Cinéma

Charlotte Gainsbourg kennen we van personages die een hevige crisis doormaken. Dat is ook het geval bij haar personage in het in de jaren tachtig spelende Les passagers de la nuit, maar nu minder extreem. Gainsbourg speelt een vrouw die er met haar twee kinderen alleen voor staat als haar man bij een andere vrouw intrekt. Geloofwaardig toont Gainsbourg haar verdriet, maar ook hoe ze langzaam weer opveert. Vanuit haar huisvrouwenbestaan moet ze de buitenwereld in om de kost te verdienen. Als ze werk vindt als telefoniste bij een nachtelijk radioprogramma, ontmoet ze een dakloze tiener, die ze in huis neemt. Het zorgt voor complicaties met haar kinderen, maar leidt niet tot heftige drama’s. Fijn ook dat filmmaker Mikhaël Hers Gainsbourgs personage uitzicht biedt op een nieuwe toekomst. De boodschap: scheiden is akelig, maar niet het einde van de wereld. Les passagers de la nuit, vanaf 6 oktober in de bioscoop

De mens wikt, maar de liefde beschikt. En dat die niet altijd uitkomt, is weer eens te zien in Avec amour et acharnement (Met liefde en volharding). In de films van regisseur Claire Denis worden levens altijd overhoopgegooid en dat is in deze relatiethriller niet anders. Vijftigers Jean en Sara (een uitstekende Vincent Lindon en Juliette Binoche) zijn al tien jaar dolgelukkig met elkaar. Geen vuiltje aan de lucht, maar dat verandert als Sara’s ex, die ze sinds de scheiding niet meer heeft gezien, opduikt. Dat zij nog een intense passie voor hem voelt, overvalt haar. Plotseling houdt Sara van twee mannen. Hoe daarmee om te gaan? Opbiechten aan Jean dat ze ook nog van haar ex houdt? Sara’s geworstel en gedraai vormen het hart van de film, die illustreert dat liefde zich niet rationeel laat sturen. We voelen Sara’s dilemma, maar leven ook mee met Jean, die zijn kalme liefdesleven ziet instorten. Avec amour et acharnement, vanaf 8 september in de bioscoop

Dat veel werk in onze samenleving bar slecht wordt betaald, komen we zelden tegen in films. Entre deux mondes maakt het zichtbaar door in de schoonmaakwereld te duiken. Juliette Binoche speelt een onderzoeksjournaliste die undercover bij een schoonmaakbedrijf gaat werken. Ze wil met een boek de uitbuiting van vrijwel rechteloze flexwerkers aanklagen. Aan misstanden geen gebrek in het bedrijf dat een ferry tussen Frankrijk en Engeland schoonmaakt. De medewerkers, allemaal vrouwen, moeten in de haven in Caen tegen een hongerloontje in razend tempo het schip reinigen. De journaliste merkt snel wat het moordende tempo met haar fysieke gestel doet. Entre deux mondes maakt de uitbuiting van vrijwel rechteloze arbeidskrachten overtuigend duidelijk. Daarnaast focust de film op het ethische dilemma van de journaliste: mag ze haar identiteit voor de vrouwen met wie ze vriendschap sluit verborgen houden? Een gecompliceerde vraag. Entre deux mondes, vanaf 22 september in de bioscoop

Speelse parodie op zombiefilms van Michel Hazanavicius, die met de briljante zwijgende film ‘The Artist’ (2011) de Oscar voor beste internationale film won. In ‘Coupez!’ worden cast en crew lastiggevallen door een agressieve regisseur en een zombievloek. Vanaf 18 augustus in de bioscoop

De 84-jarige Claude Lelouch wisselt al zijn hele leven indrukwekkende films af met minder geslaagde. Twee jaar geleden maakte hij indruk met het bitterzoete ‘Les plus belles années d’une vie’. Dat doet hij met ‘L’amour c’est mieux que la vie’ niet. De komedie waarin twee vrienden een doodzieke vriend een laatste liefdesavontuur willen laten beleven, is nogal belegen. Vanaf 25 augustus in de bioscoop

Omar Sy was al populair sinds ‘Intouchables’, maar na de Netflixserie ‘Lupin’ is het onmogelijk om niet van hem gehoord te hebben. In de politiebuddyfilm ‘Loin du périph’ speelt hij een politieagent die met een collega een zaak moet oplossen. Geen origineel gegeven, maar dat zal Sy-fans niet deren.

De dood van Johnny Hallyday bijna vijf jaar geleden voelde voor Fransen als het einde van een tijdperk. De vijfdelige docuserie ‘Johnny par Johnny’ belicht met archiefbeelden en interviews het leven en de carrière van de Franse Elvis Presley.

Zesdelige serie over vier jongeren die het willen gaan maken als stand-upcomedians. Tussen droom en daad staan financiële perikelen, familiespanningen en liefdesproblemen.

Filmjournalist Jos van der Burg attendeert ons elke editie op de mooiste nieuwe Franse films die nu of binnenkort ook in Nederland te zien zijn.

Hoe overleef je je ouders? Actrice Charlotte Gainsbourg slaagde erin om overeind te blijven bij ouders die bepaald geen modelopvoeders waren. Als enig kind van songschrijver en zanger Serge Gainsbourg en de Britse actrice Jane Birkin groeide ze op in een omgeving waarbij het woord hectisch eufemistisch klinkt. Rond Serge was het nooit rustig, omdat hij met provocerende liedjes de goegemeente graag de gordijnen injoeg. Zoals in 1969 met Je t’aime... moi non plus, de klassieker die hij met Birkin hijgde. Het lied, dat een vrijpartij suggereert, was een enorme schandaalhit. Birkin en Gainsbourg waren het hipste Franse glamourstel in die tijd, van het kaliber voor wie paparazzi in de struiken lagen. In die sfeer zag hun dochter Charlotte in 1971 in Londen het levenslicht, waarna ze in Parijs opgroeide. Haar ouders, die scheidden toen zij negen was, zagen ook háár toekomst in de film- en muziekwereld. En Gainsbourg zou Gainsbourg niet zijn als hij niet iets provocerends bedacht. Hij schreef en zong in 1984 met de dertienjarige Charlotte het lied Lemon incest, dat een incestueuze vader-dochterverhouding suggereert. Natuurlijk sprak men er schande van, maar missie geslaagd, want het lied werd een hit. In hetzelfde jaar maakte Charlotte haar filmdebuut. Daarna ging het snel, want twee jaar later won ze de César (het Franse Gouden Kalf) voor meest veelbelovende jonge actrice. De vijftienjarige kreeg hem voor L’effrontée (De brutale), een coming-of-age-drama over een eenzame tiener die zich zonder moeder een weg door het leven moet banen. Charlotte zal veel in het personage hebben herkend, omdat ze haar altijd werkende ouders weinig zag. Met jonge filmacteurs wil het nog wel eens misgaan door de valkuilen van de roem, maar Charlotte wist die altijd te omzeilen. Als jonge actrice al, en al snel ook als zangeres, maakte ze een stabiele indruk. Dat is in al die jaren – ze is inmiddels 51 – niet veranderd. Vanaf haar negentiende is ze samen met de Israëlisch-Franse regisseur Yvan Attal. Het stel heeft drie kinderen. Dat stabiele leven staat in schril contrast met de getroebleerde, uit het lood geslagen vrouwen die Charlotte bij voorkeur speelt. Zoals in de drie films die ze met de Deense regisseur Lars von Trier maakte. In Antichrist (2009) speelt ze een vrouw die na de dood van haar kindje volledig ontspoort en zichzelf verminkt. Ze won er in Cannes de prijs voor beste actrice voor. In Melancholia (2011) raakt haar personage totaal in paniek als een planeet mogelijk de aarde zal raken. En in het tweeluik Nymphomaniac (2013) blikt ze als seksverslaafde vol zelfhaat terug op haar leven. In het recente Les passagers de la nuit speelt ze nu eens geen personage in een emotioneel ravijn, maar een alledaagse vrouw, die na haar scheiding de draad weer langzaam oppakt. Charlotte verklaart haar voorkeur voor extreme personages uit haar introverte karakter en verlegenheid: “Als je enorm gesloten bent, kun je het beste je barrières zo ver mogelijk opschuiven – hoe verder hoe beter.” Het is haar manier om psychisch gezond te blijven. Hoe gruwelijk het kan misgaan, zag ze bij haar halfzus, de fotografe Kate Barry, die in 2013 op 46-jarige leeftijd in Parijs zelfmoord pleegde. De schok was zo groot dat Charlotte met haar gezin Parijs verliet en zich in New York vestigde. Sinds twee jaar woont ze met man en kinderen weer in Parijs. Naast film als uitlaatklep houdt nuchterheid haar overeind. Bij haar geen hoogdravend gepraat over acteren, maar prettige relativering: “Ach, al dat gepraat over ‘het vak’ is fake. Het is moeilijk om in jezelf te geloven.”

‘De Courrèges-boeken mogen dan als misdaadfi ctie worden bestempeld, ze bieden ook een vermakelijk inzicht in het Franse dorpsleven, met een bijzondere nadruk op het eten en de wijn van het gebied’.France Magazine Het vijfde deel in de sfeervolle, internationaal geprezen misdaadserie met Bruno, chef de police. Het is lente in de Franse Périgord, een tijd van schoonheid en rust. Maar niet voor Bruno, chef de police in Saint Denis. Op een boot wordt het lichaam van een vrouw gevonden, gedood in wat een satanisch ritueel lijkt te zijn. En Bruno heeft al genoeg op zijn bord. Hij bemiddelt zowel in een zaak van huiselijk geweld als bij een bedenkelijk voorstel voor lokale ontwikkeling dat té mooi lijkt om waar te zijn. Maar een moordzaak heeft altijd voorrang en de wortels hiervan liggen diep in het verleden begraven. Alles leidt terug naar het kasteel boven een bocht in de rivier, naar de oude vrouw die daar teruggetrokken leeft en naar het geheim dat verborgen is in de Duivelsgrot. Martin WALKER Een onverwachte vondst Een zaak voor Bruno, chef de police De Engelse Martin Walker (1947) is schrijver, historicus en politiek journalist. Hij werkte jarenlang voor The Guardian in o.a. Moskou en Washington. Sinds hij eind jaren negentig met zijn vrouw Julia een oude boerderij in de Dordogne kocht, schrijft hij thrillers over Benoît ‘Bruno’ Courrèges. brunochiefofpolice.com

‘De onweerstaanbare Bruno… die bergen trotseert en zich in grotten stort terwijl hij voorkomt dat verschillende listige misdaden en complotten de traditionele manier van leven in St Denis verstoren’. Literary Review

ISBN 978-90-832514-0-0LITERAIRE THRILLER

9 789083 251400

09-05-2022 15:26 Martin WALKER De Duivelsgrot ‘Het vijfde uitstapje met Bruno Courrèges – een scherpzinnige agent in een met truffels en kaas overladen dorp in de Périgord in Frankrijk – is Walkers beste tot nu toe, een eersteklas mysterie. Entertainment Weekly Een zaak voor Bruno, chef de police

Cover Bruno deel 5.indd 1

MARTIN WALKER B runo chef de police

‘De geneugten van het leven in de Dordogne en een intrigerend mysterie… een winnende combinatie.’ Telegraph Martin WALKER Bruno chef depolice Het tweede deel in de sfeervolle, internationaal geprezen misdaadserie met Bruno, chef de police. Op een zomerochtend wordt politiecommissaris Bruno Courrèges ruw gewekt door de sirene op het gemeentehuis van Saint Denis, die de vrijwillige brandweer oproept. Bruno volgt de brandweer naar een grote loods die in lichterlaaie staat en de omliggende wijngaard in vlammen zet. Korte tijd later wordt het dorp in de Périgord bezocht door een Californische wijnmaker met grootse plannen. Hij wil een enorm wijnhuis in de vallei opzetten, wat een aardige opsteker zou zijn voor de plaatselijke economie. Het plan zaait verdeeldheid onder de bewoners van Saint-Denis, waarbij de gemoederen hoog oplopen. Als er een moord wordt gepleegd, neemt de dreiging serieuze vormen aan. Bruno laveert tussen voor- en Misdaad in tegenstanders op zoek naar de dader en probeert te voorkomen dat deze nog het hart van grotere misdaden begaat… de Dordogne

‘Het echte plezier van het boek is de plek zelf…. Terwijl lezers worden aangetrokken door wijnproeverijen, diners met truff elomelet en de oude waardigheid van een Franse jachthond, neemt de spanning in het verhaal toe.’ Houston Chronicle

De Engelse Martin Walker (1947) is schrijver, historicus en politiek journalist. Hij werkte jarenlang voor The Guardian in o.a. Moskou en Washington. Sinds hij eind jaren negentig met zijn vrouw Julia een oude boerderij in de Dordogne kocht, schrijft hij thrillers over Benoît ‘Bruno’ Courrèges. brunochiefofpolice.com

ISBN 978-90-831675-3-4 MARTIN WALKER D e vergelding

9 789083 167534

‘Walkers ontspannen stijl en humor brengen zijn boeiende held en het charmante dorp tot leven. Een van de leukste boeken die ik in lange tijd heb gelezen.’ Sunday Telegraph

Martin Het derde deel in de sfeervolle, internationaal geprezen misdaadserie met Bruno, chef de police. WALKER De vergelding De Franse Périgord is de bakermat van de zwarte truffel, en met vijfduizend euro per kilo is deze ‘zwarte diamant’ een kostbare schat. Wanneer blijkt dat de markt voor deze delicatesse wordt vervuild door de import van de goedkopere Chinese truffel, gaat politiecommissaris Bruno op onderzoek uit. De zaak wordt grimmig wanneer een goede vriend op brute wijze wordt vermoord, als waarschuwing voor anderen. Zijn vriend was niet alleen een truffelexpert, hij was ook een voormalig agent van de inlichtingendienst. Bruno’s speurwerk brengt hem van zonovergoten markten naar schemerige cafés, van chique recepties tot gespannen onderhandelingen - van alle paradijselijke geneugten van de regio tot zijn schimmige onderwereld - en Een zaak voor Bruno, herenigt hem met een verloren liefde. chef de police

‘Een charmant Frans dorpje, heerlijk eten, excentrieke karakters en een mysterie om het verhaal op dreef te houden… Smakelijk inderdaad.’ The Seattle Times

De Engelse Martin Walker (1947) is schrijver, historicus en politiek journalist. Hij werkte jarenlang voor The Guardian in o.a. Moskou en Washington. Sinds hij eind jaren negentig met zijn vrouw Julia een oude boerderij in de Dordogne kocht, schrijft hij thrillers over Benoît ‘Bruno’ Courrèges. brunochiefofpolice.com

ISBN 978-90-831675-4-1 MARTIN WALKER D e zwarte diamant

9 789083 167541

‘Maakt dat je direct een ticket wilt kopen om je onder te dompelen in la France profonde.’ Irish Independent

Een zaak voor Bruno, chef de police LITERAIRE THRILLER

16-05-2022 11:15