Parijs

TEKST & BEELD HANS AVONTUUR KAARTJE EDITH VAN BUENEN

ETAPPE 1

Beginpunt: Parc André Citroën Eindpunt: Pont Alexandre III

Na een bezoek aan het strak vormgegeven Parc André Citroën, staan we op de Pont Mirabeau. Er waait een zachte bries die de vochtige geur van het water meevoert. Ergens in de verte wacht het zwierige Parijs van de liefde, de mode en de goede smaak. Met een kleine Eiffeltoren als baken aan de horizon beginnen we onze tocht tussen de moderne flats van Front de Seine. Vergis je niet. Ook deze wijk hoort tot het vooruitstrevende DNA van de stad. Front de Seine was in de jaren zeventig een prestigeproject. Gebouwd naar de revolutionaire mode van toen met hoge woontorens, winkels en restaurants op de begane grond, voetgangers en verkeer gescheiden, ondergronds parkeren en functioneel groen. Op de Pont de Grenelle, met de replica van het Vrijheidsbeeld, dalen we af naar het Île aux Cygnes, een smal eiland dat midden in de rivier ligt. Wandelen op water. Met de Seine zowel links als rechts, glinsterend in de zon. Plotseling gejuich. Er vaart een bootje voorbij waarop drie seconden geleden een aanzoek is gedaan. Er komt een grote bos rode rozen tevoorschijn, er knalt een fles champagne open en de hand met ring wordt – “oh my God, oh my God” – in de lucht gestoken.

Het eiland brengt ons naar de Pont de Bir-Hakeim, misschien wel onze favoriet van de 37 bruggen die in Parijs de Seine overspannen en de stad letterlijk en figuurlijk bij elkaar houden. De brug heeft twee verdiepingen: eentje voor het normale verkeer en eentje voor de tram. Gebouwd tussen 1903 en 1905 en oh la la, wat mooi: de smeedijzeren bogen, de pilaren en de lampen. Decor voor films en bruidjes. We steken de brug over richting Eiffeltoren en blijven beneden aan het water lopen. Boven is het druk met bezoekers aan het symbool van Parijs, filelopen in de Jardins du Trocadéro met klassiek uitzicht op de toren. Behalve bij het vertrekpunt van de rondvaartboten blijft het aan het water zelf heerlijk rustig. De Seine als oase van kalmte in een rondtollende metropool. Jong en fit Parijs gebruikt de Unesco Werelderfgoed-oevers voor hun workouts, Parisiennes laten er in Chanel hun kleine hondjes uit en een ander fietst, wandelt, luiert, schildert, leest, zont of legt een kleedje op de kade voor een lunch met vrienden. Van handelsweg in de Middeleeuwen is het een plek van ontspanning geworden. Het stadsbestuur draagt daar actief aan bij. Zo werd een stuk Seine-oever in 2013 afgesloten voor autoverkeer om er een park voor wandelaars en fietsers van te maken. Met onder meer terrasjes, speeltoestellen, een kunstgalerie, bar, klimmuur en tuinen die op verschillende pontons in het water liggen. In 2019 werd aan de overkant een soortgelijk traject afgesloten en opnieuw ingericht. En tijdens de zomermaanden gaat er nóg meer dicht tijdens Paris Plages, een initiatief dat de kades in een soort badplaats verandert. We bekronen onze eerste etappe bij Le Flow, een drijvende bar annex club met een heerlijk dakterras. Een glas rosé doet er acht euro maar dan heb je wel uitzicht op de Eiffeltoren, Pont Alexandre III, het Grand Palais en een publiek van mooie mannen en vrouwen die regelrecht uit een modemagazine lijken te komen. ›

Openingspagina’s: op de kade van het centrum; Quai de Conti. Deze pagina’s, v.l.n.r.: brug met twee verdiepingen Pont de Bir-Hakeim; beeld op de Pont Mirabeau; drijvende barretjes en restaurants.

Rechtsboven: in de Jardin des Tuileries; onder: de kade van Île Saint-Louis; boekenverkoper Philippe is verguld met zijn plek aan de Seine. ETAPPE 2

Beginpunt: Pont Alexandre III Eindpunt: Île Saint-Louis

Onze tweede etappe begint in het Musée d’Orsay, bekend om zijn impressionistische meesterwerken. We willen zien op welke manier grote schilders als Monet, Bonnard en Pissarro naar de Seine keken. De rivier was een dankbaar thema, ook buiten Parijs. We zwerven door het voormalige spoorwegstation langs 19de-eeuwse kunst, op zoek naar werken met de Seine als onderwerp of decor. De mooiste schilderijen vinden we in de gevierde collectie van het impressionisme. Een favoriet is lastig aan te wijzen. Het ene schilderij laat je wegdromen bij een landschap, het andere toont het dagelijks leven van kolendragers die zwoegen op wat nu zwierige kades zijn. Maar als ik móest kiezen? Johan Barthold Jongkind, La Seine et Notre-Dame de Paris uit 1864. Helder, modern (voor die tijd) en bijna fotografisch. Eenmaal buiten wandelen we naar de overkant van het water en vinden in de Jardin des Tuileries een plaatsje in de schaduw. Met zicht op het Louvre. Vandaag gaan we door het hart van de stad en dat is te merken. Drukker. Met zowel Parijzenaars als toeristen. Logisch ook, want bijna alles is mooi en prachtig. Net zoals op het Île de la Cité, het eiland waar Parijs rond 250 voor Christus is ontstaan. Je voelt hoe de Seine de stad letterlijk splitst, met op de rechteroever het statige deel en zijn grandeur en boulevards en op de linkeroever de wijken van studenten en kunstenaars. De grote gemene deler is de goede smaak. Zoals er in Parijs door de eeuwen

heen met zorg is gebouwd aan de prachtigste monumenten, zo richt de Parijzenaar ook zijn kledingkast in. Mode is in deze stad niet alleen een industrie, het zit vooral ook diep in het DNA. Hoeveel schoonheid kan de mens eigenlijk aan? Trek een cirkel van vijfhonderd meter rondom het middelpunt van het Île de la Cité en je gelooft amper je ogen: Sainte Chapelle, Tour de l’Horloge, Hôtel de Ville, Conciergerie, Théâtre du Châtelet, Théâtre de la Ville, Louvre, La Samaritaine en de Notre-Dame die sinds de brand in 2019 in de steigers staat en in oude glorie wordt hersteld. Op de kade ontmoeten we Philippe Gicquiaux, een van de bouquinistes, boekenverkopers. Ze bestaan al sinds de Middeleeuwen en hebben zich ondanks talrijke pogingen van verschillende stadsbesturen nooit laten verdrijven. Hun groene stalletjes, negenhonderd in totaal, staan op de kades en horen officieel tot het Unesco Werelderfgoed van de Seine-oevers. Net als onder meer de Notre-Dame zelf, het Louvre en het Grand Palais. Philippe vertelt dat hij in deze buurt is opgegroeid en als klein jongetje vol bewondering keek naar al die oude boeken en prenten. “Ik kan soms nauwelijks geloven dat ik daar nu zelf tussen sta”, zegt hij. “Het stalletje is van een vriendin van mij en ik help haar twee dagen per week. Hiermee is de cirkel van mijn leven rond.” ’s Avonds slenteren we eerst over het Île Saint-Louis, om vervolgens een stukje terug te lopen voor de beste zonsondergang. Op de kades en bruggen genieten mensen van de laatste zonnestralen. Straatartiesten proberen wat bij te verdienen met acrobatische toeren of Franse chansons. Vanaf de Pont au Change zien we hoe een enkele boot over de Seine vaart, terwijl de zon achter het Grand Palais uit het zicht verdwijnt. Langzaam en voorzichtig verandert de wereld in een impressionistisch schilderij: lichtblauw, roze, zachtgeel en bleek oranje. Zelfs de zonsondergang is in Parijs net wat mooier. ›

Boven: Jardin du Carrousel met op de achtergrond het Louvre; links: la Tour de l’Horloge, de eerste klok van Parijs.

ETAPPE 3

Begintpunt: Île Saint-Louis Eindpunt: Bercy Village

Ochtend op het Île Saint-Louis. Het is rustig in de straten waar het gisteren nog dringen was. Vanaf de bruggen zien we de kades die de stad beschermen tegen hoog water. Met daarop de bomen die ’s zomers voor aangename schaduw zorgen. Dit is te danken aan baron Haussmann die in de 19de eeuw verantwoordelijk was voor het nieuwe Parijs met zijn boulevards, parken, schoon water en riolering. Eenmaal over de Pont de Sully keren we het historische centrum de rug toe. Hoe schitterend mooi het gisteren ook was, het voelt ook fijn als de wereld weer een menselijke maat krijgt. Niet alles hoeft van een perfecte schoonheid te zijn. We lopen op de linkeroever door de beeldentuin en passeren station Austerlitz. Slenteren wordt wandelen. Het stadslandschap opent zich en geeft ruimte aan een strakkere wind. Woonboten dobberen tussen de oude en nieuwe stad en het uitzicht is nergens saai. Met dank aan Franse nieuwbouw die vaak op én over het randje gaat. De rondvaartboten komen hier niet, waardoor het ook op de Seine rustiger is. En verhalen? Die zijn er nog steeds. Zo staat daar het gebouw van het ministerie van Financiën. Toen de ambtenaren te horen kregen dat ze vanuit het stadshart (Louvre) naar deze buitenwijk zouden verhuizen, brak er bijna een tweede Franse Revolutie uit. Als compromis kregen ze een snelle boot (die ligt aan de overkant in het dok) die hen voor de lunch naar het centrum kan brengen. We lopen langs de Bibliothèque François Mitterrand, door een nieuwe wijk met moderne kantoren, winkels en appartementen en over de loopbrug Simone de Beauvoir naar het Parc de Bercy. De finish van onze wandeling komt in zicht: Bercy Village. Een complex met 42 voormalige pakhuizen voor wijn is nu een winkelcentrum met tal van leuke boetieks, cafés en restaurants. Een paar honderd meter verderop ligt de Boulevard Périphérique, de plek waar de 12.000 jaar oude rivier Parijs binnenstroomt op weg naar Le Havre en Het Kanaal. Wij nemen de metro terug naar de stad en verlaten daar het water om naar ons hotel te gaan. In het 2de arrondissement, dat steeds nadrukkelijker hip aan het worden is, sluit Parijs ons weer in de armen. Linkerpagina: op het Île Saint-Louis zijn tal van leuke adresjes te vinden. Deze pagina, linksonder: Bercy Village met winkels in oude wijnopslagplaatsen; onder: moderne architectuur aan de rand van de binnenstad, Seine en périphérique.

De bar in the Hoxton La Cure Gourmande

Wij namen de Thalys naar Gare du Nord. Vanaf Rotterdam doet de snelle trein er ruim 2,5 uur over. Prijzen variëren. Wij vonden voor dit najaar retourtickets vanaf €70 op woensdag. Rond het weekend stijgt de prijs. thalys.com

De Seine ontspringt op het plateau van Langres en stroomt over 776 kilometer naar zee. Rond 1100 was de rivier al een belangrijke handelsroute met Parijs als centrum, waar tol werd geheven op alle goederen die de stad passeerden. Voor Parijs had de rivier destijds verschillende functies, zoals handelscentrum, levensader, drinkwatervoorziening, wasplaats en riool.

Van périphérique tot périphérique is de wandeling ongeveer 13 kilometer lang. Dat wil zeggen, als je aan één kant blijft lopen en een rechte lijn aanhoudt. Met uitstapjes door parken, straatjes, musea en over de eilanden Île de la Cité en Île Saint-Louis erbij kom je al gauw op 15 tot 20 kilometer. Wij deden het in drie etappes, waarbij de metro ons telkens naar beginpunt en terug naar het hotel bracht. Er zijn gpxfiles van routes zodat je die precies kunt volgen, maar leuker is het om je gevoel achterna te gaan.

Berthillon Volgens velen de beste ijswinkel van Parijs. Of beter gezegd, ijswinkels. Op het Île Saint-Louis zijn verschillende zaken te vinden met meestal een lange rij voor de deur. Berthillon dateert van 1954 en werkt uitsluitend met natuurlijke producten. 29-31, rue Saint-Louis berthillon.fr La Buvette du Parc Paviljoen in het Parc André Citroën voor een eenvoudige sandwich, salade of taartje tussen Parijzenaars. 35, rue Leblanc, Parc André Citroën

Le Flow en Rosa Bonheur Twee cafés annex clubs die op de Seine drijven. Beide hebben een geweldig dakterras voor een aperitief met droomuitzicht op rivier en stad. Locatie: Port des Invalides. rosabonheur.fr flow-paris.paris Brasserie Les Deux Palais Het perfecte adres voor een authentiek brasseriegevoel op het Île de la Cité, met pilaren, spiegels en koperen afwerking. 3, boulevard de Palais brasserielesdeuxpalais.fr Brasserie de l’Isle Saint-Louis Nog zo’n fijne brasserie, uit 1953, maar dan op het andere eiland: Saint-Louis. Ook een heerlijke plek voor koffie of een aperitief in de zon. 55, quai de Bourbon labrasserie-isle.fr Le Tout-Paris Moderne luxe brasserie met magnifiek dakterras op de zevende etage van het exclusieve hotel Le Cheval Blanc. Vanaf het terras kijk je uit over stad en rivier. Klassiekers, maar dan anno nu bereid en gepresenteerd. 8, quai du Louvre letoutparis.fr

Villa Panthéon Typisch Frans middenklassehotel met kamers van bescheiden formaat, op loopafstand van de Seine. 41, rue des Ecoles villa-pantheon.com Le Lapin Blanc Een moderne interpretatie van chic en elegant. Driesterren- boutiquehotel met acht sfeervolle kamers op loopafstand van de Seine. 41, boulevard Saint-Michel hotel-lapin-blanc.com The Hoxton Stijlvol en dynamisch hotel voor wie meer van Parijs wil zien dan alleen de Seine. Gelegen in een upcoming wijk van het 2de arrondissement in een 18de-eeuws gebouw. De fijne kamers zijn een geslaagde mix van hip en stijlvol. 30-32, rue du Sentier thehoxton.com

parisinfo.com