Vesturbæjarlestur

Ð Í T Á H R LESTRA í REYKJAVÍK Vesturbæjarlestur Úr Meló í Gaggó Vest. Það er eins og að fara úr stássstofu á ruslahaug. Gólfin í Meló eru stífbónuð, málningin á veggjunum heil og fín, hvergi rispa á hurð, klósettskálarnar heilar og enginn vandi að sturta. Í Gaggó Vest eru gólfin aldrei bónuð, kannski ekki einu sinni þvegin. Það sést varla út um gluggana fyrir skít, sem Hringbrautarmegin stafar af saltfoki af sjónum, en landmegin af fíngerðum salla sem hvirflar upp af vikursteypunni í portinu. Það er langt síðan veggirnir í Gaggó Vest hafa verið málaðir og allar hurðir eru skreyttar með kroti og útskurði nemenda. Stundum er ekki hægt að sturta niður úr klósettinu dögum saman, sem getur skapað ákveðinn vanda.

Úr bókinni Fuglalíf á Framnesvegi eftir Ólaf Hauk Símonarson Þessi saga og fleiri góðar bíða þín í Borgarbókasafni Tryggvagötu 15, s. 411 6100 www.borgarbokasafn.is

Ð Í T Á H R LESTRA í REYKJAVÍK Vesturbæjarlestur Íbúðin sem ég fékk var á Birkimel, ekki langt frá þessum gamla kirkjugarði. Þetta var björt og snyrtileg blokkaríbúð sem ég hafði fengið leigða fyrir sanngjarnt verð í gegnum íslenskan fuglafræðing, kunningja minn, sem hafði hvatt mig til að koma. Ég var búinn að mála fugla í Mexíkó og Patagóníu og skrifa ferðasögur þaðan. Ég hafði í huga að skrifa líka ferðasögu frá dvöl minni hér. Það var komið fram í lok júní. Reykjavík kom mér notalega fyrir sjónir, snotur smábær og eitthvað hressandi í yfirbragðinu. Ég var búinn að verða mér úti um götukort, og strax eftir hádegið var ég kominn út á göngu, að skoða borgina. Mér dvaldist nokkuð lengi í gamla kirkjugarðinum, sem kom mér verulega á óvart. Þarna sungu þrestir og auðnutittlingar í kræklóttum trjám, og það var dauður maður sem hreifst ekki af þeim söng. Úr smásögunni Fuglamálarinn frá Boston eftir Gyrði Elíasson Þessi saga og fleiri góðar bíða þín í Borgarbókasafni Tryggvagötu 15, s. 411 6100 www.borgarbokasafn.is

Ð Í T Á H R LESTRA í REYKJAVÍK Vesturbæjarlestur Þennan sunnudag í maí fyrir sjö árum breyttist veröld mín. Það sem gerðist að morgunlagi í fjörunni fyrir neðan Grandaveginn gerist aftur núna og ég sé, heyri og finn það sama og þegar ég var fjórtán ára. Í þessum skilningi er ég drottning minninganna og stjórna leynt og ljóst farvegi þeirra einsog þessari bók og því lífi sem ég hef valið að segja frá án þess að ég taki á því meiri ábyrgð en menn taka yfirleitt á þeim dögum sem líða inn í haf gleymskunnar. Þennan sunnudag er himinninn á mörkum ljóss og skugga.

Upphaf skáldsögunnar Grandavegur 7 eftir Vigdísi Grímsdóttur Þessi saga og fleiri góðar bíða þín í Borgarbókasafni Tryggvagötu 15, s. 411 6100 www.borgarbokasafn.is

Ð Í T Á H R LESTRA í REYKJAVÍK Vesturbæjarlestur

Ég er gull og gersemi, gimsteinn elskuríkur. Ég er djásn og dýrmæti, drottni sjálfum líkur.

- Sölvi Helgason

Þetta ljóð og fleiri góð bíða þín í Borgarbókasafni Tryggvagötu 15, s. 411 6100 www.borgarbokasafn.is

Ð Í T Á H R LESTRA í REYKJAVÍK Vesturbæjarlestur æjara væjara hundskinns buff hvort er hann kominn á hreppinn upp eglum steglum státum stagara gjagara tenn hvaða fjandans látum hvort lifir hann enn?

Æri-Tobbi

Þetta ljóð og fleiri góð bíða þín í Borgarbókasafni Tryggvagötu 15, s. 411 6100 www.borgarbokasafn.is

Ð Í T Á H R LESTRA í REYKJAVÍK Vesturbæjarlestur Nýja heimilið okkar var á efstu hæð í skeljasandshúsi við Ljósvallagötu, gegnt stórum garði sem var umlukinn mosagrónum steinvegg. Enginn sást á ferli nema strákur í bláum stakk sem strauk hvítum ketti sem teygði latur úr sér uppi á veggnum. Strákurinn leit eitt andartak upp þegar við stigum út úr bílnum en hélt síðan áfram að láta vel að kisu. … „Heldurðu að íbúðir falli í verði við það að vera nálægt sjálfum Hólavallagarði?“ Mamma gjóaði til mín auga undan svörtum hártoppnum. „Nei, elskan, það er ekki svo gott. Þetta er eitt af vinsælustu hverfum borgarinnar.“

Úr bókinni Garðurinn eftir Gerði Kristnýju

Þessi saga og fleiri góðar bíða þín í Borgarbókasafni Tryggvagötu 15, s. 411 6100 www.borgarbokasafn.is

Ð Í T Á H R LESTRA í REYKJAVÍK Vesturbæjarlestur Hún mundi aldrei þora að segja það upphátt, en stundum fannst henni gott að mamma hennar dó þegar hún fæddist. Þannig hafði hún fengið að eiga pabba sinn ein, og samkvæmt því sem hún hafði heyrt um móður sína hefði hún ekki átt jafn auðvelt með að snúa henni um fingur sér. Faðir hennar hafði aftur á mót i ekki brjóst í sér að neita móðurlausri dóttur sinni um nokkurn skapaðan hlut. Það var staðreynd sem Agnes var fullkomlega meðvituð um og nýtti sér út í ystu æsar.

Nokkrir velviljaðir ættingjar og vinir höfðu reynt að benda föður hennar á þetta, en jafnvel þótt hann gerði nokkrar veikburða tilraunir til að neita elskunni sinni litlu, þá sigraði fallega andlitið með stóru augun hann fyrr eða síðar, augun sem áttu svo auðvelt með að fella þung tárin sem runnu niður vangana. Þegar að þeim var komið bráðnaði hjarta hans og hún fékk vanalega sínu framgengt. Úr bókinni Steinsmiðurinn eftir Camilla Läckberg Þessi saga og fleiri góðar bíða þín í Borgarbókasafni Tryggvagötu 15, s. 411 6100 www.borgarbokasafn.is

Ð Í T Á H R LESTRA í REYKJAVÍK Vesturbæjarlestur Fimmaurakúlurnar kaupum við í Drífanda sem er á horninu á Kaplaskjólsvegi og Hringbraut. Verslunin er í kjallara hússins og karlinn þar er algjör frekja og verður alveg vitlaus þegar maður kemur inn í búðina með alla andskotans drulluna af Kaplaskjólsveginum, eins og hann kallar það. En í dag erum við ekki með neina drullu á löppunum heldur eru stígvélin okkar tandurhrein og bara dálítil bleyta sem lekur úr vettlingunum. Í Drífanda fást bestu fimmaurakúlurnar. Þær eru miklu betri en fimmaurastykkin í Kron, sem eru rosalega hörð að utan og seig inni í.

-Ég ætla að fá tíu fimmaurakúlur, segi ég.

-Af hverju kaupirðu þær ekki í Kron? Segir kaupmaðurinn.

Varstu ekki að versla í Kron?

Hann bendir á innkaupanetið sem Arnar heldur á.

-Kúlurnar hér eru miklu betri, segi ég.

-Það er allt betra hjá mér, segir kaupmaðurinn. Kron er glæpafélag, en ég er frjáls kaupmaður. Ef þið viljið vera í glæpafélagi þá verslið þið í Kron, en ef þið viljið vera frjálsir menn þá verslið þið hjá mér.

-Mamma sagði mér að versla í Kron.

-Þá er hún mamma þín kommúnisti. Það er ekki gott. Þá styður mamma þín glæpafélagið. Úr bókinni Fuglalíf á Framnesvegi eftir Ólaf Hauk Símonarson Þessi saga og fleiri góðar bíða þín í Borgarbókasafni Tryggvagötu 15, s. 411 6100 www.borgarbokasafn.is

Ð Í T Á H R LESTRA í REYKJAVÍK Vesturbæjarlestur Ég held áfram að hugsa í biðröðinni. Fyrir neðan Fálkagötuna er Garðarsbrekka sem sumir kalla Garðabrekku en heitir Tómasarhagi og ég get ekki annað en hugsað um hvað það er gaman að renna sér þar á sleða á veturna og sjá alla stóru strákana teika. Ég þekki engan í biðröðinni nema Krissa í Grimsby, hann sendist stundum fyrir Dóra fisksala og hefur komið með fisk heim til okkar. Bæði er fiskbúðin ennþá lengra inni á Fálkagötunni en mjólkurbúðin og svo þarf maður að fara inn um hlið á venjulegu íbúðarhúsi og labba á bakvið húsið til þess að komast í fiskbúðina. Svo biður maður um fisk fyrir 3 krónur og þá segir Dóri alltaf „þrjár tuttuguogfimm“ eða eitthvað svoleiðis. Úr bókinni Við í Vesturbænum eftir Kristján P. Magnússon Þessi saga og fleiri góðar bíða þín í Borgarbókasafni Tryggvagötu 15, s. 411 6100 www.borgarbokasafn.is

Ð Í T Á H R LESTRA í REYKJAVÍK Vesturbæjarlestur Það var vorilmur í lofti í Vesturbænum, angan af fúlnuðu þangi í fjörunni, mykjulykt úr fjósum og gróðrarilmur af túnum. ...

Við stóðum inni í garði hjá Páli Matthíassyni, nokkrir helztu strákarnir, og ræddum hvað gera skyldi þetta góðviðriskvöld. Hún Rannveig stóð við eldhúsgluggann og hafði gát á okkur. Hún hafði illan bifur á Gvendi Jóns. Hann átti það til að hitta rúður, þegar hann ætlaði alls ekki að gera það. Svo fannst gamla fólkinu það ekki vita á neitt gott, þegar við héldum stórar ráðstefnur í kálgörðunum á vorkvöldum. Sólin var komin yfir Oddgeirsbæ á sinni löngu leið vestur á svið. Gamla fólkið sagði að vísu, að sólin stæði í stað, en Vesturgatan hreyfðist. Já, ekki var öll vitleysan eins. Úr bókinni Gvendur Jóns og við hinir eftir Hendrik Ottósson Þessi saga og fleiri góðar bíða þín í Borgarbókasafni Tryggvagötu 15, s. 411 6100 www.borgarbokasafn.is

Ð Í T Á H R LESTRA í REYKJAVÍK Vesturbæjarlestur Hún gaf þeim skyr og rjóma og rauðu úr kríueggi og hélt þeim liði best eins og blómum í eggi fyrir innan stofuveggi.

Hún hleypti þeim aldrei út fyrir hússins veggi.

Ljóðið heitir Kötturinn sem hvarf og er eftir Nínu Tryggvadóttur

Þetta ljóð og fleiri góð bíða þín í Borgarbókasafni Tryggvagötu 15, s. 411 6100 www.borgarbokasafn.is

Ð Í T Á H R LESTRA í REYKJAVÍK Vesturbæjarlestur Hann vissi einungis að þegar hart var í ári átti Fólkið að halda hópinn og síðasta vetur hafði verið brugðið út af því. Þau höfðu beitt gömlu konurnar órétti sem hafði snúist gegn þeim sjálfum, og hann vissi að Fólkið hafði þjáðst í hljóði upp frá þeim degi. Ef gömlu konurnar voru enn á lífi, þá væri það gott, en höfðinginn fann að líkurnar sem nærðu þá von voru ekki miklar. Hvernig áttu tvær lasburða konur að lifa af harðindi, án matar eða þreks til veiða?

Úr bókinni Tvær gamlar konur eftir Velma Wallis Þessi saga og fleiri góðar bíða þín í Borgarbókasafni Tryggvagötu 15, s. 411 6100 www.borgarbokasafn.is

Ð Í T Á H R LESTRA í REYKJAVÍK Vesturbæjarlestur Anna og mamma sitja við eldhúsborðið og drekka kaffi. Þamba kaffi. Oj. Óralengi geta þær setið og svolgrað án þess að taka eftir nokkru í kringum sig.

Einhvern tíma hefði mamma bannað Grími að velta sér um á eldhúsgólfinu. Einhvern tíma hefði hún bent honum á að hafa eitthvað þarft fyrir stafni.

En núna segir hún ekkert einsog orðin séu ekki til, einsog hún óttist að tapa augnaráði Önnu ofan í bollann ef hún segði eitthvað. Kaffibollaaugnaráð.

Púff. Þær gætu í það minnsta reynt að segja eitthvað. En þær eru glápuskjóður.

Úr bókinni Kaldaljós eftir Vigdísi Grímsdóttur

Þessi saga og fleiri góðar bíða þín í Borgarbókasafni Tryggvagötu 15, s. 411 6100 www.borgarbokasafn.is

Ð Í T Á H R LESTRA í REYKJAVÍK Vesturbæjarlestur Hjarta stráksins hefur varla slegið eitt högg síðan hún settist hjá honum í kirkjunni, og samt hafa margar mínútur liðið. Hann heldur undir hornið á pallinum sem orgelið hvílir á, það rignir og hún fer í aðra átt með þeim norska, og dóttur sinni, læknishúsið nálgast. Það er staðreynd að hjarta mannsins hefur tvö hólf og þessvegna er hægt að elska tvær manneskjur á sama tíma, líffræðin býður upp á það, krefst þess myndu sumir segja, en samviskan, vitundin, segir okkur allt annað og hversdagurinn getur því verið óbærilega þungfær. Strákurinn veltir fyrir sér, meðan þeir eru að kveðja læknishjónin, að biðja Ólaf um byssu svo hann geti skotið sig í gegnum það hólf sem stelpan með grænu augun og alltof stutta hárið hefur snögglega og miskunnarlaust lagt undir sig. Úr bókinni Hjarta mannsins eftir Jón Kalman Stefánsson Þessi saga og fleiri góðar bíða þín í Borgarbókasafni Tryggvagötu 15, s. 411 6100 www.borgarbokasafn.is

Ð Í T Á H R LESTRA í REYKJAVÍK Vesturbæjarlestur Simmasjoppa – In memoriam Frekjulega gín hún þessi gloppa á Grímsstaðaholti, eins og vanti tönn. Ég minnist þess að hér stóð Simmasjoppa sælureitur mitt í dagsins önn.

Fyrir innan gatið sat hann Simmi seldi kók og prins og lakkrísrör.

Fyrir utan: Önni, Krummi, Vimmi og allir hinir. Spurningar og svör.

Skýlið lenti í skipulagsins hvolfti Skyndilega var hér allt á brott.

Fölgrátt sýnist frímerki úr lofti En fornar dýrðar sjá menn engan vott.

Og til hvers að láta strætisvagna stoppa á staðnum áfram? Hér er engin sjoppa. Úr bókinni Grannmeti og átvextir eftir Þórarin Eldjárn Þetta ljóð og fleiri góð bíða þín í Borgarbókasafni Tryggvagötu 15, s. 411 6100 www.borgarbokasafn.is

Ð Í T Á H R LESTRA í REYKJAVÍK Vesturbæjarlestur Hann hafði búið þarna á Ljósvallagötunni í einhverja mánuði, í íbúð á þriðju hæð sem sneri út að Hólavallakirkjugarði, kirkjugarðinum við Suðurgötu. Allan þennan tíma hafði hann lítið farið út úr húsi. Upphaflega kom hann þarna til að taka saman eigur afa síns, gera upp dánarbúið, en þegar því var lokið byrjaði hann að skrifa ritgerð, flutti inn nokkra bókakassa og fór að horfa út um gluggann, stundum daglangt. Vikum saman hitti hann engan, nema stundum drakk hann kaffi með pólskum náunga sem tíndi maðka í görðunum í kring. Þessi einvera var sjálfskipuð, hann gat rofið hana hvenær sem honum sýndist, tekið upp síma eða farið í göngutúr og bankað upp á – vinir hans voru aldrei nema í nokkurra mínútna fjarlægð. Úr bókinni Himinninn yfir Þingvöllum eftir Steinar Braga Þessi saga og fleiri góðar bíða þín í Borgarbókasafni Tryggvagötu 15, s. 411 6100 www.borgarbokasafn.is

Ð Í T Á H R LESTRA í REYKJAVÍK Vesturbæjarlestur Sambýlisform þessara þriggja kvenna hefur vakið mig til umhugsunar um eðlismun karlkyns og kvenkyns. Ég tel óhugsandi að tveir bræður og sonur annars þeirra gætu fallið í þá fögru mynd reglusemi, menn ingar og hamingju, já ég vil leyfa mér að nota orðið hamingja, sem Alma, Alda og Sigríður mynduðu á hæðunum tveimur í Sörlaskjóli.

Eftir heimsóknir til minna góðu frænkna sem því miður voru allt of sjaldgæfar harmaði ég oft það hlutskipti að hafa eytt of stórum hluta ævinnar innanum karla.

Úr bókinni Síðasta orðið eftir Steinunni Sigurðardóttur Þessi saga og fleiri góðar bíða þín í Borgarbókasafni Tryggvagötu 15, s. 411 6100 www.borgarbokasafn.is

Ð Í T Á H R LESTRA í REYKJAVÍK Vesturbæjarlestur Hann Egil minn hef ég þekkt síðan í skóla. Hvern hefði grunað að skólaséníið mundi enda sem ritstjóri Sjómannablaðsins Víkings. Í piparsveinaíbúð á Melunum þar sem engir smáhlutir eiga stað. Ekki kertastjaki, ekki blómavasi. Heldur sexhundruð hljómplötur og bækur í hólf og gólf, jafnvel á baði og í eldhúsi. Ég veit ekki hvað það er með hann Egil.

Hefur jafn gaman af stúlkum og hver annar, en vill ekki sjá að bindast. Kannski er hann bara lokaður lóner sem getur ekki bráðnað saman við nokkra manneskju.

Úr bókinni Tímaþjófurinn eftir Steinunni Sigurðardóttur Þessi saga og fleiri góðar bíða þín í Borgarbókasafni Tryggvagötu 15, s. 411 6100 www.borgarbokasafn.is

Ð Í T Á H R LESTRA í REYKJAVÍK Vesturbæjarlestur Ég ákvað að ganga niður Holtsgötuna að sjónum við grandann og skoða skeljar og kuðunga í fjörunni.

Mér þótti líka gaman að setjast við sjó og hlusta eftir vinnuhljóðum frá höfninni, horfa á mávana gleypa fisk á öldunni og virða fyrir mér jökulinn í réttu skyggni. Ég var enginn náttúrudýrkandi en þessar myndir fönguðu huga minn og glöddu mig. Ég gekk hægum skrefum, taldi hellurnar á gangstéttinni en hægði á mér þegar ljóshærð kona, sem ég hafði oft hitt, kom hlaupandi niður tröppurnar á húsi sínu og kallaði upp í gluggann um leið og hún settist inn í bíl.

-Og mundu að okkur er boðið í mat til Hönnu frænku í kvöld! Úr bókinni Stúlkan í skóginum eftir Vigdísi Grímsdóttur Þessi saga og fleiri góðar bíða þín í Borgarbókasafni Tryggvagötu 15, s. 411 6100 www.borgarbokasafn.is

Ð Í T Á H R LESTRA í REYKJAVÍK Vesturbæjarlestur Frostaskjólstvíburarnir svokölluðu, Einar Jökull og Einar Hrafn Logasynir, voru ljóshærðir, bláeygðir, myndarlegir og íþróttamannslega vaxnir, en illa innrættir og hinir verstu þrjótar, tunguliprir og útsmognir með endemum, og voru þrefalt uppátækjasamari, hugmyndaríkari og afkastameiri saman en í sitthvoru lagi, enda hvöttu þeir hvor annan óspart til skemmdarverka, barsmíða, þjófnaða, eineltis og annara djöfullegra dáða á degi sem nóttu.

Allar tilraunir örvæntingafullra foreldra til að stía þeim í sundur höfðu mistekist fram að þessu, en þegar Einar Jökull varð uppvís að stórfelldum innbrotum í bifreiðar á bílastæðinu við Vesturbæjarlaugina gripu yfirvöld í taumana og ákváðu að senda hann á Jaðar, sem var heimili fyrir vandræðaunglinga rétt fyrir utan borgina, og láta hann dvelja þar undir stífum aga og ströngu eftirliti fram á haustið, og þangað fór hann, beygður en ekki brotinn, með höfuðið krúnurakað að hætti dauðadæmdra fanga og fábrotnar pjönkur sínar í grænum bakpoka. Úr bókinni Svartur á leik eftir Stefán Mána Þessi saga og fleiri góðar bíða þín í Borgarbókasafni Tryggvagötu 15, s. 411 6100 www.borgarbokasafn.is

Ð Í T Á H R LESTRA í REYKJAVÍK Vesturbæjarlestur Hæðin heitir Landakotshæð eftir koti sem stóð þarna í árdaga en við sem fengum þessa veröld tilbúna í tannfé héldum að nafngiftin væri dregin af því að löndin voru þarna eins og svolítil kot miðað við kirkjuna sem gnæfði yfir. Áður en steinkirkjan var reist hafði verið lítil timburkirkja við hliðina á skólahúsinu og þegar sú stóra hafði leyst þá litlu af hólmi var hún afvígð og breytt í leikfimihús.

Og þannig varð til hugboð um þróun þar sem leikfimi tæki við af trúarbrögðum: að það ætti fyrir öllum kirkjum að liggja að bekkir yrðu teknir upp og komið fyrir leikfimigrindum með veggjum og köðlum í lofti og sturtuklefa þar sem áður var altari. Úr bókinni Hversdagshöllin eftir Pétur Gunnarsson Þessi saga og fleiri góðar bíða þín í Borgarbókasafni Tryggvagötu 15, s. 411 6100 www.borgarbokasafn.is

Ð Í T Á H R LESTRA í REYKJAVÍK Vesturbæjarlestur Hvor í sínu lagi höfðu þeir farið og kannað staðhætti í útibúi Þjóðbankans við Vesturgötu 36 og gætt þess vel að hylja andlit sín að mestu leyti derhúfum og treflum ef vera kynni að einhverjum dytti í hug að skoða myndbönd úr eftirlitsmyndavélum frá dögunum áður en ránið var framið.

Fleiri bankaútibú höfðu komið til greina, en við lauslega vettvangskönnun kom í ljós að Vesturgötuútibúið hafði svo marga afgerandi kosti fyrir byrjendur í bankaránum að þeir urðu samstundis ásáttir um að á betra yrði vart kosið og tóku að skipuleggja hvernig standa skyldi að verki. Úr bókinni Dauðans óvissi tími eftir Þráinn Bertelsson Þessi saga og fleiri góðar bíða þín í Borgarbókasafni Tryggvagötu 15, s. 411 6100 www.borgarbokasafn.is

Ð Í T Á H R LESTRA í REYKJAVÍK Vesturbæjarlestur „Er það Jón Víðir? Er það sjálfur maðurinn? Ef þú hefðir heyrt það sem ég sagði rétt áður en þú svaraðir þá sagði ég „tvöfaldur í roðinu“. Við erum nefnilega með gest hérna á Bræðraborgarstígnum, ég og Valgarður, sem lítur svo sannarlega út fyrir að vera tvöfaldur í roðinu. Það vill svo til að hann heitir tvöfalt vaff, það er allavega annað nafnið hans, en það vill líka svo til að hann býr á Hringbraut 45, og ekki bara Hringbraut 45 heldur Hringbraut 45, á fjórðu hæð til hægri. Hvað segirðu? Já. Það er það sem ég er að segja þér.“ Gylfi snýr sér að Valgarði og tekur af honum nafnspjald Friðberts. „Friðbert W. Magnússon. Prentnemi. Nei, ég veit ekki hvað tvöfalda vaffið stendur fyrir. Hann er ekki sérlega málgefinn maður, hann Friðbert.“ Úr bókinni eftir Braga Ólafsson Þessi saga og fleiri góðar bíða þín í Borgarbókasafni Tryggvagötu 15, s. 411 6100 www.borgarbokasafn.is

Ð Í T Á H R LESTRA í REYKJAVÍK Vesturbæjarlestur Svo þegar líða tók á sumarið eftir þetta undarlega vor í kirkjugarðinum hættum við að fara út og vorum bara áfram inni hjá okkur á Birkimelnum í miðri blokk milli tveggja blokka í miðinngangi á þriðju hæð… fyrir miðju neðan frá og upp, tvær hæðir fyrir ofan og tvær fyrir neðan.

Svo þagnaði síminn af því að við höfðum ekki borgað af honum og enginn kom lengur en við áttum góðan lager af mat og drykk. Nóg til margra vikna enda eins gott því við fórum ekki út úr húsi. Þarna í miðblokkinni í þessari fimm blokka röð við Birkimel var besti tíminn sem við höfum lifað. Við?

Kannski. Ég að minnsta kosti. Jú örugglega líka besti tími sem þú hefur lifað… Úr bókinni Blár þríhyrningur eftir Sigurð Pálsson Þessi saga og fleiri góðar bíða þín í Borgarbókasafni Tryggvagötu 15, s. 411 6100 www.borgarbokasafn.is

Ð Í T Á H R LESTRA í REYKJAVÍK Vesturbæjarlestur Hjalti skakki, Rolandas og Dainius biðu fyrir utan íbúð Magga rauða á Grenimelnum. Hjalti var búinn að senda sms á Magga mörgum sinnum í dag, en ekkert svar fengið. Þetta ýtti undir þær fréttir sem þeir fengu um að Maggi hefði kjaftað.

Klukkan var orðin eitt eftir miðnætti og enn bólaði ekkert á honum.

Lettinn og Lithátinn spjölluðu á rússnesku og voru áhyggjulausir. Hjalti skakki var hins vegar stressaður. Hann saug sígarettuna ört og blés reyknum út um litla rifu á glugganum.

Hann var ekki alveg viss um hvað hann var búinn að koma sér í. Úr bókinni Litháinn eftir Þorlák Má Árnason Þessi saga og fleiri góðar bíða þín í Borgarbókasafni Tryggvagötu 15, s. 411 6100 www.borgarbokasafn.is

Ð Í T Á H R LESTRA í REYKJAVÍK Vesturbæjarlestur Svo kom dagur á Hringbraut 45, sem Sobeggi afa fannst skrýtinn. Hann stóð hjá altaninu á íbúðinni sinni, og lilla Hegga stóð þar hjá honum. Þau voru að gá að því, hvort Vondi skafarinn væri nokkurs staðar á leiðinni suður til ömmu á Holtinu. Lilla Hegga ætlaði að heimsækja ömmu sína, ef Vondi skafarinn væri ekki á veginum. Hann var eina kvikindið á öllu Íslandi, sem litlu manneskjunni stóð ekki á sama um, þangað til hún komst í kynni við goggurnar og rykkrussuna. Þau sáu hvergi Vonda skafarann. En Góði skafarinn stóð hreyfingarlaus á sínum stað. Allt í einu kippir lilla Hegga í jakkalafið hans Sobbeggi afa og segir: „Þarna er hann Haukur, sem skítti á fiðluna,“ og bendir um leið á silalegan strákhvolp, á að giska fimm til sex ára, sem er að dragnast norðvestur moldarflagið sunnan undir húsinu. Úr bókinni Sálmurinn um blómið eftir Þórberg Þórðarson Þessi saga og fleiri góðar bíða þín í Borgarbókasafni Tryggvagötu 15, s. 411 6100 www.borgarbokasafn.is

Ð Í T Á H R LESTRA í REYKJAVÍK Vesturbæjarlestur – Halló! Það er stelpan í köflóttu peysunni með leðurbæturnar á olnboganum sem stendur þarna og horfir á okkur.

– Halló, segjum við Viljið þið vera samfó? spyr stelpan.

Við göngum með henni inn í Camp Knox. Rosalega erum við heppnir að vera samferða stelpu sem á heima í Camp Knox. Það er nefnilega þannig að kampararnir með stóru bogana skjóta aldrei í krakka sem eiga heima í bröggunum eða vini þeirra; þeir skjóta örvum með járnoddum helst í krakka sem eiga heima í fínu húsunum á Melunum.

Úr bókinni Fluga á vegg eftir Ólaf Hauk Símonarson Þessi saga og fleiri góðar bíða þín í Borgarbókasafni Tryggvagötu 15, s. 411 6100 www.borgarbokasafn.is

Ð Í T Á H R LESTRA í REYKJAVÍK Vesturbæjarlestur Sobbeggi afi trúði krökkunum fyrir því, að hann væri afar hræddur við stórviðri. Hann héldi, að húsið mundi fjúka, eins og komið hefði fyrir austur í Suðursveit, þegar hann var þar strákur. Og nú bað hann þá að hlaupa alltaf út, þegar kæmi mikill stormur og styðja höndunum fast við veggina á húsinu nr. 43 og 45 og 47 við Hringbraut, svo að það fyki ekki. Og af því að Sobbeggi afi var orðinn sæmilega þokkaður hjá unga fólkinu í húsunum, eins og margir kommar, þegar menn fara að kynnast þeim, þá lofuðu krakkarnir honum upp á sína æru og trú að styðja við húsið, alltaf þegar færi að hvessa. En dálítið fannst Sobbeggi afa efndirnar á þessum hátíðlegu loforðum ólíkar því, sem tíðkaðist í Suðursveit, þegar hann var lítill. Úr bókinni Sálmurinn um blómið eftir Þórberg Þórðarson Þessi saga og fleiri góðar bíða þín í Borgarbókasafni Tryggvagötu 15, s. 411 6100 www.borgarbokasafn.is

Ð Í T Á H R LESTRA í REYKJAVÍK Vesturbæjarlestur Og út úr þessu hrúgaldi steig fyrrnefndur Anton Steinarsson, gamall og sérvitur nirfill og piparsveinn, sem bjó í óupphitaðri risíbúð í Vesturbænum sem var full af gömlum húsgögnum og leit út eins og gjaldþrota fornmunasala, kassar, dauð blóm, matarleifar, vélahlutir og verkfæri út um allt, og þangað þurfti ég að fara einu sinni í mánuði og borga leiguna, sem var sjö þúsund krónur, og bíða eftir því að karlinn skrifaði andskotans kvittunina, sem tók eilífð í hvert skipti , að mér fannst.

Hann var á sjötugsaldri og leit út fyrir að hafa látist fáeinum árum áður, og lyktaði þannig, með úfið, fitugt hár, stingandi, daufgrá augu, brúnar, næstum loðnar tennur og blautar litlausar varir, sem hreyfðust varla þegar hann talaði, klæddur í skítuga og morkna fataræfla, sem lyktuðu eins og umhverfið, af skemmdum mat, mold, þurru ryki, mannaskít og smurolíu. Úr bókinni Ísrael eftir Stefán Mána Þessi saga og fleiri góðar bíða þín í Borgarbókasafni Tryggvagötu 15, s. 411 6100 www.borgarbokasafn.is

Ð Í T Á H R LESTRA í REYKJAVÍK Vesturbæjarlestur Langafi og langamma búa langt fram á haust í kvistherberginu við Vesturgötuna. Á hverjum morgni vakna þau samofin í þröngu rúminu og þegar hið venjubundna líf smábæjarins hnikast af stað, konur slá saman saltfiski, karlar bogna undan kolum, slíta þau af sér þyngdarafl jarðar og skjótast upp í albirtu stjarna. Þau skora heiminn á hólm með sautján ár a ð vopni, ágústmánuður í kvistherbergi, albirta stjarna en síðan haustar.

Síðan haustar og þetta sem heitir hversdagsleiki tekur áskorun þeirra. Hann þrammar upp Vesturgötuna, vopnaður alls kyns ómerkilegheitum og reynir allt hvað hann getur að brjóta hamingju þeirra á bak aftur. Úr bókinni Snarkið í stjörnunum eftir Jón Kalman Stefánsson Þessi saga og fleiri góðar bíða þín í Borgarbókasafni Tryggvagötu 15, s. 411 6100 www.borgarbokasafn.is

Ð Í T Á H R LESTRA í REYKJAVÍK Vesturbæjarlestur Þetta ætlar að verða versti dagur sem ég hef lifað. Steindór Einarsson fannst dauður í flæðarmáli Ægisíðu þegar birti í morgun, 19. október, daginn eftir afmælið mitt.

Miðja vegu milli Skerjafjarðar þar sem hann býr og Sörlaskjóls þar sem ég bý. (Það hefði einmitt verið kærkomið fyrir mig að vakna ekki í morgun.) Börnin hans eru tveggja, sjö og níu ára gömul. Ég hafði það þá af að gera þau föðurlaus þrátt fyrir góðan ásetning.

Úr bókinni Tímaþjófurinn eftir Steinunni Sigurðardóttur Þessi saga og fleiri góðar bíða þín í Borgarbókasafni Tryggvagötu 15, s. 411 6100 www.borgarbokasafn.is