. Daarover gaan we dan in dialoog en zo proberen we er samen antwoorden op te vinden.”
“Dialoog met de kerkfabriek en de buurt is essentieel. Zonder een goede relatie met hen, lukt dit niet.”
GROTE KOSTEN ÉN
ENORME TROEVEN
“Dit oude gebouw hebben we in erfpacht, dat betekent in ons geval dat we het mogen gebruiken voor 1 euro per jaar. Zo goed als gratis dus, maar we moeten zelf wel alle investeringen aan het gebouw betalen. We hebben ons ertoe verbonden de gebouwen in ere te herstellen. Door de leegstand moest bijvoorbeeld het dak dringend hersteld worden. En de kapel opknappen was ontzettend duur: hoge stellingen, bolvormige plafonds en glasramen, bijvoorbeeld, daar heb je specialisten voor nodig.
En toch zijn we ervoor gegaan en daar ben ik nog elke dag vooral blij mee. Een gebouw dat heeft leeggestaan en enkel de basics in orde heeft, heeft als voordeel dat je veel kan experimenteren met deze unieke ruimtes, samen met jongeren, en zo de werking rustig kan vormgeven. In het jeugdwerk mág er een hoek af zijn.
Daarom was dit gebouw voor ons de ideale volgende stap.”
DROMEN GENOEG, MAAR VOETJES OP DE GROND
PIETER-JAN “Het engagement voor deze locatie vereist ook echt goede financiële planning op lange termijn. We kregen al subsidies van de Vlaamse Overheid en de Stad Lokeren, een goedkope lening van de kerkfabriek – die de middelen van de parochie beheert – en gratis klussen via ons netwerk van vrijwilligers. Gelukkig maar, anders zouden we het financieel niet halen om alle kosten te betalen. Want we moeten toch ook zelf jaarlijks veel geld op tafel kunnen leggen.
In al ons enthousiasme mogen we iets anders evenmin uit het oog verliezen: de dialoog met de buurt, want Vagevuur ligt midden in een woonwijk. Door die ligging bereiken we meer jongeren, maar moeten we ook oog en oor hebben voor de buurtbewoners. Zo organiseren we bijvoorbeeld niet meer dan twaalf feesten en optredens per jaar. En rokers staan nu op de binnenkoer, niet meer aan de straatkant, om nachtlawaai te beperken.”
TIPS VAN VAGEVUUR
VOOR JEUGDWERK
IN PAROCHIALE
INFRASTRUCTUUR
Laat je niet afschrikken door het idee van jeugdwerk in een leegstaand gebouw. Doet de kans zich voor, spring dan. De multi-inzetbaarheid van deze plekken zijn een grote troef voor het jeugdwerk: die zorgt ervoor dat je werking als vanzelf groeit, als vanzelf een netwerk aantrekt.
Speel je troefkaart uit. Als jeugdwerkinitiatief heb je een streepje voor in een gesprek over parochiale gebouwen. Je deelt immers belangrijke waarden met de parochiale werkingen: solidariteit en vrijwillige inzet, bijvoorbeeld. Benadruk die gedeelde doelen, en herhaal wat je doet en bereikt, in de communicatie met bv. de kerkraad. Soigneer die relatie, zorg voor regelmatig sympathiek contact.
Weet hoe je slimme financiële plannen moet maken. Denk daarbij zelfs out of the box:
c Zo’n bijzondere ruimte creëert ook inkomsten, bijvoorbeeld door verhuur aan particulieren en andere organisaties.
c Er zijn meer subsidies dan die van je stad of gemeente. Vagevuur krijgt door het gedeelde gebruik, de brede werking en door gerichte structurele samenwerkingen op te zetten momenteel ook Vlaamse middelen, zelfs via departement Zorg.
Wat zoek je?
Is de eerste keer seks leuk?
Ik heb weinig zelfvertrouwen, wat kan ik doen?
Hoe vertel ik dat ik op hetzelfde geslacht val?
Ben ik de enige die geen wiet rookt?
Hoeveel bloed verlies ik tijdens mijn regels?
Voorlopig rijbewijs: wat mag ik daarmee doen?
Hoe krijg ik puistjes weg?
Naaktfoto’s of -video’s verspreiden, is dat strafbaar?
Vanaf welke leeftijd mag ik werken als jobstudent?
Mag de politie bij mij thuis binnenkomen?
Kan je aan gamen verslaafd geraken?
Ik ben getuige van racisme, wat kan ik doen? ...
Stemrecht vanaf 16 jaar Eindelijk! Wettelijk! Natuurlijk!
De Raad van Europa vraagt Europese landen om stemrecht vanaf 16 jaar in te voeren.
J Debat start in vele Europese landen.
Vlaamse Jeugdraad schrijft een duidelijk advies: voer stemrecht vanaf 16 jaar in voor alle verkiezingen.
J Stemrecht vanaf 16 stimuleert burgerschap en democratie, ook in scholen. De Vlaamse Jeugdraad bepleit dit advies bij politici.
Stemrecht 16! Het is al meer dan 10 jaar een strijdkreet van de Vlaamse Jeugdraad. Want stemrecht op 16 jaar erkent jongeren als volwaardige burgers van onze samenleving. Ook de mening van 16-17-jarigen doet ertoe. Bovendien zorgt dat stemrecht ervoor dat politici meer rekening houden met jongeren. Én dat meer jongeren burgerschap interessant vinden. Jongeren zoals Eva, die als 16-jarige voor het eerst mag stemmen. Want een mijlpaal wordt gezet: in 2024 kiezen zij en haar leeftijdsgenoten mee het Europese parlement.
Het Vlaams Parlement kiest niét voor stemrecht vanaf 16 voor de gemeenteraadsverkiezingen van 2018. Tegenvaller.
J Niet opgeven, maar actie voeren!
Stemrecht vanaf 16 in het regeerakkoord! De nieuwe federale regering belooft stemrecht vanaf 16 voor Europese verkiezingen waar te maken.
J Op dat nageltje blijven kloppen...
Stemrecht vanaf 16 voor Europese verkiezingen is goedgekeurd! Weliswaar met ‘registratieplicht’.
Sterke argumenten tégen die registratieplicht.
De regel van de registratieplicht wordt afgeschaft: je zal je niet vooraf moeten aanmelden om te mogen stemmen. Oef!
't Is aan u! maakt jongeren warm voor hun stemrecht!
244.147 16- en 17-jarigen in België mogen voor het eerst hun stem uitbrengen!
Ze kiezen mee Europese beleidsmakers voor de volgende 5 jaar.
8 "ja-neen"vragen aan een 16-jarige
Op 9 juni mag Eva (vrijwilliger bij de Vlaamse jeugdraad en 't Is aan u!) als een van de eerste
Belgische 16-jarigen stemmen voor het Europese parlement. Wat denkt en hoort ze daarover?
1. Je mag gaan stemmen, maar je moet niet. Ga je het doen?
Ja! Want de politiek beslist over zo veel in mijn leven: hoeveel mijn busrit kost, hoe mijn school zich organiseert. En ik vind wel dat wij als 16-jarigen slim genoeg zijn, we weten meer dan genoeg over de maatschappij. Het is goed dat wij inspraak krijgen. Ook omdat we vaak negatieve commentaar krijgen: we halen slechtere schoolresultaten volgens dat PISA-onderzoek, bijvoorbeeld. Maar hoe onderwijs werkt, wordt wel over onze hoofden beslist. Dat klopt niet.
2. Weet je iets over politiek?
Ik volg veel partijen op Instagram en ken in grote lijnen hun standpunten. Van een leuk spel van De Aanstokerij heb ik ook veel opgepikt over hoe stemmen werkt. En ik was ooit kinderschepen van Mechelen. Twee voorstellen van mij – een activiteitenboekje voor de zomervakantie en infobordjes bij monumenten – zijn ook gerealiseerd. Ik had zo door dat je met politiek iets kon bereiken. Vandaag ben ik nog altijd lid van de Mechelse jeugdraad.
3. Krijg je informatie op school over de verkiezingen?
Nee, nog niet, denk ik. Ik hoop dat dat nog komt, nu in ieder geval nog niet. We hebben 1 uur ‘vakoverschrijdende levensvorming’, en er zou nog een stukje over stemmen en verkiezingen volgen. Ik kijk daar wel naar uit. Ik ken er al wel wat van, maar ik ben er zeker dat als mijn klasgenoten morgen zouden kunnen stemmen, dat ze niet weten wat te doen. Eigenlijk zou er al vanaf het vierde middelbaar aandacht mogen zijn voor politiek.
4. Zijn jongeren rond jou bezig met politiek?
Via heel wat engagementen heb ik natuurlijk vrienden die heel geïnteresseerd zijn in politiek. Maar daarnaast ken ik ook jongeren die gewoon een mening hebben over iets waarover de politiek beslist. Ze vinden dat iets dat niet goed is en moet veranderen - over de hoge prijs van het openbaar vervoer, bijvoorbeeld - maar weten niet dat dat een politiek thema is. J
J Politieke partijen komen ook heel slecht in de media, dat zien en voelen wij. De roepers en schandalen krijgen alle aandacht. Daardoor hebben jongeren minder vertrouwen in politici. Terwijl de media ook politici zouden moeten tonen die rustig tot positieve oplossingen komen, over partijgrenzen heen.
5. Is 16 jaar niet te jong om te gaan stemmen?
Nee, ik denk dat de meeste 16-jarigen echt competent genoeg zijn. Je mag over zes jaar van gedacht veranderen. We benadrukken trouwens te hard dat alleen jongeren niets weten over politiek. Ze weten, voelen, zien veel. Alleen linken ze hun mening niet aan politieke partijen. En dat doen zo veel mensen. Er staan evengoed 60-plussers in het stemhokje die niets van politiek kennen, zomaar wat bolletjes aanduiden of blanco stemmen. Dus dat argument van ‘jongeren kennen er niks van’, weg ermee.
Wij maken over 20, 30 jaar mee het beleid. Van die 16- en 17-jarigen die nu gaan stemmen, staan er bij de volgende verkiezingen wel wat op kieslijsten. En sommigen worden de grote politiekers van de toekomst. Al op 16 jaar politieke interesse aanwakkeren, zorgt voor meer leertijd om later zelfzeker je mening te vormen en te uiten. Want over enkele jaren mogen 16- en 17-jarigen gaan stemmen voor alle beleidsniveaus, dan wordt je stem nog belangrijker. En niet alleen bij verkiezingen, je kan zo vaak je stem laten horen áls je ze gebruikt: petities in de buurt, online bevragingen, onderzoeken …
Gelukkig is die registratieplicht afgeschaft, want dat zou wel veel jongeren tegenhouden. Ik heb mij door die procedure geworsteld, wat een gedoe. Sommigen zeggen dat ze niet zullen gaan omdat ze moeten studeren voor de examens. Maar gaan stemmen duurt geen twee uur.
6. Zijn er manieren om interesse in politiek en verkiezingen aan te wakkeren bij jongeren?
Zeker, door in het nieuws niet altijd de partijen te benadrukken, bijvoorbeeld. Het is veel interessanter om te laten zien welke invloed politiek heeft op het leven van mensen. Want wij mogen nu alleen stemmen voor het Europees parlement … maar weinig jongeren weten waarover dat parlement beslist. Privacy, bijvoorbeeld. Als ze dat snappen, zullen ze meer geneigd zijn om te gaan stemmen.
“We benadrukken te hard dat alleen jongeren niks
weten over politiek. Ze weten, voelen, zien veel.”
Ik vind ook dat partijen info op maat van jongeren moeten maken, met de thema’s uit hun leefwereld. Geen pensioenen, geen belastingen. Wel: wat denkt een partij over de prijzen in de winkel, over het onderwijs, over de koten, over het klimaat …? Daarover maken we ons zorgen.
7. Zou je stemplicht – zodat je moét gaan stemmen – beter vinden?
Ik vind het wel goed dat we stemrecht krijgen, geen stemplicht. Stemrecht zorgt ervoor dat wie gaat stemmen dat echt wil, omdat die een doordachte keuze heeft gemaakt. Stemplicht zorgt ervoor dat sommige mensen gewoon maar wat bolletjes kleuren.
8. Weet je al op wie je gaat stemmen?
Ja. Al vind ik het wel jammer dat ik enkel op namen uit Vlaanderen kan stemmen, want ik volg politici in Wallonië die echt goed zijn. Die zou ik ook een zetel willen geven, maar dat gaat niet. Toch raar, die twee kieskringen. Door Europa worden we bekeken als één land, maar om te stemmen delen ze ons op.
Wat ik ook moeilijk vond: ik weet achter welke partij en politici uit Vlaanderen ik sta, maar ik moest wel uitzoeken in welke Europese partij die zat. Want dat zijn andere partijen, waarin partijen van een land samenzitten. Da’s weer die chaos waar jongeren liever van wegblijven. Leg dat gewoon simpeler uit, of maak het simpeler.
Meer weten? Downloaden?
Zelf een vraag stellen? Ga naar waddist.be
Ga jij als 18-jarige stemmen voor het Europees parlement?
Waddist vroeg ‘t aan 93 jongeren.
Ja!
Nee
Weet het niet
Duik dieper in de wereld van jeugdwerk, jeugdbeleid en jeugdinfo
Blijf op de hoogte van de laatste nieuwtjes, boeiende evenementen en inspirerende verhalen
Inschrijven kan helemaal onderaan de homepagina van www.ambrassade.be
Samen groeien in sterkere jeugdinfo
Achter de schermen van de nieuwe WAT WAT-training
In 2023 lanceerde WAT WAT voor het eerst een intensief vormingstraject voor wie jeugdinfo maakt. Vier maanden vol vorming, uitwisseling en opdrachten om de jeugdinfo van hun organisatie te versterken, vanuit theorie en praktijk. Elke deelnemer ontdekte waar de groeikansen lagen en kon concreet aan de slag, met bruikbaar resultaat. We vroegen aan twee van hen hoe ze de training ervaarden.
“Onze taal moest beter, zo belangrijk voor een chat”
Nupraatikerover.be is een chat voor jongeren rond mishandeling, verwaarlozing en seksueel geweld, een initiatief van de Vertrouwenscentra Kindermishandeling. Medewerker Kayla volgde de WAT WAT-training.
KAYLA “In de zomer waren we met een aantal collega's op een tienerfestival. Tijdens gesprekken met jongeren merkten we dat het moeilijk was om contact te leggen. En dat kwam door de taal die we niet deelden. We voelden al langer aan dat onze taal naar jongeren misschien niet goed zat, dus dat deed ons de knoop doorhakken: de taal van onze infokanalen moest anders, beter. Net in die weken kwam de WAT WAT-training op ons pad, en we hebben niet getwijfeld.
Die training gaf ons de kans om onze taal aan te passen aan de noden van jongeren. Je mag zelf je focus binnen jeugdinfo kiezen in de opleiding, en voor ons was dat dus onze taal. Onze groep was divers en had meteen een goede vibe, we dachten mee na voor elkaar, we motiveerden elkaar. Vervolgens nam begeleider Nicolas ons met hetzelfde enthousiasme mee om nieuwe ideeën of mogelijkheden uit te proberen. →
Kayla Depestel, van Nupraatikerover.be
We leerden in een stimulerend kader kritisch te evalueren wat we deden. Onze website is bijvoorbeeld twee jaar geleden vernieuwd, een groot project. We weten nu dat die eigenlijk weer anders moet. Niet iedereen navigeert vanuit de homepage, zoals we vroeger dachten. Velen komen van Google, sociale media of een QR-code ergens op een pagina terecht.
Jongeren zijn onze belangrijkste doelgroep. Daarom moeten alle pagina’s voor jongeren leesbaar en verstaanbaar zijn, ook de info voor leerkrachten, hulpverleners en ouders. Niemand wil trouwens complexe info en lange tekstpagina’s. Bezoekers willen ook audio en video. Dat zijn inzichten die we opdeden tijdens de training.
Met ons socialmediateam en partners zijn we ook aan de slag gegaan
met quick wins. Onze Instagrambio en Smartschool-pagina werden bijvoorbeeld herschreven. Maar op grootse plannen kregen we weleens de feedback: “Jullie willen te veel aanpakken in één keer”. We leerden dat we met kleine stapjes moesten leren vooruitgaan. Trager, maar zorgvuldiger en duurzamer. Interne communicatie is daarom van bij het begin belangrijk. Delen wat hebben we geleerd, nadenken over hoe iedereen één communicatiestijl kan hanteren. Voor elke blogpost en elk persartikel hebben we vandaag een concrete checklist, als resultaat van dat proces onder collega’s.
We zien nu ook in dat je moet samenwerken met jongeren van bij het begin, wanneer je creatief nadenkt over een jeugdinfo-initiatief. Daarom legden we al contact met een OverKop-huis, met succes: de jongeren hier zullen mee naden-
ken over onze nieuwe video’s en foto’s. Nu ik erop terugkijk, was de WAT WATtraining intensief: op korte tijd vroeg die veel energie. Enerzijds de vormingsdagen zelf, anderzijds die vertaalslag maken naar onze organisatie. Maar die inzet heeft geloond. We geraken echt verder met onze jeugdinfo, en dat doet ons meer jongeren bereiken.
We krijgen zelfs voor twee jaar extra begeleiding als nazorg. Met hulp van Nicolas planden we wat we wanneer aanpakken. We zijn nu realistischer in onze planning, en milder voor onszelf. We hebben doelen op korte, middellange en lange termijn. Niet alles moet morgen ‘af’ zijn – dat kan en mag ook niet, want jongeren en media zúllen veranderen.”
Anton Van Dijck, van Bamm!
ANTON “We twijfelden eerst of we ons zouden inschrijven. Bamm! doet aan kunsteducatie, maar verspreiden wij jeugdinfo? Wel, we zagen snel in dat dat zeker zo was. In de WAT WAT-training zet je jezelf en je organisatie voor een spiegel. En álles wat je doet rond jeugdinfo. Dan kies je hoe je daarmee omgaat. Maar gelukkig krijg je veel inspiratie en je krijgt de ruimte om uit te vissen wat het beste past.
Wat namen we mee uit de WAT WATtraining? Twee dingen: meten en participeren. Ten eerste, kwaliteitsmeting. Welke impact hebben onze producten op kinderen en jongeren? Werkt onze tekst nog, voor de jongeren van nu? We moeten dat echt onderzoeken en meten.
Op scholen is dat vrij makkelijk: we vragen leerkrachten en leerlingen om enquêtes in te vullen rond workshops en rondleidingen. Maar dat is veel moeilijker voor de producten die we maken voor musea. Wij maken bijvoorbeeld een familieparcours voor een museum, en daar stopt ons project. We kunnen geen deelnemers rechtstreeks bevragen. Daarvoor zijn we afhankelijk van de partner.
“Participatie, da’s niet je product een keertje testen” Bamm! zet kunsteducatieve projecten op poten vanuit BAZART, AmuseeVous, Mooss en Mastiek. Anton van Mastiek, de organisatie die kinderen en jongeren prikkelt met erfgoed in musea, deed mee met de WAT WATtraining.
Maar WAT WAT-begeleider Nicolas stelde ons gerust: “Doe eerst die impactmeting op scholen goed, kijk later naar die andere poot van de organisatie.” De beleidsnota van Bamm! belooft nu ook dat we uitzoeken hoe kwaliteitsmeting binnen de vier partnerorganisaties kan.
Het andere wat ik meeneem uit de WAT WAT-training, is volwaardige participatie. We moeten meer doen dan louter infoproducten testen met een of twee klassen of enkele gezinnen. Maken we daarmee onze infoproducten echt toegankelijk genoeg? Moet onze blik niet breder? We moeten vroeger en meer onze doelgroep betrekken bij de jeugdinfo die we maken.
We vroegen we bijvoorbeeld aan kinderen en jongeren: wat is een ideaal museum? Dat leverde meer dan honderd ideeën op, vanuit negen musea. Kleur en sfeer bleken superbelangrijk. En daarmee gaan we aan de slag: meer kleur in onze infoproducten en meer mentale veiligheid voor kinderen en jongeren in onze museumproducties.
Ik ben daarnaast blij met mijn nieuwe netwerk, want dat krijg je erbij tijdens dit traject. Ik ken nu mensen bij heel wat organisaties die met dezelfde doelgroep werken, en dat kan nog interessante samenwerkingen opleveren. Ja, de WAT WAT-training is stevig. Maar in langlopende opleidingen kan je opdrachten uitstellen tot het laatste moment. Nu niet, en dat was net goed. We gingen daarom aan de slag met echte to do’s op het werk, ons ‘huiswerk’ had echt resultaat had.”
Waddist stuurt elke dag drie vragen naar kinderen en jongeren
Benieuwd naar de resultaten?
Ga naar waddist.be of download de app. Jeugdorganisatie?
Stuur je vraag in via het formulier op de website.
