Les og lĂŠr!
Kant Jon Fosse
E
g heiter Kristoffer. Eg er Ätte Är gammal og gÄr i tredje klasse. NÄr eg har lagt meg om kvelden, ligg eg ofte og tenkjer. Viss eg ikkje ligg og tenkjer, les eg ofte i Donald. No ligg eg i senga mi og tenkjer. Inne i stova hÞyrer eg pappa gÄ over golvet. Viss han kjem inn til meg pÄ soverommet mitt, seier han heilt sikkert at eg mÄ legge meg til Ä sove no, for eg skal pÄ skulen i morgon, seier han. DÄ seier eg at eg vil lese litt i Donald fÞr eg legg meg. Det er greitt det, seier pappa dÄ, men eg mÄ snart legge meg til Ä sove, elles blir eg sÄ trÞytt pÄ skulen i morgon, seier han. Eg heiter Kristoffer, og eg er Ätte Är gammal. Eg lÄg nettopp og tenkte pÄ verdensrommet. Verdensrommet er noko eg ikkje kan forstÄ. Eg kan ikkje forstÄ at det er uendeleg, for alt har jo ein ende, alt har en kant, ein eller annan stad. Men viss verdensrommet endar, kva er dÄ etter der det endar? Kanskje ingenting, men kva er sÄ ingenting? For ingenting er vel ingenting? Eg forstÄr det ikkje, og eg tenkjer om igjen og om igjen pÄ verdensrommet. Det er derfor eg no har lyst til Ä rope pÄ pappa. Eg mÄ spÞrje han om verdensrommet. Eg gÄr i tredje klasse, og eg likar ikkje slikt eg ikkje kan forstÄ. Det er skummelt. Eg vil rope pÄ pappa, be han komme inn, sÄ eg kan snakke med han om verdensrommet. Men han seier vel berre at eg mÄ legge meg til Ä sove no.
47
OrdForAlt5-tekstbokKap1.indd 47
30.05.2006 11:29:08