8.6 Onze obsessie met Hans

8.6

Onze obsessie

met Hans In elk team zit wel een Hans (excuses voor de mensen die echt zo heten). Hans is tegen, Hans heeft altijd wat te zeuren, Hans heeft geen zin, Hans loopt te mopperen en Hans is tegen alle verandering en vernieuwing.

We hebben een rare obsessie met Hans. Omdat hij ons irriteert, krijgt hij buitengewoon veel aandacht. We beschuldigen hem ervan dat hij de sfeer verpest of dat hij veranderingen tegenhoudt. Maar Hans is uiteindelijk gewoon een van de mensen in het team. Misschien heeft hij meer ervaring, kan hij zich goed verwoorden of heeft hij gewoon een heel grote mond.

Juist omdat Hans ons irriteert, gaan we met hem in discussie, proberen we hem te overtuigen of mee te krijgen met onze ideeën. We realiseren ons vaak niet dat we daarmee de impact van Hans juist vergroten. Veel beter kunnen we ons richten op de mensen die positief-sceptisch zijn. Zij zijn niet alleen veel makkelijker te overtuigen, zij brengen vanuit hun scepsis ook nog nieuwe inzichten.

Maar vaak gaat veel meer van onze aandacht uit naar degene in het team die ons irriteert. Dat is een oude biologische reactie. In de oertijd was een tegenstander levensbedreigend. Niet gek dat we onze vijanden voortdurend goed in de gaten hielden en bij het minste of geringste klaarstonden om te vechten. Dat zit nog steeds een beetje in ons. Dat verklaart onze obsessie voor Hans. We zien hem als een potentiële bedreiging en zijn daarom veel met hem bezig.

Het is beter Hans gewoon Hans te laten. Luister naar wat hij te zeggen heeft, maar neem het niet al te serieus. Niet serieuzer dan de argumenten of meningen van willekeurig ieder ander.

We geven Hans juist meer invloed doordat we hem veel aandacht geven. Leer te negeren en het zal je veel energie en ergernis besparen.