5 minute read
Beleving bij Van Eccelpoel
Eind vorig jaar opende de nieuwe Van Eccelpoel de deuren, een unieke winkel waar beleving, boven alles, centraal staat. “Een supermarkt kan je ons niet echt noemen”, zeggen Jef Van Eccelpoel en Lawrence Vechter. “We willen vooral een leuk moment creëren voor onze klanten en ambachtelijke producten aanbieden die je nergens anders vindt.”
Van Eccelpoel kan je best omschrijven als een versmarkt met een eigen beenhouwerij, bakkerij, groente- en fruitafdeling, kaastoog, traiteur en een heel straffe wijnkelder. Je waant je hier eerder op een overdekte markt dan in een warenhuis. Ook aan de instore communicatie en de visual merchandising wordt zorgvuldig aandacht besteed. De diverse rayons hebben opvallende aankondigingsborden zoals Smaakbomma, Van Wild tot Mild en De Uitvolkorene.
Precies 72 jaar nadat ‘bomma’ Leontine Pelsmakers haar kruidenierswinkeltje met koloniale waren in Herentals startte, openden kleinzonen Jef en Lawrence hun winkel in een nieuw pand, vlak naast de oude winkel. Maar de waarden van de bomma – vers én artisanaal - heersen hier nog steeds.
“De oude winkel was echt volledig uitgeleefd en veel te klein geworden”, zegt Lawrence. “De klanten konden op den duur niet meer voor- of achteruit. Maar dat speelde allemaal geen rol. Mensen kwamen daar graag.” Toen Lawrence en Jef hun bouwplannen bekendmaakten waren de klanten zelfs ongerust dat de winkel té modern zou worden. Die charme en gezelligheid van de oude zaak moesten kost wat het kost behouden blijven.
Inspiratie en longhorns
“We zijn in het buitenland naar supermarkten gaan kijken: New York, Londen, Milaan, Amsterdam … Niet om een bepaald concept te kopiëren, maar om ideeën op te doen”, vertelt Jef. “Al die ideeën hebben we samengebracht bij binnenhuisarchitecte Minne Warmenbol van Consensio. Ze is ook
een paar keer mee op verplaatsing gegaan. We hebben haar eigenlijk nooit echt gezegd wat we precies wilden. Ze zag meteen waar wij enthousiast van werden.” Minne ging zelf ook op zoek naar inspiratie. “Op een dag zat ze op een ranch in Montana”, vertelt Lawrence “Ze had het gewei van een longhorn gezien en belde ons om te vragen of dat niets voor de winkel zou zijn. Ze heeft een cowboy aangesproken, het gewei laten inpakken en mee op het vliegtuig genomen (lacht)! Het hangt nu boven onze beenhouwerij.”
De architecte had geen ervaring met het inrichten van supermarkten. Dat was een bewuste keuze maar hield ook een risico in. “Als je werkt met een ‘supermarktbouwer’, dan krijg je ook een supermarkt. We wilden iets out-of-the-box, iets wat nog niemand had.” Jef en Lawrence geven wel toe dat het een hele opluchting was toen het concept - een combinatie van allemaal verschillende ideeën - uiteindelijk klopte. “We wisten niet wat het zou worden, we hadden geen voorbeeld. Het klopte wel op papier. Maar het was afwachten hoe het er in realiteit zou uitzien. Als de winkel dan open gaat en het resultaat is geslaagd, dan is dat wel fijn.”
Een nieuwe en dubbel zo grote winkel - de oppervlakte ging van 700 naar 1500 m2 - betekent ook een totaal andere organisatie. “Voor het personeel is dat best wel ingrijpend geweest”, geven ze toe. “Nieuwe taken op nieuwe afdelingen, niet iedereen heeft die omschakeling kunnen maken. Nu hebben we gelukkig wel weer een heel gemotiveerde ploeg.”
Niet kopieerbaar
Jef en Lawrence noemen hun zaak ook geen ‘gewone’ supermarkt. “Wat zijn we dan? We zijn gewoon Van Eccelpoel”, glimlachen ze. Er wordt ook wel eens gevraagd waarom ze geen tweede zaak openen in Antwerpen. “Maar onze zaak is niet kopieerbaar,” zegt Lawrence daarover. “Jef en ik behoren tot de derde generatie in een familiezaak die altijd met specialisten heeft gewerkt. Mijn moeder was verantwoordelijk voor groente- en fruit en Jefs vader, mijn oom dus, was beenhouwer met daarbij een passie voor kaas en wijn. Later kwam er ook een bakkerij en viswinkel bij. Het is bijna onmogelijk om al die ervaring en expertise nog onder een dak te krijgen én in eigen beheer. Wij hebben dat toch voor mekaar gekregen.”
Wat opvalt is het aanbod van ambachtelijke, kwalitatieve producten mét een verhaal. Ambachtelijk betekent hier wel niet ‘lokaal’. “Wanneer je rond de kerktoren blijft, is de keuze niet zo groot. We werken met een olijfboer in Spanje, we hebben pasta’s uit Italië, hammen uit Spanje, appelsap uit Noord-Italië, … Als het kan, kopen we rechtstreeks aan. Het gevolg is wel dat we maar liefst 200 leveranciers hebben. Een logistieke nachtmerrie …”
Toekomst
En de toekomst? “We willen de winkel stilaan verder uitbouwen. We zijn nu bijna een jaar open en zijn alweer verder aan het denken”, vertelt Jef. “We zijn al dingen aan het verschuiven en willen hier en daar weer een muurtje inslaan. Zo zijn we ook. We worden onrustig als er te weinig verandert.”
Maar voorlopig genieten ze nog van hun nieuwe winkel én van het plezier dat de klanten er aan beleven. “We zien ze soms verwonderd binnenkomen. Dat is leuk. Maar als je ze een uur later nog steeds ziet rondlopen en genieten, dan weet je dat het goed zit”, besluit Jef. “Onze klanten appreciëren dat wij heel veel energie in de winkel hebben gestoken en dat nog steeds elke dag doen”, zegt ook Lawrence. “En – om het met de woorden van onze pa te zeggen – dan gaat de portefeuille wel vanzelf open.”
