
4 minute read
(G)OUD
from (B)RUIS issue #5
Harold was er helemaal voor klaargestoomd, het overnemen van de zaak van zijn ouders. Hij volgde een opleiding in detailhandel en deed ervaring op in vergelijkbare zaken. Toch nam Harold de zaak van zijn ouders niet over. Ironisch genoeg was gezondheid de bepalende factor. Zijn ouders waren van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat met de zaak bezig, tot ver buiten de openingstijden van de winkel: lezingen geven, krantjes maken… Zo bouwde de Heerlense reformzaak Marjolein haar goede naam op.

Advertisement
Pionier naar Heerlen
Diezelfde passie en betrokkenheid heeft Harold van zijn ouders, maar hij wilde niet hun overwerkte leven. In de functie van bedrijfsleider bij Erica Heerlen vond hij de perfecte middenweg. Toch nog in de zaak die ooit van zijn ouders was, maar niet alle verantwoordelijkheid op je eigen bord. Nu zet Harold de traditie van zijn ouders op een eigentijdse manier voort. Die begon in Valkenburg waar zijn ouders een traditionele drogisterij hadden. Toen twee zussen van zijn vader ziek werden, ging alles wat chemisch was de zaak uit en ontstond Kruidenhuis Marjolein. Zijn vader was landelijk gezien een pionier met zijn reformzaak en in 1978 verhuisde de familie Van Hooren met hun kruidenhuis naar Geleenstraat 59 in Heerlen.
Harold groeide op boven de zaak in Heerlen en zat eerste rang tijdens het grauwste hoofdstuk van de stad. “Het waren de tijden van hoertjes en hasjpiepers (drugsgebruikers, red.), we mochten ’s avonds niet naar buiten. Als mijn zusjes naar school gingen, liep er altijd iemand met ze mee. Verder had ik een typische jeugd uit een ondernemersgezin, net als veel van mijn klasgenoten. Ik hielp op jonge leeftijd al mee, als ik niet naar school hoefde. We mochten dan zakjes vullen en op zaterdag de schappen bijvullen. Zo rolde je erin.”
Marjolein en Erica
Kruidenhuis Marjolein liep goed. In het begin was de winkel van bescheiden formaat en werden er kruiden uit zakken verkocht, met de hand gevuld en afgewogen. In 1985 breidde de zaak uit en veranderde de naam naar Marjoleins Natuurcentrum, want alleen kruiden was het allang niet meer. De tuin werd bij de zaak getrokken en die laatste werd een stuk groter. Toen Harolds vader ziek werd, bleek het aanhouden van de zaak te groot en te veel. In 1999 is Marjoleins Natuurcentrum overgedragen aan Erica.
De kleinschalige, landelijke keten Erica heeft een vergelijkbare filosofie: de natuur als onuitputtelijke bron voor de samenstelling van gezondheidsproducten. Harold kon zich daar zo in vinden, dat hij bij hen in dienst trad als bedrijfsleider. Dat doet hij nog steeds met veel plezier. Harold ziet het allemaal heel positief in, zowel met de zaak als met Heerlen. “Ik ben over het algemeen vrij positief ingesteld”, zegt hij lachend. “Met Erica Heerlen hebben we natuurlijk een ontzettend spannend jaar achter de rug.”
Supermarkt aan de overkant Letterlijk was het geen grote stap. Erica verhuisde in december vorig jaar tientallen meters verderop, naar de overkant van de Geleenstraat in het pand waar vroeger de Kijkshop zat. En wat blijkt? Heerlen heeft zowaar een supermarkt erbij! In plaats van een specialistische zaak voor een specifieke doelgroep, vindt hier iedereen wel iets van zijn gading. Voorin de zaak verse groenten, fruit, brood, verderop hagelslag, pastasaus, sappen, tot cosmetica aan toe. Dat alles van de bewuste keuze, want daarvoor kom je nog steeds bij Erica: biologisch, puur, natuurlijk en Demeter (voor de kenners).

“In het nieuwe concept van de Heerlense Ericawinkel hanteren we een supermarktstijl voor de dagelijkse levensbehoeften. Klanten pakken een mandje of een winkelwagen en lopen zelf door de winkel. Er is veel plaats om de producten te bekijken. De klant doet meer zelf, maar we behouden de persoonlijke aandacht. Er is altijd een medewerker die voor je klaarstaat. Zo houden we het ‘oude Erica-gevoel’ vast. We merken dat er nu veel meer mensen binnenkomen, omdat het uitnodigender is. Vaste klanten zeggen bijvoorbeeld ook: ‘wat fijn dat jullie nu brood verkopen!’, terwijl we dat altijd al deden.”



Een eigen fabriek in de Duitse Eifel zorgt voor het uitgebreide assortiment natuurlijke cosmetica, volgens Harold is dit deel van het assortiment hét paradepaardje van de winkel. Het heeft de laatste jaren enorm aan populariteit gewonnen. “We hebben zelfs een wastafel in de nieuwe zaak, zodat we persoonlijke demonstraties kunnen geven van onze producten.” Met die cosmetica is Erica nog meer van plan en daarvoor gaan we terug naar de overkant.


Nóg een nieuwe zaak in Heerlen
“Dat we groeien in deze onzekere tijden, daar ben ik wel trots op. Want eigenlijk zijn we niet verhuisd, maar breiden we uit. Ons oude pand wordt dit jaar helemaal opgeknapt en verduurzaamd. De gevel wordt hersteld in de oude stijl, de trespa koof gaat weg. Boven worden woningen gerealiseerd en beneden komt een soort verlengde van onze nieuwe winkel. Het wordt een plek waar professionals die met onze producten werken, bijvoorbeeld een therapeut, schoonheidsspecialiste of pedicure, behandelingen kunnen geven.” Het laatste wat Harold ons nog mee wil geven: “We vieren dit jaar het vijftigjarige bestaan van de zaak. Dat gaan we doen met allerlei feestelijke activiteiten en acties. We maken dit bekend via onze socialmediakanalen.”
BRUIS OF RUIS?
Harold is niet alleen een trotse bedrijfsleider, maar ook een trotse Winkbuul. Voor hem wás Heerlen ruis. De rauwe periode met criminaliteit staat hem op het netvlies getekend. In de slechte jaren waren er zelfs twee geweldsincidenten waar hij nu nog kippenvel van krijgt als hij eraan denkt. “Nu vind ik dat Heerlen in een mooie, stijgende lijn zit. Operatie Hartslag rond het jaar 2000 heeft alles laten veranderen. Met de street art en de murals is nu het rauwe van Heerlen zichtbaar in positieve zin. Mijn favorieten zijn de Auroraflat en de slang achter het Thermenmuseum. Heerlen is een rauwe stad die toch genoeg pareltjes heeft!”
(B)RUIS MAGAZINE
