Horizon juli 2020

Verantwoordelijke uitgever Bergsportvereniging Provincie Antwerpen, Boomgaardstraat 22 b 44, 2600 Berchem,

Driemaandelijks infoblad BPA • juli - aug - sept 2020

HORIZON

BERGSPORTVERENIGING PROVINCIE ANTWERPEN VZW www.bpa.be www.facebook.com/BergsportverenigingProvincieAntwerpen/ Zetel te 2600 Berchem, Boomgaardstraat 22 bus 44 (Huis van de Sport) Bestuur Jort Van Schil

voorzitter

0498 14 47 70

voorzitter@bpa.be

Marc Hermans

secretaris, penningmeester

03 238 43 55

admin@bpa.be

Jan Van Herbruggen

bestuurder

03 457 63 38

admin@bpa.be

Bernard Mestdagh

bestuurder

0495 50 65 26

bestuur@bpa.be

Tine Schrijvers

bestuurder

0486 49 45 88

bestuur@bpa.be

Administratie clubwerking

Jan Van Herbruggen

03 457 63 38

admin@bpa.be

Administratie stages & activiteiten

Johan Van Antenaeken

0495 20 85 36

activiteiten@bpa.be

Verhuur materiaal

Kevin Mertens

0486 37 29 87

materiaal@bpa.be

Horizon & website

Tine Schrijvers

0486 49 45 88

horizon@bpa.be

Website en Twizzit

Wout Dekoster

0493 10 17 85

Klimschoolverantwoordelijke

Kevin Mertens

0486 37 29 87

Boekhouding

Karen Geukens

Administratie wettelijke en juridische verplichtingen

Christel Van de Velde

Bestuursmedewerkers

materiaal@bpa.be

Uw volledige klim- en trekking uitrusting

voor vakantie in eigen land

Plezantstraat 11 9220 Hamme tel. 052/47.85.22 info@berghut.be https://berghut.be 2 I Horizon - juli 2020

INHOUD

WOORD VOORAF Daar waar ik me in de vorige editie van Horizon nog druk maakte

02 COLOFON

om wat stormweer dat roet in het eten gooide van enkele praktijk-

03 WOORD VOORAF + INHOUD

heel ander kaliber. Nagenoeg de volledige clubwerking werd half

04 TOERSKISTAGE : SELLRAINTAL 10 VERSLAG : KHANG KARPO 16 KALENDER 18 VERSLAG : MONTE SIBILLINI 22 SOCIALE MEDIA BPA -- Website & Twizzit -- Facebook -- Strava 25 ACTIVITEITEN -- Open klimdagen -- HGB café 26 BEGELEIDE TOCHTEN IN BELGIË -- Tententrekking Saint Hubert -- Huttenfietsentocht in de Ardennen 28 OPLEIDINGEN -- Workshop bivak -- KVB 1 & 2 -- HGB 2020-2021 30 VOOR U GELEZEN

dagen, waren de problemen van de afgelopen maanden van een maart van de ene dag op de andere stilgelegd. Stilaan maar zeker kwam een beweging op gang die met respect voor de geldende maatregelen toch een en ander mogelijk maakte. Zo schakelden lesgevers over op het organiseren van webinars, moedigden sporters elkaar aan via Strava en gingen zelfs online conditietrainingen door.

Sinds half mei kwam het verlossende signaal dat wandelen, rotsklimmen en andere activiteiten in clubverband opnieuw mogelijk waren. Voor dat laatste heeft onze federatie, KBF, heel wat lobbywerk verricht. Ze kon de verschillende overheden ervan overtuigen dat rotsklimmen veilig en met social distancing georganiseerd kan worden. Een aantal betreurenswaardige Facebookposts van misnoegde klimmers die liever de regels aan hun laars lappen, droeg alleszins niet bij tot een vlotte heropening. BPA heeft daarop alles in het werk gesteld om zo snel mogelijk klimdagen te organiseren onder het toezicht van vrijwilligers die optraden als COVID-verantwoordelijke. Dankzij de zachte en zonnige lente waren deze open klimdagen stuk voor stuk voltreffers.

Ook in de nabije toekomst zal BPA niet bij de pakken blijven zitten.

Deze Horizon getuigt van verschillende initiatieven die het clubleven nieuw leven inblazen. Binnen de COVID-krijtlijnen die nog altijd van kracht zijn, kunnen we toch een palet aan (berg)sportactiviteiten aanbieden. Wie deze zomer in eigen land blijft, kan naast de verschillende dagwandelingen en klimdagen kiezen voor een tententrekking of een meerdaagse fietstocht van hut naar hut. Verder hopen we vanaf september terug met de reguliere werking te kunnen starten. Ik verwijs graag naar de vernieuwde website waar je alles netjes kan terugvinden.

Ik wens iedereen een deugddoende sportieve zomer!

Wet op de Privacy: BPA is een zelfstandige club, een vzw, aangesloten bij de Klim- en Bergsport Federatie (KBF).

Het ledenbestand van BPA wordt, in opdracht

Veel leesplezier!

Jort Van Schil voorzitter

van onze vereniging, bijgehouden door de Klimen Bergsportfederatie.

De gegevens worden zowel gebruikt voor ledenadministratie als voor informatie van de regionale afdelingen (alleen voor die leden die in hun regio wonen) en voor het bekomen van toelagen van officiële instanties. De leden hebben ten allen tijde toegang tot hun persoonlijke gegevens en kunnen hiervan steeds verbetering vragen (Wet van 8-121992 ter bescherming van de persoonlijke levenssfeer).

Horizon - juli 2020 I 3

TOERSKISTAGE : SELLRAINTAL

HOOGTOERENSTAGE SELLRAINTAL Tekst: Jan Nouwen - Foto’s: Helmut Düringer (gids)

EEN SFEERVERSLAG OVER 10 KLEINE TOERSKIËRS, VAKKENNIS, FLEXIBILITEIT & TIMING … EN CORONA 4 I Horizon - juli 2020

WAT VOORAF GING

Oktober 2019: De hoogtoerenstage wordt aangekondigd, en is in een mum van tijd volzet! Chris, Dominique, Filip, Gerry, Jan, Jitse, Manuela en Wim zijn de gelukkigen.

Begin januari: Peter organiseert de gebruikelijke stage-bijeenkomst om met elkaar kennis te maken, en de nodige praktische afspraken te maken. De stage zal geleid worden door Peter en Helmut (“Heli” voor de vrienden), onze Oostenrijkse gids. Samen met de 8 deelnemers maakt dit een groep van 10 man (9 mannen en een vrouw).

Eind januari:

Onheilspellend bericht: Peter heeft een blessure (ingescheurde knieband) opgelopen en het is onzeker of hij de stage zal kunnen begeleiden…

6 februari:

Gerry breekt z’n kuitbeen bij een ski-ongeval op de piste. Hij zal niet kunnen meegaan …

10 kleine toerskiërs … toen waren er nog 9 …

13 februari:

Het verdict valt: Peter kan niet mee naar het Sellraintal …

10 kleine toerskiërs … toen waren er nog 8 …

Peter zoekt naarstig naar een gepaste vervanger om de stage te begeleiden, maar vindt die niet. Heli, de Oostenrijkse gids, neemt zonder Peter echter maar 6 personen mee op tocht … Manuela offert zich op en laat haar deelname aan de stage vallen.

10 kleine toerskiërs … toen waren er nog 7 …

15 februari:

De Schweinfürterhütte annuleert onze reservatie: de Wirt is namelijk ernstig ziek en de hut zal slechts op onregelmatige tijdstippen open zijn. Peter en Helmut passen onze tocht aan en voorzien 2 nachten in de Winnenbachseehütte. We zullen geen gesloten lus maken en met een taxi moeten terugkeren naar het vertrekpunt.

2 maart: Jitse kan niet mee op stage en haakt af.

10 kleine toerskiërs … toen waren er nog 6 …

6 maart:

Nu wordt het spannend. Morgen vertrekken we richting Sellraintal.

Zal er nog iemand afvallen?

VERTREK

De “volledige” deelnemersgroep (den overschot; alle 5 dus) arriveert met wat vertraging in Ötz: de gebruikelijke file op de Fernpass was die dag net iets groter door een ongeval: we stonden er een dik uur stil.

Bagage afzetten in ‘Haus Gertraud’, onze B&B voor de eerste nacht, wat opfrissen en meteen op zoek naar avondeten. De eerste pinten en Weizen worden besteld en er wordt uitvoerig kennis gemaakt. Blijkt dat ik onderweg ben met Wim en Filip (2 ietwat vergeetachtige jeugdvrienden die sporten tot het hun oren uitkomt), Chris (die al eens graag in ijskoud water baadt) en Dominique (die naast z’n inzet voor BPA ook nog tijd vindt om het weer en de sterrenhemel te bestuderen). Ik hou me ‘low profile’. Ik had over die strategie iets opgevangen tijdens de bijeenkomt begin januari…

Er wordt nog gezeverd, gelachen en gedronken. Dit ziet er niet slecht uit. Als de sfeer zo blijft wordt het een plezante week. Bovendien blijkt dat we allen ongeveer dezelfde leeftijd hebben, een fijn detail.

Toch nog een serieus moment om de avond af te sluiten: wat doen we zondag?

Het weer belooft mooi te worden, en het lawinegevaar wordt ingeschaald op Stufe 1 à 2, afhankelijk van de hoogte. Uit de tochtsuggesties die Peter gedaan heeft, kiezen we de tocht naar de Wetterkreuzkogel.

Horizon - juli 2020 I 5

TOERSKISTAGE : SELLRAINTAL

WOENSDAG 11 MAART

Neue Pforzheimerhütte Schartlkopf - Neue Pforzheimerhütte: Schulungstag Omstreeks 8u staan we vertrekkensklaar voor de hut. Nog steeds veel wind en (hoge) wolken. Vandaag een uitgebreide LVS-check: om beurten de resterende batterijcapaciteit zeggen, dan controle of onze toestellen Heli’s LVS ontvangen, en ten slotte weer de ‘kleine’ LVS-check (controle of onze LVS zenden).

De kaart en enkele kompassen worden bovengehaald. We peilen, en doemme, … we kunnen ons eerste referentiepunt niet zien … Dan maar een parallel traject: 200m stappen in de richting loodrecht op de gepeilde richting, dan de gekozen richting uit, en 200m terug. We stoppen regelmatig om de kaart te checken, de richting te controleren en onze referentiepunten te zoeken. Telkens overleggen we hoe we het volgende stukje spoor zullen aanleggen. We trachten beurt om beurt te sporen, maar Wim en Filip slagen er toch in het merendeel van het spoorwerk te doen (wat jammer voor de rest …)

Onderweg wijst Heli ons regelmatig op tekenen van de windinvloed op de sneeuw: duinen, Gangeln en Triebschneesammlungen. Na een kleine 3 uur staan we op de Schartlkopf (2831), ons doel van de dag. Het waait nog steeds vrij stevig, maar de wolken zijn weg: volle zon! Heli is zo content dat hij ons trakteert op … een kopstand op een richeltje nabij het Gipfelkreuz, terwijl de wind onverminderd stevig waait!

6 I Horizon - juli 2020

OK, genoeg zottigheid: terug naar beneden. Heli geeft de hoofdrichting aan, maar het traject bepalen we zelf. We spreken af tot waar we skiën en waar we weer samenkomen.

We dalen een 200-tal meter tot aan de rand van een plateautje. Tijd om iets te eten, en een lesmoment: sneeuwprofiel, bloktest (of CT: Column Test) en uitgebreide bloktest (of ECT: Extended Column Test).

We graven over een 3-tal meter de sneeuw weg tot op de bodem. Heli schraapt de rand mooi recht af met z’n schop en toont ons vervolgens de verschillende lagen. Op een dikke meter onder het oppervlak (dieper als verwacht) vinden we de “Altschneedecke”, en een laag met kantige kristallen.

Vervolgens tovert Heli een zaagblad uit de steel van z’n sneeuwschop en maakt 2 zaagsneden in de sneeuwwand, op een schopbreedte uit elkaar. We schoppen de aangrenzende sneeuw voorzichtig weg zodat er een zuil (kolom) ontstaat.

Nadat de achterkant losgezaagd is van het sneeuwdek (de zuil staat nu langs alle kanten vrij) doet Heli de bloktest: schop op de zuil leggen en vervolgens met de hand op de schop kloppen: 10x vanuit de pols, 10x vanuit de elleboog en 10x vanuit de schouder. Terwijl we dit doen houden we de zuil nauwlettend in de gaten en zien barsten in de zijkant ontstaan. De zuil doorstaat de test en schuift niet af. Weer beter dan verwacht.

De uitgebreidere bloktest is gelijkaardig aan de bloktest, met het

verschil dat we nu een zuil vrijmaken die 3 schopbreedtes lang is i.p.v. 1.

De test verloopt op dezelfde manier, en het doel is nu te checken hoe een barst of breuk zicht voortplant in het sneeuwdek. We zien in dezelfde lagen als bij de kleine bloktest barsten optreden, maar ze lopen niet veel verder dan 1 schopbreedte door. Ook gunstig dus.

Ondertussen is de wind wat gaan liggen, de wolken zijn weg, de zon heeft vrij spel en wij zien een mooie helling… “Zwischenabfahrt?” vraagt Heli. Natuurlijk! Vellen op en ju… omhoog naar de Scharte, een 150-tal meter hoger.

Wanneer ik op de Scharte kom, hoor ik Wim achter me zeggen dat hij een ‘Wumm’ gehoord heeft. Ik heb niets gehoord. Ik heb zonet wel een lichte trilling in het sneeuwdek gevoeld.

Heli staat wat verder op de Scharte en kijkt er over de rand. “Kijk” zegt hij, “er is net een lawine afgegaan, waarschijnlijk hebben we net een Fernauslösung veroorzaakt”.

We klauteren nog even naar de (naamloze) top, en dalen weer af naar de Scharte. Ski’s aan en klaar om af te skiën. We zien een 30-tal meter verder een pracht van een “Wächte”. Heli checkt de helling en stapt erop af, en trapt de blok sneeuw van enkele kubieke meter af. “Voilà, daar wil je niet onderliggen” zegt hij wanneer hij terug bij de groep is. #vakkennis

We skiën af tot bijna aan de hut.

Op een rug houden we halt. Schoppen en sondes nemen, zegt Heli.

Er ligt op die plaats ongeveer 1,2m

sneeuw. Heli plant een sonde, en plaatst de 6 schoppen in de sneeuw, 3 rijen van 2, grofweg in een V-vorm. We moeten “iemand uitgraven”. We moeten graven tot de bodem.

Heli vraagt een schatting van de tijd die we zullen nodig hebben. Dominique gokt op 5 minuten; ik op 7 minuten. We stellen ons op. De chrono wordt gestart. We graven, en wisselen af zodat iedereen beurtelings in de 1° linie (die het zwaarste werk doet) komt. Wim staat achter mij en vloekt. Blijkbaar gooi ik voortdurend sneeuw op/over hem. Sorry, geen tijd voor… de sneeuw moet weg en het “slachtoffer” moet vrij gegraven worden… Na 2 min 40 hebben we de bodem bereikt en valt de sonde, het “slachtoffer” is vrij!

Terwijl we uithijgen, begint Heli een sneeuwhol te graven in de put die we zojuist gegraven hebben. Alle LVS worden uitgeschakeld. Om beurten zetten we onze LVS op zenden en kruipen we als “slachtoffer” in het sneeuwhol, terwijl een ander z’n LVS op ontvangen zet en het “slachtoffer” komt zoeken, en sondeert. Hiermee leren we hoe het aanvoelt wanneer je een mensenlichaam raakt met je sonde.

Na de oefening gaan de LVS weer op zenden, ski’s aan en naar de hut.

Na een kort verblijf in een iglo (en bijbehorende uitleg door Heli) die door vorige bezoekers nabij de hut gebouwd is, nemen we plaats op het terras. In de volle zon. Vandaan kiezen we voor “Hopfentee” in plaats van Heisse Chocolade. Ook de Kuchen laten we achterwege.

Lawinelagebericht en de weersverwachting zien er goed uit voor de oversteek naar het Westfalenhaus, we willen enkel wat vroeger vertrekken. De Huttenwirt werkt tegen: vroeger ontbijten kan niet. Ook een “Thermosfrühstück” (een ontbijt dat reeds de avond voordien klaargezet wordt, inclusief thee/koffie in thermossen) kan niet. We besluiten dan maar vertrekkensklaar en snel te ontbijten.

DONDERDAG 12 MAART

Neuwe Pforzheimer Hütte (2308) Westfalenhaus (2273) Omstreeks 7u45 gaan we van start.

Eerst een weinig afskiën en dan een lange, meestal niet al te steile klim naar de Zischgenscharte (2930m).

Onderweg enkele keren onze Harscheisen moeten gebruiken, en het laatste stuk naar de Scharte doen we op stijgijzers, ski’s op de rugzak.

Rugzak en ski’s blijven achter op de Scharte.

Onder een stralende zon klimmen we te voet verder gaan naar de Schöntalspitze (3008m). Prachtig uitzicht! Na een lange toppauze dalen we weer af naar de Scharte.

Heli bestudeert de afdaling, en de naburige flanken. Hij ‘leest’ als het ware de bergen zoals… een fotograaf vakkundig de Playboy ‘leest’ denk ik: enkel naar prentjes kijken, altijd het totale plaatje bekijken en toch alle details gezien hebben.

Hmm, we wachten nog een kwartier zegt hij, de sneeuw zal dan beter zijn. #vakkennis We kunnen toch afskiën, hoeven dus

niet te rappellen. We skiën één voor één het eerste stuk van de steile helling (ca35°) af en houden links, weg van de flanken waar spontane lawines kunnen uitkomen. Nadien wordt het breder, en later nog wat minder steil. Tijdens de afdaling kunnen we al een stuk van onze route voor morgen zien. De afdaling verloop verder vlot, Wim maakt nog een salto nabij Hohe Gruben (helaas niet gefilmd) en ik ga vlak voor de hut tegen de vlakte. Damn, da’s slecht voor m’n pijnlijke knie.

We installeren ons ook hier op het terras, de thermometer tegen de muur geeft 28°C (!) aan in de volle zon. We bestellen een ‘Hopfentee’… of twee. En twee bordjes Kaiserschmarrn voor de groep. Ondertussen geef ik m’n pijnlijke knie een ijsbad.

Ik zal toch niet de volgende afvallige neger worden zeker?

Na het avondeten toont Heli de route voor de volgende dag, en stelt voor dat wij weer de tochtvoorbereiding doen. Referentiepunten zoeken, richtingen bepalen, tijdsbestek uitrekenen. We rekenen voor het stijgen met 400hm/u stijgen en 4km/u horizontale verplaatsing, voor het afskiën rekenen we met 600hm/u dalen en 6km/u horizontale verplaatsing. We komen uit op 1,5 uur tot het Joch, en nog eens 1,5u tot de top. Dan zullen we afskiën tot een hoogte van 2660m en er een “Zwischenabfahrt”, bij doen. Hiervoor voorzien we 1u (afdalen), 1u15 (tot de top) en 45min (afdalen naar de hut). Een slordige 6u dus zonder pauzes. De lawinesituatie ziet er wel OK uit; het weer is minder: ’s morgens (lage) bewolking, dus slechte

Horizon - juli 2020 I 7

TOERSKISTAGE : SELLRAINTAL

zichtbaarheid in de voormiddag. Heli kondigt aan dat we daarom “laat” zullen vertrekken, zodat we tegen de middag op de top zijn. #timing

VRIJDAG 13 MAART

Westfalenhaus (2273) Winnebachseehütte (2362), Bij het ontbijt, mist, quasi geen zicht en 5cm verse sneeuw aan de hut.

We zullen pas vertrekken om 9u…

Heli verwacht dat het zicht tegen dan wat beter zal zijn. Iedereen staat al ongeduldig in de sneeuw te trappelen wanneer Heli naar buiten komt. Inderdaad, sinds een half uurtje is het zicht verbeterd. #vakkennis Kompas wordt bovengehaald, richting bepalen en weg. Filip neemt weer de kop. Ondanks het beperkte zicht verloopt de tocht vlot, tot net onder het Winnebachjoch (2788).

Een Steilstufe, met veel losse sneeuw. Wim spoort. Voorzichtig stappen om het spoor niet af te trappen, … Spitzenkehren à volonté, … de helling wordt steiler, en de sneeuw dieper.

Iedereen is al boven en ik sta nog te knoeien net na de voorlaatste Spitzenkehre. Ik geraak er maar 8 I Horizon - juli 2020

niet door. Elk spoor dat ik probeer schuift af. Heli geeft me tips vanop het Joch. Ik probeer een vlakker spoor te maken. Ineens hoor ik achter me “Gehb mir dein rücksack”. Heli is afgedaald en neemt m’n rugzak over. Voorzichtig volg ik z’n spoor.

Jetzt geht’s gut. Buiten adem kom ik enkele minuten later op het Joch.

Pauze! De anderen beginnen al kou te krijgen. Snel eten en drinken zodat we verder kunnen. Ik schrok een stuk energiereep naar binnen.

“Jan…piano, piano!” Heli gebied me m’n tijd te nemen.

Verder naar de top. Het laatste stuk ziet er wel pittig uit. Andere groepen stoppen op de Weisskogelferner, een 80-tal meter onder de Gipfel.

Wij niet. Wij gaan door. Het laatste stuk zullen we op stijgijzers doen.

Skidepot op 30m onder de top. Heli begint alvast een spoor te maken.

Na een 10-tal meter vraagt hij een schop, en begint te graven (?)… en graaft een gang van 1m70 diep door het sneeuwdek. We helpen de losgeschepte sneeuw uit de gang te gooien. Na een dik half uur staan we op Winnebacher Weisskogel (3180). Het is 13u30. We hebben er 4u30 over gedaan in plaats van de voorziene 3uur…

Het blijft bewolkt. We nemen topfo-

to’s, genieten van een optreden van een gitaarband (sorry, dit is eentje voor de insiders), en terug naar het skidepot. We skiën af naar de plaats waar we onze “Zwischenabfahrt” zullen aanvatten. “Dies werden wir heute nicht mehr machen, Jungs” zegt Heli. “Zu spät…” Voorzichtig dringen we nog zachtjes wat aan, maar het blijft “njet”. Indien we dit nu nog doen zijn we niet voor 17u in de hut. “Der Tour ist das Ziel, die Scharte und Gipfel sind Bonus”. Heli wrijft ons nog snel een toerski-wijsheid onder de neus voor we verder afskiën. #flexibiliteit Een kleine 100hm lager is het uit met de pret en worden we getrakteerd op…Bruchharsch…van de beste/gemeenste soort, het is maar hoe je het bekijkt. Onmogelijk te skiën. Vallen, bijna vallen, blijven steken,… noem maar op; iedereen krijgt z’n deel. Dit “feestje” duurt tot aan de hut…

Tijd voor een bord soep, en een nabeschouwing: “Dat we ruim buiten tijd gegaan zijn”. Heli wijst er ons op dat we enkele steile hellingen mee in rekening hadden moeten brengen. Dat er zoveel losse sneeuw zou liggen, konden we natuurlijk niet weten. Ook niet dat het soms zo moeilijk sporen zou zijn.

Onvermijdelijk spreken we over het laatste stukje naar de top. Heli legt uit wat hij eigenlijk gedaan heeft: hij stelde vast dat er een stabiele “Altschneedecke” was, en heeft dan maar alle lossere sneeuw erboven weggeschept zodat we veilig naar boven konden. Dat die “Altschneedecke” 1m70 onder het oppervlak zat, is voor hem schijnbaar een detail… #vakkennis Grr, morgen laatste dag. En ze voorspellen slecht weer. Heli kijkt naar buiten. Momenteel is het schitterend weer. “Kan niet dat het morgen slecht weer is” zegt hij, en vertrekt voor z’n “Vohrschlâfchen”.

Bij het avondeten worden de opties besproken. Bij slecht weer of slecht zicht wordt er onmiddellijk naar het dal afgedaald. In alle andere gevallen gaan we over de Bachfallenferner naar de Geisslehnscharte (3052). Indien het weer of het zicht onderweg te slecht wordt, keren we om, en skiën af naar het dal.

ZATERDAG 14 MAART

Vlam, weer een toerski-wijsheid van Heli. Op onze nuchtere maag deze keer. #vakkennis Op weg naar de Bachfallenferner.

Strak tempo. De hemel klaart op.

Zonder problemen bereiken we de Geisslehnscharte (3052). Hier is al lang niemand meer geweest. Er ligt maar 1 spoor naar de Scharte: ons stijgspoor! We genieten van het zicht over het Ötztal, en maken ons klaar om elk ons eigen daalspoor te trekken op deze ‘maagdelijke’ helling.

Het ski-plezier aan het begin van de afdaling wordt lager weer wat vergald door…Bruschharsch in de omgeving van de hut. Onder de hut wordt het sneeuwdek ijziger, dan dunner, om tenslotte te verdwijnen.

De laatste minuten van onze tocht verlopen te voet. Of toch niet? Heli ziet nog een besneeuwd skipistje.

Snel een “dreckige” almweide door, en nog enkele honderden meters skiën, en het is gedaan…

Wanneer Heli z’n ski’s losmaakt, stopt de taxi naast hem. #timing

Winnebachseehütte (2362) - Gries (1600)

10 kleine toerskiërs…, toen waren er nog altijd 6!

Heli had gelijk. Geen slecht weer (of nog niet?). “Bij twijfel over het weer: vertrekken! Terugkeren kan altijd”.

Terug naar Kühtai, auto’s oppikken en naar de Dortmunderhütte, waar we met Heli een laatste middagmaal

nuttigen. Wij pasta, Heli een Kuchen (of wat had je gedacht).

“Wir verabschieden uns.” Heli vertrekt. Terwijl wij onze pasta’s verder opeten, worden er plannen gemaakt voor volgend jaar, en al eens naar huis gebeld.

De voorbije dagen hadden we zeer weinig bereik. We weten niet veel omtrent de Coronacrisis. Dat de Oostenrijkse ski-oorden en de berghutten dicht gaan, hadden we gisteren vernomen van de Huttenwirt. Dat de scholen in België dicht gaan, was doorgesijpeld,.. maar nieuw is wel dat de politie moest tussenbeide komen omdat er in de supermarkt gevochten wordt voor…

WC-papier(!).

Berichtje naar huis: “Hoe zit dat daar? Moet ik eten van hier meebrengen?”. Laconiek antwoord: “Kaiserschmarren en chocolade is OK”. En zo geschiede, wij nog snel naar de M-Preis.

Onderweg wordt het duidelijk dat het Coronavirus aan z’n opmars bezig is: weinig verkeer, geen volk op de Fernpass, waarschuwingsborden langs de autosnelweg in Duitsland en praktisch geen volk in de Raststätte. Omstreeks 22u30 zet Dominique me in Zonhoven af. 

Aan Heli: Danke vielmahls. Het was een leerrijke stage.

Aan allen die er bij waren: Geweldig bedankt, het was een plezante week; en zoals afgesproken…

Aan Peter: Zeker opnieuw doen deze stage, je hebt ze nu toch al voorbereid.

Aan allen die moesten afhaken: doemme toch (en de rest heb je net gelezen).

Nogmaals aan Peter: Ook nog Danke vielmahls, voor het gedoe, de rompslomp, het omboeken… Je verdient een sneeuwman; standbeelden zijn passé! (Desnoods eentje van “papier-maché” als er toevallig nog iemand een rolleke WC-papier op reserve heeft…)

Horizon - juli 2020 I 9

VERSLAG : NEPAL

Pionierstocht naar de

KHANG KARPO - en de bergen zullen voor je zingen Tekst & foto’s: Jan De Cooman 10 I Horizon - juli 2020

Deze huttentocht van gevorderd niveau brengt je naar een prachtig decor, waarbij bijna dagelijks de Oostenrijks-Zwitserse grens één of meerdere malen wordt overgestoken. De grensstreek staat voor pittige (besneeuwde) cols, soms kletteren en klauteren. Ondanks de skireputatie word je bijna nergens geconfronteerd met de landschapsvervuiling van de wintersport.

Aan het begin van de tocht in Ischgl vertrekt ook een kabelbaan. Veel mensen rond ons gebruiken deze lift om een dag door te brengen hoog boven het ontwakende stadje.

Wij kiezen er resoluut voor om elke meter van de tocht te stappen. Al gauw komen we in een verlaten vallei. Onze moeite wordt beloond: twee hangbruggen brengen ons vlot over het Fimbatal. Aan het begin van de wandeling worden de kinderen met regelmatige tussenpozen verrast en gemotiveerd door enkele speeltoestellen. Eens boven de boomgrens wordt het pad veel minder uitdagend, een brede verharde en daarna halfverharde

Een langere versie van mijn verhaal, met o.a. de historiek van de vijf vorige beklimmingen, de gps-tracks en meer foto’s van onze tocht, online op https://tinyurl.com/khangkarpo

In november 2019 trok ik voor het eerst naar Nepal. Ik nam er deel aan een expeditie die in de Rolwalingvallei de Khang Karpo ging beklimmen.

De Rolwalingvallei ligt tegen de grens van Tibet aan, ten westen van de Khumbu. De vallei is nog sterk doordrongen van de Tibetaanse cultuur. In de Rolwaling woont de oorspronkelijke Sherpa bevolking, het zou ook de thuis zijn van de mysterieuze Yeti (met een knipoog naar Eric Shipton-1951).

Ik weet dat het voor mij geen evidentie is om deze top te bereiken.

Ik heb het voorbije half jaar veel gelopen, gefietst, hoogtemeters gemaakt in de Alpen en de Ardennen, en gelezen over trekken in de Himalaya, … maar als je een lijf van 60 jaar moet meeslepen, blijft het toch een hele uitdaging. Ik kijk de tocht vol vertrouwen tegemoet. Ik ben echter nooit eerder zo hoog geweest en weet niet hoe mijn lichaam op deze hoogte gaat reageren.

De Khang Karpo ligt op de grens van Nepal en Tibet en is met haar 6704 meter bijna 2000 meter hoger dan de hoogste Alpentop waar ik ooit op stond. In de Himalaya is het echter één van de vele 6000-ers, te midden van de reuzen tot boven 7000 en 8000 meter. Het is één van de bergen die in 2014 door de Nepalese regering werd vrijgegeven voor beklimming. Tot dan toe zijn er slechts 3 beklimmingen bekend (1952, 1955, 2005). Nadien is er in 2016 en 2017 een beklimming doorgegaan. Op de top heb je een prachtig uitzicht op verschillende 8000-ers waaronder de Everest, Cho Oyu, Lhotse, Makalu, Manaslu, … .

Ik neem hierbij het motto van Lieven over: Het wordt sowieso een prachtige trekking door de Rolwaling vallei, de top halen is extra, de kers op de taart. Of: “de top is als je niet hoger meer kan!”

Aanvankelijk zouden we deze beklimming met drie maken: Stefan, de initiatiefnemer, Lieven, sinds 5 jaar mijn vaste bergmakker en ondertussen dierbare vriend, en ik. Het was Lieven die mij overhaalde om aan deze expeditie deel te nemen.

Deze zomer brak hij echter zijn been tijdens de afdaling van de Dent d’Hérens en moet noodgedwongen met een bloedend hart onze expeditie zien vertrekken.

Wie een grens wil verleggen moet het risico nemen te falen. Ik ben behoorlijk ambitieus voor een eerste Nepal reis. De beklimming die we op het oog hebben is een echte pioniersberg, met slechts vijf eerdere beklimmingen. En er stond nog nooit een Belg op de top!

Vrijdag 1 november

Kathmandu, 1250m

Later vernamen we dat het vogels op de landingsbaan zouden geweest zijn. Terwijl we onder ons Kathmandu zagen, cirkelen we zeker nog een vol uur rond vooraleer te landen. De schouwen van de steenovens van Baktapur, maar vooral de Himalaya range in volle glorie. Prachtig zicht op de Makalu en de Baruntse. Stefan kan mij als kenner alle toppen benoemen.

Zaterdag 2 november

Met de jeep naar Chetchet, 1380m – 3000 treden naar Simigaon, 2000m.

Om 5:30u staat Dawa klaar met de jeep voor het hotel. We rijden met hem, met de twee klimsherpa’s Kilu en Migma, en de kok Djebi naar Chetchet. Lange stukken van de weg zijn door de moesson kapot gespoeld. Pas om 15:30u zijn we 185km verder in Chetchet, het eindpunt van de jeeprit.

We steken de rivier over en stappen nog twee uren naar het hoger gelegen dorp Simigaon. Het pad gaat steil tegen de helling op en bestaat grotendeels uit treden.

aankomst bij het basiskamp .

Horizon - juli 2020 I 11

Aankomst in Simigaon.

Transport in Beding

De gompa van Beding, waar de puja doorging.

Rolwaling vallei gezien van het klooster van Na.

Klim- en alpinedeals

<

> 1 - 12 juli

â&#x201A;Ź63,75 â&#x201A;Ź74,95

>

meer dan 1200 paar op stock Mounteqshop.be Kortrijkseweg 353 8791 Beveren - Leie

12 I Horizon - juli 2020

-15 %

In het laatste daglicht krijgen we een eerste zicht op de top van de Gauri Shankar, de heilige berg op de grens van Nepal en Tibet, die zijn naam ook leent aan het hele gebied: Gaurishankar Conservation Area, een beschermd gebied van meer dan 2000 km².

Zondag 3 november

Simigaon – Kaylje, 2790m

Traag maar zeker, maar zeker traag!

Dit pad is de enige weg die door de Rolwalingvallei naar boven loopt. We komen vaak groepjes dragers tegen die bouw- en andere materialen dragen. Of een troep dzo’s (een kruising tussen een jak en een rund) die als lastdieren vrachten vervoeren. ’s Middags Dal Bhat in een lodge.

We ontmoeten twee Fransen en een Zwitser die met rood verbrande neuzen naar beneden komen. Ze wilden de Parchamo beklimmen, een sneeuwtop van 6273m, vlak bij de Tashi Labsta pas. Omwille van te lawine-gevaarlijke toestanden zijn ze niet in hun opzet gelukt. Op het einde van onze tocht begreep ik dat dit een eerste signaal was. Maar dat was toen helemaal nog niet duidelijk.

Het gaat de ganse dag op en af, meestal door het bos. In de loop van de namiddag komen we aan in Kaylje. Deze plek bestaat uit één lodge.

Maandag 4 november

Kaylje – Beding, 3700m

We lopen vaak naast het bulderend water van de Rolwaling Chhu en krijgen een glimp op de witte top van de Chekigo. We zijn bijna in Beding als het begint te regenen, kort nadien te sneeuwen. In Beding worden we ontvangen door Tenzing, de zoon van Dawa, die er de lodge van zijn vader openhoudt. Het is een koude avond in de lodge. De oude versleten kachel doet het niet en het hout is wellicht nog te nat.

Het is ook onze eerste echt koude nacht.

Dinsdag 5 november

Acclimatisatiedag in Beding ’s Ochtends is de zon terug. Heerlijk om terug wat op te warmen. Na het ontbijt trekken we naar de gompa, het religieus centrum van het dorp.

Binnen kleurrijk beschilderd. In een soort van bibliotheek tegen de achterwand zitten schuifjes waarin alle heilige Tibetaanse geschriften bewaard worden. De Puja is een Tibetaanse ceremonie. Met gebed en muziek wensen twee monniken ons succes toe. Er wordt rijst en chhyang geofferd. Voor de goede afloop van onze expeditie. Na de ceremonie trekken we omhoog naar Chamgang, een monnikenkluis gelegen op een klif 200m boven Beding.

Tijdens het stijgen doen we een ommetje langs het geboortehuis van Kilu. Een soort van cave onder een overhangende rots. Ongelooflijk primitief. ’s Namiddags trekt de lucht terug toe. Ik lees wat op mijn bed, maar ga dan toch wandelen om het warm te krijgen. Deze avond brandt de kachel beter. De sfeer zit er in. Kilu, Mingma en Stefan zetten het zelfs op dansen.

Woensdag 6 november

Beding – Na, 4180m

Steeds verder omhoog in de vallei.

Vlak voor Na opent de nauwe vallei zich wat meer en komen de witte toppen in zicht. Nog voor de middag komen we bij de inkom van het dorp.

Net als in Beding staat er een soort van inkomportaal, met gebedsmolens en binnenin mooi beschilderd.

Wat verder een hoop oude rotsen vol oude inscripties. We lopen er mooi klokwijs rond, met de rechterhand aan de kant van de heilige stenen. Links van ons, hoog op de wand een rotsschildering met een afbeelding van Guru Rinpoche, een Boeddhistische meester uit de 8e eeuw, die de Rolwaling vallei tot een ‘beyul’ uitriep, een heilige vallei en toevluchtsoord.

In de namiddag zoek ik samen met Stefan nog meer hoogte op, langs de noordelijke flank klimmen we omhoog tot aan een waterval, waar veel vlagjes hangen. ’s Avonds is het koud in de lodge, er is hier geen stoof. Ik voel een lichte hoofdpijn, maar hij breekt niet door.

Het was de eerste maar ook de laatste keer dat ik hoofdpijn voelde. ’s Nachts sliep ik zeer goed, beter dan in Beding.

Donderdag 7 november

Tso Rolpa, 4550m

Dawa wil met ons naar het klooster van Na trekken, maar wij stellen voor om naar het Tso Rolpa meer te gaan. Dawa had blijkbaar nog een en ander te regelen in het klooster en stuurt één van de dragers met ons mee. Het is leuk om kennis te maken met Nawan, een man van 68 jaar. Hij droeg 50kg van Chetchet tot Na. Morgen gaat hij ook met ons mee naar het basiskamp van de Yalung Ri. We volgen de route naar Tso Rolpa die ook de trekkers volgen, die over de Tashi Labtsa pas naar de Khumbu gaan. Het meer is de laatste 50 jaar aanzienlijk groter geworden door de al maar groeiende hoeveelheid smeltwater van de gletsjers.

In die mate dat een breuk van de morene een bedreiging betekent voor de ganse Rolwaling vallei.

Boven aan het meer staan we op 4500m. Het is er adembenemend mooi.

Vrijdag 8 november

Na – Basiskamp Yalung Ri, 5000m

De klimsherpa’s Kilu en Mingma, zijn gisteren al vertrokken samen met de kok Djebi en een stel jonge dragers om het basiskamp voor de Khang Karpo op de Ripimo Shar op te bouwen. Wij trekken vandaag met Dawa en drager Nawan naar het basiskamp van de Yalung Ri, een berg van 5630m die we eerst als acclimatisatie willen beklimmen.

We slapen wat langer en vertrekken pas rond 11.00u. Onderweg zegt mijn hoogtemeter dat ik op 4810m mijn eerder hoogterecord overschrijd. Het basiskamp is een vlak stuk terrein op 5000m hoogte, waar een stenen hok staat. Dawa en Nawan maken de overnachtingsplek in orde. Alles voor de hoogtegewenning, Stefan en ik klimmen nog 200m hoger, tot op de morene in de richting van de gletsjer van de Yalung Ri. Avondmaal om 16:00u en vanaf 17:00u kan je enkel nog je slaapzak in kruipen om warm te blijven. Het wordt een nacht in een vuile, stoffige en tochtige stal. Ik had liever in een tentje gelegen.

Horizon - juli 2020 I 13

Zaterdag 9 november

Basiskamp Yalung Ri – Yalung Ri 5630m – Na 4180m

Om tien voor vier vertrekken we met Dawa als gids de morene op, over een blokkenterrein en rond 5350m de gletsjer op. De laatste 200 hoogtemeters gaan steil omhoog tot de top. Vlak voor zonsopkomst staan we op 5630m. Er is weinig tot geen wind. Het voelt niet echt koud.

Prachtige zichten op een hele reeks Himalaya toppen. Uiteraard op de Khang Karpo, ver in het Noorden aan het einde van de Ripimo Shar, met een heel eind er achter de Cho Oyu. De Gauri Shankar overheerst duidelijk de streek.

Op de middag zijn we terug in Na. Wij brengen de namiddag door met een grote pot thee in de zon op het terras van de lodge. Voor veel trekkers en klimmers is de tocht door de Rolwaling vallei tot het Tso Rolpa meer en de beklimming van de Yalung Ri een zeer geslaagde trip. Onze ambitie reikt verder. De tot nu toe amper belopen Ripimo Shar lonkt.

witte sjaal en laten ons helemaal boven in het klooster in hun meditatieruimte even alleen. De lama zal voor een geslaagde beklimming bidden. ’s Namiddags thee en zon aan de lodge.

Maandag 11 november

Na – Basiskamp Khang Karpo, 5100m

Al om 6:00u op stap met twee dragers. Dawa blijft in Na. Eerst weer langs de rivier naar het oosten, maar al snel omhoog in noordoostelijke richting. Naast het meer van Omai Tso staat een kleine chorten.

Tot hier komen de lokale pelgrims nog af en toe om te bidden. We staan midden in wat het leefgebied van de sneeuwluipaard kan zijn.

Zondag 10 november

Hogerop zijn er nog wat kleinere grasvlaktes of hellingen, waar de jak kuddes in de zomer vertoeven.

Maar al snel verdwijnen het gras en de paadjes van de jaks. We moeten over rotsblokken op en neer over de zijmorene en later op de Ripimo Shar gletsjer. Elke voetstap op de losse rotsen vraagt een half bewuste beslissing. De wind blaast grote stofwolken op. Het zand knarst tussen mijn tanden. De gletsjer ligt vol stof en puin.

Lang en goed geslapen. Laat ontbijt, pas om 8:00u. In de voormiddag trekken we naar het lama klooster hoog boven het dorp van Na. De lama en een andere monnik ontvangen ons. Ze tooien ons met zo’n

Toch is er iets verrukkelijks. Er is geen enkel spoor meer van bewoning of van betreding. Weinig mensen hebben hier ooit al gestapt.

Het duurt even voor dit tot mij door dringt. Ik loop als in een droom. Het

rustdag in Na

Zonsondergang – top Khang Karpo – High Camp

14 I Horizon - juli 2020

gevoel een heiligdom binnen te gaan, onzichtbaar, ontoegankelijk, afgelegen. Alsof ik in een andere dimensie vertoef. We klimmen door het landschap van de tijdelijke dood.

Na meer dan 8 uren, goed 1000m stijgen, komen we 15 km verder aan in het basiskamp. Drie tentjes staan tussen de rotsblokken opgesteld.

De grote stukken ijs tussen de rotsblokken verraden dat we op een gletsjer zitten. Het is 14:30u maar de zon is al verdwenen achter de bergen. Het is koud en alles is heel stoffig. We zitten hier tussen de hoge witte klippers, prachtige zichten, maar buiten de tent maakt de wind en de afwezigheid van de zon het bijzonder onaangenaam.

Op het einde van de namiddag komen Kilu en Mingma terug van het High Camp. Ze hebben boven het High Camp 200m vast touw bevestigd om door een rotscouloir tot op de westgraat van de Khang Karpo te klimmen. En van op de graat nog 100m hoger. Maar er ligt zoveel losse poedersneeuw op de graat dat er geen doorkomen aan is. Je kan er ook geen piketten in bevestigen voor de vaste touwen. Bovendien is dit een levensgevaarlijke toestand.

Ze zagen al twee lawines naar beneden komen. Blijkbaar heeft het zo veel gesneeuwd in het begin van dit najaar en is de sneeuw niet meer gestabiliseerd. Dit komt overeen met het verhaal dat we eerder hoorden over de Parchamo.

Rappel van het rotscouloir

vlak voor onze tent

’s Nachts uit de tent om te plassen.

Voorzichtig, niet te ver weg, niet vallen tussen de rotsblokken en de ijsplekken. Prachtig schouwspel. In de bijna volle maan schitteren alle witte toppen 1600, 1700 of 1800m boven mij.

Dinsdag 12 november

Basiskamp – High Camp, 5700m

Een luie ochtend in het basiskamp.

Uitgebreid ontbijt. De zon is terug en we warmen ons op buiten op een grote rotsblok. Al voor 10:00u staat er terug een lunch klaar. Alsof Djebi ons nog één keer vol wil proppen.

Het grote deel van de route loopt weer over kuiten brekend blokkenterrein. Het laatste deel van de Ripimo Shar ligt onder de sneeuw, doorsneden van grote kloven. Na 4 uur stappen komen we aan op de plek voor het High Camp aan de voet van de Khang Karpo. We vertoeven nog geruime tijd buiten de tentjes, genieten van de zon en de bergzichten. Op deze plek op de wereld zijn voor ons amper tien mensen geweest.

Woensdag 13 november

High Camp – Kang Kharpo (tot 6150m) – Basiskamp.

Voor 4:00u gaat het in het licht van de volle maan over het hoogste stuk van de zeer gespleten gletsjer tot aan de voet van het rotscouloir.

Voor de eerste keer gebruik ik een jumar (een stijgklem) om mij aan het touw omhoog te trekken. Er is veel

steenslag. Boven mij komt er een steen los. Al vlug komt er een hele bende van de rotsen naar beneden gesprongen. Ik druk mijn hoofd tegen de rotswand, maar krijg een steen op mijn been.

De lucht is leeg. Hijgend en gejaagd adem ik bij elke inspanning. Boven op de col komen we op de sneeuwgraat. We klimmen de sneeuwhelling op de brede westgraat omhoog.

Als het steiler wordt, gebruiken we het touw dat Kilu en Migma er twee dagen geleden bevestigden. Waar het touw stopt, hangen de sherpa’s er nog een stuk bij. We klimmen nog wat hoger. Mingma staat met zijn volle gewicht op de piket om te beletten dat deze los schiet uit de poedersneeuw. Kilu gaat nog een stuk hoger verkennen. Hij komt terug met de boodschap dat de sneeuwcondities alleen maar erger worden. Een dikke laag poedersneeuw met lagen van bekerkristallen ertussen. Kilu en Mingma demonstreren hoe een piket van de vaste touwen er zo terug uit komt.

Mijn hoogtemeter toont 6125m, de opgenomen track die ik terug thuis op de kaart projecteer, geeft 6150m aan. Dit wordt ons hoogste punt. Ik heb tijdens winterse alpentochten voldoende lawinescholing gekregen en zie at verder gaan hier veel te gevaarlijk zou zijn.

We dalen een eerste stukje af tot we terug wat veiliger staan en houden daar een fotosessie. We staan

hier op de grens met één voet in Nepal en één voet in Tibet.

Rappel van de rotswand. In het High Camp thee en noedelsoep. We breken de tentjes op en lopen over dat vreselijke blokkenterrein terug naar het basiskamp. Liters thee en een heerlijk menu dat Djebi uit zijn primitieve kampkeuken tovert.

Donderdag 14 november

Basiskamp – Na, 4180m.

We breken het basiskamp op en dalen af naar Na. Vlak voor de bocht in de Ripimo Shar gletsjer ons het zicht op de Khang Karpo zal ontnemen, kijk ik de zoveelste keer achterom naar die witte top. Mijn gemoed schiet vol. Deze hoogte halveert het zuurstofgehalte, maar lijkt de teleurstelling te verdubbelen.

Het zal wel de vermoeidheid zijn die me parten speelt. Ik heb hier maanden naar uitgekeken en me er op voorbereid. Zoals alles zich hier in Nepal ontwikkelde, zag het er naar uit dat niets in mijn fysieke en mentale conditie mij zou tegen houden om op die top te staan. En in één klap is dat allemaal weg. Terwijl ik tijdens de afdaling elke voetstap bewust moet zetten op de losliggende blokken, voel ik hoe zwaar mij dit nu valt.

Ambitie en nederigheid. Als bergsporter weet ik maar al te goed hoe dit de belangrijkste voorwaarden zijn. Aan ambitie had ik voor deze expeditie geen gebrek. De Khang Karpo leert mij een harde les in nederigheid.

Onze laatste avond in de lodge van Na, die voor meer dan een week onze thuisbasis was voor onze tochten en beklimmingen in de hoogste regionen van de Rolwalingvallei. Een paar glazen chhyang (de plaatselijke huisgebrouwen rijstwijn) helpen om mijn gemoed wat tot rust te brengen.

We zijn ondertussen ver gevorderd in deze adembenemende (!) reis.

Morgen dalen we terug af naar dikkere lucht. Het zal ons 4 dagen kosten om terug in Kathmandu te geraken. 

in het High Camp – de Yeti?

fotosessie op de westgraat – op de grens van Tibet – achter ons de Gauri Shankar Horizon - juli 2020 I 15

KALENDER

KALENDER 3DE KWARTAAL 2020

Covid 19 kan een invloed hebben op de activiteiten, hou zeker de agenda op de website in de gaten voor de laatste updates en info over verplichte inschrijving.

WANDELKALENDER Gebruikte afkortingen: CW conditiewandeling DW dagwandeling NMW namiddagwandeling VMW voormiddagwandeling

05 JULI

VMW/V9/KM16 Voormiddagwandeling te Wechelderzande Vertrek: 9u - P hoek Vlimmersebaan 1.

Kempische boswandeling.

Wandelleider: Jos Korthout 0478 206515

9 JULI 2020

SEN/V10/KM17 Afwisselende wandeling door bossen, heide, en velden in de omgeving van Westmalle.

We vertrekken langs de Trappistenabdij, via Drieboomkesberg door de Brechtse en Vraagheide naar St. Job, waar we (onder voorbehoud) ‘s middags onze boterhammen kunnen opeten in het Goorhof. ‘s Namiddags keren we terug langs de Kleine Vraag en sanatorium Lizzy Marsily naar ons startpunt.

Afspraak: 10u op de parking van “Café Trappisten”, Antwerpesteenweg 487 (N12), 2390 Westmalle.

Meer info: Luc Mathé 03 345 45 27 17

12 JULI

DW/V9/KM27 Dagwandeling te Mailen, Topo 47/7-8, 27 km E 411 uitrit 18 b Wandelleider: Marcel Vleugels 0494 40 66 87

19 JULI

DW/V8.30/KM20 Wandeling op het plateau van de Luikse condroz met af en toe een uitstapje naar de vallei. Het is zomer dus doen we niet aan avontuur maar kunnen we ons misschien wel eens wagen aan een plons in de Ourthe.

Afspraak aan het station van Méry om 8.30 u of in Kontich om 6u45.

Wandelleider: Steven Horemans 0496 07 44 21 stevenhoremans.sh666@gmail.com

26 JULI

DW/V9/KM24 Kwaremont - langs de heuvels van de Ronde van Vlaanderen en het Kluisbos.

Vertrek: 9u - Kerk van Kwaremont (Kluisbergen) op het Kwaremontplein Wandelleider: Christel Van de Velde 0497 59 73 16 christelvandevelde66@hotmail.be 16 I Horizon - juli 2020

SEN

seniorenwandeling

02 AUGUSTUS

VMW/V9/KM16 Voormiddagwandeling te Geel-Ten Aard Vertrek: 9u - P Kerk.

Door het nieuwe natuurgebied “Breeven” en langs de Kleine Nete.

Wandelleider: Jos Korthout 0478 20 65 15

09 AUGUSTUS

DW/V9/24 km Dagwandeling Oizy Topo 63/7-8 + 64/5-6, Vertrek: 9u aan de Kerk E 25 uitrit 50, N 89 – N 95 – N 945 Wandelleider: Marcel Vleugels 0494 40 66 87

DONDERDAG 13 AUGUSTUS

SEN V10/KM17 Wandeling - Grenspark de Kalmthoutse Heide Vertrekplaats: NEC De Vroente , Putssteenweg 129, 2920 Kalmthout.

Wandeling aan zowel de Belgische als Nederlandse zijde. ’s Middags eten we in open lucht.

Wandelleider: Jan Daneels 03 664 18 18

16 AUGUSTUS

VMW/V9/KM16 Voormiddagwandeling te Westmalle Centrum Vertrek: 9u - P kerk Kasteeldreef.

Langs Kasteel van Westmalle en door open akkerlanden.

Wandelleider: Jos Korthout 0478 20 65 15

23 AUGUSTUS

DW/V9/23km Dagwandeling Le Boubou Vertrek: 9u - Station, Place de la Gare 4130 Mery (Esneux) Carpool: Fruitkraam Wommelgem om 07u30 Wandelleider: Tom Lauwereins 0495 58 44 48 tom@lauwereins.eu

30 AUGUSTUS

VMW/V9/KM16 Voormiddagwandeling te Zondereigen Langs de open weidegebieden van het Merkske op de Nederlanse grens.

Vertrek: 9u - P kerk : Gel. Wandelleider: Jos Korthout 0478 20 65 15

06 SEPTEMBER

DW/V10.00/+/-20km De vakantie allicht voor de meesten achter de rug. Tijd dus om de wandelbenen even wat rust te gunnen tijdens een relaxe wandeling doorheen de Brusselse Groene long. Wandeling over goed begaanbare paden aan rustig tempo.

Vertrek om 10u op de parking van het Rode Klooster, Rood Kloosterstraat 4,1160 Oudergem Wandelleider: Gui Lemmens 0468 15 31 80 gui.lemmens@telenet.be

18 OKTOBER

13 SEPTEMBER

4 juli Durnal 11 juli Les Awirs 12 juli Comblain 19 juli Corphalie 25 juli Hotton 26 juli Pont à Lesse 1 augustus Yvoir 8 augustus Yvoir 9 augustus Pont à Lesse 15 - 17 augustus Feyr 22 augustus Hotton 30 augustus Yvoir 5 september Durnal 13 september Pont à Lesse 27 september Durnal 22 november indoor (nog te bepalen) 13 december indoor (nog te bepalen) Meer info via: kevinvanzurenborg@gmail,

Facebookpagina BPA Mee te brengen: lidkaart & identiteitskaart

VMW/V9/KM16 Voormiddagwandeling te Vleugt Vertrek: 9u - Parking school tegenover café de Vleugt.

Wandeling op de scheiding van Kempen en Hageland en met mooie vergezichten.

Wandelleider: Jos Korthout 0478 20 65 15

20 SEPTEMBER

NMW/V13/KM17 Namiddagwandeling te Brecht Vertrek aan De Keysershoeve, Bergsebaan 2, 2960 Brecht Wandelleider: Christel Van de Velde 0497 59 73 16 christelvandevelde66@hotmail.be

27 SEPTEMBER

VMW/V9/KM16 Voormiddagwandeling te Merksplas Vertrek: 9u - P kerkhof Stwg op Weelde Langs Carons Hofke, de Mark, de bossen van het Rondpunt en het Zwart Goor.

Wandelleider: Jos Korthout 0478 20 65 15

04 OKTOBER

DW/V9/24KM Onze vertrekplaats is Izier om een tocht te maken in het heuvelachtige landschap tussen de Ourthe en de Amblève.

Vertrek aan de kerk in Izier (Rue De Mazy) Wandelleider: Dirk Van Laer 0484 50 38 77 dirk-van-laer@hotmail.com

11 OKTOBER

DW/V 8:30/KM20/800hm Avontuur met een grote A Steile paden door en langs oude steengroeven naast en over een mooi meanderende Amblève.

Ook de passage over en door de ruïne van een burcht is best pittig te noemen.

Trek u nestels maar al lekker strak aan voor een dagje wandelplezier.

Vertrek om 8u30 op de parking van de Chemin de l’Abbaye in Aywaille of om 6.45uur op de carpool van Kontich.

Wandelleider: Steven Horemans 0496 07 44 21 stevenhoremans.sh666@gmail.com

VMW/V9/KM16 Voormiddagwandeling te Veerle-Laakdal Vertrek: 9u - P kerk Veerle Dorp.

Door verschillende natuurgebieden van de Zuiderkempen en over de Wijngaardberg.

Wandelleider: Jos Korthout 0478 20 65 15

OPEN KLIMDAGEN 2020

CLUBAVONDEN 18 SEPTEMBER

“café HGB” Hooggebergtecafé Aanvang: 20.00u Deuren: 19.30u Locatie: Vlug Vooruit

WORKSHOPS 17 SEPTEMBER

Workshop bivak door Frederico Penta Uur: 19.30u – 22.15u Locatie: Huis van de Sport, Boomgaardstraat 22,

2600 Antwerpen (Berchem) Inkom: € 5, gratis voor cursisten van de Bergwandelcursus

OPLEIDINGEN KVB 1&2

Wekelijks vanaf half september (exacte data nog vast te leggen) Uur: van 19.30u tot 22.30u Locatie: nog te bepalen (regio Antwerpen)

CURSUS HOOGGEBERGTE 2020-2021

Tussen 10 november 2020 en 22 april 2021 Locatie: Huis van de Sport, Boomgaardstraat 22,

2600 Antwerpen (Berchem) - theoretisch deel Lessen: telkens van 19.30u tot 22.30 u Horizon - juli 2020 I 17

VERSLAG : MONTE SIBILLINI

Het door een reeks aardbevingen in 2016 sterk getroffen stadje Norcia is de ideale uitvalsbasis voor een trektocht door de Monti Sibillini, een nationaal park in het hart van Italië op de grens van 3 streken de Marchen, Umbrië en de Abruzzen. We wandelden in 2018 en het toerisme was nog niet terug op gang gekomen. We waren dan ook de enige gasten in de rifugio’s die we aandeden.

In grote lijnen volgden we de Grande Anello dei Sibillini (GAS), maar omdat sommige zones nog afgesloten waren wegens instortingsgevaar, moesten we onze route enigszins aanpassen.

Hier en daar waren de rifugio’s verwoest en was een eenvoudige B&B een goed alternatief.

Informeer dus zeker voor je vertrek. We maakten in zeven dagen een lus door een groen en zacht glooiend, soms bergachtig landschap. En of het prachtig was! Met de nieuwe rampspoed die Italië getroffen heeft, kunnen ze de toeristen goed gebruiken.

Dus: allen daarheen!!!

Rome-Spoleto

(Ostello Villa Redenta)

TREKTOCHT IN HET NATIONAAL PARK VAN

MONTE SIBILLINI JUWEEL IN DE ITALIAANSE APENNIJNEN Tekst & foto’s: Gert Backx 18 I Horizon - juli 2020

10 september en het is nog goed warm in Rome. We riskeren een fikse boete en nemen een shuttle vroeger dan geboekt naar Termini.

Om daar evengoed in een troosteloze buurt te wachten op de trein naar Spoleto. Maar hey, we zijn in Rome. En we hebben chips en bier!

Nog zo’n fles laat ik in de trein vallen. Bierlucht alom. Het is spitsuur, iedereen is moe op weg naar huis en wij vergallen het helemaal. We komen in het donker toe en vinden makkelijk het hotelletje in Spoleto waar we ons wat opfrissen. Best wel leuke winkeltjes in de steegjes van het oude centrum. We wandelen tot aan de Romaanse kathedraal met twee preekstoelen ingewerkt in de gevel en een grote Byzantijnse mozaïek van een zegenende Christus uit 1207. Ook het aquaduct moeten we toch even gezien hebben, maar erop mag je sinds de aardbevingen niet meer.

Cima del Redentore in de wolken.

Spoleto-Norcia-Visso (B&B Il Borgo)

Hoe heerlijk je in Italië ook kan eten, het ontbijt lijkt nergens op. Aan het station wachten we op de bus naar Norcia met zicht op een uit de kluiten gewassen sculptuur van Calder. Aangekomen in Norcia zien we al meteen welke ravage de aardbevingen (tot 6,6 op de schaal van Richter) hebben aangericht. Zowat de halve stad wordt gestut en geschraagd. We vinden toch een gezellig en lekker restaurant en scoren nog een hoedje tegen de zon. Het is op zijn warmst wanneer we vertrekken en het gaat goed bergop. We wandelen voorbij een geveltje met een prachtige eeuwenoude fresco.

Zomaar ergens. Met een dakje om het te beschermen tegen de regen.

Rusten doen we in Campi Vecchio.

Het oude dorpje tegen de heuvel heeft heftig in de klappen moeten delen en ligt er helemaal verlaten bij. De mooie voorgevel van de kerk is helemaal tegen de vlakte gegaan.

Veel zones zijn verboden terrein. We lopen echt over het puin en kijken binnen in doormidden gescheurde huizen, met opgemaakte bedden en kadertjes aan de muren. Luguber.

Toch nog een eindje wandelen door de velden en in een schaduwrijk dal tot we in Visso aankomen. Ook daar staan we versteld van de ravage.

Het centrum is ontoegankelijk.

Alle winkels zijn ondergebracht in containers aan de rand van de stad.

We kopen er een frisse pint, ik met citroen. En we wandelen verder tot aan de B&B, ook al in een container.

Maar het is er heel gerieflijk, met een goeie douche en een goed bed.

nog niet ver gevorderd en hebben nog flink wat te wandelen. Voor het middageten wijken we even af van het pad om door het hoge en harde gras – noem het distels – de schaduw van een eenzame boom op te zoeken. Welkome verkoeling! We lopen verder over een veldweg tussen de sprinkhanen en krijgen een heerlijk vergezicht naar het noorden toe. Dan volgt een fikse daling tot Fiastra, waar we al onmiddellijk op Rifugio Di Tribbio botsen. We checken in en aperitieven in het verlaten dorpje. ‘s Avonds worden we in de rifugio verrast door de kok, de zus van de waard. Alle groenten zijn van eigen kweek en erg smaakvol. We zitten als enige gasten buiten op het terras aan een gedekte tafel. De waard is er bij komen zitten en heeft Pink Floyd opgezet. Nooit heeft The Dark Side of the Moon zo onverge-

Ze zijn met drie of vier, we durven niet goed te kijken terwijl we verder stappen met de honden luid blaffend op onze hielen. Ik nijp ze en zwijg. Mijn wandelgenote ratelt maar door waardoor ik denk dat ze geen schrik heeft. Maar als het gevaar geweken is, krijg ik te horen dat ik toch ook had mogen praten om ook haar gerust te stellen :-) We zoeken op het internet wat je precies moet doen, maar raken er niet veel wijzer uit. Verderop komen we een schaapherder tegen die ons geruststelt.

De honden zijn wandelaars gewoon en zolang je op het pad blijft zal je niets gebeuren. We vragen ons af hoe ze aan wandelaars kunnen wennen als er nauwelijks zijn...

telijk geklonken.

makkelijk, maar treffen er niemand aan. We bellen het nummer dat op de deur vermeld staat en al snel komt de boze eigenaar aangereden.

Dat dat nu toch geen toeren zijn, zo zonder reserveren en dat er al in geen weken bezoekers geweest zijn en dat alles toch niet klaar is.

Gelukkig spreekt mijn wandelgenote vloeiend Italiaans en kunnen we onze huid redden (de eigenaar van de vorige rifugio vond het niet nodig om de hutten verderop te reserveren). Uiteindelijk blijkt de man misnoegd omdat hij ons niet kan ontvangen zoals het hoort. Hij slooft zich uit dat het een aard heeft terwijl we buiten een biertje drinken op het terras. Al gauw kunnen we op onze gerieflijke kamer een warme douche nemen. Vervolgens mogen we aan tafel, en terwijl hij zich verontschuldigt dat hij ons geen deftig eten kan voorschotelen, tovert hij voor ons de ene verrukkelijke gang na de andere op tafel. We likken onze vingers af, en ondertussen is de sfeer erg gemoedelijk geworden.

Wat een lieve ruwe man!

Omdat één van de rifugio’s gesloten was, hebben we de eerste dagen langer gewandeld dan voorzien en houden we een rustdag in Fiastra.

We wandelen langs het stuwmeer naar de Lame Rosse, een sterk geërodeerde roze-gele zanderige rotspartij. Het is vreemd om plots zoveel dagjestoeristen te zien na twee dagen niemand te zijn tegengekomen. We steken de stuwdam over en kijken uit naar wat te luieren aan het strand, maar er komen wolken opzetten en het begint te regenen. Koffie in een container is dan een betere optie. In de rifugio is het ‘s avonds opnieuw erg lekker eten. Binnen deze keer, maar het is er erg gezellig en er zijn zowaar nog 2 andere gasten!

Visso-Fiastra

Fiastra-Garulla

In het winkeltje waar we proviand inslaan, hebben de benen van mijn wandelpartner heel wat bekijks.

We zijn in Italië en de mannen zijn schaamteloos. Maar waarom zouden ze zich schamen, het zijn ook prachtige benen! Het begint vandaag weer steil bergop en de zon geeft zo in de ochtend al flink wat warmte. We rusten even uit bij het Santuario di Macereto, een achthoekige renaissancekerk naar een ontwerp van Bramante. Maar we zijn

We laten het stadje beneden liggen en volgen het pad omhoog. Onderweg passeren we een kapelletje (Chiesa della Madonna del Sasso Bianco) en na wat doorbijten – het is best wel warm – worden we getrakteerd op een weids landschap en frisse wind. De heuvelruggen zijn begroeid met groen gras en worden begraasd door hele kudden schapen. En wie schapen zegt, zegt... Juist. Daar komen de eerste herdershonden al aanzetten.

(Rifugio Di Tribbio)

(Rifugio Garulla)

In Bolognola pauzeren we even voor een koffie voor we afdalen naar Garulla. Daar vinden we de rifugio ge-

Garulla-Montemonaco (La Fattoria)

Vandaag toch een lichtjes ander parcours. We wandelen nu aan de oostkant van de Monti Sibillini en er zijn minder weidse velden. Maar het blijft plezierig wandelen, we doorkruisen wat bosjes en dorpjes Horizon - juli 2020 I 19

VERSLAG : MONTE SIBILLINI

en horen en zien heel wat slangen.

Enfin, zien doen we er één. Halfweg dalen we door een smalle straat af door Piedivalle, een intiem en bloemrijk dorpje. Beneden gekomen steken we de asfaltweg over en lopen we verder naar La Roccaccia, een bizar gehucht waar we even de signalisatie kwijt zijn. We freewheelen bergafwaarts en steken beneden het water over om onze weg te vervolgen naar Rubbiano en verder tot aan de B&B. We komen al op de middag toe en hebben dus alle tijd om nog een uitstap te maken naar de Gole dell’Infernaccio. Ook hier weer dagjestoeristen, maar het dal met de waterval is wel het ommetje waard. En vergeet niet, om verder te wandelen naar de Eremo di San Leonardo al Volubrio, het kerkje vlakbij. ‘s Avonds voert onze gastvrouw ons naar een restaurantje in Montemonaco en haar zoon pikt ons er weer op.

Montemonaco-Montegallo (Hotel Vettore)

We starten de dag met een stuk lopen op de verharde weg. Maar dat betreuren we niet, want na een pover ontbijt met afgemeten koffie (waarom?) treffen we al snel een fijne plek waar we koffie kunnen krijgen op een terrasje. We krijgen een schaal met verschillende soorten kaas en nog een schaal met verschillende soorten salami om te proeven wat we op onze broodjes willen die we hier bestellen voor onHet kruis van de Monte Vettore

20 I Horizon - juli 2020

derweg. Bij onze koffie krijgen we elk nog een flesje water. Kostprijs voor de twee schalen, de twee rijkelijk belegde broodjes, de koffies en de halve liters water: 8 euro! Onthoud dus goed: Azienda Agricola Michele (in het gehucht Collina in Montemonaco). Daarna verlaten we de grote baan en dalen af, volgen weer een stukje baan en klimmen dan naar de Rifugio Altino. Nog een eind wandelen toch van daar door een bosrijk gebied, deels op de baan, naar onze slaapplaats. Hotel Vettore is sinds de aardbevingen vergane glorie, en we worden ondergebracht in een soort dependance van het hotel.

Bij het verkennen van Montegallo komen we uit bij de hoger in het dorp gelegen Camping Vettore.

We geraken aan de praat met de eigenaar wiens familie nog in de Belgische mijnen gewerkt heeft. We vertellen over ons vraagstuk hoe we morgen in één ruk van Montegallo, over de Monte Vettore (2.476 m), naar Castelluccio kunnen geraken.

Te voet is dat niet te overbruggen, onderweg is geen slaapplaats en openbaar vervoer is er niet. Maar kijk, er wordt wat over en weer gebeld en ons vervoer is geregeld. Een familielid zal ons morgenvroeg oppikken aan Hotel Vettore en aan de voet van Monte Vettore afzetten.

Wat een geluk dat we al stoemelings naar deze camping gewandeld zijn! Eten doen we in een pizzeria op een provisoir aangelegd dorps-

plein met containers die horeca, winkels en gemeentediensten herbergen. Want ook Montegallo heeft het erg te verduren gehad.

Montegallo-Castelluccio (Villa Tardioli)

Onze chauffeur staat stipt om 7u aan de deur en brengt ons langs een door de bevingen sterk toegetakelde weg naar de voet van de Monte Vettore. We vatten de beklimming aan om 7u30 en worden gaandeweg getrakteerd op adembenemende vergezichten van de ochtendnevel die laag blijft hangen over de Piano Grande, de grote vlakte ten zuiden van de Monti Sibillini. In het ochtendgloren contrasteren de lange schaduwen op de bergflanken mooi met de okergele rotspartijen en het frisse gras. Tegen de zon in zien we aan de overzijde de bergen in donkere schakeringen wakker worden. Ben je geen poëet, dan word je er hier één.

We laten onze rugzakken achter aan een bivak en staan om 10u op de top van de Monte Vettore (2.476 m). Beneden in het massief ligt het Lago di Pilato, dat in de zomer opsplitst in twee kleinere meren.

Het meer ontleent zijn naam aan de legende dat Pontius Pilatus hier werd begraven als straf voor het ter dood veroordelen van Christus.

In het meer leeft een endemische garnaalsoort: de chirocephalus marchesonii. Endemisch wil zeggen dat

Laghi di Pilato (1941m)

het enkel op deze ene plek voorkomt. Stoor die beestjes niet en blijf uit het water.

We vervolgen onze weg over de bergkammen (achtereenvolgens de Punta di Prato Pulito, de Cima del Redentore, de Cima dell’Osservatorio en de Quarto San Lorenzo). De aardbevingen maakten een scheur in de rotsen die voor een stuk de bergrug volgt. Vervolgens dalen we af naar Castelluccio. En net wanneer we de weg omhoog naar het dorp aanvangen, valt het met bakken uit de lucht. Wat ons doet schuilen in een toffe taverne (Osteria del Vettore) waar een gezapige ons-kent-ons sfeer hangt en waar we heerlijke linzensoep eten. Ook de dorpskern van het pittoreske Castelluccio is helaas verboden terrein. We weten niet goed wat er gaande is op het plein voor ons hotel, maar het is een interessant toneel terwijl we ons laven aan een lokaal bier.

Castelluccio-Norcia (Ostello Il Capisterium)

Vandaag maken we de lus verder af en wandelen we terug naar Norcia.

Het is makkelijk lopen over een weggetje, maar de markeringen laten te wensen over. We zijn aangewezen

op onze oriëntatieskills en er is wat onenigheid over de uitkomst daarvan. Uiteindelijk bereiken we een akkoord en komen we na wat zoeken terug op het pad: een grindweg die eigenlijk afgesloten is omwille van het gevaar van steenslag. Er liggen hier en daar grote rotsblokken op de weg maar het is verder niet gevaarlijk. Ondertussen is het terug goed warm en we zijn opgelucht als we het laatste eind wat verkoeling vinden in de schaduw van bomen. In Norcia botsen we op een authentiek restaurant ten noorden van de stadswal. Norcia staat bekend om zijn goeie keuken en de Cantina De Norsia kan dat alleen maar bevestigen. Het is er zo lekker (en goedkoop) dat we er ‘s avonds terugkeren. We eten er dan ook de beste tiramisu ever. We zijn gelogeerd in de Ostello Il Capisterium even buiten de stad. Heel gezellige en gerieflijke kamers rondom een zwembad. Maar het weer is ondertussen gekeerd dus van dat zwembad maken we geen gebruik.

Perugia ‘s Anderendaags nemen we de bus terug naar Spoleto om daar de trein te nemen naar Perugia. Niets zo belonend en deugddoend als city-

trippen na een trektocht! Perugia is de hoofdstad van de gelijknamige provincie en van de regio Umbrië.

De stad werd door de Etrusken gebouwd bovenop een berg waar straten en steegjes nu kriskras door elkaar vloeien. Het is een kleinschalige universiteitsstad met een paar interessante culturele bezienswaardigheden. De Galleria Nazionale dell’Umbria is een must voor wie houdt van middeleeuwse crucifixen en renaissance schilderijen. De Abbazia di San Pietro aan de voet van de stad is zeker een omweg waard.

Wandel ook eens naar de Tempio di Sant’Angelo in het noorden, een leuke ronde kerk met enkele mooie fresco’s. Je krijgt er een mooi zicht op de stad. Voor de liefhebbers van moderne kunst: de Academia di Belle Arti di Perugia heeft een muurschildering van Sol LeWitt. Misschien geen must, maar wel leuk om toevallig te ontdekken. Wat we bij deze voor je verpest hebben. Voor onze negroni konden we terecht in de Kundera Bistrot, een ideale plek om vanop het terras naar mensen te kijken. Eten doe je overal goed en je moet moeite doen om veel geld uit te geven. Toevallig vonden we (zonder reservatie) een goed hotel, niet te duur en deze keer met een prima ontbijt op het dakterras. 

TOCHT IN CIJFERS Etappe

Etappe

Etappe

Etappe

Etappe

Etappe

Etappe

Etappe

1: Norcia - Visso 21,61 km - 376 Hm - 3.35u 2: Visso - Fiastra 21,69 km - 1008 Hm - 5.16u 3: Fiastra - Lame rosse 19,48 km - 601 Hm - 4.16u 4: Fiastra - Garulla 25,70 km - 980 Hm - 6u 5: Garulla - La Fattoria (incl. wandeling naar Gole) 29,29 km - 1099 Hm - 6.35u 6: La Fattoria - Colle di Montegallo 16,06 km - 526 Hm - 4u 7: Colle di Montegallo - Forca di Presta - Castelluccio 16,87 km - 650 Hm - 4.30u 8: Castelluccio - Norcia 17,25 km - 376 Hm - 3.35u

Bronnen: • Cicerone, Italy’s Sibillini National Park, Walking and Trekking Guide • http://www.sibillini.net/ • Kaart: Monti Sibillini nel Parco Nazionale (Kompass) • Link naar kaart (met afgesloten paden)

Horizon - juli 2020 I 21

SOCIALE MEDIA BPA

WEBSITE & TWIZZIT Twizzit – wat is het?

Twizzit: de kans bestaat dat je er al eens van gehoord hebt. De leden die in recente jaren één van onze cursussen gevolgd hebben of deelgenomen hebben aan een activiteit, zijn er vast al mee in aanraking gekomen.

Anderen mogelijks nog niet. Momenteel zijn slechts 650 van de 1400 leden geregistreerd op Twizzit. Ben jij één van de 750 die Twizzit nog niet ontdekt hebben? Lees dan zeker verder.

Twizzit is het platform dat BPA gebruikt voor alle administratie en activiteiten. Het is een pakket op maat gemaakt van sportclubs: alle ledenadministratie, activiteiten, kalender, inschrijvingen, website, app voor smartphone, noem maar op, verloopt centraal via één platform.

Het laat ons toe om efficiënt en eenvoudig activiteiten te beheren.

De huidige omstandigheden met COVID-19 maken het moeilijk om via klassieke weg snel te communiceren: de Horizon verschijnt slechts enkele malen per jaar en elkaar spreken op activiteiten is ook moeilijk als deze geannuleerd zijn. Daarom doen we een warme oproep aan iedereen die graag via digitale weg op de hoogte gehouden wordt van onze activiteiten: vul je profiel met contactgegevens aan op Twizzit en geef je e-mail adres op wanneer je dit nog niet had doorgegeven bij jouw KBF/BPA lidmaatschap. Zo kan je op de hoogte blijven indien we een nieuwsbrief opstellen, of als er belangrijke wijzigingen zijn bij activiteiten!

Waar kan ik terecht met mijn vragen of problemen bij gebruik van Twizzit?

In dit artikel proberen we een antwoord te geven op de meest gestelde vragen en problemen. Heb je nog een andere vraag, of kom je er met de eerste hulp in dit artikel toch niet uit? Aarzel niet om ons te contacteren en we helpen je graag op weg. Helemaal onderaan de website vind je de contactfunctie (zie afbeelding contact website). Op deze pagina kan je vragen stellen of problemen melden. We komen zo snel mogelijk bij je terug. Je kan ook altijd een mailtje sturen naar admin@bpa.be!

EHBT (eerste hulp bij Twizzit) Waar vind ik Twizzit?

De meest eenvoudige manier is via onze website. Rechts op de menubalk vind je “Mijn BPA” en dan “Login”. Deze link leidt naar de login pagina van het Twizzit platform.

Activeren van een account Als lid van BPA ben je automatisch geregistreerd in Twizzit in functie van het beheer van de ledenadministratie.

Deze account wordt pas actief na een eerste activatie.

22 I Horizon - juli 2020

Je doet dit de eerste keer dat je naar Twizzit gaat (Zie ook “Waar vind ik Twizzit?”). Je doorloopt volgende stappen: 1. Ga naar het Twizzit login scherm (zie “Waar vind ik Twizzit?”)

2. Onderaan de login pagina vind je “Don’t have a username?” “Register here” Hier kan je jouw account registreren.

3. De derde stap is het selecteren van BPA als sportclub.

Zoek de afkorting van onze club: “BPA”. Selecteer BPA en ga verder.

4. Wat volgt is een scherm waar je jouw contactgegevens kan opgeven. Hiermee zoekt het systeem in de databank van BPA naar een overeenkomstig lid. Je moet ofwel een Voor- en Achternaam, ofwel een email adres opgeven. (Belangrijk: deze moeten overeenkomen met de gegevens die je gebruikt hebt bij het aangaan van jouw lidmaatschap van onze club!)

5. Als je jouw profiel gevonden hebt dan krijg je een email op het door jou opgegeven adres waarmee je een gebruikersnaam & een bijhorend wachtwoord kan instellen. Deze worden dan gebruikt om in te loggen op het Twizzit platform Wat als ik mijn gebruikersnaam of wachtwoord vergeten ben?

Als je je gebruikersnaam en/of wachtwoord vergeten bent dan kan je dat eenvoudig opnieuw aanvragen.

1. Hiervoor ga je opnieuw naar het login scherm (zie ook de puntjes “Waar vind ik Twizzit” en “Activeren van een account”.

2. Op het login scherm klik je nu op “Forgot username or password?”

3. Bij zoekscherm voor de club geef je “BPA” in, waarna je onze club kan selecteren.

4. Nu kan je jouw gegevens ingeven (analoog aan het activeren van een account). (Opgelet: deze gegevens moeten overeenkomen met jouw accountgegevens in Twizzit. Indien niet dan vindt het systeem jouw account niet terug.)

5. Je krijgt nu een email op jouw emailadres om een nieuwe gebruikersnaam en wachtwoord in te stellen.

Waar kan ik mijn gebruikersnaam of wachtwoord veranderen?

Als je niet tevreden bent over jouw gebruikersnaam of wachtwoord, kan je deze eenvoudig aanpassen. Hiervoor dien je volgende stappen te volgen: 1. Openen van de Twizzit menubalk (de 3 horizontale streepjes, of gewoon aan de linkerkant van je scherm met de muis over de verticale blauwe balk gaan liggen)

2. Nu selecteer je de onderste optie: “Persoonlijke voorkeuren”, zo kom je op de pagina waar je jouw persoonlijke voorkeuren kan beheren.

3. Bovenaan selecteer je nu “Login”.

Zo kom je op de pagina met jouw accountgegevens.

Hier kan je jouw gebruikersnaam, de eerste en de laatste login poging bekijken.

4. Selecteer nu de knop “Verander gebruikersnaam of wachtwoord”, nu kom je op een scherm waar je een nieuwe gebruikersnaam en wachtwoord kan kiezen.

Beheren van persoonlijke voorkeuren rond berichten en meldingen Het is in Twizzit mogelijk om in te stellen waarvoor en waar je meldingen krijgt van het platform. Deze mogelijkheid bepaalt hoeveel meldingen je krijgt. Hiervoor dien je volgende stappen te volgen: 1. Openen van de Twizzit menubalk (de 3 horizontale streepjes, of gewoon aan de linkerkant van je scherm met de muis over de verticale blauwe balk gaan liggen)

2. Nu selecteer je de onderste optie: “Persoonlijke voorkeuren”, zo kom je op de pagina waar je jouw persoonlijke voorkeuren naar berichten en meldingen kan beheren.

3. Op deze pagina kan je nu per type van melding: bijvoorbeeld chatberichten, herinneringen over activiteiten, en dergelijke, instellen of je een email wil ontvangen en/of je een melding wil krijgen op jouw gsm via de Twizzit app.

Aanpassen van profielfoto Als je een cursus of stage volgt van BPA dan wordt er steeds een groepspagina aangemaakt. Dit is een handige manier om documenten te delen of contact te houden met medecursisten of stagebegeleider. Jammer genoeg heb je standaard geen profielfoto in Twizzit. Deze moet je nog handmatig instellen. Het is zeker aangeraden om dit te doen, dit maakt het makkelijker om elkaar te herkennen! Je kan je profielfoto op de volgende manier aanpassen: 1. Openen van de Twizzit menubalk (de 3 horizontale streepjes, of gewoon aan de linkerkant van je scherm met de muis over de verticale blauwe balk gaan liggen)

2. Selecteer de voorlaatste optie: “Persoonlijke gegevens”.

Nu kom je op de pagina waar jouw persoonlijke gegevens op staan. Deze zijn standaard deels ingevuld via de informatie die we van KBF krijgen bij jouw lidmaatschap. Maak je geen zorgen: zijn enkel zichtbaar voor jou persoonlijk en dienen voor de administratie (verzenden van Horizon, contactnummers in geval van activiteiten of problemen, enzovoort.)

3. Bovenaan de pagina heb je nu een “incognito” afbeelding. Hier klik je op het potloodje om jouw profielfoto in te stellen.

4. Je komt nu op een pagina waar je een foto kan opladen.

5. Klaar! Nu ben je herkenbaar voor jouw mede deelnemers bij activiteiten.

6. EXTRA: Nu je op deze pagina geland bent kan je ook direct jouw persoonlijke gegevens aanvullen! Zeker interessant om aan te geven: welke bergsport opleidingen heb je gevolgd, welke interesses heb je? … Op basis hiervan kunnen we je uitnodigen voor specifieke activiteiten. Zeker nuttig dus!

Inschrijven op activiteiten met automatisch ingevulde gegevens Een handig voordeel van Twizzit is dat je gemakkelijk kan inschrijven op de activiteiten van BPA. Als je wil deelnemen aan een activiteit moet je normaal al jouw contactgegevens ingeven op de website. Via Twizzit moet je dit echter niet doen, want dit gaat automatisch. Zo ben je sneller ingeschreven EN zijn je gegevens altijd juist! Dit werkt op de volgende manier: 1. Je dient hiervoor uiteraard ingelogd te zijn. (Zie hiervoor “Waar vind ik Twizzit?”)

2. Openen van de Twizzit menubalk (de 3 horizontale streepjes, of gewoon aan de linkerkant van je scherm met de muis over de verticale blauwe balk gaan liggen) Horizon - juli 2020 I 23

SOCIALE MEDIA BPA

3. Nu selecteer je de optie: “Inschrijvingen en aankopen”, zo kom je op een pagina waar alle actieve inschrijvingsformulieren waarop jij kan inschrijven staan.

4. Je hebt nu een overzicht met alle mogelijkheden voor jou.

Het grote voordeel van dit scherm is dat je alle activiteiten van BPA met een inschrijvingsformulier in één lijst ziet.

Nu kan je zeer eenvoudig op een activiteit op “Inschrijven” klikken. Zo kom je op de inschrijfpagina, waar AL jouw contactgegevens al ingevuld staan.

SOCIALE MEDIA

BPA is erg actief op facebook, onze club heeft op dit platform zowel een pagina als een groep.

FACEBOOKPAGINA

> https://www.facebook.com/BergsportverenigingProvincieAntwerpen/ Wil je het snelst alle info over activiteiten, evenementen en opleidingen? Wil je het laatste nieuws over de impact van Covid 19 op de verschillende sporttakken of op de agenda?

Wil je inspiratie door het lezen van verslagen van voorbije activiteiten? Zoek je spectaculaire beelden van bergen, rotsen, klimmers, bergwandelaars, alpinisten etc.? Wil je in contact komen met andere clubleden of medewerkers?

De BPA facebook pagina (klik op het icoon op de BPA-website) is het belangrijkste communicatiekanaal van BPA. Er zijn ruim 1100 volgers sinds de oprichting 9 jaar geleden.

5. Een bijkomend voordeel is dat je op de overzichtspagina met alle formulieren ook extra informatie van activiteiten in de agenda kan bekijken. Als het formulier aan een activiteit gekoppeld is, dan is er ook een link beschikbaar om naar de kalender met meer informatie te gaan.

Dit zie je bijvoorbeeld bij het formulier van de Multi Pitch stage.

Volg en like gerust deze pagina, zodat je al het nieuws van de club snel kan opvolgen. En like/deel artikels die interessant kunnen zijn voor uw vriendenkring. Misschien zijn er nog geïnteresseerd in de bergsport!?

FACEBOOKGROEP

> https://www.facebook.com/groups/678901255958091/ Sinds vorig jaar is er ook een BPA facebook groep. Deze wordt beheerd door de leden zelf. Alle inhoud gerelateerd aan de bergsport mag gepost worden door elk lid van de groep. Dit kan gaan van clubactiviteiten, verslagen, foto’s, prangende vragen, tot actualiteit uit de bergsport (nieuwe uitrusting, terugroepingen materiaal, ander nieuwtjes,…).

Wil je lid worden van deze community? Surf naar de facebookgroep “BPA | Bergsportvereniging Provincie Antwerpen”, vraag lidmaatschap aan en na goedkeuring, kan je beginnen.

Deze pagina wordt beheerd door enkele enthousiaste BPA medewerkers die posts plaatsen over hun discipline.

STRAVA > https://www.strava.com/clubs/BergsportverenigingProvincieAntwerpen Strava is de welbekende en populaire app om sportactiviteiten te tracken en delen. Je kan loop/fiets of andere sportieve activiteiten uploaden, zo zelf een historiek bijhouden, maar ook de sportprestaties aanmoedigen van vrienden (met kudos).

Binnen de club (zoek op “BPA|Bergsportvereniging Proicoon op de website) vincie Antwerpen” of klik op het wordt er elke week een clubklassement opgemaakt. De drie beste sporters in de categorie “totale tijd”, “totale afstand” en “langste activiteit” worden een week lang weergegeven.

24 I Horizon - juli 2020

Strava is dus de uitgelezen plaats om gemotiveerd te worden, samen met andere clubleden te trainen, of je te laten inspireren. Lopen, wandelen en fietsen zijn perfect als voorbereiding voor bergtochten! Er zijn al 37 actieve leden bij de BPA stravaclub, dat mogen er uiteraard (veel) meer zijn.

ACTIVITEITEN

OPEN KLIMDAGEN ZOMER 2020 BPA organiseert nog steeds open klimdagen!

Door de situatie met COVID-19 zijn er wel enkele nieuwe spelregels. Je dient steeds in te schrijven op de open klimdag waarop je wenst deel te nemen.

Voor elke klimdag wordt een COVID-19 verantwoordelijke aangeduid. Deze controleert de naleving van de richtlijnen. Alle richtlijnen en regels kan je terugvinden op de website van KBF: https://www.klimenbergsportfederatie. be/nieuws/covid-richtlijnen-rotsklimmen.

De open klimdagen worden voor BPA-leden georganiseerd.

AGENDA Deze data werden bevestigd (d.d. eind mei): 4 juli Durnal 11 juli Les Awirs 12 juli Comblain 19 juli Corphalie 25 juli Hotton 26 juli Pont à Lesse 1 augustus Yvoir 8 augustus Yvoir 9 augustus Pont à Lesse 15 – 17 augustus Feyr 22 augustus Hotton 30 augustus Yvoir 5 september Durnal 13 september Pont à Lesse 27 september Durnal Als je via de kalender op de website geen formulier vindt, dan staan de inschrijvingen nog niet open. (Deze komen +- 2 weken op voorhand online!)

open klimdag Durnal.

“CAFE HGB”

VRIJDAG 18 SEPTEMBER 2020 Hooggebergtecafé Wegens succes herhaald!

Op basis van enkele ervaringen met toeren in het hooggebergte, werd tijdens de vorige editie levendig gediscussieerd over het voorbereiden van de tochten, omgaan met aanpassing aan de hoogte en hoogteziekte, keuze van materiaal ...

Succesverhalen, maar ook minder succesvolle ondernemingen werden voorgesteld en besproken.

Dit alles uiteraard overgoten met een heerlijke pint of koffie.

Een leerrijke ervaring voor een enthousiaste groep! Wil je er ook bijzijn om actief jouw ervaringen te delen en te leren van anderen?

De volgende sessie is gepland op 18 SEPTEMBER, 20 uur in Vlug Vooruit te Merksem.

Contactpersoon: Dominique Suys - dominique.suys@gmail.com.

Tot dan!

bijna op de top van de Pollux.

Horizon - juli 2020 I 25

BEGELEIDE TOCHTEN IN BELGIË

4-DAAGSE TENTENTREKKING SAINT HUBERT Wat denk je van een trekking langs de dichtste en grootste wouden van ons land. De streek van St Hubert nodigt ons uit voor een tocht door een prachtig landschap dat we doorkruisen langsheen 95% niet-verharde wegen. We zoeken de kleinste paden uit en vermijden elk dorp. Dit wordt een echte tocht voor woudlopers of voor wie een paar dagen weg van de wereld wil zijn. Vergeet corona, drukte en ontstress in deze heerlijke regio. De trekking loopt langs de Bovenlesse en de Lomme. Klaterende riviertjes die af en toe moeten overgestoken worden.

Wij nemen uiteraard onze tent mee en bivakkeren op een paalcamping. Dit zijn legale plaatsen voorzien om te ”wildkamperen”. Hopelijk is er in de buurt van deze plaatsen een riviertje waar we ons na de tocht wat kunnen wassen. Een toilet zullen we 4 dagen niet tegenkomen … ’s Avonds koken we op een houtvuur. Het eten wordt hiervoor door ons voorzien. Overdag zorgen we zelf voor ontbijt en lunch.

De avond wordt doorgebracht rond het kampvuur met een drankje…

4 dagtochten van 15km, 23 km, 28 km en 12 km zijn uitgestippeld. Haalbaar voor mensen met een goede wandelconditie.

Denk wel aan het gewicht van een rugzak met het nodige voor 4 dagen kamperen.

Periode: vertrek 30 juli / aankomst 2 augustus Prijs: 75 € voor BPA-leden

90 € voor KBF-leden ›› Inbegrepen: avondeten en begeleiding ›› Niet inbegrepen: ontbijt, picknick, snacks onderweg, vervoer van en terug naar Daverdisse Startpunt: Daverdisse. Elke deelnemer komt op eigen kracht. Laat bij inschrijving weten of je nog een plaatsje in je wagen overhebt, dan kunnen we het carpoolen organiseren. We kunnen ook helpen voor het eventueel vinden van een slaapgenoot in de tent. Dan moet elk maar een halve of een derde deel van de tent meedragen.

Paklijst: tent (een tarp kan ook), slaapmat, slaapzak, ontbijt voor 3 dagen, picknick voor 3 of 4 dagen (laatste etappe is 12 km), degelijke wandelschoenen, wc-papier, toiletgerief, reservekledij, pet, zonnecrème, anti-teek(of insecten)middel, regenkledij, zaklamp, drinkfles of camelbag, thee of koffie, ….

Tochtbegeleiding: Dirk Van Laer Meer info: 0484 50 38 77 en dirk-van-laer@hotmail.com

26 I Horizon - juli 2020

4-DAAGSE HUTTENFIETSTOCHT IN DE ARDENNEN Toen ik de volgende vraag kreeg “Kunnen jullie creatief zijn in deze uitzonderlijke tijden, en tijdens de zomervakantie iets organiseren in eigen land”, hoorde ik op een heel andere plaats te zijn.

Ik had op mijn fiets moeten zitten voor een 7-weekse trekking van Istanbul naar mijn thuisdorp Beerse. Vanuit “mijn kot” had ik al wel wat alternatieven voor deze zomer. Deze ideeën in combinatie met de gestelde vraag leidde tot de samenstelling van een 4-daagse huttentocht in eigen land per fiets.

Zoals de meeste weten heeft België drie berghutten. De Chaveehut in Mailen en de Vennhütte in Burg Reuland beide in beheer van KBF. De HerBerg in Sy (voorheen de Tukhut) van de Nederlandse bergsportvereniging NKBV. Ik stelde een fietstoertocht samen met overnachting in deze hutten: -- Dag 1 : Vertrek in Aywaille naar Maillen Afstand : 76 km -- Dag 2 : Maillen - Sy

Afstand : 67 km -- Dag 3 : Sy - Burg Reuland

Afstand : 75 km -- Dag 4 : Burg Reuland - Aywaille

Afstand : 76 km De route heb ik zoveel mogelijk via “Ravel”-paden samegesteld, onder andere ook een deel van de gekende Vennbahn.

Dit zijn voormalige treinsporen omgebouwd zijn tot rustige fietspaden. Delen van de tocht gaan ook langs (rustige) gewone wegen.

Voor wie is deze tocht samengesteld ? Uiteraard voor iedereen met een goede conditie en een fiets. De tocht is gepland langs verharde wegen voor een degelijke stads-, trekking- of hybridefiets men minimum van 5 versnellingen. Uiteraard is de fiets in perfecte staat. Een elektrische fiets of MTB is ook welkom maar deze fietsers dienen zich aan te passen aan de snelheid van de gewone fiets. We maken van de trekking geen wedstrijd en het is de bedoeling om zoveel mogelijk te genieten van de omgeving en van de mensen met wie je onderweg bent.

Elke deelnemer komt zelfstandig met zijn fiets naar de afspraakplaats in Aywaille. Daar laten we de wagen achter op de parking van het station. Laat bij inschrijving weten of je een plaatsje over hebt op je fietsenrek, dan kan er misschien “gecarpoold” worden. Je kan ook met de trein komen maar dit wordt niet vanuit BPA georganiseerd.

We slapen in de hutten waarvoor je een eigen lakenzak of slaapzak meebrengt. Denk ook aan regenkledij en reservekledij. Wasgerief hoort natuurlijk ook bij de uitrusting. Vergeet zeker je lidkaart niet ! Ieder neemt zijn eigen picknick mee.

In de Chaveehut en de Vennhütte is ontbijt voorzien. In de HerBerg kan men geen ontbijt krijgen. Dat ontbijt brengt elke deelnemer zelf mee of koopt zelf (we komen de dag voordien langs een winkel). Voor het avondeten gaan we langs een plaatselijk restaurant. Dit is in de prijs inbegrepen.

Periode: vertrek donderdag 16 juli / aankomst zondag 19 juli Prijs: 165 € voor BPA-leden

190 € voor KBF-leden

Min. 5 en max. 15 deelnemers ›› Inbegrepen: overnachtingen, 2x ontbijt, 3x restaurantbezoek, welkomstdrank, begeleiding ›› Niet inbegrepen: picknick, persoonlijke uitgaven, vervoer van en naar Aywaille Tochtbegeleiding: Dirk Van Laer Meer info: 0484 50 38 77 en dirk-van-laer@hotmail.com

Horizon - juli 2020 I 27

OPLEIDINGEN

BERGWANDELEN WORKSHOP BIVAK

Tips & Tricks voor je tententrekking

In volledige vrijheid je een weg banen door een uitgestrekt bergachtig gebied, wie droomt er niet van?

Mits fysiek in staat te zijn die extra kilo’s in je rugzak te kunnen dragen, behoort een tententrekking tot ieders mogelijkheden.

Tijdens de workshop bivak geeft Frederico Penta je een uiteenzetting over materiaal en tochtplanning in functie van je tententrekking. Welk materiaal is op de markt?

Waar plaats je je tent en waar beter niet? Hoe ga je om met voeding en water?

Frederico Penta is sinds menig jaar een actieve bergwandelaar en misschien ook net dat tikkeltje meer ...

Hij houdt zowel van uitdagende fysieke trekkings doorheen Schotse moddervelden als van licht alpiene tochten over gletsjers en geklauter over rotsen. Zijn trouwste partner, een degelijke tent, gaat steeds mee op trekking.

“Niets overtreft die eenzame momenten waar je in een zonovergoten landschap gezellig naast je kookpotje kan genieten van de prachtige natuur. Zelfs een fikse regenbui die aanzet tot het schuilen in mijn tentje wordt geapprecieerd. Heerlijk zo cocoonen in een warme slaapzak, terwijl de druppels kletteren op je tentzeil.”

Datum: Plaats: Prijs:

17/09/2020 (19.30u – 22.15u) Huis van de Sport, Berchem 5€ (gratis voor cursisten bergwandelen)

KLIMMEN OPLEIDING INDOOR SPORTKLIMMEN (KVB1 & 2) NAJAAR 2020 Altijd al de eerste stappen in het sportklimmen willen zetten?

Bij BPA staat een gemotiveerde bende klaar om jou de laatste nieuwe zekertechnieken en methoden aan te leren .Ook het basismateriaal komt aan bod zodat je weet waarop te letten bij aankoop van klimmateriaal .

Wat leren we je in deze cursus?

We leren je de basis zeker- en klimtechnieken om het toprope klimmen (kvb1) en het voorklimmen (kvb2) onder de knie te krijgen op een veilige, sportieve en plezante manier.

Wat verwachten we van jou?

Dat je zin hebt om met een toffe bende (max 16 p.) 6 avonden te komen klimmen en veel bij te leren over de klimsport.

Op het einde van deze lessenreeks kan je Klimvaardigheidsbewijzen (KVB)1 en 2 behalen na positieve evaluatie.

Wanneer?

Wekelijks vanaf half september (exacte data nog vast te leggen)

Telkens van 19.30u tot 22.30u Prijs: 115€ BPA/Kajoe-leden

135€ andere KBF-leden Inbegrepen: begeleiding, inkom zaal, klimmateriaal (zekertoestellen, touwen, gordels)

klimschoenen te huur aan 2€ per avond.

Waar: Nog te bepalen (regio Antwerpen) Contact: Mail naar kevinvanzurenborg@gmail.com of bel op 0486 37 29 87 om op de hoogte gehouden te

worden over de exacte lesmomenten en plaats. Hou zeker de facebookpagina in de gaten voor de laatste updates.

OPLEIDING OUTDOOR VOORKLIMMEN (KVB 3) BEGIN 2021 Deze cursus richt zich naar iedereen die zelfstandig wil klimmen in goed geëquipeerde rotsmassieven. Het is een vervolg op de module “Indoor sportklimmen” (KVB 1 & 2).

Deze start eind januari 2021. Er wordt 1 maal per maand lesgegeven indoor tot september 2021. Er zijn ongeveer 6 praktijkdagen outdoor en een evaluatiedag. Meer info volgt in de volgende Horizon.

28 I Horizon - juli 2020

BERGBEKLIMMEN CURSUS HOOGGEBERGTE HGB 2020-2021 Interesse in oriëntatie, gebruik van kaart en kompas, technieken van het hooggebergte of stappen op paden en gletsjers? Voortbewegen in makkelijk mixte terrein?

De BPA cursus hooggebergte 2020-2021 geeft je een basiskennis, door theoretische en praktische avonden met reële inoefening van deze technieken/situaties op praktijkinitiaties in de Ardennen.

De doelstelling van deze cursus is cursisten initiëren zodat ze op een verantwoorde manier zelfstandig naar de bergen kunnen trekken. Na deze cursus kan je deelnemen aan een BPA alpiene opleidingsstage.

Het cursusprogramma omvat oa. een theoretische en praktische initiatie/voorbereiding naar het gebergte, oriëntatie (kaart en kompas), het plannen van tochten (routeschema), gevaren in de bergen, ongevalsmanagement in het hooggebergte, materiaalkennis, uitrusting, weerkunde, alpiene technieken, toegepaste reddingstechnieken, touwtechnieken op gletsjer en rots, voeding, geologie en ecologie. Er is een cursushandleiding voorzien.

De cursus start in november 2020 en loopt tot maart 2021, gemiddeld één cursusavond per week.

Heb je nog verdere vragen of wens je meer info? Stuur dan een mailtje naar cursushgb@bpa.be of neem telefonisch contact op met één van de coördinatoren van de opleiding: Dominique Suys 0494/561 049, Bernard Mestdagh 0492/209 723 of Marc Hermans 0475/567 550 Theoretische vakken, telkens dinsdagavond in Huis van de Sport Berchem: • 9, 17, 24, 30 november • 8, 15 december • 5, 12, 19, 26 januari • 2, 9, 23 februari • 2, 9, 16 maart Lessen telkens van 19.30u tot 22.30 u

Deelnamevoorwaarden: Lid zijn van BPA of andere KBF-club Deelnameprijs: 230 € voor BPA leden (op het moment van inschrijving), 265 € voor KBF leden, 190 € voor 2de gezinslid of jeugdlid jonger dan 18 jaar, 350 € voor niet-leden, incl. 1 jaar lidgeld BPA, geldend van september 2020 tot einde 2021.

Info ivm KBF lidgelden: lidgeld betaald na 1 september 2020 geldt tot einde 2021.

Wanneer inschrijven: Inschrijven kan vanaf 1 september 2020 Hoe inschrijven: Vul het online inschrijvingsformulier via de website www.bpa.be in en uw inschrijving is geregistreerd. Uw inschrijving is volledig wanneer het inschrijvingsgeld gestort is op onze rekening. Schrijf het betreffende bedrag over op rekeningnr. BE32 4083 0546 6102 op naam van Bergsportvereniging Provincie Antwerpen vzw met duidelijke vermelding “Cursus hooggebergte 2020-2021“ en de namen van de deelnemers voor wie wordt betaald.

Adres voor inschrijving: Bergsportvereniging Provincie Antwerpen, Boomgaardstraat 22 bus 44, 2600 Berchem Let op: Het aantal deelnemers voor deze cursus is beperkt. Uw inschrijving is pas volledig als uw inschrijvingsformulier volledig ingevuld is ontvangen en de overschrijving op onze rekening is volbracht. Bij teveel cursuskandidaten geldt de datum van het elektronisch inschrijvingsformulier en de storting op de rekening. Er wordt eventueel een wachtlijst opgesteld voor het geval er op het laatste moment nog cursisten afvallen zodat de vrijgekomen plaatsen kunnen ingevuld worden.

Praktijkavonden indoor, telkens woensdagavond in Merksem: • Groep 1 en 2: 6 januari • Groep 1: 13 januari, 10 februari, 10 maart • Groep 2: 20 januari, 24 februari, 17 maart Praktijkdagen outdoor: • Zondag 5 december: Kalmthout: oriëntatie, kaart en kompas • Zondag 7 februari: Pont-à-Lesse: alpiene technieken 1 • Zaterdag 28 februari: Marche-les-Dames: alpiene technieken 2 • Zaterdag 20 maart: Mozet: alpiene technieken 3 Examen: • Dinsdag 23 maart: Theorie • Woensdag 24 maart: Praktijk • Donderdag 22 april: Attestuitreiking Horizon - juli 2020 I 29

VOOR U GELEZEN

VOOR U GELEZEN

Tekst & beeldmateriaal: Gui Lemmens

ROCKFAX KLIMGIDSEN FRANKRIJK Rockfax is uitgever van Engelstalige rotsklimgidsen over gebieden in de hele wereld, zowel in gedrukte als in digitale vorm. Wie houdt van zon, gastronomie, een glas wijn of een Ricard op een zuiders terras en uiteraard de uitdagingen van het sportklimmen, zal zonder twijfel de reeks klimgidsen over de Zuid Franse klimmassieven willen. De 4 gidsen, Côte d’Azur, Ariège, Languedoc-Roussillon en Haute Provence bundelen zowat alle bekende en geheime klimmassieven in Zuid Frankrijk. Ze omvatten klimroutes voor zowel de startende sportklimmer als de ervaren rot op zoek naar nieuwe uitdagingen. Naast een introductie van de verschillende massieven met info over bereikbaarheid, logistiek, geschikte periode en klimtechnische wetenswaardigheden, bieden de gidsen zeer gedetailleerd fotomateriaal met intekening van routes en prachtige actiefoto’s. Elke route wordt met pictogrammen beschreven wat betreft moeilijkheidsgraad, lengte, attractiviteit, genre beklimming, populariteit, oriëntatie.... Wie zijn grenzen wil verleggen buiten de Belgische massieven, zal zeker inspiratie vinden. +/- 25à35 €

TREKKING IN THE HIMALAYA Na mijn trekking doorheen de Everest regio nu bijna 4 jaar terug en het Manaslu-Annapurna massief in oktober laatst leden, werkt de Himalaya nog sterker op mijn verbeelding en dromen. Waar in het begin van mijn bergsport”carrière” eind jaren ‘70, begin jaren ‘80 de Himalaya onwezenlijk ver en enkel bereikbaar was via boeken of voordrachten van onze “bergsport helden” zoals Reinhold Messner of, dichter bij, Ronald Naar, ligt deze majestueuze bergketen nu open voor iedere bergliefhebber.

Korte of lange trekkings, met de tent of in al of niet “luxueuze” lodges, eenvoudige wandelingen op zoek naar locale gewoontes en cultuur, meer technische trekkings met overschrijding van hoge Himalayacols die je sportieve uitdagingen prikkelen, of ambiteuze beklimmingen van de hoogste toppen, iedereen vindt nu zonder twijfel zijn droomtocht in deze imposante bergketen.

In het boek “Trekking in the Himalaya” bundelde cicerone 20 memorable trekkings, verspreidt over de 2400km lange bergketen, van Pakistan tot Buthan. Het is een overzichtboek dat je een beeld geeft van de trekking mogelijkheden op verschillende niveaus en voor kortere of langere tijd. De verschillende trekkings worden kort beschreven maar geven toch reeds voldoende informatie om je te laten inschatten wat de tocht zowel technisch als landschappelijk zal bieden. Het geeft je een algemene indruk over de enorme variëteiten qua cultuur en landschappen die de Himalayas te bieden hebben. Zeker een aanrader voor wie droomt van een trekking in een onvergetelijk decor.

256 blz. | 31 € in de beter boekhandel of bergsportzaak

30 I Horizon - juli 2020

THE MOUNTAINS OF ROMANIA De corona quarantaine van de voorbije periode heeft velen allicht doen dromen van nieuwe bergavonturen. Tijd voor het ontdekken van nieuwe wandel-of klimregio’s, nieuwe trekkings door exotische landschappen of omringd door hoge sneeuwreuzen. Wie heeft in die periode het internet niet afgezocht naar nieuwe uitdagingen? Zo ontdekte ik de Roemeense Karpaten, een nog weinig bezochte wildernis voor echte trekkingfanaten, weg van overvolle luxueuze berghutten. Terug naar het basic bergwandelen.

Uitgeverij Cicerone bracht dit voorjaar de trekking gids “The Mountains of Romania” uit die zowel korte trekkings als dagtochten beschrijft in de belangrijkste Roemeense bergmassieven. Ook een beklimming van Roemenië’s hoogste, de Moldoveanu 2544m, is opgenomen in deze trekking gids. Zoals we gewoon zijn van Cicerone, is ook deze gids rijk aan randinformatie die van pas komt voor jouw planning in een onbekende regio. Een aanrader voor wie de tradionele Alpen of Pyreneeën voor bekeken wil houden en op zoek is naar authentieke bergbelevingen.

416 blz. | +/- 26 €

SKYE’S CUILLIN RIDGE TRAVERSE De Cuillin Ridge traversee op het Schotse eiland Skye is een iconische onderneming. De 12 km lange bergkam bestaat uit scrambling tot de 3de graad, meerdere technische niet geëquipeerde rotspassages en enkele rappels. In totaal worden er niet minder dan 11 Munros beklommen tijdens deze tocht. De route loopt door een wild en fascinerend landschap met de zee steeds aan de horizon. De route staat geklasseerd als een van de meest uitdagende outdoor ondernemingen in de UK en dit zowel in de zomer als in de winter: “ One of the jewels in the crown of Britisch scrambling”. Minder dan 10% van wie de klim start, slaagt erin om bij de eerste poging de tocht volledig te beeindigen.

De nieuwe Cicerone gids “ Skye’s Cuillin Ridge Traverse” bestaat uit 2 aparte gidsjes.

In deel 1 worden na een uitgebreide inleiding met alle nodige info over voorbereiding, strategie, materiaal, navigatie, moeilijkheidgraden, weersinfo, logisitiek enz. 10 verschillende scrambles sectie per sectie beschreven aan de hand van een Harvey stafkaartje en routeaanduidingen op foto’s. Als laatste komt de winter traversee van de Cuillin Ridge aan bod.

Deel 2 van deze gids is een gedetailleerde topo die enkel de Cuillin Ridge Traversee beschrijft. Deze kan dus apart mee in de rugzak tijdens je beklimming. De bergkam kan in één of twee dagen worden voltooid, hetzij als TRIAD (overschrijding in een dag) of CREST (Cuillin Ridge Expedition Style Traverse). In het eerste deel geeft men reeds advies over welke aanpak moet worden gekozen, evenals een lijst met bivi-sites op de Ridge voor degenen die voor de CREST-optie kiezen.

Aan de hand van de Harvey topo kaarten op 1/25.000 en 1/12.500 + talrijke detailfoto’s met intekening van de route, worden de aanloop, de 10 verschillende secties met eventuele minder zware uitwijkmogelijkheden, bivakmogelijkheden en de terugweg beschreven.

Een onderneming van 27 uur pure alpiene ambiance.

Deze gids zal zeker een bron van inspiratie zijn voor wie van een stevige uitdaging in alpiene graatbeklimmingen houdt.

Korte impressie: https://www.youtube.com/watch?v=kE5xuKyQGQk 290 blz. | 24 €

Horizon - juli 2020 I 31

coverfoto ; zicht naar het dal tijdens de beklimming van de Monte Vettore