3 minute read
Groentevakman
De boer op met savooi
Duizenden lokale telers zorgen er elke dag voor dat de groenterekken van onze winkels boordevol gezonde en mooie groenten liggen. Wat ons betreft kunnen we hen niet vaak genoeg in de schijnwerpers zetten. Hier is het verhaal van de Dirk Debusschere en Sabine Naert in Meulebeke, al 25 jaar trotse Flandria-telers. Volg je ons ‘de boer op’?
“Ik ben een tuinderszoon”, steekt Dirk van wal. “Mijn ouders teelden prei, grondwitloof en een beetje bloemkool. Hun boerderij is vlakbij en dit veld was er een deel van. Toch heb ik hun bedrijf niet overgenomen. Sabine en ik zijn ons eigen bedrijf gestart, nu 25 jaar geleden, in Meulebeke.”
“Onze hoofdteelt was prei. Negen tot tien maanden waren we druk bezig met prei oogsten en twee maanden met planten. Na tien jaar begon het intensieve werk in weer en wind door te wegen en zijn we overgeschakeld naar grondwitloof. Niet op water, maar in echte grond, zoals in Brabant. Ook dit is zeer intensief werk: veel op de knieën zitten, maar wel... binnen. Savooi hebben we er later bijgenomen, zodat we een mooie afwisseling en continuïteit hebben. Witloof oogsten we van half september tot half april, savooi van begin september tot eind december. Als teeltafwisseling - savooi kun je immers maar om de vier jaar op hetzelfde perceel zetten - telen we ook aardappelen en mais en op braakstukken komt er groenbemesting. Het merendeel van de grond die we bewerken is onze eigendom, maar net om te kunnen wisselen, huren we ook een paar hectaren.”
Liever een droge zomer
“We planten van halfweg mei tot half juni om te oogsten van begin september tot eind december. Het savooikoolseizoen is dan wel nog niet gedaan - er zijn telers die oogsten tot in februari - maar wij zijn dan druk in de weer met ons witloof.”, vertelt Dirk. Sabine vult aan: “Savooi kan goed tegen lichte vorst, maar niet tegen teveel water. Heel lange regenperiodes zijn lastig, daar gaan de kolen kapot van. Het oogsten wordt dan ook lastiger.”
Topkwaliteit
Dirk: “We gaan met onze producten op de klok. Dat is een bewuste keuze. Wanneer je op contract werkt, krijg je altijd dezelfde prijs voor je groenten, wij moeten altijd afwachten. De prijs kan meevallen, maar we hebben ook al harde noten moeten kraken als de prijs slecht was. Soms stelt REO, onze veiling, een verkoop via bemiddeling voor en daarvan ligt de prijs wel vast. Savooi wordt trouwens per stuk geprijsd, niet per kilo.”
“Wij werken vrij, maar leveren wel topkwaliteit af. Elke kool die we naar de veiling brengen is door onze handen gegaan. Al kan je machinaal planten, oogsten moét je met de hand. Je kan ook enkel die kolen oogsten die er klaar voor zijn: met een mooi stevig gesloten hart. Daarom blijven er soms kolen staan. Zelfs als ze samen geplant zijn, zijn ze niet allemaal tegelijk oogstbaar. Daarom gaan we twee keer door de rijen.” Sabine: “We snijden ze af met een mes en verwijderen meteen de grote buitenste bladeren. Niet allemaal, er moeten schutbladeren aanblijven, letterlijk om de krop te beschermen. Een machine zou te veel schade aanbrengen aan de kolen en nooit zo precies de buitenste bladeren kunnen verwijderen. De bladeren blijven op het veld liggen en worden later ingefreesd.”
Dirk: “Een week vooraf weten we wat we zullen moeten snijden. Dinsdag, donderdag en zaterdag leveren we aan de veiling. We hebben zelf een koeling, maar meestal rij ik rechtstreeks van het veld naar de veiling. We stockeren niet bij ons. Onze savooien liggen meestal anderhalve dag na het oogsten in de winkel!” zegt Dirk fier.
De toekomst
Sabine: “We hebben twee dochters en die hebben geen interesse voor de tuinbouw en daar zijn we blij om!” Dirk bevestigt: “Ja, dat klinkt misschien wel gek, maar we zijn blij dat we geen opvolging hebben. In ons vak is het lang niet altijd loon naar werken. En als je opvolging hebt, moet je opnieuw in de bres springen om te helpen en zo ben je er nooit van af.” Dirk is bovendien een fervent fietser en rijdt elk jaar een grote tocht. “Milaan - San Remo, Amstel Gold Race,… een klimmer ben ik niet, maar ik rij wel graag in de bergen. ‘s Winters ga ik mountainbiken. Je kunt niet elke dag in de savooi of het witloof zitten”, besluit hij lachend. “Bij ons is er nog een leven buiten de land- en tuinbouw. We hebben maar één leven en willen er ook graag wat van genieten.”
