Circumplaudo nr 69 mei 2014

Page 1

Literair internettijdschrift

CIRCUMPLAUDO

nummer 69 | mei/juni 2014 | 9e jaargang


CIRCUMPLAUDO nummer 69 mei/juni 2014 9e jaargang

-tweemaandelijks verschijnend literair platformAd van der Zwart Marijke Scholten Eric Peterse Redactie

www.circumplaudo.nl Webadres

www.facebook.com/Circumplaudo Facebook

adzwart@circumplaudo.nl E-mail

Kopij kan worden ingezonden naar het bovenstaande e-mailadres. Kopij

Ad van der Zwart Vormgeving website

Marijke Scholten Eindredactie

Eric Peterse Omslagfoto Vormgeving omslag en binnenwerk

Rob den Boer

Beheer facebookpagina

Š 2014 Copyright berust bij de betreffende auteurs. Copyright

Deze uitgave is zonder subsidie tot stand gekomen.

2

CIRCUMPLAUDO


Inhoud

Argibald - Cartoons 4, 8, 14, 27 en 28

Kees Engelhart - Gedichten 5

Niels Landstra - Gedichten 9

Leo van der Sterren - Heemwee 15

Gerard Schoemaker - Cyclus voor Adje 19

Cees de Vos - Meander Medisch Centrum (MMC) 23

{{{ïe-e-ïet-e-iët-e-ïet-e-iets}}} - esseejkoPZééééRZWéééé'r 29

CIRCUMPLAUDO

3


Argibald

4

CIRCUMPLAUDO


Kees Engelhart

Gedichten

ONBAATZUCHTIG ALS DE ZUIVERE LIEFDE IS Heel de dag slaat de zomerstorm op de ramen Van het atelier waar ik werk Deze bijzondere dag ben ik om twee uur vrij Ik spoed mij naar huis en kleed mij om Om halfdrie is hij daar en belt aan Ik open de deur en hij kust mij Ik trek mijn jas aan en innig gearmd Lichtgebogen tegen de zuidwesterstorm Begeven wij ons naar het Stadhuis Drie jaar later word ik wakker in het holst Van de nacht en de maan staat laag Ik draai mij om en kijk naar hem Zijn borst beweegt kalm op en neer Zijn haar valt prachtig over zijn slapen En lichtschuin achter het oor Hij is mijn man denk ik mijn stille man Mijn man met de soepele gladde spieren Een week geleden heeft hij mij gezegd Dat zijn liefde hij weet niet hoe het gekomen is Voor mij is verflauwd en dat hij niet meer Voelt wat hij eens wel voelde Nu voel ik plotseling een fenomenale kracht in mijn armen Mijn lichaam spant zich majestueus samen tot een Tempel alleen gebouwd op ware en daarom zuivere liefde Bedaard neem ik mijn kussen En dek hem teder toe

CIRCUMPLAUDO

5


IK HEB MIJN OUDERS LIEF En nu op deze avond laat mei denk je aan wat je Verworven hebt en verloren onderweg die lange weg Aan daden en wandaden de vrouwen die je geslagen hebt De vrouwen die je liefhebt en nu de schemer is Ingetreden en je de kaars op tafel ontstoken hebt Luister je naar de merel en een fietser op het pad De dingen die je nooit hebt gedaan de dingen die Je zult gaan doen aan al dat denk je en langzaam Drink je de rode wijn je hoort koerende en tsjilpende Vogels en het is windstil en de tuindeur staat open Slechte dingen heb je gedaan en ook goede maar weinig Het huis van vader en moeder hoe nooit je je daar hebt Thuisgevoeld en ook niet hoe een vader en moeder voelt Nu op deze avond vraag je je af of je al die aandacht wel Gewenst zou hebben dat vraag je je af maar het antwoord Weet je al het is alles dat verloren is gegaan en het was Niet veel zo heb je altijd gemeend en wat je verworven Hebt zelf en helemaal alleen is een zaak geweest Van inzicht volharding wilskracht en daadkracht En je weet hoe dit alles nimmer tot ijdelheid leiden zal En je weet dat dat door vader en moeder komt al Die schraalheid waar je niets leren kon waar je iets aan had Dergelijke half wanen houden je – ieder mens overigens Die in dat soort omstandigheden heeft verkeerd – sober Voor eeuwig en wie zal zeggen dat iets dergelijks geen Goede zaak is zul je aankijken en hem kalm zeggen Vanwege die vroege omstandigheden heb ik ten aanzien Van mijzelf grootse werken verricht die ik Nooit had kunnen volvoeren wanneer ik niet in Diezelfde bijzondere vroege omstandigheden had verkeerd Gaat u heen en denkt na

6

CIRCUMPLAUDO


VANWEGE DIE GEZONDHEID VAN HEM Na lange tijd is de neger weer langs geweest en hij leeft nog Maar opnieuw heeft de neger wel zeventien dagen in het Ziekenhuis gelegen vanwege zijn vrijwel onmenselijk hoge Bloeddruk en jullie waren echt heel blij om de neger weer In levende lijve te mogen ontmoeten vooral nu de neger Verhuisd is naar de veel grotere provinciestad aan zee waar De neger nu bij zijn zuster inwoont Ondertussen heeft de neger bij een negentienjarig meisje uit De grote provinciestad in het hoge noorden een kind verwekt En tevens is de neger niet rancuneus aangezien hij gewoon Naar het popfestival gaat georganiseerd door zijn voormalige Werkgever die de neger zo nodeloos wreed en koudhartig Behandeld en ontslagen heeft Zijn collegae die geen hand voor hem uitstaken toen de neger Die zo hard nodig had komen ook op dat feest en de neger zal Hen met open armen en een brede lach begroeten want zo is De neger de neger is niet rancuneus en ook gaat de neger nog Eens zijn groot rijbewijs halen O ja en wonderlijk genoeg is de neger gestopt met roken dat was Voor de gezondheid van de neger natuurlijk maar toch dachten Jullie dat het de neger nooit zou lukken ook gaat de neger nog Een tijdje waarschijnlijk naar een eens koloniaal tropisch eiland Want daar heeft de neger nog wat vrienden En wat het kind betreft dat moet het negentienjarige meisje uit Het hoge noorden maar houden en op de vraag hoe een en ander Dan precies vorm moet krijgen stamelt de neger wat onverstaanbaars Ja het is erg fijn dat de neger is langs geweest want jullie hebben De neger best erg gemist en eigenlijk dachten jullie dat de neger Wel ergens onderweg dood zou zijn gegaan

CIRCUMPLAUDO

7


Argibald

8

CIRCUMPLAUDO


Niels Landstra

Gedichten

Zeven sprongen in de zee Een geul in het zand die om het dons Van haar kuiten gruist, glimmend brokaat Zeewater dat hij op haar navel morst Zijn afdruk bij de hare, finaal De luchtspiegeling: een strandhuisje Met een dak oranje zonnevuur De houtgeur van de zomerstede Stoffig licht kierend op haar figuur Zuchtende planken, mousserend vocht Een fles crĂŠmant van lippen zondig Zeven sprongen in de zee, omlokt Door schuimvlokken haar gezicht, vredig Schreeuwen de meeuwen, deint groen zeewier Mos op palen, de zevende dag Van zalig nietsdoen, een schelpdier Dat opgegeten een sprank bracht

CIRCUMPLAUDO

9


Verloren door jou afgedaan Ik verdicht je, mijn verweesde En neem mij terug, dankbare Zucht, vrucht, zondige queeste Zoek door je wenken, het strijden Voor je gunsten door verdeling Getroffen, buitelend, verzwakt Door jou gewezen, trek een kring In het zand, om mijn onmacht Die vertrapt voor je ligt, onaards Gedaald na het schervengericht Volg mij, nader en onverklaard Stromen wij duisternis, omringd Door schaduwen, een carrousel Die leeg voort draait in een bestaan Dat mij inhaalt, mijn eindspel Verloren door jou afgedaan

10

CIRCUMPLAUDO


Kleine vos in december Waar hij vandaan komt is een raadsel Het raam zolang gesloten tegen De kou, de warmte van de kachel Binnen te houden; hij schijnt verlegen Naar mij op te zien, merkt een weinig Van het kamerraam dat open gezet Lucht en frisheid blaast, ritselt menig Papiertje op mijn bureau mee met Het gestuntel van zijn vleugels op de Vensterbank, wankelend in een windvlaag, Weif’lend over zijn vertrek, een voelspriet Die beeft, een tong die nergens nectar haalt Het vroege niets, de vrijheid, het lichte Buitelen, de zwenkende meisjesfiets

CIRCUMPLAUDO

11


In de vaart der volkeren Op CS bieden de ruiten van de treinen Een passe-partout met mensen in gelig Lamplicht, keuvelend via apparaten In een digitaal mijden van het enig Zijn zolang de deuren gesloten blijven Voor gewaande onzichtbaarheid, het volmaakt In nietszeggendheid verzonken zijn Rimpelingen in een stuwmeer, gebaard En gelijk verworpen in het voorbijgaan Der volkeren. Buiten het station fladdert De wirwar uiteen, alle kanten op, kraakt Een tram in het dwangspoor van een brug Met lammeren tegen leunend glas, mat Over de grachten der grauwe cyclus

12

CIRCUMPLAUDO


De wens Aan de evenaar, op een warm continent, speurde jij langs de Melkweg naar flonkeringen die jouw wensen volbrachten, maar toch ontheemd verdwaalden in het gesternte. De brieven die wij toegewijd schreven, het geplande weerzien langs verre lijnen, de moonliner die jou zou brengen, het opnieuw verkennen van wat de afstand ons had ontstolen. Verstrijken nu de seizoenen, rukt de stilte om mij op na het sterven van de sprinkhanen, en het uitgeraasd rommelen van het onweer raak ik de wind aan die jouw vreugdevolle woorden aan de vogels schonk, en hoezeer ik ook tracht je te vergeten, en de dagen soms verdraag, mijn wens heb ik in jou gelaten

CIRCUMPLAUDO

13


Argibald

14

CIRCUMPLAUDO


Leo van der Sterren

Heemwee

Reservaat Door kraplappen afgeschermd van een bestiale buitenwereld. Voorzien van museaal karakter waar zaaddonoren overvaren en ooievaren oxyderen. Het ruikt er muf naar oude folianten die naar ouwe vrijsters ruiken. Hier is de werkelijkheid van gesteven kant en delicate ruches. Het ritst en schimmelt van pure schimmigheid.

CIRCUMPLAUDO

15


De schutterij Daar komt het gilde van de schutters vanuit de groen en gele baaierd het pittoreske dorpje in dat een parel der provincie is. Getooid in zondagse tenues en afgeladen vol met zilverwerk dat op hun rompen rammelt en blinkt dat lieve lusten er naar talen. Wees niet beangstigd. Hier marcheren mannen van stavast, uit de Bataafse prut gekleid, Ligurisch ingepoeierd, Keltisch onderlegd. Van het juiste bloed, de juiste bodem, en de bijpassende dialectiek. Als men geen schutterijtje speelt vallen woorden als groene worsten uit de smoelwerken. Als men niet in de pas loopt, zwelgt men bier uit kelken en vreet men met bevlekte handen eens bevroren everzwijn voor een middeleeuwse sfeer. Daar naakt de stoet der schutters, met muskusberenmutsen op de weg, musketten bruusk geschouderd. Pas op dat zij niet palen palen of over stoepen struikelen, want zij turen uren achterom naar het punt waar nu naar toen verdwijnt.

16

CIRCUMPLAUDO


Na het fijnste uur Het fijnste uur allang voorbij. Los en afgedreven van de kust, daar in de grijze verte drijvend. De nostalgie doorkramt het hart. Het staren naar het grijze water. Het turen door de hunker en het huilen heen. En achter de rug, onopgemerkt, het zwellen van een niets – afhandeling van dagelijkse zaken.

CIRCUMPLAUDO

17


Folklore We plukten de gerijpte vruchten die in oude gronden zijn gekweekt. Het groeide al zo lang, dat fruit. Stamt uit een ver verleden. Het ooft gewassen en gekookt in suikerwater, hebben wij de vruchten in inmaakglazen gedaan. Die plaatsten wij in een inmaakketel. Dertig minuten wecken op een graad of tachtig. De vruchten ingemaakt, bewaarden wij de flessen op de schappen in de kelder. We teren er al era’s op, niets anders pruimend.

18

CIRCUMPLAUDO


Gerard Schoemaker

Cyclus voor Adje Zwartboek Dat zichzelf volschrijft door alle programma’s heen. Een lange lijst, 1 spoor, Van vergeten “goed te doen”. Zwartboek, Met een paar gebeurtenissen van ‘Had ik maar…’ En een aanhangsel van, ‘Ik wist niet beter.’ Om de onmacht te verbloemen van het achternagezeten hert. En het langzaam terugwinnen van het zo vroeg verloren land.

CIRCUMPLAUDO

19


Family Ik denk dat het leuker is voor ons, elkaar in een kerk te ontmoeten. Met een goed stuk muziek en eten/drinken voor of na of nie. De oude St.Jeroen in Noordwijk, Het orgel van de Hooglandse (De Grote kerk in Veere) Als ik het echt niet meer zie zitten, Ga ik wel eens naar het graf van Floris de Vde ( in Rijnsburg, de oude abdij en tevens) Het Begin van onze Democratie. Gelijkwaardigheid, geen claims. En onmogelijk op te houden.

20

CIRCUMPLAUDO


De Strijd Peter N. kwam langs speren in zijn lichtblauwe otootje. Zijn stoppelbaard haast op het stuur en vooral mijn in de bocht staand huis, niet inkijkend, dacht mijn parano誰de. Wij zijn tegenstanders in het hedendaagse debat Tussen Haantjes & Democratie, Maar hij welt in mij het haantje En oh god, wat zal het beste wezen? De strijd, mijn vriend, de strijd.

CIRCUMPLAUDO

21


(Anarchistische zen) Ik zit onwijs mijn best te doen, Ik denk ook dat jij maar beter je best kan doen. Je leeft maar een keer en we zijn allemaal poÍten. O.K.: Zwartboek. Al die keren dat ik niet mijn best deed en Anderen liet verzuipen, verhongeren, vermoord- en verkrachten, Omdat ik nog eens inschonk. (Anarchistische zen) Onze ego’s knetteren door de zaal maar we doen ons best! ( naast de Hooglandse, wo 20.30-22.00)

Lisse,08052014

22

CIRCUMPLAUDO


Cees de Vos

M eander M edisch Centrum (M M C)

Na onderzoeken in februari, diende ik mij op vrijdag 21 maart 2014 te melden voor de uitslag in het gloednieuwe ziekenhuis het MMC in Amersfoort. De weg ernaartoe verliep al met hindernissen. Koos de verkeerde weg en kon met ware doodsverachting keren – op een plek waar dat verboden was – voor de juiste richting. Aangekomen bij het ziekenhuis zie ik tot mijn schrik dat je bij de slagbomen een kaartje moet trekken, goden zij gedankt en geprezen dat ik vlak voor vertrek van huis mijn portemonnee heb meegenomen! In de vaag verlichte parkeergarage met slagbomen die mij angst inboezemt, onder het ziekenhuis, weet ik met veel gedraai en gezoek tussen een doolhof aan geparkeerde auto’s een plekje te vinden. Hoe kom ik hier straks weer uit? Via een trap naar boven kom ik op de begane grond. Daar word ik opgenomen in een mierenhoop van door elkaar heen hun weg zoekende mensen, doorkruist met in kwieke pas lopende verpleegsters en doctoren. Aan de balie verneem ik dat ik me voor dr. Consten dien te melden op de eerste etage. Nu kan ik met een roltrap naar boven. Een assistente controleert mijn gegevens en merkt tot mijn verbazing op dat ik wat vroeg ben. Ze wijst me de weg naar een tien meter lange houten ‘wachtbank’ in de open ruimte met een groot aantal leuningen. Daar valt moeilijk een tukje op te doen. Is over nagedacht! Door de spijlen van het zitgedeelte van de bank zie ik mensen onder mij door lopen, en ik merk dat ik op een brug zit, een soort CIRCUMPLAUDO

23


van oversteek. Heel bijzonder! Gezeten op de uitgestrekte houten bank vind ik het plaatselijke leugenblaadje uit Amersfoort. Daar valt niet veel interessants uit te diepen, hoogstens wat tips t.a.v. inbraakpreventie. Ik laat mijn ogen dwalen door het kolossale gebouw met wel minstens vijf verdiepingen, die vanuit mijn gezichtspunt goed zichtbaar zijn. Hoe intens nietig voelde ik me in dit immens grote, hoge gebouw. Hier en daar staan op een verdieping mensen over de balustrade geleund naar beneden te staren, mogelijk zijn zij ook te vroeg voor een afspraak bij de dokter. Op de begane grond is er gelegenheid om een hapje of drankje tot je te nemen. Aan alles is gedacht in het MMC. Om beurten zie ik patiënten komen en gaan via liften, trap en roltrap. Op afroep worden de bezoekers door het verplegend personeel naar de desbetreffende arts/chirurg geleid. Wanneer luid en duidelijk tot twee keer toe ‘meneer Scheurwater’ wordt afgeroepen, volgt er enige hilariteit. Niemand had bedacht dat het ook mevrouw Scheurwater kon wezen. Dan zie ik een oude man met een rollator mijn kant op komen. Hij schuifelt met stootjes zijn voertuig in de laagste versnelling vooruit. Zijn naar verhouding nog kwieke vrouw naast hem steunt waar nodig. De man neemt een meter van mij vandaan in een vertraagd bevende beweging plaats op de lange zitbank. ‘Zo ik zit’, zie ik hem denken. Zijn vrouw fluistert iets in zijn oor en dribbelt als een kievit weg. Vrij snel is mevrouw terug met voor beiden een bekertje koffie. Voor de man zet ze het bekertje op de best wel smalle leuning van de bank. Als dat maar goed gaat. Mirakels…, het gaat goed. Inmiddels hebben zeker tien mensen plaats genomen op de bank met om de anderhalve meter een leuning. Regelmatig liep er een hippe, slanke en hooggehakte, wat 24

CIRCUMPLAUDO


oudere dame voor ons langs. Gebruind door de zonnebank met wapperende zwarte haren en de benen gestoken in een strakke spijkerbroek kreeg ze het heen en weer. Ik verdacht haar ervan dat ze het erom deed. Elke keer als de vrouw langs liep, keek de oude man naast mij haar na, vooral als de dame van hem weg liep. Haar strakke achterwerk had zijn bijzondere aandacht. Zijn vrouw zag het allemaal aan met een verbeten trek om haar mond. Vanuit de lift nadert een mogelijk nóg oudere man. Zijn loop is schuifelend. De waardige heer draagt als enige tussen het gekrioel aan mensen een leren hoed. Een oudere minister Plasterk, daar lijkt de man wel wat op. ‘s Mans tred en leeftijd komt overeen met de man naast me, maar dan zonder rollator. Ook hij heeft de voortsukkelende hoedenman in het vizier en stoot zijn vrouw aan, fluistert zachtjes in haar linkeroor: ‘Die maakt het óók niet lang meer!’ Al met al ben je een stille getuige van een hoop ellende om je heen. Je mag blij zijn dat je er met bijna tachtig jaar nog gezond en wel mag zijn. Opvallend veel druk in de weer zijnd verplegend personeel loopt er daar rond, allen met een bengelend fotonaambordje op de borst. Dan vraag ik me af; om elke dag in zo een smetteloos wit uniform te mogen en kunnen werken, dat moet wel een grote onkostenpost voor de begroting zijn. Langzamerhand raak ik een beetje uitgekeken op mijn omgeving en de komende en gaande mensenzee, vraag me af wanneer mijn naam zal worden afgeroepen voor het gesprek met dr. Consten. Zit inmiddels ruim een uur op de weliswaar mooie, maar harde houten zitbank. En zo dik is mijn zitvlees nu ook weer niet. In het voorbij komen van een verpleegster vraag ik haar hoelang het nog duren zal. Ze informeert naar mijn afspraaktijd. Ik geef aan: 10.35 uur. De zuster antwoordt: ‘Dat is wel érg lang, ik ga even voor u informeren.’ Vrij snel keert ze weer met het voor mij pijnlijke CIRCUMPLAUDO

25


bericht: ‘Uw afspraak staat op 11.35 uur!’ Ik antwoord: ‘Jezus, dan ben ik goed fout.’ De zuster troost me dat ik nu snel aan beurt ben. Een half uur later word ik dan eindelijk afgeroepen. Geduld is een schone zaak. Gezelligheid kent geen tijd, zelfs in het MMC. Al met al vond ik het niet zo erg, zeker nadat dr. Consten mij gezond verklaarde. Over een jaar terugkomen voor een controle-onderzoek. Met een stevige, dankbare handdruk neem ik afscheid van dr. Consten en haar assistente. Tijdens mijn onderhoud met dr. Consten was de afdeling omgetoverd tot een ruime eetzaal voor het verplegend personeel. Gebroederlijk en gezusterlijk werd de inwendige mens hier verzorgd. Het geheel oogde als een grote, witte golf. Stijver gesteven en witter dan wit was niet mogelijk. Mooi om te zien. Ertussendoor lopend, op weg naar de trap, moest ik mij inhouden. Ik had willen uitroepen: ‘Smakelijk eten allemaal!’ Ik had het moeten doen, had leuk geweest. Via twee trappen op weg naar de parkeergarage. Daar aangekomen werd het een puzzel hoe mijn auto terug te vinden. Mijn afstandsbediening, geïntegreerd in de contactsleutel, wees me de weg. Een geluk, in de parkeergarage stonden nu beduidend minder auto’s dan een paar uur daarvoor. De slagboom gaf me voor €4,50– de vrijheid. Gezondheid is met geen geld te koop. Het was me een dagje wel in het indrukwekkende Meander Medisch Centrum in Amersfoort.

26

CIRCUMPLAUDO


Argibald

CIRCUMPLAUDO

27


Argibald

28

CIRCUMPLAUDO


{{{ïe-e-ïet-e-iët-e-ïet-e-iets}}}

esseejkoPZééééRZWéééé'r

grenzend aan wat grammatica toestaat of daarbuiten, grijnzend naar wâ 'k met grammatica kan &mag, of wat nog net verstaanbaar blijft. kortom mijn koPZééééRZWéééér schrijft 'tzo, dat 1ig ander koPZééééRZWéééér het kan &wil bevatten. koPZééééRZWéééér ben 'k, dus besta 'k. ik min koPZééééRZWéééér =nul. één nul =voetballersgeluk, nul nul =immers immer onbeslist.'k laat koPZééééRZWéééér achterwege plus beslis, of ik beslis op basis van koPZééééRZWéééér. beslissen terwijl 'k koPZééééRZWéééér achterwege laat =nul. 'k bemin koPZééééRZWéééér, of raak vertederd bij 't ontbreken ervan. wâddâggie van sjoechem =allerletste letse & kloeke k l e t s k o e k t e k s t(zo zet 'n niet aangeboren ervaringsdeskundige stappenplannen op papier). -ver telt & vertelt van ver van verrekenen &tellentwitter & twiët weten 'tweten over wiët en eten tot boven lippen &hangsnor te stijgen. 'tgewitter(DLD) ófFfFfFff 'tgemieter- /- /- =verflucht verfloe-oegd!(DLD) of nederlandse vérflucht; 'tweet twist te draaien. menigeens' mening= ineens kennis bij ervaren &wedervaren plus 't onervaren heen varen. bij rinkel van mobiel of 't opflitsen van internetinternerd verspreidt koPZééééRZWéééér in 't algemeen talrijke kijkjes en inzichten. harde schijven met mappen weten ons te vinden tot we 1 ons wegen &fluisteren nâh nâh nâh natüür, natúúr =talent nâh nâh nâh talent, maar nâh nâh nâh 'n blâh blâh blâh bladaderdader ZOEKT aderen in bladeren in kruinen in bossen natüür tegelijk tot op nervCIRCUMPLAUDO

29


nerv- nerv- nervositeit toe; bladader blâh blâh blâh of ooft. koPZééééRZWéééér weet druppels vallen, damp stijgt; ook waar 'n nu!! nu!! zenuwttrek tict & tict. prikkel na prikkel daagt nu!!// nu!!// uit. -de mens ment, de mens dementdrijfveer1 wil plus leidsels &zweep, met of zonder diepe breinsimulator [electrode geeft impulsen naar stimulator elders in'tkarkas>t r e m o r], drijfveer2 met of zonder geleidedraad [met ieder aan 'teind 4 electrodes los van elkander actief> s t i m u l e r e n OF a f r e m m e n] , zo vult neurieneuroloog urineurn & programmeert na reactie met piepjes in nopjes 15 kubieke centimeter hersenweefsel: beschouwww, 't mij-j-j-ijn koPZééééRZWéééér. kijk,'k wit, zie, 'k niks. kijk, 'k geel=geel (afspraak met alle echte kleuren). ruik, 'k kattenpis(ouwe kater, blaasgruis, vaste vloerbedekking plint tot plint) =kattenpis stank (afspraak). voel, 'k kou en zie, 'k witbevroren auto's op straat= 't koudt &kilt (jas, das, muts, handschoenen, snert na 't fietsen). zie, 'k man in vrouwenkleren in de tram, merk, 'k: klopt niet. welke details dan? grote voeten +handen +houding +manier van lopen +stem? =intuïtief= ruik, 'k bij keurige heer gruwelijk slechte adem =heer minder heer(onverzorgd). =intuïtief =ruik, 'k bij zwerver die zegt op auto te passen+ eurootje meneer vraagt gruwelijk slechte adem =zwerver gewoon zwerver met stank. verstand is meetbaar. besef =ervaring +wakker & bewust =intuïtief =juiste geur,'n boerenkiel na 4 dagen carnaval+ zweet+ bier+ sigaretten óf de 1e: trineke matelaers voor &na (oh matelaers, lekker martelaresje toch) >wist, 'k toen wâ 'k nu weet, <=>wee 'k nu nog wâ 'k toen wist (in verdwijn &verschijn zwelt 'tkoPZééééRZWéééér aan ófFoFfFff: neemt af). gehoor+ oor>< =intuïtief= mooiste bartõk ooit/ juiste bartõk. herinnering aan altvioolconcert concertgebouw venlo 60-er jaren, japanse violiste, limburgs 30

CIRCUMPLAUDO


symfonie orkest olv vader andré rieu- jeu- jeu- jeuj> eerder =intuïtief =juiste messiaen, compleet met ondes martinot + later=intuïtief =juiste 3e herinnering venlo: boy edgar big band 60-er jaren- benny bailey, tpt- han bennink, drs(doctorandus drums)- met vóór pauze 57 man publiek &na pauze 22 man publiek. schrijver dezes 8 jr eerder sindsdien steeds meer schrijver dezes in militaire dienst +uzimuzikant: 30 patronen automatisch> tâ- tâ- tâ- tâ- tâtâ-tâ- tâ- tâ- tâ- tâ- tâ- tâ- tâ- tâ- tâ- tâ- tâ- tâ- tâ- tâ- tâ- tâtâ- tâ- tâ- tâ- tâ- tâ- tâ. koPZééééRZWéééé'r van muziek: bij wegvallen kleine deeltjes vult de kop van luisteraar aan><bij haper op cd vult machine aan, of 'tgehoor van 'tgehoor. zoem,'t!!! géén geluid><wit geluid ('s ruis door combi van frequenties= géén toon volgens geluidstechnici). luisteren? 't= oorrbordeel (watjes uit je oren wat je allemaal wilt horen& te horen kunt krijgen& ongewild te horen krijgt= ookbeoordeelbordeel). géén geur><witte geur (combi van verschillende geurcomponenten =geurneutraal volgens neurobiologen). =intuïtief =geen geur en ruikvermogen /Andere smaak (neusverkouden= koekje karton) zie, 'k wat bij ziekte ófFofFfFff: denkt ziekte dâkkumzie + dâkkum dok? gehoorapparaat, ja!!// bril & lenzen, jáá!!// steunzolen, jááá!!// corset, jááá!!// pruik, jáááá!!// apparaat in schedel, ja!!// o n t e g e n z e g g e l ij k (eerder opgedane ervaringen op video zijn helaas helemaal herspoeld door beelden van geboorte van kalveren in afgelegen weiden +zoveel wist 'ktoen, zoveel wééééj'k nu nog: elke mening ontleent waarde aan de mate waarin zij discutabel =). -'tzijn zien, onzes insziens, uws insziens dâh moei-iëj tôh wâh, snapp' m!!// tintelintelligentie & weej 'k veel wvttk.nou 't lampje bij mij brandt, weej 'k dâh bij mij t'lampje brandt; zodoende zet 't zoden aan de dijk. plm oud genoeg om beperking koPZééééRZWéééér te snappen. hebb CIRCUMPLAUDO

31


'k 't door, dan door weten wâ 'knie weet &onder de knie heb. altijd méér dan oppervlak<> buitenkant kan 'k intussen &ken 'k intussen. origineel steeds nu &nieuw of vastgelopen kronkel inzicht+ ervaring+ vakkennis neemt 't waar- maakt 't waar, neemt 't voor waar aan, maakt 't voor waar aan+ neemt 't waan- maakt 't waan, neemt 't voor waan aan, maakt 't voor waan aan. =intuïtief =bedreigt 't koPZééééRZWéééé'r bedrog, bedriegt 't koPZééééRZWéééér bedrog: leuzenpeuzel, leugengeultjemondjesmaat+ smaad, smeerkazen, oekaze, kwetskletserij, beveelteveel, platlulleritis. 't valt door 'n bodemloze mand ófFofFofFff: blijft 'r in hangen. snappût ófFofFofFpff: val in snappût. zo ondergaat mens na mens zoölogisch slim afkeer, walging, vage onvrede, gevoel van bedrog zonder snappût &met snappût. ruikkik &hoorrikkik =onraad, klamme jat, haren recht overeind in nek, pauze inlassen. leun terug & gaap: grip op begrip begrijpt onbegrip plus beschouwwwt, 't mij-j-j-ijn koPZééééRZWéééér verhoudingswijs slim [GEINPONEM GEÏNPONEERD?]. - vrij wel &vrijwel zonder wrijvingzo snap 'kwâ 'kdoe: zonder angst duurt 't langst, 'kwijd me aan wâ 'kweet, 'k wil paskwil noch dril d'r in. zo schroef ik hout aan hout en stoel op ervaring, zo las 'k puntgaaf &gun 'tmetaal lasnaad. tast langs metaal leert mijn vingers, tast langs houtnerf leert mijn vingers, houtgeur: 'ksluit mijn ogen &zie 't kops. vin 't af, tjiftjaf!! 't ijken tekent proportie &vink op tak: daar komt de tekening met eigen inzicht en idee op 'twit van papier!!// 't wrijven poeiert &smeert bloem plus meeldraad ; daar is even geur op duim &wijsvinger; eer 't vervliegt. =intuïtief =tekent mijn houtskool stoelen die nooit staan, wél ruimte innemen & 't oog qua lijn strelen, =intuïtief =giet ik klei in 'n mal &hebb 'k na 10x tien beelden die in rijen wél ruimte innemen, weet ik dâ 32

CIRCUMPLAUDO


'k werk, erken 'k dâ 'k werk, herken 'k dâ 'k werk: zweet ik &weet ik. zo beschouwww 'k mij-j-j-ijn koPZééééRZWéééér. kijkt buiten naar binnen, zie 'k 't. ziekt 't buiten, zie 'k 't. korten gezonde seconden zieke, zie 'k 't, ófFfFofFff: ben 'k bang, korten zieke seconden de gezonde. HHHou 'k m'n HHHarses of HHHou 'k en HHHars 'k m'n HHHersens brei 'k 'n b r ei b r ei n b r ij. -slaap slapjes & week wakker/ elke week wakker & slapjes slaapweten schrikt zodra weten via koPZééééRZWéééér meer weet &vlakbij varkensmesterij woont. electronisch meten geeft klagers gelijk. wâ 'k =intuïtief =ruik aan stank, ruiken electronische stankmeters 1,2,3,4, rond varkensmesterij aan stank. volgens doventolk kuch schrikachtig schurkachtig krachtige gebarentaal, klinkt uit z'n blindengeleidehondenhok:'luidruchtig &lui drachtig die kuch. tot in 't al te beruchte voorgeborchte bewust men er op los, tot nozel en koPZééééRZWéééérlig toe (doventolk II gebaart & spast: vote veto, tov tevje, 'k tol). -over nachtmerrie & overdag allerhengstkoPZééééRZWéééér: d 'angst voor stout &fout weet overal complottelefoon, voelt &woelt dynamomotivatie trillen, hoort commentatortorpedo suizen &ruisen naar antiek antianti- afweerraketsysteem, snuift delta- ta- terra- ta- terrata- ta- ta tot &met d' angst voor tsunamiemanie: 'tgoede duwt 'tkwade naar voren, 'tkwade overspoelt &lanceert rararara- rararieitenraket. zo haalt hotemetoottotalitair & risicocoördinator vanuit risicocoördinatortoren25 zijn/haar risicocoördinatortoeren uit met wik,weeg, hinkel, wankel, struikel tot sukkel toe richting grens inzicht &overzicht uit.

CIRCUMPLAUDO

33


-de room van droom volmaakt 't &mismaakt 'ttijd meet koPZééééRZWéééér, bewustzijn &slaap; geeft leven maat voor of na of tijdens of tussen te vroeg, te laat. klok, horloge of agenda vant mobieltje bepalen duur &daarmee waarde. wanneer snugger langer dan goochem duurt =wanneer duurder. korte levensduur goedkoop wil lange levensduur duur afschaffen. ook da's koPZééééRZWéééér; waar dient levensduur waarde &waar waan van waarde. nu beseft 't koPZééééRZWéééér rede, gevoel &inzicht. daarna kan 't kind terugkomen met 't ikkind. verleden =panorama: óf over gebombardeerd slagveld óf over altijd groene vallei vol milde kleuren &geuren. zo was 'k, zo ben'k, zo begin'k, zo stoppik; zo zeggen 't maar weinigen zonder jokken. -goed geweten, goed vergetenweet hebben van geheim =heimwee naar fout & stout. geeuw 'tgeweten, maar vergeten voorkomt gevaren & schept gevaar voor meedogenloos kansen grijpen in1. zonder angst kansen laten liggen =verbrand geheimen, veeg as weg. onthoud rook &weet waar vuur was plus charme en slimheid om te manipuleren. wie weet van invloed wil invloed. weinigen willen zichzelf verraden. ófFfFfFoff: schuld =massief & leidt tot bekentenis, naar zichzelf & anderen. gedachten leiden tot daden of nietsdoen. zo vindt arrogantie zichzelf uit. 'tradertje is excentrisch & meent nieuw vliegwiel te zijn. seinen knorren& brommen, 'tzoemt heroverwegen versus actiebereidheid. 't wikken zwikt, wakker kwakkelt in troebeler helder. koPZééééRZWéééér draait eigen uurwerk elk etmaal op.

34

CIRCUMPLAUDO


CIRCUMPLAUDO

35


Titel: Brieven, 1985-1986 Auteurs: Jac.P. Meiland & H.A.M. Jutte Aantal pagina’s: 220 ISBN 978-90-79430-00-0 Verkrijgbaar bij Pumbo.nl Prijs: € 16,00 36

CIRCUMPLAUDO


Titel: Ik vond de site beter… Auteur: Argibald Aantal pagina’s: 106 ISBN 978-94-90759-12-4 Uitgeverij: Xtra Prijs: € 9,90 CIRCUMPLAUDO

37


38

CIRCUMPLAUDO


Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.