LIEFDEVOL & KRITISCH 06 : VIBEKE MASCINI x SIMON WALD LASOWSKI

De.GROEN

fine.art.collection

LIEFDEVOL & KRITISCH

vibeke mascini X

simon wald lasowski

LIEFDEVOL & KRITISCH

De publicatie van LIEFDEVOL & KRITISCH bevat de weergave van een gesprek tussen twee kunstenaars waarbij een meegenomen werk tijdens het gesprek het startpunt is. De weergave van het gesprek is een persoonlijk relaas opgetekend door Peter Jordaan. Hij is met Marjolein de Groen de initiatiefnemer van Collectie DE.GROEN. Daarnaast geeft de publicatie aandacht aan de performance die bij iedere avond van LIEFDEVOL & KRITISCH uitgevoerd wordt.

De totale reeks bevat 12 gesprekken en performances in de periode van juni 2021 tot april 2022.

Een overzicht van het programma is elders te vinden in deze uitgave.

Dit is nummer 6 waarin Vibeke Mascini in gesprek is met Simon Wald Lasowski. Master of ceremony is Derk Müller.

De performance wordt uitgevoerd door Broken Toaster Records.

Aanwezig publiek (afhankelijk van de corona maatregelen) 40 mensen.

De avond vond plaats op 25 november 2021.

IT IS VERY DIFFICULT TO BE AN ISLAND OF PERFECTION, meegebracht werk door Simon Wald

Lasowski

VIBEKE MASCINI IN GESPREK MET SIMON WALD LASOWSKI

Een afzichtelijk paard van plastic. Een paard dat eruit ziet als eentje uit de strips van Lucky Luke. Het paard ligt op de rug met de bek wijd open. Tussen voor- en achterpoten klemt een lege fles. Alsof het paard zojuist de hele fles heeft leeggedronken. Door de houding van het paard steekt de paardenreet pontificaal in de hoogte. Je kijkt in een plastic paardenhol zonder geslachtsdelen. Het is het werk dat Simon Wald Lasowski meegenomen heeft voor LIEFDEVOL EN KRITISCH. Vibeke Mascini gaat dit keer in gesprek met Simon en startpunt voor het gesprek is dit door Simon gemodificeerde paard. Dit paard heeft het ‘niet gehaald’ voor een groter beeld, een fontein van allemaal drinkende dieren zoals

Simon vertelt tijdens het gesprek. Het is een echte fleshouder. Simon is een fervent verzamelaar van dit soort objecten. Vaak zijn het objecten die in eerste instantie ook bij hem dat gevoel van afzichtelijkheid en wansmaak oproepen. Echter Simon probeert een omkering teweeg te brengen in zijn oordeel over dit soort objecten. Dat kan volgens hem alleen maar door er lang en veel naar te kijken. Simon heeft daar zijn eigen idee en theorie over. Het komt allemaal aan bod in het gesprek dat hij heeft met Vibeke Mascini.

Wie het werk van Mascini en Lasowski kent zal misschien denken hoe kunnen deze twee ergens bij elkaar komen? Er zijn overeenkomsten. Allebei zijn zij verzamelaars en allebei gebruiken zij bestaande materialen en vormen in hun werk. Maar hun inhoudelijke werkwijze ligt mijlenver uit elkaar. Hoewel, misschien

hebben zij filosofische bespiegelingen die soms tegen elkaar aan vonken. Het gesprek geeft misschien inzicht daarover. Wie de verwachting heeft van een gestructureerd vraag- en antwoordspel tussen deze twee kunstenaars komt bedrogen uit. Beide spreken vaak voor zichzelf uit, zoekend naar een uiteindelijke vraag aan de ander. Dat levert niet het meest puntige efficiënte gesprek op maar dat hoeft ook niet. De tekst die hieronder is opgetekend volgt het gesprek nauwkeurig maar het is zeker niet volledig. Gekke zinconstructies, zo opgetekend uit de spreektaal. Vragen die geen direct antwoord krijgen. Het werd een gesprek tussen twee kunstenaars die elkaars (imaginaire) ruimte aftasten en becommentariëren. Zondermeer een wonderlijk gesprek maar zeer de moeite waard om er als toehoorder bij te mogen zijn. Het was een gesprek dat gevoerd werd alsof wij -de toehoorders- er niet waren. Het draaide om hen, om Vibeke en Simon.

V = Vibeke Mascini

S = Simon Wald Lasowski

P = Publiek (vraag uit het publiek)

MC = Derk Müller

MC

“Vibeke, kun jij vertellen hoe je het logboek hebt gebruikt?”

V

“Het is heel mooi, het ruikt ook. Je wordt eraan herinnert waar dit boek al overal is geweest. Ik werd ook meteen jaloers op hoe mooi Gijs Frieling kan schilderen en Peter Jordaan kan tekenen. Maar ik vond ook leuk om te zien wat voor een gesprekken hebben plaatsgevonden waar ik niet aan heb deelgenomen. Toen dacht ik, misschien zijn er wel stukken van die gesprekken die nog hebben doorgeklonken in het gesprek dat ik twee weken geleden met Marjolein had. Mijn bijdrage aan het logboek gaat door de verschillende bijdragen heen, heel respectloos. Ik heb steeds notities bijgevoegd op de achterkant van gesprekken die ofwel in mijn hoofd

plaatsvonden terwijl ik in de auto terug naar huis zat of in een mailtje dat mij later is gestuurd door Thijs Linssen. Daar is ook wat uit terug gekomen. In die mail schrijft hij dat er metalen bestaan met geheugen. Wanneer zij verwarmd worden nemen zij een eerder bepaalde vorm aan. We hadden twee weken geleden een gesprek over het geheugen en het geheugen van materiaal. Ik ben geëindigd in het logboek met een kleine bijdrage voor de toekomst. Dat is een foto van en aangespoelde orka, en als er iemand is die aan dit beeld wellicht een draai kan geven dan is dat misschien wel Simon. Ik hoop dat dat misschien iets losmaakt.”

MC

“Die bijdrage van Simon voor het logboek zullen we gaan zien bij volgende gesprek van Simon met Roy Villevoye. Hierachter op het scherm zien we een foto van het atelier van Simon. Erg kleurrijk.” En hier staat ook het werk dat je hebt meegenomen.”

S

“Oh ja. De foto van het atelier is min of meer een geënsceneerd beeld. Bedankt voor

de uitnodiging en ik ben blij om hier te zijn. Toen ik gevraagd werd om een werk mee te nemen vond ik dat lastig. Want voor mij is een werk vaak een ruimtelijke installatie, vaak een fysieke ervaring van de ruimte. Er zijn niet heel veel dingen die ik makkelijk kan meenemen. Dit is een fontein. Het is een fleshouder, ik moet denken aan een zin van Matisse, die verzamelde vazen. Die heeft hij ook heel vaak getekend op verschillende momenten in zijn leven en hij zei daarover dat een object zoiets is als een goeie acteur. Die kan een rol krijgen in verschillende scenes. Voor mij zijn objecten ook een soort acteurs. Heel vaak heb ik maatschappelijk interesse en dan vind ik soms een object -als een soort acteur- dat in één keer een kristallisatie is van al mijn gedachten.”

MC

“Moet je dat object dan bijvoorbeeld op scherp zetten? Zoals in dit geval met een fles wijn?”

S

“Het is inderdaad bedoeld om een fles wijn vast te houden. Ik heb daar dan bepaalde gedachtes bij. Dan vind ik dat zo’n object een soort speelsheid heeft en tegelijkertijd iets obsceens heeft. Het heeft totaal geen genitals en toch is het een soort sexual handeling, een soort van hebberigheid, alleen op jezelf gefocussed, niet willen delen. Het is nog steeds een kant en klaar object. Ik heb het daarom vervormd -Appropriated- en heb ik er een fontein van gemaakt. Dit is een object -een acteur- die het niet gehaald heeft in de uiteindelijk installatie van de fontein. De installatie is een samenstelling van objecten. Elk dier in deze fonteininstallatie heeft een soort van bierfles. Er komt gekleurd water uit dat op bier lijkt.

De dieren zijn eigenlijk non stop aan het drinken. Het werk is oorspronkelijk gemaakt voor een tentoonstelling in W139 maar nu te zien bij SEXYLAND in Amsterdam Noord. Het staat buiten en het wordt daar roestig en vies. Heel veel werk dat ik maak is ook een reflectie op mijzelf. Dit werk is een reflectie op mijn eigen consumptiedrang. Wanneer is het genoeg? Wanneer ben je tevreden? Je wilt altijd meer. Een soort inner lust. Een kritiek op maatschappelijke kwesties maar het is ook een vraag voor mijzelf over mijn relatie met het leven.”

V

“Je had bij het werk een tekst waarin je vragen stelt en opmerkingen maakt over het werk, die fontein. A fountain gone inwards, wat bedoel je met een naar binnen gekeerde fontein?”

S

“Ik probeer steeds meer vanuit intuïtie te werken en ik hoef daarom niet alles te begrijpen. Veel fonteinen gaan naar buiten splashing outwards. Maar deze gaat toch echt naar binnen. Deze fontein wil totaal niet delen.”

V

“Het heeft wel het feestelijke en het sprankelende van een fontein, uitbundig.”

S

“Ik vind het lastig om een werk uit te leggen maar dat is natuurlijk wel de bedoeling van deze avond. Ik ben natuurlijk meer geïnteresseerd in wat de ervaring van de toeschouwer is. Wat dit werk betreft heb ik een onderzoek gedaan naar iemand die zichzelf Doctor Infinity noemde. Hij is iemand uit de jaren zeventig die aan autofellatio doet. Hij was bezig om zijn eigen zaad op te eten als een soort eternal lifesource. Hij had een paar rollen in underground pornofilms

waarin hij dat deed als een soort creature van do not share love. Ik vond het fascinerend dat iemand daar zo in geloofd. Voor mij was het ook een soort interesse voor een maatschappij waarin het ego en self centeredness staan tegenover community en liefde.”

V

“In de beschrijving had je een soort associaties opgenomen: Er staat: Addiction, oral fixation, baby bottle, autofellatio, ejaculation, golden shower. Doe je dat bij al je werken? Is dat een soort van plattegrond?”

S

“Ja misschien wel, woordassociaties. Maar ik las over jouw werk en ik vind je werk fascinerend.”

V

“Ik kan wel een vraag stellen die ons allebei aangaat maar ik ga hem toch aan jou stellen. Wij werken allebei best wel veel met bestaande voorwerpen. We maken een herinterpretatie of een andere plaatsing. We

eigenen het ons toe. Ik vraag me af wat zijn jouw casting voorwaarden wanneer je het hebt over jouw objecten als actors?”

S

“Die acteurs die mij omcirkelen zijn objecten waar ik een beetje misselijk van word wanneer ik ze voor het eerst zie. Ik vind ze eng of ik betrap mijzelf op een oordeel van “wat is het lelijk wat is het vies, wat is het kitscherig.” Ik wil dat oordeel niet geloven. Dus probeer ik een soort intimiteit met die objecten te krijgen en daarna kan ik mijn oordeel reconstrueren en herzien. Thuis heb ik heel veel objecten die ik als vriend zie, die geven mij warmte en liefde. En in mijn studio heb ik veel meer objecten die eigenlijk mijn vijand zijn en die ik langzaam probeer te ontwapenen. Jij maakt ook gebruik van bestaande materialen. Dat zijn soms heel ongebruikelijke materialen, soms shocking. Veel mensen vragen aan mij waar ik die materialen vind. En precies diezelfde vraag wil ik ook aan jou stellen, waar vind je die? Hoe kom jij ineens aan de

Simon Wald Lasowski (l) in gesprek met Vibeke Mascini (r)

olie van een whale of human bones? Is dat sensatiezucht?”

“Mijn materialen zijn vaak heel erg in gebruik geweest, het zijn zelden nieuwe objecten. Het zijn objecten met een voorgeschiedenis. Er zitten heel veel lagen in die objecten en materialen. Voordat die walvis een object of substantie wordt was het een levend wezen. Mensen willen dat heel graag weten, er zit inderdaad een soort sensatiezucht in. Ik denk dat op EBay de meest mysterieuze objecten zwerven. Bijvoorbeeld met menselijk bot werken, dat kwam inderdaad van EBay. Ik heb wel echt gekeken dat het nationaal was binnen Nederland. Ik wil niet dat ik daarmee deel uitmaak van een internationale handel die ook bestaat. In die voorgeschiedenis van zo’n object wil ik niet dat ik daarmee bijdraag aan een destructieve industrie of handel. En dat is iets anders dan wat jou aanspreekt. Want volgens mij vind jij die duistere kant ook wel interessant. Het zijn

volgens mij ook objecten waar je naartoe trekt die niet persé vanuit schoonheid of reinheid gekozen worden. Het is soms wel grimmig. Je gebruikt vaak plastic objecten die ook vaak in een massa geproduceerd worden. Kies je ook bewust voor die massaproducten?”

S

“In de 21st century is bijna alles dirty material. Door massaproductie als individu te zien en ze serieus te nemen geef je ze meer waarde en ook spirituele waarde die geen economische waarde is. Een verhaal dat ik hoorde gaat over een man die een nieuwe televisie kocht, die werd thuisgebracht. Toen kwam er een openslaand raam tegen de tv en zat er een grote kras op de tv. Daarmee werd het een individueel object en was het geen massaproduct meer. Zo had ik een tentoonstelling waarop iemand van een bepaald werk zei dat als het van brons was gemaakt hij het gekocht had. Voor mij is dat totaal niet interessant. Het gaat juist over de waarde die we zelf aan het object geven en niet om de waarde van het materiaal zelf.” V

“Je zoekt ook een soort humor in die objecten. Zijn er soms dingen die te grappig zijn om mee te werken?” S

“Wanneer je kunt communiceren met humor dan worden mensen emotioneel meer open en zachter en dan komen de dingen beter binnen. Toch vind ik het jammer dat humor vaak gezien wordt als iets oppervlakkigs. Vanuit de kunst wordt er een beetje op neergekeken denk ik. Terwijl het juist hele diepe onderwerpen kan aanraken.”

V

“Humor is altijd goed volgens jou?”

S

“Heb ik dat gezegd?”

V

“Ik stel je deze vraag.”

S

“Maar hoe speelt humor dan in jouw werk een rol?”

V

“Ik weet wel dat ik een paar jaar geleden heb geconstateerd dat ik echt geen humor heb in mijn werk en dat ik dat echt wel miste. Maar dat is inmiddels wel weer veranderd hoor. Ik kan nu best wel lachen met mijn werk. Het was altijd zo van waarom word ik zo serieus. Misschien ligt het wel aan iets wat jij zegt. Dat er een soort onderwaardering is voor humor in de ideeën over kunst terwijl heleboel kunstvormen geënt zijn op humor. In muziek is het bijvoorbeeld veel geaccepteerder. Wat ik in jouw studio zie is dat je ook werkt met props (rekwisieten) die gemaakt worden door iemand anders en die dan grappig moeten zijn. Het is soms heel vervelend wanneer iemand anders voor je bepaald of iets grappig is, maar in jouw werk mag het wel grappig zijn.”

S

“Ik ben heel blij als mensen om iets kunnen lachen. Of als mijn werk ook kinderen aanspreekt. Maar ik merk dat ik wel wil proberen door tekst of gesprekken te laten zien dat het meer is dan humor.”

V

“Zijn woorden een deel van jouw werk en hoe komt tekst in jouw werk voor?”

S

“Het is fantastisch om te kunnen schrijven maar ik vind het ook heel moeilijk, schrijven

heeft nog geen vorm gekregen in mijn werk. Maar ik schrijf wel heel veel voor mijzelf over de processen.”

V

“Dat komt dan misschien ook terug in het logboek.”

S

Ja, misschien wel. Maar ik voel me ook een troublemaker. Ik heb de neiging tot sabotage, dat doe ik ook bij tentoonstellingen. Bij deze fontein is het zo dat er water over de rand spettert en dan staat er een grote plas water in de tentoonstelling waardoor de supposten een paar keer per dag moeten dweilen. Ik vond dat eerst vervelend, ik geef ze extra werk. Maar het hoort er ook een beetje bij. Het werd een soort meditatieve handeling om dat water op te ruimen en er weer in te doen.” V

“Zo dacht die suppoost er ook over?”

S

“Ja, eigenlijk wel. Het was in de Warmoesstraat in Amsterdam. Een straat met seks en drugs, waar veel consumptie is. Daarom wilde ik iets maken voor de mensen die op straat liepen zo dat ze denken, o is dit een soort van pop up bar en dat ze niet het gevoel hebben een kunstruimte binnen te stappen. Het was voor mij belangrijk om de ruimte poppy en kleurrijk te maken. Om zo ook mensen binnen te krijgen die niet zo snel een kunstruimte binnenlopen.” V

“Nu staat de fontein bij SEXYLAND aan het water buiten, maakt dat het werk heel anders voor jou?”

S

“Ja, zo’n werk kan ook opgeslagen worden.

Ik had gehoopt dat iemand het zou kopen, maar dat is niet gebeurd. Ik had vrienden die wilden een club beginnen, SEXYLAND. Een chinees restaurant, een vegan restaurant en Jamaican bar, een kapperszaak, een outsidermuseum van Jan Hoek. En aan mij vroegen ze om de fontein te gebruiken, ik dacht, waarom niet? Maar opeens werd het een soort decoratie van het terras. Voor mij blijft het een interessant werk. Het is inderdaad geen high art omgeving en ook dat verandert het werk.”

V

“Maar misschien is dat wel fijn.”

S

“Misschien wel fijn ja, voor mij is het een democratisch aspect. Ik het ook een paar werken in de openbare ruimte gemaakt. Dan is het ineens heel toegankelijk voor iedereen.” V

“Ik heb de fontein een paar weken geleden gezien, het kwam op mij niet over als een

terras decoratie. Het was ook een soort totem, het is het eerste dat je ziet wanneer je daar binnenkomt. Een tijd geleden zag ik een foto uit de jaren vijftig waarop een chimpansee een sigaret rookte, ik voelde me ongemakkelijk door die foto. En dezelfde associatie heb ik met jouw beeld.”

S

“Ik snap dat je die associatie hebt. Ik heb dit werk ontwikkeld in Beijing tijdens een residentie. Ik heb toen voor deze vorm gekozen. De fontein heeft de vorm van een koraal. Het is een Boeddhistische watergeest die een koraal in zijn hand heeft die de vorm heeft van een boom. Ik dacht aan de relatie tussen mens en dier en aan de Zodiak (dierenriem) en de hiërarchie daartussen. Wanneer je dit beeld thuis hebt dan heb je een dier dat de hele dag voor jou die fles vasthoudt. Die hiërarchie zit dus ook in dit beeld. Die fles druppelt op iemand die onder hem ligt. Ik maak meer werken met dieren.”

Simon Wald Lasowski

“Wil je misschien het menselijke herkennen in het dier?”

S

“Ja. Wanneer ik jouw werk zie -Jij noemt jezelf ook researcher- Dan zit daar heel veel onderzoek achter. Daar word ik ook een beetje onzeker van. Want dan zie ik mijzelf gewoon iets leuks doen, zo van hé dit is precies wat ik zoek.”

V

“Research binnen de kunst is ook een plek voor intuïtie en een plek voor materieel experiment en niet alleen van data verzamelen. Wat dat betreft denk ik dat een werk op zich ook onderdeel is van research en niet alleen een eindpunt. Het woord research is ook intimiderend want het wordt ook als een soort keurmerk gezien. Voor mij is research een soort paraplu, omdat het een soort herinnering is voor mijzelf. Ik ben niet op zoek naar een conclusie of naar een eindproduct. Misschien kan ik zelf niet helemaal bepalen wanneer iets af is, misschien werkt het nog na.”

S

“Toen ik in China kwam, dacht ik nu kan ik alle objecten vinden die daar worden gemaakt. Maar ik kon ze daar helemaal niet vinden. Ze zijn onvindbaar. Dit is niet de Chinese smaak , deze fleshouder. Zo’n fleshouder is meer bestemd voor de buitenlandse markt. Amerika, Engeland. Je wordt heel erg geconfronteerd met je eigen Eurocentrische denken. En over onze projectie op China. Ik wilde die fontein maken en mijn zus kwam bij mij op bezoek in China en zij moest al die spullen voor de fontein voor mij importeren. Vanuit China geëxporteerd naar het westen en toen weer teruggebracht naar mij in China.”

P

“Je ziet en zoekt naar objecten die je misschien wel verafschuwt door hun lelijkheid Maar dan ga je toch die relatie aan in de hoop dat je er toch van gaat houden. De vraag is wanneer komt dat moment dat je er echt van gaat houden?”

S

“Ik word wel steeds kritischer. Ik moet ze echt dagelijks zien maar het moet geen trucje worden. Soms laat ik het in mijn omgeving bestaan zonder enig idee wat het gaat worden. Soms duurt dat wel een paar jaar.”

V

“Heb je een fantasie wie de ideale verzamelaar van jouw werk zou kunnen zijn? Of een locatie waar de fontein hierna naartoe zou kunnen gaan?“

S

“Het liefst zou ik willen dat het een bruikbare bar is. Het lijkt me ook wel confronterend als bar. In Beijing had ik daarom tachtig liter bier gemengd met water. Dat begon te stinken na een paar dagen en toen heb ik gekleurd water gebruikt.”

Het uur was voorbij, einde gesprek.

LOGBOEK VIBEKE MASCINI

PERFORMANCE BROKEN TOASTER RECORDS

BRT RADIO, GOOD TOAST FOR GOOD PEOPLE

DE HONDERDVRAGENLIJST

Hoe start je je maakproces?

Hoe bereid je een werk voor?

Waar vind je je materiaal?

Wanneer is iets af?

Kan je een slecht werk doen kantelen naar een goed werk?

Hoe ziet een gemiddelde atelier dag er uit?

Welke bijbaantjes heb je (gehad)?

Welk werk heb je nooit kunnen realiseren?

Met wie zou je willen dineren?

Wat was het meest waardevolle advies dat je ooit gekregen hebt?

Wat is een probleem waar je in je praktijk tegenaan loopt?

Als de wereld zou vergaan, welk kunstwerk zou dan gered moeten worden van de Apocalyps?

Naam, geboorte datum, geboorteplaats, woonplaats, werkplaats? Lievelingskleur, lievelingsgetal?

Wat is de gekste hobby die je ooit hebt gehad?

Wat doe je naast je autonome praktijk?

Wat is je favoriete muziek van het moment?

Welke film, serie, boek of podcast zou je echt iedereen aanraden? Wat eet je het liefst wanneer je druk bent met deadlines?

Wat is jouw favoriete materiaal om mee te werken?

Op welke locatie zou je het liefst willen werken (buitenland, hutje op de hei, een grot)?

Op welke prestatie ben je het meest trots?

Wat is je meest gefaalde werk?

Tegen wie kijk je op?

Een maand ongestoord in je atelier werken of een maand op vakantie, wat zou je doen?

Met wie zou je graag nog eens samenwerken?

Welk kunstwerk verafschuw je?

Wat doe je als je vastloopt in je proces?

Wat is het meest persoonlijke werk dat je ooit maakte?

Wat is je diepste wens?

Wat zou je willen veranderen?

Wat doe je anders?

Wat ga je morgen doen?

Dingen goed doen of goede dingen doen?

Wanneer zag je voor het laatst de zee?

Wat is de beste beslissing die je ooit hebt genomen?

Wat was het eerste waar je vandaag aan dacht?

Wat ben je aan het uitstellen?

Als je iedereen op aarde een bericht stuurt, wat staat er in?

Wat moet je laten repareren?

Waar geef je je meeste geld aan uit?

Als je je jonge zelf advies zou geven, welk advies?

Wat zou je nooit weggooien?

Waar zou je 5 jaar geleden meer tijd aan besteed willen hebben?

Wat heb je geprobeerd dat je nooit meer gaat doen?

Wat vind je van je woonplaats?

Wat motiveert je om elke dag aan het werk te gaan?

Wat was de moeilijkste beslissing?

Wie heb je als laatste uitgescholden?

Wat is je ochtendritueel?

Welk slecht advies heb je wel eens opgevolgd?

Waar en wanneer krijg je de beste ideeën?

Hoe laat ging je gisteren slapen?

Als je een kunstwerk (uit heden of verleden) mocht kiezen om te hebben, welke zou dat zijn?

Heb je wel eens de hoop verloren?

Wat is de beste vraag die jou ooit gesteld is?

Wat was je geworden als je geen kunstenaar was?

Welk boek zou je iedereen aanraden en waarom?

Als je een kleur mocht kiezen die geen onderdeel van het spectrum meer zou uitmaken, welk was dat?

Wat was je beste atelierbezoek ooit?

Wat was je vervelendste atelierbezoek ooit?

Zijn je ouders wel eens op je atelier geweest?

Wat is de grootste gemiste kans uit je carrière?

Wat is op dit moment je meest favoriete materiaal?

Naar welke muziek luister je tijdens het werken?

Als je een dag kon ruilen met een ander non-fictief mens, wie zou dat zijn? Als je een dag kon ruilen met een fictief mens, wie zou dat zijn?

Als je een dag kon ruilen met een dier of voorwerp, wat zou dat dan zijn? Heb je een gouden regel?

Wat is je favoriete museumwinkel?

Wandelen of fietsen?

Welke docent heeft jou veel geleerd?

Welke dag is je beste atelier dag in de week?

Wat is favoriete werkplaats (EKWC/Beeldenstorm)?

Welk lied zou je elke dag kunnen horen?

Wat was je meest onterechte kritiek ooit?

Is er wel eens een werk beschadigd door een natuurkracht?

Als je zou kunnen tijdreizen, naar welke tijd zou je gaan?

Als je jezelf zou kunnen teleporteren, waarheen zou je gaan?

Wat is je grootste angst?

Wat is je favoriete kledingstuk?

Waarvan zou je een tattoo willen?

Denk je dat alle oorlog ooit de wereld uit zal zijn?

Wie zou je een klap in het gezicht willen geven?

Met wat voor pen schrijf je meestal?

Welke sport vind je leuk om te beoefenen?

Welke sport vind je leuk om te kijken?

Wat doe je als er een gat in je sok zit?

Wat is je favoriete transportmiddel?

Wat is de meest impulsieve aankoop die je ooit hebt gedaan?

Wat vergeet je vaak?

Wat moet je eigenlijk nog doen?

Waar kun jij je boos over maken?

Waar word je verdrietig van?

Waar heb je (vannacht) over gedroomd?

Wat is je favoriete hangplek?

Op welke plek kun jij je het beste concentreren?

Welke subsidies heb je gekregen?

Welke prijs zou je willen winnen?

Als je iets zonder consequenties in de fik mocht steken, wat zou dat zijn? Wie ken je al erg lang?

Wie bel je als je overstuur bent?

Heb je allergieën, welke en hoe uiten deze zich?

Welk mens, dier of ding zou je een dagje willen zijn?

Wat eet/ drink je op atelier?

COCKTAIL VIBEKE

Vibeke verrast zichzelf en ons met deze cocktail die een eerbetoon is aan Frida Kahlo.

FRIDA MEZCAHLO

60 ml Mezcal

30 ml Triple sec 1/4 komkommer

sap van 1 limoen

chili-limoen-zout voor de glasrand ijsblokjes

limoen voor garneren

COLOFON

Deze publicatie is een verslaglegging van het gesprek tussen Vibeke Mascini en Simon Wald Lasowski in het kader van de estafettegesprekken LIEFDEVOL & KRITISCH 2021-2022.

Idee en samenstelling : Marjolein de Groen en Peter Jordaan

Denktank : Niek Hendrix, Frank Koolen en Chantal van Lieshout

Coördinatie : Caro Delsing

Tekst : Peter Jordaan

Fotografie : Koen Kievits

Basis layout en typografie : Sinds 1416

Vormgeving : Oscar Lourens

Druk : Drukwerkdeal, Deventer

Collectie DE.GROEN bedankt de Gemeente

Arnhem en Provincie Gelderland voor hun financiële ondersteuning.

Arnhem, maart 2022

Collectie DE.GROEN Weverstraat 40

6811 EM Arnhem www.collectiedegroen.nl

PROGRAMMA

10-06-2021 : PETER JORDAAN X GIJS FRIELING

performance Frank Koolen

24-06-2021 : GIJS FRIELING X RAQUEL VAN HAVER

performance Mireille Tap

30-09-2021 : RAQUEL VAN HAVER X EVA SPIERENBURG

performance Eugenie Boon

21-10-2021 : EVA SPIERENBURG X MELANIE MARIA

performance Peter Fengler

11-11-2021 : MELANIE MARIA X VIBEKE MASCINI

performance Gijsje Heemskerk

25-11-2021 : VIBEKE MASCINI X SIMON WALD LASOWSKI

performance Broken Toaster Records

16-12-2021 : SIMON WALD LASOWSKI X ROY VILLEVOYE

performance Pierre Estourgie

13-01-2022 : ROY VILLEVOYE X IDE ANDRÉ

performance Jaap Blonk

27-01-2022 : IDE ANDRÉ X LIEVEN SEGERS

performance Jaap Kroneman

24-02-2022 : LIEVEN SEGERS X CHANTAL VAN LIESHOUT

performance Quinten Dierick

24-03-2022 : CHANTAL VAN LIESHOUT X HELMUT SMITS

performance Kim David Bots

21-04-2022 : HELMUT SMITS X ARASH FAKHIM

performance Willem de Haan