II. hiç kimseyi sevmedi atlıkarıncalar kadar kadın senin adın ne? soğusa da kalır mı vitamini sevgimizin, kış kapıcımız ve başımıza diktiği bulutlar biraz da trenler, karıncalarla karışıyor yakından bakınca. her güne üç iğne düştü, göktendi, düştü, ağaç gibi düştü kadın, düştü kırılmasın bir pencereden diğerine kağıttan uçaklar ve tarifeli seferleri sevgili şeylerimizin. sırtımı bir ağrıya bırakmıştım, gözleri burda. biz anlaştık tanrıyla: biraz da buzdolabını yakından tanıyalım rafta gördüğünüz bahar isa’dan önce çürümüş kadın balkonda kuşlara kadar bölünmüş gözleri orda değil.
d
16