Bollendorp 18 november 1985 Uwe Vorstin der Letteren H.A.M. Jutte; Ik weet niet hoe het aan Uw kant is, maar aan deze kant van ons bollendorp S. is de winter hardnekkig zijn zegetocht begonnen. Ik houd ervan om ’s ochtends vroeg wakker te worden, en even uit het raam te kijken naar het donkere buiten. Nog meer houd ik ervan om weer terug mijn bedstede in te kruipen, met het besef dat ik nog geen werk heb, en daarover zeer tevreden ben. Nu nog de sneeuw. Bedankt voor Uw brief. Deze correspondentie is een unicum, en mag nooit stoppen. Wat is het toch heerlijk om iemand te schrijven. Iemand die je kunt vertrouwen, en die je lief vindt. Uw ontroerende woorden over de Liefde… (“wat bij de meesten voor liefde doorgaat is niets anders dan eindeloze ellende en enorm veel gezeik aan je kop. De rest is fantasie.”) …deden mij geheel smelten. Ik ben het geheel met U eens. Ik hoop dat U wel beseft dat de relatie tussen U en Uw ex-man niet te vergelijken is met die tussen Maria en mij. Maar laten we deze zaken liever laten rusten. Dat is voorbij; een afgesloten periode. Wat vindt U hiervan: “Alle liefde is medelijden” volgens Schopenhauer. Gerard Reve voegde in een lezing daaraan toe: “Alle medelijden is Liefde.” U begrijpt het al: we komen er nooit meer uit. Dat verlangen van U naar een straatsteen moet U mij maar eens op Uw gemak uitleggen, want dat lijkt mij zeer interessant. Hopelijk bedoelt U niet dat men dan over U heen kan lopen.
CIRCUMPLAUDO
81