vr 31 okt / SOV Young & Nicolas Pasquet

Page 1


© Michiel Devijver

Biografieën

SOV Young (BE) is het jeugdorkest van Symfonieorkest Vlaanderen en richt zich op jonge musici tussen 14 en 20 jaar. Tijdens twee projectweken per jaar werken de deelnemers onder begeleiding van professionele orkestleden toe naar een concert met symfonisch repertoire. Naast werken van componisten als Wagner, Strauss en Brahms krijgen ook nieuwe composities – vaak in samenwerking met de SOV Composers’ Academy – een plaats op het programma. SOV Young biedt jongeren een inspirerende orkestervaring op hoog niveau en vormt zo een brug muziek maken op amateuren professioneel niveau.

Nicolás Pasquet (UY) bouwde als dirigent en pedagoog een internationale carrière uit. Na zijn studies viool en orkestdirectie in Montevideo, Stuttgart en Neurenberg won hij in 1987 de eerste prijs op het Concours International de Besançon. Hij was chef-dirigent van o.a. het Symphony Orchestra of Pécs, de Neubrandenburger Philharmonie en het orkest van het Coburg State Theater. Als gastdirigent werkte hij met orkesten in Europa, de VS, LatijnsAmerika en Azië. Sinds 1994 is hij professor orkestdirectie aan de Hochschule für Musik Franz Liszt in Weimar en sinds 2024 is hij ook verbonden aan de Escuela Superior de Música Reina Sofía in Madrid en het Royal Northern College of Music in Manchester.

Ties van Echelpoel (BE) begon op zevenjarige leeftijd saxofoon te spelen aan de Academie van Tessenderlo. Hij studeert klassieke muziek aan Musart in Hasselt en volgt les aan de Academie van Noord-Limburg bij Suzy Vanderheiden. Sinds 2024 krijgt hij ook les aan het Koninklijk Conservatorium Antwerpen bij Pieter Pellens. Ties won o.a. twee maal de Vlaamse solistenwedstrijd Vlamo Virtuoso, In 2025 eindigde hij als eerste laureaat op de 9e Internationale Wedstrijd voor Jonge Saxofonisten in Dinant en werd hij finalist van de wedstrijd Young Belgian Talent, waarvan de finale in november 2025 plaatsvindt.

Linde Huygens (BE) behaalde een master architectuur aan Sint-Lucas Gent en Brussel en volgt momenteel haar derde bachelor klassieke muziekcompositie aan het conservatorium in Brussel bij Annelies van Parys. Ze stamt uit een muzikaal gezin en volgde als kind piano aan de academie SAMWD Lier. Tijdens haar vormende jaren werd Huygens geconfronteerd met verschillende muzikale invloeden van wereld- en folkmuziek tot jazz, hip hop, pop en klassieke muziek. Om haar muzikale kennis te verbreden volgt ze enkele keuzevakken in de jazzrichting en jazztrompet aan de muziekacademie van Schaarbeek. Zij componeerde een oneminute-symphony voor het herfstproject van SOV Young.

Uitvoerders & programma

SOV Young: orkest

Nicolás Pasquet: dirigent Ties van Echelpoel: saxofoon

Linde Huygens (1997)

Pigeon Prelude (2025) (creatie voor SOV Composers’ Academy)

Darius Milhaud (1892–1974) Scaramouche (1937)

I. Vif

II. Modere

II. Brazile (solist Ties van Echelpoel)

Antonín Dvořák (1841-1904)

Symfonie nr. 9 in e, opus 95 ‘Uit de Nieuwe Wereld’ (1893)

I. Adagio / Allegro Molto

II. Largo

III. Scherzo

IV. Finale - Allegro con fuoco

Wist je dat je vanaf seizoen 2025/26

vóór elk concert in de Concertzaal al van een glaasje kan genieten op de Foyer parterre? Zo kan je rustig even acclimatiseren of bijpraten met je gezelschap nog voor de voorstelling start.

In samenwerking met het Koninklijk Conservatorium Gent

Nieuwe wereld, grondige traditie

SOV Young staat erom bekend ijzeren repertoire te koppelen aan nieuwe impulsen. Ze doen dat enerzijds door hun eigen vitaliteit, hun opkomende solisten, maar ook door het lanceren van jonge componisten. De voorstelling opent met een wereldpremière, gevolgd door een dialoog tussen jeugdorkest en jonge solist, vooraleer het orkest zich stort op een van de populairste symfonieën uit de romantiek. Hier wordt de nieuwe wereld gebouwd op een ijzersterk fundament aan traditie.

Roekoekoe

Symfonieorkest Vlaanderen organiseert samen met Muziekcentrum De Bijloke en De Singel de SOV Composers’ Academy. Jaarlijkse leggen twee tot drie student-componisten een traject van enkele maanden af. De gekozen componisten schrijven werken die in dialoog gaan met het repertoire van de concertprogramma’s. Tijdens workshops, werksessies en orkestrepetities is er ruimte voor aanpassingen en feedback van de musici, wat een trial-and-error-ervaring oplevert. Het finale resultaat wordt voorgesteld tijdens een concertreeks. Onder het motto ‘In der beschränkung zeigt sich erst der meister’ (‘In de beperking toont men pas, dat men meester is’) componeerde Linde Huygens een one-minutesymphony.

Linde Huygens: ‘Voor deze one-minutesymphony heb ik me laten inspireren door Antonín Dvořák en een van zijn grote fascinaties en inspiraties, de duif. Iedereen kent de duif als symbool voor vrede, liefde en vrijheid of de duiven die we zo talrijk om ons heen aantreffen. Maar luister ook eens naar hen. Vanuit een analyse van de duivengezangen, het vertrouwde ‘geroekoekoe’, ontstond Pigeon Prelude. Wat je zal horen, is een ontrafeld duivengeluid dat stilaan, deeltje per deeltje, wordt opgebouwd.’

– Huygens volgt Dvořák en laat zich inspireren door de duif.

– Milhaud koos er als lid van de Groupe des Six voor om terug te keren naar een begrijpelijke, moderne muzikale taal die zich afzette tegen de experimenteerzucht van veel tijdgenoten.

– Dvořáks Negende symfonie geldt als wegbereider voor de Amerikaanse kunstmuziek.

Vrolijke vrijheid

De muziek van het late negentiende- en vroege twintigste-eeuwse Frankrijk pendelde tussen experiment en traditie. De terugkeer naar een begrijpelijke muzikale taal stolde in de Groupe des Six, een hechte kliek van zes Franse componisten (Milhaud, Poulenc, Honegger, Auric, Durey en Tailleferre) die zich afzetten tegen de experimenteerzucht van hun tijdgenoten. Zonder enige esthetische pretentie en zonder opdringerige intellectuele onderbouw componeerden ze op een licht verteerbare manier, zonder af te glijden in oppervlakkigheid. Afkerig van dwingende structuren als de sonate, ging hun voorkeur uit naar karakterstukken in vrijere vormen. Tegelijk getuigt hun muziek van een soort eclecticisme: om hun expressiekracht te maximaliseren, betrokken ze allerhande externe invloeden in hun muziek. Zo droegen ook zij bij tot het moderniseren van het muzikaal materiaal in de eerste helft van de twintigste eeuw.

De enorme compositorische output van Darius Milhaud behelst werken in alle mogelijke genres, gaande van enkele diep-ernstige opera’s tot vrolijke karakterstukken. Zijn

‘Het ‘Largo’ is de uitdrukking van Dvořáks eigen heimwee (…) maar meer
nog is het de pakkende uitdrukking van de nostalgie van elke menselijke ziel.’

bekende Scaramouche behoort overtuigend tot de tweede soort. De populariteit van Scaramouche laat zich verklaren door de optimistische speelvreugde die het werk uitstraalt. De melodische flair en ritmische kwinkslagen waarvan het openingsdeel bol staat, komen volledig tot hun recht op een soepel instrument als de klarinet of saxofoon. Het gracieuze middendeel is een bedaard vraag- en antwoordspel tussen solist en begeleiding dat tegengewicht vindt in het opzwepende derde deel. De gesyncopeerde ritmiek die hier en daar opduikt, laat een duidelijke invloed blijken van de Braziliaanse volksmuziek.

Vernieuwde nostalgie

Antonín Dvořák componeerde zijn Negende in 1893 tijdens zijn veelbesproken verblijf in de States. Jeannette Thurber, oprichtster van het National Conservatory of America in New York, overhaalde de Tsjechische componist om het instituut drie jaar te leiden en de nodige impulsen te geven voor de ontwikkeling van een nationale stem. Naar verluidt zou ze gesuggereerd hebben een werk te schrijven waarin hij zijn ervaringen en gevoelens over het land verwerkte. Dvořák vond inspiratie bij het epische gedicht The Song of Hiawatha (1855) van Henry Wadsworth Longfellow. Het ‘Largo’ verwijst naar de hofmakerij van Longfellows protagonist – de krijger Hiawata uit de Objiweg-stam – aan het adres van Minehaha, een vrouw van het vijandige Dakota-volk. De muziek heeft geen etnografische basis en de melodieën komen niet voort uit studie op het platteland, maar via Henry Thacker Burleigh –de zwarte componist, arrangeur en bariton, die

Dvořák leerde kennen in het conservatorium van New York – werd de componist ingewijd in negrospirituals en plantageliederen. ‘Het ‘Largo’, met zijn onvergetelijke solo voor Engelse hoorn, is de uitdrukking van Dvořáks eigen heimwee, met iets van de eenzaamheid van verre prairie-horizonten; de vage herinnering van de roodhuid aan zijn verleden en het tragische gevoel van de zwarte man, zoals hij dat uitzingt in zijn spirituals. Maar meer nog is het de pakkende uitdrukking van de nostalgie van elke menselijke ziel.’ Zo evoceert William Arms Fisher het beroemdste deel. Fisher, die in de States bij Dvořák studeerde, voorzag het nostalgische hoofdthema van een poëtische tekst. Op die manier ontstond een nieuwe spiritual: Goin’ home. Als Dvořák zelf een beperkte kennis bezat van negrospirituals en weinig notie had van de muziek van de inheemse Amerikanen (‘indianen’), dan werden thema’s uit zijn symfonie wel ervaren en gerecupereerd als authentiek Amerikaans!

Naar teksten van Symfonieorkest Vlaanderen (Huygens), Arne Herman (Milhaud) en Piet De Volder (Dvořák), geredigeerd door Valentina Broes

Luistertip

Deze voorstelling draait om de blazers: bij Dvořák is de Engelse hoorn onmisbaar, bij Milhaud heerst de saxofoon en Huygens brengt haar ervaring als jazztrompettist. #deeplistening

SOV orkestlijst

eerste viool

Anna Van Praet

Luz De La Cruz

Alexandra Chepurenko

Sofie Vermeersch

Mirte Roelants

Floor d’Haese

Rien Waelput

Marie Dalle

Tim Gyssels

coach: Eva Stijnen

tweede viool

Katarina Dewachter

Flor Verberckmoes

Elise-Marie Vangroenweghe

Tine Michiels

Farah De Smet

Flo Banken

Linde Mareels

Marie Cornelus

Britt Osaer

Jade Van Haegenborgh

coach: Isabelle Decraene

altviool

Louise Smout

Hanne Cleymans

Renée Poussenier

Ganga Panday

Melanie De Nolf

coach: Kaatje Strauven

cello

Amaryllis Breckpot

Felix Baekelandt

Esther Bauwens

Alison Vanbeylen

coach: Joyce Kuipers

contrabas

Pepijn Winne

Ona Soete

Louise Van Hoecke

Jonas Matthys

coach: Bram Decroix

fluit

Giselle De Bruyne

Jasmijn Cauberghs

hobo / cor anglais

Sara D’hooghe

Florian Quintens

Ella Baert (cor anglais)

klarinet

Rani Van Wiele

Klaas Lipa

fagot

Fien Di Lorenzo

Jasper Heyrick

hoorn

Katelijn Verstappen

Seppe Wils

NN

Hannah Schweitser

trompet

Sebastiaan Aerts

Liam Bianchi

trombone

Jente Loose

Jens Decloedt

Fintele Depuydt

tuba

Andrés Castro Martínez

pauken

Gerben Bracke

Jonathan Vercauteren

Ontdek

het verhaal

achter Antonín Dvořáks

Negende symfonie

Wist je dat Antonín Dvořák het van slagerszoon uit het Tsjechische platteland tot muziekdirecteur in New York schopte? En dat de Amerikaanse slavenliederen of negrospirituals hem zo raakten dat hij een jonge zwarte student en kleinzoon van een vrijgelaten slaaf vroeg om hem de oude liederen voor te zingen die hij van zijn grootvader had geleerd? Kom dit en nog veel meer te weten over Dvořák en zijn meesterlijke Negende symfonie in ons interactieve verhaal bij dit topstuk uit seizoen 2018/19.

Ontdek het hele verhaal

Toujours

Expo Julie Calbert

l’amour

wo 10 sep 2025 - zo 04 jan 2026

Speciaal voor seizoen 25/26 van het Concertgebouw, dat in het teken staat van liefde en relaties, creëerde de Brusselse fotograaf en beeldend kunstenaar Julie Calbert een fotoreeks die liefde zichtbaar maakt in gebaren, beweging en lichaamstaal. Ze fotografeerde hiervoor zes dansers uit Brugge en omstreken op de Brugse Vesten. Liefde verschijnt in al haar meervoudigheid: van zichtbare verbinding en aantrekking tot conflict en onevenwicht. In haar foto’s, installaties en sculpturen focust Calbert op de relatie tussen geheugen, lichaam, beweging en omgeving en experimenteert ze met veranderingen, herhalingen en afdrukken in haar beelden.

Bekijk de expo voor of na een voorstelling of op het Concertgebouw Circuit.

Getipt

vr 02.01.2026

15.00 Concertzaal

Romeo & Juul Symfonieorkest Vlaanderen

Wat als Romeo en Julia vandaag zouden leven? In 2026, met alle uitdagingen en verwachtingen van deze tijd? In deze moderne herinterpretatie van Shakespeares iconische verhaal staan vriendschap en het lef om jezelf te zijn centraal. Terwijl twee jonge vrienden tegen de verwachtingen in samen hun weg zoeken, breken de muzikanten van Symfonieorkest Vlaanderen alle regels. Ze zetten muziek van componisten als Mozart, Elgar en Prokofiev in beweging op een manier die je niet snel zal vergeten. Een voorstelling die je uitdaagt, verrast en doet nadenken over wie je werkelijk bent.

do 26.03.2026

20.00 Concertzaal

Youth Orchestra Flanders & Joshua Brown Stravinsky, Shostakovich & Brewaeys

Het Youth Orchestra Flanders vertolkt zijn liefde voor jonge hemelbestormers. Brewaeys was 26 toen hij …, e poi c’era… schreef, zijn Eerste symfonie. Stravinsky componeerde op zijn 27e zijn magistrale Vuurvogel. En Shostakovich begon in 1947 aan zijn Eerste vioolconcerto voor zijn goede vriend David Oistrakh. Hij was net de 40 voorbij, maar zou zijn leven lang een jeugdige rebel in hart en nieren blijven. Laat je verrassen door de tomeloze energie van sterviolist Joshua Brown en het orkest onder leiding van Ilan Volkov.

Laat weten wat je van de voorstelling vond met #concertgebouwbrugge

Info & tickets +32 (0)78 15 20 20 — In&Uit: ‘t Zand 34, Brugge concertgebouw.be

© Björn Cromhaire

Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.
vr 31 okt / SOV Young & Nicolas Pasquet by Concertgebouw Brugge - Issuu